Intel toont kleinste ssd voor umpc-platform

Volgens Intel is zijn nieuwe Z-P140 solid state drive de kleinste ter wereld. De pata-schijf meet namelijk slechts 12x8x2 millimeter en past op de top van een vinger. Het product is bedoeld voor ultramobile-pc's.

Het schijfje heeft een bescheiden capaciteit van 2GB tot 4GB en werkt op een parallele ata-interface, genoeg voor lees- en schrijfsnelheden van respectievelijk 40 en 30MB/s. Intel verwacht over een paar jaar 64GB te kunnen leveren in hetzelfde formaat, terwijl het capaciteiten tot en met 16GB volgend jaar al gereed hoopt te hebben.

Om slijtage te voorkomen maken de schijfjes gebruik van een 'wear leveling'-techniek, die voorkomt dat hetzelfde stukje steeds opnieuw beschreven wordt. De levensduur van het geheugen wordt hiermee geconserveerd, waardoor gebruikers zich geen zorgen hoeven te maken over slijtage. De mtbf is vastgesteld op 2,5 miljoen uur, wat hoger is dan die van de meeste mechanische schijven.

Fabrikanten kunnen er voor kiezen om tot vier stuks van dit soort schijfjes te integreren in apparaten gebaseerd op Intels Menlow-platform. Naast de kleine schijf omvat dit de miniprocessor Silverthorne en de Poulsbo-chipset.

Reacties (39)

en met wear levelling neemt de houdbaarheid van storage toe bij een vaststaande opslag behoefte naarmate die storage groter is.

immers als er meer storage is kan de opslag over een grotere hoeveelheid blokken verdeeld worden waardoor de veroudering minder snel gaat. meer blokken bij een vaststaande opslagbehoefte zorgt voor minder snel "slijten" van de grotere flash drive dan de kleinere bij verder gelijkblijvende technologie. je hebt dan meer reserve blokken als het ware.

prachtig produkt weer van intel

edit: is reaktie op devilsprophet

edit: overigens heeft die MTBF niets te maken met de wearlevelling. want zodra je flashstorage intenser gaat gebruiken neemt de houdbaarheid af. de MTBF is een fout die ook op kan treden als het apparaat niet beschreven wordt maar gelezen bijvoorbeeld. en is dus niet een indicatie van de effectiviteit van de wear levelling wat door het tweaker artikel gesuggereerd wordt.

edit: in de intel documentatie lees ik ook nergens over een door intel geleverd wear leveling techniek. dit is toch echt iets dat in het filesystem of os van de OEM geimplementeerd moet worden. zie hier voor intel docs:

http://www.intel.com/design/flash/nand/z-p140/index.htm

edit@tinus

ja ok. maar dat is dus een generiek feature vna intel flash platform dan en heeft op zich niks te maken met deze produktlancering. en die mtbf indicatie in het artikel staat los van wearleveling en hoort imho niet in die alinea thuis in het tweaker artikel

edit@wouter

Dat niet vroegtijdig verslijten niets te maken heeft met mtbf is nogal een dubieuze uitspraak.

nadere toelichting: mtbf staat los van wear levelling omdat de mtbf ook geldt als er uitsluitend -gelezen- wordt van de chip. wear levelling heeft alleen zin voor schrijven. dus hier is mtbf al volkomen disjunct met wear levelling.

daarnaast: wear levelling verlengt de levensduur van de flash chip of disk als _geheel_. door de write cycles te verdelen over de blokken wordt de chip egaal opgebruikt. het maximum aantal write cycles per blok blijft echter hetzelfde. de mtbf van het flashgeheugen blijft net zo op poort nivo constant.

wear levelling is dus niets anders dan het maximaal uitnutten van de voorraad write cycles van een verzameling blokken. zonder wearlevelling zou je eerder tegen deze produktbeperking aanlopen. maar de mtbf blijft hetzelfde!

het is dus niet vroegtijdig verslijten zoals jij zegt maar het slimmer uitnutten van de 'max-cycles' capaciteit van een flashcel. it's not a failure but a feature

[Reactie gewijzigd door nose_breather op 16 december 2007 14:30]

edit: in de intel documentatie lees ik ook nergens over een door intel geleverd wear leveling techniek. dit is toch echt iets dat in het filesystem of os van de OEM geimplementeerd moet worden.

Dat is het voordeel van Intel die een compleet platform (dus inclusief drivers) levert:

"Intel has a great software feature called 'wear-leveling,'" [Intel NAND Products Group Product Line Manager] Larson told eWEEK. "This allows the entire surface of the NAND flash drive to be scanned and the data distributed throughout, so no 'hot' or 'cold' spots ever develop that could cause the drive to wear out prematurely.

