Inleiding
Samengevat
De iPad Air 2 heeft een zeer dunne en lichte behuizing, die fijn is om vast te houden. Het verschil met de eerste Air is echter niet groot. Interessanter is de Touch ID-vingerafdrukscanner, die je kunt gebruiken om in te loggen en waarmee je in de toekomst ook betalingen kunt doen. De grote vernieuwingen moeten echter gezocht worden op hardwarevlak. De iPad Air 2 bevat namelijk een nieuwe processor die flink sneller is dan die in de eerste iPad Air; hij heeft meer geheugen en een mooi scherm met verminderde reflecties. Daarmee is de Air 2 wat beter en vooral een stukje toekomstvaster dan zijn voorganger. Minpunt vinden we dat het basismodel nog steeds slechts 16GB opslaggeheugen heeft, en de accuduur is net wat minder dan bij zijn voorganger. De oude Air is met zijn nieuwe prijs van 399 euro overigens een prima koop voor mensen die niet per se het nieuwste van het nieuwste willen.
Eindoordeel
Soms draait het bij een product om de buitenkant en soms om het binnenwerk. Toen Apple vorig jaar bijvoorbeeld de iPad Air introduceerde, was de grote vernieuwing overduidelijk de veel dunnere en lichtere behuizing, hoewel de prestaties er ook op vooruit waren gegaan.
Dit jaar gaat het bij de iPad Air 2 om het binnenwerk. De tablet is wel wat dunner en lichter dan zijn voorganger, en dat is zeker welkom, en de Touch ID-vingerafdrukscanner is een fijne toevoeging, maar de grote veranderingen zijn onder de motorkap te vinden, in de vorm van Apples nieuwe A8X-soc. Deze is op alle vlakken een verbetering ten opzichte van de A7-chip uit de eerste iPad Air, maar hij zet ook de net uitgekomen A8-chip uit de nieuwe iPhones op flinke achterstand.
In deze review gaan we natuurlijk in op de verbeterde behuizing, Touch ID en de nieuwe versie van iOS. Daarnaast gaan we diep in op wat er allemaal anders is aan de A8X-soc en wat Apple daarmee voor ogen heeft.
Behuizing: nóg dunner en nóg lichter
De perfecte tablet is niets meer dan een scherm, een venster naar een digitale wereld. Hoe minder je je bewust bent van de behuizing en de knoppen, des te beter. Dat is in een notendop Apples visie voor de iPad en elk jaar probeert de fabrikant daar weer een stukje dichterbij te komen. De eerste iPad was er met zijn hoge gewicht en forse behuizing duidelijk nog een eind van verwijderd, maar met de iPad Air zette Apple vorig jaar een goede stap. Dit jaar wordt met de Air 2 nog een klein stapje richting perfectie gezet.
/i/2000555057.jpeg?f=imagenormal)
Apple heeft de behuizing van zijn nieuwste iPad opnieuw kleiner en dunner gemaakt. In de dikte meet de tablet nu 6,1mm, tegenover 7,5mm voor zijn voorganger. Van het gewicht is 32 gram afgesnoept. Het zijn kleine verschillen, die alleen echt opvallen als je de Air en Air 2 tegelijk vasthoudt, maar dat doet niets af aan het feit dat de Air 2 bijna in je handen verdwijnt. Hij mag zich binnen zijn segment de dunste tablet ter wereld noemen, dunner nog dan Sony's Xperia Z2 Tablet, die bekendstaat om zijn ranke behuizing. Die laatste behoudt echter de titel voor de lichtste tablet in deze categorie; met een gewicht van 437 gram is de Air 2 namelijk 11 gram zwaarder dan Sony's tablet.
Die afname in gewicht en dikte heeft gelukkig geen negatieve gevolgen gehad voor de stevigheid van de iPad. De aluminium behuizing voelt nog steeds robuust aan, is goed afgewerkt en ligt dankzij de afgeronde randen fijn in de hand. Kopers kunnen bij de Air 2 overigens uit een nieuw kleurtje kiezen: goud, dat we natuurlijk al kennen van eerdere iPhones.
De iPad Air (links) en de iPad Air 2
Van zijn recente iPhones heeft Apple de Touch ID-vingerafdrukscanner overgenomen. Die werkt precies zoals op de iPhones en je kunt hem dus gebruiken om de tablet te ontgrendelen en om betalingen te doen. Voor het ontgrendelen vinden we de Touch ID minder noodzakelijk dan bij een telefoon; die laatste zul je gedurende dag een stuk vaker uit stand-by halen dan een tablet.
Steeds meer apps ondersteunen Touch ID echter om binnen de app in te loggen of iets goed te keuren en in dat soort situaties kan de scanner handig zijn. Ook het accorderen van betalingen is een handige feature, al beperkt dat zich op dit moment vooral tot betalingen binnen de App Store en iTunes. Vanaf volgend jaar moet Apple Pay echter uitgerold worden in Nederland en dan kun je dus wellicht je onlineaankopen met een vingerafdruk betalen.
