Je moet maar durven
Vooropgesteld: alle lof voor Rockstar dat de uitgever het aandurft om L.A. Noire op de markt te brengen. En dat is niet bedoeld als doodknuffelen, L.A. Noire is een verademing waar we erg veel plezier aan hebben gehad. En nog steeds hebben, want de game is de moeite van het herspelen waard. Maar een beetje vreemd is hij wel. Of beter gezegd: verrassend, vernieuwend en apart. Voor wie zijn klassiekers kent; L.A. Noire is een soort kruising tussen Police Quest en Grand Theft Auto. Het onderzoekswerk uit Police Quest is daarbij in het jasje van Grand Theft Auto IV gehesen.
Getest op: PlayStation 3
Ook beschikbaar voor: Xbox 360
In L.A. Noire loop je dus rond in een wereld als GTA, een complete stad waarin je volledig vrij bent. Je beweegt als in GTA, wat wil zeggen dat je kunt lopen en met auto's rond kunt rijden. In dit geval in het Los Angeles van vlak na de Tweede Wereldoorlog, dat door ontwikkelaar Team Bondi zorgvuldig is gereconstrueerd. Alles in de game voelt ook alsof je GTA speelt. De stad is lekker groot, je kunt eindeloos rondrijden en steeds weer nieuwe straatjes ontdekken. Bovendien heeft het spel de typische GTA-besturing, zodat je zowel lopend als rijdend wat onhandig de bocht om gaat. Jammer eigenlijk, dat uitgever Rockstar daar zo aan vast blijft houden, want hoeveel games bewijzen niet dat de besturing van auto's en personages soepeler kan? Herkenbaar is het echter wel; je weet direct dat je in een wereld als GTA bent beland, en dat maakt de game eigenlijk al direct veelbelovend.
Dat is lang
Dat mag ook wel, want Team Bondi heeft lang genoeg aan deze titel gewerkt. Al in 2004 maakte de ontwikkelaar bekend dat het spel in productie was, toen nog enkel voor de PlayStation 3. De verwachting was destijds dat het spel in 2008 uit zou komen, wat dus niet helemaal haalbaar bleek. De makers hebben ruim de tijd gehad om het geheel te polijsten. In die tijd heeft Team Bondi in ieder geval een interessante technologie in het spel verwerkt. De studio maakt gebruik van MotionScan, waarmee gezichtsuitdrukkingen kunnen worden 'gevangen'. De studio heeft een opstelling van 32 camera's gebruikt waarmee gezichten zeer gedetailleerd en vanuit alle hoeken worden vastgelegd. De data die daaruit voortkomt wordt gebruikt om de gezichten in de game te laten bewegen. Het maakt dat die er precies zo uitzien als die van de acteurs die zijn gebruikt om de teksten in te spreken.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Holle ogen
De techniek werkt, maar slechts ten dele. Alles aan de hoofden beweegt zeer natuurlijk, maar de ogen staan nog steeds wat hol. Dat komt omdat die niet meebewegen en dus altijd doelloos recht vooruit staren. Toch is MotionScan een erg prettige toevoeging, want ondanks de stilstaande ogen zijn de uitdrukkingen op de koppen in het spel al beduidend realistischer dan die in andere games. Dat is ook precies de bedoeling, want er wordt van je verwacht dat je de emotie van de diverse gezichten af kunt lezen. Je voornaamste wapen in L.A. Noire is namelijk je vermogen om waarheid van leugen te onderscheiden, en daarbij spelen die uitdrukkingen dus een grote rol.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
In L.A. Noire speel je ene Cole Phelps. Het is net na de Tweede Wereldoorlog en je probeert je leven in Los Angeles weer op te pakken. Het spel start als je net bent begonnen als politieagent. Een gewone agent die getooid met platte pet straatdiensten heeft. Je bent echter van het nieuwsgierige en vasthoudende type en dat moet ervoor zorgen dat je snel carrière maakt binnen de LAPD. Dat is ook het doel van het spel: opklimmen binnen de rangen van de politiedienst. Dat doe je door misdrijven op te lossen, voornamelijk moorden.