Dat niet vroegtijdig verslijten niets te maken heeft met mtbf is nogal een dubieuze uitspraak. Dat het wear leveling niet de énige factor is ok, maar dat kun je volgens mij ook onmogelijk uit het artikel halen.

[Reactie gewijzigd door Wouter Tinus op 16 december 2007 12:54]

PATA? Is dat nog niet uitgerangeerd?

Pata en SATA is technische gezien nagenoeg hetzelfde, enkel de kabel interface is anders. Daarbij zit er bij de meeste SATA devices ook nog steeds een converter chip die extra stroom verbruikt om een SATA signaal in PATA om te zetten, dit is het laatste jaar wel snel aan het veranderen.

Die ontwikkelingen gaan gewoon immens snel, over tien jaar zul je op dit formaat Terabytes aan data kunnen zetten. De gedachte eraan alleen al...

[Reactie gewijzigd door Zak aarde op 16 december 2007 11:38]

Ik las daar zonet een intressant artikel over op Physorg:
http://www.physorg.com/news116948424.html

Het interessante en ook grappige aan Moore's Law is dat er om de paar jaar wordt gezegd dat de limieten toch eigenlijk wel bijna bereikt zijn. Telkens is het weer "ja, nu gaat het nog wel maar over vijf tot tien jaar is de grens toch bereikt". Toch blijft de wet nog steeds werken.
Misschien klopt het wel hoor, misschien zijn atomen gewoon de uiterste grens en kunnen we gewoon niet kleiner, maar het zou me niet verbazen als voor de zoveelste keer opeens een nieuwe vinding wordt gedaan waardoor we gewoon weer lekker tien jaar verder kunnen.

Ik ben er van overtuigd dat de substructuur van atomen niet op deze manier kan worden gemanipuleerd voor dataopslag/transistor gebruik. Wel denk ik dat als we eenmaal op de grens van het kleinste zitten dat er oplossingen worden verzonnen, zoals meerlaags chips. Er worden momenteel eigenlijk alleen maar 'platte' chips gemaakt. Als men dan in de toekomst meerdere of misschien wel honderden lagen op elkaar kan stapelen dan zal de atomaire limiet niet zo'n ramp zijn voor de halfgeleidermarkt. Daarbij is men met quantumchips bezig, wat misschien nog wel een veel grotere vooruitgang gaat betekenen ooit.

Moores law heeft het over het aantal transistors op een processor. Dus de verwijzing daarna is nogal onzinnig in deze context.

Moores law heeft het over het aantal transistors op een processor. Dus de verwijzing daarna is nogal onzinnig in deze context.

Moore's Law heeft het over de grootte van de transistors op een 'integrated circuit', beter bekend als chip. Wat wou je dit noemen als het geen chip is?

Haha, moet je eens kijken hoeveel we dan (over 5 tot 10 jaar) alweer méér weten dan nu. Met de huidige kennis zouden we dan denk ik inderdaad de limiet bereikt hebben, maar ik denk dat het nog veel kleiner kan allemaal. Het principe gaat om 0-en en 1-en toch? Wat dacht je van iets met de lading van een waterstof atoom, dat standaard 1+ is maar als het met een Cl- atoom bind dan 0 wordt? Ja ik zeg maar ook maar wat, maar je kan het zo gek niet verzinnen of ze zullen er wel achter komen. Reken maar dat er in ieder geval genoeg drive voor is voor al de techneuten op aarde om steeds weer nieuwe dingen te bedenken, want je kan er stinkend rijk mee worden

Deze worden natuurlijk interessant om op moederborden erbij te bakken. Dan kunnen mobo makers hun drivers hierop kwijt of eventueel een emergency opstart partitie maken. Ik zie hier wel goede mogelijkheden voor

Misschien voor de OEM's, dat ze geen partitie meer hoeven te preloaden op hun schijven.
Ik heb niet echt behoefte aan een (dure) disk op mijn moederboard. Zeker niet als er alleen maar drivers op staan.

Liever een snelle bootdisk voor windows

Dit is toch ongeveer even groot als Micro SD??

Ja, het is qua afmetingen niet echt bijzonder vergeleken met andere kleine flashkaartjes. Het verschil is alleen dat dit ding een standaard pata-interface heeft in plaats van een Sony-standaard waar je een licentie voor moet hebben .

[Reactie gewijzigd door Wouter Tinus op 16 december 2007 11:43]

Royalties voor MicroSD gaan richting Sandesk. Jij denkt aan het M2 kaartje - die is wel van SONY

Lijkt me sterk. SD staat niet voor Sandisk, maar voor Secure Digital.. Die vergissing maken veel mensen. Jij blijkbaar ook.

