Vlak voor de jaarwisseling plaatsten we twee noisecancelling hoofdtelefoons tegenover elkaar. Het waren niet de minste: de Sony WH-1000XM3 en de Bose NC700, de opvolgers van de onbetwiste toppers van de afgelopen jaren, maar er is natuurlijk meer dan die twee grote spelers. De concurrentie heeft niet stilgezeten. Sinds Sony en Bose hun topmodellen op de markt hebben gebracht, hebben ook hun concurrenten nieuwe modellen gepresenteerd. Daarvan gaan we er hier een aantal onder de loep nemen, naast een andere van Sony. We gaan zeven noisecancelling hoofdtelefoons tegen elkaar afzetten om te kijken of er een goed alternatief is voor de twee topmodellen uit de vorige test.
We leggen de N700NC van AKG, de ATH-ANC900BT van Audio-Technica, de PX7 van Bowers & Wilkins, de Exodus ANC van Marley, de Monitor II ANC van Marshall en de PXC 550-II van Sennheiser naast elkaar, en leggen daar de WH-H910N van Sony naast. Die laatste is de goedkopere variant van de WH-1000XM3 en het is interessant om te zien hoeveel je inlevert als je een goedkoper model koopt. Het zijn allemaal modellen die wat prijs betreft enigszins vergelijkbaar zijn. De Exodus ANC van Marley is met een prijs van net meer dan 200 euro de goedkoopste in de test; Bowers & Wilkins vraagt voor de PX7 nog net geen 350 euro en dat is daarmee de duurste van de geteste modellen. Goedkopere modellen van andere fabrikanten hebben we buiten de test gelaten.
Hoe we hebben getest
Zoals gebruikelijk hebben we de zeven hoofdtelefoons door onze testopstelling gehaald om te meten hoe goed de geluidsweergave en de noisecancelling zijn, en om te meten hoe groot de harmonische vervorming van de verschillende modellen is. Uiteraard hebben we de modellen ook aan een uitgebreide praktijktest onderworpen, want er valt genoeg over een hoofdtelefoon te vertellen dat niet in een grafiek te vangen is. We hebben de zeven hoofdtelefoons vooral gekoppeld aan verschillende apparaten: een Windows-laptop, een Android-telefoon en een iPad, waarmee we niet alleen verschillende gebruiksscenario's proberen te testen, maar ook verschillende besturingssystemen. We hebben daarvoor weer vooral onze eigen verzameling testmuziek gebruikt, nummers in een veelvoud aan stijlen die we allemaal in flac-formaat proberen te beluisteren. Dat gaat goed op een laptop en in Android, maar lastig op de iPhone of iPad, aangezien die geen flac ondersteunen. We hebben de bestanden daarom omgezet naar aac.
Verder hebben we een creatieve oplossing moeten bedenken voor het testen van noisecancelling in de praktijk. Onze labtest zegt veel, maar daar willen we praktijkervaring tegenover zetten. Normaal gesproken proberen we de hoofdtelefoons uit in trein en vliegtuig, maar dat zat er in de afgelopen weken niet in. Daarom hebben we een list verzonnen. Op internet zwerven diverse bestanden met het geluid van een vliegtuigcabine. Die hebben we tegelijkertijd afgespeeld via twee speakers. De een met een wat hoger, de ander met een lager geluid, en in die herrie hebben we de zeven hoofdtelefoons geprobeerd.
AKG N700NC
De N700NC van AKG is een opvallende verschijning in het rijtje hoofdtelefoons dat we hier hebben getest. Waar andere fabrikanten het houden op stemmig zwart, gaat AKG niet met die trend mee en kiest het voor een zilverkleurig uiterlijk met hier en daar zwarte accenten.
AKG
N700NC
Prijs
€ 200
Gewicht
275g
Usb-type
micro-usb
Bluetoothversie
4.1
Impedantie
32Ω
Doorsnede driver
40mm
Codecs
sbc, aac
Protocollen
A2DP V1.3, Avrcp V1.5, HFP V1.6
AKG levert de N700NC in een mooie en lekker stevige, maar ook ruim bemeten case. De vormgeving van de hoofdtelefoon is opvallend. Vooral die van de beugel. AKG kiest voor een plattere bovenkant, waar bijna alle hoofdtelefoons een ronde beugel hebben. Het laat de beugel strak langs de zijkanten van het hoofd lopen en met een kleine knik vlak boven de oorschelpen naar buiten wijken. Of dat mooi is, mag ieder voor zich uitmaken. De behuizing van de N700NC is grotendeels van kunststof met een metalen kern in de beugel. Het resulteert in een hoofdtelefoon die stevig zit, maar doordat hij vrij licht is, toch goed te verdragen is bij lange luistersessies. De oorschelpen zijn aan de kleine kant, wat maakt dat het steeds even zoeken is naar een comfortabele positie, maar daar hebben meer hoofdtelefoons last van. De vorm van de beugel maakt echter dat je hem altijd boven op je hoofd voelt zitten. Toch is het vooral het lage gewicht dat de N700NC best comfortabel maakt.
Fijne knoppen
AKG heeft het aantal knoppen op de N700NC beperkt gehouden. Drie links en twee rechts. Rechts zet je hem aan, pair je hem en zet je noisecancelling aan of uit, links zijn er knoppen voor vooruit, achteruit en pauze, terwijl die knoppen tegelijk dienen voor volume en het beantwoorden van telefoongesprekken: simpel en doeltreffend. Hier geen aanraakgevoelige oorschelpen, zoals sommige andere modellen hebben. Hoe goed die ook werken, we missen ze niet bij de N700NC. De klik van de knoppen van de N700NC is prettig en maakt dat je tenminste zeker weet of je de handeling goed hebt uitgevoerd, wat bij de aanraakgevoelige vlakken niet altijd het geval is.
De N700NC valt op meer vlakken op. Zo is hij op een aantal fronten wat ouderwets. De specificaties zijn minder dan bij sommige concurrenten. De usb-aansluiting is nog micro in plaats van usb-c en de N700NC is de enige in de test die nog niet overweg kan met bluetooth 5.0, maar het moet stellen met versie 4.1. Het voordeel van versie 5.0 is een groter bereik en een grotere doorvoersnelheid voor data, al is bij audio de doorvoersnelheid ook sterk afhankelijk van de codecs die worden ondersteund door zowel de hoofdtelefoon als het toestel waarmee hij is verbonden. Ook daarin blijft de N700NC achter, want naast het verplichte sbc ondersteunt hij enkel aac, een codec die standaard door Apple wordt gebruikt, maar ook op andere platforms wordt ondersteund. Wat codecs betreft kan het echter nog slechter; de hoofdtelefoons van Marley en Marshall ondersteunen zelfs aac niet en kunnen dus enkel met sbc overweg.
Goed verstaanbaar
Het geluid van de N700NC viel ons tegen. Zoals goed in de meetresultaten te zien is, komt hij in het laag volume tekort en de echt lage tonen klinken ook niet zo mooi. Dat heeft tegelijk tot gevolg dat de middentonen overheersen. Hij heeft bovendien last van ruis. Als je muziek speelt, zul je daar alleen iets van horen in de pauzes tussen de nummers. Het maakt dat de N700NC goedkoper klinkt dan zijn prijs doet vermoeden. We willen de N700NC zeker niet afserveren als een slecht klinkende hoofdtelefoon, maar van de modellen in deze test luisteren we eigenlijk alleen minder graag naar de PX7 van Bowers & Wilkins en de WH-H910N van Sony. Daar staat tegenover dat het geluid van de microfoon dan weer wel prima is, dus als je belt, ben je prima te verstaan. Bovendien levert AKG een prima app, met vooral een prettige equalizer aan boord. Je kunt bovendien in de app kiezen of je wilt dat de hoofdtelefoon zichzelf automatisch na een bepaald aantal minuten uitschakelt, wat handig kan zijn tijdens nachtvluchten.
Wat noisecancelling betreft valt op dat de N700NC veel lage tonen blokkeert, maar midden- en hoge tonen niet goed weet tegen te houden. Het maakt dat je steeds relatief veel van je omgeving hoort met de N700NC op je hoofd.
Conclusie
De introductieprijs van de N700NC was zo'n 300 euro, maar inmiddels is de straatprijs van de hoofdtelefoon gedaald naar zo'n 200 euro en we snappen waarom. Hij is wel licht en zit daarmee prettig, en hij heeft een prima microfoon; AKG levert hem bovendien in een prettige case, maar daarmee houden de pluspunten wel zo'n beetje op. Met bluetooth 4.1 en slechts ondersteuning voor sbc en aac blijft hij achter op veel goedkopere modellen, en wat geluidskwaliteit en noisecancelling betreft behoort hij ook niet tot de beste leerlingen in de klas.
Audio-Technica ATH-ANC900BT
Net als de meeste andere hoofdtelefoons in de test is de ATH-ANC900BT geheel zwart. Maar toch, waar de meeste concurrenten nog iets opvallends hebben, is de ATH-ANC900BT een beetje saai. Menigeen zal dat juist aanspreken, want je valt met de ATH-ANC900BT niet direct op. Belangrijker is wellicht dat de ATH-ANC900BT lekker licht is. Alleen Sennheiser en Sony weten hun hoofdtelefoons nog lichter te maken. Dat komt doordat Audio-Technica vooral kunststof heeft gebruikt voor de constructie, op de metalen kern van de beugel na. Minstens zo belangrijk: de oorschelpen hebben vrij dunne randen, maar sluiten wel prima af, wat het geluid en vooral de noisecancelling zeer ten goede komt. Het maakt de ATH-ANC900BT een prettig zittende hoofdtelefoon. Audio-Technica levert bovendien een prima case bij de hoofdtelefoon. Door het lage gewicht en de vrij ruime oorschelpen zit de ATH-ANC900BT prettig, maar de wat dunne randen van de oorschelpen maken dat we voor langere luistersessies toch een ander model zouden kiezen.
Audio-Technica
ATH-ANC900BT
Prijs
€ 289
Gewicht
260g
Usb-type
micro-usb
Bluetooth-versie
5.0
Impedantie
35Ω
Doorsnede driver
40mm
Codecs
sbc, aac, aptX audio
Protocollen
A2DP, Avrcp, HFP, HSP
Opvallend is dat Audio-Technica het voor de bediening geheel over links gooit. De hoofdtelefoon heeft niet meer dan twee knoppen en twee aansluitingen, en beide zijn onder op de linkeroorschelp geplaatst. De aan-uitknop spreekt voor zich. De tweede knop dient voor het tijdelijk doorlaten van gesprekken tijdens het gebruik van noisecancelling. Alle overige functionaliteit is toegewezen aan het aanraakgevoelige vlak op de linkeroorschelp. Vooral bij dat aanraakvlak is het, voor de rechtshandige mens, even wennen dat het links en niet rechts zit. Bovendien reageert de touchbediening niet zo goed als bijvoorbeeld bij Sony. Het gebeurt hier beduidend vaker dat je een handeling moet herhalen omdat die de eerste keer niet herkend is.
Lekkere bas
Over het geluid van de ATH-ANC900BT zijn we zeer te spreken. Hij heeft een lekker klinkende en diep doorlopende bas, die goed klinkt in nummers als Hyper-Balad van Björk. Daar moet bij aangetekend worden dat de ATH-ANC900BT juist in het laag last heeft van enige harmonische vervorming, wat bij een nummer als Angel van Massive Attack ook hoorbaar is. We hebben het niet als storend ervaren. Ook het midden en hoog klinken prima, met als kleine kanttekening dat het midden voor het mooie misschien iets te prominent is, wat in nummers als Trains van Porcupine Tree enigszins hoorbaar is. Dat neemt niet weg dat de ATH-ANC900BT tot de best klinkende hoofdtelefoons in deze test behoort en alleen op cijfers achter de komma verliest van sommige concurrenten in deze test.
Daar staat helaas tegenover dat de microfoon van de ATH-ANC900BT juist zeer teleurstelt. Die klinkt dof, hol en zacht, waardoor je voor de tegenpartij slecht te verstaan bent. De noisecancelling van de ATH-ANC900BT is bovengemiddeld goed en heeft met Airplane, On the Go en Office/Study drie standen waaruit je kunt kiezen: simpel en doeltreffend. Er is een aparte Hear Through-functie die stemmen, maar ook veel ruis, doorlaat.
Audio-Technica heeft een simpele, maar doeltreffende app voor de ATH-ANC900BT, die als opvallende eigenschap heeft dat je in de app kunt kiezen via welke codec je muziek wilt ontvangen. De smaken zijn daarbij sbc, aac en aptX. Als je voor Auto kiest, wordt vanzelf de beste codec gekozen die voorhanden is. We missen een equalizer, hoewel er weinig reden is om aan het geluid te willen sleutelen.
Conclusie
De ATH-ANC900BT is een hoofdtelefoon waarbij we gemengde gevoelens hebben. Hij hoort bij de best klinkende hoofdtelefoons in de test, maar voor het geluid van de microfoon geldt het tegenovergestelde. Voor bellen raden we de ATH-ANC900BT niet aan. Ook wat noisecancelling betreft scoort de ATH-ANC900BT goed, maar bij langer gebruik vinden we hem minder comfortabel, zodat we voor een lange zit toch voor een ander model zouden kiezen. Goede hoofdtelefoon, maar niet onze eerste keuze.
Bowers & Wilkins PX7
Met de PX7 van Bowers & Wilkins hebben we de duurste hoofdtelefoon in deze test te pakken. Met een straatprijs van ongeveer 350 euro is hij zelfs beduidend duurder dan de rest. Dat maakt uiteraard nieuwsgierig: is de PX7 die meerprijs waard? Aan het uiterlijk van de PX7 zal het niet liggen. B&W geeft zijn hoofdtelefoons al jaren een vergelijkbaar uiterlijk mee dat klasse uitstraalt. De PX7 ziet er strak, modern en luxueus uit, met veel metalen delen waar dat nuttig is en stoffen bekleding waar dat prettig is. Waar de PX7 het hoofd raakt, de binnenkant van de beugel en de randen van de oorschelpen, is voor een sterk op leer lijkende kunststof gekozen.
Bowers & Wilkins
PX7
Prijs
€ 399
Gewicht
305g
Usb-type
usb-c
Bluetooth-versie
5.0
Impedantie
20kΩ
Doorsnede driver
44mm
Codecs
sbc, aac, aptX Adaptive, aptX HD, aptX Classic
Protocollen
A2DP v1.3.1, Avrcp v1.6.1, HFP v1.7.1, HSP v1.2
Het vele metaal maakt de PX7 ook een van de zwaarste hoofdtelefoon in de test. Het heeft bovendien tot gevolg dat het opzetten van de PX7 steeds een klusje is. Door de stevige, maar ook stijve constructie, is het steeds even zoeken naar de juiste positie. Als die eenmaal gevonden is, zit de PX7 prima, vooral door de lekker ruime oorschelpen, die op een prettige manier geheel over de oren vallen en goed afsluiten. De bediening is ook prettig, met lekker klikkende en goed geplaatste knoppen.
