Je ziet ze steeds vaker, op straat, maar vooral in trein, bus en vliegtuig: koptelefoons met flinke oorschelpen. Oordopjes lijken steeds vaker ingeruild te worden voor iets groters, met hopelijk een beter geluid en wellicht ook iets meer privacy. In het drukke stadse leven willen we kennelijk steeds vaker een klein beetje rust creëren, een kleine eigen bubble. Steeds meer van de modellen die we op straat voorbij zien komen, hebben bovendien noisecancelling, om de omgeving zo goed mogelijk buiten te kunnen sluiten.
Nu we eerder dit jaar uitgebreid hebben gekeken naar verschillende soorten oordoppen, is het dus tijd om ook de verschillende populaire noisecancelling koptelefoons tegen het licht te houden. We hebben vijf populaire modellen op een rij gezet, van de merken Beats, Bose, Bowers & Wilkins, Sennheiser en Sony. Dure modellen ook, want de geteste exemplaren kosten driehonderd tot vierhonderd euro.
We hebben de vijf koptelefoons aan een uitgebreide praktijktest onderworpen. Niet alleen in onze eigen, doorgaans vrij rustige kantooromgeving, maar ook op straat, in een trein en op een trans-Atlantische vlucht. En waar het bij oordoppen lastig is om iets te meten, hebben we dat hier wel gedaan. We hebben een flink bemeten kist gebouwd, van ruim 1,2m³, daarin weer een nieuwe kist, en tussen beide kisten isolatie aangebracht. Zo ontstond een behoorlijk geluiddichte ruimte, met binnenin zo min mogelijk reflecties. In die kist hebben we de frequentieresponscurve gemeten en de harmonische vervorming, net zoals we gedaan hebben bij de verschillende gameheadsets die we hebben getest. We hebben de procedure zelfs nog iets uitgebreid, want naast THD+N en witte ruis hebben we ook een frequency sweep gemeten, en dat steeds met zowel noisecancelling aan als noisecancelling uit, wat resulteert in zes grafieken per koptelefoon.
Dit keer hebben we ook een poging gedaan om na te gaan hoe goed de vijf modellen geluid van buiten weten te blokkeren, met andere woorden: hoe goed de noisecancelling werkt. In de kist hebben we de M-Audio BX8 D3 geplaatst, een studiomonitor met een behoorlijk vlakke responscurve. We hebben er ook ons testhoofd in geplaatst, een piepschuimen exemplaar, waarin we een meetmicrofoon hadden geplaatst, zodat we het geluid dat het oor van het testhoofd binnenkwam, konden opnemen.
Op die manier hebben we twee metingen uitgevoerd. We hebben de monitor witte ruis laten weergeven en vervolgens gemeten hoeveel daarvan door de meetmicrofoon wordt opgevangen als we een noisecancelling koptelefoon op het testhoofd plaatsen. Bij de eerste meting hebben we de noisecancelling uitgezet, bij de tweede meting hebben we die aangezet. Het resultaat van die twee metingen zetten we af tegen een nulmeting, waarin we het geluid van de monitor hebben opgenomen zonder dat er een headset op het testhoofd is geplaatst. Zo kunnen we bepalen hoeveel de oorschelp zelf tegenhoudt en hoeveel de actieve noisecancelling daar nog aan weet bij te dragen.
Verder hebben we gemeten hoe lang de accu van de vijf modellen het uithoudt, ook dat weer met noisecancelling aan en uit. Bovendien hebben we de headsets gewogen en gekeken hoeveel druk de headset op het hoofd van de drager uitoefent, wat van belang kan zijn bij lange luistersessies. Daarnaast hebben we uiteraard gekeken naar minder meetbare zaken als draagcomfort, bedieningsgemak, vormgeving en accessoires, en naar andere belangwekkende zaken, zoals de codecs die door de verschillende modellen worden ondersteund.
Beats Studio³ Wireless
Tot een paar jaar geleden zag je op straat opvallend veel rode, witte en zwarte koptelefoons van Beats. Ze zijn niet geheel uit het straatbeeld verdwenen, maar het marktaandeel van de koptelefoons van Dr. Dre ligt inmiddels beduidend lager. Toch maakt Beats nog diverse modellen, waaronder de Studio³ Wireless, die voorzien is van noisecancelling.
