Laatste hoofdstuk
De meningen over het land met de grootste staatsschuld van de wereld zijn vast verdeeld, maar over één ding zullen de meeste mensen het wel eens zijn: Amerikanen zijn een nogal luidruchtig volk. Nederlanders zijn dat overigens ook - vraag dat eens aan een Vlaming - maar de 'yanks' spannen de kroon. Zo ook die van Electronic Arts. Het Amerikaanse bedrijf wil het maar wat graag weten als het een game in huis heeft waar de hele wereld naar uitkijkt, en is daarbij niet vies van bombastische praatjes. Zo werden we op de E3 haast het hokje uitgeblazen door de schreeuwende kerel die Mass Effect 3 mocht presenteren aan de massaal toegestroomde media. ARE YOU ALSO PSYCHED FOR MASS EFFECT 3!? We zullen het dit keer allemaal door de vingers zien, want we moeten het EA en BioWare nageven: Mass Effect 3 maakt alle heisa meer dan waar.
Getest op: Xbox 360 (volledig), PlayStation 3 (multiplayer en enkele uren singleplayer)
Ook verkrijgbaar voor: pc
De eerste 20 minuten van Mass Effect 3. Let op! Kan als spoiler ervaren worden.Tenzij je de afgelopen jaren onder een hele grote steen hebt geleefd of echt helemaal niets geeft om role-playing games, en dus per ongeluk in dit artikel bent beland, weet je waarschijnlijk al dat 'ME3' de afsluiting van de Mass Effect-trilogie is. Tijdens Mass Effect en Mass Effect 2 en de uitbreidingen daarop heb je samen met Commander Shepard de allesverwoestende Reapers leren kennen. Ook wist je al dat de Reapers op weg zijn naar de aarde. De mensheid lijkt aan zijn laatste hoofdstuk te zijn begonnen, en natuurlijk is er maar één persoon die daar nog een stokje voor kan steken: Shepard.
Apart geval
Niet 'Commander' Shepard? Nee, want als jij de game-disc in je pc of console duwt en je eerste schreden zet in Mass Effect 3, is Shepard geen Commander. Door zijn acties in 'Arrival', een uitbreiding van Mass Effect 2, staat hij onder toezicht op aarde. Om met de woorden van een van de Alliance-generaals te spreken: ieder ander zou voor de krijgsraad zijn gebracht en een zware straf hebben gekregen voor alles wat er is gebeurd. Shepard is echter een apart geval. Dat blijkt wel als de Reapers, veel sneller dan verwacht, de aarde bereiken. Terwijl de aarde langzaam aan stukjes wordt geschoten, stuurt de Alliance Shepard er op uit om bondgenoten te verzamelen. Het hele universum zal samen moeten werken om de aarde te verdedigen en uiteindelijk de Reapers te verslaan.
Mass Effect 3 houdt de speler lang genoeg bij de hand om hem de kans te geven weer even te leren hoe alles in elkaar zit. Mass Effect 3 verandert al snel in de open rpg die je kent van de vorige games, maar de eerste stukken zijn lineair genoeg om niet het gevoel te krijgen dat je volledig in het diepe wordt gegooid. Dat was bij een andere rpg, afgelopen najaar, voor veel mensen wel een probleem...
Geen goed of slecht
Als vervolg en afsluiter van een trilogie moet Mass Effect 3 voldoen aan een torenhoog verwachtingspatroon. Wat verwachten we immers van een rpg die twee jaar na deel twee verschijnt? Hij moet nog mooier zijn. De verhalen moeten nog beter zijn en - niet onbelangrijk - ze moeten naar een ultiem hoogtepunt worden geschreven. Daarnaast moeten de weinige plooitjes in de gameplay nu echt worden gladgestreken. Eigenlijk eisen we met zijn allen van BioWare dat het de perfecte actie-rpg aflevert. En weet je wat nog bizarder is dan die eis? Het feit dat de ontwikkelaar verdomd dicht bij de verwezenlijking ervan komt.
