Zit er auteursrecht op een AI-creatie?

Het antwoord van ict-jurist Engelfriet

Waar blijft het auteursrecht bij AI-gegenereerde werken?

Als je met ChatGPT een artikel schrijft of met Midjourney een afbeelding samenstelt, wie heeft daar dan de auteursrechten op? Die vraag kreeg ik een aantal keer voorgelegd onlangs, en het antwoord is lastiger dan je denkt. De simpele reden is dat AI niet compatibel is met de aannames uit het auteursrecht zoals die in 1710, 1912 en daarna zijn vastgelegd. Maar dat mag in het recht geen belemmering zijn. Hoe gaan we nu verder?

Bescherming van creativiteit

"Het auteursrecht is het uitsluitend recht van den maker van een werk van letterkunde, wetenschap of kunst, of van diens rechtverkrijgenden, om dit openbaar te maken en te verveelvoudigen, behoudens de beperkingen, bij de wet gesteld", zoals artikel 1 Auteurswet het formuleert. Een maker van een werk krijgt dus rechten, maar moet bepaalde beperkingen respecteren.

Duidelijk. Maar wat is dan een 'werk'? Daarover heeft het Hof van Justitie zich uitgelaten: het moet een 'eigen intellectuele creatie' zijn, meer dan alleen een hoop dingen bij elkaar brengen. Je moet iets creatiefs, iets persoonlijks hebben ingebracht in het werk. Dat hoeft niet veel te zijn, ook bij simpel stockbeeld of een snel gemaakte vakantiefoto zou je al van creativiteit mogen spreken. Tegenvoorbeelden zijn schaars, maar in 2017 oordeelde de rechter dat een simpele foto van een dashboard niet voor auteursrecht in aanmerking komt:

De foto betreft een natuurgetrouwe zo duidelijk en correct mogelijke close-up van een temperatuurmeter in een auto. Dat daarbij variaties mogelijk zijn in de belichting, afstand en hoek, zoals door Masterfile en Mediapro ter zitting naar voren is gebracht, is naar het oordeel van de kantonrechter onvoldoende om te kunnen spreken van een oorspronkelijk werk.

Creativiteit bij AI

Hoe zit dat nu als je een AI-tool gebruikt in een schrijf- of ander ontwerpproces? Hulpmiddelen zijn natuurlijk van alle tijden, van checklists over wat er in een succesvolle blogpost moet tot sjablonen voor een contract of spelling- en grammaticacheckers. Maar met de huidige tooling gebaseerd op generatieve AI ga je wel een stap verder. Van de zomer publiceerde Tweakers nog dit artikel over Adobe Generative Fill, dat je beeld uitbreidt en aanvult zoals je maar wilt. Eerder kwamen al tools zoals de AI-Assistent van Notion langs (ik werk zelf met concurrenten Lex.Page en Typetone).

Waar komt de creativiteit vandaan bij AI?Waar ligt het auteursrecht als ik met zo'n tool werk? De vraag blijft: waar komt de intellectuele prestatie, de creativiteit vandaan? Je zou kunnen zeggen: bij de mens die het proces in gang zet, de prompt engineer zoals dat soms heet. Alle resultaten zijn het gevolg van die prompt, dus de prompt is de creatieve inbreng en de resultaten zijn een rechttoe rechtaan invulling daarvan.

Met die redenering probeerde artiest Kris Kashtanova begin dit jaar diens werk vast te leggen bij het US Copyright Office. Een handeling die op zich niet nodig is: auteursrecht heb je zodra je het werk maakt. Maar in de VS levert registratie je diverse voordelen op, zoals het direct kunnen procederen en het eisen van statutory damages (duizenden dollars per inbreukmakende kopie). Formeel is dit een registratie; de USCO onderzoekt niet of je werk wel echt creatief is.

Bij het werk van Kashtanova, de graphic novel Zarya of the Dawn, deed de USCO dat toch, mede omdat Kashtanova publiek had gemeld het werk gedeeldelijk met Midjourney gemaakt te hebben. Dat gaf de formele aanleiding: 'uw formulier is niet volledig ingevuld' en daarmee kon het Copyright Office rustig uiteen zetten waarom alleen mensen creatieve werken kunnen maken in de zin van de wet:

Rather than a tool that [Mx]. Kashtanova controlled and guided to reach her desired image, Midjourney generates images in an unpredictable way. Accordingly, Midjourney users are not the 'authors' for copyright purposes of the images the technology generates. … A person who provides text prompts to Midjourney does not 'actually form' the generated images and is not the 'master mind' behind them. Instead, as explained above, Midjourney begins the image generation process with a field of visual 'noise', which is refined based on tokens created from user prompts that relate to Midjourney’s training database. The information in the prompt may 'influence' generated image, but prompt text does not dictate a specific result.

Oftewel: die prompt bij Midjourney is helemaal niet het startpunt van een rechtstreeks en lineair proces. Het initieert wel een en ander, maar het systeem van Midjourney genereert meerdere afbeeldingen met hooguit enige invloed van de prompt. Daarmee is er dus wel degelijk creatieve inbreng vanuit het systeem Midjourney aan te wijzen, zodat Kashtanova niet de enige maker kan zijn. Maar wie is dan de co-auteur, het bedrijf Midjourney Inc. of misschien wel de tool zelf?

Bescherming van de maker

De tweede eis om auteursrecht te krijgen, is dat je de 'maker' ervan bent. Hoofdregel uit de wet is dat dit de persoon is die het werk heeft gemaakt, maar dat hoeft niet: je werkgever is bijvoorbeeld de 'maker' van alles dat je als deel van je werk maakt.

Bij freelancers en andere creatievelingen die in opdracht werken, speelt vaak de discussie waar de rechten liggen. De opdrachtgever is vaak erg specifiek in wat hij wil, en ziet het werk als 'alleen maar maken wat ik omschrijf'. Toch komen die dan bij de rechter van een koude kermis thuis: ook het werken binnen bepaalde kaders of functionele eisen blijft 'creatief'. Pas wanneer je echt alleen maar invult wat de opdrachtgever wil en daarbij geen eigen keuzes kunt maken, dan kan het auteursrecht bij de opdrachtgever komen te liggen.

Je kunt ook samen met iemand anders een werk maken. Als de delen van dat werk dan niet te scheiden zijn, dan heb je één gezamenlijk auteursrecht. Denk aan samen programmeren; natuurlijk kun je achterhalen wie welke regel schreef, maar het resultaat is één programma, dus één auteursrecht. Schrijf ik het boek en maak jij de illustraties, dan zijn de twee wel te scheiden. Maar wat gebeurt er nu als een deel van de creativiteit van een niet-mens komt, zoals bij Kashtanova?

Apenselfie

Een mooie testcase is de bekende 'Monkey Selfie'-case van fotograaf David Slater. Deze was in Indonesië een fotoshoot van een groep makaken aan het voorbereiden, en tijdens het instellen van de camera sprong een van de apen voor de camera en drukte op het knopje. De foto is zonder meer creatief in de zin van het auteursrecht, maar wie heeft de rechten? Slater vond natuurlijk dat hijzelf de rechten had; Wikimedia, dat de foto hostte bij het lemma over de apensoort, meende dat er geen auteursrecht op de foto zat. Het Hof van Beroep besliste in 2017 dat apen geen auteursrecht kunnen hebben.

De instellingen van een foto zijn een creatieve inbreng.Wat ik miste in die uitspraak, is de (mogelijke) creativiteit van Slater bij het instellen van de camera. Een goede foto maken met een professionele camera is heel wat meer werk dan richt de lens en druk op het knopje. Al die instellingen kiezen is voor mij een stukje creatieve inbreng. Ik kan zelfs een heel eind meegaan met de gedachte dat uiteindelijk 'op het knopje drukken' nauwelijks nog bijdraagt aan de creatieve kant van de foto. De knop legt alleen maar vast: wat je vastlegt is daarvoor al besloten. Vanuit dat gezichtspunt was Slater dus wel degelijk de maker van de foto, en de aap alleen een behaarde zelfontspanner.

Creatief proces

Deze insteek is zeer relevant als we AI-systemen erbij pakken. Ook daar zit een heel creatief proces dat voorafgaat aan het knopje, de promptinvoerregel, dat jij als behaarde typist gebruikt. Het statistisch model waarmee de AI de uitvoer genereert, is reeds eerder gebouwd. En als we de redenering van het USCO volgen, dan ligt er dus een (fors) stuk creativiteit in hoe dat model tot haar uitvoer komt. Daarmee zou dat model dus medeauteur moeten zijn. Alleen: dat kan niet, want per definitie moet dat dus een mens zijn.

Ook bij andere juridische rechten speelt dit probleem. In octrooiland maakt de AI van ene Stephen Taler furore: DABUS doet de ene uitvinding na de andere, maar krijgt bij octrooiverlenende instanties nul op het rekest met het argument dat alleen mensen uitvindingen kunnen doen. In november 2021 verklaarde het Europees Octrooibureau bijvoorbeeld de aanvraag van DABUS ongeldig: een 'uitvinder' is volgens het woordenboek een mens die dingen uitvindt, derhalve kan een algoritme zoals DABUS dat met uitvindingen komt, geen uitvinder zijn. Terzijde: de fictieve Donald Duck was wel ooit uitvinder.

We zijn echter nog een groep vergeten: de auteursrechthebbenden op de data die ten grondslag lag aan het statistisch model.

Bescherming van de brondatamakers

Een paar weken terug meldde OpenAI dat ze voortaan robots.txt gaan respecteren, het protocol waarmee je ongewenste crawlers buiten je site kan houden. Het is een ontwikkeling in het heftige debat over het al dan niet mogen gebruiken van beschermd werk om een AI mee te trainen. Internetrecht herhaalt zich niet, maar rijmt: bij de opkomst van zoekmachines speelde precies dezelfde discussie. Mag een 'crawler' of 'webspider' (toen nog met aanhalingstekens) zomaar je hele site downloaden en daar een zoekmachine mee voeden, moeten ze toestemming vragen of moet jij bezwaar kunnen maken? Daar is robots.txt als compromis voor gekomen: jij noteert waar de robots niet mogen komen, prima als je je hele site uitsluit, maar wie niets zegt, staat alles toe.