Ten opzichte van de eerste Air ontbreekt de fysieke schakelaar die gebruikt kon worden om de rotatie te vergrendelen of het geluid te dempen. Volgens Apple heeft dit niks te maken met een gebrek aan ruimte, maar alles met het feit dat gebruikers dit sinds de komst van het Control Center in iOS 7 veelal via de interface regelen. Dat kan zo zijn, maar wij vonden de schakelaar toch net wat fijner en sneller werken.
Onderaan vinden we in het midden de bekende lightning-aansluiting met daarnaast de luidsprekers. Over de geluidskwaliteit hebben we weinig te klagen; voor een tablet klinkt de iPad behoorlijk goed. We zien wel steeds vaker bij telefoons en tablets dat de luidsprekers naar de voorzijde verplaatst worden, zodat het geluid naar je toe gericht is als je bijvoorbeeld naar video's kijkt. Het zou mooi zijn als Apple dat in de toekomst ook doet.
/i/2000555061.jpeg?f=imagenormal)
Hardware: triplecore-processor, meer geheugen en snellere wifi
De iPad Air 2 bevat een nieuwe soc: de Apple A8X. Deze is net als de A8-soc uit de iPhone 6 en 6 Plus gebaseerd op Apples tweede generatie 64bit-architectuur en wordt gebakken op 20nm, maar bevat veranderingen op het gebied van de processor, gpu en geheugenbus. Omdat Apple nooit scheutig is met technische informatie over zijn chips, weten we niet van de hoed en de rand, maar we hebben een paar dingen kunnen ontdekken.
Een triplecore-processor
Om te beginnen het aantal processorkernen, de A8X blijkt namelijk de eerste triplecore-soc van Apple te zijn en hij heeft dus één rekenkern meer dan de A8-soc uit de iPhone 6 en 6 Plus. Dat is enigszins een verrassing; normaal zien we dat chipfabrikanten het aantal cores in een processor met een factor twee vergroten, al hebben we in het verleden wel eerder triplecore-processors gezien, zoals bij de Xbox 360. Dat verklaart meteen een deel van het fors toegenomen transistorbudget; de A8X bestaat namelijk uit drie miljard transistors, terwijl de A8 er 'slechts' twee miljard heeft.
Er zijn niet alleen meer processorkernen, ze zijn per stuk ook nog eens hoger geklokt. Waar de A8 op 1,4GHz draait, tikt de A8X op 1,5GHz. Aan de architectuur lijkt Apple niet gemorreld te hebben. Als we de 100MHz extra kloksnelheid meenemen in de berekeningen, presteren de A8 en A8X per core ongeveer hetzelfde. Wel is, volgens de systeeminformatie die de benchmark Geekbench kan uitlezen, de L2-cache vergroot van 1MB naar 2MB.
Een veel snellere gpu
Een groot deel van de rest van die extra transistors gaat waarschijnlijk op aan een snellere en grote gpu. Volgens Apple zijn de gpu-prestaties ten opzichte van de A7 namelijk verhoogd met maar liefst een factor twee en een half. Voor de A8 gebruikte Apple de quadcore-GX6450-gpu van Imagination Technologies en het is daarom aannemelijk dat Apple nu de snelste variant uit de serie gebruikt: de GX6650, met zes cores.
Zoals je op de volgende pagina kunt lezen is het verschil in grafische kracht erg groot en we zijn er niet zeker van dat die twee extra cores genoeg zijn om dat te verklaren. De GX6650-gpu is echter de snelste chip die Imagination Technologies momenteel levert, dus als het die gpu niet is, dan is onduidelijk welke het wel is. Wellicht dat Imagination Technologies Apple een nieuwe variant heeft geleverd, die nog niet officieel is aangekondigd. Of, en die kans achten we een stuk kleiner, Apple heeft in navolging van de cpu-kernen nu ook een eigen gpu ontworpen.
Meer geheugenbandbreedte
Meer cpu-kernen en een krachtigere gpu, dat vraagt ook om een bredere geheugenbus om al die data rond te pompen. En die is er ook. Wat de maximale bandbreedte op papier is, weten we niet; daarvoor zouden we moeten weten op welke snelheid het geheugen tikt en hoe breed de bus is. Wat we wel kunnen doen is kijken naar snelheden in de praktijk via de geheugentest van Geekbench.
We richtten ons daarbij op twee uitslagen: de 'Memory score', dat is een optelsom van verschillende geheugentests, en de uitslag van het 'Stream copy'-deel, het onderdeel waarin de hoogste snelheden behaald worden. In beide tests scoort de A8X duidelijker beter dan zowel de A8 als de A7.
