Netflix stapt af van zijn methode om vaste combinaties van resolutie en bitrate te hanteren bij de weergave van video's. Het bedrijf gaat over naar een manier om voor elke titel afzonderlijk de optimale codering te bepalen.
Vanaf 2010 maakt Netflix al gebruik van h.264/avc voor de codering van video en in die tijd is ook de 'bitrate ladder' in gebruik genomen. Die methode koppelt een bitrate aan een resolutie, waarbij bijvoorbeeld een stream van 5800kbit/s gekoppeld is aan een resolutie van 1920x1080 pixels. Het probleem hiermee is, erkent Netflix, dat die bitrate voor tekenfilms veel hoger is dan nodig voor een goede 1080p-weergave, terwijl sommige filmscènes alsnog blokkerig beeld vertonen.
Bij het afzetten van de videokwaliteit van honderd videosamples, gebruikmakend van de peak signal-to-noise ratio of psnr in dB, tegen de bitrate, kwamen grote verschillen naar voren. Sommige titels hadden 8000kbit/s nodig om acceptabele psnr van 38dB te realiseren, terwijl andere content met 2500kbit/s voldoende heeft om 45dB te bereiken. De one-size-fits-all-methode kan dan ook niet de beste videokwaliteit verzorgen bij gegeven titels en bandbreedte van kijkers en het zorgt voor overbodige opslag, concludeert Netflix.
De afgelopen jaren is Netflix er toe overgegaan een bitrate-ladder te hanteren voor titels afzonderlijk. De dienst kijkt per titel wat de beste combinatie van resolutie-bitrate is, wat de hoogste bitrate is om de best waarneembare kwaliteit te krijgen en hoeveel kwaliteitsniveau's geëncodeerd moeten worden. Daarvoor is een productiesysteem ontwikkeld dat de collectie van Netflix schaalbaar om kan zetten.
Netflix voert testcoderingen uit van titels afzonderlijk op meerdere resoluties en met bitrate-selecties die grofweg 5 procent uit elkaar liggen. Bij de steekproeven worden de bitrate en kwaliteit gemeten en op basis daarvan worden krommingen voor elke resolutie vastgesteld. De uiteindelijke per-title bitrate ladder wordt bepaald door punten te selecteren die het dichtste tegen de ideale kromming van de combinatie van kwaliteit en bitrate liggen.
Netflix claimt met de nieuwe methode dezelfde kwaliteit te kunnen bieden als nu of zelfs een betere, maar daarbij minder bandbreedte in beslag te nemen. Dit zou met name in landen met langzame internetverbindingen en voor mobiele netwerken van belang zijn. Internetaanbieders klagen al langer dat Netflix een zware wissel trekt op hun netwerken. Bij metingen vorig jaar bleek Netflix goed te zijn voor 5 tot 10 procent van het dataverkeer bij het toenmalige UPC, terwijl KPN dit jaar bekendmaakte dat de dienst 20 procent van zijn bandbreedte op het vaste netwerk opsnoept. Die druk neemt toe naarmate Netflix meer 4k-content naar uhd-tv's gaat streamen.