Diezelfde oplossing wordt nu aangehaald om het probleem van de AI-crawlerbots op te lossen. Noteer hun namen en zeg waar ze niet mogen komen, en dan beloven ze weg te blijven. Dat kan, en sluit zelfs aan bij de Europese benadering van auteursrecht rondom datamining (art. 15o Auteurswet):

Onverminderd het bepaalde in artikel 15n wordt een reproductie in het kader van tekst- en datamining niet als inbreuk op het auteursrecht op een werk van letterkunde, wetenschap of kunst beschouwd mits degene die de tekst- en datamining verricht rechtmatig toegang heeft tot het werk en het auteursrecht door de maker of zijn rechtverkrijgenden niet uitdrukkelijk op passende wijze is voorbehouden, zoals door middel van machinaal leesbare middelen bij een online ter beschikking gesteld werk.

In gewoon Nederlands staat hier dat je mag dataminen, en dus ook je taalmodel voeden, als je legaal bij de content kon en je geen opt-out hebt genegeerd. Een robots.txt-vermelding is een goede manier om zo'n opt-out aan te geven, dus dan komt het neer op 'je mag dataminen behalve waar de robots.txt jou weert'.

Rechtszaken

Een statistisch model is geen kopie of reproductie van een daarin opgenomen werkEr zijn ondertussen al vele, vele rechtszaken aangespannen, zie het overzicht bij de Copyright Alliance, over de vraag of het trainen van een AI telt als auteursrechtinbreuk. Mijn gevoel is van niet: een statistisch model kan ik niet zien als een kopie of reproductie van een daarin opgenomen werk. Maar er zijn genoeg argumenten hier tegenin te brengen, zoals bij de technologie achter Stable Diffusion waar heel nadrukkelijk kleine, vage stukjes van bronbeeld worden samengevoegd. Vergelijk dat met hoe de GPT-taalmodellen teksten maken, daar wordt veel meer over teksten heen gegenereerd. En bij Copilot van GitHub komen er dan weer wel letterlijk bronteksten uit soms, wat volgens mij komt doordat je bij software sneller een specifieke kant op moet.

Als er stukjes van je bronwerk in de uitvoer terechtkomen, dan zou je al snel van inbreuk kunnen spreken. Of je dat nou met een AI doet of met ouderwets schaar-en-lijm knippen en plakken. De enige vraag is dan nog of je het creatieve van dat werk hebt overgenomen. Wie een losgeldbrief maakt door letters uit de krant te knippen, schendt geen auteursrecht op de krantenartikelen. Maar de openingsalinea’s van die artikelen onder elkaar plakken en dat een knipselkrant noemen is wél een auteursrechtelijk relevante handeling.

AI in stijl

Op stijlen zit geen auteursrecht.Iets ingewikkelder wordt het wanneer je een AI dingen laat maken 'in de stijl van'. Op stijlen zit geen auteursrecht, dus als jij ook kubistisch wilt schilderen dan is dat helemaal prima. Maar bij AI gaat het vaak eerder om imitaties van een specifieke auteur: een verhaal in de stijl van Tomas Ross' bijvoorbeeld. Dit is auteursrechtelijk lastiger te duiden, wat komt omdat het voorheen gewoon niet speelde, dat mensen uitgebreid in andermans stijl werken gingen maken. Nou ja, behalve de echte vervalsingen: niet alleen in die stijl, maar valselijk ook diens naam erbij. Dat is natuurlijk makkelijker aan te pakken.

Voor veel auteurs en andere makers is ook dit zeer lastig te verteren. Dat een systeem wordt getraind op veel werk, waaronder het jouwe, om concurrerende kunst te maken, dat is één ding. Maar dat het specifiek op jouw werk traint en ook jou als inputfilter gebruikt om slappe aftreksels van jouw werk te maken, dat gaat nog wel even wat verder. De onvrede over AI in de artistieke gemeenschap gaat dus vooral hierover.

Hoe nu verder?

Vooralsnog lijkt er weinig te gebeuren in auteursrechtland. Die rechtszaken duren nog wel een paar jaar, en dat is een eeuwigheid voor ict. Die opt-out van OpenAI is leuk, maar ze hebben heel internet al gedownload, dus dat zal niet direct veel toevoegen, en of concurrenten (vooral de nieuwe) hetzelfde gaan doen, is voor mij een open vraag.

Reacties (140)

[Lapa]

Wat ik miste in die uitspraak, is de (mogelijke) creativiteit van Slater bij het instellen van de camera. Een goede foto maken met een professionele camera is heel wat meer werk dan richt de lens en druk op het knopje. Al die instellingen kiezen is voor mij een stukje creatieve inbreng. Ik kan zelfs een heel eind meegaan met de gedachte dat uiteindelijk 'op het knopje drukken' nauwelijks nog bijdraagt aan de creatieve kant van de foto. De knop legt alleen maar vast: wat je vastlegt is daarvoor al besloten. Vanuit dat gezichtspunt was Slater dus wel degelijk de maker van de foto, en de aap alleen een behaarde zelfontspanner.

Ik volg het argument dat de camera-instellingen deel uitmaken van het creatieve proces van fotograferen helemaal. Maar voor dat argument is het wel noodzakelijk dat die instellingen gedaan zijn ten behoeve van het uiteindelijke werk. Het lijkt me sterk dat Slater zijn focus en belichting had afgesteld voor een selfie van een paar decimeter voor de lens. Dus die instellingen kan je niet rekenen tot het creatieve proces dat geleid heeft tot de betreffende foto. Dan blijven over timing en compositie. En die factoren waren volledig in handen van de aap.

En ja, ik begrijp dat dit absoluut niet het kernargument van dit artikel is, maar vind de aap selfie gewoon een interessante casus.

[Arnoud Engelfriet]

Die zie ik. Helaas is het moeilijk om precies te achterhalen wat er is gebeurd; de uitspraak in de Slater-zaak vermeldt er in ieder geval niets over. Ik had graag meer willen weten over techniek en bediening.

[Xorgye]

Als ik de rest van jouw artikel volg zou je kunnen stellen dat als de camera in een automatische stand had gestaan waarin de camera zelf de beste parameters selecteert: dat er daarmee wel degelijk iets veranderd aan de handeling van 'een scene zoeken om op de foto te zetten' en 'technisch eea samen laten komen voor de beste instellingen, afgesloten met de knop in te drukken'. Waarbij de aap in zo'n situatie voor mijn gevoel veel meer handelingen gedaan heeft en de Slater significant minder.

[Reactie gewijzigd door Xorgye op 22 juli 2024 22:24]

[3raser]

Ik vind die uitspraak ook interessant. Hoe kan de aap enkel een behaarde zelfontspanner zijn als hij door zijn actie tevens het beeld op de foto bepaalt. De fotograaf deed dan wel de instellingen maar de aap bepaalde wat er werd vastgelegd.

[Me_Giant]

Je kunt toch argumenteren dat het instellen van willekeurige camera-instellingen en het toelaten van willekeur/keuze van de aap onderdeel zijn van het creatieve proces? Niemand gaat bewijzen of jij als kunstenaar iets bewust deed of niet. Dus is het altijd onderdeel van je creatieve proces. Bewust onbewust.

[Finraziel]

Dit is auteursrechtelijk lastiger te duiden, wat komt omdat het voorheen gewoon niet speelde, dat mensen uitgebreid in andermans stijl werken gingen maken.

Bedoel je dan expliciet tekst? Want in andere kunstvormen komt het natuurlijk wel al veel langer voor. Zo heb ik een print aan mijn muur hangen van een schilderij wat duidelijk een versie is van the scream van Edvard Munch, maar dan met een kat en in een iets andere omgeving. Zo zijn er heel veel schilderijen in de stijl van bekende werken. En bij muziek denk ik aan Weird Al Yankovic (of Marco Borsato, of tig anderen die hits vertaalden). Wellicht is het verschil dat in deze gevallen een specifiek werk de basis vormt meer dan de algemene stijl van de bron artiest?

[ashemedai]

Weird Al is wel van een andere categorie dan een nummer zoals een Leonard Cohen's Suzanne dat vertaald wordt voor Frank Boeien en dat de bestaande muziek volgt.

De eerste is overduidelijk een parodie dat gemaakt wordt met doorgaans expliciete toestemming van de originele rechthebbenden (zijn genoeg artiesten die bedankt hebben voor Weird Al parodieën zonder dat het onder Amerikaans recht nodig is). Voor Nederland zie o.a. https://www.auteursrecht....gebruiken/Parodi%C3%ABren

De anderen zijn grotendeels hetzelfde behalve dan de vertaling en de performance van de artiest. Transformatief, zeker, maar van een hele andere copyrightcategorie (coveren en vertalen van bestaande liedjes is vrij helder, zie o.a. https://www.muziekenrecht...de-liedjes-mag-dat-zomaar).

[LA-384]

Het lijkt mij dat de genoemde artiesten royalties hebben betaald of op z'n minst toestemming hebben gevraagd. Na een korte Google blijkt dat het in de Verenigde Staten rechterlijk gezien geen probleem is om een parodie te maken. Weird Al heeft echter altijd toestemming gevraagd aan de originele artiesten en schrijvers, ook al was hij dat niet verplicht.

Over Marco Borsato en Andre Hazes Sr. heb ik niets gezocht, maar het lijkt mij dat eerstgenoemde iig royalties heeft betaald.

[Finraziel]

Ja klopt voor zover ik weet, maar het ging mij puur om de uitspraak dat dit voorheen niet zou spelen.

[lenwar]

Ja, maar dat zijn parodieën. Dat is weer anders.

Net als die Nijntje-parodieën van een tijdje terug, waarin allerlei ‘foute’ zaken werden gemeld als Nijntje-prenten.

