Sony WH-1000XM3 vs. Bose NC700

De vergelijking tussen de twee hoofdtelefoons is minder voorspelbaar als het op noisecancelling aankomt. Vooral omdat de twee fabrikanten elk een iets andere aanpak hebben gekozen. Bose koos voor een heel simpele oplossing: noisecancelling die in veel kleine stapjes is in te stellen. Je kunt bij het instellen van de noisecancelling kiezen uit de standen 0 tot 10. Stand 0 wil daarbij niet zeggen dat er helemaal geen noisecancelling is, maar dat je vrijwel elk omgevingsgeluid door de muziek heen hoort. Bij stand 10 is het verrassend stil. Dat niet alleen: je voelt ook niet de druk op je oren die bij oudere nc-headsets wel voorkwam. Je hoort vrijwel niets van de omgeving. Zeker de lage en middentonen weet de NC700 goed te blokkeren. Vooral als je intussen naar muziek luistert. De noisecancelling van de NC700 is daarmee indrukwekkend. Absoluut beter dan bij de meeste andere hoofdtelefoons die we hebben geprobeerd en bijvoorbeeld ook een stuk beter dan je wellicht van de QuietComfort 35II gewend bent.

De indeling in elf stappen klinkt daarbij interessant, maar in de praktijk is het veel. Eén niveau verschil hoor je niet, pas bij twee stappen merk je enig verschil. Met een indeling in vier of vijf stappen was Bose ook goed weggekomen. Kiezen tussen de elf stappen doe je via de app die Bose meelevert: niet altijd handig. Gelukkig heeft Bose een knop op de hoofdtelefoon geplaatst waarmee je tussen drie zelf te kiezen standen kunt kiezen. Standaard zijn dat 0, 5 en 10, maar dat kun je in de app aanpassen. Drie standen zijn in de praktijk genoeg. Sterker: met twee hadden we ook kunnen leven.

Past zichzelf aan

Sony kiest voor een andere benadering. Het probeert noisecancelling te automatiseren en slaagt daar opvallend goed in. De WH-1000XM3 blokkeert niet alleen de lage omgevingsgeluiden, maar ook veel van het midden en weet zelfs in het hoog nog wat te blokkeren. Ook de WH-1000XM3 is daarbij erg stil en ook hier voel je geen druk op je oren. Sterker: Sony heeft daar een speciale functie voor ingebouwd: Atmospheric Pressure Optimizing. Dat moet ervoor zorgen dat je bijvoorbeeld in een vliegtuig minder druk voelt dan met andere hoofdtelefoons. Dat is nog niet alles. Sony heeft, in de bijbehorende app, een persoonlijke optimalisatie ingebouwd, een onderdeel van de app dat aan de hand van beelden van de selfiecamera van je telefoon bekijkt hoe je oren eruitzien en daarop het geluid aanpast. Het is lastig om te bepalen wat dat precies doet en we hebben niet direct verschil kunnen horen tussen voor en na de optimalisatie.

Het indrukwekkendst aan de WH-1000XM3 is Adaptive Sound Control. Dat is de manier waarop Sony automatisch het niveau van de noisecancelling aanpast aan het omgevingsgeluid. Je hoeft dus niet zelf te kiezen tussen verschillende standen, dat doet de hoofdtelefoon voor je. En het werkt. Goed zelfs. Met de WH-1000XM3 op het hoofd hadden we eigenlijk nooit de behoefte om zelf iets in te stellen en tegelijk wel het idee dat de noisecancelling op een prettige manier werd aangepast.

Ideaal is het echter niet. Adaptive Sound Control kan veel situaties aan, maar niet alle. Vooral bij snelle drukverschillen heeft het systeem het lastig, bijvoorbeeld als je in een trein een tunnel in rijdt. Dan kun je een lichte plop in de rechteroorschelp horen. Wie met de WH-1000XM3 het traject van de Hogesnelheidslijn volgt, kan het fenomeen waarnemen. Het is ook de enige keer dat we het fenomeen hebben waargenomen, ondanks de vele tests die we onder zeer uiteenlopende omstandigheden hebben uitgevoerd. Dus ondanks dit kleine punt wint de WH-1000XM3 de strijd als het om noisecancelling gaat. Sony weet net wat meer geluid buiten te sluiten en doet dat door Adaptive Sound Control nog op een prettige manier ook. De NC700 is op dit vlak een zeer goede tweede, die nauwelijks voor de WH-1000XM3 onderdoet. Beide steken boven de concurrentie uit, maar Sony net wat verder dan Bose.

Test

In onderstaande grafieken is de noisecancelling getest met een geluidsbron die white noise produceert. De hoofdtelefoons zitten daarbij op onze kunsthoofden met een EMM-6-microfoon in het hoofd en de geluidsbron, een BX8-speaker, op 30cm afstand van het hoofd. We meten eerst een baselinerespons zonder koptelefoon en normaliseren dat naar 0dB. Vervolgens meten we de actieve en passieve noisecancelling en zetten die af tegen die baseline, dus het geluid zonder koptelefoon en demping. De metingen staan in een logaritmische schaal, waarbij de frequentie is afgezet tegen de demping in decibel. Hoe verder de curves van actieve en passieve noisecancelling uit elkaar lopen, hoe effectiever de anc functioneert.

Bose NC700 en Sony WH-1000XM3 noise cancelling

Bij beide koptelefoons vindt de actieve noisecancelling vooral plaats in het lage bereik, tot zo'n 600Hz. Daar worden storende brommen, zoals vliegtuiggeluid of airco's, gedempt. Bij de Sony is dat een stuk effectiever in onze metingen dan bij de Bose; de passieve en de actieve respons liggen verder uit elkaar. Rond 600-700Hz tot ongeveer 1000Hz zien we een overgangsgebied, waarin de passieve noisecancelling sterker is dan de actieve. Dat wordt veroorzaakt door het geluid dat de koptelefoons zelf produceren als tegengeluid. In de hogere frequentiegebieden zien we bijna geen verschil meer tussen actieve en passieve demping; daar zitten ook de storende geluiden meestal niet. In sommige gevallen, zoals bij de Bose, zien we de passieve noisecancellinglijn boven onze nullijn uitkomen. Dat kan worden veroorzaakt door de vorm van de oorschelpen die het geluid richting microfoon concentreren of door versterking als de koptelefoon moet aanstaan om te functioneren.