Wat kun je met die extra rekenkracht?
De A8X is dus behoorlijk wat sneller dan de A8 en een heleboel sneller dan de A7 uit de vorige iPad Air. Het zijn echter geen wijzigingen waar je in het dagelijks gebruik veel van zult merken. De extra processorkern zal bijvoorbeeld alleen maar voordeel opleveren bij het draaien van werklasten die goed parrallel uit te voeren zijn en de meeste apps gaan er dus niet veel sneller van werken.
De twee demo's die Apple tijdens de aankondiging gaf, laten goed zien waarom het ervoor gekozen heeft om de prestaties flink op te krikken. Het bedrijf haalde namelijk de ontwikkelaars achter een fotobewerkings-app en een video-editing-tool op het podium om te vertellen hoeveel beter hun software werkt op de Air 2 ten opzichte van zijn voorganger. Daarmee lijkt Apple nog meer dan voorheen de nadruk te leggen op de Air als een apparaat dat steeds meer taken van een laptop kan overnemen. Dat viel ook goed te zien toen Apple enthousiast praatte over hoe snel iWork op de nieuwe tablet draait.
In het verlengde daarvan snappen we ook goed waarom Apple het geheugen in de Air 2 verdubbeld heeft. Na toch wel enige tijd van stevige kritiek dat iOS-apparaten slechts 1GB werkgeheugen hebben, maakt Apple met de Air 2 de overstap naar 2GB ram. Net als van die derde core zal je daarvan weinig merken bij eenvoudig gebruik, maar ga je de Air 2 inzetten voor meer laptopachtige taken, dan komt dat extra geheugen zeker goed van pas. Ook mensen die veel tabs hebben openstaan in Safari zullen hiervan profijt hebben, want de kans dat tabs moeten herladen bij het wisselen is een stuk kleiner geworden.
Er gaan overigens al tijden geruchten dat Apple begin 2015 met een grotere iPad komt, met een 12,9"-scherm. Een dergelijke iPad zou nog meer dan zijn voorgangers gericht zijn op productiviteit en de A8X kan daarbij van pas komen.
M8, 802.11ac en opnieuw 16GB
Naast de A8X bevat de iPad Air 2 een M8-coprocessor, die we voor het eerst zagen bij de iPhone 6 en 6 Plus. Deze kleine microcontroller registreert constant de gegevens van verschillende sensoren, zodat de relatief energiehongerige A8X-soc dat niet hoeft te doen. Bij een telefoon kan dat erg handig zijn. Denk bijvoorbeeld aan het uitlezen van de accelerometer, voor de stappenteller. Bij een tablet kan het natuurlijk geen kwaad om het stroomgebruik te verlagen als sensoren uitgelezen worden, maar het aantal nuttige gebruiksscenario's is wel kleiner.
Op draadloos gebied krijgt de iPad eindelijk ondersteuning voor 802.11ac, iets waar we vorig jaar bij de eerste Air nog kritiek op hadden.
Een ander kritiekpunt houdt echter stand en dat is de matige hoeveelheid opslaggeheugen waarmee het standaardmodel uitgeleverd wordt. Toen de eerste iPad meer dan vier jaar geleden op de markt kwam, was dat met 16GB opslaggeheugen en dat is nog steeds wat je krijgt als je de goedkoopste variant koopt.
In die vier jaar zijn apps, en dan vooral games, veel groter geworden. Deels omdat ze simpelweg uitgebreider zijn, maar ook omdat de schermresolutie van de iPads nu hoger is en alle textures bijvoorbeeld een hogere resolutie hebben en daardoor meer ruimte in beslag nemen. Tel daarbij op dat de prijzen van flashgeheugen in de laatste vier jaar gekelderd zijn en we vinden het een beetje krenterig dat Apple het basismodel niet met 32GB uitrust.
Benchmarks: de A8X-soc getest
Een derde processorkern, meer geheugenbandbreedte en een krachtigere gpu: dat zijn flinke wijzigingen ten opzichte van de A8-chip. Om te kijken hoe groot dat verschil in rekenkracht nu echt is, hebben we onze gebruikelijke reeks benchmarks losgelaten op de iPad Air 2.
We begonnen met GeekBench, een test die verschillende soorten berekeningen doet, zowel met hele als met kommagetallen. GeekBench doet een heleboel verschillende deeltests, zowel single- als multithreaded, en voegt die samen tot een totaalscore. Het gaat om zoveel deeltests dat we enkel de totaalscore presenteren, omdat het anders onoverzichtelijk zou worden. De deeltests betreffen onder andere versleutelen en ontsleutelen met aes en sha, comprimeren via bzip, beeldcompressie met de png-codec en nog wat andere beeldbewerkingen, zoals verscherpen en blurren.