Donkerder
Allereerst is Mass Effect 3 duidelijk donkerder dan zijn voorgangers, en dan hebben we het niet over de kleuren. Een Reaper-aanval is niet iets dat je met een pleister oplost. De gevolgen van de oorlog zijn zichtbaar en voelbaar. EA toonde al het voorbeeld van het kleine jongetje dat tijdens de Reaper-invasie op aarde om het leven komt, maar dat is pas het begin. Tijdens Shepards avonturen komen continu mensen om het leven en Shepard moet enkele keiharde afwegingen maken. Een paar keer voelden we bijna een gevoel van misselijkheid opkomen door een zojuist gemaakte keuze. Het 'grotere goed' voelt nooit goed als je het kleine leed van dichtbij meemaakt.
/i/1331201804.jpeg?f=imagenormal)
We raden je dan ook aan: ga niet spelen alsof je Jezus Christus zelf bent, maar kies vanuit de gedachte 'wat zou ik écht doen, of willen doen, in die situatie'. Mass Effect 3 maakt nog steeds onderscheid tussen Paragon en Renegade, waarbij de eerste meer gericht is op vreemdzame oplossingen en de laatste meestal iets agressiever voor de dag komt. Dat voelt al heel snel als 'Paragon is goed, Renegade is slecht'. Dat is volledig ten onrechte. Mass Effect 3 scoort juist door de speler niet altijd te bestraffen of te belonen voor voor de hand liggende beslissingen. Je bent betrokken - nee, je bent het speerpunt - in de strijd van de mensheid en de rest van de rassen in het universum om te overleven. Daarbij leiden harde beslissingen soms tot de beste resultaten en de beste kansen op overleving.
Kiezen
Duidelijk de voorkeur geven aan Paragon of Renegade zou Mass Effect 3 zomaar de kop kunnen kosten. Desondanks is het wel handig om een voorkeur te hebben voor een van beide kanten. Als je namelijk genoeg Paragon- of Renegade-punten verzamelt, krijg je soms ook extra opties in de dialogen met andere personages, en die leiden vaak tot betere resultaten. Een al te gebalanceerde aanpak leidt er toe dat je in geen van beide ver genoeg bent om een van de extra opties te kunnen gebruiken. Dat is een van de weinige puntjes die BioWare zich mag aanrekenen, want dit beperkt het gevoel van 'totale vrijheid' in je aanpak.
Voorbereiding op de oorlog
Na enkele uren krijg je die vrijheid over je heen gedonderd. Rondlopend in de Citadel verzamel je al snel legio sidequests, zoals je dat gewend bent in Mass Effect. Je kunt deze quests wel of niet uitvoeren, dat mag je vaak zelf beslissen. Bepaalde quests zijn cruciaal voor de voortgang van je spel, en die zijn aangegeven met 'Priority'. Voor de overige missies geldt vaak dat je ze ook kunt laten liggen. De vraag is alleen: waarom zou je? Waarom zou je jezelf beroven van de Mass Effect 3-ervaring zoals die is bedoeld? Bovendien is er nog een andere drijfveer om wél zoveel mogelijk sidequests uit te voeren.
Strijdmacht verzamelen
Centraal in Mass Effect 3 staat, zoals gezegd, de strijd tegen de Reapers. Preciezer omschreven: Mass Effect 3 draait vooral om de voorbereiding op de strijd tegen de Reapers. Shepard verzamelt een gigantisch leger om de Reapers te kunnen verslaan, en je raadt het al: die sidequests helpen. Alles wat je doet draagt namelijk bij aan de voorbereiding van de oorlog van de geallieerde naties en rassen tegen de Reapers. De verplichte missies zetten flink wat zoden aan de dijk, maar de optionele missies zorgen er stukje bij beetje voor dat Shepard de totale strijdmacht behoorlijk versterkt. En in de strijd tegen uitsterven helpen alle beetjes.