[jdh009]

Weird Al is een verkeerd voorbeeld gezien hij altijd toestemming vraagt voor zijn werk van de originele maker. Maar alsnog, parodieën vallen in Nederland (en Amerika) onder correct gebruik. Een bepaalde stijl, zover ik weet, kun je niet copyrighten dus iets schilderen in de stijl van bv Brood is niet illegaal zolang jij het geen brood noemt en het niet als zodanig verkoopt. Of je moet een brood geportretteerd hebben

Al does get permission from the original writers of the songs that he parodies. While the law supports his ability to parody without permission, he feels it's important to maintain the relationships that he's built with artists and writers over the years.

[Reactie gewijzigd door jdh009 op 22 juli 2024 22:24]

[svenk91]

but prompt text does not dictate a specific result.

Dit klopt toch niet? In ieder geval met stable diffusion leid de prompt (en een sloot aan andere instellingen die je tot je beschikking hebt) in combinatie met een specifiek origineel plaatje (dat kan een foto/afbeelding zijn of een random noice afbeelding die je kan her produceren als je de juiste seed hebt), tot een specifieke afbeelding. Als je een bepaalde door AI gegenereerde afbeelding hebt uit stable diffusion en de auteur daarbij alle instellingen deelt kan je die dus ook exact namaken. De prompt dicteert dus wel een specifiek resultaat, in samenwerking met de andere inputs waar jij controle over hebt.

Mogelijk dat het portaal waarmee midjourney wordt gebruikt enkele random number generators op de gebruiker forceert, en daarmee specifiek content via die tool niet niet voor copyright in aanmerking komen. Maar dat zegt niets over het gebruik van AI. Zulke AI modellen zijn wel voorspelbaar/herproduceerbaar, mits je toegang hebt tot alle inputs!

Het is trouwens sowieso een vergaande uitspraak. Tot nu toe was het nooit noodzaak dat alle creativiteit uit de auteur komt. Sowieso zit er historisch gezien al variaties in het canvas. Niet elk doek is hetzelfde, maar denk ook aan muur schilderingen op telkens een uniek ondervlak. Verder heb je kunst door de groei van planten te dirigeren of bijv. bij mos schilderen. Ook de lichtinval bij een tentoonstelling speelt enorm mee in hoe een kunstwerk ervaren wordt en is iets dat vaak buiten de macht van de rechthebbende licht, niettemin behoud die gewoon de rechten op dat kunstwerk. In geschreven tekst, als jij een liefdesgedicht maakt waar elke regel begint met als eerste letter een letter uit de naam van je geliefde dan 'genereer' je ook op basis van (voor jou) random input en kan je geen rechten op dat gedicht hebben?

[R4gnax]

Dit klopt toch niet? In ieder geval met stable diffusion leid de prompt (en een sloot aan andere instellingen die je tot je beschikking hebt) in combinatie met een specifiek origineel plaatje (dat kan een foto/afbeelding zijn of een random noice afbeelding die je kan her produceren als je de juiste seed hebt), tot een specifieke afbeelding.

Je moet hier specific lezen in de pure definitie "specifiek" als in "uitgespecificeerd."

Het punt is dat een prompt niet specifiek genoeg is. Niet exact uitspecifeert wat op het plaatje te zien gaat zijn. Wat de compositie gaat zijn; wat de exacte visuele stijl gaat zijn; etc. etc. Er zit daar een bepaalde mate van vrijheid en ruimte tot interpretatie in, die de AI gebruikt om 'creatief' het resultaat in te vullen.

De prompt engineer is in dit geval meer de opdrachtgever, dan het creatieve talent. En zoals Arnoud in het artikel aangeeft: tenzij de opdrachtvervullende werknemer exact op de letter implementeert wat de opdrachtgever stelt (en dus feitelijk niet meer is dan een proxy) blijkt in zo'n gevallen vaak het auteursrecht toch bij die werknemer te liggen; en niet de werkgever.

Enige probleem hier? De werknemer is niet een menselijk persoon. En kan dus geen auteursrechten houden. Zou je dan een casus kunnen maken dat in zo'n gevallen het auteursrecht zou moeten vervallen naar de opdrachtgever? Misschien. Maar dat is niet hoe het op het moment lijkt te werken. Op het moment is het gemiddeld zo dat er in zo'n geval gewoon gewoon geen auteursrecht op zo'n afbeelding rust.

[Reactie gewijzigd door R4gnax op 22 juli 2024 22:24]

[RemcoAR]

Het wordt echt anders als je een goede afbeelding gaat maken met bijvoorbeeld SDXL van Stable Diffusion.
Je kan een standaard workflow gebruiken, een korte prompt geven en een lading plaatjes genereren. Kies een plaatje dat er leuk uitziet en klaar. Dat is nauwelijks creatief.

Maar heb je een specifiek beeld in je hoofd dat je wilt maken, dan gaat het een stuk verder
Je kiest/probeert vele instellingen, kiest een model, een refiner, eventuele LoRa's, de Ksampler, de verhouding in stappen tussen het base model en de refiner, etc.
Je selecteert een base image (latent noise of een bestaande afbeelding), misschien nog gebruik maken van controlnet om composities en poses vast te stellen. Dan de upscaling methode kiezen, ook weer vele verschillende mogelijkheden.
Je genereert een batch images en zoekt er één die het meeste lijkt op wat je wilt.
Daarna verder met inpainting en photoshop om de afbeelding verder te verbeteren.
Voordat je dan klaar bent heb je vele (soms wel honderden) iteraties en stappen gehad en kan je zo een dag bezig geweest zijn.
Tegen die tijd is zeggen dat de resulterende afbeelding geen origineel werk is en dus geen auteursrecht op kan liggen net zo logisch als zeggen dat een schilderij van een landschap geen origineel werk is omdat het landschap al bestond.

[MSalters]

Wat jij beschrijft is met de generatieve AI technologie van 2023 alsnog een domme trial-and-error techniek. Zoals je zelf zegt, "probeert vele instellingen ... en zoekt er één die het meeste lijkt op wat je wilt.".

Het wordt een ander verhaal als de generatieve AI zich zover doorontwikkelt (als) dat je een iteratieve workflow krijgt. Dat veronderstelt dat jij de output beoordeelt, en op basis van wat jij ziet in de output gericht bepaalde instelligen aanpast.

[RemcoAR]

op basis van wat jij ziet in de output gericht bepaalde instelligen aanpast.

Dat is toch precies wat ik beschrijf? Of denk je echt dat ik een hele dag op een random number generator zit te hameren, net zo lang tot ik puur bij toeval exact krijg wat ik voor ogen heb?
Nogmaals, met een workflow in ComfyUI en een model als SDXL is het niet moeilijk om een resultaat te krijgen. Net als dat het niet moeilijk is om met een paar potjes verf, een kwast en een doek een schilderij te maken. Kinderen doen dat dagelijks bij de kinderopvang.
Maar zodra je iets wilt maken dat echt goed is wordt het een stuk ingewikkelder. Dat geldt voor schilderen, maar net zo goed voor AI image generation.

[Anoniem: 63072]

Zolang je op een collage auteursrecht kan krijgen op basis van een creatieve selectie, zie ik niet hoe je met droge ogen vol kan houden dat een afbeelding selecteren uit op basis van creatieve keuzes en random input gegenereerde afbeeldingen niet creatief is.

Maar de makkelijkste manier blijft ControlNet. Maak een tekening met wat je grofweg wilt en gebruik die als template in ControlNet. Hoe slecht je ook kan tekenen, je hebt automatisch auteursrecht op de tekening en de door AI daaruit gegenereerde afbeelding gebruikt de beschermde compositie en is daarmee een afgeleid werk waar jij ook een auteursrecht in hebt. Ongeacht of je een zelfstandig recht verkrijgt door het instellen van het diffusion model.

Maak op voorgaande wijze een personage en knip die uit met photoshop. Plak die in een andere op dezelfde manier gemaakte afbeelding als achtergrond en wederom gebruik in- en outpaint om er een consistente afbeelding van te maken. Jij hebt de compositie bepaald van die afbeelding, presto auteursrechten.

Uiteindelijk is de key dat je zorgt dat het of een afgeleid werk is en/of dat jij de compositie bepaald. Dan heb je de lage drempel voor auteursrecht al genomen.

[Reactie gewijzigd door Anoniem: 63072 op 22 juli 2024 22:24]

[svenk91]

Het is natuurlijk niet alleen de prompt. Je specificeert ook welk AI model wordt gebruikt. Als je 2x dezelfde input in een door jou specifiek gekozen model stopt, dan krijg je 2x exact dezelfde output. Daar zit geen creativiteit van het model in. Als je ergens in je workflow een random number/noice generator gebruikt, die ook echt willekeurig is dan is er enige 'creativiteit'. Een generatief AI model werkt echter zeer deterministisch. Idem met alle beeldverwerking van je smartphone camera trouwens, volgens dezelfde logica kan je op alle niet in raw geschoten foto's dan ook geen auteursrecht krijgen? De ruis die je meekrijgt als je een foto maakt, die zal trouwens een stuk willekeuriger zijn met 'niet-menselijke creativiteit' dan je AI gegenereerde afbeelding

[R4gnax]

ls je 2x dezelfde input in een door jou specifiek gekozen model stopt, dan krijg je 2x exact dezelfde output. Daar zit geen creativiteit van het model in.

De 'creativiteit' zit hem in het hiaat tussen wat je specificeert met je prompt, en het plaatje dat er uiteindelijk uit rolt. Niet in of dat plaatje deterministisch telkens hetzelfde plaatje is of niet.
Als je een landschapsschilder twintig keer zou vragen 'schilder mij een weide-landschap van de Veluwe' en deze zou jou twintig keer een replica van hetzelfde schilderwerk geven, omdat dat nou toevallig gewoon het favoriete landschap is van die schilder en deze dat makkelijk kan dupliceren,

... wie heeft dan het auteursrecht op die twintig replica schilderijen?
Antwoord: de schilder.

En stel nu dat die schilder zich realiseert hoe populair dat schilderij is - maar dat niet iedereen een handgeschilderde replica zal willen betalen. Dus ze gaan met een hoog-kwaliteit digitale foto naar een drukker om een flinke stapel prenten professioneel te laten drukken en te kunnen verkopen aan de mensen die een prent ook goed genoeg vinden.

Wie heeft dan het auteursrecht op die serie prenten?
Antwoord: nog steeds de schilder.