Briefing
De game volgt daarbij steeds een vast stramien. Je krijgt van het hoofd van je afdeling een zeer korte briefing over een misdrijf. Meestal niet meer dan het adres en iets als 'moord op vrouw.' Daarna loop je het pand uit, op zoek naar een auto, gevolgd door je computergestuurde partner. Die wijkt zelden van je zijde en dient als een soort lopende vraagbaak. Samen stap je in en stuur je het voertuig naar het opgegeven adres. In beeld is een minimap, net als bij GTA, met een icoontje langs de rand dat aangeeft welke kant je op moet. Er is ook een plattegrond van de stad oproepbaar, weer net als bij GTA. Daarop kun je zelf markeringen plaatsen, die vervolgens ook op de minimap zichtbaar zijn.
Op de plaats delict is meestal al iemand aanwezig. Een wijkagent en vaak ook al de lijkschouwer, die je iets meer informatie kunnen geven. Je kunt ze aanspreken, waarna ze in een cutscene hun info loslaten. Daarna begint het echte werk: de omgeving doorzoeken op sporen. Dat is een kwestie van rondlopen en goed om je heen kijken. Sommige voorwerpen kun je oprapen. Niet alleen de voorwerpen die met het misdrijf te maken hebben, maar ook nutteloze rommel. Het is niet altijd direct duidelijk of een voorwerp met de zaak te maken heeft of niet. Voorwerpen die je oppakt, kun je draaien en soms wordt zo pas duidelijk dat ze een aanwijzing bevatten. Zo wordt bij een schoen vaak pas duidelijk wat voor maat hij heeft als je de onderkant bekijkt.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Vragen en antwoorden
Het verzamelen van aanwijzingen is het belangrijkste onderdeel van L.A. Noire en het dient als munitie bij de tweede pijler van het spel: verdachten en getuigen ondervragen. Als je de naam te weten komt van iemand die bij de zaak betrokken is, kun je hem of haar met een bezoek vereren en vervolgens ondervragen. Welke vragen je kunt stellen, wordt bepaald door de aanwijzingen die je hebt gevonden. 'Meer aanwijzingen' betekent 'meer vragen'. Bij de antwoorden die je op de vragen krijgt, komen de gezichtsuitdrukkingen in beeld. Je moet namelijk zien te achterhalen of de ondervraagde de waarheid spreekt, wat in een politie-onderzoek uiteraard lang niet altijd het geval zal zijn. Na elk antwoord kun je aangeven wat je ervan vindt. Je kunt kiezen of je denkt dat het antwoord de waarheid is, een leugen, of dat je nog twijfelt.
Je reactie heeft uiteraard gevolgen. Als je aangeeft dat je iemand gelooft die inderdaad de waarheid spreekt, is de kans groot dat hij of zij zich geprezen of begrepen voelt en prompt extra info prijsgeeft. Ook iemand voor leugenaar uitmaken heeft gevolgen. Het zal uiteraard niet op prijs worden gesteld, dus het is zaak een goede onderbouwing te hebben. Daarbij komt je aantekenboek om de hoek kijken.
Aantekeningen
In je boek worden automatisch alle feiten verzameld die met de zaak hebben te maken. Locaties, namen van personen en aanwijzingen die je hebt gevonden. Als je iemand van diefstal beschuldigt, is het handig dat je dat kunt onderbouwen met aanwijzingen die je eerder hebt gevonden. Als je vraagt waar een verdachte de afgelopen nacht was en hij zegt dat hij de hele nacht thuis is geweest, kun je best antwoorden dat hij liegt, maar dat heeft eigenlijk pas zin als je van de overbuurvrouw hebt gehoord dat hij om 11 uur 's avonds van huis is gegaan. Als je die verklaring niet hebt, dan zal de ondervraagde terecht boos worden en minder loslippig zijn in de rest van het verhoor.
Je krijgt de opties zo ook voorgeschoteld. In je notitieboekje staan de vragen die je kunt stellen, waarbij jij de volgorde kunt bepalen. Na het antwoord van de verdachte kun je kiezen uit Truth, Doubt of Lie. Kies je Lie dan krijg je vervolgens de lijst verzamelde aanwijzingen voorgeschoteld en kun je kiezen welk argument je tegen de leugen in wilt brengen. Bij Doubt is het resultaat wisselend. Een verdachte kan meer informatie ophoesten als je je twijfel uitspreekt, maar ook boos worden en dichtslaan. Het succes van een ondervraging hangt dus sterk af van het onderzoekswerk dat je vooraf hebt verricht. Aan die basis voegt Team Bondi de nodige variatie en aankleding toe.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Achtervolgingen!