De Studio³ is een opvallende verschijning in het gezelschap. Hij is vrij minimalistisch uitgevoerd, wat natuurlijk uitstekend past binnen de filosofie van moederbedrijf Apple. De Studio³ heeft maar één, nauwelijks zichtbaar knopje, onder op de rechteroorschelp. De koptelefoon heeft in werkelijkheid vier knoppen, maar de overige drie zijn onzichtbaar verwerkt in de linkeroorschelp. Het zijn de knoppen voor hoger en lager volume en voor het pauzeren van de muziek. Met dat laatste zijn we blij. Het zijn makkelijk bereikbare, lekker grote knoppen, die prettig zijn in het gebruik. Dat is zeker niet bij alle geteste koptelefoons het geval. Met name bij Sennheiser en Bowers & Wilkins zijn de knoppen erg klein uitgevallen en minder prettig in het gebruik. Met het vierde knopje, het enige dat zichtbaar is, zet je de koptelefoon aan of uit en schakel je bluetooth in. Het knopje is klein en zit op een wat onhandige plek, wat maakt dat je makkelijk misgrijpt, maar dat went na verloop van tijd.
Wat ook opvalt aan de Studio³ is dat de oorschelpen niet gekanteld kunnen worden, wat bij de overige vier modellen wel het geval is. De andere vier kunnen daardoor plat neergelegd worden en vervolgens verder in elkaar gevouwen tot een klein pakketje. Zo werkt het althans bij Bose, Sennheiser en Sony. Bij de Studio³ zijn de oorschelpen niet te kantelen, maar vlak boven beide oorschelpen zit wel een scharnier, wat maakt dat ook de Studio³ is op te vouwen tot een behoorlijk compact pakketje, dat weinig meer volume inneemt dan de drie concurrenten. Beats levert er bovendien een prettige en stevige hoes bij. Toch missen we het kantelen, al is dat vooral vanwege het draagcomfort. De stand van de oorschelpen past zich minder goed aan aan de vorm van het hoofd.
Toch is dat wat comfort betreft niet het opvallendste punt. Het gewicht van de Studio³ valt in de middenmoot, maar de koptelefoon oefent wel met afstand de meeste druk op je oren uit. Dat voel je goed. De Studio³ zit daardoor stevig, maar bij langere luistersessies is het allerminst prettig. Je oren zitten behoorlijk klem in de Studio³. Dat heeft als voordeel dat de oorschelpen goed afsluiten, maar het onprettige gevoel wordt versterkt doordat de oorschelpen aan de kleine kant zijn, in vergelijking met de overige vier zelfs het kleinst.
Helaas zijn we ook niet te spreken over het geluid van de Studio³. De koptelefoon heeft een stevige bas, zoals we van Beats gewend zijn, maar schiet tekort in het hoog, wat maakt dat het geheel een doffe klank heeft. Sprankelend is het geluid van de Studio³ niet bepaald te noemen, verre van. Uit de metingen blijkt dat de frequentieresponscurve van de Studio³ ook beduidend minder vlak is dan bij sommige beter klinkende concurrenten. Daarbij helpt het ook niet dat Beats niet scheutig is met het ondersteunen van audiocodecs. Naast het verplichte sbc kan de Studio³ alleen met aac overweg en ondersteuning voor aptx of ldac ontbreekt.
Daarnaast missen we bij de Studio³ een app. Beats noch Apple heeft de moeite genomen om een app voor de koptelefoon te ontwikkelen, niet voor iOS, laat staan voor Android. Terwijl voor de overige vier modellen wel een eigen telefoonapp beschikbaar is. Jammer, bij de concurrentie kun je zo bijvoorbeeld via een equalizer het geluid naar je smaak bijstellen en zelfs verschillende geluidsprofielen kiezen, wat ook bij de Studio³ wenselijk zou zijn. Vanwege het wat onprettige knopje op de rechteroorschelp zou het in- of uitschakelen van noisecancelling via een app eveneens fijn geweest zijn, en hadden we er ook graag iets aan kunnen bijstellen. Bij een aantal concurrenten kun je via de app kiezen uit verschillende gradaties van noisecancelling, wat bij gebrek aan een app bij de Studio³ niet mogelijk is.
Over noisecancelling gesproken: ook de kwaliteit daarvan laat bij de Studio³ te wensen over. Zowel in het laag als bij de middentonen weet de Studio³ van de hier geteste exemplaren het minste geluid tegen te houden.
