Vier games in vogelvlucht

Baldur's Gate 3, Cyberpunk 2077-dlc en meer

Cyberpunk 2077: Phantom Liberty

Cyberpunk 2077: Phantom Liberty is fantastisch nieuws voor iedereen die iets om de scifi-rpg van CD Projekt RED geeft. Voor de fans van de oorspronkelijke game is het simpel: Phantom Liberty is meer van hetzelfde, maar ook net anders genoeg om fris en vernieuwend te voelen. Het grauwe neonoirmysterie vol complotten en verraad is minstens net zo meeslepend als het hoofdverhaal. Ook wanneer je geen dertig euro over hebt voor dit extra verhaal, heeft de Poolse ontwikkelaar een hoop lekkers voor je. Cyberpunk 2077 draagt voortaan met recht het versienummer 2.x, want de ontwikkelaar heeft zo’n beetje alle grote tekortkomingen na de oorspronkelijke release opgelost. Kortom, Cyberpunk 2077: Phantom Liberty is een waardige toevoeging aan een toch al rijke scifi-rpg en de perfecte reden om na de desastreuze release weer in Cyberpunk te duiken.

Door Yannick Spinner

Cyberpunk 2.0

Voordat we de toevoegingen uit Phantom Liberty onder de loep nemen, is het belangrijk om te benadrukken hoezeer de basisgame is verbeterd. CDPR bracht namelijk in dezelfde week, ergens eind september 2023, update 2.0 en Phantom Liberty uit, ofwel een immense lading aan nieuwe en verbeterde content. Als je net als ik sinds de oorspronkelijke release Cyberpunk 2077 niet meer hebt durven aanraken, is er goed nieuws: de game lijkt zo goed als 'af' te zijn. De rpg komt in elk geval dusdanig overeen met de oorspronkelijke beloftes, dat het moment eindelijk is aangebroken om de cyberpunkdystopie zonder gamebrekende bugs te kunnen trotsteren.

Om te onderstrepen hoezeer update 2.0 een impact heeft op de basisgame, is een korte opsomming wellicht van toepassing. Zo heeft de ontwikkelaar eindelijk een werkend politiesysteem toegevoegd, waarbij de NCPD dynamisch reageert op je handelingen. In het verlengde daarvan werd voertuigcombat toegevoegd: V kan nu schieten vanuit voertuigen en sommige auto's hebben geïntegreerde wapens. Deze gameplaymechaniek heeft weer een uitwerking op de vernieuwde autosteelmissies, want gangs achtervolgen je nu soms, waarna er gevechten vanuit voertuigen ontstaan.

Verder niet onbelangrijk: het gehele skill- en perksysteem is omgegooid en werkt nu daadwerkelijk intuïtief. Je mag individuele perks, die uitgedund en sterk aangescherpt zijn, altijd herverdelen, attributepunten zijn te herdistribueren en skills worden hier niet meer door begrensd. Ook is kleding volledig cosmetisch geworden, zodat je niet hoeft te kiezen tussen er cool uitzien of V als een maniakale clown verkleden om enkele kleine statbonussen te krijgen. En niet te vergeten: loot, damage en de levels van vijanden schalen met het level van V mee en zijn verder gestroomlijnd. Ja, het is schandalig dat veel van deze functies niet direct na de release in de basisgame zaten en ja, het is absurd dat deze update drie jaar op zich liet wachten. Maar nu het eindelijk zover is, laat CDPR op de meeste vlakken het bedoelde eindresultaat zien.

Cyberdistopie Dogtown

Boven op de aanzienlijk verbeterde basisgame krijgt de liefhebber daar voor zo'n dertig euro een portie Phantom Liberty bij. De dlc speelt zich volledig af in het sfeervolle Dogtown. Vergeleken met dit afgezonderde gedeelte van Pacifica is Cyberpunks Night City een paradijs. Dogtown is een typische cyberpunkdystopie zoals je die wellicht van de oorspronkelijke game zou verwachten; dit volledig afgetakelde stukje van de stad wordt met een ijzeren vuist geregeerd door een enigmatische dictator, Kurt Hanson, een beetje zoals Ma-Ma en de Peach Trees-wolkenkrabber uit de recentste Dredd-film. Je struikelt in Dogtown over afgerukt ‘chrome’, junkies en hopen afval, op iedere hoek van de straat staan zwaargewapende soldaten en praktisch ieder gebouw staat duidelijk al decennia op instorten. Afgezien van de luxe en zwaarbeveiligde wolkenkrabber van Hanson dan, de letterlijke hoge toren van waaruit hij regeert.