De prijs van de PX7 komt niet alleen tot uiting in de constructie, maar ook in een functie die B&W al langer in zijn hoofdtelefoons inbouwt. Als je een van de oorschelpen een stukje van het oor oplicht, pauzeert de muziek. Die gaat verder zodra je de oorschelp weer op je oor plaatst. Het werkt bij beide oorschelpen en werkt behoorlijk goed. Alleen als we de hoofdtelefoon in een snelle handeling in zijn geheel afzetten, wil het weleens fout gaan en speelt de muziek door, wat natuurlijk nauwelijks een probleem te noemen valt. De hoofdtelefoon kan bovendien met twee apparaten tegelijk verbonden zijn en dat is een optie die niet op elke concurrent is terug te vinden.
Helaas zijn we over het geluid van de PX7 niet enthousiast. De PX7 heeft een stevig en mooi klinkend laag dat echter ook behoorlijk overheerst. De frequentiekarakteristiek vertoont daarnaast een stevige dip net boven de middentonen en die is hoorbaar in een flink gebrek aan hoog. Bij nummers als Hyper-Balad van Björk klinkt dat nog goed en de PX7 doorstaat de bastest van Coils Broccoli eveneens prima, maar nummers met een helder hoog, zoals Trains van Porcupine Tree of YYZ van Rush, klinken wat dof in de PX7. Het verschil tussen het geluid met noisecancelling aan of uit weet Bowers & Wilkins mooi klein te houden.
Laat te veel door
De kwaliteit van de noisecancelling is helaas niet indrukwekkend. De PX7 laat nog best veel geluid door. Het geluid dat doordringt, is vrij neutraal, maar veel concurrenten weten het stiller te krijgen. De app die B&W levert, heeft wel prettige noisecancelling-opties. Je kunt kiezen tussen Low, High en Auto. Dat lijkt niet veel, maar blijkt in de praktijk genoeg, zeker doordat er ook nog een Ambient Pass-Through-functie is, waarmee je traploos kunt instellen hoeveel geluid je wilt doorlaten. De optie is vooral bedoeld om stemmen door te laten, hoewel je daarvoor dus ook een oorschelp kunt optillen. De combinatie van die twee is prettig en luxueus, maar we hadden dus graag gezien dat de PX7 iets meer tegenhield.
De PX7 kan weer wel overweg met een indrukwekkende hoeveelheid codecs. Naast sbc en aac ondersteunt hij drie smaken aptx: Classic, HD en Adaptive. De laatste twee moeten er niet alleen voor zorgen dat er een hogere bitrate kan worden gebruikt, maar ook dat de latency beperkt blijft. In de praktijk gaat de meerwaarde van de betere codecs echter verloren doordat het geluid van de PX7 niet zo helder is als we gehoopt hadden.
Helaas zijn we over de microfoon van de PX7 evenmin enthousiast. Je klinkt voor de luisterende partij dof en hol, waardoor je niet goed verstaanbaar bent. Eigenlijk scoren alleen de modellen van Audio-Technica en Marley op dit vlak slechter. Ook de accu van de PX7 stelt lichtelijk teleur. Waar de meeste andere modellen het meer dan 30 uur volhouden, komt de PX7 tot 27,5. Gelukkig geen al te grote afwijking en nog steeds ruim voldoende om een lange reis mee door te komen.
Conclusie
De PX7 maakt de verwachtingen en vooral de pittige prijs niet helemaal waar. Het is een zeer degelijke en stijlvolle hoofdtelefoon die prettig zit en luxe voorzieningen heeft, zoals een bewegingssensor die de muziek pauzeert als je een oorschelp optilt. Op andere vlakken zijn we helaas minder te spreken over de PX7. Het geluid schiet tekort in het hoog en de noisecancelling houdt niet zoveel tegen als bij sommige andere modellen. Bovendien behoort de microfoon tot de slechtere in de test. Er zijn concurrenten die een beter totaalbeeld bieden voor minder geld.
Marley Exodus ANC
House of Marley is een opvallend merk in het audiolandschap. Het Amerikaanse merk is opgericht door Rohan Marley, zoon van Bob. Rohan was eerst professioneel American Football-speler en ging daarna in de organisch geteelde koffie, om zich in 2012 op audio te storten. De milieubewuste inslag die hij had met het koffiemerk, probeert hij ook bij House of Marley door te voeren. Dat wil in de praktijk zeggen dat alle Marley-producten gedeeltelijk van hout gemaakt zijn en dat het bedrijf milieuvervuiling probeert te compenseren door bomen te planten.
Marley
Exodus ANC
Prijs
€ 207
Gewicht
332g
Usb-type
usb-c
Bluetooth-versie
5.0
Impedantie
32Ω
Doorsnede driver
50mm
Codecs
sbc
Protocollen
A2DP
Hout verwerken in de behuizing van een platenspeler of bluetoothspeaker is goed te doen, maar lastig bij kleinere producten als hoofdtelefoons en oordoppen. Toch houdt Marley vol, al is het bij die laatste producten meestal wat minder functioneel. Dat geldt ook voor de Exodus ANC. Bij de in stemmig zwart uitgevoerde hoofdtelefoon is de buitenkant van beide oorschelpen van hout gemaakt. Bij de variant van de Exodus die niet over noisecancelling beschikt, heeft dat essenhout een natuurlijke kleur. Hier is het dus zwart, wat maakt dat je zomaar over het hoofd zou kunnen zien dat het hout is. Menigeen zal het aanzien voor kunststof met een houtstructuur.
Marley heeft ook buiten de houten delen voor een opvallend uiterlijk gekozen. Het geheel wordt bij elkaar gehouden door een brede metalen beugel die met een al even stevige metalen constructie met de oorschelpen is verbonden. Het geeft de Exodus ANC een beetje industriële look die met wat fantasie zelfs enigszins steampunk aandoet.
Met al dat metaal is het niet vreemd dat de Exodus ANC ook de zwaarste hoofdtelefoon in de test is. Het scheelt echter niet veel met het model van Marshall. Wat opvalt bij de Exodus ANC is de ruim bemeten oorschelpen en de brede kussens die om je oren vallen. De ruimte voor je oren is zelfs zo ruim dat mijn best grote oren de binnenkant van de oorschelpen raken en dus tegen de luidsprekers aankomen. De Exodus zit daarmee minder prettig dan je op basis van die dikke kussens zou vermoeden. Wat vooral opvalt, is dat de oorschelpen niet goed afsluiten. Beide schelpen hebben de neiging om aan de onderkant, dus bij je oorlel, enigszins naar buiten te wijken. Dat speelt vooral als je de ene oorschelp hoger afstelt dan de andere, iets wat met de constructie van de Exodus gemakkelijk gebeurt. Als je beide oorschelpen zorgvuldig even ver naar beneden afstelt, valt het mee, maar het is iets om op te letten bij het opzetten van de Exodus ANC.
Flinke accu
Het hoge gewicht zal ook veroorzaakt worden door de accu die de Exodus ANC aan boord heeft. Die moet groter zijn dan bij de concurrenten, want de Exodus gaat langer mee en niet zo'n beetje ook. Bij de Marshall Monitor II houdt de accu het 36,5 uur vol en daarmee is hij de beste van de rest. De Exodus gaat echter ruim 88 uur mee en steekt op dit vlak dus met kop en schouders boven de rest uit. Daarbij is een kleine waarschuwing op zijn plaats; Marley geeft aan dat je de noisecancelling moet uitzetten voordat je de Exodus ANC uitzet. Doe je dat niet, dan loopt de accu leeg, ook als de hoofdtelefoon uitstaat. We kunnen bevestigen dat die waarschuwing niet voor niets is.
Het sterkste punt van de Exodus ANC zijn de drivers, die met een doorsnede van 50mm de grootste zijn van alle hoofdtelefoons in deze test. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de Exodus een lekker klinkend laag heeft. Het loopt niet zover door als bij de PX7 van Bowers & Wilkins, maar doet daar weinig voor onder. Het klinkt gewoon goed, zeker als je de noisecancelling aanzet, want dan krijgt het laag een extra boost. Het kan enigszins wollig gaan klinken, zoals bij de basdrum in Angel van Massive Attack of Whir van Smashing Pumpkins. Gelukkig paart Marley de vette bassen aan een vrij helder hoog, zodat het geluid niet geheel in dreunende bassen verloren gaat. De Exodus heeft een hoorbare dip in de middentonen, die vooral bij veel zangpartijen hoorbaar is. Met een beetje equalizing is die echter goed op te vangen.
Helaas is Marley de enige fabrikant in de test die geen app levert bij zijn hoofdtelefoon, dus die equalizing zul je uit een andere app moeten halen. De Exodus ANC is echter ook met afstand de goedkoopste hoofdtelefoon in de test en zeker gezien die prijs weet hij een indrukwekkend goed geluid te produceren.
Geen app
Dat de prijs van de Exodus ANC lager ligt dan die van de concurrenten, komt wel op andere vlakken tot uiting. Zo levert Marley bij de Exodus een hoesje van stevig katoen dat eigenlijk te klein is voor de uit de kluiten gewassen Exodus. Een hoesje is tijdens vervoer toch beduidend minder prettig dan een stevige case, zoals veel andere fabrikanten leveren. Daarin is je hoofdtelefoon veel beter beschermd. Verder is er dus geen app, wat wil zeggen dat er aan bijvoorbeeld de noisecancelling niets valt in te stellen. Die kun je via een knop op de hoofdtelefoon aan- of uitzetten, maar dat is het wel. Op de andere oorschelp zit nog een knop voor Monitor Mode, bedoeld om gesprekken tijdelijk door te laten.
Zowel de noisecancelling als de Monitor Mode is ondermaats in vergelijking met de overige hoofdtelefoons in de test. De noisecancelling houdt wat laag tegen, maar laat van het midden en hoog erg veel door, zodat je van bijvoorbeeld de ruis in een vliegtuigcabine nog behoorlijk veel meekrijgt. Voor Monitor Mode geldt iets vergelijkbaars; de muziek wordt tijdelijk heel zacht, maar van het achtergrondgeluid wordt maar weinig gedempt, zodat de spreker niet zo goed verstaanbaar is als bij veel concurrenten. We zijn helaas nog minder te spreken over de microfoon van de Exodus ANC. Die is erg zacht en heeft de neiging het geluid van je stem te vervormen. De microfoon is eigenlijk gewoon ondermaats.
Conclusie
Het verhaal van de Exodus ANC van House of Marley laat zich vrij eenvoudig samenvatten. De prijs is daarbij een doorslaggevende factor. Met een straatprijs van net iets meer dan 200 euro is de Exodus een van de goedkoopste hoofdtelefoons in de test en dat is te merken. Het grote pluspunt van de Exodus zijn de grote drivers, zodat het geluid boven verwachting goed is, met vooral een indrukwekkend laag, maar gelukkig ook een goede weergave van het hoog. Ook de accuduur valt op. Die is verreweg het best van alle geteste hoofdtelefoons. Daar houdt het echter wel op, want de noisecancelling en de microfoon zijn duidelijk van minder kwaliteit dan bij duurdere modellen, en het hoesje dat Marley bij de Exodus levert, biedt niet de bescherming die we zoeken.
Marshall Monitor II ANC
Marshall kennen we natuurlijk als fabrikant van gitaarversterkers. Naast de beroemde versterkers maakt het Engelse merk ook al een paar jaar hoofdtelefoons, allemaal voorzien van een klassiek zwart uiterlijk, met het merk er in zwierige letters prominent op aangegeven. Als je een product van Marshall draagt, wil je dat ook laten zien, zal het idee zijn en daar kunnen we in dit geval eigenlijk best in meegaan.
Marshall
Monitor II ANC
Prijs
€ 299
Gewicht
320g
Usb-type
usb-c
Bluetooth-versie
5.0
Impedantie
32Ω
Doorsnede driver
40mm
Codecs
sbc
Protocollen
A2DP
Marshall heeft de Monitor II ANC een mooie, ronde vorm meegegeven die er retro, maar toch ook modern uitziet. Het maakt de Monitor II compact. Voor zover dat belangrijk is: het is een hoofdtelefoon die lekker in de hand ligt. Hij is zwaar, met net iets meer dan 300 gram zelfs bijna de zwaarste in de test. De constructie is ook zeer stevig. Een beugel met dikke metalen kern is met simpele, maar stevige scharnieren aan de oorschelpen verbonden. Ook de oorschelpen zelf zijn lekker stevig. De Monitor II kan tegen een stootje en dat is prettig. De korte krulsnoeren waarmee de oorschelpen met de beugel zijn verbonden, geven het geheel een leuke retrotouch, net als de bekleding van de oorschelpen, die sterk lijkt op die van de versterkers van Marshall.
Gouden joystick
Het leukste accent in het uiterlijk van de Monitor II is de gouden knop op de rechteroorschelp. Met enige fantasie lijkt hij op de knoppen van de gitaarversterkers. Het is het enige bedieningselement op de hoofdtelefoon. Althans, zo lijkt. De knop is in werkelijkheid een kleine joystick die je in vier richtingen kunt bewegen en kunt indrukken. Je voert er de voornaamste handelingen mee uit: aanzetten, volume bedienen en een andere song selecteren. Alleen het indrukken van de knop verloopt stroef, wat maakt dat je de knop tegelijk ook gemakkelijk in een bepaalde richting beweegt, wat tot gevolg kan hebben dat je handeling verkeerd wordt begrepen. Over het algemeen werkt de joystick echter juist prima, en is het een goede en originele oplossing.
Naast de joystick heeft de Monitor II twee knoppen op de scharnieren van de oorschelpen. Die vallen echter nauwelijks op, al was het maar doordat op de knop achter op de rechteroorschelp het logo van de fabrikant staat. Op de linkerknop staat ANC, wat gelijk duidelijk maakt waar die voor is. De rechterknop is multifunctioneel. Via de bijbehorende app kun je instellen wat die doet. Standaard schakel je ermee tussen drie equalizerpresets, die je zelf kunt kiezen uit een veel groter aanbod. Je kunt er ook voor kiezen om met de rechterknop de voiceassistent te bedienen. De opzet met slechts drie knoppen is overzichtelijk, simpel en doeltreffend.
De pasvorm en daarmee het draagcomfort van de Monitor II is prima. De oorschelpen lijken klein, maar doordat ze een dunne, maar ook zachte rand hebben, vallen ze juist soepeltjes over je oren. De Monitor II is een hoofdtelefoon die gemakkelijk in de juiste positie valt en dan ook goed afsluit. Hij zit stevig en dat is prettig, hoewel je het verschil in gewicht met de lichtere modellen na een paar uur wel gaat voelen.