Conclusie
De conclusie is daarmee snel getrokken. Beats heeft met de Studio³ een koptelefoon gemaakt die opvallend anders is dan de concurrenten. Helaas is dat hier geen pluspunt. De koptelefoon is op te vouwen tot een prettig klein pakketje en wordt geleverd met een lekker stevige hoes, maar daar houden de pluspunten wel een beetje op. De Studio³ zit niet lekker, doordat hij flinke druk uitoefent op je hoofd, met afstand het meest van de hier geteste modellen. Daar staat helaas weinig tegenover. Het geluid van de Studio³ bevat veel bas en weinig hoog, en de noisecancelling houdt het minste geluid tegen van de vijf koptelefoons in deze test. Bovendien ontbreekt een app waarmee je vanaf een telefoon wat instellingen had kunnen wijzigen. De Studio³ maakt zijn prijs daarmee niet waar.
Bose QuietComfort 35 II
Aan grote merken geen gebrek in deze test en gezien de lijst met namen mag Bose niet ontbreken. Zeker niet als het om noisecancelling gaat, want het Amerikaanse merk is met de QuietComfort-serie al jaren erg succesvol. We testten het huidige topmodel: de Bose QuietComfort 35 II.
De opvallendste eigenschap van de QuietComfort 35 II is zijn gewicht. Met 234 gram is hij de lichtste uit de test, overigens samen met de PXC 550 van Sennheiser. Waarin de 35 II echter uitblinkt, is de druk die hij op de oren uitoefent. Met 303 gram drukt hij veruit het minst zwaar en dat is prettig, erg prettig zelfs, zeker omdat hij tegelijk zit als een huis. De 35 II heeft daarbij de oorschelpen die het gemakkelijkst over de oren vallen, waar veel concurrenten de neiging hebben om op de rand van het oor te blijven rusten en het even zoeken is naar een positie waarin hij over het oor valt. Dat komt ook doordat de 35 II vrij dunne, maar erg zachte oorkussens heeft. De combinatie van deze factoren maakt dat de 35 II zeer comfortabel zit, het comfortabelst van de koptelefoons in deze test. Hij sluit ook goed af, wat in rumoerige situaties erg prettig is.
Dat de 35 II licht is, wil niet zeggen dat het een slap ding is. Zo is de beugel gemaakt van een stevige, maar tegelijk flexibele kunststof, die maakt dat je de koptelefoon flink kunt verbuigen zonder dat hij een krimp geeft. Bose heeft bovendien voor een lekker overzichtelijke knoppenindeling gezorgd, wat maakt dat de bediening prettig is. De 35 II heeft enkel fysieke knoppen en die zijn stuk voor stuk makkelijk te vinden en licht in het gebruik. Bose heeft de belangrijkste knoppen bovendien net iets verder laten uitsteken, zodat bijvoorbeeld de volumeknoppen net iets makkelijker te vinden zijn dan die voor pauze. Dat klinkt allemaal vanzelfsprekend, maar in de praktijk blijkt dat niet het geval. Achter op de linkeroorschelp zit een knop die je naar keuze kunt toewijzen aan het instellen van noisecancelling, of aan Siri of Googles Voice Assistent. Alleen de aan-uitknop op de rechteroorschelp valt wat uit de toon, maar is wel makkelijk te vinden.
Over noisecancelling gesproken: je kunt bij de 35 II kiezen uit Low, High en uit. Dat zijn wat minder opties dan bij concurrenten als Sony en Bowers & Wilkins, maar daar staat tegenover dat de kwaliteit van de noisecancelling uitstekend is. Alleen de WH-1000XM2 van Sony weet de 35 II te verslaan, maar de twee ontlopen elkaar op dat vlak nauwelijks.
Toch heeft de 35 II ook mindere kanten. Zo is de accuduur het minst van de koptelefoons in de test, al kun je op vol volume en met noisecancelling aan nog steeds bijna zeventien uur onafgebroken naar muziek luisteren. De concurrenten van Beats en Sony houden het echter twee keer zo lang vol. Het lage gewicht van de 35 II zal daarmee te maken hebben. Verder levert Bose een overzichtelijke, maar vrij basale app mee. Je kunt er het volume mee regelen en noisecancelling instellen, maar de knoppen op de oorschelpen zijn daar handiger voor. Veel extra's biedt de app helaas niet. Je kunt vanuit de app kiezen met welke twee apparaten de 35 II verbonden is en zien hoeveel procent energie de accu nog bevat. De enige echt opvallende functie is dat je muziek kunt delen met iemand die in de buurt is en ook een bluetoothkoptelefoon van Bose heeft. Een flink gemis is dat de app geen enkele mogelijkheid heeft om het geluid naar smaak in te stellen. Er is geen toonregeling en je kunt ook geen effecten instellen.