Dit droevige deel van Night City is dan ook een ideaal decor voor het neonoirmysterie dat centraal staat in Phantom Liberty. De president van de New United States of America strandt in het afvoerputje van de Cyberpunk-stad en V moet de Federal Intelligence Agency helpen om haar uit de enclave te redden. Mocht je Escape from New York gezien hebben, dan komt die set-up je wellicht bekend voor.

Hartverscheurend zijspoor

Wat volgt is een saga van tien à vijftien uur vol complotten, een hoop ‘netrunning’ en enkele snoeiharde twists. De speler kruipt voor dit verhaal wederom in de huid van V. Ergens halverwege de tweede acte van het hoofdverhaal leidt een van de hoofdmissies naar het afgetakelde wijkje. Dat is ook wel belangrijk om te benadrukken: Phantom Liberty is geen epiloog zoals Blood and Wine dat voor The Witcher 3: Wild Hunt was, maar eerder een tot in detail uitgewerkt zijspoor dat grotendeels naadloos in het hoofdverhaal past. Overigens kán het zijn dat de ontknoping van de dlc, die overigens zoals te verwachten bitterzoet dan wel hartverscheurend is, afhankelijk van je gekozen pad, een effect heeft op het hoofdverhaal van Cyberpunk.

Nu denk je misschien, hoe past een losstaand epos in het overkoepelende verhaal van Cyberpunk 2077? Geen zorgen, geen spoilers. Maar ik kan in elk geval zeggen dat CD Projekt RED een uitstekende balans heeft gevonden tussen een bombastisch zijspoor en de integratie daarvan in het hoofdverhaal. Sowieso kan V na de eerste paar Phantom Liberty-missies gewoon weer Dogtown uit om missies in Night City te doen. Overigens voelt de uitbreiding vanwege de urgentie van het verhaal als een geheel en dan is het wellicht een beetje vreemd om tussendoor rustig yakitori met Takemura te eten of Judy tevergeefs te versieren.

Dat gezegd hebbende, laat CDPR hier en daar bewust het verhaal een beetje stilvallen, zodat je even wat voor jezelf kunt gaan doen. Zo moet je halverwege Phantom Liberty gedwongen meerdere gigs voor de fixer Mr. Hands doen voordat hij je een gunst doet waardoor je verder kunt in het verhaal. Ontzettend lui van de ontwikkelaar om een dlc op deze manier kunstmatig te rekken. Dat was tenminste mijn eerste ingeving, maar feitelijk was de Poolse ontwikkelaar aan het pronken; ook deze nieuwe sidequests hebben een enorme productiewaarde en voelen veelal als volwaardige missies met unieke cutscenes, memorabele personages en enkele nieuwe spelmechanieken.

Topproductie

Hetzelfde mag gezegd worden over de dlc als geheel. De productiewaarde is wederom immens, want als je zelfs door een verhaaltechnisch vrij onbelangrijke sidequest bedroefd achtergelaten wordt vanwege het noodlottige einde van een nieuw personage, dan doet de game iets goed. De manier waarop Phantom Liberty net als de basisgame verhalen volledig vanuit een eerstepersoonsperspectief vertelt, is ook nog steeds bewonderenswaardig. V is namelijk een zeer belangrijk onderdeel van het verhaal van de dlc, terwijl de hoofdpersoon in de basisgame soms meer als observeerder leek te opereren. Dat maakte mij in ieder geval extra betrokken bij dit zijspoor, enigszins sluw aangespoord door de manier waarop CDPR het verhaal van Phantom Liberty stiekem ook persoonlijk heel relevant voor V maakt.

Een belangrijke kanttekening is dan wel dat V, ondanks de belangrijke rol in het verhaal, weinig invloed heeft op de richting die het verhaal neemt. Dat is ergens onoverkomelijk: CDPR kan moeilijk allerlei zeer tegenstrijdige verhaalrichtingen volledig uitwerken, zeker in dlc. De keuzes die je in Phantom Liberty kunt maken hebben dan ook vooral invloed op interpersoonlijke relaties en de gevolgen voor de nieuwe personages. Daarover gesproken, na Keanu Reaves in Cyberpunk 2077 staat de Britse acteur Idris Elba in de dlc in de spotlight. Zijn eigen accent dat hier en daar doorschemert daargelaten, speelt hij een toffe sleutelrol. Maar Minji Chang, die de gekwelde netrunner Songbird vertolkt, steelt de show met haar gelaagde performance, al zijn de beslissingen van Songbird hier en daar wat twijfelachtig.