Zo is er bij elke zaak die je krijgt voorgeschoteld wel een betrokkene die het op een lopen zet of die zich probeert te verzetten. Ter afwisseling van het droge zoeken naar sporen en ondervragen, zeg maar. Achtervolgingen zijn te voet of per auto. Te voet kun je de verdachte tackelen om hem tot stilstand te brengen. Per auto kun je de verdachte klem rijden. Je partner geeft daarbij steeds aan dat je naast de vluchtauto moet zien te komen, zodat hij de banden lek kan schieten.
Er is meer actie in het spel. Verdachten zullen niet altijd vluchten. Er zijn er ook die zich zullen verzetten. Met de vuist dan wel met een vuurwapen. Er zit een simpel vechtsysteem in het spel waarin je eigenlijk alleen maar kunt stompen en blokkeren. Mocht je de verdachte genoeg pijn hebben gedaan, dan kun je hem knock-out slaan met een soort finishing move. De gevechten zijn niet heel uitdagend, om niet te zeggen 'verdacht gemakkelijk', maar dat past wel bij de game. Het is tenslotte geen actiegame, maar een game waarin het draait om puzzelen. Hetzelfde geldt voor de vuurgevechten. Je kunt dekking zoeken en vanuit dekking schieten, waarbij je flink geholpen wordt met het richten op je tegenstander. Ook daarvoor geldt: de vuurgevechten zijn niet bepaald moeilijk, maar bij een game als L.A. Noire past dat wel. De vuurgevechten zijn overigens iets uitdagender dan de vuistgevechten, voornamelijk omdat je een aantal keer in een flinke shoot-out terechtkomt, waarin je verschillende belagers tegelijk hebt.
Dan zijn er ook nog de hindernissen die je op sommige locaties tegenkomt. Smalle planken waarover je naar de overkant moet zien te balanceren, of sequenties waarin je op snelheid over instortende stellages moet zien te rennen. Ook die zijn niet heel erg uitdagend. Niet erg, als afwisseling zijn ze erg prettig. Zonder deze actie zou het spel wat droog worden.
Politieradio
Zo moet je ook de vele extra missies beschouwen die je kunt uitvoeren. Het spel bevat 21 zaken die de campagne vormen van het spel. Daarnaast kun je echter nog 40 kleinere misdrijven oplossen, die geen verband houden met het verhaal. Als je in de auto zit, krijg je via de politieradio regelmatig te horen dat er in de buurt een misdrijf is gepleegd, met het verzoek aan alle auto's in de omgeving om zich direct naar de crime scene te begeven. Het zijn korte onderzoeken en vaak mogen ze die naam niet eens hebben. Met een druk op een knop kun je aangeven dat jij de zaak op je wilt nemen. Ook deze Street Crimes zijn goed voor de broodnodige variatie in het spel. De zaken uit de campagne kosten meer tijd en zijn uitdagender dan de extra missies. De lengte varieert nogal, maar je bent al gauw een uur met een zaak bezig. Dat kun je iets verkorten door het besturen van je auto uit te besteden aan je partner.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Hulp geboden
De grote vraag bij een game als L.A. Noire is: wat als je de aanwijzingen niet weet te vinden? En wat als je de ondervragingen verpest? Het zal je regelmatig overkomen. Zeker het ondervragen kan lastig zijn als je nog niet voldoende bewijs hebt verzameld. Gelukkig krijg je ruim voldoende hulp van de makers van het spel. Ten eerste hebben ze Intuition aan het spel toegevoegd. Voor ondervragingen die je wel goed doet, krijg je een Intuition-punt. Deze punten zijn erg waardevol, want je kunt ze ook weer inzetten tijdens verhoren. Je kunt bij een vraag naar keuze één optie weghalen, al kun je niet bepalen welke optie. Het spel bepaalt of Truth, Doubt of Lie uit de lijst verdwijnt, maar je houdt na het inzetten van je Intuition-punt slechts twee opties over.
Hints toegeworpen
Belangrijker, en daar is het spel best slim in, is dat je hints toegeworpen krijgt als je aanwijzingen of antwoorden mist. Zo verpestten wij de ondervraging van een verdachte barman. We kozen bij alle vragen de verkeerde optie en de man wilde dus terecht niets meer loslaten. Dood spoor. Vervolgens stelde onze partner voor om buiten de kroeg te wachten en de barman te volgen. Dat duurde nog geen twee minuten, waarna we alsnog achter zijn adres kwamen en zijn huis konden doorzoeken voor nieuwe aanwijzingen. Je krijgt op die manier meer aanwijzingen als je te weinig informatie hebt om verder te komen. Je loopt opeens spontaan tegen een verdachte aan, bijvoorbeeld.