Een andere opvallend gemis is de magere ondersteuning van codecs. Behalve met de standaard sbc kan de 35 II eigenlijk enkel met aac overweg, een codec die vooral door Apple wordt gebruikt. Ondersteuning voor het betere aptx of ldac is er helaas niet. Desalniettemin klinkt de 35 II opvallend goed. Het hoog is helder, het midden klinkt gedetailleerd en de bas is prominent, voor de puristen misschien zelfs iets te. Sterker, de bas kan zelfs licht gaan vervormen als je bepaalde tracks afspeelt op een volume dat niet aan te raden is. Toch is het totaalbeeld daarmee opvallend goed, wat ook blijkt uit de vlakke frequentieresponscurve van de 35 II. Alleen als je naar een flac-bestand luistert via aptx of ldac, hoor je bij de concurrenten van Sony en Bowers & Wilkins meer definitie in het geluid. Luister je onder minder ideale omstandigheden, dan kan de 35 II zich prima meten met die twee en klinkt hij beter dan de koptelefoons van Beats en Sennheiser.
Conclusie
Bose maakt met de QuietComfort 35 II een van de populairste noisecancelling headsets en die populariteit is verklaarbaar. De 35 II is gewoon een heel goede, allround, no-nonsense noisecancelling koptelefoon die heerlijk zit en behoorlijk klinkt. Hij heeft weinig chique foefjes, maar is prettig in gebruik. Ja, hij mist vooral ondersteuning voor wat codecs en de app mag uitgebreid worden met een equalizer, maar een goed geluid, nog betere noisecancelling en een uitstekend draagcomfort maken van de 35 II een terechte topper in deze prijsklasse.
Bowers & Wilkins PX
Bowers & Wilkins is zo'n merk dat al jaren goed aangeschreven staat bij audiofielen, vooral vanwege de luidsprekers die het Engelse bedrijf maakt. B&W maakt echter ook al geruime tijd koptelefoons, waaronder de populaire P5. Wij testten de PX, de duurdere variant, die voorzien is van noisecancellation.
De PX is een koptelefoon die een en al degelijkheid en klasse uitstraalt. Het is bovendien een koptelefoon met een opvallend ontwerp. Waar alle headsets uit de test een vrij strak ontwerp hebben, gaat Bowers & Wilkins nog een stapje verder, zoals blijkt uit de dunne metalen beugels waarmee de oorschelpen aan de hoofdband zijn bevestigd. B&W gaat zover met het strippen van onnodige ornamenten dat je de kabel in de gevouwen metalen beugels ziet liggen, hoewel dat meer stijl is dan functionaliteit. Ook de rest van de onderdelen is van stevige materialen gemaakt, waarbij vooral de structuur van de bovenkant van de hoofdband en van de rand van de oorschelpen opvalt. Die hebben een soort ribbels die het geheel een chique uitstraling geven.
Toch is dat niet enkel positief, want het eerste dat opvalt als je de PX opzet, is hoe zwaar hij is. Met 337 gram is hij met afstand de zwaarste uit de test. De Sony WH-1000XM2 is al aan de zware kant, maar met 278 gram beduidend lichter dan de PX. Dat de PX zo zwaar is, merk je goed, vooral als je beweegt. Als je je hoofd draait en vooral als je naar beneden kijkt, voel je de koptelefoon verschuiven, hoewel hij behoorlijk stevig op je hoofd drukt. Op dat laatste vlak moet hij alleen de Studio³ van Beats voor laten gaan. Beide factoren dragen niet bij aan het comfort van de PX.