Er komen hier en daar verder wat momenten voor waarop V een vreemde tijdsprong maakt en regelen personages soms zelf belangrijke dingen voor de missie. Op deze momenten werd de eerstepersoonsillusie en het belang van V in het verhaal een beetje ondermijnd. Dat kwam de pacing van de dlc vermoedelijk wel ten goede; mijn dertien uur aan onafgebroken hoofdverhaal in de dlc zat tjokvol belangrijke momenten en van filler was absoluut geen sprake, mits je het typische, soms wat voorspelbare noirverhaal en de bijbehorende wat langere dialoogscènes kunt waarderen. Deze dipjes zijn in mijn optiek essentieel om de daaropvolgende spannende momenten beter uit de verf te laten komen. En spannend kan in Phantom Liberty zowel actiespektakel als bloedstollende infiltratie betekenen.

DLSS 3.5

Verder is het nog noemenswaardig om te kijken naar een technische vooruitgang die Cyberpunk 2077 en Phantom Liberty representeren: de introductie van DLSS 3.5-ondersteuning. Cyberpunk is de eerste game die deze versie van de upscalingtechnologie van Nvidia ondersteunt en naast Alan Wake 2 op het moment van schrijven nog steeds de enige. De nieuwste variant van DLSS maakt rayreconstruction mogelijk, een nieuwe toevoeging aan de DLSS-functieset waarbij zogenoemde denoisers voor het opschonen van gesimuleerde 'rays' opnieuw ontwikkeld zijn. Voorheen waren deze denoisers volgens Nvidia 'handgemaakt', maar intussen heeft het bedrijf AI-modellen losgelaten op dit proces.

In de praktijk is het relatief simpel. Raytracingeffecten zijn met rayreconstruction net wat scherper, minder wazig en in sommige gevallen ook accurater, terwijl dit geen extra rekenkracht kost en in het geval van Cyberpunk volgens Gamers Nexus zelfs enkele frames oplevert. Reflecties in plassen water zijn met rayreconstruction bijvoorbeeld aanzienlijk scherper. Ook zijn ghostingeffecten, een nadelige bijkomstigheid van DLSS-upscaling en raytracing, een stukje minder zichtbaar. DLSS 3.5 en rayreconstruction werken op alle RTX-videokaarten. Houd wel in de gaten dat de functie framegeneration, geïntroduceerd in DLSS 3.0, alleen beschikbaar is voor RTX 40-seriekaarten. Of je rayreconstruction kunt gebruiken, is daarbij in de eerste plaats afhankelijk van of raytracing überhaupt een optie voor je is.

Links zijn raytracing (medium) en DLSS (performance) ingeschakeld, met rechts daarnaast ook rayreconstruction ingeschakeld. Vooral in de weerspiegeling in de waterplassen is het effect goed te zien.

Conclusie

Cyberpunk 2077: Phantom Liberty is van het mysterieuze begin tot het bombastische einde meeslepend en boeiend, binnen de perken van een typische noirthriller. Twists worden constant om je oren geslingerd, maar daarvoor moet je wel betrokken zijn bij het soms wat voorspelbare, subtiele verhaal over verraad, allianties en lokale politiek. Dat gezegd hebbende weet CD Projekt RED met deze eerste en enige dlc een toch al sterk verbeterde basisgame te verrijken met nieuwe mogelijkheden tot avontuur, enkele zeer memorabele personages, uitvoerig uitgewerkte sidequests en een strak cyberpunkverhaal dat ondanks de aardige omvang van de basisgame toch nieuwe Black Mirror-achtige concepten weet te introduceren. En als je net als ik ook nog eens toegang krijgt tot het beste einde dat Cyberpunk 2077 te bieden heeft, dan was het uitstapje naar Dogtown het ondanks de moeilijke beslissingen toch meer dan waard.

Pluspunten

• Sfeervol Dogtown
• Meeslepend zijspoor
• Hoge productiewaarde
• Typisch noirverhaal..