/i/1331201810.jpeg?f=imagenormal)
De aanwezigheid van de interface die aangeeft hoe 'klaar' de legers zijn voor de strijd helpt en passent ook een ergernis uit Mass Effect 2 uit de wereld. In dat spel was het namelijk wel duidelijk dat sidemissions je hielpen richting de eindfase van het spel, maar het werd nooit duidelijk wat de precieze uitwerking zou zijn. Dat doet Mass Effect 3 een stuk beter. Een missie levert je altijd een beloning op die de geallieerde strijdmacht vergroot. Help je ergens op een kleine planeet een groepje Turians overleven, dan duikt ineens de Turian Seventh Fleet op in de lijst van legereenheden en assets die je al hebt verzameld voor de oorlog. Een balkje houdt de totale voortgang bij. Zo kun je dus precies zien hoe ver je bent in je voorbereidingen. Het direct inzichtelijk en duidelijk maken van de verzamelde assets na een missie geeft ook een gevoel van voldoening, en zorgt ervoor dat je zin krijgt om meer sidequests uit te voeren. Juist dat is een onmisbaar element in een top-rpg.
Een zijtak van dit verhaal, maar daarom niet minder fijn als verbetering, is de verandering in het 'scan-systeem'. In Mass Effect 2 kon Shepard al planeten scannen, op zoek naar grondstoffen die dan weer credits op konden leveren. Dat leidde ertoe dat je soms lang bezig was om planeetjes af te zoeken. Niets mis mee, maar het wel snel saai. In deel drie gaat het gemakkelijker en sneller. Je scant op afstand planeten in een stelsel. De pulse die je uitzendt, pikt zaken van belang op. Dat kunnen artefacten zijn die credits opleveren, of bepaalde elementen die bijdragen aan de 'readiness for war'. Je pulse wordt echter ook opgepikt door de Reapers. Dat wordt zichtbaar gemaakt door een balkje genaamd 'Reaper awareness'. Zodra dat balkje vol is, duiken er Reapers op in het stelsel en dien je de Normandy ogenblikkelijk uit het stelsel te loodsen. De Reapers verdwijnen weer als je een missie hebt uitgevoerd, waardoor je dus terug kunt gaan om de eventueel resterende resources alsnog op te halen.
Een groot geheel
Het scannen, dat bijna een minigame op zichzelf wordt, hangt samen met veel van de sidequests. Op die manier kun je in Mass Effect 3 ook de nodige uren spenderen door artefacten te zoeken die bepaalde figuren op de Citadel nodig hebben, in ruil voor credits en/of een bepaalde bonus voor je 'readiness for war'. Dit zijn desondanks arbeidsextensieve missies. Shepard krijgt ook regelmatig de kans wat meer 'hands-on' te werk te gaan. Ook die missies leiden tot extra units en assets voor het totale leger. Dat element onderscheidt Mass Effect 3 van veel andere shooters. Hoe vaak zie je een rpg waarin letterlijk élke missie bijdraagt aan het ultieme einddoel? Meestal word je tussen hoofdmissies door erop uitgestuurd om nietszeggende klusjes op te knappen. Dat kan ook vermakelijk zijn, maar Mass Effect 3 voelt door zijn aanpak veel meer aan als een groot geheel.
RPG of Shooter?
De missies waarin geknokt moet worden draaien niet alleen om de Reapers en de monsters die zij voor zich laten vechten, maar ook Cerberus babbelt een woordje mee. De onafhankelijk opererende organisatie die zich naar eigen zeggen inzet voor het belang van de mensheid in het universum blijkt zo zijn eigen plannen te hebben met de Reapers. De Illusive Man bleek in het vorige deel al niet bepaald een vriend van Commander Shepard, en in deel drie botsen de belangen van beide heren regelmatig. Het is in eerste instantie wat vreemd om tegen de partij te vechten die in deel twee nog deels aan jouw kant stond, maar het zorgt in elk geval voor wat variatie in de vijanden waar je tegen vecht.
