Het beeld dat Apple enkel en alleen overleeft door verborgen “taxes” en het opleggen van een ecosysteem is eenzijdig en onderschat zowel de rol van hardware als de waarde van hun geïntegreerde aanpak.
Apple verdiend zijn brood niet met hardware aan consumenten te verkopen, daar is nauwelijks geld mee te verdienen tenzij je op de enterprise markt gaat.
Hardware wél winstgevend
Het klopt niet dat Apple nauwelijks verdient aan hardware voor consumenten. In tegendeel: Apple’s brutomarge op iPhones schommelt al jaren rond de 35–40%, aanzienlijk hoger dan de marges van typische hardwarebedrijven. Apple slaagt erin om premium prijzen te vragen én te krijgen, juist omdat hun hardware/software-integratie uniek is. Het iPhone-ecosysteem trekt klanten aan, maar de kern blijft de verkoop van toestellen en de bereidheid van consumenten om daar fors voor te betalen. Apple zet ieder kwartaal zo'n 70 miljard om met de verkoop van iPhones. Met een marge van 40% is dat 112 miljard per jaar Apples winst uit iPhones is daarmee hoger dan de Jaaromzet van Dell. Hoezo niks verdienen met hardware sales?
Apple verdiend geld door een verplicht eco systeem op te leggen waarbij het iedereen een tax oplegt met overeenkomsten dat deze tax verborgen moet blijven en zeker niet apart doorgerekend mag worden aan de consument.
De bekendste daarvan is uiteraard de store waarbij zelfs bij abbonementen er continu afgedragen moet worden en waar het ontwikkelaars verboden was kortingen te geven of zelfs maar te vragen of men het abbonement buiten Apple om wilt afnemen.
De minder gekende manieren zijn, je moet gecertificeerd zijn om de producten te mogen verkopen of te mogen herstellen. De provider zijn 4G/5G netwerk moet gecertificeerd zijn voor Apple producten. Laders/kabels moeten MFI certificatie hebben. Apple producten komen met enkel eigen gesloten protocollen (Airplay, AAC, Carplay) waarvoor 3de partijen uiteraard mogen betalen.
Ecosysteem als waardepropositie, niet enkel als dwang
Het ecosysteem van Apple is niet louter een “belasting”. Het is ook de reden dat klanten blijven. Consumenten kiezen bewust voor de naadloze integratie van iPhone, Mac, iPad, Apple Watch en AirPods. Dit levert gebruiksgemak, veiligheid en betrouwbaarheid op die elders vaak minder goed gegarandeerd is. Voor velen is dat de reden dat ze herhaaldelijk Apple-producten aanschaffen.
Zelfs al hou ik Apple principieel buiten, ik sponser ze nog altijd via de auto die ik niet kan krijgen zonder MFI/Carplay maar evengoed al mijn audio recievers hebben licenties betaald voor hun AAC en Airplay naast dat mijn provider uiteraard Apple producten ondersteund. Of mijn laders MFI gecertificeerd weer ik niet maar je snapt het punt wel.
Vergelijking met de bredere markt
Andere techbedrijven hanteren net zo goed ecosystemen en licentiemodellen. Google verplicht certificering van Android-toestellen, Microsoft rekent licenties voor Windows en Xbox-ontwikkeling, en Qualcomm vraagt royalty’s voor modemchips. Apple is dus niet uitzonderlijk in het hanteren van strakke controle of licentiekosten. Het verschil is dat Apple deze strategie consequent doorvoert en op consumentenmarketing veel sterker is.
De minder gekende manieren zijn, je moet gecertificeerd zijn om de producten te mogen verkopen of te mogen herstellen.
Heel gangbaar hoor. Training voor reparaties worden altijd gegeven. Maar alleen verplicht als je
authorized reseller of
authorized repairer wil zijn. Ik mag het bijvoorbeeld ook gewoon doen. Heb het ook jaren gedaan professioneel. Zonder certificeringen
De provider zijn 4G/5G netwerk moet gecertificeerd zijn voor Apple producten.
Ook niet heel gek. Overigens is het Apple die in een groot deel van de wereld heeft gezorgd dat E-Sim überhaupt een ding is. De certification is onderdeel van het proces van het kunnen bundelen van iPhones met een abonnement en zorgt er alleen maar voor dat je als klant ook daadwerkelijk je telefoon kunt gebruiken zoals bedoeld. Dat is helemaal niet raar en ook vanuit consumenten oogpunt best wel wenselijk. Anders kun je dus telefoons krijgen die eigenlijk helemaal niet goed werken met het netwerk, maar wel worden geadverteerd met "tot 1gigabit download!". Een provider moet aantonen dat zijn 3G/4G/5G-implementatie goed samenwerkt met iPhones (denk aan VoLTE, VoWiFi, 5G-banden, eSIM, SMS fallback).
Veel van die certificering en gesloten protocollen worden juist door Apple verdedigd als kwaliteitscontrole. Of men dat sympathiek vindt of niet, het resultaat is vaak consistente gebruikerservaring en relatief weinig fragmentatie. Dat is een groot deel van de aantrekkingskracht en verklaart waarom consumenten bereid zijn de “Apple-premie” te betalen.
Dit is bijvoorbeeld 1 van de redenen dat Visual voicemail een ding is. Op android kun je dat vergeten, superhandige feature overigens.
In het begin is dit ook 1 van de redenen geweest waarom het zo gigantisch lang kon duren voordat je op je android toestel een update kreeg. Eerst de fabrikant er een plasje over en daarna nog een keer de provider. was je zo een jaar verder. Nu is dat iets beter, maar nog steeds is het updaten van android toestellen een crime. Zeker als ze wat goedkoper zijn.
Voor alle duidelijkheid, mocht Apple LDAC of AptX ondersteunen, geen enkele audio reciever neemt nog een licentie af voor AAC
Iedere receiver neemt gewoon AAC af. En je zit er echt compleet naast met betrekking tot AAC en Apple.
AAC (Advanced Audio Coding) is géén Apple-eigendom. Het is ontwikkeld door een breed consortium (Fraunhofer, Dolby, AT&T, Sony, Nokia, etc.).
Apple betaalt ook zelf licentiekosten aan het patent-pool (via Via Licensing).
Apple
pusht AAC omdat het de standaard is binnen iTunes, iOS en AirPlay. Voor compatibiliteit met Apple-devices moet een fabrikant AAC ondersteunen, anders werken streams (bijv. Apple Music of AirPlay) niet.
Het is juist andersom:
LDAC is van Sony,
AptX van Qualcomm. Beide zijn
eigen codecs die licentiekosten vragen aan fabrikanten.
De claim “als Apple LDAC of AptX zou ondersteunen, zou niemand nog AAC gebruiken” is overdreven.
Waarom?
- AAC is breder compatibel (Android, Windows, tv’s, receivers, auto’s).
- LDAC en AptX zijn premium opties die vooral waarde hebben bij high-end gebruikers, maar niet universeel beter zijn (LDAC kán beter klinken, maar is gevoeliger voor verbinding en vereist hogere bitrates die je in de praktijk weinig daadwerkelijk kunt gebruiken).
- Fabrikanten zouden AAC tóch blijven ondersteunen omdat dat de grootste gemene deler is.