Inderdaad, deze afmetingen van de kleinste microsd zijn 15mm × 11mm × 0.7mm.
Maar ik neem aan dat deze langer mee gaat, en sneller is

En die microSD moet dan nog in een houder die nog iets groter is, laten we zeggen 17*13*2, dan is deze oplossing van intel uiteindlijk een 50% kleiner. En daarnaast ook nog eens een stuk sneller en voorzien van een ATA interface...

Mensen wat klein zeg...

Zal dit ook in mobiele telefoons toegepast gaan worden?

Het product is bedoeld voor ultramobile-pc's

Klinkt niet echt als een telefoon, maar ik denk dat telefoons er geen behoefte aan hebben om 30 Mb/sec datatransfer te hebben. Ze kunnen beter bij flash geheugen blijven.

Nouja, in de toekomst zie ik dit toch wel gebeuren. Zeker omdat je met bijvoorbeeld 16 GB in je mobieltje een prima vervanger hebt voor je mp3/video-speler.
Met een smartphone lijkt het me zeker wel handig..

dit is gewoon een flash kaartje met 1 chip aan flashmen en een ingebouwde ATA interface. wat is er zo bijzonder aan? en dat is al te krijgen in mobile telefoons met vergelijkbare snelheden (30/40MB/s is niet echt bijzonder, een standaard snelheid voor flashmem gebazeerd op 1 chip)
er zijn zelfs kleinere flash kaarten te krijgen (ja die ata interface kost ook vrij veel ruimte, zeker omdat het een paralele interface is).

[Reactie gewijzigd door Countess op 16 december 2007 12:02]

"en dat is al te krijgen in mobile telefoons met vergelijkbare snelheden"

Als jij voor mij een M2 of Micro SD kan vinden met constante snelheid van 30/40MB vind ik dat heel knap.

Ze blijven allemaal hangen op beroerde snelheden ver onder de 5MB/s.

Nee.... Die gast heeft gewoon een gigantische vinger.....

Telefoons gebruiken gewoon flash geheugen, zij het onboard of als één of andere medium zoals micro-SD.Bij mobiele telefoons is er geen behoefte voor een drive met ATA interface.

Flash geheugen heeft niks te maken met de interface die erop zit.
Solid State Drives worden gemaakt van flash geheugen

Your point being? Flash geheugen heeft wel degelijk te maken met de interface. SSD's gebruiken een chip om de vertaal slag te maken en alle Flash chips aan te spreken. In telefoons wordt er gewoon direct met de flash chip zelf gecommuniceerd.

Hoeveel keer kan je een bit eigenlijk overschrijven?

Want met die wear-level techniek kan je gewoon stellen dat je elke bit één keer beschrijft bij elke gecumuleerde schrijfactie van de grootte van de capaciteit van de geheugenchip. Daarmee bedoel ik dus dit: als je een chip van 2GB beschrijft in verschillende acties met in totaal 2GB, dan zal elke bit normaal gezien één keer moeten beschreven geweest zijn.

Of is het iets minder simpel dan deze voorstelling?

Het zal iets minder simpel zijn dan dat (ik denk bijvoorbeeld dat het per sector gaat in plaats van per bit) maar grof gezien is dat inderdaad wel de bedoeling. Ik geloof dat moderne NAND-flashes toch zeker wel enkele honderdduizenden keren beschreven kunnen worden.

wat ik me afvraag is hoe de wear leveling techniek werkt als je kaartje voor 99% vol is. dan is die ene procent alsnog een klein gedeelte wat continue overschreven wordt als je iets verwijdert en er weer opzet

Als je in elk stukje loze ruimte van een laptop zo'n chipje weet te proppen en die met hardware-RAID aan elkaar weet te knuppen kun je laptops én kleiner én sneller maken

En je airflow naar de knoppen helpen.

Deze chipjes met een paar gigabytes stellen niets voor maar als de 80 GB schijfjes net zo groot zijn begint het al lekker op te schieten.

De bron zegt:

Intel says the drive will have a read throughput of 40MBps and a write throughput of 30MBps.

Het artikel zegt:

en werkt op een parallele ata-interface, genoeg voor lees- en schrijfsnelheden van respectievelijk 40 en 30MB/s

Hiermee suggereert het artikel in mijn ogen dat de parallele ata-interface een doorvoersnelheid heeft van 40 en 30MBps, maar dat dit niet per sé zo hoeft te zijn voor de SSD, wat volgens de bron dus wèl het geval is.

Dat 'respectievelijk' verwijst in mijn ogen naar de 2gb en 4gb versie, maar in het bronartikel gaat het dus over de lees en schrijf snelheden. Fout geïnterpreteerd dus

Wat ik mij vooral afvraag is hoeveel zo'n chipje kost, als het niet al te duur is dan is het namelijk erg aantrekkelijk...
Maar als het net zo duur is als al die andere SSD's tegenwoordig.... tja