Pittige jongens
De Reapers, die gigantische mechanische wezens met een staart die lijkt op een vulpen, zijn pittige jongens. Uiteindelijk zullen zij verslagen moeten worden, maar Shepard houdt zich voornamelijk bezig met het voetvolk en af en toe met wat grotere monsters. De meest in het oog springende vijanden zijn de Brutes, Harvesters en Banshees die onderdeel zijn van de Reaper-legers en de 'Atlas'-mech-walkers die Cerberus af en toe op je loslaat. Op die momenten gaat Mass Effect 3 naadloos over van een rpg in een shooter, en ook in dat segment laat BioWare zien dat het zijn vak verstaat.
/i/1331201802.jpeg?f=imagenormal)
Mass Effect 3 is geen shooter, wil de ontwikkelaar je doen geloven. Op de keper beschouwd klopt dat; het is immers een role-playing game. Prima, maar laten we de stukjes waarin je verhalen uitpluist en je character ontwikkelt heel even wegsnijden. In veel actie-rpg's is juist de actie een lastig, onderontwikkeld punt. Het is bijna ondoenlijk om top te zijn in de rpg-elementen van het spel én in de actie-elementen. Mass Effect 3 doet beide voortreffelijk. Goed, de camera geeft je niet vanuit elk hoekje een optimaal overzicht en je AI-medestanders rennen af en toe kansloos naar voren, maar verder staat niets een prettige shooter-ervaring in de weg.
Powers kiezen
Net als de vorige games is het vechten een samenspel van tactiek en goed mikken. BioWare heeft voor Mass Effect 3 het dekkingsysteem een stuk verbeterd. Shepard en zijn kompanen kunnen probleemloos van dekking naar dekking manoeuvreren. Ook de verschillende powers die de personages met zich meebrengen blijven belangrijk. Zeker als je wat verder komt en de powers toenemen in kracht, worden dat wapens om rekening mee te houden. Wij namen vrijwel altijd een personage mee dat vijanden in de lucht kan laten zweven en een personage dat een vijand met één aanval zijn shields kan ontnemen. Shepard zelf heeft weer een arsenaal aan ammo-types tot zijn beschikking, maar kan later ook betere powers leren. Net als je wapenuitrusting, compleet met aan te passen wapens en armor naar keuze, is vrijwel alles rond je personage te veranderen.
/i/1331201803.jpeg?f=imagenormal)
Het is daarbij fijn dat er geen specifieke 'winning combinations' lijken te zijn. De keuze die je maakt in personages, powers en wapens hangt vooral samen met je eigen voorkeur, met je eigen vechtstijl. Wij werkten vooral met de in de vorige alinea beschreven combinatie, maar probeerden met een ander character - Mass Effect 3 laat je moeiteloos van 'carrière' naar carrière switchen - een meer melee-gerichte aanpak uit. We kozen hier voor sterkere schilden en meer melee-kracht voor Shepard, terwijl we de wapens wat minder ontwikkelden. Ook met deze tactiek hadden we succes. Zodra je leert om goed rond te 'dodgen' word je met een Omniblade een nachtmerrie voor je vijanden.
Zelf kiezen voor rpg, shooter of ideale mix
Nu zullen liefhebbers van role-playing games wellicht even opschrikken. Is hun geliefde Mass Effect 3 nu dan toch een verkapte shooter geworden? Het antwoord: alleen als je dat wilt. Wanneer je de game start, geeft het spel je enkele opties en kun je kiezen hoe jij het spel wilt ervaren. Houd je niet van shooters maar speel je voor het verhaal, dan kun je een setting kiezen waarbij zelfs een kleuter nog wel door de actiesegmenten heen komt. Andersom kun je als shooterliefhebber kiezen voor een stijl waarin juist de actie wat heftiger is, maar waarbij het verhaal in tussenfilmpjes wordt gepresenteerd. Je hoeft je dan veel minder in de verhalen en de personages te verdiepen en nauwelijks keuzes te maken. Mass Effect 3 speelt dan dus meer als een schietspel. Dat heeft niet onze voorkeur, maar het kán wel. Dat BioWare die balans niet oplegt maar aan de speler overlaat, verdient natuurlijk een compliment.