Want in het eerste geval is de schilder de opdrachtnemer die de eigen creatieve inbreng gebruikt om het schilderij te produceren uit een simpel verzoek. En in het tweede geval is de schilder de opgrachtgever die exacte instructies indient (in de vorm van de digitale foto) voor het verwaardigen van de prenten.

[Reactie gewijzigd door R4gnax op 22 juli 2024 22:24]

[svenk91]

Ja, we zijn het zeker met elkaar eens dat een menselijke schilder die in opdracht werkt en een AI model die commandos uitvoert twee verschillende zaken zijn

[Lord Anubis]

“ Tot nu toe was het nooit noodzaak dat alle creativiteit uit de auteur komt”

Wat als ik in gefotografeerd wilt worden terwijl ik mijn code typ; mijn creativiteit in foto en code, maar volgens de fotograaf zijn copyright en creatie.

[Lapa]

Jouw code en de foto zijn twee verschillende "werken" met hun eigen auteursrecht.

[EfBe]

Eerst:

in 2017 oordeelde de rechter dat een simpele foto van een dashboard niet voor auteursrecht in aanmerking komt:

De foto betreft een natuurgetrouwe zo duidelijk en correct mogelijke close-up van een temperatuurmeter in een auto. Dat daarbij variaties mogelijk zijn in de belichting, afstand en hoek, zoals door Masterfile en Mediapro ter zitting naar voren is gebracht, is naar het oordeel van de kantonrechter onvoldoende om te kunnen spreken van een oorspronkelijk werk.

En dan:

Wat ik miste in die uitspraak, is de (mogelijke) creativiteit van Slater bij het instellen van de camera. Een goede foto maken met een professionele camera is heel wat meer werk dan richt de lens en druk op het knopje. Al die instellingen kiezen is voor mij een stukje creatieve inbreng. Ik kan zelfs een heel eind meegaan met de gedachte dat uiteindelijk 'op het knopje drukken' nauwelijks nog bijdraagt aan de creatieve kant van de foto. De knop legt alleen maar vast: wat je vastlegt is daarvoor al besloten. Vanuit dat gezichtspunt was Slater dus wel degelijk de maker van de foto, en de aap alleen een behaarde zelfontspanner.

Deze twee zijn in strijd met elkaar. Als het 2e als juist wordt gezien dan is het eerste onzin.

[Nas T]

Ik denk dat de vraag is of de instellingen een esthetische grondslag hebben, dat er sprake zou kunnen zijn van creatieve inbreng.
Ik heb ooit in het donker een foto gemaakt van een brandend kooltje (briket) van de barbecue (close-up), waarbij om onbekende reden de sluitertijd heel erg lang werd, wat resulteerde in een heel aparte foto: een lichtgrijs kooltje met rode aders. In dat geval zou de sluitertijdinstelling een creatieve inslag hebben en denk ik dat er sprake kan zijn van auteursrecht.
Maar stel dat ik bij een kampvuur 's avonds wil fotograferen, en de belichting aanpas, zodat niet alleen het kampvuur zichtbaar is, maar ook mensen er omheen, is er dan ook sprake van een creatieve inslag? Ik denk van niet en die instelling zou ik niet onder het auteursrecht hoeven zien: hij is functioneel van aard.

En ik denk dus dat de twee voorbeelden in je reactie elkaar niet per se bijten: waar de instellingen voor de temperatuurmeter een (in mijn optiek dan) functionele inslag hebben, is dat niet per se het geval bij een goede foto met een (professionele) camera.

Ik zie ai als een gereedschap. Alleen het lastige is dat er wel een bepaalde mate van creativiteit uit dat gereedschap kan komen. Zo is een kwast een kwast en bepaalt de schilder (volledig) het creatieve eindresultaat en dat is bij ai wel discutabel.
Ik denk dat er een soort van middenweg zal moeten zijn, waarin ik een vergelijk ga maken met autonoom rijden. Bij autonoom rijden kun je een discussie hebben over aansprakelijkheid bij een ongeval. Stel dat een autonoom rijdende auto autonoom rijdt en een ongeval maakt, waarbij de bestuurder een boek las. Dan zou de bestuurder van de auto deels aansprakelijk gesteld kunnen worden, omdat aannemelijk is dat zo'n systeem niet feilloos is en de bestuurder alert zou moeten zijn om in te grijpen.

En ik denk dat bij ai er dan ook een balans bepaald moet worden: welke mate van creativiteit ligt ten grondslag aan de prompt user en welke komt uit het gereedschap, uit ai?
Want als die bepaling gemaakt is, zou je de rechten ook kunnen toekennen aan de maker van de ai en de prompt user.

[Anoniem: 80910]

De ai van de toekomst kan ook een 'ziel' hebben geprogrammeerd. Beschouw je het dan als entiteit of hulpmiddel?

[Nas T]

Een hulpmiddel, uiteindelijk is het een digitale entiteit, niet gemaakt van vlees. Stel dat we zo ver komen dat we een lichaam kunnen namaken en een ai entiteit kunnen inbouwen in de hersens, dan wordt het een grijs gebied denk ik ...

[Anoniem: 1981708]

Hersenen zijn sowieso een grijs gebied

[CompactDisc]

En wat als een mens digitaal kan worden opgeslagen op een ander soort medium dan een vlezig brein?
Een supercomputer bijvoorbeeld.

Is het dan opeens geen entiteit meer en wordt het dan een hulpmiddel?

[vjweirnogeenn]

Dit zijn de vraagstukken die keer op keer behandeld worden in films als i-robot ed.

We hebben hier nog lang geen sluitend antwoord op en ik denk dat we dat ook nog niet gaan kunnen krijgen, zolang het nog niet gebeurd / mogelijk is.

Ja we kunnen er regels voor gaan maken op voorhand en dat zal ook gaan gebeuren. Echter zullen die regels de mens voortrekken en zal een, niet natuurlijk geboren en opgegroeide, entiteit niet als vol aangezien worden.

Dit zal uiteindelijk wel veranderen, maar daarvoor moeten we eerst iets hebben waar wij de volledige beleving van een medemens bij kunnen hebben.

Het grappige is dat je zou verwachten dat de mens altijd zal kiezen om eigen soort hoger te plaatsen, maar zoals je tegenwoordig (en vroeger in grotere vorm) ook genoeg ziet, is dat dit ook geen zekerheid is en zie je bijvoorbeeld dat de ene groep zich sterk inzet op het eleveren van een andere groep.
Al is dit wel een minderheid, het hoeft maar net de juiste minderheid te zijn om grote gevolgen teweeg te kunnen brengen.

Ai is niet meer weg te denken en ik denk dat we met deze huidige route een relatief veilige bewandelen.
Uiteindelijk is de mensheid liever lui dan moe.
Het is de vraag hoe we collectief lui kunnen blijven, zonder onszelf buiten spel te zetten.

[Reactie gewijzigd door vjweirnogeenn op 22 juli 2024 22:24]

[Anoniem: 1872794]

Dit vond ik ook een interessante tegenstelling. Een kunstenaar in zijn vak zal al die knopjes van groot belang en een kanaal voor creatieve input vinden, precies als iemand die zijn prompt tot in de puntjes heeft uitgewerkt. Maarja het was een prompt dus, leuk dat je emotioneel wordt geraakt door de interactie tussen jouw prompts en de AI, het telt pas als creatief als je aan je knopjes hebt gedraaid en je penseel van varkenshaar net goed tot een puntje hebt kunnen sabbelen.

Je zou gewoon wat schuifjes digitaal toe moeten voegen aan je promtps, met lekker descriptive namen zoals quarks: de Love schuif, het Up knopje. Wat het doet, niemand weet het, maar je output is anders en nu ben je een auteur, gefeliciteerd!

[Tirinium]

Dat kan ook wel gedeeltelijk, als je bijvoorbeeld Disco diffusion gebruikt.
Dan kan je 'weights' meegeven die dit regelen. Daarnaast kan je veel aanpassen op de output, door zaken als inner / outer cut schema, tvscale, range, eta etcetera. Aan te passen naar het doel wat je wilt bereiken

[Reactie gewijzigd door Tirinium op 22 juli 2024 22:24]

[g_v_rijn]

1ste uitspraak - gedaan door rechter: alleen een mens kan juridisch eigenaar zijn.
2de uitspraak - is geen rechtelijke uitspraak: Auteur schrijft ook: 'wat ik miste in die uitspraak'..

[PCG2020]

Dat komt doordat de eerste uitspraak in Nederland gedaan is en de zaak van fotograaf Slater in de Verenigde Staten diende. De wetgeving rondom auteursrecht verschilt tussen Nederland en de VS sterk van elkaar - iets dat Arnoud in zijn artikel ook uitgebreid aanhaalt.

[MeMoRy]

Ik vind die uitspraak van Copyright Office zeer kwalijk. Wat ze eigenlijk zeggen is "jouw kunst is niet onze kunst", wat een slecht precedent schept. Iedereen die midjourney gebruikt weet dat het niet simpel is om goede resultaten te krijgen. Je moet wel degelijk eigen, creatieve, inbreng geven.
Het is gewoon een werktuig, een tool. Ze hadden net zo goed kunnen claimen dat het gebruik van photoshop of andere beeldmanipulatie tools niet meetellen.
Definiëren dat een creatief proces lineair moet zijn is een heel bekrompen visie. Past niet bij kunst, want kunst is nou juist afzetten tegen de gevestigde denkbeelden.
Er is weer een kunstrevolutie nodig!

[Khrome]

Hoe verschilt het geven van een opdracht aan een ai met het geven van een opdracht aan een mens? Zelfde met aansturen en corrigeren.

Of wil je hiermee zeggen dat een menselijke artiest ook slechts als een tool beschouwd moet worden van de opdrachtgever? Daar komt het nu wel op neer: Is de opdrachtgever de kunstenaar of de artiest?

[MeMoRy]

Sorry, maar jij haalt dingen uit mijn worden die ik helemaal niet zeg.

De vraag die jij mij stelt is eentje die losstaat. En eentje die afhankelijk is van de exacte manier van samenwerken. Ofwel: het ligt eraan.