We noemden de app al even. Ook die is overzichtelijk en uiteraard stemmig zwart. Dat de app overzichtelijk is, komt ook doordat je er niet heel veel mee kunt instellen. Wat je kunt instellen, is echter eveneens simpel en doeltreffend, met een slider om de noisecancelling traploos in te stellen en vooral veel opties om het geluid te regelen. Een vijfbandsequalizer en een hele serie presets die prettig subtiel, maar duidelijk hoorbaar verschillend zijn.
Goed gebalanceerd
Wat echter vooral opvalt aan de Monitor II, is het mooi gebalanceerde geluid. Hij heeft niet de diep doorlopende bassen van de PX7 van Bowers & Wilkins of de Exodus ANC van Marley, dus mocht je daar fan van zijn, moet je verder zoeken. Voor de gemiddelde luisteraar gaat het diep genoeg. Juist het zo belangrijke middengebied is bij de Monitor II zeer strak, met daar bovenop een helder hoog, zodat de Monitor II een zeer goed totaalgeluid heeft. Samen met de PXC 550-II van Sennheiser is dit onze favoriet als het om geluidskwaliteit gaat. Bij de 550-II ligt de balans net iets meer naar het hoog dan bij de Monitor II, waar de balans net een tikje meer naar het laag verschoven is, maar de verschillen zijn klein.
Er is meer goed nieuws. Ook de noisecancelling van de Monitor II is goed. Deze krijgt het net niet zo stil als de hoofdtelefoons van Sony en Sennheiser, maar de verschillen zijn ook hier klein. Ook de accu van de Monitor II presteert goed. Met 36,5 uur moet hij alleen de Exodus II van Marley voor zich laten, die op dat vlak ver boven de rest uitsteekt. Hetzelfde geldt voor de microfoon van de Monitor II: goed neutraal geluid met een goed volume. De Monitor II moet de eer van de beste microfoon in de test dan weer delen met de Sennheiser.
Toch kleven er twee nadelen aan de Monitor II. Marshall is zuinig geweest door de Monitor II te leveren in een hoesje van zwarte jeansstof. Dat is vast erg rock-'n-roll, maar we hebben toch veel liever een harde case, zoals bij veel andere hoofdtelefoons in deze prijsklasse. Dan zijn er nog de ondersteunde codecs of eigenlijk het gebrek daaraan. De Monitor II kan alleen overweg met sbc en dat is een beetje karig. Het basisgeluid van de Monitor II is prima en valt via de app nog op een prettige manier te sturen ook, maar als je graag draadloos naar lossless opgeslagen muziek luistert, kom je bij de Monitor II bedrogen uit. Om het in perspectief te plaatsen: in theorie is sbc genoeg om Spotify op Very High-geluidkwaliteit af te spelen.
Conclusie
Vooraf hadden we de Monitor II niet tot onze favorieten gerekend in een veld met concurrenten van verschillende gerenommeerde audiomerken. Door de test zijn we echter een beetje verliefd geworden op de Monitor II. Hij is op veel vlakken de beste of net niet de beste, maar kan zich dan prima meten met de top. En waar bij veel concurrenten een minpunt is aan te wijzen, heeft de Monitor II die eigenlijk nauwelijks. Het gebrek aan ondersteunde codecs is het belangrijkste minpunt, maar in tijden van Spotify is dat belang minder groot en houdt de Monitor II zich prima, vooral doordat het geluid van de hoofdtelefoon erg goed is. Van de hier geteste hoofdtelefoons kan alleen de PXC 550-II zich met de Monitor II meten. Beide scoren goed op geluid, noisecancelling, comfort en bediening, en zijn vergelijkbaar in prijs. We hebben dan een lichte voorkeur voor de Monitor II. Dat is echter vooral gebaseerd op het stoere uiterlijk van de hoofdtelefoon, dus als je daar niet gevoelig voor bent, is de PXC 550-II een prima alternatief.
Sennheiser PXC 550-II
Wat goed is, moet je niet te veel veranderen en dat heeft Sennheiser dan ook niet gedaan bij de PXC 550-II, waarbij de toevoeging II duidelijk maakt dat het hier een opvolger van een eerder model betreft, een model dat terecht al zeer populair was. Wie de PXC 550 ooit in handen heeft gehad, zal direct zien dat de 550-II er vrijwel hetzelfde uitziet. Dat geldt voor de hoofdtelefoon zelf en voor de hoes die Sennheiser erbij levert. Die hoes is prima, maar net iets minder stevig dan de case die AKG, Bowers & Wilkins en Audio-Technica meeleveren.
Sennheiser
PXC 550-II
Prijs
€ 269
Gewicht
235g
Usb-type
micro-usb
Bluetooth-versie
5.0
Impedantie
46Ω
Doorsnede driver
32mm
Codecs
sbc, aac, aptX, aptX LL
Protocollen
A2DP, DIP, HSP, HFP, Avrcp, A2DP
Voor de vormgeving van de hoofdtelefoon zelf heeft Sennheiser vastgehouden aan het smalle en puntige ontwerp van de oorschelpen. Die puntige vorm komt overeen met de vorm van het oor. Ondanks dat vinden we de oorschelpen minder prettig, doordat ze door de smalle vorm ook wat krap zijn. Wellicht zijn mijn oren ruim uitgevallen, maar bij mij zit de 550-II daardoor niet zo lekker, vooral als ik hem langer opheb. De ervaring kan echter anders zijn als je minder grote oren hebt. De smalle vorm maakt bovendien dat de 550-II minder gemakkelijk direct goed zit als je hem opzet. Het is vaak even zoeken. De PXC 550-II is wel erg licht. Met 235 gram is hij zelfs de lichtste in de test en dat is uiteraard prettig.
Touch
Ondanks dat lage gewicht heeft Sennheiser mooie technische snufjes in weten te bouwen. Zo heeft de 550-II touchcontrol; de rechteroorschelp is aanraakgevoelig. Met tappen en swipen kun je van alles regelen. Uiteraard pauzeren, het volume regelen en een volgend nummer kiezen, maar ook vooruit spoelen binnen een nummer en de Transparent Hearing-functie gebruiken, waarmee je tijdelijk een gesprek kunt voeren. Het zijn handige functies, maar misschien wil Sennheiser hier iets te veel van het goede. Er is zoveel mogelijk dat opdrachten op elkaar gaan lijken en je lang niet altijd voor elkaar krijgt wat je wilt. Dat komt ook doordat de touchpad net iets minder goed reageert dan bij Sony. Hij reageert wel beter dan bij Audio-Technica. De vorige editie van de 550 had ook nog nfc ingebouwd, om het pairen met een apparaat nog gemakkelijker te maken, maar die optie is bij versie II vervallen. We missen het niet.
Verder heeft de 550-II slechts drie minuscule knoppen die juist door hun formaat niet altijd even prettig zijn in het gebruik. Vooral bij de knop waarmee je de noisecancelling instelt, raak je ongewild ook gemakkelijk de touchpad aan, wat tot een actie leidt die je niet had bedoeld. Verder heeft de 550-II een sensor in de rechteroorschelp die opmerkt of je hem op je oor hebt of even optilt, net als bij de PX7 van Bowers & Wilkins. Daar zit de sensor in beide oorschelpen, hier alleen rechts: een prettige functie die prima werkt.
Karige app
De app van Sennheiser is karig en vooral kaal. Veel schermen zijn leeg op slechts één woord na, zoals bij de geluidsinstellingen. De opties daar zijn niet heel ruim. Naast een neutraal geluid zijn er welgeteld drie presets waaruit je kunt kiezen. We missen een equalizer om naar eigen smaak een preset samen te stellen. Er zijn wel wat aanvullende opties, zoals het toevoegen van Spatial en Reverb, maar die hadden we graag ingeruild voor een equalizer.
Toch heeft de 550-II nog een paar verrassingen, want net als Sony heeft Sennheiser adaptive noisecancelling ingebouwd en heeft de 550-II een Anti Wind-functie. Met adaptive noisecancelling kun je de noisecancelling zichzelf laten instellen. Waar Sony daarmee de show steelt, werkt het bij Sennheiser net iets minder goed. De Sony weet iets beter en vooral sneller de veranderingen in het geluid te volgen. Daarnaast is er dus de Anti Wind-functie. Die is prettig, maar niet onfeilbaar. Logischerwijs hoor je meer van de wind als die in kracht toeneemt.
Je kunt de adaptive-functie uiteraard ook uitzetten en de noisecancelling van de 550-II op maximaal zetten. Ook dan functioneert de noisecancelling goed; de 550-II weet veel tegen te houden. Van het achtergrondgeluid weet enkel een hoge ruis door te sijpelen. Samen met Sony en Marshall presteert Sennheiser op dit vlak het best.
Het geluid dat de drivers van de 550-II produceren, is goed. Wie de frequentiecurve van de 550-II bekijkt, ziet een redelijk rechte lijn en dat hoor je terug. De 550-II heeft een behoorlijk neutraal geluid. De bas is aan de wollige kant en zal voor de liefhebbers een tikkeltje te zacht zijn. Bij het intro van een nummer als Angels van Massive Attack is dat hoorbaar. De 550-II kan zich meten met de Monitor II van Marshall, die we ook erg goed vinden klinken. De 550-II is iets scheller, wat je hoort in nummers als YYZ van Rush en Born to Slow van Crystal Method. Toch gaat het hier om details en hangt het van je smaak af wat je voorkeur heeft.
De 550-II gaat met zijn tijd mee wat ondersteuning voor codecs betreft. Je kunt verbinden via sbc, aac, aptX en aptX LL, waarbij vooral die laatste interessant is. LL staat voor low latency, wat wil zeggen dat je minder last van latency zou moeten hebben als je bijvoorbeeld naar een serie kijkt. Helaas kun je in de app van Sennheiser niet kiezen welke codec je wilt gebruiken, zoals bij de Audio-Technica. Dat was hier prettig geweest, want het is nu moeilijk om vast te stellen of je van aptX LL gebruikmaakt. Daar doet Sennheiser zich een beetje mee te kort. We hebben uiteraard alle hoofdtelefoons in de test ook gebruikt om video te bekijken, maar daarbij valt niet op dat de 550-II minder latency zou hebben, hoewel het de enige is die aptX LL ondersteunt.
We noemden de Marshall Monitor II al even. Dat is ook de grootste concurrent als het op verstaanbaarheid aankomt. Beide hebben een prima microfoon en presteren op dit vlak het best. Het volume van de 550-II is iets hoger, de microfoon van de Monitor II klinkt net iets natuurlijker, maar ook hier zijn de verschillen klein. Tot slot is er de accu van de 550-II. Met 31,3 uur is het uithoudingsvermogen iets minder dan gemiddeld, maar natuurlijk nog steeds indrukwekkend lang. Op dit vlak helpt ook zeer dat je de 550-II met het draaien van de oorschelpen gemakkelijk uitzet. Daardoor gaat de accu in de praktijk toch behoorlijk lang mee.
Conclusie
Sennheiser maakt zijn reputatie op gebied van hoofdtelefoons waar met de PXC 550-II. Hij is licht, maar bezit toch indrukwekkende eigenschappen. Hij is gemakkelijk aan en uit te zetten met het draaien van de oorschelpen. Hij heeft een sensor die opmerkt wanneer je de rechteroorschelp optilt, touchbediening en ondersteuning voor lekker veel codecs. Touch werkt helaas niet altijd even goed en met de karige app doet Sennheiser zichzelf te kort. Daarin missen we een paar opties. Dat de accu het minder lang uithoudt dan bij de meeste concurrenten, wordt gecompenseerd door het lage gewicht van de PXC 550-II, wat uiteraard alleen maar prettig is. Toch is juist het draagcomfort ons grootste kritiekpunt. Sennheiser geeft de oorschelpen een opvallend smalle vorm, wat de behuizing een beetje krap maakt en waardoor de 550-II niet zo prettig zit als we gehoopt hadden. Zowel het geluid als de noisecancelling van de 550-II is gelukkig erg goed. In beide gevallen behoort de 550-II bij de beste hoofdtelefoons in de test, al vinden we het geluid van de Monitor II van Marshall net iets prettiger.
Sony WH-H910N
Sony stal de show in de vorige test die we deden, waarin we de WH-1000XM3 vergeleken met de Bose NC700. Daarbij kwam de WH-1000XM3 als grote winnaar uit de bus. Het topmodel van Sony is dan ook terecht zeer populair, zoals onder meer blijkt uit de belangstelling voor het model in de Pricewatch. Sony heeft echter meer ijzers in het vuur. Zo heeft het een paar maanden geleden een goedkopere variant op de markt gebracht, die het de WH-H910N heeft gedoopt, verkrijgbaar in vijf verschillende kleuren, waaronder gelukkig zwart.
Sony
WH-H910N
Prijs
€ 249
Gewicht
250g
Usb-type
usb-c
Bluetooth-versie
5.0
Impedantie
50Ω
Doorsnede driver
25mm
Codecs
sbc, aac, Ldac
Protocollen
A2DP / Avrcp / HFP / HSP
De 910N en zijn duurdere broer komen duidelijk van dezelfde ontwerptafel, alleen is de 910N de uitgeklede versie van het topmodel. De oorschelpen hebben ruwweg dezelfde vorm, maar er zijn toch duidelijke verschillen. Zo zijn bij de 910N de oorkussens een stuk dikker en is de oorschelp veel kleiner dan bij de WH-1000XM3. De oorschelpen zijn vooral smaller, wat maakt dat ze niet meer geheel over de oren vallen, zoals bij de WH-1000XM3, maar gedeeltelijk op de oren blijven rusten. Door de dikke oorkussens sluit het geheel echter toch goed af. Het zit alleen minder prettig, zeker bij langer gebruik, hoewel hij met 250 gram toch een van de lichtste hoofdtelefoons in de test is.
Een ander opmerkelijk verschil: waar de WH-1000XM3 in een mooie en vooral stevige case wordt geleverd, krijg je bij de 910N een stoffen hoesje. Dat is gelukkig ruimer bemeten dan dat van de Marley Exodus ANC, maar biedt natuurlijk niet zoveel bescherming als een case.
Gelukkig heeft Sony ook veel behouden. Zo heeft de 910N dezelfde touchbediening als zijn duurdere broer en dat is een groot pluspunt, want die werkt beter dan bij de concurrerende modellen van Audio-Technica en Sennheiser. In de praktijk zul je bij touchbediening sommige opdrachten een keer moeten herhalen, omdat je handeling niet werd herkend, maar bij Sony gaat het vaker goed dan bij de concurrenten. Misschien wel de prettigste optie: leg even je hand over de oorschelp en de muziek dempt gelijk flink, zodat je gemakkelijk een gesprek kunt voeren. De 910N kan bovendien als enige hoofdtelefoon in de test verbinding maken met je telefoon via nfc. De PXC 550 van Sennheiser had die optie ook, maar bij de nieuwe PXC 550-II is ze geschrapt. Om eerlijk te zijn is het ook geen optie waarvan we heel enthousiast worden. Als hoofdtelefoon en afspeelapparaat elkaar eenmaal kennen, verloopt koppelen via bluetooth ook prima.
