Ik geloof dat je nog teveel prat gaat op dat je mensen met feiten moet bestoken die volgens jou/jouw omgeving/de wetenschap etc waar zijn, die ze dan moeten aannemen en anders moet je die mensen uitsluiten/afschrijven. Het is 'de consensus'

dat dat gewoon niet zo werkt wil je goed contact hebben met mensen en mensen serieus over andere gezichtspunten laten nadenken. Zo werkt communicatie nou eenmaal niet. En als je dan in je eigen bubbel zit en naar de andere bubbel feiten gaat smijten - of ze nu waar zijn of niet - dan krijg je geen ingang.
Wat mij betreft mag er op scholen - van basisschool tot universiteit - ook verplicht communicatielessen gegeven worden: hoe stel je je op als je een conflict hebt? Hoe doe je dat offline, en hoe doe je dat online? Wat als iemand een 'verschrikkelijk domme belachelijke mening' heeft, hoe kun je daar dan nog prima dikke vrienden mee zijn? Hoe kun je op zo'n manier contact hebben dat de ander oprecht naar je wil luisteren naar jouw mening? Etc. Ik denk dat dat heel wat wrijving kan schelen. Zeker online, want tja, daar scheldt men graag lijkt het. Gesprekken zoals ik die online zie, zie ik zelden in de echte wereld. Het is blijkbaar heel makkelijk als je alleen een nick ziet van een ander, waarbij je niet de persoon voor je ziet, niet de gezichtsuitdrukking, niet de intonatie, om die dan binnen 10 seconden als oud vuil te gaan behandelen. No way dat dat ook was gebeurd in het echte leven.
Wat betreft de platte aarde-theorie trouwens, dat vind ik nogal een buitenbeentje in de 'complottheorieën'. Je kan op elk op moment op tig manieren zelf bekijken of berekenen dat de aarde rond(ish) is. Dat is vrij makkelijk en duidelijk. Dat is één van de voorbeelden waar ik met je mee kan gaan dat sommige andere meningen wat minder normaal zijn

Ik kan verder nog steeds vrienden zijn met zo iemand trouwens, mits we het over andere zaken kunnen hebben dan of de aarde plat is of niet

Maar of een gebeurtenis precies zo is gegaan zoals ons is verteld, is weer een ander verhaal. Bijvoorbeeld, ik dacht vroeger ook dat er massavernietigingswapens in Irak lagen. Bleek later niet te kloppen. Iedereen die in 2001 zei dat dat niet klopte, vertelde iets wat 'niet normaal' is, want de consensus was dat er wél massavernietigingswapens lagen want dat zei de president van de VS. Na jaren bleek de zaak omgedraaid, en hadden de 'niet normalies' toch gelijk. Ook daarom is het denk ik raadzaam om er niet vanuit te gaan dat je de waarheid in pacht hebt laat staan die waarheid er bij anderen in te meppen, vanwege 1. misschien heeft die ander (al dan niet deels) toch gelijk in de toekomst en 2. dus dat je de connectie bij voorbaat afbreekt waardoor de ander minder geneigd zal zijn naar wat dan ook van jou te luisteren. En als de ander dat bij jou probeert, om dan even een stap terug te doen in plaats van direct terug te meppen als je iets hoort wat volgens jou 'niet normaal' is. Probeer dan de verstandigste te zijn, anders ben je precies zoals die ander in dat je de polarisatie versterkt. Je kan (oprecht) vragen waarom die ander begint met schelden, en vragen of hij het nogmaals wil formuleren zonder scheldwoorden. Als ik getriggerd wordt door scheldwoorden, kan ik er ook voor kiezen er niet op te reageren. Als ik ze niet kan verleiden tot een normaler gesprek of ik heb daar geen zin/tijd voor, dan kan ik daar beter niet de energie in stoppen. Ben dan vaak wel benieuwd waarom ik dat scheldwoord waard was, dat kun je ook nog vragen. Wederom moet je dan oprecht geïnteresseerd zijn, dus eerst die (mentale) stap terug doen, blijf zelf beleefd, want anders werkt het sowieso niet.
Of ik voorbeelden heb dat Wikipedia onjuiste informatie bevat, ja, maar dat wordt een lang verhaal en dat mondt in mijn ervaring meestal uit in een eindeloze welles/nietes-situatie. Zeker als de ander - ik vermoed in dit geval ook jij

- al zeker weet dat dat niet zo is. Dus daar begin ik niet zomaar meer aan.
Het kan in plaats van 'fout' ook domweg zijn dat er alleen/voornamelijk bepaalde (juiste) info staat maar andere (ook juiste) info niet of amper. Dan krijg je een heel ander beeld van een persoon of situatie terwijl er niet te zeggen is dat de info fout is. Toen Trump president was vergeleek ik eens NYT met FOX. Daar stond dan soms exact dezelfde gebeurtenis beschreven, maar dan met de focus op de negatieve (NYT) of juist de positieve (FOX) kanten; iets in de trant van 'Trump heeft nog geeneens 40% van de mensen kunnen helpen' (NYT) en 'Trump heeft al bijna 40% van de mensen kunnen helpen en dat aantal kan nog oplopen' (FOX). Hetzelfde feit, allebei evenveel waarheid, maar compleet anders beschreven, zodat je beeldvorming ook heel anders is na het lezen van zo'n artikel. Dat merk ik bij Wikipedia af en toe, dat er wel erg de nadruk op het positieve danwel het negatieve wordt gelegd, waardoor ik niet het idee heb dat ik een realistisch beeld voorgeschoteld krijg.