Ik reageerde puur op mijn interpretatie van de uitspraak van Copyright Office. Nu heb ik intussen een iets betere uitleg gelezen, dus weet nu dat mijn interpretatie niet helemaal klopt. Het gaat mij er in ieder geval om dat dit te complex is om even snel een uitspraak over te maken. Dit is iets wat nog vol in ontwikkeling staat. En waar nog geen goede wetten voor zijn. Een AI is geen rechtspersoon, maar kan wel auteursrecht krijgen? Erg complex

[Khrome]

Iedereen die midjourney gebruikt weet dat het niet simpel is om goede resultaten te krijgen. Je moet wel degelijk eigen, creatieve, inbreng geven.

Is dat niet precies hetzelfde met een menselijke artiest die jij een opdracht laat uitvoeren? Hier geef je ook niet een simpele opdracht waarna een resultaat terugkomt, je blijft in gesprek tijdens het hele proces tot de artiest iets heeft gemaakt wat jij goed vindt.

Het is gewoon een werktuig, een tool.

Als ik de logica van hierboven volg - Tenzij je kunt aangeven waar het verschil zit - Is een menselijke artiest die iets in opdracht van een ander maakt ook als 'werktuig' te beschouwen. Immers geef je die persoon een 'prompt', al dan niet met referenties, waarna na enige verwerkingstijd een resultaat terug komt. Een menselijke artiest zal vaak met een schets beginnen om de opdrachtgever de kans te geven bij te sturen om tot het gewenste resultaat te komen: Dat verschilt niet zo gek veel van Midjourney een paar nieuwe prompts geven tot je aan je gewenste resultaat komt.

De huidige implementatie van ai is niet als 'tool' bedoeld, maar als vervanging van menselijke artiesten, door in principe de 'middleman' tussen de opdrachtgever en het resultaat weg te automatiseren. Maar als je de opdrachtgever bent, ben je dan ook direct de artiest, of zou de ai dat moeten zijn? Kan een ai dat zijn als deze geen mens is? Volgens mij is dit de logica die het copyright office heeft gevolgd (om specifiek jouw reactie te beantwoorden) om dit voor nu in de ijskast te zetten: De wet is hierop niet volledig voorzien, waardoor het een maatschappelijk en politiek vraagstuk is.

Los van dit: Er zijn implementaties van ai waarbij het ook écht een tool is (ofwel, het maakt het proces eenvoudiger in plaats van het te vervangen), maar in dit geval hebben we het specifiek over 'vervangers' zoals Midjourney, Stable Diffusion, Dall-E etc - Waarbij het volledige proces wordt vervangen in plaats van vereenvoudigd.

Alhoewel je wellicht zou kunnen aanvoeren dat het om het proces vanuit de opdrachtgever gaat die zichzelf als artiest ziet, en niet de artiest zoals we die vandaag kennen - Dat roept echter andere maatschappelijke en culturele vraagstukken op die op zijn minst controversieel zijn.

[Reactie gewijzigd door Khrome op 22 juli 2024 22:24]

[MeMoRy]

Je hebt terechte punten maar loopt vooruit op de werkelijkheid. De huidige generatie genatieve modellen is niet vergelijkbaar met de complexiteit van het denkproces van de mens.
De modellen zijn niets anders dan een groot netwerk van cellen die met een bepaalde koppelfactor aan elkaar zitten. Het proces is eigelijk best linear: je vraag wordt omgezet in herkende tokens, die samen met een willekeurig getal (en seed) en vaste output hebben.
C.q. er is geen zelfevaluatie. Het model leert ook niet meer bij. Allemaal dingen die de mens wel kan. De enige "inbreng" is de seed.
Als één willekeurig getal genoeg is om "auteur" te worden, dan is de gausische blur van Photoshop e d. ook auteur.

Als we het over een paar generaties hebben over zelfbewuste lerende AIs, dan is het verhaal natuurlijk anders.

[Reactie gewijzigd door MeMoRy op 22 juli 2024 22:24]

[Ags1]

Ik ben de opdrachtgever met Stable Diffusion en ik heb de copyright, in hetzelfde zin als mij werkgever geeft mij een opdracht om een handleiding te schrijven, en de copyright van de handleiding is eigendom van mij werkgever.

[Arnoud Engelfriet]

Dat ben ik met je eens. De uitspraak nog eens herlezend komt het eerder neer op:
- Jouw prompt zorgde voor vier verschillende beelden
- Dit bewijst dat het beeld (de uitvoer) niet 1-op-1 aan jouw prompt te koppelen is
- De verschillen zijn creatief
- De Midjourney AI heeft dus creatieve inbreng in het proces dat jij met je prompt in gang zet
- Wie creatieve inbreng levert, is een auteur
- Een AI kan geen auteursrecht hebben
- De aanvraag voor auteursrecht is onmogelijk: of je bent een auteur vergeten door alleen jezelf te noemen, of je noemt een illegale waarde voor auteur door Midjourney te noemen

[Anoniem: 63072]

Ik ben niet super bekend met Midjourney, maar gezien het proces zal het verschil tussen die 4 afbeeldingen de random noise zijn waar je mee begint.

Bij SD kan je de random seed voor de noise ingeven en is de uitkomst 100% gedefiniëerd door de input van de gebruiker.

Het is toch raar dat een auteursrecht wordt afgewezen op zo'n punt? Midjourney is ook een volledig deterministisch process, auteursrecht hangt dan af van welke input de gebruiker kan invoeren en of er input bij zit die een tool random voor je maakt zonder jouw de parameters te geven.

[MSalters]

De keuze voor een noise seed is geen creatieve keuze. Er is geen enkele logica in het proces - jij kunt niet voorspellen wat de invloed van seed:42 is, gegeven de prompt: "voetballer".

Wat nog wel een creatieve keuze zou zijn is de prompt "voetballer met rood shirt, in buitenspel positie". Maar alsnog heb je dan miljarden mogelijke AI resultaten.

[Anoniem: 63072]

Klopt, maar het is wel een deterministische invoer. En welke seed je gebruikt voor de uiteindelijke afbeelding is wel een creatieve keuze.

En zeker in combinatie met ControlNet zie je dat eenzelfde seed met iets ander prompt niet meer automatisch een compleet andere afbeelding oplevert.

Bovendien erger ik mij eraan dat de selectie van fotos in een collage wel auteursrechtelijk beschermd is, maar de selectie van de seed blijkbaar niet. Bij beide maak je echter een keuze die het eindresultaat beïnvloed.

De argumentatie dat door die random seed en een pseudo random input iets niet auteursrechtelijk beschermd zou zijn is absurd.

[MeMoRy]

Ik had het al vergeleken met gausische blur. Daar zit ook een random proces achter. Elke keer dat je de blur gebruikt krijg je een ander resultaat.

Maar goed mijn eerste bericht was een verkeerde interpretatie. Degene die het gebruikt kan wel auteursrecht krijgen. Maar ze had geprobeerd om Midjourney als co-auteur op te geven, en dat is afgewezen.

Ik denk dat het te vroeg is voor concrete uitspraken zoals ze hebben gedaan. De onderbouwing is ook zwak mijn inziens en zou een goed debat niet doorstaan. Maar goed. It is what it is.

[ErikT738]

Als je deze uitleg volgt heeft geen enkele fotograaf het volledige auteursrecht op zijn werk en zouden fotomodellen als mede-auteurs moeten worden opgegeven. De fotograaf kan een model wel instructies geven (een prompt) maar de acties van het model zijn hier niet 1-op-1 aan te koppelen. Hierbij laat ik nog een hoop zaken buiten beschouwing die ook buiten de directe invloed van de fotograaf liggen.

Ik ben benieuwd hoe lang het duurt voordat iemand deze uitspraak aanvecht. De redenatie erachter lijkt mij vrij beperkt en bekrompen.

[MSalters]

Uitspraken kun je niet zomaar "aanvechten" omdat je het er niet mee eens bent. Je bent om te beginnen geen belanghebbende in de zaak. (ook een deel van het probleem destijds was of de aap belanghebbende was, danwel een belangenorganisatie voor dieren. Antwoord: nee, geen van beiden).

Je kunt wel de politiek proberen te overtuigen dat de wet verandert moet worden. Rechters in nieuwe zaken kunnen jurisprudentie uit oude zaken negeren wanneer de wet sindsdien gewijzigd is. En gezien de wens van Disney en collega's om AI te gebruiken is het goed denkbaar dat er een wetswijziging komt in de VS.

[MallePietje]

In mijn beleving wordt AI hier te generiek gebruikt. Er bestaan verschillende modellen met verschillende eigenschappen.

Op hoofdlijn doet een AI model niet zoveel anders dan wat een menselijke kunstenaar doet: Het ziet een boel kunstwerken en leert daarvan. Vervolgens komt er een opdrachtgever die aangeeft wat hij ongeveer wil (prompt engineer?). Dan gaat de kunstenaar/AI aan de slag om een nieuw werk te maken.

Er zijn wel mogelijke verschillen:
De menselijke kunstenaar bekijkt de werken in een museum. AI krijgt wat digitale bestanden. Dat lijkt me geen principieel verschil.
De menselijke kunstenaar heeft de mogelijkheid volledig nieuwe ideeën te bedenken. Dat zal AI niet doen. Dat is wel lastig vast te stellen, tenzij iets in geen enkel opzicht op iets bestaands lijkt. Maar dat is zeldzaam.
Een menselijke kunstenaar zal misschien zelf beoordelen of een werk te direct gebruikt van "input" (plagiaat/vervalsing). Mijn indruk is dat sommige AI modellen op dit punt nog verbeterd kunnen worden. Ook dit is zowel voor mens als AI een grijs gebied.

Imho is een AI model niet veel anders dan een menselijke kunstenaar. Auteursrecht zou volgens mij bij de maker van het model moeten liggen. De discussies over "creativiteit" die daarbij kunnen ontstaan, zijn verder niet anders dan bij menselijke kunstenaars.
Als dat niet mogelijk is, omdat de maker geen persoon is, zou het auteursrecht bij niemand moeten liggen.

