L.A. Noire

Kijk die gezichten

Het praatje van uitgever Rockstar is bijzonder interessant: de uitgever geeft hoog op van MotionScan, de techniek waarmee de gezichten van de diverse personages in L.A. Noire zijn vastgelegd. De makers van het spel hebben een opstelling gemaakt waarin zo'n dertig camera's de gezichten van echte acteurs vastleggen terwijl ze de teksten voor het spel inspreken. De beelden van de pratende hoofden dienen als basis voor wat we in het spel gaan zien. Dat moet ervoor zorgen dat er veel meer emotie is af te lezen van de virtuele gezichten in het spel. Dat kan ook geen kwaad, want ondanks de vaak heftige gebeurtenissen tonen de hoofdrolspelers in de meeste games evenveel emotie als een paspop.

Rockstar zet hoog in door de getoonde emoties direct ook een hoofdrol in L.A. Noire te geven. Je speelt een detective en ondervraagt in die rol tientallen personen, waarbij je moet zien te achterhalen of ze de waarheid spreken of niet. De uitdrukking op hun gezicht geeft daarbij waardevolle informatie. Dat is althans de bedoeling. Een gewaagd concept dat Rockstar een paar maanden geleden al eens aan ons liet zien. De game is inmiddels zo ver in ontwikkeling dat we er zelf een deel van mochten spelen.

Hands-on LA Noire

Vergeet de oorlog

Het is begin 1947 en Cole Phelps, de hoofdrolspeler in L.A. Noire, is net gepromoveerd van bureau Burglary naar Homicide. Dat is het echte werk, zo wordt hem aan het begin van zijn eerste werkdag duidelijk gemaakt. De promotie vindt ongeveer halverwege het spel plaats, in een fase waarin de definitieve plotlijnen vorm beginnen te krijgen. Er wordt bovendien wat meer duidelijk over het verleden van Phelps, die op straat nog regelmatig wordt aangesproken vanwege een heldendaad in de Tweede Wereldoorlog, waarmee hij direct na de oorlog uitgebreid in het nieuws kwam. Onder collega's levert zijn heldenstatus niet alleen positieve reacties op. Zo is Rusty Galloway, de partner die Phelps krijgt toegewezen bij Homicide, niet bepaald onder de indruk. Galloway wil maar al te graag duidelijk maken dat hij weet hoe je een moordzaak op moet lossen. Hij moet daarbij niets hebben van de analytische aanpak van Phelps. Gelukkig krijgt Phelps gedurende zijn loopbaan bij de LAPD bij elk bureau weer een andere partner.

Netkousen

Eenmaal bij Homicide krijgt Phelps direct een zaak toegewezen die intern bekend staat als de 'silk stocking murder'. Een jonge Mexicaanse vrouw is vermoord en verminkt aangetroffen in een steeg en Phelps en Galloway dienen zich in de zaak te verdiepen. Het hoofd van de afdeling maakt daarbij duidelijk dat hij vooral prijs stelt op snel resultaat. De gemoederen moeten worden bedaard en het zou prettig zijn als het niet te lang duurt voordat er een dader kan worden aangewezen.

Historische zaak

Eenmaal op de plaats delict denkt Phelps dat de moord kan worden toegeschreven aan de Black Dahlia-moordenaar, die ook in het echte leven rond die tijd in de VS huis heeft gehouden. De aanwijzigingen lijken inderdaad in de richting van deze crimineel te wijzen, maar Galloway is ervan overtuigd dat de moord het werk is van een navolger die de schuld in de schoenen van de beruchte Black Dahlia wil schuiven. Het is in ieder geval duidelijk dat de moordenaar bewust aanwijzingen heeft achtergelaten. Er leidt een lang bloedspoor langs doelbewust achtergelaten voorwerpen, zoals een huissleutel en de handtas van het slachtoffer. Aan de hand van de aanwijzingen weten de twee detectives de naam van het slachtoffer en haar woonadres te achterhalen.