Daarin wijkt L.A. Noire dus duidelijk af van klassieke puzzelgames, waarin je uren of zelfs dagen naar een nieuwe aanwijzing kon zoeken. L.A. Noire zal ze je uiteindelijk gewoon geven, waardoor het oplossen van een zaak nooit meer dan een paar uur zal duren. Je wordt nooit echt helemaal aan je lot overgelaten. Bovendien is je partner ook altijd beschikbaar om hints aan te vragen. Die geeft je dan vrij indirecte tips, die je echter wel duidelijk maken waar je moet zoeken naar een nieuwe aanwijzing.
Het spel helpt je ook bij de actiescènes, althans bij het overwinnen van hindernissen. Mocht je bijvoorbeeld bij herhaling van een plank afdonderen en te pletter storten, dan krijg je uiteindelijk de optie om de scène over te slaan en de draad iets verder weer op te pikken. Je kunt dat uiteraard weigeren en gewoon stug blijven proberen, maar het is prettig dat de makers de optie hebben toegevoegd. Het gaat in L.A. Noire tenslotte niet om de actie, maar om het puzzelen. Bij de vuist- en vuurgevechten krijg je geen hulp. Als je die slecht uitvoert, ga je gewoon dood. Dat heeft weinig gevolgen. L.A. Noire heeft een goed systeem met quicksaves, dus je komt altijd vlakbij dezelfde locatie weer tot leven, zonder dat je dat iets kost.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
De broodnodige afwisseling
Maar is L.A. Noire daarmee leuk? Naar onze smaak zeker. Het spel van zoeken naar aanwijzingen en het ondervragen van betrokkenen is interessant genoeg, vooral omdat de zaken die de campagne vormen ondersteund worden door een prima verhaal. Het is daarbij alleen maar goed dat Team Bondi wat afwisseling heeft ingebouwd in de vorm van gevechten, achtervolgingen en Street Crimes. Daarnaast zijn er nog zaken die je kunt verzamelen. Zo kun je beroemde plekken, de landmarks van de stad, ontdekken, die daarna worden gemarkeerd op de kaart. Verder liggen er verspreid over de stad Film Reels en Newspapers die je kunt verzamelen. Vooral de laatste zijn interessant, omdat ze toegang geven tot cutscenes die veel vertellen over de geschiedenis van een aantal belangrijke figuren in het verhaal. Tot slot kun je nog leuke nieuwe kleertjes verzamelen voor Cole Phelps.
Carrière
Afwisseling is er ook op een andere manier. Zo maakt Phelps een aardige carrière door bij het LAPD. Tijdens de tutorial is hij nog gewoon agent in het blauw, waarna zij ster in rap tempo rijst. Dat wil zeggen dat hij steeds naar een hoger aangeslagen afdeling wordt gepromoveerd. Van Traffic naar Homicide naar Vice en verder. De zaken per bureau verschillen steeds iets. Bij Traffic en Homicide draait het echt om zoeken en ondervragen, terwijl bij Vice het verhaal pas goed van de grond komt en je niet met losse slachtoffers en daders krijgt te maken, maar met groeperingen binnen de onderwereld van LA. De nadruk verschuift dan iets meer naar actie en met name ook naar het schieten. Het maakt dat L.A. Noire misschien saai lijkt, maar dat zeker niet is.
