Volgende week dinsdag worden in Amerika de zogeheten 'midterm'-verkiezingen gehouden, waarbij in een aantal staten nieuwe Congresleden gekozen worden. Na de omstreden presidentsverkiezingen in 2000 en 2004, waarbij de nadelen van met name ponskaartsystemen duidelijk aan het licht kwamen, wordt meer en meer gebruikgemaakt van stemcomputers. Deze machines zijn echter minstens even onbetrouwbaar als eerdere systemen, schrijft Ars Technica. In een uitputtende opsomming laat de site zien dat de kiezer voor zijn stem moet vrezen: in Ohio zijn problemen met zowel de techniek als met de procedures, Texaanse elektronische stemmachines zouden partijdig zijn, optische telmachines van Diebold zijn fraudegevoelig, en op stemmachines van het merk Sequioa kunnen met één druk op de knop meerdere stemmen uitgebracht worden. Bijkomend probleem is dat de vrijwilligers die de stemkantoren bemannen vaak ouderen zijn, die nauwelijks of geen affiniteit met elektronica zouden hebben.
Met name de problemen in Ohio zijn fors. De staat telt als een 'swing state', omdat Republikeinen en Democraten elkaar vrijwel in evenwicht houden, en beide partijen doen hun uiterste best om zwevende kiezers over de streep te trekken. Er bestaat echter grote twijfel over het nut van die inspanningen: Diebold-voorman Walden O'Dell zou in 2003 de overwinning in Ohio aan de Republikeinen hebben beloofd. De fabrikant, die zelf in Ohio is gevestigd, is er volgens critici bij gebaat om de machthebbers te vriend te houden: de helft van de miljardenomzet van Diebold komt uit supportcontracten van de overheid. En support hebben de machines nodig: de vier verschillende methoden om de stemmen te tellen leverden volgens een onderzoeksrapport alle vier andere cijfers op. Simpele controlemechanismen zoals VVPAT-bonnetjes bleken nutteloos omdat goedkope, foutgevoelige printers werden gebruikt. Ook de procedures om met foutmeldingen om te gaan ontbraken, zodat een fout uitgebrachte stem niet hersteld kon worden.
In Texas en Florida doken zelfs berichten op over stemmachines die bonnetjes met de naam van de Democratische kandidaat produceerden, terwijl het scherm een Republikeinse stem liet zien. Dat moet maar als het goede nieuws worden beschouwd: als de Republikeinen of Diebold werkelijk op grote schaal hadden willen frauderen, hadden ze vermoedelijk wel een programmeur kunnen vinden die stemmendiefstal wat beter had gecamoufleerd. De problemen tonen echter eens te meer aan dat het maken van een goed elektronisch stemsysteem niet eenvoudig is. Het slechte nieuws is uiteraard dat, als dergelijke problemen maar lang genoeg aanhouden, het vertrouwen in de democratie ernstig geschaad kan worden. Volgens Ars Technica zijn de midterms van volgende week door de 'volslagen incompetentie van alle betrokkenen' alvast niet meer te redden.