Hands-on LA Noire

Dat adres blijkt een pension, waarvan de eigenaresse ondervraagd wordt door Phelps. Dergelijke ondervragingen vormen, samen met het doorzoeken van verdachte locaties, de hoofdmoot van het spel. Er is bovendien een directe relatie tussen de twee. De aanwijzingen die worden gevonden tijdens het onderzoeken van een locatie dienen als argument tijdens ondervragingen. Het is dus zaak goed op te letten bij het bekijken van een locatie. Gelukkig is er hulp, in de vorm van een tweetonig pianodeuntje dat klinkt als Phelps in de buurt is van een aanwijzing. Die heeft steevast de vorm van een voorwerp dat hij op kan pakken. Dat is echter niet genoeg, want voorwerpen geven hun geheimen niet altijd direct prijs. De voorwerpen die je beet hebt, kun je draaien en pas als je ze onder de juiste hoek bekijkt, zal de aanwijzing duidelijk worden. Dat blijkt bijvoorbeeld op de plaats van de moord, waar een hoed in de buurt van het slachtoffer ligt. Pas na grondige inspectie blijkt in de rand van de hoed de voornaam van het slachtoffer te zijn vermeld. Hetzelfde geldt voor het onderzoeken van het lichaam van het slachtoffer. Pas als het hoofd en de handen van de vrouw van alle kanten zijn bekeken, blijkt dat haar schedel is ingeslagen en dat er met grof geweld een ring van haar vinger is verwijderd. Wie goed zoekt – en daarbij op het pianotingeltje let – kan de ring elders op de plaats delict terugvinden.

Aantekeningen maken

Alle aanwijzingen die je verzamelt, zowel voorwerpen als uitspraken, komen automatisch in je notitieboekje terecht, dat dienst doet als een soort centrale interface. Op het moment dat je iemand gaat ondervragen, komt je notitieboekje automatisch tevoorschijn. Je kunt dan kiezen uit een aantal vragen die je de ondervraagde dient te stellen. De volgorde kun je daarbij zelf bepalen. Nadat je een vraag hebt gesteld en er een antwoord op is gekomen, kun je bepalen wat je van het antwoord vindt. Daarbij komt de gezichtsuitdrukking om de hoek kijken, al speelt ook de intonatie van het antwoord een grote rol. Nadat je het antwoord hebt aangehoord, kun je kiezen uit de opties Truth, Doubt of Lie. Bij Truth vertrouw je erop dat het antwoord juist is, bij Doubt of Lie niet en dan komen de aanwijzingen in je notitieboekje van pas. Nadat je hebt aangegeven dat je het antwoord niet vertrouwt, zal de ondervraagde protesteren en dat dien je te pareren met gegevens die je eerder hebt verzameld.

Hands-on LA Noire

Zo ontkende de echtgenoot van het slachtoffer in eerste instantie dat er sprake was van problemen in het huwelijk, tot hij geconfronteerd werd met de scheidingspapieren die verborgen lagen in de kamer die het slachtoffer sinds kort huurde in het pension. Als je op de plaats delict echter niet het adres hebt weten te achterhalen, had je de kamer niet gevonden. Los daarvan had je de scheidingspapieren gemakkelijk over het hoofd kunnen zien, zodat je het argument zou hebben gemist tijdens de ondervraging van de echtgenoot. Zonder de papieren zit er niet veel anders op dan de man op zijn woord te geloven, want als je openlijk twijfelt aan zijn woorden, zal hij boos worden en kribbiger reageren op de overige vragen op je lijstje. Dat is het spelletje in L.A. Noire: aanwijzingen verzamelen die je kunt gebruiken om de diverse betrokkenen tijdens een ondervraging te dwingen de waarheid te vertellen. Met meer aanwijzingen wordt het eenvoudiger om de moord op te lossen.

Op verkenning

Is er dan geen actie in het spel? Jawel, maar lang niet zoveel als je wellicht gewend bent. Zo hebben de makers vrijwel het hele Los Angeles van vlak na de oorlog nagebouwd. Niet alleen het stratenplan, maar ook de gebouwen zijn vrijwel identiek aan de werkelijke situatie van destijds. Je kunt, lopend of met de auto, ook overal komen. Dat is wel nodig als je van aanwijzing naar aanwijzing moet zien te komen. Van de crime scene naar het adres van het pension of naar de echtgenoot bijvoorbeeld. Je kunt daarbij zelf achter het stuur kruipen terwijl je partner meerijdt, maar je kunt het sturen ook aan je partner overlaten, zodat je automatisch op de plaats van bestemming aankomt.