Prima noisecancelling
Het beste nieuws is dat Sony dezelfde noisecancelling heeft ingebouwd als in het dure model. Die is uitstekend en met afstand de beste in de test. Niet alleen omdat de noisecancelling van de 910N veel geluid tegenhoudt, maar ook door de vele opties die je daarbij hebt. Zo heeft Sony Adaptive geluidsregeling, waarbij de hoeveelheid noisecancelling automatisch wordt aangepast aan de hoeveelheid omgevingsgeluid. Dat werkt goed, beter dan de gelijknamige functie die Sennheiser bij de PXC 550-II heeft ingebouwd; bij Sony reageert het systeem sneller. Verder kun je ook handmatig instellen hoeveel noisecancelling je wilt, via een traploze slider. Erg prettig is ten slotte de optie om automatisch stemgeluid op te merken en door te laten, zodat je daarvoor geen knop hoeft in te drukken.
De WH-H910N maakt dus gebruik van dezelfde app als z'n duurdere broer en die app is goed, overzichtelijk en vooral uitgebreid. Er zijn goede opties om het geluid naar smaak bij te stellen en uitgebreide opties om de noisecancelling in te stellen. Het enige nadeel is dat er een gekke beperking is waarvan ook de WH-1000XM3 last had. Je kunt bij beide hoofdtelefoons een geluidskwaliteitsmodus kiezen: een voorkeur voor een stabiele verbinding of een voorkeur voor geluidskwaliteit. Kies je voor dat laatste, dan kun je opeens geen gebruik meer maken van de equalizer en de bijbehorende presets, terwijl je die juist wilt gebruiken als je voor de hoogste geluidskwaliteit kiest. Bovendien kun je niet gemakkelijk wisselen tussen de twee modi. Daarvoor moet de bluetoothverbinding verbroken en opnieuw gemaakt worden: erg omslachtig. Dat doet Audio-Technica beter, waar je on the fly een andere codec kunt kiezen in de app. Sony doet zich daarmee tekort.
Nu we het toch over codecs hebben: Sony is daarin eigenwijs. De 910N ondersteunt sbc, aac en Sony's eigen Ldac. Vooral die laatste is een prima codec, die vanaf versie 8 ook standaard door Android wordt ondersteund. Alleen lijkt juist Ldac verantwoordelijk voor het lastige switchen tussen de modi voor geluidskwaliteit. Het is vooral jammer dat Sony geen ondersteuning biedt voor aptX, een gangbaardere codec dan het eigen Ldac.
Tegenvallend geluid
We hebben hier één aspect van de 910N nog niet besproken: het geluid. Helaas: dat valt tegen. Zo enthousiast als we zijn over het geluid van de WH-1000MX3, zo teleurgesteld zijn we in dat van z'n goedkopere broer. Als er één punt is waarop het prijsverschil naar voren komt, is het dit. Het geluid is dof en 'leeft' niet; je hoort de spreekwoordelijke wollen deken over het geluid liggen. Zeker met noisecancelling uit is het veel midlaag, maar weinig echt laag en ook weinig hoog. Met noisecancelling aan wordt het er niet veel beter op. Luister naar songs als Bonkers van Dizee Rascal of High and Low van Crystal Method en All Along The Watchtower van The Jimi Hendrix Experience. Of naar de gitaren die halverwege hun intrede doen bij Angel van Massive Attack: voorbeelden te over. De WH-H910N klinkt beduidend minder goed dan de overige hoofdtelefoons in de test.
Conclusie
We zullen er niet omheen draaien: de WH-H910N is de grootste tegenvaller in deze test en dat komt enkel en alleen door de tegenvallende geluidskwaliteit. Die is duidelijk minder dan bij de concurrenten in deze test. Zonde, want verder heeft de 910N juist veel mooie eigenschappen van z'n duurdere broer behouden. De touchbediening is prettig en functioneert beter dan bij de concurrenten en dat geldt ook voor de noisecancelling. Ook die is beter en vooral uitgebreider dan bij de andere hoofdtelefoons. Toch raden we de WH-H910N niet aan. De duurdere WH-1000XM3 is regelmatig in de aanbieding, dus het loont de moeite om even door te sparen.
Gewicht, accuduur en noisecancelling
We hebben de zeven hoofdtelefoons los van elkaar besproken. Hieronder zoomen we in op verschillende eigenschappen en vergelijken we de hoofdtelefoons op basis daarvan met elkaar.
Constructie en draagcomfort
Wat als eerste opvalt, is het enorme verschil in gewicht. Waar de Marley Exodus AND met 332 gram de zwaarste is, valt vooral de Sennheiser PXC 550-II op, die met slechts 235 gram duidelijk lichter is dan de rest. Het gewicht speelt uiteraard een grote rol bij het draagcomfort. Toch zegt gewicht lang niet alles. Het draagcomfort hangt onder andere sterk af van de constructie en ook daarin zijn er grote verschillen. Zo kiest Sennheiser voor opvallend smalle oorschelpen, die we ondanks de zachte kussens niet zo prettig vinden. Dan dragen we liever de ATH-ANC900BT van Audio-Technica. Die is ook licht, maar valt beter over je oren. Toch dragen we ook graag de PX7 van Bowers & Wilkins en de Monitor II van Marshall, die tot de zwaarste hoofdtelefoons in de test behoren. Beide zitten echter stevig, en zijn door hun ruime oorschelpen en prettige kussens toch comfortabel. Tegenvallers zijn de Sony WH-H910N en de Marley Exodus ANC.
De Exodus zit minder prettig doordat de oorschelpen zo zwaar zijn, terwijl de constructie van de beugel dat niet goed lijkt te ondersteunen. Het gewicht van de Exodus valt voor een groot deel toe te schrijven aan de ruim bemeten accu die Marley heeft ingebouwd. Die gaat ruim twee keer zo lang mee als die van alle concurrenten. Hoewel een goede accuduur prettig is, geven we toch de voorkeur aan draagcomfort en gaat onze voorkeur in dit geval uit naar de Marshall Monitor II, die zowel prettig zit als een goede accuduur heeft.
Noisecancelling
De WH-H910N van Sony mag dan het goedkope broertje zijn van de zo succesvolle WH-1000XM3, dat is wat noisecancelling betreft niet te merken. Waar we op dat vlak al zeer onder de indruk waren van de WH-1000XM3, doet de 910N daar niet voor onder. De 910N weet het niet alleen zeer stil te houden, via de app is bovendien van alles in te stellen. Ze werkt de Adaptive-modus erg goed, waarbij de hoofdtelefoon de mate van noisecancelling aanpast aan het lawaai in de omgeving. Sennheiser heeft een vergelijkbare functie, maar die van Sony werkt sneller en dus beter. De PXC 550-II van Sennheiser voert een groepje hoofdtelefoons aan waarbij de noisecancelling ook goed presteert, maar net iets minder dan bij Sony. Naast de 550-II horen ook de Audio-Technica ATH-ANC900BT en de Marshall Monitor II tot dat groepje. Alle drie houden net iets minder lawaai tegen en hebben ook minder functionaliteit dan de 910N. Het minst te spreken zijn we op dit vlak over de Exodus ANC van Marley. Die laat gewoon veel te veel door, ook doordat de oorschelpen niet altijd goed afsluiten. Het is dan ook wel de goedkoopste hoofdtelefoon in de test.
Bediening en geluid
Wat bediening van de hoofdtelefoons betreft kiezen de fabrikanten voor twee verschillende benaderingen. Audio-Technica, Sennheiser en Sony plaatsen alle drie een aanraakgevoelig vlak op hun hoofdtelefoons, zodat het aantal knoppen op het apparaat beperkt kan blijven. Sony heeft dat het best onder de knie. Bij alle drie zul je ervaren dat je opdracht af en toe niet wordt herkend; je tikt of veegt, maar er gebeurt niets of er gebeurt iets dat je niet voor ogen had. Bij de WH-H910N is de kans van slagen het hoogst; de ATH-ANC900BT heeft er de meeste moeite mee. Het is bovendien opvallend dat Audio-Technica er bij de 900BT voor heeft gekozen om zowel de knoppen als het aanraakvlak op de linkeroorschelp te plaatsen. Uiteraard prettig voor de linkshandige mens. Ben je rechtshandig, dan kun je met de 900BT mooi je ambidexteriteit oefenen.
Juist omdat touch niet altijd vlekkeloos werkt, kunnen we een goed geplaatst stel knoppen best waarderen. AKG doet dat goed bij de N700NC. Goed geplaatst en heldere klik, zodat altijd duidelijk is wat je doet. Ook de PX7 van Bowers & Wilkins laat zich prettig bedienen. Bij de Exodus ANC van Marley zijn de knopjes klein uitgevallen en dat is hier extra lastig, omdat Marley geen app levert en je dus geheel van de knoppen afhankelijk bent. De opvallendste verschijning is de Monitor II van Marshall. Met de joystick op de rechteroorschelp bedien je de gangbaarste functies en dat werkt heel prettig. De joystick past goed in het uiterlijk en functioneert prima. De knop is gemakkelijk te vinden werkt intuïtief. Alleen klikken, het indrukken van de joystick, gaat soms stroef, waardoor je een andere opdracht geeft dan je voor ogen had. De Monitor II heeft daarnaast nog twee mooi verborgen knoppen, die echter wel gemakkelijk te bedienen zijn: een slim en goed uitgewerkt concept.
Apps
We noemden al even dat Marley geen app heeft en dat je dus enkel knoppen hebt om de Exodus ANC te bedienen. Is dat erg? Nee, maar het beperkt de mogelijkheden nogal. Zo valt er aan het geluid en de noisecancelling niets in te stellen. Die optie bieden de overige fabrikanten wel. Sony en Bowers & Wilkins bieden daarbij een app waarbij aan de noisecancelling van alles is in te stellen. AKG biedt een heel fijne equalizer, net als Marshall, dat er ook nog een serie prettige presets bij levert. In de app van Audio-Technica kun je selecteren via welke codec je wilt luisteren, een optie waar de rechtgeaarde tweaker vrolijk van wordt, zelfs als het verschil lang niet altijd goed hoorbaar is. Eigenlijk valt alleen de app van Sennheiser enigszins tegen. Hoe goed de PXC 550-II verder ook is, de app biedt weinig functionaliteit en ziet er kaal uit.
Geluid
Wat geluid betreft is er geen duidelijke winnaar, maar eerder een kopgroep van drie hoofdtelefoons die wat ons betreft beter klinken dan de rest. Die kopgroep bestaat uit de ATH-ANC900BT van Audio-Technica, de PXC 550-II van Sennheiser en de Monitor II ANC van Marshall. De PXC 550-II klinkt daarbij iets wolliger, de ATH-ANC900BT is net iets scheller en de Monitor II van Marshall heeft wat ons betreft het beste overall geluid: mooie, diepe bas, maar ook een helder, niet te overheersend midden en mooi hoog.
Is de rest daarmee afgeserveerd? Zeker niet, in de categorie 'net iets minder' vallen de N700NC van AKG en de goedkoopste hoofdtelefoon in de test: de Exodus ANC van Marley, die met z'n lekker grote drivers goed is voor een stevige bas. We zijn minder gecharmeerd van het wollige geluid van de PX7 van Bowers & Wilkins, maar de grootste tegenvaller is de WH-H910N van Sony, die met veel te veel middentonen gewoon duidelijk minder klinkt dan de rest en ook veel minder goed dan de duurdere WH-1000XM3.
Daarmee is niet alles gezegd over het geluid. Er is ook nog een technische kant aan het verhaal. Welke codecs worden door de hoofdtelefoons ondersteund? Op dat vlak scoren Sennheiser, Audio-Technica en Bowers & Wilkins het best. Zij bieden allemaal ondersteuning voor diverse vormen van aptX, wat je in staat stelt om muziek met een hogere bitrate naar je hoofdtelefoon te sturen. Op dat vlak komen Marshall en Marley te kort, want beide bieden alleen ondersteuning voor sbc, de basaalste codec die voorhanden is. Voor de audiopuristen kan dat een belangrijke factor zijn. We hebben het bij de Monitor II van Marshall echter niet gemist. Die lijkt wat dat betreft op de Quiet Comfort II van Bose, het topmodel van een paar jaar terug. Die had ook alleen sbc, maar klonk gewoon goed. Dat geldt ook voor de Monitor II.
Microfoon en voiceassistent
Aangezien we dit soort hoofdtelefoons vaak aan onze telefoon koppelen, is het geluid dat de microfoon produceert, een niet te onderschatten factor. Bellen via de hoofdtelefoon kan uiteraard met allemaal, maar de verschillen in verstaanbaarheid zijn groot. Om bij de grootste tegenvaller te beginnen: bij de Exodus ANC van Marley klinkt de microfoon gewoon slecht. Heel dof en zelfs af en toe vervormd. Ook het geluid van de Audio-Technica valt tegen. Je klinkt zacht en erg dof als je iemand belt. De rest doet het gelukkig beter. In de categorie 'goed, maar net niet top' vallen de hoofdtelefoons van Bowers & Wilkins, Sony en AKG, en het best te verstaan ben je met de hoofdtelefoons van Marshall en Sennheiser.
AKG N700NC
Audio-Technica ATH-ANC900BT
Bowers & Wilkins PX7
Marley Exodus ANC
Marshall Monitor II A.N.C.
Sennheiser PXC 550-II
Sony WH-H910N
Alleen Sony vermeldt expliciet op de doos van de WH-H910N dat die ondersteuning heeft voor de Google Assistent en Alexa, maar uiteraard kun je alle hoofdtelefoons in de test gebruiken om gesproken opdrachten aan je telefoon te geven. Dat werkt ook bij alle modellen even goed. Hoe goed de hoofdtelefoons samenwerken met apparaten als de Amazon Echo of andere spraakgestuurde apparaten, hebben we helaas niet kunnen testen.
Conclusie
Er is in deze test niet zozeer sprake van een duidelijke verliezer, maar meer van hoofdtelefoons waarvan sommige eigenschappen tegenvallen. Zo heeft WH-H910N van Sony de beste noisecancelling van alle hoofdtelefoons in deze test en een prettige touchbediening, maar valt het geluid dat de kleine drivers produceren, tegen. Het gevolg is dat we hem toch niet aanraden. Iets vergelijkbaars geldt voor de AKG N700NC: goed geluid, maar de noisecancelling en de accuduur vallen tegen, zodat ook de N700NC niet tot onze favorieten behoort. De Marley Exodus ANC is de goedkoopste hoofdtelefoon in de test en Marley oogst sympathie met de gedeeltelijk houten behuizing van de Exodus. Ook hier valt het geluid van de microfoon tegen, zit hij niet echt lekker en ontbreekt een app. Daar wegen de lage prijs en een exceptioneel lange accuduur niet tegenop.
