Onder andere ja

Zo waren al die netwerken allemaal van gemeentes of provincie. Dat werkte prima, totdat het "grote geld" zich ermee ging bemoeien.
Als je nu terug gaat rekenen zijn die netwerken voor een appel en een ei verkocht aan ze en ze lachen zich nog de ballen uit hun broek voor dat schijntje dat ze hebben betaald voor de infra, waar ze nu nog steeds maandelijks kapitalen op binnen halen voor een relatief kleine investering.
Het elektra-netwerk is wat dat betreft nog soort van beschermd omdat er teveel belangen aan vast hangen, maar ook dat is min of meer al in de uitverkoop gegooid aan Liander. Prorail is net zo'n voorbeeld en is ook zo'n "succes-verhaal" gebleken. Daar waren ze nog min of meer op tijd om aan de noodrem te trekken, maar ook dat was een centen-kwestie. De vraag is hoe lang we dat nog in eigen hand kunnen houden, alvorens er ook daar dergelijke grappen worden uitgehaald.
En aangezien we steeds elke paar jaar weer die kleurplaat dat stembiljet heet gaan inkleuren kan je er de donder op zeggen dat de korte-termijn-visie blijft heersen. Zie bijvoorbeeld hoe onze volksgezondheid nu wordt verkocht aan verzekeringsmaatschappijen waarbij achter de schermen de farmaceutische industrie aan de touwtjes trekt. De kosten voor behoorlijk wat medicatie bestaat uit de patenten op recepturen die in handen zijn van bijvoorbeeld Bayer, Merck, Abbott, Johnson & Johnson etc. Er duiken dan ook steeds meer initiatieven op om onder "white label" te produceren. De productie-kosten zijn vaak maar een schijntje van de kosten die berekend worden. Zo draaide Johnson & Johnson afgelopen jaar een omzet van bijna 62 miljard dollar, en reken maar dat ze niet 60 miljard aan kosten hebben gemaakt daarvoor... Daar wordt heeeeeeel erg dik verdiend op de ellende van anderen. Kijk maar eens naar wat er in de arme landen in Afrika gebeurt. Medicatie die een scheet en twee knikkers kost om te produceren wordt mensen ontzegd, met meer dan eens de dood tot gevolg, omdat er moet worden verdiend op de patenten. Inmiddels zien ook de grote spelers in de markt wel in dat ze hiermee behoorlijk wat reputatie-schade oplopen en zo af en toe wordt er dan eens een product voor kostprijs daar weg gezet. Dan blijkt plots dat het voor slechts enkele procenten van de prijs die wij betalen kan worden geleverd... Je wil niet weten hoeveel producten daar tegenover staan die niet op zo'n manier aangeboden worden. Als je 1 product tegen kostprijs weg zet en daar mooi weer mee speelt kan je er weer 1000 extra verhandelen voor maximale prijzen. Schandalig, maar de markt gaat over lijken wat dat betreft, in hierin zelfs letterlijk.
Maar ook verzekeraars kunnen er wat van. De winsten bij de ziektekostenverzekeraars zijn nog nooit zo hoog geweest, terwijl wij als betalende consument krom moeten liggen om de boel te financieren. Waarom moet er uberhaupt winst op een dergelijk product worden gemaakt? Wat was er mis met dit vanuit een non-profit oogpunt op een gelijke manier te regelen? Het verkoop-praatje dat Rutte & Co (maar het is al lange tijd gaande, ingezet onder Paars I en II) daarover ophangen is dat het dan efficienter gaat... Opvallend genoeg is dat nog nergens uit gebleken. Ja, efficienter voor de directie van de bedrijven, maar niet efficienter voor de consument.
De hele boel wordt aan alle kanten uitgekleed en uitgeknepen tot de laatste stuiver aan toe, en als er geen winst meer op te halen valt aan de kant gedonderd. We zien nu al aankomen wat het volgende "product" gaat worden, namelijk voedsel en water. Iedereen kan op z'n klompen aanvoelen dat met de huidige groei van de wereldbevolking het grote geld hierop gaat duiken. Gevolg is dat voedsel en water een schaarste wordt, prijzen gaan stijgen en de arme gebieden (met name wederom Afrika) de dupe wordt van de hufterige jacht op maximalisatie van winsten. Triest, maar helaas werkt de wereld nu eenmaal op deze manier. Wij als individu of zelfs als nationaal collectief kunnen dat alleen met lede ogen aanzien. De verandering moet komen vanuit Europa en de VS, maar dat kan je met de lobyisten die worden ingezet ook wel gaan vergeten. Ook politici denken liever aan hun eigen belang dat dat er in het collectief wordt gedacht.
Het probleem zit dus vele malen dieper dan je op het eerste gezicht zou zeggen, en we werken er allemaal aan mee, vreten allemaal uit dezelfde bak en niemand die dus z'n vingers brand aan het stoppen van dergelijke waanzin.