Bedenk ook dat al die monks in die Shrines bepaalde rangen en standen hebben (kun je herleiden uit de kleding die ze dragen), de houdingen waarin ze zitten hebben allerlei betekenissen, het staat bol van verwijzingen naar Japanse folklore en cultuur, de originele soundtrack zijn 5 (!!) CD's vol....
Dit heb ik helemaal niet mee gekregen. Helpt ook niet dat ze allemaal exact het zelfde dialoog hebben en dat je dus 120x naar exact dezelfde animatie zit te kijken. Ik zit dus driftig op me knopjes te drukken om het maar te skippen. Het werd al vervelend na de 10e shrine, laat staan de 100e (dus ik neem de tijd niet om te merken dat ze verschillend zijn). Snap ook niet wat er boeiend is aan verschillende rangen en standen, al die shrines zijn allemaal even simpel (prima om kleine simpele puzzels te hebben in een zelda game, ze achter elkaar zitten grinden is een stuk minder leuk). Ben zelf dan niet zo bekend met japanse folklore, had ook echt niet het idee dat er iets gerefereerd werd. Dit is serieus nieuws voor mij.
900 korok zaadjes vind ik echt onzin, aangezien je ergens rond de 500 al gemaxed bent, en je met een stuk of 100 eigenlijk al prima uit de voeten kan. In mijn 1e playthrough, ben ik nooit die grote korok dude tegen gekomen. Ik heb heel de game met de starter slots zitten doen, tot zo'n 100 shrines wanneer ik internet guide er bij heb gepakt om op zoek te gaan naar dingen om te doen. En ik maar afvragen waar ze voor zijn ... Dit zijn van die dingen die je kan doen als je het spel al grijs hebt gespeeld en echt 100% wilt hebben dat je voor de laatste paar findables gaat. Zo ver ben ik nooit gekomen.
Toen ik er net 10 uur in de game had zitten, dacht ik ook dat dit de beste zelda ever was. Het stuk op het plateau is echt vet, en als je dan voor het eerst naar beneden gaat en de grote wereld voor het eerst ziet, is best imposant. Juist dat wapens snel breken (waar anderen veel kritiek op hebben) vind ik juist een toffe mechanic. Maakt het de moeite waard om constant op zoek te gaan naar wapens. Met schilden faalt dat principe dan weer beetje, zeker als je de Hyrule shield hebt ...
Maar daarna is het letterlijk keer op keer het zelfde doen totdat je vind dat je het genoeg gedaan heb en je de boss zn ass gaat kicken. M'n hype ebte erg snel weg in ieder geval.
Laatste game die ik speelde waar je zelf op zoek moest naar je verhaal was Destiny 1, en het spel was er echt beduidend slechter door. Ik vind de Zelda games tof, maar de verhalen zijn nou niet zo uitgebreid dat ik de lore zo super interessant vind. Als je het verhaal op een rijtje zet wat je bij elkaar moet sprokkelen, is echt niet zo spannend. Stond op geen enkel moment te springen om erachter te komen hoe het verder zou gaan. Die memories waren dus maar weer een ding om te vinden en verzamelen. 2e playthrough in ieder geval al die filmpjes geskipped.
En eerlijk gezegd vond ik de muziek ook voor het eerst totaal niet interessant. Battle music (zeer zeker bij de bosses!) vond ik snel irritant worden, en op andere momenten is het heel de tijd stil, ben het spel uiteindelijk gemute gaan spelen zodat ik mijn eigen muziekje kon opzetten. Was er serieus zo veel verschillende muziek dat je er 5 cd's mee kon vullen? Ook niks van gemerkt, ik irriteerde er mij juist aan dat ik constant naar hetzelfde zat te luisteren (battle music ...)
Blood moon, ik snap dat er een mechanic moet zijn die vijanden respawned. Maar het zorgde er gewoon voor dat ik alle vijanden in de open world gewoon negeerde. Heeft geen nut ze om zeep te helpen. Ik heb Lynels nog wel zo'n beetje het meeste gekilled, omdat ze interessante gear dragen.
Ik ontken niet dat er niet veel te doen zou zijn, er is wel weinig
verschillend te doen. Alle shrines ben je zeker wel even zoet mee, maar je hoeft ze niet eens allemaal te halen, buitenom wat meer health/stamina wordt je helemaal niet gemotiveerd ze te doen. Je doet ze voor completion-sake, en echt niet meer (net zoals praktisch alles in dit spel). Ik steek al mn upgrades dan ook in stamina, game met 3 hartjes spelen houd het nog enigszins uitdagend, je bent zo snel echt OP.
Heb er toch zon 150+ uur in totaal in zitten, dus wat dat betreft wel zijn geld waard. Maar niet zo'n juweeltje die ik helemaal grijs speel, zoals bij de andere games (allemaal persoonlijke mening natuurlijk).
Zeker wel een goede game hoor, maar had van een Zelda absoluut meer verwacht.
PS: Ik ben overigens wel begonnen bij de NES versie, die ik ook nog steeds heb

de CDi generatie heb ik ook overgeslagen.
[Reactie gewijzigd door Zoop op 23 juli 2024 08:11]