Minpunten

• .. waar je van moet houden

Getest

Cyberpunk 2077 Ultimate Edition, Windows

Vanaf € 48,-

Vergelijk prijzen

Bekijk alle uitvoeringen (3)

Reacties (75)

[DirtyBird]

Ik heb de laatste jaren niet echt meer de tijd en het geduld om uren te verslinden in een spel en grote open-wereld spellen staan me dan vaak bij voorbaat al een beetje tegen. Helemaal omdat als ik daar dan na een week niet spelen uit ben, niet meer weet wat ik aan het doen was en het vervolgens vaak dan helemaal maar weer laat zitten.
Is BG3 dan een slecht idee voor mij? Het klinkt gaaf en ziet er prachtig uit, maar ik kan dus ook overweldigend zijn als ik dit zo lees.

[Luchtbakker]

Ik deel je ervaring. Bij games als bijvoorbeeld farcry had ik echt wel uren in zitten, maar dan was je ook wel klaar. De nieuwste far cry is gewoon veel te groot geworden en zo zijn er meerdere games die gewoon te groot zijn.

[Orgel]

Groot is niet erg maar vooral repetitief. Veel open world games zijn na een aantal uur teveel van het zelfde waarbij je steeds weer van punt a naar b moet.

[Corodix]

Veel spellen hebben inderdaad dit probleem, ze kiezen kwantiteit over kwaliteit, waardoor ze groter worden maar er tegelijkertijd op achteruit gaan. Vaak is de marketing ook gericht op hoe groot de spelwereld wel niet is, en dan weet je al snel dat het weer zo'n tegenvallend spel wordt. Starfield is denk ik wel de meeste recente die ik heb gespeeld met dat probleem. Een stuk groter dan Skyrim en Fallout 4, maar vooral repetitief en bevat al snel niets bijzonders meer om te ontdekken.

[Rumpelstiltskin]

Ik moet zeggen de laatste far cry die ik gespeeld heb was die Amerikaanse (denk 5) maar heb mij kostelijk vermaakt om al die forten te veroveren. Helemaal in stealth. Ondanks de herhaling blijft dat leuk

[Cerberus_tm]

By Baldur's Gate III is dat niet het geval, elke queeste is weer anders, en elk personage is weer anders. Er is weinig herhaling en eentonigheid. Zogenaamde fetch quests zijn er niet, dat ik heb gezien.

[Reactie gewijzigd door Cerberus_tm op 23 juli 2024 08:52]

[penthadix]

Daarnaast vind ik Baldur's gate echt heel immersive, maar is mij persoonlijk een te langzaam spel om langer dan 2 uur achter elkaar te spelen.

[Katala]

Tsja dat zal voor iedereen verschillend zijn. Ik heb juist wel tijd over om te gamen. Maar ik vond BG3 zo goed dat ik bewust iedere keer stopte met spelen, om het te rekken. Maar dat kwam dan neer op 1 of 2 uurtjes iedere dag, met soms 1 of 2 dagen niet spelen.

[Boefmans]

Het is een heel goed jaar qua games... Bg3, cs2, nog een cs2, starfield, Cyberpunk en ook best een pak oudere spellen die prima te doen zijn. Dan nog leuke.indies. te veel keuze...

Herken wel dat complexe verhalende RPGs soms wat veel vergen, ff dom knallen tussendoor is ook wel ontspannend.

[T_elic]

Met BG3 ben je echt wel even bezig. Denk dat je vooral voor jezelf moet bedenken hoe lang je met een game bezig wil zijn, want als je maar af en toe speelt ben je hier de komende 6 maanden wel zoet mee.
Stel jezelf vervolgens de vraag of je iemand bent die ook met een paar uurtjes per week prima invested kan blijven in een game. Want BG3 is niet alleen een hele lange game, maar ook 1 waar verhaal en personages belangrijk zijn.

Als je gewoon een game wil om af en toe in te kloten zijn er wellicht betere alternatieven zoals de laatste Zelda, waar verhaal en personages ondergeschikt zijn aan avonturieren en experimenteren. Die noem ik meer als voorbeeld dan specifieke aanbevelingen trouwens

[Anoniem: 1849202]

Ik ben aan BG3 begonnen bij release, maar ondertussen zijn we een aantal grote patches verder, maar heb het niet verder opgepakt.

Niet omdat ik het spel niet leuk vind, maar ik wil de volledige focus erop kunnen leggen. Maar gezien ik een backlog aan (Koreaanse) series en anime wil wegwerken voor het einde van het jaar, ben ik van plan om opnieuw te beginnen in 2024, met als voordeel dat er een hoop gepatcht is intussen.