Daartegenover staat de PX7 van Bowers & Wilkins, de duurste hoofdtelefoon in de test. Die heeft luxueuze voorzieningen als een bewegingssensor die de muziek pauzeert als je een oorschelp optilt. Het geluid van de drivers en vooral dat van de microfoon is echter minder dan je voor die prijs zou verwachten en ook de noisecancelling is niet zo goed als bij sommige concurrenten. De PX7 maakt z'n prijs dus niet helemaal waar. Iets vergelijkbaars geldt voor de ATH-ANC900BT van Audio-Technica. De drivers klinken goed, maar de microfoon helaas niet en bij langer gebruik vinden we hem niet zo comfortabel.
Waarmee we zijn aangeland bij onze twee favorieten: de Monitor II ANC van Marshall en de PXC 550-II van Sennheiser. Beide presteren uitstekend en het is wat ons betreft een kwestie van smaak aan welke je de voorkeur geeft. Beide klinken goed, waarbij we een lichte voorkeur hebben voor het iets neutralere geluid van de Marshall. Daar staat echter tegenover dat de Monitor II dan wel goed klinkt, maar weinig codecs ondersteunt. Wellicht een groter nadeel: Marshall levert bij de Monitor II een slappe zak van spijkerstof, die de hoofdtelefoon niet zo goed beschermt als de case die Sennheiser meelevert. Gelukkig is de Monitor II erg degelijk en kan hij dus wel een stootje hebben.
Voor beide hoofdtelefoons geldt verder dat we zeer te spreken zijn over de noisecancelling. Die is niet zo goed als bij Sony, maar veel scheelt dat niet. Beide hebben bovendien een prima microfoon, wat wil zeggen dat ze prettig zijn om mee te bellen. De oorschelpen van de PXC 550-II zijn naar onze smaak echter iets te smal, wat afbreuk doet aan het draagcomfort, waar we de Monitor II juist erg prettig vinden zitten, hoewel die laatste een stuk zwaarder is. Bovendien is de app die Sennheiser beschikbaar stelt, wat karig, wat maakt dat we een lichte voorkeur hebben voor de Marshall Monitor II. Hij klinkt goed, heeft goede noisecancelling, heeft een prima microfoon, zit prima, en heeft handige joystick en een mooi, stoer uiterlijk: gewoon een toffe hoofdtelefoon.
Mocht ook wel getest worden: de slijtvastheid van het materiaal.
Ik was enkele jaren terug na wat veldonderzoek ook gecharmeerd door een Marshall, de Monitor. Die ligt hier nog steeds te reien, maar heeft intussen al 2 maal nieuwe ear pads gekregen, en 3 nieuwe draadjes. De head band is echter moeilijker te vervangen, en hier is het deklaagje volop beginnen schilferen: zwarte schubjes in je haar zijn het nieuwe normaal. De slijtage wordt ook geholpen door de goedkope 'case', ook toen al een stoffen zak, waardoor zowel deklaagje als stiksel sneller begonnen slijten - wat vroeg of laat toch zou gebeuren, en wellicht bij de meerderheid van deze modelletjes zal gebeuren.
Niettemin, ik zou Marshall wat lager in de rangorde zetten, als je duurzaamheid meeneemt als criterium.
Dat zou zeker een goed test zijn. Het is mede de reden waarom we voor het testen van hoofdtelefoons flink lang de tijd nemen. Ik heb deze zeven allemaal gedurende twee maanden getest (mede door de overgang van werken op kantoor naar werken thuis had het wat tijd nodig). Maar dat is waarschijnlijk te kort om dergelijke minpunten aan het licht te laten komen. Ik vrees dat je daar enkel in de praktijk achter kunt komen. Ik probeer aan te geven waar de constructie stevig of slap aanvoelt, maar ik geef direct toe dat dat natuurlijk een wat halfslachtige indicatie is.
[Reactie gewijzigd door Paul Hulsebosch op 22 juli 2024 14:05]
Daarom vind ik het wel jammer dat je de Bose en Sony die je voordien getest hebt niet tegenover deze gezet hebt. Er is reeds de tijd aan gespendeerd om deze te testen.
Ze behoren tot een andere 'prijscategorie' als je naar releaseprijs kijkt maar momenteel passen ze gewoon netjes midden in het rijtje hier.
De Sony WH1000XM3 is gewoon goedkoper dan de sennheiser en audio technica en gelijkaardig aan de marshall momenteel in de pricewatch.
Dus tenzij je voor de goedkoopste gaat plaatst dit wat een vraagteken bij deze test.
Ik lees in je vermelding dat de Sony WH1000XM3 met al de rest de vloer aanveegt.
De conclusie is dus eigenlijk gewoon de Sony WH1000XM3 kopen?
Edit: Settler11 heeft mij gewezen op foutieve modelnaam en deze heb ik aangepast
[Reactie gewijzigd door DaemonAngel op 22 juli 2024 14:05]
Ik hoop ook dat dit artikel nog wordt geüpdatet met een vergelijking tussen de winnaars uit deze test en de Sony WH-1000XM3 en Bose. Voor de prijs hoef je het inderdaad niet te doen, dus een apples to apples vergelijking zou wel nuttig zijn.
Doe er dan meteen de Momentum 3 bij en de Shure Aonic 50. Beide rond de € 320 en qua codec ondersteuning (oa ook aptx LL) maar vooral geluid toppers - en wat mij betreft superieur geluid tov de Sony WH1000XM3. Die laatste is ook kwalitatief (veel kraken en piepen van materiaal na verloop van tijd) minder dan de Shure en Sennheiser. Qua NC is de Sony mss beter maar niet zoveel dat ik bereid ben om zoveel in te leveren op geluidskwaliteit - wat voor mij uiteindelijk het belangrijkste is bij een hoofdtelefoon. Als je bedraad luistert valt het nog meer op hoe geweldig die twee klinken. Heb de Sony inmiddels gerecyclet 😉.
Codec ondersteuning is een euveltje.
Producenten reppen er niet graag over in hun marketing shit omdat het niet 'hip' is en het niemand boeid.
Mensen gaan er van uit dat hun mobiel álles wel automatisch het beste doet.
Ik had een tijdje geleden een draadloze noisecancelling koptelefoon gekocht die dus AptX ondersteunde en deze wou ik gebruiken op mijn computer (via bluetooth dongeltje) en hoewel het relatief eenvoudig was om de koptelefoon toe te voegen was het ONMOGELIJK om ergens te achterhalen wélke codec er nou gebruikt werd.
Hier stoorde ik me echt eindeloos aan tot ik ergens op een website van een of andere rus kwam die een applicatietje had geschreven voor windows waarin je kon zien en kiezen welke codec er gebruikt werd en die bevestigde in der daad dat AptX in gebruik was... Maar het feit dat ik gewoon NERGENS in Windows dit kon vinden vond ik ronduit schandalig. Er zijn toch ook gewoon windows laptops? Of neem nou de surface lijn... gebruiken die mensen geen draadloze koptelefoons en zou het niet handig zijn als die mensen konden zien/bevestigen dat ze de meest optimale codec gebruiken voor hun 200-300 euro koptelefoon?? Of ben ik nou zo'n gekke nerd dat dát iets is waar ik me druk over maak?
Als ik 300 euro neerleg voor een draadloze koptelefoon dan wil ik toch wel érg graag bevestiging zien dat de best beschikbare codec gebruikt wordt.
Yep, mee eens. Op mijn smartphone is dat iig wel op te vragen bij de BT instellingen onder de Ontwikkelaarsopties. Daar kun je eventueel ook een andere codec selecteren.
Mja op mijn smartphone is het ook geen issue... Windows (drivers) zijn gewoon ronduit bagger.
Bluetooth op windows is sowieso iets wat in de laatste jaren érg achteruit is gegaan. Er heeft letterlijk het tegenovergestelde van feature creep plaatsgevonden.
Hah, wat dacht je van batterij niveau indicatie. Of fatsoenlijke geluidskwaliteit én microfoon? De MX3 is echt een gedrocht om te gebruiken als headset op een windows pc met bluetooth als je de microfoon wilt gebruiken. Voor alleen muziek op kantoor vind ik 'm wel perfect.
Qua NC is de Sony mss beter maar niet zoveel dat ik bereid ben om zoveel in te leveren op geluidskwaliteit - wat voor mij uiteindelijk het belangrijkste is bij een hoofdtelefoon.
Als je een koptelefoon met NC zoekt, dan is NC meteen "het issue". Slechte NC maakt het geluid snel dof, er blijft dan weinig kwaliteit over.
Mijn ervaring met NC is met enkele goedkopere modellen en (vooral) de Sony WH-1000XM3.
Veel goedkopere modellen hebben of slechte onderdrukking van het achtergrondgeluid, of de muziek wordt dof, of een combinatie van beide.
Maar... de Shure Aonic en de B&W PX7 zijn geen goedkope koptelefoons, dus die vallen niet in die categorie . Je betaalt voor kwaliteit, en vooral bij NC merk je dat.
De Sony WH-1000XM3 is ongeveer het referentiemodel voor een koptelefoon met én goede NC én goed geluid. Maar dat wil niet zeggen dat dat de enige koptelefoon is. Als NC en audiokwaliteit beide goed zijn, gaan andere punten meewegen, zoals draagcomfort. Dan komen jouw Shure en B&W mogelijk in beeld.
Kun je me vertellen waar ik die Aonic 50 zou kunnen aanschaffen voor 320 euro? Ik zie em niet in de pricewatch staan en google geeft enkel links van €399+
Dit ziet er wel uit als een erg interessante koptelefoon.
Wil ik graag maar inmiddels is de prijs aangepast ☹️. Was enkele weken op Amazon.nl in de aanbieding voor € 314,50. Als je googlet kom je de hit nog tegen maar klik je door staat hij voor vette €485 op de site. Heb een screenshot maar krijg die niet geplaatst 🤔.
Dit is een goede vraag. In de introductie van deze review staat:
"We gaan zeven noisecancelling hoofdtelefoons tegen elkaar afzetten om te kijken of er een goed alternatief is voor de twee topmodellen uit de vorige test."
Jammer alleen dat er in de conclusie met geen woord wordt gerept over deze vraag.
De vraag is wat een alternatief is naast de twee topmodellen. Dan kan de conclusie niet zijn dat de keuze valt op een van de twee topmodellen. Je kan er wel een aanvullende opmerking over maken, maar het kan niet de conclusie zijn.
We gaan zeven noisecancelling hoofdtelefoons tegen elkaar afzetten om te kijken of er een goed alternatief is voor de twee topmodellen uit de vorige test.
Dus de directe vraag is of er een alternatief is, niet welk alternatief het beste is. Die tweede is zeker een interessante vraag, maar enkel interessant als er alternatieven zijn die beter zijn dan "die twee" of als je om wat voor reden dan ook de WH1000XM3 of Bose NC700 niet wil.
En dat is toch logisch? Je gaat toch geen 270 euro uitgeven aan de winnaar van deze test als de WH1000XM3 voor €248,95 beschikbaar is en beter zou blijken?
Dus, de belangrijkste vraag voor mij is nu; welke is nu echt de beste? De WX1000XM3 of de Marshall Monitor II A.N.C. Beiden ontvangen een 9, en het verschil in prijs is maar enkele tientjes.
Ik denk eerlijkgezegd dat ik het antwoord wel kan raden, want de WX1000XM3 ondersteunt de codecs Sbc, aac, Ldac, aptX, aptX-HD en de Marshall enkel Sbc.
[Reactie gewijzigd door A Lurker op 22 juli 2024 14:05]
Wellicht dat dit als criteria ook nog in de testresultaten kan worden opgenomen, het is wel degelijk relevante informatie.
Laden tijdens gebruik: ja/nee
Oh, misschien kan ik hem inderdaad wel gebruiken (QC35ii, geen idee), maar is volledig onpraktisch met een laaddraad eraan. Bovendien de bijgeleverde draad is 15 cm lang ofzo, dus dan zou ik een powerbank als oorbel hebben
Hij is ook wel heel snel weer op een flink percentage op zich.
Heb het in het vliegtuig wel eens gehad dat hij uitviel, ik heb hem aan d elader gehangen, even naar de WC, even ewn boek uit de tas pakken en klepje weer dicht, en hij was weer op 40%. Al heb ik de QC35.
hoe weet je dat hij 40% is? Mijn ervaring is dat als ik hem even aan de lader heb gehad, hij meteen 100% zegt. Al heb ik dit slechts één keer gehad en daarna niet weer geprobeerd en misschien was het zelfs met mijn QC35 die onder garantie is vervangen door een QC35ii.
Ligt er aan, als je het liefst niet iedere dag hoeft na te denken of je je koptelefoon wel hebt opgeladen dan is het weer nuttig natuurlijk. Ik vind het sowieso jammer dat Tweakers cijfers geeft aan reviews, want die zijn gewoon nooit wat waard, bij geen enkele review. Alles onder de 9 wordt gezien als troep, en zoals je mooi illustreert heeft iedereen andere prioriteiten. Voor de ene zal 20 uur batterij belangrijker zijn dan een iets betere geluidskwaliteit (als voorbeeld).
Reviews alleen vanuit het cijfer bekijken is sowieso af te raden, want dan ga je snel ook vergelijken tussen sites waar totaal andere mensen werken met andere ideeën ergens over.
Als eigenaar van die Sony ben ik het natuurlijk met je eens, maar als je twijfelt kun je het beste gewoon beide koptelefoons testen. Er zijn mensen die houden van de 'Bose sound'; vette bas vooral. Ik vind de Sony evenwichtiger, gewoon mooier geluid...maar ik luister niet naar vette beats...dus...
Vette bas? Ik heb zelf een Bose QC35ii, m'n vrouw de Sony WH1000XM2. Ik heb voor de Bose gekozen vanwege het draagcomfort toendertijd. Maar de XM2 is in vergelijking juist zwaarder qua bas dan de Bose. Sowieso hangt het af van het device waar je het aan hangt. Via Windows op een laptop vind ik het veel neutraler klinken. Via mijn Oneplus vind ik er meer bas in zitten. Oh ja, dat is nog een voordeel van de Bose: hij kan aan twee devices tegelijk gekoppeld zijn.
Qua bouwkwaliteit heb ik niets te klagen. Na 2 jaar intensief dagelijks gebruik in een kantoortuin (en tijdens coronatijd met aldoor klussende buren) is mijn Bose nog als nieuw. Mijn vrouw d'r Sony heeft her en der wel al wat plastic stukjes die zijn afgebroken, en zij gebruikt 'm een stuk minder.
Maargoed, deze test is leuk, maar zonder de grote jongens is het een rare vergelijking.
Dat je koptelefoon goed klinkt vanaf je Oneplus zegt niet zoveel. Daar zit een DSP in, afgestemt op "earbuds". Met behulp van een DSP (https://www.soundguys.com/what-is-dsp-28013/ ) geven ze je de "ervaring" van een strakke bas, zonder een goede driver nodig te hebben. Bose heeft daar z'n "bussiness model" van gemaakt: Goedkope speakers + DSP geeft je het idee van een goed geluid, zodat ze alsnog de hoofdprijs kunnen vragen.