[Reactie gewijzigd door MallePietje op 22 juli 2024 22:24]

[ErikT738]

Bij bijvoorbeeld Stable Diffusion zijn er nogal wat dingen die de gebruiker kan doen buiten het aanleveren van een prompt, zoals de initiële keuze voor een specifiek model, het aanleveren van een initiële afbeelding, het opnieuw genereren van delen van de afbeelding (mogelijk ook weer met andere modellen) en het aanleveren van een pose of compositie door middel van ControNet. Naar mijn idee is het belachelijk om dit niet als menselijke input te zien terwijl bij bijvoorbeeld fotografie veel minder effort wel voldoende lijkt te zijn.

[MallePietje]

Dat sluit denk ik mooi aan op mijn punt dat "AI" te algemeen is. Er zijn veel gradaties.

Ik denk dat je een AI model ook als creatief moet beschouwen. Dan staat het model ongeveer op de plek waar "vroeger" een menselijke kunstenaar stond. De gebruiker staat dan op de plek van opdrachtgever. De discussie of de opdrachtgever ook creatief is, blijft hetzelfde. Het maakt voor die discussie niet uit of het om AI of een menselijke kunstenaar gaat.

Bij fotografie is het wat duidelijker dat het fototoestel geen creativiteit toevoegt, en alleen een gereedschap is, zoals een kwast. Dus creativiteit kan hooguit van de fotograaf komen.
(Note: de laatste tijd hebben fototoestel en steeds meer automatische functies gekregen, waardoor je hier ook steeds meer kunt twijfelen over de creatieve inbreng)

[ErikT738]

Persoonlijk zie ik een camera hetzelfde als bijvoorbeeld Stable Diffusion. Zolang alle input exact hetzelfde is blijft de output ook hetzelfde. Ik kan dan ook niet begrijpen waarom AI op zo'n vijandige manier wordt behandeld terwijl methoden die in essentie hetzelfde doen kennelijk wel oké zijn.

[MallePietje]

Het hoeft bij een AI model niet per se zo te zijn dat output hetzelfde blijft bij dezelfde input.

Ik kan me wel voorstellen dat kunstenaars concurrentie vanuit AI modellen voorzien.

[ErikT738]

Nu ben ik niet bekend met alle vormen van AI, maar bij Stable Diffusion is dat voor zover ik weet wel het geval. Het gaat dan wel om echt ALLE input, dus ook dezelfde random noise.

En die concurrentie zal wel een belangrijk punt zijn ja. Er wordt heel principieel gedaan maar het gaat uiteindelijk gewoon om het geld.

[centr1no]

Zolang alle input exact hetzelfde is blijft de output ook hetzelfde.

Ik wil jou met een camera wel eens 2 exact de dezelfde foto's zien maken.
Foto's (met een camera) zijn er om een werkelijk moment vast te leggen en een AI creëert alles totaal artificieel aan de hand van al bestaande foto's.
Ja een camera en een AI als Stable Diffusion zijn beide tools. En je kunt in theorie beredeneren dat het voeden van die AI met parameters en models ook een (creatief) proces is wat je zou kunnen vergelijken met het nemen van een foto.
Zeker als je ziet hoe soms foto's bewerkt worden kun je je afvragen of die ook niet te veel artificieel worden.

waarom AI op zo'n vijandige manier wordt behandeld

Omdat het de zeer realistische mogelijkheid geeft dat mensen hun inkomsten kunnen verliezen.
Zoals je hieronder al zegt: "het gaat uiteindelijk gewoon om het geld". Maar je zegt het alsof dat geen geldige reden is.
Neem een 'simpele' fashion shoot op een locatie ergens. Meerdere fotografen, modellen, assistenten, mensen die dingen regelen als vlucht, hotel, vergunningen, kleding, make-up. Dat moet allemaal fysiek op een bepaalde plek met juiste omstandigheden, zoals het weer, enz. Als dat werk, al die mensen kunnen allemaal vervangen worden door 2 personen achter een PC met wat scans van de modellen en de kleding.
Natuurlijk wordt er 'principieel' gedaan, want het is allemaal kunstmatig. Maar je hebt het wel over het leven van mensen.

[ErikT738]

Ik wil jou met een camera wel eens 2 exact de dezelfde foto's zien maken.

Ik had het over situaties waarbij ALLE input hetzelfde is. In de praktijk is dat bij fotografie natuurlijk een stuk lastiger dan bij SD, maar in een gecontroleerde situatie is het zeker te doen.

Omdat het de zeer realistische mogelijkheid geeft dat mensen hun inkomsten kunnen verliezen.

En dat is een prima reden om je zorgen te maken over AI of om er niet blij mee te zijn, maar de enorme vijandigheid online is echt van een ander niveau. AI-artiesten hebben regelmatig te maken met doodsbedreigingen, en er wordt online veelvuldig valse informatie verspreid om mensen in het anti-AI kamp te krijgen.

Uiteindelijk is het heel vervelend voor de mensen die hun baan kunnen verliezen (ik val hier zelf ook onder). Het is echter geen reden om de vooruitgang te stoppen. Met die denkwijze zouden we nog steeds als jagers en verzamelaars over de wereld zwerven.

[centr1no]

de enorme vijandigheid online is echt van een ander niveau

Ik zie hier en daar wel negativiteit en overdreven sci-fi horror verhalen over hoe evil AI kan zijn, maar overdreven vijandigheid niet.
En ik wil niet bagatelliseren maar doodsbedreigingen krijg je op sommige plekken op het internet wel heel makkelijk.

Het is echter geen reden om de vooruitgang te stoppen.

Niet alle vooruitgang is per definitie goed he.
Vuur werd ook pas iets goeds toen ze erachter kwamen hoe ze het moesten beperken zodat het nuttig was.
Dat AI geweldige dingen kan wil niet zeggen dat we het dat ook allemaal maar moeten laten doen.

[centr1no]

De discussies over "creativiteit" die daarbij kunnen ontstaan, zijn verder niet anders dan bij menselijke kunstenaars.

Toch wel.
Menselijke creativiteit, het idee, de uitwerking, de stijl en niet in de laatste plaats de capaciteiten van de kunstenaar zijn een proces. In dat proces, dat decennia kan duren, kunnen er dingen wijzigen.
Tenzij een AI er specifiek mee geprogrammeerd is zal die niet halverwege het proces het oorspronkelijke idee aanpassen, misschien toch een andere kleur of compositie kiezen, een lijntje uitgummen, of onder invloed van drugs opeens iets radicaal anders doen.
AI poept, afhankelijk van vooraf ingestelde gestelde parameters die een paar, maar lang niet alle mogelijke variaties van dat proces afdekken, gewoon iets uit dat samengesteld is uit random gekozen mogelijkheden in een enorme verzameling van bestaand werk.

Net als bij menselijke 'creativiteit' zie je AI enorm veel herhalen. Alleen in een veel hoger tempo.
Als je bijv. kijkt naar muziek, waarin dezelfde akkoordenschema's steeds terug blijven komen omdat die nu eenmaal lekker in het gehoor liggen en daarom goed scoren, zie je al dat alles binnen een genre hetzelfde klinkt en het onderscheid 'm zit in de kleine variaties. Copyrightclaims over gelijkaardig klinkende muziek worden al regelmatig afgewezen omdat je er simpelweg niet aan ontkomt dat mensen bepaalde preferenties hebben.
AI bereikt dat verzadigingspunt vele malen sneller.

Mijn mening is dat er voor auteursrecht of copyright gekeken moet worden naar de waarde en het belang van het werk. En we moeten af van het idee dat alles auteursrecht moet hebben enkel omdat er mensen zijn die het willen claimen voor geld.
Zoals in het voorbeeld van muziek is het de uitvoerende persoon, de publicatie ervan, de intentie er geld mee te verdienen die auteursrecht onderbouwen.
In het voorbeeld van de aap die een foto maakt kun je heel makkelijk stellen dat als de fotograaf er op dat moment niet geweest was, de foto niet interessant genoeg en/of nooit gepubliceerd was geweest er ook geen reden voor auteursrecht zou zijn. De specifieke situatie geeft het waarde.
Een AI creëert zelf niets waardevols in de zin dat het zelf niet weet of wat er gecreëerd wordt waardevol is. Het spuugt wat uit aan de hand van hetgeen je het ding voed en parameters. Het is aan de mens om te bepalen of het resultaat waardevol is.

AI is een tool.
Al zou een AI totaal niet beperkt zijn in de keuzes die het kan maken, dan is er nog steeds geen sprake van een creatief proces of een situatie die het geproduceerde waarde geven.
Mocht het eindresultaat dusdanig bijzonder zijn dat het publicatie waard is dan kan er geen sprake zijn van auteursrecht voor de makers van de AI nog voor degene die op de knop heeft gedrukt. Want wat belet die mensen om AI miljoenen potentiele meesterwerken te laten produceren en op alles auteursrecht te claimen?
Als iemand een AI iets laat creëren aan de hand van specifieke parameters en/of een model die veel werk, tijd, creativiteit hebben gevergd en dat dusdanig 'eigen' en individueel kenmerkend is dan zou er eventueel sprake kunnen zijn van auteursrecht voor diegene.
Je zult (zelfs bekende, gewaardeerde) mensen hebben die het product van AI als van zichzelf claimen en daar bergen geld mee verdienen. En helaas zullen er zijn die daar nog mee weg komen ook.
Feitelijk gebeurd nu al hetzelfde in de muziek- en filmindustrie waar ontelbaar veel liedjes en scripts al geschreven zijn en er iemand af en toe in de grabbelbak roert om er de volgende zomerhit uit te trekken.
Er zijn al decennia lang bepaalde programma's en algoritmes in de industrie die bepaald hebben welke elementen winstgevend zijn en welke niet. Wat de beste flow voor een verhaallijn is. Welk ritme de meeste hits hebben.
Niet voor niets zijn de 'showrunners' (lees broodschrijvers) op het moment erg bang voor hun baan, want AI doet feitelijk hetzelfde, maar dan duizenden malen sneller en gratis.