[Nimrod]

Ik heb al in geen jaren serieus gegamed, maar het kriebelde wel, en BG3 trok me over de streep om er nog es voor te gaan, ook al heb ik net als jij niet meer de tijd om me dagen/weekenden ongestoord onder te dompelen. Soms hindert dat, maar het lukt me toch om BG3 fragmentarisch met plezier te spelen (in explorer mode weliswaar), pakweg wekelijks een avondje, en het verhaal is best te volgen (story-wise niet anders dan een televisieserie). Tijdens langere hiaten onderhoud ik mijn band met de lore door artikeltjes of clips rond BG3 te checken. Het is wel overweldigend, maar da's ook deel van de uitdaging om het min of meer te vatten, al zal ik bij een replay (2025?) het ook wel aangenaam vinden om de grote lijnen beter te kennen

[Godjira]

Ik ken het gevoel. Ik blijf daarom ook weg bij BG3, hoe gaaf het me ook lijkt. Als ik niet lekker door kan spelen, gaat me dat irriteren. Ik heb niet zoveel tijd door jonge kinderen en uiteraard gewoon m’n werk. Ben wel begonnen aan Cyberpunk 2077 nu. Heb lang gewacht op de “next-gen” patch en man, die game… nu draait deze heel soepel op de PS5. Het ziet er prachtig uit, zelfs in Performance Mode. De meeste bugs zijn verdwenen gelukkig. Ik vermaak me enorm. Heb de Ultimate Edition gekocht toen deze uit kwam, zodat ik gelijk van de DLC kan genieten.

Voordeel van CP is dat ik een missie kan spelen en het dan ook wel kan pauzeren zonder me te gaan irriteren. Bij BG3 gaat dat me denk ik niet lukken 🤪. Daarbij is CP een stuk korter dan BG3.

[Reactie gewijzigd door Godjira op 23 juli 2024 08:52]

[DirtyBird]

AC mirage trekt me daardoor ook wel. Veel geklaag dat de game te kort is. Klinkt perfect

[Techno Overlord]

De truuk van een goeie game is imo dan ook dat ie ervoor zorgt dat je tijd maakt om snel weer terug te keren.

[Kubrix]

Ik herken dit heel erg. Ik heb zo Death Stranding op Epic Games, wat ik, als ik het speel, geweldig vind, maar zie er telkens heel erg tegenop om er weer aan te beginnen omdat het me zo'n enorm lang durend spel lijkt te zijn.

[Jeffoz]

Ik heb dat bij veel games. Vaak snap ik dan ook niet meer alle mechanics en als het echt tegenzit snap ik ook de besturing niet meer. Tegenwoordig maar een abbo op GeForce Now genomen en dan speel ik zoiets als Marcel Midnight Suns. Hele leuke RPG met niet al te ingewikkelde besturing en mechanics.

[MAD_Sofia]

Net toch maar BG3 aangeschaft na een half jaar wachten en is in een kleine discount bij Steam.

Met veel plezier ooit Divinity Original Sin gespeeld, maar ik moet zeggen dat het mij nog niet echt lukt om te beginnen. Zelfs de initiele karakterkeuze vind ik toch heel lastig en heb ik niet direct een gevoel van of ik het wel goed doe.

Bijvoorbeeld: De Warlock en Wizzard... ...of was het sorcerer? (geloof ik) moeten het plots hebben van charisma, terwijl dat in andere games altijd intelligence en wisdom waren. vervolgens beginnen te spelen, en de eerste keer met de dobbelsteen gaat direct al mis.. ..dus inderdaad, misschien ben ik toch te oud en te ver heen het opnieuw allemaal te laten leren en hier bovenop door kinderen heb ik niet meer die tijd..

Naja.. ik ga 't toch nog maar een keertje opnieuw proberen .

[Siaon]

Je kan altijd nog Baldurs Gate zelf van stal halen 🌞

Eventueel modden met de trilogie-mod.

[Vayra]

Als je bereid bent om een week (á avondjes van 2-3 uur) aan BG3 te besteden, dan zou ik zeggen: ga minimaal op pad met enige kennis/voorbereiding in hoe je je party wil bouwen. Een main character met bijvoorbeeld hoge Charisma is een pré omdat je dan lekker makkelijk vanuit je 'eigen' character kunt blijven spelen in conversaties. Een Sorcerer is dan een goede keuze. Eventueel multiclass je naar Warlock level 2 en dan heb je een hele goede tovenaar die altijd lekker kan schieten met Eldritch Blast. De rest van je party vul je op met een gevarieerde 'cast' die je tegenkomt in de eerste uren van de game, of je maakt hem helemaal zelf. Het is heel nuttig om jezelf de eerste paar uren van de eerste Act 'kado te doen' door het via een guide te spelen. Dan kom je spelenderwijs de basis mechanics tegen en hoe je 'wint' in de game. Vervolgens kun je zelf voortbouwen op die kennis en dan is er nog enorm veel te ontdekken. Door een guide voorkom je het dal waarin je anders in BG3 echt wel belandt: een zoektocht.. maar naar wat eigenlijk? Je gaat dus maar quests doen en dan gaat de complexiteit je te boven. Met een guide krijg je het begin van de rode draad voor je uitgerold.