Keuzes en gevolgen
Mass Effect-kenners zullen het onderstrepen: we hebben in de vorige vier pagina's het sterkste punt van Mass Effect 3 nog niet eens genoemd. Als de serie de laatste jaren op één gebied uitblonk, dan is het wel op de binding die je als speler met de personages had. Die binding is noodzakelijk en vormt de brug naar de sterkste momenten in het verhaal van Mass Effect 3. We noemden op pagina twee al de harde keuzes die je moet maken. Mass Effect-veteranen zullen zich een belangrijke keuze nog wel herinneren: Kaiden of Ashley?
Crew verzamelen
In deel 3 krijg je soortgelijke keuzemomenten voor de kiezen, en het gaat niet altijd om leven en dood. In Mass Effect 2 werden personages min of meer opgedrongen. Dat was helemaal niet erg, maar in Mass Effect 3 hangen de characters die op je pad komen veel meer af van je eigen keuzes. Het verzamelen van je crew voelt een stuk vrijblijvender aan. Of dat werkelijk zo is, weten wij ook niet helemaal zeker. Enkele keren zagen we, door via een quicksave bepaalde dialogen opnieuw te doen, dat de uitkomst soms hetzelfde is, ongeacht welke route je door een gesprek bewandelt. Dit goed uittesten kost echter minimaal twee volledige 'playthroughs', en tachtig uur besteden aan een review is ook bij Tweakers.net niet helemaal realistisch.
/i/1331202749.jpeg?f=imagenormal)
Tachtig gedeeld door twee is veertig, en dat is inderdaad de tijd die je ongeveer kwijt bent voordat je Mass Effect 3 zonder extra dlc-missies hebt afgerond. Die waarneming is natuurlijk erg persoonlijk. De speeltijd hangt immers sterk af van hoeveel sidequests je hebt opgepakt en hoe secuur je omgaat met de tussenfilmpjes. Wij skipten bij de minder boeiende gesprekken soms wat gebabbel, voornamelijk omdat er ook nog een review moest worden geschreven. Zonde uiteraard: de tussenfilmpjes zijn in Mass Effect 3 van nog hoger niveau dan die in Mass Effect 2, en ook toen hadden we niets te klagen. Klein puntje van ergernis dat je nooit zal opvallen als je alles gewoon rustig uitkijkt: als je zinnetjes doordrukt, wil de laatste zin voordat je zelf antwoord moet geven nog weleens samenvallen met het antwoord. Dan druk je dus om die zin te skippen, maar registreert de game tegelijk al een antwoord van Shepard, zonder dat je überhaupt hebt gelezen wat je gaat zeggen. Maar goed: eigen schuld, dikke bult. Moeten we maar niet skippen.
Memorabele finale
In het slotstuk van het Mass Effect-avontuur haalt BioWare verhaaltechnisch en qua spektakel alles uit de kast. Shepard komt onderweg zo ongeveer alle uit de vorige games bekende personages tegen en het einde van de game verdient met recht het predikaat 'episch'. Bereid je daarbij wel voor op wat we al eerder zeiden: Mass Effect 3 is geen 'feelgood'-spel. Oorlog is hard, gruwelijk en nooit zonder leed. De eindscène van Mass Effect 3 gaat de boeken in als een van de meest memorabele finales ooit. Ook fijn is dat Mass Effect 3 duidelijk aangeeft wanneer je op het punt staat het eindspel te starten. Vanaf dat punt kun je geen sidequests meer uitvoeren, dus het is wel zo fijn dat je weet wanneer dat moment aanbreekt. Zo kun je eventueel andere dingen af gaan maken, voor je de Reapers te lijf gaat.