Dat is helaas nog niet alles. B&W heeft voor opvallende bekleding van de randen van de oorschelpen gekozen. Het zijn vrij dunne, hoog opstaande randen, bekleed met strak leer dat wat dikker is dan gebruikelijk. Het geheel ziet er prachtig uit, maar zit minder prettig dan vooral de koptelefoons van Bose en Sony, en dat komt doordat de randen zo stevig en dun zijn. Het maakt ook dat de oorschelpen minder goed afsluiten, of beter gezegd: dat er minder makkelijk een positie te vinden is waarin de schelpen goed afsluiten. Met wat zoeken lukt het echter wel. Hoe mooi we het uiterlijk van de PX ook vinden, echt comfortabel kunnen we hem niet noemen.
Ook bij de PX kun je de oorschelpen draaien, zodat je de koptelefoon plat op tafel kunt leggen. De PX is echter de enige koptelefoon uit de test die je verder niet kunt inklappen. De andere vier kun je opvouwen tot een klein pakketje dat in een meegeleverde hoes past. Bij de PX kan dat niet, wat betekent dat de hoes die Bowers & Wilkins meelevert, behoorlijk aan de maat is. Ook voor die hoes heeft B&W een opvallend ontwerp gekozen. Waar de concurrenten kiezen voor stevig kunststof, kiest B&W voor een hoes van gewatteerd textiel, die sluit met een magneet. De magneet is echter niet sterk genoeg om de zware PX tegen te houden als je de hoes per ongeluk op zijn kop houdt. Mooi, maar we hadden het liever anders gezien. Voor dagelijks gebruik hadden we liever een koptelefoon die lichter is, klein gemaakt kan worden en in een stevige hoes kan worden opgeborgen.
Net als Sennheiser en Sony heeft Bowers & Wilkins de PX voorzien van flink veel elektronische toeters en bellen. De opvallendste daarvan is de Wear Sensor, die waarneemt of de koptelefoon op je oren is geplaatst of niet. Het idee is dat de muziek stopt zodra je een van de oorschelpen van je oor haalt en verdergaat zodra je de schelp terugplaatst. De gevoeligheid van de sensor is aan te passen en je kunt de functie ook uitzetten. Juist doordat de gevoeligheid is aan te passen, functioneert het prima.
B&W heeft de noisecancelling van de PX gekoppeld aan wat het zelf voice pass-through noemt. Met andere woorden: je kunt instellen hoeveel je van de stemmen om je heen door de muziek heen wilt laten klinken. Waarbij de elektronica dus probeert te bepalen wat stemmen zijn en wat niet. Het filter werkt goed, maar laat veel meer door dan alleen stemmen. Als je het inschakelt, blijft de PX de constante achtergrondgeluiden van bus, trein of vliegtuig tegenhouden, maar worden vrijwel alle onregelmatige geluiden doorgelaten, niet alleen stemmen. Zo komt het geluid van je eigen toetsenbord ook luid en duidelijk door het filter heen en wordt het helemaal interessant als je met de PX op naar de wc gaat. Gelukkig kun je beide opties naar believen instellen, zowel de voice pass-through als de Wear Sensor. Nadeel is wel dat je voice pass-through alleen via de app kunt instellen en dat is lastig als er onverwacht iemand tegen je begint te praten.
Waar voice pass-through traploos is in te stellen, geldt dat niet voor noisecancelling. Sennheiser biedt die optie bij de PXC 550 Wireless wel. Bij de PX kun je kiezen uit drie standen: Office, City en Airplane. Bij elk van de drie standen kun je bovendien een instelling voor de voice pass-through kiezen. Zo ontstaan er dus drie presets die bewaard blijven. De keuze uit slechts drie standen blijkt in de praktijk voldoende. Er is nog een functie die B&W geautomatiseerd heeft: stand-by. De koptelefoon zet zichzelf automatisch in stand-by als er twee minuten geen activiteit is. Hij verbreekt dan ook de bluetoothverbinding. Werkt prima, maar helaas kun je de tijdsduur niet instellen. Als je iemand tegenkomt en even een praatje maakt, is twee minuten vrij weinig.
Codecs
Net als de Sony WH-1000XM2 kan de PX overweg met aptx hd, de verbeterde vorm van de aptx-codec. Dat is prettig, want als je een lossless bron gebruikt, heeft het gecomprimeerde geluid dat via aptx hd wordt verzonden, hoorbaar meer definitie. De verschillende instrumenten en details in de muziek zijn duidelijker hoorbaar, zodat bijvoorbeeld de basgitaar van de basdrum goed te onderscheiden is. Ook in orkestrale stukken is het verschil goed hoorbaar. Die kunnen via de PX overweldigend klinken, zoals The Battle uit de soundtrack van The Gladiator. Gelukkig hoor je ook juist de kleine details goed, zoals de zachte achtergrondgeluidjes in Axel F van Harold Faltermeyer, om maar wat nummers uit ons vaste testrepertoire te noemen.