Ik zei niet specifiek dat ik het op de Oneplus goed vind klinken, alleen met meer bas. Maar ik begrijp met zoveel woorden dat je niet gecharmeerd bent van Bose
Ik ben meer van het neutrale geluid. Qua kwaliteit ontloopt hij de Sony niet heel erg, althans niet met mijn muziek smaak.
Ik snap dat dus nog steeds niet goed. Wat is het verschil tussen
geven ze je de "ervaring" van een strakke bas
en "heeft een strakke bas" of
geeft je het idee van een goed geluid
en "heeft een goed geluid"? Is het niet juist zo dat goed geluid subjectief is? Dus wat je ervaart is het belangrijkst? Waarom zou een ervaring die technisch anders is opgebouwd slechter of beter zijn?
Ik heb de Sony WH1000XM2, WH1000XM3 en Bose QC35II allen mogen uitproberen. Ik vond de Bose duidelijk een neutraler geluid geven waarbij vooral het middengebied een stuk natuurlijker klonk dan beide Sony's. Dit, naast het betere draagcomfort, was voor mij doorslaggevend om voor de Bose te gaan. Ook handig is het connecten met twee apparaten tegelijkertijd. Bijvoorbeeld voor werk dat ik mijn laptop kan gebruiken voor calls maar ook muziek kan luisteren op mijn telefoon zonder handmatig te switchen.
Ik heb de Sony WH1000XM3 en de Bose QC35II uitgeprobeerd, en het is de Sony geworden vanwege het geluid. Ik heb het voornamelijk getest met hoge kwaliteit (320kbps) MP3 en AAC op mijn telefoon, maar ook met cd's (dus uncompressed).
BT connectiviteit met meerdere apparaten is "een dingetje" met de Sony, maar het geluid is subliem!
Ik heb een sony WH1000XM3. Dit is inderdaad een goeie koptelefoon. Wanneer je echter iemand bent die niet graag met instellingen begint te prutsen vind ik wel dat de base vrij hoog staat. Wat ik ook merk is dat ik zeer soms onderbrekingen heb. Dit ligt waarschijnlijk aan het stuurprogramma. Dit heb ik echter nog niet uitgezocht.
Ik had met mijn WH1000XM3 ook problemen met onderbrekingen. Aangezien ik een jarenoude bluetooth dongle gebruikte om hem te verbinden met mijn pc heb ik deze als eerste vervangen. Sindsdien nooit meer een onderbreking gehad. Het zou dus ook aan de kwaliteit van je verbinding kunnen liggen
dat dus inderdaad. Ik snap werkelijk niet waarom deze review gemaakt is. Of in elk geval, niet waarom de geteste modellen als goedkoper weg gezet worden t.o.v. de QC 35 II en de xm3. Een xm3 kost tegenwoordig even veel ongeveer als bijvoorbeeld de Marshall die goed uit de test komt. Ik ben dan juist benieuwd hoe die zich verhoudt tot de xm3 bijvoorbeeld.
Iets zegt me dat deze review gewoon een maand of 6 te laat komt.
In die tijd zou het wellicht een goede vergelijking geweest zijn mits al de modellen toen ook beschikbaar waren maar dit review artikel voegt werkelijk helemaal niks toe.
Ik vond het ook apart dat de twee bekendste (en beste) ANC-hoofdtelefoons van Sony en Bose niet bij de test werden betrokken, want qua prijs zitten ze tegenwoordig in hetzelfde rijtje. Ik ben ook voornemens een ANC hoofdtelefoon te kopen, maar wacht nog even op de release van de opvolger van de Sony WH1000XM3, de -hoe kan het ook anders- WH1000XM4. Hopelijk gaat die weer een stapje verder, vooral qua ANC. Helaas kon dat niet worden gezegd van de Bose 700 die de QC35II opvolgt en nagenoeg hetzelfde presteert als ik de vele reviews mag geloven.
Wat ik gelezen heb hierover is dat de stap qua ANC vermoedelijk heel beperkt gaat zijn.
Sony staat hier al heel ver mee en de ANC is wel al heel goed.
Ik hoop dat ze bouwkwaliteit aanpakken. De M2 had al problemen met kraken van de plastiek aan de scharnieren en de M3 heeft dit in mindere mate ook en er is wel wat gekraak bij de scharnieren.
Daarbuiten zou voor mij de grootste sprong de toevoeging van bluetooth 5.0 zijn en de daarbij horende multi apparaat ondersteuning.
Dit is wel iets dat ik mis op de M3.
Verder heb ik eigenlijk weinig klachten, dus ik vermoed dat de update minimaal zal zijn.
Naar wat ik lees toch.
En een degelijke ANC vergelijking gaan we toch niet meer hebben nu Jim van JimsReviewRoom ermee gestopt is.
Dat gekraak van de scharnieren heb ik idd veel over gelezen en hield mij tegen een XM3 te kopen, net als de gebrekkige bluetooth ondersteuning, dat je steeds opnieuw moet koppelen e.d. Vandaar ook dat ik op de XM4 wacht. Hopelijk worden die issues geadresseerd want voor de rest lijkt de XM3 mij top. Heb hem al eens van een collega geprobeerd en de ANC is echt goed.
Zelf heb ik ondertussen 2 goedkopere on-ear headsets van Sony gehad (< 80 euro) en bij beiden is de bekleding van de hoofdband relatief snel gaan afbladderen/schilferen. Kwestie van enkele maanden dragen en dan nog niet dagelijks.
Ondertussen heb ik een XM2, uiteraard kwalitatief een wéreld van verschil op elk vlak, ik hoop alleen dat de bekleding van de hoofdband het langer weet te houden.
Ik heb zelf de XB700, MDR-10RBT en XB950N1. Wat dat leer betreft zijn ze met de nieuwere generaties echt flink op vooruit gegaan; mijn bijna 10 jaar oude XB700 die nog nooit buiten is geweest en een handvol treinreizen in de 'leren' zak heeft gezeten heeft nog geen geschilderde hoofdband gehad waar een kennis van mij die hem altijd buiten heeft gedragen dat wel had. De oorkussens heb ik in die 10 jaar één keer hoeven vervangen, en de kabel is net als nieuw. Met die nieuwere modellen heb ik tot nu toe geen last maar ik merk dat dat leer (dat strakker vast zit dan de XB700) wel een stuk steviger aanvoelt en daarmee helpt in de levensduur.
De XB950N1 kan ik overigens iedereen aanraden die een beetje bass wil met uitstekende noise cancelling en vouwbaar design met (naar mijn mening) de beste Multifunctie 'pook' en goede microfoon. Let wel dat Sony koptelefoons een vreselijk Bluetooth bereik hebben die snel afgekapt kan worden met bijvoorbeeld je telefoon in de verkeerde broekzak oid.
De batterij van de XB950N1 gaat bij mij trouwens met 4 uur dagelijks gebruik zo'n 5-6 weken mee.
[Reactie gewijzigd door Vetzak op 22 juli 2024 14:05]
Ik heb de XM3 en ik kan gewoon een verdieping naar beneden lopen en de andere kant van het huis en nog steeds alles meekrijgen in de chat, dus met dat bereik is niet veel verandert gezien die bij mij gewoon door een dikke betonnen vloer heen gaat. Moet je wel ook met een fatsoenlijke bluetooth apparaat zijn verbonden.
HA @fedele, die is toch net weer een stukkie duurder... De hoofdtelefoons in de test hebben een straatprijs tussen 200 en 300 euro, de Dali IO-6 is € 399,-. Dat scheelt behoorlijk.
Ik ben sowieso ook wel erg gecharmeerd van Dali als merk. Ziet er strak uit en de boxen die ik hier thuis heb gekocht voor een zeer redelijke prijs zijn echt fantastisch.
Ivm schilferen head band : er bestaan covers die je erover kan ritsen.
Ik heb deze gekocht voor mijn Audio Technica https://www.amazon.de/Kom...rforderlich/dp/B07GDNP7J4
Wel even de geschikte maat voor jouw headset zoeken.
Zou dat schilferen komen door haarproducten in het haar? Ik heb zelf kort haar, dus daar zit geen gel in. Vroeger wat langer haar met gel en moet zeggen dat met kort haar mijn koptelefoons niet echt meer schilferen. Ik draag nu al bijna 2 jaar lang mijn Audio technica ATH M50x dagelijks en nog nergens last van.
Ik denk het niet.
Misschien dat haarproducten het proces versnellen, maar uiteindelijk is het natuurlijk verval. Ik heb hier een jaren oude Sennheiser liggen die ik nooit heb gedragen met haar met gel/wax etc. erin die toch heel erg aan het schilferen is. Huid- en haarvet zorgt vaak ook voor afbraak van kunststoffen, en bijvooreeld zonlicht al helemaal.
Echt leer moet je invetten en dat gaat op je haar vanzelf.
Dit is allemaal kunstleer (stof met plastic laagje) en dat gaat allemaal op den duur bladderen afhankelijk van de dikte (en op koptelefoons is dat dun).
Wat siliconenspray af en toe kan helpen.
[Reactie gewijzigd door Durandal op 22 juli 2024 14:05]
Oplossingen als een cover zullen er altijd zijn. Ik ben alleen van mening dat fabrikanten in dit prijsniveau er wel voor mogen zorgen dat ze dergelijke materialen toepassen die niet gaan schilferen. Niet lang na het schilferen begonnen de earpads natuurlijk ook nog eens te scheuren...
Jaren geleden kocht ik een Bose koptelefoon van zo'n €150 die ook begon te schilferen. Toen ik onlangs twijfelde tussen de Bose QC en de Sony WH1000X2 ben ik toch voor de Sony gegaan. Tot nu toe naar volle tevredenheid!
Ik heb hier verschillende Marshall Major en Major II's gehad die snel breken op de scharnieren en ook de deklaag verliezen.
Ik heb ook een Marshall Monitor. Maar dan de bedrade. Die heb ik al een paar jaar en blijft bij mij echt heel goed. Stalen scharnieren, deklaag laat bij mij niet los. Dus ik zou bij Marshall iig niet voor de goedkope Major's gaan. Die zien er leuk uit en zijn licht/comfi maar hebben een te korte levensduur. Ik weet niet of het bij de Major III beter is maar de 1 en II zijn niet best qua levensduur. Beter voor de hier geteste monitor gaan.
Ik heb een totaal andere ervaring m.b.t. de Major II's. De bedrade variant weliswaar, maar uitstekend geluid. Beter dan de Monitor I die ik eveneens had. Als je er een beetje zuinig op bent houdt de Major het jaren vol, hier nog geen spoor van slijtage en ik gebruik hem bijna dagelijks.
De Major III klinkt trouwens verschrikkelijk, volgens mij hebben ze de dove schoonmaker @ Marshall HQ de audio tuning laten doen.
Ik snap dat dit lastige te testen is, of in ieder geval veel tijd kost maar het zou inderdaad zeer toegevoegde waarde hebben. Nu weet ik door jou comment wel hoe de marshal slijt (dank), maar van de rest niet.. Dus is het nog steeds lastig kiezen.
Gewoon in het algemeen: Als je apparaten hebt met een Luxe afwerking wat geen metaal is, dan is de kans dat die gaat plakken, schilveren of iets anders, wel heel erg groot.
Ik heb diverse van dat soort elektrische apparaten, sommige die gewoon op je bureau of kast staan, en naar 3-4 jaar begint het te eroderen.
Ik denk dat het vooral om bijvoorbeeld kunstleer gaat, dat kan gaan bladeren. Zelfde geldt voor de oorkussens, als die van leer zijn, gaan die ook niet zo snel kapot.
Als ik naar mijn eigen Sennheisers kijk, dan doen die het niet veel beter. En de Boses van mijn collega's ook niet. Op mijn vorige werk hadden collega's Sony's die bleven wel goed, maar daar heb ik niet bijzonder lang gewerkt, misschien zijn die optisch inmiddels ook gaar.
Weet niet of het helpt, maar ik heb een Sennheiser HD497 uit 2001 geloof ik, die had 1x nieuwe oorschelpen nodig en 2x nieuwe kabel. Oorschelpen lijken op die van dit model.
Stevige kabels maken blijft lastig kennelijk, ik heb laatst op dezelfde dag ook weer 2 (!) oorprop-hoofdtelefoontjes kunnen weggooien vanwege connectie tussen de kabel en 3,5mm jack. Volgens mij kan je dat best makkelijk testen, gewoon een trek / buigproef of zo. Maar dan sloop je ze dus dat kost wel geld, en n=1 of anders t kost veel geld...
Bij Sennheiser viel tevens op dat de onderdelen, in dit geval de kabel, 15 jaar lang beschikbaar bleef, dat is netjes qua reserve-onderdelen. Nu kan ik alleen nog een namaak kabel kopen op Ali ; maar dat die er in China zijn zegt toch ook al weer wat: Kennelijk is er nog behoefte om zulke oude Sennheisers in ere te houden.
[Reactie gewijzigd door kidde op 22 juli 2024 14:05]
Dat schilferen doet mijn Sennheiser ook, een HD 598Cs overigens. Maar daar houdt hij vanzelf mee op zodra z'n metamorfose van faux-leder naar stoffen bekleding afgesloten heeft.
De kwaliteit van het materiaal is wel OK (minder zacht en langdurig te gebruiken, maar gaat iets langer mee) maar de constructie is echt niet vergelijkbaar kwalitatief. Slecht plastic, te dun en voelt totaal niet betrouwbaar aan.
Maar het is voor r dat geld wel een alternatief op zich.
Ik ben blij als ze klaar zijn met schilferen, dat proces hoef ik niet per sé nog een keer te doorlopen. Er zit best een aangename stof onder dus het enige "nadeel" is dat het wat minder luxe oogt. Merk je niks van als je ze opzet
Maar wel bedankt voor de tip!
[Reactie gewijzigd door Cid Highwind op 22 juli 2024 14:05]
Ik denk dat dit ook een kwestie is van meerdere bronnen raadplegen voordat je iets koopt. Je weet dat devices voor een test-review niet dermate lang worden gebruikt dat ze slijtage gaan vertonen. Dus alvorens ik iets koop kijk ik niet alleen hier, maar zeker ook naar gebruikers reviews etc. De verschillende bronnen samen bepalen jouw rangorde. (de een hecht meer waarde aan de optische duurzaamheid dan de ander)
Ik heb hetzelfde probleem met een oudere koptelefoon van me, een Denon DJ; toendertijd flink geld voor betaald. Ik heb nu al een tijdje (circa anderhalf jaar) een set Sony WH-1000X M3, die is dagelijks gedragen en toont nog geen sporen van dat soort schade.
Het probleem ligt hem natuurlijk in het goedkope nepleer dat ze gebruiken. D'r zal vast een materiaal zijn die dat probleem niet heeft.
Hear hear! Ik heb een wat oudere marshall en inderdaad, de hoofdband bladdert gewoon helemaal af. Schelpen zijn bij mij wel nog goed. Heb dat met een eerdere koptelefoon wel gehad dat die plotseling helemaal vergingen. Volgende koptelefoon wil ik geen leer op de hoofdband want het is gewoon niet geschikt daarvoor.