Dat is in mijn ervaring wel waar het bij BG3 om gaat, je moet een goede start hebben en de rest volgt vanzelf - en elke playthrough is toch anders omdat er zo ontiegelijk veel wegen/opties zijn om dingen te voltooien. Er is niet echt een foute weg. De combat is ook niet bijster ingewikkeld - elke class is nuttig, dus je kan niet snel falen met een character, tenzij je je stats heel dom besteedt; en je kan altijd alles ombouwen voor een schamele 100 gold.

Het is wel, inderdaad, een game met veel lezen, en af en toe actie. Maar het verdient je tijd, en de uren die je besteedt die zijn memorabel - zeker van hogere waarde dan een paar uur online knallen . Maar in 2-3 uur kun je echt wel progressie maken. Leg het spel niet té lang weg. Dan ben je de draad kwijt.

Ik ben zelf 37 en ook niet in de gelegenheid om dagen door te halen... gaat prima

[Reactie gewijzigd door Vayra op 23 juli 2024 08:52]

[jellybrah]

In principe kun je het spel behoorlijk cheesen. Ik heb 3 fighters met de lightfooted jump, heavy armor, de perks en skills met multi hits . Totaal onverslaanbaar. Net zoals divinity 2 kom je met bijna alleen tanks gewoon snel verder.

[Vayra]

Monk 6 Rogue 3 en Fighter 3 is ook lachen, vooral met Tavern Brawler en de 18 Dex gloves... Thief voor een bonus action, Fighter voor Action Surge en Imp Critical. Elke beurt 2x Flurry en 2x attack met een dubbele Str modifier... 48-68 dmg met 1 Flurry of Blows

[Jaapoes]

Ik twijfelde om dezelfde reden. Heb twee jongen kinderen, werk, etc. Maar heb het toch gedaan en tot nu toe valt het niet tegen. Als je je in het begin een beetje verdiept in de mechanismen en m op explorer difficulty zet dan is het goed te doen. Verhaal technisch kun je er namelijk best een paar dagen uit zijn. Wat ik vooral overwhelming vind zijn alle abilities, items, etc. Maar ik heb dan ook builds opgezocht die ik nabouw in de game met m’n characters. Scheelt ook weer tijd en energie. Op die manier kan je het spel toch op een leuke manier ervaren en dat is het wel waard. Ik ben al meerdere keren positief verrast door de karakters en verhalen die je tegenkomt.

[grmpf]

Ik heb het wel gekocht, maar ik kom er inderdaad niet echt toe en dat frustreert een beetje. Dus ik kan me je overwegingen goed voorstellen. Toen BG2 uitkwam was ik student en had ik zeeën van tijd; dat is niet meer zo...

[Rogers]

Heb in 3 weken tijd 40 uur in BG3 zitten, dus vermaak mij er prima mee.
Wat mij wel erg stoort en soms vermoeid is dat je min of meer gedwongen wordt constant te saven en herladen. Één fout antwoord of slechte dice roll kan het verhaal verpesten of je party wipen omdat npcs je aanvallen, dan moet je weer herladen. Doordat je hier aan gewend raakt ga je, in mijn geval, voor nog meer kleine dingen herladen of puur om de gesprek opties te verkennen.
Uiteindelijk zit ik elke play sessie tientallen keren naar een lang laadscherm te kijken.

[killamonkey]

Tja, dat hangt natuurlijk af van hoe je een rpg speelt. Als je wilt min-maxen en alles "perfect" wilt spelen zal je (vaak) moeten herladen, maar de charme van BD3 (en daarmee Dungeons and Dragons) is grotendeels dat je keuzes en rolls bepalen hoe het verhaal verloopt. Anders kan je net zo goed een film kijken

Maar ik snap de aandrang hoor. Toen ik het losliet en me liet meevoeren op mijn beslissingen en dito consequenties heb ik er een stuk meer lol aan gehad in elk geval!