Ook als je niet via aptx hd, maar via de standaard sbc-codec luistert, valt op dat definitie een sterk punt is van de PX, met vooral een strakke bas. Niet de opgevoerde bas van de Studio³ van Beats, maar heldere lage tonen. We missen in het geluid van de PX echter het echte diepe laag en de echte hoge tonen, wat overigens goed naar voren komt in de meetwaarden. Bowers & Wilkins heeft in de toch vrij uitgebreide app geen equalizer ingebouwd. Dat is jammer; we hadden graag iets aan de klankkleur willen aanpassen. Wat noisecancelling betreft doet de PX het goed, maar scoort hij net iets minder dan de modellen van Bose en Sony.
De PX heeft lekker veel knoppen, die door B&W op een mooie manier, onopvallend in de rand van de rechteroorschelp zijn verwerkt. De knoppen voor volume en pauze zijn prima, de knopjes voor power, bluetooth en noisecancelling zijn wat klein uitgevallen. Overigens is B&W de enige fabrikant uit de test die z'n koptelefoon heeft voorzien van het toekomstvaste usb-c in plaats van het ouderwetse micro-usb. Die is niet alleen voor het opladen, je kunt ook audio weergeven via de usb-c-poort. Een sterk punt.
Conclusie
Hoe mooi en degelijk Bowers & Wilkins de PX ook gemaakt heeft, hij is daardoor ook behoorlijk zwaar en samen met de opvallend harde en smalle randen van de oorkussens heeft dat tot gevolg dat we de PX niet echt comfortabel vinden. Hij zakt van je hoofd en zit minder lekker dan sommige concurrenten. Gelukkig is de bediening wel prettig, ook doordat B&W een prima app bij de PX levert en goede elektronische snufjes heeft ingebouwd. De Wear Sensor werkt goed, net als de noisecancelling en het instelbare stemfilter. Het is ook mooi dat de PX met de aptx hd-codec overweg kan, al heeft het geluid ook zonder gebruik van aptx hd al een goede definitie. Toch schiet het geluid iets tekort ten opzichte van een aantal concurrenten, wat de hoge prijs van de PX niet helemaal rechtvaardigt.
Sennheiser PXC 550 Wireless
Als het om audio gaat, zijn weinig merken bekender dan Sennheiser. Het Duitse bedrijf werd vlak na de Tweede Wereldoorlog opgericht en maakt sindsdien vrijwel uitsluitend audioproducten. Het grootste deel van het productaanbod bestaat uit microfoons en koptelefoons, waaronder diverse modellen die aan actieve noisecancelling doen. Wij testten de PXC 550 Wireless.
De PXC 550 is een indrukwekkend apparaat. Niet alleen door de strakke vormgeving, maar ook doordat hij een aantal snufjes heeft die duidelijk maken dat er goed over het ontwerp is nagedacht. Bijvoorbeeld: zoals bij de meeste koptelefoons, kun je de oorschelpen een kwartslag draaien, zodat je de koptelefoon plat kunt neerleggen. Je kunt de schelpen daarna naar binnen vouwen. Zo blijft een klein pakketje over, dat makkelijk in de handzame, meegeleverde hoes past. Op zich niets bijzonders; Bose, Bowers & Wilkins en Sony doen iets vergelijkbaars. Alleen is Sennheiser zo slim geweest om een schakelaar in te bouwen die de koptelefoon uitzet als je de schelpen draait. Andersom geldt hetzelfde; als je de schelpen weer in de juiste positie kantelt, wordt hij automatisch ingeschakeld. Helaas werkt het niet altijd vlekkeloos. Als je de koptelefoon snel achter elkaar uit- en weer aanzet, bestaat de kans dat hij uit blijft. Is ons een paar keer overkomen.
Sennheiser heeft een nfc-chip ingebouwd in de koptelefoon, zodat je lekker snel contact kunt maken met je telefoon. Niet dat het heel veel voordeel oplevert; als het eerste contact eenmaal gelegd is, gaat pairen via bluetooth ook behoorlijk snel. Pas als je de koptelefoon regelmatig op verschillende apparaten aansluit, gaat nfc voordeel opleveren.
