Het zal geen ongeluk zijn geweest dat, toen Microsoft onderzoekers op zoek gingen naar een definitie voor intelligentie, ze niet een definitie uit een woordenboek hebben gehaald, niet uit een psychologie syllabus, niet uit een recente peer-reviewed wetenschappelijke publicatie maar specifiek
de definitie uit een dertig jaar oud racistisch pamflet hebben gepakt.
Of kijk eens naar de ideeën omtrent dysgenetica en eugenetica door filosofen rondom AI en Effective Altruism zoals Nick Bostrom (die van die racistische email). In die Longtermism hoek
kom je sowieso vrij veel problematische ideeën tegen. Op het eerste gezicht is het natuurlijk prima om ook te kijken naar de situatie van mensen die nog geboren moeten worden (als we het over zeespiegelstijging hebben vinden we dat normaal), maar het gaat in die hoek best snel mis door toekomstige levens boven de huidige te plaatsen.
Waar denk je dat zo'n filosofie vandaan komt dat het best OK is als er een hoop mensen overlijden omdat je ze als proefkonijn een auto met "autopilot" hebt verkocht en een seconde voor een crash het systeem nog snel even de autopilot uit laat zetten zodat het niet gelogd wordt als autopilot gerelateerd. Mensen willens en wetens een experimenteel systeem verkopen is één ding (je zou het kunnen goedpraten door te focussen op huidige en toekomstige levens die er door worden gered), het een misleidende naam geven en de ongevallen proberen te verbergen geeft toch wel blijk van een moreel defect.
En die morele defecten zie je toch wel erg vaak uit Silicon Valley komen. Van het op industriële schaal verkopen van privedata, tot gebruikers van je platforms als jouw slachtoffer te zien in plaats van als klant, het gebruik van dark patterns die je product slechter maken maar je kwartaalcijfers beter, tot het met beide handen aannemen van Saoedi-Arabisch geld.
Sowieso staat deze hoek stijf van de rijke witte mannen (en daar behoor ik zelf ook toe) die nogal eens last hebben van '
Survivorship bias' en die daardoor geloven dat hun eigen succes een bewijs is voor hun extra kwaliteiten. Het zou ze sieren als ze zouden toegeven dat ze natuurlijk vooral erg veel geluk hebben gehad en dat die mensen die exact hetzelfde pad hebben bewandeld maar dat geluk niet hadden nu misschien wel in een 'tent city' wonen en dus nooit geïnterviewd worden. Ik geef dat wel eerlijk toe, 80% van mijn succes is, na drie gefaalde bedrijven, een keer volkomen toevallig een toekomstig zakenpartner tegenkomen en hebben kunnen meeliften op zijn aanvullende skillset, maar 20% is mijn kennis, intelligentie en doorzettingsvermogen.
[Reactie gewijzigd door Maurits van Baerle op 27 juli 2024 14:36]