De singlethreaded-uitslag laat goed zien wat het effect is van de 100MHz extra kloksnelheid, zo'n tien procent extra prestaties in dit geval. Ten opzichte van de A7-soc zijn er op ipc-gebied duidelijk verbeteringen doorgevoerd, want hoewel die net als de A8 op 1,4GHz draait, eindigt hij toch wat lager. Het verschil tussen de nieuwe en de oude Air is in deze test een forse twintig procent.
Kijken we vervolgens naar de uitslag van de multicore-tests, dan is het effect van de derde processorkern meteen te zien. De A8X slaat hier een flink gat naar de A8. De A7 uit de eerste iPad Air heeft ook weer het nakijken. Het verschil tussen de oude en nieuwe Air is hier bijna zeventig procent
GeekBench is een synthetische benchmark die de absolute verschillen goed kan laten zien, maar ons weinig informatie geeft over verschillen in de praktijk. Om daar iets meer over te kunnen zeggen hebben we ook twee webbased benchmarks gedraaid: Kraken en Peacekeeper. Omdat deze binnen de browser draaien, gaat het hier niet alleen om rauwe rekenkracht, maar ook om de snelheid van de browser zelf.
Het verschil tussen de oude en nieuwe Air is hier in de javascript-benchmark minder spectaculair, maar de Air 2 eindigt alsnog met een redelijke voorsprong aan kop met de snelste tijd. Bij de Peacekeeper-benchmark, die meer test dan enkel javascript, lijkt iets meer sprake te zijn van multithreading, want het gat tussen de Air en Air 2 wordt groter.
Als laatste keken we hoe lang het duurt om een iMovie-project te exporten, bestaande uit een aantal filmpjes, wat foto's, overgangsanimaties, een soundtrack, verschillende framerates en wat kleureffectjes. Dit is een handeling die je normaliter wellicht op een laptop of desktop zou doen, maar waarvoor de Air 2 volgens Apple bij uitstek geschikt is.
De uiteindelijke film is net iets meer dan een minuut lang en we hebben deze geëxporteerd in hd, dus met een resolutie van 1920x1080 pixels. De Air 2 heeft daar met zijn A8X-chip net geen twintig seconden voor nodig. Dat is een indrukwekkende tien seconden minder dan zijn voorganger en bijna een vijfde van de tijd die de iPad 4 hier nog voor nodig had.
Exporteren iMovie |
Model | SoC | In seconden |
iPad Air 2 |
Apple A8X |
***
19,672 |
iPad Air |
Apple A7 |
******
31,6 |
iPad (4e generatie) |
Apple A6X |
**********
56,9 |
De prestaties van de nieuwe gpu
Over de nieuwe gpu weten we niet veel, maar dat hij sneller is dan de gpu in de A8- en A6-chips is overduidelijk. Hoe groot dat verschil is, wordt goed gedemonstreerd door de Manhattan-test uit GFXBench. Deze maakt gebruik van OpenGL ES 3.0 en leunt zwaar op andere moderne grafische technieken. Eerst kijken we naar de offscreen-test; hierbij moeten alle apparaten dezelfde resolutie renderen, waardoor die variabele weggenomen wordt.
De Air 2 is hier met de A8X-soc overduidelijk sneller dan welke concurrent ook. Zelfs de Tegra K1 van Nvidia, met zijn mobiele Kepler-gpu, blijft hij duidelijk voor. Het verschil met Qualcomms nieuwe Snapdragon 805 is nog groter, vrijwel even groot als het verschil met de A8-soc uit de iPhone 6 Plus. Vergeleken met de Air van vorig jaar zijn de prestaties meer dan verdubbeld.
Kijken we naar de onscreen-test, waarbij de gebruikte resoluties dus variëren, dan blijft de iPad Air 2 aan kop. Tablets met een wat lagere resolutie, zoals de Z2 Tablet en de Nexus 7, eindigen nu wat hoger in de ranglijst, maar komen nog steeds niet in de buurt van de scores die de Air 2 weet neer te zetten. Ook hier is de Air 2 veel sneller dan zijn voorganger.