Coöperatieve multiplayer
Voorheen zou de Mass Effect-review hier ongeveer eindigen. Singleplayer-campagne uit, dan wellicht nog een extra keer doorspelen terwijl je heel andere keuzes maakt, maar dan is het verhaaltje uit. Dat ligt bij Mass Effect 3 anders. BioWare heeft het spel voorzien van een coöperatieve spelmodus. Samen met vrienden kun je legio missies spelen tegen AI-gestuurde tegenstanders. Nog los van dat het altijd vermakelijk is om met vrienden te spelen, heeft het ook nut. De singleplayer en co-op staan namelijk niet los van elkaar.
/i/1331202745.jpeg?f=imagenormal)
Met elke missie die je volbrengt in de coöperatieve spelmodus versterk je je eigen singleplayer-avontuur. Als je met Shepard in de Normandy de voortgang van je voorbereidingen bekijkt, zie je ook dat het universum continu op vijftig procent 'readiness for war' zit. Speel je de multiplayer-modus niet, dan zul je deze aantallen nooit zien veranderen. Effectief betekent dit dat de strijdmacht die je verzamelt in de singleplayer op dat moment maar half zo effectief is. Wil je de troepen efficiënter gebruiken, dan zul je moeten investeren in de 'readiness for war', door coöperatieve missies te spelen. Het is echter niet verplicht en je kunt Mass Effect 3 prima uitspelen zonder de co-op-missies te spelen.
Schietspel
Kies je er voor om de multiplayer links te laten liggen, dan mag je dat goedpraten door te stellen dat je als rpg-liefhebber niets hebt met al het geknal in het spel. De multiplayer sluit in dat opzicht niet meer aan bij hoe de rpg Mass Effect ooit bedoeld is. Waar je in de singleplayer de balans tussen rpg en shooter nog zelf bepaalt, is de multiplayer eigenlijk gewoon een schietspel. De gamers die de actie in Mass Effect 3 wél kunnen waarderen, kunnen hier echter hun hart ophalen. De missies zijn zelfs op niveau Brons al behoorlijk uitdagend.
/i/1331202747.jpeg?f=imagenormal)
De opzet is niet baanbrekend, maar wel goed uitgewerkt. Allereerst kies je een klasse. Elke klasse heeft drie powers, dus het is aan jezelf om te bepalen wat jou het best ligt. Je speelt in een team van vier man en vecht tegen golven vijanden, zoals je dat ook doet in Gears of War's Horde-modus. Af en toe krijg je bij zo'n golf ook wat missiedoelen, zoals het activeren van schakelaars. Teamwork, zoals elkaar dekking geven en elkaar reviven, speelt vanzelfsprekend een grote rol. In de missies verdien je credits, die je kunt spenderen aan speciale 'wapenpacks'. Deze packs leveren wat random bonussen op, die je kunt inzetten in je volgende missie. Op die manier groeit je level in de multiplayer en dus ook je 'readiness for war' in de singleplayer.
Toegevoegde waarde
We zullen direct toegeven dat we vooraf zeer sceptisch waren over de multiplayer. We speelden de modus afgelopen najaar al eens op een persevenement van Electronic Arts, en ervaarden de spelmodus toen als een deceptie. 'Dat gedrocht van een multiplayer', zoals we er toen over dachten, blijkt echter - nu we het als onderdeel in het groter geheel hebben gezien - prima uit de verf te komen. We hadden nooit gedacht dat we dit zouden opschrijven: de multiplayer-modus heeft toegevoegde waarde voor Mass Effect 3.
De dlc-strategie van EA
"Het voelt alsof EA de game uit elkaar heeft gehaald en hem in losse stukjes probeert te verkopen", lazen we afgelopen week ergens in een reactie van een van de vele klagende users op Metacritic. Misschien heb je het al gelezen, misschien niet: Mass Effect 3 wordt onder meer op Metacritic volledig afgemaakt door spelers die niet te spreken zijn over de dlc-strategie van Electronic Arts.