[Rogers]

Dat je keuzes het verhaal bepalen vind ik juist leuk, maar de RNG die daar aan verbonden zit niet. Ik snap dat het echt iets D&D is maar had graag gezien dat er voor gesprekken een optie was om dice rolls uit te schakelen, dan had ik veel meer plezier en minder frustratie in het spel gehad.

[Reactie gewijzigd door Rogers op 23 juli 2024 08:52]

[Borundil]

Door dice rolls weg te halen, neem je een hele grote portie van de gameplay weg. Dat zou een hele andere game opleveren. Zoals boven je opgemerkt wordt door Killamonkey, heb ik het ook ervaren. Give it a try, zou ik zeggen.

[Cerberus_tm]

Ik had dit ook wel willen zien. Ik vind er gewoon echt niets aan om wat er gebeurt in een verhaal te laten afhangen van een dobbelsteen.

[ye-roon]

Dit heb ik in m'n eerste playthrough gedaan, omdat ik bang was dingen te missen..

Ik kan je vertellen dat de game op z'n best is als je de dobbelstenen gewoon laat vallen en de uitslag accepteerd. In het echte leven kan ook niet alles perfect lopen en die D20 in DnD doet goede poging dat na te bootsen en in BG3 werkt het heel goed. Ook op het laatst van m'n eerste playthrough gestopt met rerollen en reloaden omdat het veel leuker was dan alles perfect doen.

[ThirskNL]

BG3 te traag? Snelheid is niet van belang. Generatie dingetje misschien.

[ABD]

Generatiedingetje? Deze ouwe zak is over turn-based spellen heen gegroeid, ik vind ze ook te traag. Ik speelde in de 80s The Bards Tale, Ultima, ging naar Dungeon Master en Eye of The Beholder en vervolgens ben ik BG gaan spelen eind jaren 90. Maar 3D FPS en spellen als Elder Scrolls en GTA hebben mij door meer actie, de onderdompeling die je erbij ervaart, verpest. Daarom kon ik BG EE niet meer spelen, ik vond het te saai. Ik speel veel liever met mensen aan tafel D&D.

Ik wil meer diepgang dan action roleplaying games als Diablo, want die spellen worden heel snel een grind voor betere items en dat is geen karakter ontwikkeling; dan speel je een superwapen/superbuild, dat is ook niet leuk. Neem een goed gebouwde Ball Lightning Sorcerer in D4, die The Butcher in een NM 100 dungeon in enkele secondes wegvaagd. Die seizoenen helpen niets, er is meer te grinden. Maar ik draaf door, je begrijpt het vast, deze ouwe lul heeft BG3 niet gekocht.

Cyberpunk 2077 heb ik in de beginperiode met dikke korting gekocht, maar nauwelijks gespeeld want het draaide niet zo lekker op mijn PC, daarom heb ik Phantom Liberty nog niet aangeschaft. Ik heb genoeg te spelen, Cyberpunk speel ik wel nadat ik mijn PC vervangen heb. Ooit .

Wat betreft AoE, god games zijn nooit echt mijn ding geweest.

[Reactie gewijzigd door ABD op 23 juli 2024 08:52]

[80sMacTonight]

Ik weet niet wat voor PC je nu hebt, maar Cyberpunk draait nu heerlijk op mijn RTX 3060 Ti en R7 5800x3d. topt de 100 fps aan. drukke stad is 60+. ik had hem op launch gerefund, afgelopen week in 50% off gekocht. ik heb hem bijna 100% heerlijk spel

[ABD]

Ik heb een PC met een i7 7700k en een fabrieksopgevoerde GTX1080 'GLH', met 1600p monitor of Rift gen1, dus jouw machine is een stuk sneller.

Als mijn PC morgen spontaan in de fik zou staan, zou ik een 7800x3d kopen met een videokaart van ca €600. De rtx4700 heeft mij te weinig vram, en de aanstaande super versies gaan mij waarschijnlijk niet helpen, en een 7800XT zou leuk zijn voor het geld(zag een model voor €513 vandaag), ware het niet dat als ik jarenlang met een videokaart zal gaan doen, ik een kaart met RT wil, die ook prima RT performance heeft. Daarom wil ik eigenlijk pas een nieuw systeem als de rtx5000 uitkomt, en kijken wat AMD daartegenover stelt. Een 7800xt als upgrade kopen zou kunnen, mijn corsair rm750 kan het vast aan. PCIe 3.0 x16 zou niet of nauwelijks moeten bottlenecken, maar ik vermoed dat de CPU teveel achterblijft.

