Het Europees Parlement heeft ingestemd met een nieuwe richtlijn rondom de reparatie van producten. Na formele goedkeuring van de Raad van de Europese Unie en publicatie in het Publicatieblad hebben lidstaten twee jaar om de richtlijn in nationale wetten te verwerken.
:strip_exif()/i/2005036618.jpeg?f=imagenormal)
Onder de aangevulde right to repair-richtlijn moeten fabrikanten na de wettelijke garantieperiode 'tegen een redelijke prijs en binnen een redelijke termijn' een product repareren en toegang bieden tot reserveonderdelen, zo licht het Europees Parlement toe. Ook informatie over reparatiemogelijkheden en gereedschap hiervoor vallen daaronder. Gerepareerde producten moeten vervolgens een jaar extra garantie krijgen. Het EU-orgaan noemt onder meer wasmachines, stofzuigers en smartphones als voorbeelden van producten waarvoor fabrikanten reparatie moeten stimuleren.
In het verlengde daarvan wordt het verboden voor fabrikanten om door middel van 'contractuele clausules, hardware en software' het reparatieproces te hinderen. "Zo mogen ze vooral niet verhinderen dat onafhankelijke reparateurs tweedehandse of 3d-geprinte reserveonderdelen gebruiken." Consumenten moeten altijd toegang hebben tot een eventuele reparatieservice en mogen niet geweigerd worden 'vanwege economische overwegingen of omdat een product eerder al door iemand anders gerepareerd is'.
Het Europees Parlement heeft de richtlijn nagenoeg unaniem aangenomen, namelijk met 584 stemmen voor en 3 tegen. 14 parlementariërs brachten geen stem uit. De regels zijn in samenwerking met de Europese Commissie geformuleerd. Daarom spreekt het parlement over een 'formele goedkeuring' door de commissie voordat de richtlijn officieel is aangenomen. Daaropvolgend moeten lidstaten deze richtlijn in nationale wetten verwerken.
Reparatierechtorganisatie Right to Repair Europe spreekt over een veelbelovende nieuwe reparatierichtlijn, maar vindt dat het Europese initiatief niet ver genoeg gaat. De organisatie wil onder meer dat consumenten direct een claim bij fabrikanten moeten kunnen indienen en bekritiseert de beperkte selectie aan producten die onder de regels valt.