GFXBench Manhattan - offscreen |
Telefoon / Tablet | SoC | Framerate in fps, hoger is beter |
Apple iPad Air 2 |
Apple A8X |
*********
32,5 |
Xiaomi Mi Pad |
Tegra K1 |
*******
27,0 |
Samsung Galaxy Note 4 |
Snapdragon 805 |
*****
18,8 |
Apple iPhone 6 Plus |
Apple A8 |
*****
18,7 |
Apple iPad Air |
Apple A7 |
***
13,2 |
Sony Xperia Z2 Tablet |
Snapdragon 801 |
***
11,4 |
Samsung Galaxy Tab S 10.5 |
Exynos 5420 |
*
5,6 |
Nexus 7 (2013) |
Snapdragon 600 |
*
5,5 |
Samsung Galaxy TabPro 10.1 |
Exynos 5420 |
*
5,5 |
GFXBench Manhattan - onscreen |
Telefoon / Tablet | SoC | Framerate in fps, hoger is beter |
Apple iPad Air 2 |
A8X |
*********
24,6 |
Xiaomi Mi Pad |
Tegra K1 |
*******
19,6 |
Apple iPhone 6 Plus |
Apple A8 |
*****
14,8 |
Samsung Galaxy Note 4 |
Snapdragon 805 |
****
11,2 |
Sony Xperia Z2 Tablet |
Snapdragon 801 |
****
11,1 |
Apple iPad Air |
Apple A7 |
***
8,9 |
Nexus 7 (2013) |
Snapdragon 600 |
**
5,1 |
Samsung Galaxy Tab S 10.5 |
Exynos 5 Octa 5420 |
*
2,9 |
Samsung Galaxy TabPro 10.1 |
Exynos 5420 |
*
2,8 |
Als laatste keken we bij de gpu-tests nog naar 3DMark. Waar GFXBench voor het overgrote deel enkel op de gpu leunt, bevat 3DMark ook nog flink wat physics-berekeningen, die door de cpu uitgevoerd worden. Daarmee poogt 3DMark een wat realistischer gamescenario na te bootsen. Hier zien we dat de Xiaomi Mi Pad, met zijn Tegra K1-soc, de Air 2 voorblijft. Dat komt natuurlijk door zijn vier krachtige Cortex A15-cpu-cores op 2,2GHz.
Scherm: minder reflecties
Het scherm in de iPad Air 2 behoudt het formaat en de resolutie van zijn voorganger; het gaat dus nog steeds om een 9,7"-ips-paneel met een resolutie van 2048x1536 pixels, goed voor een pixeldichtheid van 264ppi. Dat vinden we meer dan scherp genoeg voor de kijkafstand die je normaal bij een tablet hanteert.
Apple heeft zich ertoe gezet de constructie van het paneel te verbeteren om zo de interne reflecties terug te dringen. Waar het scherm van de eerste Air nog bestond uit drie lagen: de lcd, het touchscreen en de buitenste glaslaag, met tussen elke laag een beetje lucht, zijn die drie onderdelen bij de Air 2 aan elkaar vastgemaakt. Dankzij deze laminering zijn er geen kleine air gaps meer aanwezig, waarin reflecties kunnen ontstaan.
Nieuw is dat niet. Bij telefoons zien we dit al enkele jaren en de laatste twee generaties van Microsofts Surface-tablet hadden bijvoorbeeld ook een gelamineerd scherm.
Om de reflecties nog verder weg te werken heeft Apple het scherm afgewerkt met een antireflectieve coating. Die paste het al langer toe op bijvoorbeeld zijn iMac-schermen, maar volgens de fabrikant was het tot nu toe moeilijk om een dergelijke coating toe te passen op een touchscreen zonder de aanraakgevoeligheid aan te tasten. Dat is nu dus wel gelukt; het scherm voelt in ieder geval even responsief aan als dat van eerdere iPads.
Die twee wijzigingen hebben volgens Apple tot gevolg dat de reflecties met 56 procent zijn afgenomen ten opzichte van de eerste Air. Of dat op de procent nauwkeurig klopt, kunnen we niet verifiëren, maar met het blote oog valt goed te zien dat het scherm inderdaad minder omgevingslicht reflecteert. Dat is fijn als je bijvoorbeeld in een kantooromgeving met overal tl-balken zit of de iPad in de buitenlucht gebruikt.
Het effect laat zich moeilijk op foto vastleggen, maar we hebben toch een poging gewaagd. In onderstaande foto ligt links een iPad Air en rechts een iPad Air 2, beide met de schermhelderheid sterk teruggedraaid om nare reflecties de ruimte te geven. Boven de twee schermen hangt een iPad mini met een volledig wit scherm op volle helderheid, die als lichtbron fungeert. Er valt goed te zien dat de reflectie op de Air 2 minder helder is, waardoor het wit een blauwe tint krijgt. Het laat ook meteen zien dat in dit worst case scenario ook het scherm van de Air 2 nog genoeg spiegelt.
/i/2000555065.jpeg?f=imagenormal)
Helderheid, contrast en kleurreproductie
Volgens Apple hebben de wijzigingen aan het scherm geen negatieve invloed op de rest van de beeldkwaliteit. Helderheid en contrast zouden dus net zo goed moeten zijn als bij eerdere iPads. Dat is bij ons reviewmodel niet compleet het geval. De helderheid van 401cd/m² blijft iets achter bij die van ons testmodel van de eerste Air, maar het verschil is miniem. Iets minder miniem is de contrastverhouding. Bij onze iPad Air bedraagt die 1104:1 en bij het testmodel van de Air 2 meten we met onze colorimeter een contrastratio van 981:1. Dat zijn alsnog prima waarden en daarbij kunnen helderheid en contrast van model tot model licht verschillen. Het is dus onmogelijk om te zeggen of dit een gevolg van de nieuwe coating is.