Mocht je zelf willen sturen, dan kun je omrijden en zo de hele stad verkennen. Je kunt dan zelfs extra missies oppikken. Op de politieradio worden regelmatig misdaden omgeroepen, met de vraag of er een agent in de buurt is die tijd heeft. Daar kun je op reageren en zo een side quest starten. Dergelijke zaken zijn minder uitgebreid dan de zaken die je op het bureau krijgt toebedeeld. De schatting is dat een zaak die je van je leidinggevende krijgt gemiddeld een uur in beslag zal nemen, terwijl de side quests in ongeveer een kwartier wel zijn opgelost.

Waar is de actie?

Ook tijdens het onderzoek wordt er soms actie van je verwacht. Zo was de echtgenoot in eerste instantie niet gediend van het bezoek van Phelps en Galloway. Pas na een partijtje knokken wisten we hem over te halen toch maar te gaan praten. Je kunt Phelps daarbij eigenlijk vooral laten boksen, hoewel er ook vuurgevechten in het spel zijn opgenomen, zoals we tijdens de eerdere presentatie zagen. Schietpartijen lijken te zijn voorbehouden voor het einde van spelonderdelen, want de daders blijken zich niet direct bij hun ontmaskering neer te leggen en hebben de neiging om op de vlucht te slaan. Zo ook de dader van de silk stocking murder, die in eerste instantie aan Phelps en Galloway weet te ontsnappen en er in zijn pickup-truck vandoor gaat. Je kunt er dan in je eigen auto achteraan, waarbij je zelf moet sturen en Galloway probeert de banden van de dader lek te schieten. Mocht je er niet op tijd in slagen om de dader te achterhalen, dan zal hij uiteindelijk vanzelf in een politiefuik rijden, waarmee de zaak alsnog is afgerond.

Hands-on LA Noire

Vangnet

De makers hebben meer van dergelijke vangnetten ingebouwd. Als je te veel aanwijzingen mist, zal het spel je op subtiele wijze helpen door ze voor je voeten te werpen. Zo zijn er verschillende aanwijzingen die leiden naar een illegale drankhandel die gerund wordt door de eigenaar van een fruitkraam. Het zijn aanwijzingen die je gemakkelijk mist, maar die wel wel essentieel blijken. Mocht je de aanwijzingen missen, dan zorgt het spel ervoor dat je uiteindelijk letterlijk tegen de fruithandelaar op botst terwijl hij een partij drank af komt leveren. Mocht je iets over het hoofd zien, dan zorgt het spel er uiteindelijk dus voor dat je de essentiële aanwijzingen alsnog krijgt.

Om het niet al te gemakkelijk te maken, is er sinds de demonstratie die we eind vorig jaar kregen wel een aanpassing doorgevoerd. Het spel is nu op twee standen te spelen: Officer en Detective. Officer is gemakkelijker omdat alleen voorwerpen die ook echt een aanwijzing zijn, kunnen worden opgepakt. Als Detective kun je van alles oprapen, dus ook volslagen nutteloze papieren bekertjes en sigarettenpeuken. Al is er ook dan nog steeds het tweetonige pianodeuntje dat je helpt.

Op gevoel

Ook nieuw is de invoering van Intuition. Intuition bestaat uit een soort bonuspunten die je kunt verdienen met goed detectivewerk. Zo levert het vinden van aanwijzingen en het winnen van informatie uit ondervragingen Intuition op. Je krijgt zelfs al punten als je voor het eerst bepaalde bezienswaardigheden in de stad ontdekt. Je kunt de punten inzetten tijdens je onderzoek. Je kunt er bijvoorbeeld gedurende korte tijd alle aanwijzingen op een bepaalde locatie zichtbaar mee maken. Je kunt er ook voor kiezen om de punten in te zetten tijdens een verhoor. Dan verdwijnt er een optie uit het rijtje Truth, Doubt en Lie, wat de keuze uiteraard eenvoudiger maakt.

Voorlopige conclusie

Zo blijft L.A. Noire ook na een eerste speelsessie een verrassend spel. Vooral het gebrek aan actie is opvallend en eigenlijk ook wel verfrissend. De makers zien elke zaak als een aflevering uit een detectiveserie, en daar zit wat in. Uiteraard is het wel een interactieve aflevering en bovendien een aflevering uit een serie met een duidelijk overkoepelend verhaal. Het ontdekken van de waarheid tussen de vele leugens van de diverse betrokkenen vormt daarbij de voornaamste uitdaging. Met een intrigerend en waargebeurd verhaal als bonus.