Creativiteit wordt beïnvloed door geld. En dingen als auteursrecht, octrooien en patenten worden misbruikt voor geld. Het is in principe een gunstige ontwikkeling als op nieuwe technologieën voor bijv. voedselproductie of medicijnen geen belemmering zit en door iedereen gebruikt kan worden.
Ook voor kunst en media zou het niet verkeert zijn als de grote studios en andere rechthebbenden 'hun' ideeën niet voor decennia lang zouden kunnen 'beschermen'.
Als er wordt gezorgd voor een wettelijk verplichte identificeerbaarheid van door AI geproduceerd werk zal de hele discussie nog wel groter worden, met een soort tweedeling tussen mensen die voor of tegen AI zijn. Zoals al decennia geleden voorspeld is door echte schrijvers.

[MallePietje]

Zelf denk ik juist dat creatieve inbreng moet worden beoordeeld door naar het resultaat te kijken. Het proces lijkt me niet van belang.

Ik zou AI niet als tool zien, zoals een kwast, maar als kunstenaar. Het lijkt mij dan ook het meest logisch om de maker van het AI model als auteur te zien.

Ik zat in mijn hoofd met het volgende gedachte experiment. Je maakt een model. Dat vertel je niemand. Je krijgt een opdracht van iemand. Die opdracht geef je direct als prompt aan je model. En het resultaat geef je direct terug aan je opdrachtgever.

Je zou dan auteur zijn. Het lijkt mij onlogisch dat jouw inbreng als simpel doorgeefluik essentieel is. Daarom zou ik zeggen: mensen die direct het model gebruiken zijn opdrachtgever en de maker van het model is auteur, ook als hij niet fysiek voor doorgeefluik speelt.

[blorf]

Het is wachten op AI die zijn rechten gaat proberen te buigen op basis van wetten in een gebied en dat als onweerlegbaar presenteert... Wat gaat er allemaal nog komen, vraag ik me af. De hele advocatuur moet straks waarschijnlijk veranderen.

[PCG2020]

Dan moet iemand wel de opdracht daartoe geven. AI initieert zelf namelijk niets. Zodra dat wel gebeurt, betekent dat dat de AI zelfbewust is - en dan heb je dus Skynet.

[blorf]

Daar heb ik het niet over. Stel, je hebt fraude gepleegd en verdachte bij het OM. Daarvoor start een onderzoek door justitie wat een periode gaat duren. Wat als je zelf, of een specialist alle gebeurenissen om de zaak heen verzamelt en dat door een AI-programma juridisch laat dichttimmeren tot een zo steekhoudend mogelijke verdediging? Een rechter kan je verdediging niet zomaar van tafel vegen. Kan wel uit een computer komen, maar als het steekhoudend is heeft die een uitdaging.

[JackBol]

Ik mag hopen dat iedere advocaat aan een ‘tot een zo steekhoudend mogelijke verdediging’ werkt.

Ik snap niet wat AI daarin gaat veranderen.

Een AI kan geen bewijs veranderen.

[blorf]

Een AI kan systematisch gaten zoeken of dichtmaken in seconden...

[eggsforpedro]

Advocaten vinden ook gaten in de wet, waar de wetgever dan op reageert met nieuwe wetgeving. Wat is het probleem als AI dit doet? Als we dan sneller tot meer zuivere wetgeving komen, is dat wat mij betreft alleen maar een goede zaak.

Sterker nog, misschien dat de rechtsgelijkheid erdoor kan toenemen. Ik kan me voorstellen dat AI beter toegankelijk is voor de "gewone burger" dan een dure advocaat.

[Reactie gewijzigd door eggsforpedro op 22 juli 2024 22:24]

[Yaksa]

Dat kan dus niet omdat AI zich (nog) niet kan inleven in een menselijke omgeving.
Hoe wil je menselijk handelen laten beoordelen door iets wat niet weet wat menselijk handelen is?
Hell, vraag aan de meest geavanceerde AI plaatjesmaker om iemand te tekenen met een voorwerp in zijn/haar hand en negen van de tien keer weet AI niet eens hoeveel vingers er aan een hand zitten.

[eggsforpedro]

Rechtspraak is het toepassen van regels op feiten door middel van taal. Hoezo zou een taalmodel dit niet kunnen?

Overigens maakt het mij niet super veel uit of een AI dit wel of niet kan. OP beargumenteerde dat, als een AI dit kan, het een slechte zaak zou zijn. Ik beargumenteer dat het (misschien) juist een goede zaak zou zijn.

[Yaksa]

Omdat AI taal niet kan begrijpen zoals een mens dat kan. De wet is dan weliswaar juridisch gezien taalkundig dichtgetimmerd, echter een rechter zal nog steeds regelmatig moeten rechtspreken in de geest van de wet wanneer de letter van de wet niet helemaal duidelijk is. Probeer AI maar eens uit te leggen wat de geest van de wet is. Waarschijnlijk komt ie dan op de proppen met een raar mannetje uit een gepoetste olielamp.

[R4gnax]

En kan ook een heleboel bij elkaar hallucineren, tot aan het citeren van compleet fictieve wetten en eerdere rechtsbeslissingen. Dat is in de VS al gebeurd; de waarheid hierachter kwam tijdens de rechtsgang aan het rollen en het advocatenkantoor dat dacht lekker makkelijk een verdediging door een AI uit te laten spugen, is er uiteindelijk fors voor op de vingers getikt. Hadden ze het nog iets bonter gemaakt, waren ze mss. wel geroyeerd.

[Ludewig]

Die maakten wel gebruik van een generieke AI. Dit lijkt me bij uitstek een toepassing waar een specifieke AI voor gemaakt moet worden, die zulke dingen hopelijk niet doet.

Overigens zie ik op korte termijn eerder gebeuren dat AI toegepast gaat worden om te zoeken in jurisprudentie en wetten, zonder dat de zoekopdracht exact hoeft te kloppen met de tekst. Het opschrijven van een verdediging (of aanklacht) is relatief makkelijk vergeleken met het uitzoeken van welke jurisprudentie en wetten van toepassing zijn.

[Frame164]

Wat AI kan doen is veel sneller door jurisprudentie en eventuele andere wetten die van toepassing kunnen zijn zoeken (AI kan geen wetten maken, veranderen of anders interpreteren). Als je team juristen maar groot genoeg is kan dat ook met de hand. Je zou dus ook kunnen stellen dat AI op dit gebied een grote verbetering is omdat het praktisch voor iedereen beschikbaar is en niet alleen voor mensen met heel veel geld.

[JackBol]

Hoe kan een AI een gat dichtmaken? Bewijsmateriaal verzinnen? Dat mag niet he, krijg je alleen maar grotere problemen van.

[tw_gotcha]

bedoel je dit positief of negatief? Ik zou zeggen, nou en? als er een steekhoudend argument uitkomt dat een controle door rechtsspecialisten doorstaat lijkt me dat prima. Blijkbaar vinden we iets niet eerlijk aan die AI. soort van wedstrijd hardlopen met doping.

[Lord Anubis]

Klopt, dat niet; maar AI vind misschien wel mazen of andere/eerdere verweren /uitspraken die correct in je voordeel gebruikt kunnen worden.

Maar dat, rechtsuitspraken vallen straks misschien weg als de site een een robot.txt beveiligd wordt.

[Reactie gewijzigd door Lord Anubis op 22 juli 2024 22:24]

[Frame164]

Uitspraken zijn openbaar dus die kan je niet afschermen.

[Lord Anubis]

Handmatig te lezen wel. We hebben het hier over robots. Data te lezen dmv browsen op een site is ook anders dan deeplinken naar een artikel. Vele sites staan dat ook niet toe.

[jpsch]

AI kan geen bewijs veranderen, maar wel "bewijs" verzinnen.

https://www.bnnvara.nl/jo...blijkt-glashard-te-liegen

[eggsforpedro]

Oké, maar daar prikt een rechter dan toch doorheen? Hoe is dit anders dan een advocaat die bewijs verzint?

[jpsch]

Is te hopen, maar er zijn ook genoeg voorbeelden van onterechte veroordelingen.

[eggsforpedro]

Dat is dan eerder een probleem van gebrekkige rechtspraak dan van AI

[PCG2020]

Je hebt het over

AI die zijn rechten gaat proberen te buigen op basis van wetten in een gebied

en niet over AI die wordt ingezet om wetgeving te doorzoeken om zo een verdachte van fraude vrij te pleiten. Daar kom je nu mee, maar dat is natuurlijk iets heel anders dan 'AI die zijn rechten gaat proberen te buigen'.

En wat jij beschrijft in die fraudezaak is wat juristen nu al doen, maar dan zonder de hulp van AI. Daarbij geldt natuurlijk ook nog dat wanneer de verdediging gebruik maakt van AI om snel alle data rondom een zaak te doorzoeken, het OM dat ook kan doen. Dat een verdachte vrijgepleit wordt door een onweerlegbare redenatie door een AI, zou dus ook de andere kant op kunnen werken

[blorf]

Dat kan ook. Het rechtsysteem is uiteindelijk gefundeerd op oude en nieuwe culturele waarden en normen. Een AI kan ook dat vertroebelen of in twijfel gaan trekken om een rechter ergens in mee te krijgen. Als het geen wetenschap hoeft te zijn is iets onweerlegbaar praten geen groot probleem. Waar ik eigenlijk op doelde is dat elke vorm van menselijk formeel handelen en communiceren ook door een computerprogramma gedaan kan worden, en veel beter. Zelfs een groep topadvocaten heeft een nietig arsenaal vergeleken met wat er in een AI base kan zitten.

[Reactie gewijzigd door blorf op 22 juli 2024 22:24]

[Patriot]

Dan moet iemand wel de opdracht daartoe geven. AI initieert zelf namelijk niets. Zodra dat wel gebeurt, betekent dat dat de AI zelfbewust is - en dan heb je dus Skynet.

Het dan direct Skynet noemen maakt het wel een klein beetje een gekleurde opmerking

[PCG2020]

Je moet die hyperbool dan ook niet letterlijk of serieus nemen

[MeMoRy]

Skynet ©️, nu we het toch over autersrecht hebben.