Over de kleurreproductie hebben we weinig nieuws te melden. De kleurtemperatuur is een tikje aan de blauwe kant, maar dat zal niemand met het blote oog opvallen. De primaire en secundaire kleuren worden verder accuraat weergegeven en je kunt er dus van uitgaan dat als je foto's bekijkt op de iPad Air 2, ze er uitzien zoals het hoort.
/i/2000555028.png?f=imagenormal)
/i/2000555027.png?f=imagenormal)
Accuduur en camerakwaliteit
Ondanks de krachtigere hardware moet de Air 2 volgens Apple net als zijn voorgangers tot tien uur meegaan op een volle acculading. Dat hebben we getest met onze twee gebruikelijke accutests. In de eerste moet de Air 2 continu door een vaste reeks webpagina's browsen. Op elke pagina wordt scrollgedrag gesimuleerd en af en toe wordt een pauze ingelast. Als echte mensen browsen, moeten ze immers ook de tijd nemen om de tekst op de pagina te lezen. Onze tweede test is eenvoudiger en bestaat uit het herhaald afspelen van een film, tot de accu leeg is. Voor beide tests wordt de schermhelderheid vastgezet op 250cd/m², zodat we een eerlijke vergelijking kunnen maken met andere tablets.
In onze browsingtest gaat de Air 2 net wat minder lang mee dan de Air, en dat verbaasde ons wel. We zijn gewend dat opvolgers het op dit vlak gelijkwaardig of beter doen. Gezien de fors toegenomen prestaties van de A8X, en het feit dat Apple binnen de dunne behuizing waarschijnlijk geen grotere accu kwijt kon, is het echter niet raar. Gelukkig is het verschil in deze test, die qua gebruik het meest overeenkomt met algemeen gebruik van een tablet, niet erg groot. Groter is het verschil in de videotest, daarin moet hij bijna anderhalf uur toegeven op zijn voorganger. Waarom dat is weten we niet.
Deze twee scenario's komen goed overeen met wat mensen veel doen met een tablet, maar het zijn wel vormen van 'licht gebruik'. We kunnen ons goed voorstellen dat de krachtige A8X-soc de batterij een stuk sneller leegtrekt als je bijvoorbeeld gaat gamen. De benchmark GFXBench heeft een handige accutest, waarbij een grafische test een halfuur lang herhaald wordt en vervolgens wordt geëxtrapoleerd hoe lang het zou duren om op die wijze de hele accu leeg te krijgen.
Dat levert vanwege die extrapolatie geen cijfers op die je tot op de minuut moet vertrouwen, maar het geeft wel een beeld. We hebben deze test op zowel de Air als de Air 2 verschillende malen gedraaid bij diverse accuniveaus en de scores vervolgens gemiddeld. De eerste Air komt daarbij uit op een uithoudingsvermogen van ongeveer 5 uur, terwijl de Air 2 volgens de test zou uitkomen op 3 uur en 45 minuten. Of je die tijden echt haalt met intensief gamen durven we niet te zeggen, maar het verschil is duidelijk.
Camera
Foto's maken met een tablet, veel mensen doen het, maar nog meer mensen verklaren de mensen die het doen voor gek. Het ziet er ten eerste nogal onhandig uit en ten tweede beschikken tablets traditioneel niet over al te beste camera's. Aan de andere kant maakt zo'n grote behuizing het wel gemakkelijker om de camera stabiel te houden en een groot scherm maakt natuurlijk een fijne zoeker.
Met de iPad Air 2 neemt Apple de tabletfotografen naar eigen zeggen wat serieuzer door een verbeterde camera in te bouwen. Deze heeft een nieuwe sensor met een hogere resolutie, 8 in plaats van 5 megapixels, maar geen flitser, dus een echt volwaardige camera zouden we het niet noemen. Wel heeft hij voor een deel dezelfde trucjes als de camera van de iPhone, waaronder een 120fps-slowmo-modus en time-lapse-video's.
Van het grote verschil in beeldkwaliteit waar Apple het over heeft, zien we maar weinig terug. Als je foto's van beide iPads naast elkaar zet, valt op dat de Air 2 logischerwijs meer detail vastlegt, vanwege de hogere resolutie, maar daar blijft het dan ook bij.
iPad Air 2 (links) en iPad Air
iPad Air 2 (links) en iPad Air
Software: iOS 8.1
De iPad Air 2 draait versie 8.1 van iOS, een kleine update van versie 8.0, die in september uitkwam. Voor het gros van de wijzigingen ten opzichte van iOS 7 verwijzen we daarom naar onze review van iOS 8.