Toch valt er ook wel wat aan te merken op het spel. Zo is de bediening wat houterig, wat hier meer stoort dan bij de GTA's die Rockstar ermee op de markt bracht. Dat komt vooral omdat je hier meer in kleine ruimtes en rond kleine voorwerpen moet manoeuvreren. Als je een deur open wilt maken, moet je wel heel precies op de juiste plek staan. Sta je iets teveel naar links of rechts, dan blijft hij dicht. Bij een deur is dat niet erg, want daarbij is duidelijk dat je naar binnen kunt. Bij de diverse verdachte voorwerpen ligt dat iets anders. Het is erg prettig dat Team Bondi je ook daarbij helpt, want als je dichtbij een aanwijzing bent, hoor je een subtiel tweetonig deuntje. Toch kan het lastig zijn om spullen te vinden en op te pakken en dat is hinderlijk en frustrerend. Het scheelt daarbij ook dat de besturing bedacht is voor Grand Theft Auto waarin je voornamelijk op straat bivakkeert, terwijl je in L.A. Noire vaak juist binnen naar aanwijzingen moet zoeken. En met het wat vreemde bochtenwerk van Phelps is dat lastig.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Slordig
Er zitten bovendien wat slordigheden in het spel, vooral op grafisch gebied. Zo botsten we tegen een vlonder waarop wat vaten stonden. De vlonder bewoog iets, maar de vaten niet. Toen we even later naar dezelfde terugkeerden, was de vlonder zelfs verdwenen, terwijl de vaten op dezelfde plek in de lucht zweefden. Ook de overgang naar de vele cutscenes verloopt niet altijd vlekkeloos. Zo zitten er 95 verschillende auto's in het spel en wordt keurig netjes bijgehouden in hoeveel daarvan je hebt rondgereden. Het is dus een sport om steeds een ander model te kiezen. Bij de overgang naar een cutscene levert dat echter problemen op, want als je aan komt rijden in een fancy ride, kan het zomaar zijn dat je in de daarop volgende cutscene opeens in een heel andere auto blijkt te zitten. Je zult bovendien regelmatig moeten bellen. Als er dan twee telefoons bij elkaar in de buurt staan, kan het zomaar gebeuren dat je belt met de ene, waarna je in de daaropvolgende cutscene opeens bij de andere blijkt te staan. Het zijn natuurlijk kleine slordigheden, maar bij een game die zo lang in productie is geweest, verwacht je het niet.
Grafisch is het spel wel af. Los Angeles ziet er erg goed uit en de diverse auto's die er rondrijden ook. De koppen van de diverse personages in het spel zijn helemaal top. In die zin geeft MotionScan absoluut meerwaarde. De koppen zelf - en vooral ook de grimassen die ze trekken - zijn beter dan ooit. De ogen staan een beetje hol, waardoor het toch wat onpersoonlijk blijft, maar het is steeds behoorlijk duidelijk welke emotie moet worden overgebracht. Team Bondi heeft gewoon goede acteurs ingehuurd, wat niet alleen te zien is, maar ook te horen. De teksten zijn prima ingesproken en ze ondersteunen de gezichtsuitdrukkingen goed. Ook de soundtrack is prima en hij wordt door uitgever Rockstar dan ook los, via iTunes, op de markt gebracht.
Conclusie
Het maakt L.A. Noire tot een zeer interessante en vooral onderhoudende game. Hij is bepaald niet perfect, er zijn nogal wat minpuntjes te noemen. De besturing is lomp en er zijn de nodige grafische slippertjes. Dat mag de pret echter niet drukken. Het is erg leuk om in de diverse zaken te duiken, op zoek te gaan naar aanwijzingen en betrokkenen te ondervragen. Er is bovendien een lekker verhaal, dat ervoor zorgt dat je benieuwd blijft naar de zaken die je nog krijgt voorgeschoteld. Dat moet ook wel, want te ontwikkelen valt er niets. Je krijgt geen extra mogelijkheden tijdens het spel. Er is echter voldoende afwisseling voorhanden in de vorm van achtervolgingen, gevechten en de zaken die je kunt verzamelen. Het is opvallend dat de makers zoveel hulp hebben ingebouwd. Het spel wordt er gemakkelijk van, misschien wel iets te gemakkelijk. Het is duidelijk een spel uit 2011. De dagen van maandenlang puzzelen met Myst zijn allang voorbij en een spel van een dergelijke moeilijkheidsgraad zou tegenwoordig onverkoopbaar zijn. Het maakt L.A. Noire leuk en het puzzelen niet frustrerend. Niet heel uitdagend, maar wel onderhoudend en interessant.
Pluspunten:
- MotionScan zorgt voor emotionele gezichtsuitdrukkingen
- Aanwijzingen zoeken en ondervragen werkt verfrissend
- Goed verhaal
Minpunten:
- Besturing niet prettig
- Grafische minpuntjes
- Te gemakkelijk
Eindcijfer: 8
Titel |
L.A. Noire
|

|
Platform |
Xbox 360, PlayStation 3 |
Ontwikkelaar |
Team Bondi
|
Uitgever |
Rockstar
|
Releasedatum |
20 mei
|