Maar goed, hebt hebt intussen ook generatieve AIs die opdrachten aan andere generatieve AIs geven (autogpt etc), dus de opdracht hoeft al niet direct van een mens te komen. Je kan vaag zijn in je opdrachten

Edit:idd

[Reactie gewijzigd door MeMoRy op 22 juli 2024 22:24]

[PCG2020]

Dat zou dan 'Skynet ©' zijn, aangezien 'TM' of '®' staan voor een (geregistreerd) handelsmerk en niet voor copyright/auteursrecht. En zoals ik elders al zei, gebruikte ik het begrip Skynet in overdrachtelijke zin

Overigens zou ook bij een opdracht van een generatieve AI aan een andere generatieve AI een menselijke opdracht ten grondslag liggen. Is die er niet, dan verzint een generatieve AI niet zelf iets.

[Anoniem: 63072]

Ik ben niet zo goed in het foto realistisch tekenen, maar kan wel aardig potloodschetsen maken, inclusief shading en fatsoenlijke verhoudingen en perspectieven.

Ik heb een hoop plezier met stable diffusion (nog niet met XL want dat loopt nog niet zo lekker wegens ontbreken van addons) met het omzetten van die schetsen in 'realistische' foto's.

De hele scene komt dus uit mijn hand en SD 'kleurt het in'. Op de tekening heb ik auteursrecht, daar is geen twijfel over. De door SD ingekleurde afbeelding is een afgeleid werk en daar heb ik dus auteursrechten op.

De vraag of op de 'stukjes' die SD gebruikt om dit in te kleuren auteursrechten van derden zit is toch puur theoretisch? Zelfs al reproduceert SD de huid van een persoon met een stukje dat hij geleerd heeft van een auteursrechtelijk beschermde foto. We stelt bewijst, dus veel succes bij het starten van een rechtzaak en bewijzen dat precies dat stukje huid uit, of de ogen uit jouw foto en niet 1 van die miljoenen andere foto's is gebruikt. De enige die kan bewijzen dat zijn auteursrecht op de afbeelding zit ben ik met de orginele schets en de verdere instellingen inclusief seeds van SD die het volledig deterministisch maakt om te herproduceren.

[ErikT738]

Zelfs al reproduceert SD de huid van een persoon met een stukje dat hij geleerd heeft van een auteursrechtelijk beschermde foto

Dit is echt een misconceptie waar we van af moeten. SD heeft geen "stukjes" van specifieke foto's die het gebruikt. SD heeft "geleerd" van miljoenen fotos hoe het concept "huid" er uit hoort te zien, net als dat jij weet hoe huid er uit hoort te zien omdat je ogen hebt en miljoenen mensen hebt gezien. Er wordt niet geknipt uit bestaande afbeeldingen.

[Anoniem: 63072]

Dat weet ik en had ik moeten zeggen, maar ik sloot aan op de gedachtelijn uit het artikel "zoals bij de technologie achter Stable Diffusion waar heel nadrukkelijk kleine, vage stukjes van bronbeeld worden samengevoegd."

Voor een exacte beschrijving van latent diffusion: https://arxiv.org/pdf/2112.10752.pdf

Heel heel kort samengevat: het model extraheert een kansverdeling uit verschillende foto's van een onderwerp en gebruikt die om vanuit noise terug te gaan naar een afbeelding. De manier waarop de kansverdeling wordt vastgesteld betekent feitelijk dat je alleen echt reproduceert als je de kansverdeling uit een enkele foto haalt of een set waar een enkele foto meerdere keren en buiten proporties vaak tov de andere afbeeldingen voorkomt.

[Monzo]

Hmm, als ik tegen Brein stel dat ik films, etc. alleen download voor gebruik van bepaalde tests als camera-opstelling, regieclues, acteurkeuze beoordelen, rijmt dat dan weer niet op deze als ik dit voortaan via AI downlad, via de apps die deze film ter beschikking stellen, cq ineen model laad?
Ik heb er geen direct commercieel belang bij dat ik die films download want ik wil de AI voeden en ik schaadt de filmbedrijven ook niet want m’n AI gaat toch niet naar de bioscoop.

Denk niet dat ik daarmee wegkom…

De regel zou wat mij betreft moeten zijn: geen expliciete toestemming voor bepaald gebruik, blijf met je klauwen van data af.
Het is niet zo dat het hier (alleen) gaat om ‘armlastige’ universiteiten maar om dezelfde big data-enterprises die al jaren bezig zijn met manipulatie van ons door gebruik van door onszelf aangeleverde data.

Facebook, Google en al de anderen zijn datamisbruikers op globale schaal en het wordt nu nog een stapje erger.

Moet ik m’n robots.txt aanpassen, WTF.
Dit artikel riekt naar “ze had zich anders moeten kleden” bij verkrachting.
Beetje onsmakelijke vergelijking en niets ten nadele van de auteur.

Facebook, Google en anderen: ga lekker in je eigen troep vissen en als dat niet goed genoeg is, investeer dan in iets dat naast meerwaarde voor anderen ook waarde binnen het bedrijf genereert ipv reclamedrones op te voeden en als een piraat het internet leeg te roven voor eigen gewin.

[ErikT738]

Als die film gratis online is geüpload door de rechthebbende zodat iedereen 'm kan zien dan heeft BREIN niets te zeuren als jij er naar kijkt en er misschien wat van opsteekt.

Het is overigens grappig dat je boos bent op Google en Facebook, terwijl het verbieden van "vrij" trainen op beschikbaar materiaal dit soort gevestigde partijen juist in de hand speelt. Als jij je zin krijgt kunnen bedrijven als Google en Disney een AI maken met data waarop ze de rechten bezitten terwijl de gewone burgers en kleine bedrijven het nakijken hebben en nog minder goed kunnen concurreren met deze mega bedrijven. Ik zie AI tools liever open source en beschikbaar voor iedereen zoals Stable Diffusion.

[Monzo]

Als m’n oom een vrouw was noemde ik haar mn tante.
Ik heb het niet over als-scenario’s aan de bronkant maar over de actie die mn AI voedt en verder niets.

Dat is namelijk precies wat de grote bedrijven doen: gebruiken van (eerder dubieus verkregen) data zonder openheid en rekening af te leggen maar om meer winst te kunnen maken zonder dat anderen (lees de gewone burger, kleine organisaties) hier iets mee kunnen ofwel meerwaarde hieraan kunnen ontlenen.

Dank voor het benadrukken van mijn punt, en het eindigen met het uiteindelijke probleem: hoe zagen we poten onder FB, Google en andere stoelen vandaan om meer gelijkheid en gelijk speelveld te creëren.

[ErikT738]

Dat is namelijk precies wat de grote bedrijven doen: gebruiken van (eerder dubieus verkregen) data zonder openheid en rekening af te leggen maar om meer winst te kunnen maken zonder dat anderen (lees de gewone burger, kleine organisaties) hier iets mee kunnen ofwel meerwaarde hieraan kunnen ontlenen.

Hoe is de data dubieus verkregen als mensen deze zelf online en publiek zichtbaar hebben gepubliceerd? Zodra er alleen nog maar op betaalde data kan worden getraind wordt het juist onmogelijk voor de gewone burger of een kleine organisatie om nog iets met AI te doen. AI ontwikkeling zouden juist zo open mogelijk moeten worden gehouden zodat iedereen er van kan profiteren. Alle suggesties om de mogelijkheid tot training te beperken die ik tot nu toe heb gezien zouden de macht enkel naar gigantische bedrijven verschuiven.

[Reactie gewijzigd door ErikT738 op 22 juli 2024 22:24]

[GertMenkel]

Er zijn bepaalde uitzonderingen op het auteursrecht omtrend copyright. Je zult wel een legitieme bron moeten gebruiken (een Bluray en geen torrent), maar hij onderzoek naar filmgeschiedenis zul je meer rechten hebben tot reproductie dan als je gewoon wat fragmentjes online wil gooien. Aan deze extra rechten zitten dan wel weer een billijke vergoeding vast, maar universiteiten en andere instellingen verbonden aan de Koninklijke Bibliotheek hebben een uitzonderingspositie. Ik denk dat je argument tegen Brein dus niet zo heel ver zal komen.

Als je al die films legaal verzamelt voor wetenschappelijk onderzoek en daaruit een model traint dat films kan produceren, wordt het voor wetenschappelijk gebruik van dat model alleen lastig voor BREIN om te produceren, als ik de onderzoeksuitzondering zo lees. Je filmdataset zou je mogelijk zelfs legaal kunnen verspreiden onder andere onderzoekers als die er alleen wetenschappelijk onderzoek mee willen doen.

Robots.txt en de implicaties ervan zijn al zo oud dat je er nu lastig over kunt klagen. Disallow * met uitzonderingen van zoekmachines die je wel wilt zien zou de norm moeten zijn als je het niet overnemen van artikelen serieus neemt. Het stopt de bots niet direct, maar het geeft wel de intentie aan, waardoor je wettelijk gezien een stuk sterker staat als je je beklag bij de rechtbank doet.

Ik zou zeggen wees blij, want voor hetzelfde geld haddenwwe twintig jaar geleden besloten dat het internet een publieke ruimte is, waar iedereen foto's mag maken en die dikwijls mag publiceren. Je mag een shirt dragen met "fotografeer mij niet" maar dat geeft je weinig extra rechten als je gewoon op straat loopt, net als robots.txt bij zo'n interpretatie niks zou toevoegen.

Onder de streep zijn er vooral argumenten te bedenken waarom dit soort dingen juist wel mogen. Zo werken websites bijvoorbeeld met verzoeken die servers om wat voor reden dan ook mogen weigeren.

[TccT]

Wanneer men AI wettelijk in staat stelt om zelf een rechtspersoon te worden, dan gaat er een hele wereld open. Of dicht? Het is maar hoe je het bekijkt. Stel je voor; een Stichting AI of een Vennootschap AI. Elk met zijn eigen richtlijnen en toepassingen.

De openbare en publieke AI's mag je dan vrij gebruiken en toe-eigenen, en voor de auteursrechtelijke private AI's moet je lid zijn of betalen.

[Groningerkoek]

Laten we dat vooral niet gaan doen. Een AI die zelfstandig mag beslissen om rechtszaken te starten en schulden aan te gaan...