Het grootste voordeel van iOS 8, zeker op de iPad, is in onze ogen dat apps nu beter met elkaar kunnen communiceren, dankzij wat Apple App Extensions noemt. Dit is een verzamelnaam voor een reeks api's die ertoe moeten leiden dat apps beter integreren met iOS en daarbij ook met elkaar kunnen communiceren. Dankzij deze nieuwe api's is het nu bijvoorbeeld mogelijk om widgets in het notificatiecentrum te plaatsen of andere toetsenborden te installeren.
In onze ogen is de Share-extensie het meest vernieuwend, althans, voor iOS. Voorheen waren alle Share-opties in iOS door Apple zelf ingebakken. De Twitter- en Facebook-deelopties komen dus niet van de desbetreffende apps, maar zijn door Apple zelf gemaakt in samenwerking met die twee bedrijven. Dat is natuurlijk geen efficiënte werkwijze. Het kost veel tijd en is ook nadelig voor gebruikers; als Apple besluit een bepaalde dienst niet te ondersteunen hebben ze pech.
/i/2000556204.png?f=imagenormal)
Gelukkig heeft Apple voor iOS 8 een voorbeeld genomen aan Android en is het voor ontwikkelaars nu mogelijk om aan te geven dat hun applicatie gebruikt kan worden om dingen te delen, zoals foto's, url's of tekst. Die apps verschijnen dan vanzelf in het Share-menu. Een app als Pocket is vanwege deze functionaliteit een stuk gemakkelijker in je workflow te verwerken.
Daarnaast kunnen apps nieuwe actions introduceren. Dat zijn de knoppen die je ziet in het Share-menu, onder de lijst apps waarmee je kunt delen. Hiermee kunnen apps op een specifiekere manier met elkaar communiceren, bijvoorbeeld door een action te maken die een tekst vertaalt en de vertaalde tekst weer terugstuurt.
Een van de handigste implementaties die we tot nu toe hebben gezien is die van wachtwoordmanager 1Password. Door een paar regels code toe te voegen kunnen apps ondersteuning voor 1Password inbouwen via de nieuwe App Extensions. Om in te loggen in die app hoef je dan alleen via de Share-pop-up voor 1Password te kiezen. Vervolgens identificeer je jezelf met Touch ID, waarna 1Password de juiste logingegevens voor de app opzoekt. Deze stuurt hij vervolgens terug naar de app, zodat ingelogd kan worden.
Dit soort nieuwe mogelijkheden heeft tot gevolg dat de combinatie van besturingssysteem en apps meer als één geheel aanvoelt en niet als losse elementen die afgezonderd in een sandbox draaien. Dat is erg fijn als je, zoals Apple voor ogen heeft, de iPad gebruikt om echt productief te zijn.
Dat gezegd hebbende zijn er nog genoeg andere dingen die Apple zou kunnen implementeren om van de iPad écht een laptopconcurrent te maken. Zo werkt het bedrijf volgens geruchten al een tijd aan splitscreenfunctionaliteit, zodat je twee apps tegelijk kunt draaien, vergelijkbaar met Samsungs Multi Window-feature. Daarvan is in iOS 8.1 echter nog geen spoor te bekennen. Ook zouden we het fijn vinden als Apple, in navolging van Microsoft en Google, verschillende gebruikersaccounts gaat ondersteunen.
Fotogalerij en specificaties
Schermdiagonaal |
9,7" |
Schermresolutie |
2048x1536 (QXGA) |
Schermtype |
LCD |
LCD-paneel |
IPS |
Touchscreentechniek |
Capacitief |
Multitouch |
Ja |
Backlight |
Led: Edge-lit |
Cameraresolutie |
1,2MP |
Cameraresolutie (voor) |
8Mp |
CPU/SoC |
Apple A8X |
Aantal cores |
Triple-core |
Geheugengrootte |
2GB |
Opslagcapaciteit |
16GB |
Hardeschijftype |
Solid State Disk |
Verbinding (wlan) |
802.11a, 802.11ac, 802.11b, 802.11g, 802.11n |
5GHz-ondersteuning |
Ja |
Verbinding (Bluetooth) |
Bluetooth 4.0 |
Mobiel internet (3G/4G) |
Nee |
Gewicht |
437g |
Hoogte |
169,5mm |
Breedte |
240mm |
Diepte |
6,1mm |
Kleuren |
Grijs |
Besturingssysteem |
iOS 8.1 |
Tabletextra's |
Bewegingssensor, Vingerafdrukscanner |
Geschikt voor stylus |
Ja (passief) |
Taal |
Meertalig |
Fabrieksgarantie |
1 jaar carry in |
Alternatieven
Een van de interessantste alternatieven voor de iPad Air 2 is zijn voorganger, de iPad Air. Op het gebied van beeldkwaliteit, ergonomie en bouwkwaliteit geef je namelijk niet enorm veel op, maar het prijsverschil van 100 euro is wel aanzienlijk. Toch kunnen we ons ook goed voorstellen dat mensen de combinatie van de A8X, Touch ID, minder weerspiegeling en de iets slankere behuizing de meerprijs waard vinden.