Als de PXC-550-II ook maar een beetje op de PXC-550 lijken dan hoef je in ieder geval daar geen geld aan te verspillen. Binnen enkele weken had ik mijn eerste set oordoppen versleten, en daarna volgde een patroon van bijna iedere twee tot drie maanden hetzelfde herhalen.
Ik heb nu inmiddels oordoppen van Brainwavz besteld en die op het plastic van de officiële bevestigd (zodat ze gewoon netjes in de koptelefoon vast klikken) en dat is tot nu toe een heel positief verschil, maar daarmee vermindert de effectiviteit van de ANC wel flink.
Mocht ook wel getest worden: de slijtvastheid van het materiaal.
Ik was enkele jaren terug na wat veldonderzoek ook gecharmeerd door een Marshall, de Monitor. Die ligt hier nog steeds te reien, maar heeft intussen al 2 maal nieuwe ear pads gekregen, en 3 nieuwe draadjes. De head band is echter moeilijker te vervangen, en hier is het deklaagje volop beginnen schilferen: zwarte schubjes in je haar zijn het nieuwe normaal. De slijtage wordt ook geholpen door de goedkope 'case', ook toen al een stoffen zak, waardoor zowel deklaagje als stiksel sneller begonnen slijten - wat vroeg of laat toch zou gebeuren, en wellicht bij de meerderheid van deze modelletjes zal gebeuren.
Niettemin, ik zou Marshall wat lager in de rangorde zetten, als je duurzaamheid meeneemt als criterium.
Tja Ik heb een Marchall zonder noice canceling die er nagenoeg gelijk uitziet. Ik zie nog geen slijtage na een paar jaar.
Ik ben dan ook nog als sceptisch tav mensen die op een test reageren met persoonlijke negatieve ervaringen, die totaal niet representatief hoeven zijn voor het product. Een steekproef van 1 is totaal niets zeggend. Al was het alleen maar omdat ze gewoon een maandag exemplaar hebben.
Daarbij krijg ik soms de indruk dat bij de erg felle reacties dat ook wel andere motieven een rol kunnen spelen. Het is natuurlijk nogal verleidelijk om de winnaar uit de test af te kraken als je zelf een ander model verkoopt. We moeten er maar op vertrouwen dat iemand die heel schreeuwerig een product afkraakt geen andere motieven heeft dan heel eerlijk zijn mening geven.
Jouw gekozen naam: "Tricky Dicky" verhoogt mijn vertrouwen daarbij niet. Dat was de bijnaam van Richard Nixon die bekend stond om de vuile methoden waarmee hij concurrenten zwart maakte. Zo liet hij bij een tegenkandidaat eens op de voorste rij allemaal homofielen liefdesbetuigingen schreeuwen, waarna de man in conservatieve kringen afgebrand was.
Zullen we het er gewoon op houden dat Marchall de beste is tot het tegendeel bewezen is?
Dat lijkt me het meest rationeel.
Heel bekent probleem. Ik heb de nodige hoofdtelefoons gehad (Sennheizer, Audio Technica, Bose), en allemaal hebben ze na ruim een jaar last van dat schilveren. Terwijl de oude Technics van mijn ouders (loodswaar ding uit de jaren 80), nog steeds goed zijn. Maar dat was indertijd nog echt leder.
Had een van deze hoofdtelefoons lederen oorschelpen?
Klinkt bekend, laatst een (simpele) Marshall headset van een jaar of 5 oud weggegooid, ding zag er niet meer uit door gebruik van Z-kwaliteit materiaal (scheuren in de pads, draad uitgedroogd, etc.).
Geen Marshall meer hier, blij met m'n Sennheiser :-)
Als de noise cancelling van de Sennheiser PXC 550 als "+++" wordt beschouwd zou ik eigenlijk al niet meer al te hoge verwachtingen van de rest hebben. Ik heb een paar jaar geleden de PXC 550 aangeschaft en uiteindelijk maar verkocht omdat de noise cancellation in vergelijking met de Sony WH1000XM2 die ik nu heb gewoonweg niet-bestaand was. In het begin dacht ik dat ik mogelijk gewoon een defect model in handen had (want hij had wel meer problemen), maar ik ken andere mensen die ook de Sennheiser hebben en heb bevestigd dat het bij allemaal het geval is.
Als je fatsoeinlijke noise cancellation wil heb je volgens mij in de huidige markt jammer genoeg geen keuze buiten Sony of Bose.
Er is geen groot verschil tussen de PXC 550 en PXC 550-II op veel vlakken. Verschil in geluidskwaliteit is vooral te danken aan de software, betere connectiviteit (BT 5.0) en andere codecs (APTX LL en AAC). Ze hebben gewoon dezelfde drivers. Ook is de trim van chroom/grijs naar grijs/zwart gegaan en heeft het een nieuwe app. Wat wel aanzienlijk verbeterd is, is de noise cancelling. Als je naar de test van hardware.info kijkt, doen ze het prima. De noise cancelling in de PXC 550-II kan zich meten met de top, vooral door de zeer goede passieve noise cancelling in de koptelefoon. Gepaard met een best wel goed actieve noise cancelling heb je prima noise cancelling met de PXC 550-II. Zoals in deze review, wordt de PXC 550-II ook op hardware.info goed gewaardeerd met een great value award.
Enig idee of ze ook iets langer mee gaan/wat degelijker gemaakt zijn?
Ik heb al meerdere PXC 550s die het hebben begeven. Vaak na een jaar of iets meer beginnen de problemen, soms laden ze niet meer op, soms valt de NC ineens weg als je een te harde stap zet, soms vallen ze gewoon uit terwijl ze nog voldoende opgeladen zouden zijn volgens de koptelefoon zelf. Iets hogere luchtvochtigheid/temp verschil kan natuurlijk op den duur tot problemen lijden, maar het gaat hier altijd wel erg snel mee. Voor de rest altijd goed voor gezorgd, geen regen, niet te lang stil gelegen en altijd op tijd weer aan de oplader gehangen. Ondanks het goede geluid kan ik ze helaas niemand meer aanraden.
De kussentjes en bouw zijn naar mijn weten gelijk gebleven. Ik gebruik ze nu voor bijna 9 maanden, en ze zien er nog als nieuw uit, gebruikte ze bijna dagelijks in de trein (door corona niet meer), en nooit zulke problemen gehad. Moet wel zeggen dat ik altijd heel voorzichtig om ga met zulke dure producten. Bij de oude PXC 550's zag ik ook nauwelijks problemen. Zelf heb ik de oude niet veel gebruikt, maar ze zijn al een paar jaar oud, beiden werken nog goed. Wel gaat de batterij na een tijdje minder lang mee, maar dat is normaal. Bij 1 van de oude PXC 550's zijn de oor kussentjes wel kapot en aan vervanging toe.
Ik heb ook de pxc 550 en inderdaad is de noise cancelling niet zo goed als de andere. In deze test gaat het echter over de pxc 550 II. Het is mij niet duidelijk of ze hierbij de noise cancelling verbeterd hebben.
Ik ben hier ook benieuwd naar. Want zoals @RobinJ1995 zegt, is de noise cancelling van de PXC 550 niet best. Sterker nog, ik heb het met meerdere vrienden getest, maar bijna iedereen krijgt na langer gebruik een soort "hoofdpijn" die niet uit te leggen is. Zijn er andere mensen die dat herkennen?
Een gemiste kans dat T.net geen rekening gehouden heeft in de beoordeling met de (on)mogelijkheid om de accu te (laten) vervangen.
Leuk zo'n dure hoofdtelefoons, maar na x jaar wordt hij waardeloos als je de accu niet kan vervangen. Ik begrijp dat fabrikanten niet staan te springen om de levensduur van hun producten langer te laten rekken dan de garantieperiode, maar is de berg e-waste al niet groot genoeg?
Het is denk ik een minder groot probleem dan je denkt, ik heb zelf de bose QC35 die intussen 4 jaar oud is en intensief gebruikt wordt (letterlijk elke dag) maar vanwege de lange accuduur van 20 uur hoef je hem niet elke dag op te laden (ik laad hem gemiddeld 2 keer per week op dan komt hij nooit onder de 50%) waardoor de accu gewoon heel lang mee kan, hij zou nu net iets meer dan 100 laadcycli hebben.
Ik merk dan ook nog niks van een kortere accuduur na 4 jaar in elk geval, ook geen idee of hij ooit te vervangen is maar zelfs al zou de accu nog maar de helft van de capaciteit hebben dan nog is het ding niet waardeloos alleen gaat de accu dan 10 uur mee ipv 20 uur.
Ander voorbeeld is mijn Sony prst1 ereader, dat ding is intussen 7 jaar oud en de accu is nog steeds in prima conditie, ook hier geldt weer: De accuduur is heel lang dus hoeft hij niet vaak opgeladen te worden waardoor de accu veel minder hard slijt.
Ik verwacht dat beide apparaten prima 10 jaar meegaan met de meegeleverde accu. Ik ben het wel met je eens dat een verwisselbare accu eigenlijk standaard zou moeten zijn maar ik geloof dat de EU daar al mee bezig was om te verplichten.
[Reactie gewijzigd door Metro2002 op 22 juli 2024 14:05]
Ik heb zelf een oud paar Bose SoundLink on-ear Bluetooth headphones.
Ik heb inmiddels de kussentjes voor 25 euro moeten vervangen. Maar na 6 jaar is de accu-capaciteit nog meer dan voldoende.
Het grote voordeel van deze hoofdtelefoons is dat ze vaak een zeer grote accu capaciteit hebben, dus zelfs al zou die halveren, dan is het nog voldoende voor veel mensen.
Dat de batterij niet kan worden vervangen is in de meeste gevallen geen enkel probleem.
Ik ben het helemaal met je eens, is ook zeker iets wat ik belangrijk vind. Helaas boeit 95% van de gebruikers dit niet, dit is ook te zien aan de populariteit van de EarPods. Zeker omdat die die dingen kleine accu's hebben zullen ze regelmatig opgeladen worden wat betekend dat ze relatief snel versleten accu's zullen hebben terwijl ze niet vervangbaar zijn.
Een slechte ontwikkeling naar mijn mening. Een accu is een slijtage onderdeel en zou daarom naar mijn mening per definitie vervangbaar moeten zijn.
Hoewel de AirPods batterij niet te vervangen is omdat alles vast gelijmd is en het een proprietary batterij vorm heeft, zijn de batterijen van bijvoorbeeld de WF-1000X-m3 (en de Galaxy Buds ook) goed te vervangen. De oordoppen zijn vast geklikt en kunnen met een stevige kneep opengemaakt worden en dan vind je een knoopcel batterij die eenvoudig te vervangen is. Zie tear down:
Dit type hoofdtelefoons hebben nog een sterke consumptiegraad.
Ondanks hun prijs is het zelden iets dat je 'voor het leven' koopt.
Mijn ATH M50x hangt hier ook aan de bureau thuis.
Dit was mijn muziekluister koptelefoon voor een lange tijd. Ik had nog nooit zoveel geld aan een koptelefoon gegeven en ik was echt enorm tevreden van de grote stap in geluid.
Hij ziet er na al die jaren nog perfect uit en voelt gebouwd als een tank aan.
Hij is nu tot game hoofdtelefoon benoemd.
Deze gaat in mijn hoofd niet vervangen worden en blijft gewoon een goede hoofdtelefoon.
Langs de andere kant is we Sony WH1000MK3 al mijn derde noice cancelling hoofdtelefoon.
Ik ben elke keer mee gewisseld als de technologie een grote stap vooruit deed.
Noice cancelling was op een goede geluidskwaliteit zijn belangrijkste eigenschap. Toen die rasse schreden vooruit maakte heb ik een nieuwe aangeschaft.
Mijn audio technica verwacht ik geen schreden in geluidskwaliteit te zien tenzij ik gewoon bakken geld neerleg om een audiofiel grade hoofdtelefoon te kopen en een bijhorende versterker om hem te drive.
Verder ben ik ben het met Metro2002 eens.
Ik draag al jaren een Sony WH1000MK3 en ik merk niets van die accuduur.
Je start met zo een waanzinnig lange accuduur dat het verminderen ervan ook nauwelijks opvalt.
Zelfs als ik vlieg en hem gebruik van het vliegveld tot vliegveld is dit geen probleem.
10 min opladen geeft je ook al paar uur batterij terug.
Ik draag hem elke dag vanwege het geniale efficientie verhogende idee van 'open offices'.
Als ik een low battery melding krijg zwier ik hem even aan de lader terwijl ik een koffie haal en erna kan ik terug lang genoeg door om hem even langer aan de lader te hangen.
Edit: zonder lullig proberen over te komen, maar deze noice cancelling hoofdtelefoons liggen wat in een niche dat ze een enorm luxe product zijn eigenlijk. 250 euro betalen voor de beste (Sony WH1000MK3) en verwachten dat deze 20 jaar meegaan omdat ze 250 euro waren is niet het type consumentenproduct waar ze onder vallen.
Een goed paar in ear studio monitors is een stuk goedkoper (bv Shure SE215), klinken enorm goed en sluiten al even goed alles buiten gewoon door hun seal. Deze hebben zelfs vervangbare kabels en kan je een eeuwigheid verwachten mee te gaan.
En imo, reis ik soms zelfs liever mee op het vliegtuig dan met mijn Sony WH1000MK3. Ik heb ze altijd beide bij. Simpelweg omdat die gemakkelijker inblijven wanneer ik probeer te slapen. En het verschil in geluid dat ze buitenhouden is eigenlijk minimaal.
[Reactie gewijzigd door DaemonAngel op 22 juli 2024 14:05]
De review van de Bowers & Wilkins PX7 hier is wel uitgesproken negatief. In de markt krijgt de PX7 over het algemeen erg goede reviews. Daarin is deze review wel sterk afwijkend ten opzichte van de geldende norm. Ik ben wel benieuwd waar dat vandaan komt?
https://hifi.nl/artikel/2...ze-ANC-hoofdtelefoon.html
5/5 score; "B&W zet ook met de PX7 een uitmuntende prestatie neer. Dat we dit niveau op het gebied van draadloos luisteren hebben bereikt is fenomenaal. Ook in een vergelijk met Bose en Dali blijft de B&W PX7 goed scoren. De B&W PX7 is een koptelefoon die nog vele jaren voor luistergenot zal zorgen."
https://www.homecinemamag...x7-hoofdtelefoon-met-anc/
10/10 score; "je hebt voor 399 euro een hoofdtelefoon die bij de beste noise cancelling hoofdtelefoons van dit moment hoort – of misschien wel de beste is in zijn prijsklasse."