We kunnen ons dat goed voorstellen, maar Mass Effect 3 is 'kaal', zoals het spel in de winkels ligt, al een compleet en steengoed spel. Zoals gezegd, deden wij net geen veertig uur over ons avontuur en dat was zonder dlc, zonder een aantal sidequests en we hebben een aantal tussenfilmpjes doorgeklikt. Bovendien speelden we het spel op de normale moeilijkheidsgraad. Natuurlijk zou het bewonderenswaardig zijn als alle content al direct in het spel zou zitten. Aan de andere kant is het natuurlijk logisch dat EA in een moeilijke economische tijd zijn omzet en winst op peil probeert te houden. Het is absoluut niet zo dat er een sterk afgeslankte, niet volledig aanvoelende spelervaring overblijft voor de mensen die de dlc niet willen kopen.
Wij kiezen in deze kwestie geen partij en wegen het zeker niet mee in de review van het spel. Hoe terecht is het om Mass Effect 3 als game af te rekenen op verkooptechnieken van Electronic Arts, nog los van de vraag of ze echt zo kwalijk of verwerpelijk zijn? Waarom zouden we dit meesterwerk - want dat is het - van BioWare minder waarderen omdat de uitgever wat trucjes heeft bedacht om zijn omzet te vergroten? Is De Nachtwacht minder mooi als het Rijksmuseum zijn toegangsprijzen plotseling zou verdubbelen, of als je extra moet betalen om de ruimte in te komen waar het schilderij hangt? Natuurlijk niet. Hoewel we ons dus best kunnen verplaatsen in de klagende gamers en wij het ook jammer vinden dat we niet alle missies meteen tot onze beschikking hebben, doet dat geen afbreuk aan de kwaliteit van de basisversie van Mass Effect 3 die al op tafel ligt. Of je die basisversie wilt aanvullen met extra content, moet je vooral zelf weten.
/i/1331202750.jpeg?f=imagenormal)
Conclusie
Waarschijnlijk heeft BioWare nog nooit een game gemaakt waar meer druk op lag dan op Mass Effect 3. Die-hard rpg-fans zullen zich wellicht iets minder in de game kunnen vinden dan in vorige games, doordat enkele systemen versimpeld zijn en de focus meer is komen te liggen op actie, maar de game als geheel stijgt boven zijn voorgangers uit. Mass Effect 3 is een prachtig einde van een even zo prachtige trilogie. Het spel verbetert de kleine minpuntjes die de vorige games nog hadden en weet bovendien een prima brug te slaan tussen de singleplayer en multiplayer, waardoor die laatste spelmodus een stuk waardevoller is dan hij anders zou zijn geweest. Zonder enige vorm van downloadable content toe te voegen, duurt de singleplayer van Mass Effect 3 ongeveer veertig uur, en geen moment zakt de game kwalitatief ook maar eventjes weg. Van het verslavende van het verkennen van het universum tot aan de mooie cut-scenes en de sterke shooter-elementen die het spel rijk is: alles is uitstekend.
Pluspunten
+ 'Readiness for war' als bindende factor
+ Geen duidelijke goede of slechte keuzes
+ Hardheid van oorlog wordt voelbaar
+ Binding met personages
+ Ook als shooter goed
+ Multiplayer voegt iets toe
+ Grafisch goed, vooral de tussenfilmpjes
+ Verhaal bereikt spectaculair hoogtepunt
Minpunten
- AI van je squad in vuurgevechten
- Niet duidelijk kiezen voor Renegade en Paragon levert nadeeltje op
Cijfer: 9,5
Titel |
Mass Effect 3
|
 |
Platform |
PC, Xbox 360, PlayStation 3 |
Ontwikkelaar |
BioWare
|
Uitgever |
Electronic Arts |
Releasedatum |
Inmiddels verschenen |