[80sMacTonight]

die CPU zou idd wel veel moeite hebben met cyberpunk.
ik zit ook nog af te wachten tot de volgende GPU generatie voor een upgrade. RT van de 3060 ti is waardeloos in most cases.

[nst6ldr]

Wilde het net zeggen, volgens mij waren we juist van mening dat langer beter was?

[prop_dynamic]

Ja precies, vond het juist totaal niet traag. Misschien lijkt het doordat er zoveel content in zit alsof je niet veel voortgang boekt. Maar ik vond het totaal niet erg om alle lore te lezen en alles uit te pluizen en na 140 uur eindelijk klaar te zijn.

[Exocet]

Ter info, Cocoon is beschikbaar in Xbox Game Pass.

[Skating_vince]

Niet op de pc . Wel streaming natuurijk, maar toch.

[Jovialus]

Jawel! Of het is er net afgehaald, maar ik heb het een paar weken geleden nog gewoon regulier op Game Pass gespeeld.

[Skating_vince]

Je hebt gelijk!

[Skating_vince]

Vreemd, ik keek net in de Android app en daar stond alleen Console en cloud. Ik zal nog eens op de pc zelf kijken.

[Finraziel]

Leuk artikel weer

Enige van dit lijstje die ik zelf gespeeld heb is Cocoon (die ook in gamepass zit). Het is zeker een originele en mooie game, maar persoonlijk vond ik het eigenlijk toch wat saai en heb ik het niet uitgespeeld. De focus ligt voor mij denk ik te veel op puzzels en verkenning. Die gevechten zijn vrij zeldzaam. Vooral op momenten waar het even niet duidelijk was wat ik als volgende zou moeten doen of waar naar toe te gaan verloor de game mijn aandacht.

[Nimrod]

Fijne eindejaarsreview(s), ook van de eigen interne keuken

[jellybrah]

Eigenlijk zou ik het veel interessanter vinden om reviews van ervaren spelers te lezen. Geschreven door een redacteur omdat spelers niet de beste journalisten zijn natuurlijk. Iemand die bijv. Divinity original sin 1 en 2 gespeeld heeft, andere isometric RPG's als Wasteland 3 etc. en BG3 kan beoordelen op zowel evolutie als aspecten die slechter zijn.

Sowieso zegt de userscore op een Metacritic vaak meer dan de score van de media, al is reviewbombing helaas een ding. Een verdiend 6je word dan een 1. Qua zogenaamde kwalitatieve games is het ook moeilijk als alle games minimaal een 7 krijgen. Dit zie je in de vorm van films ook bij rottentomatoes terug, sinds het "upgraden" van het ratingsysteem komt er bijna geen film meer onder de 7. Dit terwijl er wel degelijk erg slechte films tussenzitten. Game awards is hier ook weer een voorbeeld van, slechte games die awards ontvangen, goede die gesnubbed worden

[Linksquest]

Heel leuke (mini) reviews van die 4 games. Cocon staat ook op mijn lijstje, net als Buldersgate 3 en de betaalde DLC van Age of Empires 4.

Cyberpunk moet ik eerst de main game nog een keer een kans geven, na 2x zo vast gelopen door een bug er mee gestopt, plus opeens niet meer de DLC krijgen terwijl die in mijn bundel wel eerst bij zou zitten (Xbox One X CybperPunk 2077 Edition) motiveert me ook niet om nu de DLC alsnog opeens te kopen. Maar zoals gezegd, ga ik de main game zeker nog een keer de kans geven.

[Kubrix]

Cocoon was van de game designer van Limbo en Inside, en Somerville lijkt van de grafische designer van die games af te komen. Ik hoop toch van harte dat die weer samenkomen om voor Playdead een volgende game te maken, want zowel Limbo als Inside behoren tot mijn favoriete spelervaringen.

[L23]

Leuk dat jullie alsnog aandacht besteden aan COCOON. Ik vond het zelf wel een prijzige game voor hoe snel je het uitgespeeld hebt. Echt goede aanbiedingen heb ik nog niet gezien. Maar is ook te spelen met een Xbox Gamepass abonnement. Net zoals bij Limbo en Inside vind ik 10 a 15 euro een mooiere prijs.
Vond het wel een van de betere games die ik dit jaar gespeeld heb. Welliswaar aan de korte kant, maar de kwaliteit straalt er van af.

[Reactie gewijzigd door L23 op 23 juli 2024 08:52]