Dit kunnen ze beter investeren in ITER (hoewel een gedeelte van die 50miljard daar wel naar toe zal gaan), en de opvolger DEMO. Hoewel de eerste werkend zal moeten zijn in 2030, en de ontwerp fase van DEMO dan al bijna af zal zijn, is de voornaamste beperkende rol bij beide projecten het gebrek aan financiering en mankracht (hoewel dat laatste minder zou moeten zijn nu meer hogescholen en universiteiten majors en minors met als doel de werkkrachten en ontwerpers voor deze centrales waar er naar schatting wereldwijd zo'n 1000 van nodig zijn voor alle energiebehoefte te trainen). ITER zal voornamelijk gebruikt worden om de vraagstukken op te lossen, en om het ontwerp te 'versimpelen', waarbij DEMO (
http://en.wikipedia.org/wiki/DEMO) model moet staan voor een commerciële fusiecentrale.
Naar verwachting zal een kuub waterstof in een zeer ijle atmosfeer fuseren tot helium, energie, en een vrij neutron met een behoorlijk hoge efficiëntie, waardoor er eigenlijk maar een heel klein beetje waterstof nodig is voor een behoorlijke dosis energie. Voornaamste vraagstukken blijven eigenlijk nog:
- Door het vrijkomende neutron wordt het reactor materiaal mild radioactief, hoewel dit veel minder erg is dan bij een kernsplitsing reactor (als in: volledig onschadelijk na 100 jaar, en maar een zeer kleine hoeveelheid werkelijk afval, want het is immers de reactor, niet de brandstof), is het nog altijd iets waardoor de beslissende factor (politiek) door emotie huiverig kan zijn. Het is echter geen feit dat er radioactiviteit moet vrij komen, er is nog veel onderzoek nodig naar een werkelijk reactor materiaal. ITER kan mogelijk een materiaal opleveren wat níet radioactief wordt door continu bombardement met los schietende neutronen.
- Er is nog veel publieksvoorlichting nodig, de meeste mensen kennen het verschil niet tussen fusie en splitsing, en weten daardoor onder andere niet dat er voor fusie een verhittingsbron nodig is (die zich nog het meest laat vergelijken met een soort magnetron) om de waterstof te verhitten naar 150.000.000 graden celcius. Dat waterstof is niet alleen erg ijl, maar het wil tevens niets liever dan afkoelen. Stekker er uit, vacuüm er af, en het beestje laat zich na een paar seconden weer aaien, mits de kern het plasma goed isoleert, en dat brengt punt 3 aan de orde:
- Het hete, ijle waterstof (wat in plasma staat is) moet door magnetische velden in bedwang worden gehouden. Hoewel dat vrij simpel is voor een kleine fusie reactor, moeten de heren fysici in hun kleine aantallen daar nog wat handigheid in krijgen voor iets groots als ITER. Hoewel een doorbraak van het magnetisme door de kleine hoeveelheid werkelijk reactiemateriaal niet echt gevaarlijk is, betekend het wel dat ze door trial and error af en toe een tegeltje van de reactor 'mollen'. Hoewel dat natuurlijk ook kansen bied om met nieuw materiaal te testen (zoals ze met chips af en toe iets neerzetten over grafiet, DNA chips, en wat allemaal niet meer om onder die 32nm te komen waar we nu op zitten), wat mogelijk minder radioactief wordt (tot helemaal niet!).
Na er veel over hebben gelezen, en de tegenpunten ook eens te hebben bekeken, kan ik haast niets anders bedenken dan dat dergelijke energie onderzoeken meer prioriteit dient te hebben. ITER is een opstap naar DEMO, wat als prototype voor een 'versimpelde' commerciële centrale moet gelden. Het klinkt misschien ver, 2050, maar in werkelijkheid is dat ongeveer het moment wanneer fossiele brandstoffen helemaal niet meer rendabel zijn. Hoewel het natuurlijk geinig is dat de Sahara zich uitbreid naar Spanje, waardoor we als EU dat land vol kunnen zetten met zonnepanelen, denk ik dat fusie veel meer toekomst heeft. Wie weet dat ze het zelf kunnen 'shrinken' naar auto-formaat. Naar mijn mening bied het zelfs meer mogelijkheden dan zwaartekracht-energie zoals waterkracht, getijden, en wind.
edit:
Engelstalige wiki-link naar DEMO toegevoegd, NL-talige versie niet beschikbaar
[Reactie gewijzigd door Umbrah op 23 juli 2024 05:05]