Vind ik ook een bijzondere constatering. Ik heb diverse headphones bekeken en beluisterd voor ik een keuze maakte. Daar waar de alom geprezen Sony XM3 mij te zwaar op de bass leunde past de PX7 perfect in mijn straatje. Niet te overheersend, fijn in balans, rijk en met een goed uitgezet soundstage. Je hebt veel meer het gevoel op een stoeltje in de studio te zitten tussen de band in. Dat vind ik bij een hoop headphones toch snel wat 'vlakker'.
De ANC bij de PX7 is ook meer dan prima. Hij is niet van het niveau als de Bose of Sony, maar zit er toch maar een klein beetje onder. Voordeel (wat hier op Tweakers wordt aangehaald) is dat de geluidskwaliteit wel minder inlevert bij de PX7 ten opzichte van andere modellen bij gebruik van ANC. Dat is dus niet perse een negatief iets.
Bijzonder ook dat de accuduur met een - is aangeduid, terwijl de Sennheiser twee +jes weet te oogsten in slechts een paar uur tijdverschil.
Laat ik vooropstellen dat geluid een ding van persoonlijke smaak is. Maar de kritieken die hier worden geuit staan haaks op dat waar B&W doorgaans voor geprezen wordt.
Geluid is persoonlijk inderdaad, maar dat is dan misschien ook reden te meer om een hoofdtelefoon die je zelf niet zo fantastisch vindt klinken, maar overal lovende reviews krijgt, wat minder hard af te straffen? Uiteraard check je die andere reviews pas als je je eigen oordeel klaar hebt. Je zou je zelfs mogen afvragen of je niet een slecht exemplaar hebt ontvangen, die door een eerdere reviewer beschadigd is en daardoor niet goed meer functioneert.
Wat betreft ANC hebben ze wel helemaal gelijk: dat is bij de PX7 niet zo goed als je voor deze prijs mag verwachten. Over de kwaliteit van de microfoons heb ik geen klachten gehad: die is vergelijkbaar met wat andere hoofdtelefoons met ANC bieden: niet zo goed als een echte headset, maar goed genoeg voor telefoontjes en Skype.
Verder: er wordt gesproken over het vele metaal in de PX7, maar behalve de zijkant van de oorschelpen kan ik er geen metaal in ontdekken? De band is van koolstofvezel versterkt kunststof, dus lekker licht en erg sterk.
Ik kan wel een paar redenen bedenken:
-- Reviews zijn reviews. Volgens reviews was de WH-1000XM3 van Sony een paar jaar terug de beste die er te krijgen was. Voor mij is het een van de meest frustrerende apparaten die ik ooit gehad heb. Allemaal subjectief.
-- Heel veel (bijna alle) review websites kijken simpelweg naar wat de meeste clicks geeft en welke sponsor het meest betaald. Niet naar welke koptelefoon daadwerkelijk het beste is. Als er affiliatie links onder staan dan kiest een reviewer vaak gewoon de link die het meeste uitbetaald (vaak simpelweg het duurste model). Dat soort websites zou ik dus maar met een flinke korrel zout nemen. Totale bs. Denk je dat het toeval is dat al die review sites dezelfde ("toevallig" duurste) koptelefoon als beste bestempelen? Ik niet.
Ik vertrouw Tweakers eerlijk gezegd eerder. Deze review bevestigd ook mijn ervaring qua merken: Sony waardeloos in gebruik/user interface/afwerking, Sennheiser gewoon goed en simpel.
[Reactie gewijzigd door GeoBeo op 22 juli 2024 14:05]
Eens dat niet alle sites even serieus reviewen. Maar in de audio wereld zijn de sites waar ik de links van deelde geen ééndagsvliegen. Die hebben toch wel enige naam hoog te houden. Wat mij met name verbaasde waren de opmerkingen over de geluidskwaliteit van de PX7. Die passen echt niet bij de algemene perceptie over de sound stage van Bowers & Wilkins. En daar durf ik toch wel van te zeggen dat daar consensus over is - of je er nu van houdt of niet.
-- Reviews zijn reviews. Volgens reviews was de WH-1000XM3 van Sony een paar jaar terug de beste die er te krijgen was. Voor mij is het een van de meest frustrerende apparaten die ik ooit gehad heb. Allemaal subjectief.
...
Deze review bevestigd ook mijn ervaring qua merken: Sony waardeloos in gebruik/user interface/afwerking
OK, ik ben wel benieuwd eigenlijk. Wat vond je "waardeloos" aan het gebruik of de user interface van de XM3?
Eigen observatie: goede app, touchbediening is heerlijk, afwerking zie ik niets mis aan, goed geluid, uitstekende noise cancelling, uitstekende batterij.
Het enige wat ik me echt kan voorstellen is dat je maar met 1 toestel kan verbonden zijn.
Ik heb twee Bower & Wilkins PX7 getest, en van beide was het geluid van de drivers al een stuk helderder na een 10 à 20 uur luisteren. Micro blijft echter ondermaats, dus daar moet je wel rekening mee houden als je dat veel nodig hebt.
Die heb ik trouwens ook en kan beamen dat na een tijd de PX7 echt open bloeit. Toch iets minder voor mij dan de Momentum 3 en Aonic 50. Overigens hangt ook veel af van type muziek. Voor de doorsnee popmuziek valt het nog mee. Luister je ook klassiek, acoustische opnames of jazz dan komen de verschillen duidelijk naar voren - zeker tov de XM3.
Waarom weegt een app zo zwaar mee? Ik heb al jaren een 1000xm2 van sony, heb de app 1x aangeraakt om te zien wat je er allemaal mee kan en daarna nooit meer. Ik vind juist dat een goeie headset geen app nodig hoort te hebben en dat de bediening op t apparaat zelf intuïtief hoort te zijn.
Het enige waar ik soms mijn app voor gebruik op mijn Bose headset (een app waar niet veel is in te stellen) is om zeker te zijn dat deze verbonden is met de juiste apparaten.
Ik heb de Plantronics app voor mijn Plantronics Voyager alleen maar geinstalleerd omdat er af en toe firmware updates voor zijn (1x per jaar ofzo) en je kunt er wat instellingen op aanpassen. Verder heeft die app ook nog een "Zoek mijn Headset" functie, maar die is een beetje nutteloos, het komt er op neer dat de app onthoud waar je telefoon de verbinding met je headset heeft verloren, en aangezien het bereik van dat ding echt groot is heb je er niet veel aan.
Gaan jullie ook ANC headsets onder de 100 euro reviewen?
Ik vond ~300 euro nogal hoog voor een accessoire dat ik niet dagelijks zou gaan gebruiken.
Naar aanleiding van een review op Hardware.info keek ik dus naar betaalbare modellen zoals de JBL E65BTNC en Fresh&Rebel Clam ANC.
Maar toen kwam ik in m'n zoektocht naar info/reviews, deze site tegen: https://appmeister.nl/all...ise-cancelling-headphones
Heb toen op Amazon een OneOdio A9 gekocht en ben daar zeer tevreden mee.
Ok, ik heb niet het hele artikel gelezen, geen tijd voor dus alleen de intro gelezen, video gekeken en conclusie nog even gecheckt... Maar volgens mij wordt de vraag uit het begin niet beantwoord?
Hoe verhouden deze modellen zich tot die twee topmodellen van Sony en Bose? Want in de praktijk zijn die nauwelijks duurder, als die duidelijk beter zijn dan lijkt het me op dit prijspunt nogal suf om een paar tientjes er op te gaan beknibbelen.
Edit: ik zie dat die Marshall zelfs duurder is dan de wh1000-xm3 als je niet bij maxict wil bestellen (wat ik zelf nooit zou doen).
[Reactie gewijzigd door Finraziel op 22 juli 2024 14:05]
Precies, sowieso matige video review. Hoe geluid getest wordt is met geen woord over gerept.
Er worden wat merken door elkaar heen geroepen zonder dat individuele modellen eerst worden voorgesteld. Tweakers gaat er maar vanuit dat iedereen de geteste hoofdtelefoons al kent. Gemiste kans.
Ik mis ook de Bose QuietComfort 35 II. Die is samen met de Sony W1000XM3 toch echt wel koploper mijns inziens. Althans, dat wil men je doen geloven. Qua prijs past 'ie ook prima binnen dit segment.
Ja maar ze stellen zelf de vraag of deze koptelefoons een goed alternatief zijn en geven er nooit antwoord op. Momenteel is de XM3 de meest populaire en er is geen directe vergelijking met deze koptelefoons.
Uiteraard een geheel andere klasse, maar een half jaar geleden heb ik een Oneodio A9 Hybrid Active Noise Cancelling Bluetooth Hoofdtelefoon gekocht. Wonderbaarlijk goed voor deze prijs (51 Euro).
Uiteraard een geheel andere klasse, maar een half jaar geleden heb ik een Oneodio A9 Hybrid Active Noise Cancelling Bluetooth Hoofdtelefoon gekocht. Wonderbaarlijk goed voor deze prijs (51 Euro).
Weet jij hoe groot de binnenmaat van de oorschelpen is? Ik vind dit een interessant model maar doordat ik nu een bedrade Marshall gebruik met vierkante units ben ik erachter gekomen dat ik kennelijk hele grote oren heb.
APP van Sennheiser wordt als karig omschreven en toch 3 sterren?
Is een prima koptelefoon die ik laatst gekocht heb en die app...compleet gee last van. Stel je 1 keer in en daarna kijk je er niet meer naar. Equalizer doe ik niet in de app zelf maar in de music player.
:strip_exif()/i/2003658854.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658326.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658328.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658330.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658332.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658334.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658336.jpeg?f=imagegallery)
/i/2003658342.png?f=imagegallery)
/i/2003658340.png?f=imagegallery)
/i/2003658338.png?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658710.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658712.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658714.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658716.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658718.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658720.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658722.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658344.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658346.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658348.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658350.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658352.jpeg?f=imagegallery)
/i/2003658360.png?f=imagegallery)
/i/2003658358.png?f=imagegallery)
/i/2003658356.png?f=imagegallery)
/i/2003658354.png?f=imagegallery)
/i/2003658724.png?f=imagegallery)
/i/2003658726.png?f=imagegallery)
/i/2003658728.png?f=imagegallery)
/i/2003658730.png?f=imagegallery)
/i/2003658732.png?f=imagegallery)
/i/2003658734.png?f=imagegallery)
/i/2003658736.png?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658422.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658424.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658426.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658428.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658430.jpeg?f=imagegallery)
/i/2003658436.png?f=imagegallery)
/i/2003658434.png?f=imagegallery)
/i/2003658432.png?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658456.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658458.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658460.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658462.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658752.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658754.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658756.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658758.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658760.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658762.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658764.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658472.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658474.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658476.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658478.jpeg?f=imagegallery)
/i/2003658470.png?f=imagegallery)
/i/2003658468.png?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658766.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658768.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658770.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658772.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658774.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658776.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658778.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658488.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658490.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658492.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658494.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658496.jpeg?f=imagegallery)
/i/2003658486.png?f=imagegallery)
/i/2003658484.png?f=imagegallery)
/i/2003658482.png?f=imagegallery)
/i/2003658480.png?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658532.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658534.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658536.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658538.jpeg?f=imagegallery)
/i/2003658530.png?f=imagegallery)
/i/2003658528.png?f=imagegallery)
/i/2003658526.png?f=imagegallery)
/i/2003658524.png?f=imagegallery)
/i/2003658522.png?f=imagegallery)
/i/2003658520.png?f=imagegallery)
/i/2003658518.png?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003658794.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white):strip_exif()/i/2002495840.jpeg?f=thumb)
:fill(white):strip_exif()/i/2002532038.jpeg?f=thumb)
:fill(white):strip_exif()/i/2003148756.jpeg?f=thumb)
:strip_exif()/i/2003232188.png?f=thumb)
:fill(white):strip_exif()/i/2003528796.jpeg?f=thumb)
:fill(white):strip_exif()/i/2003162156.jpeg?f=thumb)
:fill(white):strip_exif()/i/2003247754.jpeg?f=thumb)
:fill(white):strip_exif()/i/2003148762.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/2002495840.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_icc():strip_exif()/i/2004145066.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/2003869668.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/u/351671/crop5909af5a7ad2c_cropped.jpeg?f=community)
:fill(white):strip_exif()/i/2002532038.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_exif()/i/2003232188.png?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/2003528796.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/2003162156.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/2003247754.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_icc():strip_exif()/i/2003240898.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/2003217082.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/2002640416.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/2002177667.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_exif()/i/2006900176.jpeg?f=fpa)
:strip_exif()/i/2004321786.jpeg?f=fpa)
:strip_exif()/i/2004196002.jpeg?f=fpa)
:strip_exif()/i/2002180321.jpeg?f=fpa)
/u/167567/crop6463212f05c32_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/247148/WhatPulse.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/449263/crop59b00bd24834c_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/338167/Spiralboxes_60x60.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/126190/crop5fc11d4b9dbf2_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
/u/286277/crop5db061658c39b_cropped.png?f=community){kind=small}
/u/152928/crop5f2a6769d94ac.png?f=community){kind=small}
/u/427041/dog1.JPG?f=community){kind=small}
/u/386114/crop60abc27cc7afc_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/71325/blablaleet.jpg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/27688/level42princess1.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/463663/crop5e20634ff1754.jpeg?f=community){kind=small}
/u/780059/crop5759e304d8812_cropped.png?f=community){kind=small}
/u/122874/crop5e26d7a209cd1_cropped.png?f=community){kind=small}
/u/142011/crop65b383c6c6c2f_cropped.png?f=community){kind=small}
/u/781429/crop58e7cb12bba60_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/255189/daffyicon2.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/432843/crop605df75c6a85c_cropped.jpg?f=community){kind=small}
/u/323813/buddy%2520jesus%2520icon.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/26287/wazzup2.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/317394/klots.jpg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/1122/rrani.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/22695/iconMacroWang.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/140379/Hond_icon.jpg?f=community){kind=icon}
:strip_icc():strip_exif()/u/63098/crop651ad86823c45.jpg?f=community){kind=small}
/u/395666/tweakers_ico9k.png?f=community){kind=small}
/u/1219196/crop6324b2e35d04c_cropped.png?f=community){kind=small}
/u/1019793/crop5e0eb28067928_cropped.png?f=community){kind=small}
/u/112537/crop5e54218d79906_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/389144/crop5f4a7b0c8e51d_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
/u/545213/crop5e168a7994fb7_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/153057/kolibrietattoo.gif?f=community){kind=small}
/u/1176/crop635f8931b2b68_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/417627/crop5fc8d563465dc_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/7013/spunky_main.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/78725/train-icon3.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/178794/Iron_Maiden_klein.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/451842/crop5f468121dc130_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/78349/Duiken2.jpg?f=community){kind=small}
/u/3873/crop65435ba2d31d7_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/44074/avatar001.gif?f=community){kind=avatar}
:strip_icc():strip_exif()/u/386815/296252.jpg?f=community){kind=small}
/u/931897/crop5d2b5c094cef8_cropped.png?f=community){kind=small}
/u/572217/crop5b0e3a61a9e1a_cropped.png?f=community){kind=small}