Lees onze review van de iPad Air
Als je een tablet wil met krachtige hardware, een mooi 4:3-scherm en een goede accuduur, maar dan wel met Android, kan het de moeite lonen om ook eens over de grens te kijken. De Mi Pad van Xiaomi biedt namelijk al die dingen voor een lage prijs, maar hij moet wel uit China geïmporteerd worden. Je moet daarbij goed beseffen dat de de Mi Pad niet officieel is goedgekeurd door Google, en je dus geen Play Store en andere Google-apps krijgt. Met een beetje zoeken op internet kun je daar omheen werken, maar dat moet je dan wel willen.
Lees onze review van de Xiaomi Mi Pad
We hebben de Galaxy Tab S van Samsung in deze lijst opgenomen om één reden: het prachtige amoled-scherm. Dankzij het perfecte contrast maakt dat van de Tab S een geweldig apparaat om video op te kijken. Ook de breedbeeldverhouding draagt daaraan bij, evenals het micro-sd-slot, waardoor je voor relatief weinig geld veel opslagcapaciteit kunt toevoegen voor de opslag van bijvoorbeeld videobestanden. De Tab S heeft echter ook een flink nadeel en dat is het gebrek aan snelheid en vloeiendheid, waardoor hij voor de veeleisende gebruiker minder geschikt is.
Lees onze review van de Galaxy Tab Pro 10.1
Apple is niet de enige fabrikant die de nadruk legt op dunne en lichte tablets. Sony's Xperia Z2 Tablet is zelfs wat lichter dan de Air 2 en maar een fractie dikker. Daarnaast is de behuizing van de Z2 Tablet ook nog eens waterdicht. Op het vlak van stevigheid moet de Z2 Tablet echter zijn meerdere erkennen in de tablet van Apple.
Lees onze review van de Xperia Z2 Tablet
Conclusie
Van buiten lijkt de iPad Air 2, afgezien van het nieuwe kleurtje en Touch ID, geen grote upgrade ten opzichte van zijn voorganger. Het design is hetzelfde gebleven en het scherm nagenoeg ook, al is de antireflectieve coating een fijne vernieuwing. En hoewel het lagere gewicht en de dunnere behuizing mooi meegenomen zijn, is dat niet iets waar je meteen voor zult upgraden.
Onder de motorkap is Apple echter druk bezig geweest. De A8X is een grote verbetering ten opzichte van de A7, die ook al geen trage processor was. Vooral in multithreaded-scenario's is de Air 2 met zijn extra processorcore een flinke klap sneller en op gpu-gebied blaast hij zijn voorganger helemaal voorbij. De A8X wordt daarbij geholpen door de bredere geheugenbus en de verdubbelde hoeveelheid ram. Ook met de toevoeging van 802.1ac-ondersteuning zijn we blij. Al die extra rekenkracht zorgt er wel voor dat de iPad Air net iets minder lang meegaat op de accu dan zijn voorganger.
Die upgrades liggen mooi in lijn met het idee dat Apple schetst van de iPad als vervanger van een laptop voor sommige taken. Ga je inderdaad foto's en video's bewerken op je iPad of andere zware taken doen, dan ben je met de Air 2 zeker beter uit dan met de Air. Doe je dat soort dingen echter niet, en gebruik je de tablet simpelweg voor wat e-mail, apps en browsen, dan kun je ook nog heel goed uit de voeten met de eerste Air. Die is met zijn nieuwe prijs van 390 euro erg aantrekkelijk geworden.
De iPad Air 2 is uiteindelijk vooral goed voorbereid op de toekomst. Aan de ene kant vanwege zijn snelle hardware en aan de andere kant vanwege Touch ID, waarvan Apple en andere ontwikkelaars in de toekomst steeds meer gebruik zullen maken. De uitzondering hierop is de opslagcapaciteit. Meer dan vier jaar na de introductie van de eerste iPad moeten we het nog steeds doen met 16GB. Je kunt natuurlijk de 64GB-versie kopen voor 100 euro extra, maar mooier was het geweest als de standaardversie 32GB had.
Dat is dan meteen het enige grote minpunt van de Air 2. Met zijn fijne behuizing, krachtige hardware, mooie scherm en uitgebreide ecosysteem is het zonder twijfel een van de beste tablets van dit moment.
Eindoordeel