Ook in vorm is de PXC 550 opvallend. Waar vrijwel alle koptelefoons symmetrische, ovalen oorschelpen hebben, heeft Sennheiser gekozen voor een opvallend puntige vorm. De onderkant van de oorschelp is veel smaller dan de bovenkant. Op zich geen gekke gedachte; het komt overeen met de vorm van het oor, dat immers ook taps toeloopt richting de oorlel. De vorm is evenmin het probleem, maar we vinden de oorschelpen van de PXC 550 daardoor wat smal. Bij de meeste koptelefoons is het een beetje zoeken hoe de oorschelpen het comfortabelst zitten, zo ook hier. Meestal wil het zeggen dat je de rand van de oorschelp net achter je oor laat vallen en niet op de rand van je oor. Als je dat bij de PXC 550 doet, bestaat de kans dat de oorschelp aan de voorkant niet goed aansluit. Dat er wat ruimte ontstaat rond de tragus, de bobbel midden in de oorschelp waar tegenwoordig ook wel piercings in worden geplaatst. Het is dus bij de PXC 550 net wat meer zoeken naar de juiste positie op je hoofd. Daar staat tegenover dat de PXC 550, net als de QuietComfort 35 II van Bose, erg licht is. Desondanks zit de koptelefoon als een huis. Dat komt ook doordat hij redelijk wat druk uitoefent op je hoofd, wat hem toch wat minder comfortabel maakt dan de concurrenten van Sony en Bose.
Net als de meeste concurrenten met hun koptelefoons hebben gedaan, heeft Sennheiser het ontwerp van de PXC 550 minimalistisch willen houden. Dat wil in dit geval zeggen dat Sennheiser de verschillende knoppen om de koptelefoon mee te bedienen erg klein heeft gemaakt en geprobeerd heeft die zo onopvallend mogelijk te maken. Ze gaan daar ver in en wat ons betreft te ver. Zo is het minuscule knopje waarmee je bluetooth aan- of uitzet, onder de beugel geplaatst waarmee beide oorschelpen met elkaar zijn verbonden. De knop is daarmee lastig te bereiken. Het is geen knop die je vaak nodig zult hebben, maar dat mag nog geen reden zijn om hem op een dergelijke, moeilijk bereikbare locatie te plaatsen. De knoppen voor het kiezen tussen verschillende geluidseffecten en voor het instellen van noisecancelling zitten op beter gekozen plekken, al laat vooral die laatste zich niet makkelijk bedienen. Het is een beetje priegelen achter je oor. De knop heeft drie standen en vooral de middelste is lastig te selecteren.
Veel belangrijker zijn de knoppen voor het volume, pauze en een volgend of vorig nummer. Die zijn in de rechteroorschelp verwerkt, in het aanraakgevoelige vlak op de buitenkant. Dat werkt goed, ook omdat Sennheiser erg duidelijk met de luisteraar communiceert. Bij alles wat er gebeurt, krijg je een audiosignaal, meestal in gesproken vorm, maar bij het aanpassen van het volume in de vorm van twee bescheiden piepjes. Je hoort daarmee direct of je opdracht goed doorgekomen is of niet en wat het effect van je handeling is. Dat lijkt futiel, maar niet elke koptelefoon communiceert daarin even duidelijk.
Sennheiser heeft een uitstekende app beschikbaar voor zijn koptelefoons. Dit CapTune is een prima middel om de vele opties van de PXC 550 mee te bedienen. Zo heeft CapTune een prettige equalizer aan boord en kun je daarnaast verschillende effecten op het geluid loslaten, waarbij bijvoorbeeld het geluid uit een club of een bioscoop wordt gesimuleerd. Via CapTune kun je ook traploos instellen hoeveel noisecancelling je wilt. De koptelefoon heeft bovendien de zogenaamde Adaptive Mode, waarin automatisch wordt bepaald hoeveel noisecancelling nodig is. Dat werkt goed; in wisselende omstandigheden hoor je dat de noisecancelling wordt aangepast. Dat het wordt aangepast, is goed. Dat je zo goed hoort dat het wordt aangepast, leidt wat af. Toch zijn we te spreken over de functie. In bijvoorbeeld een trein die zo af en toe een tunnel inrijdt, voegt het wel degelijk iets toe. Overigens, als we naar de meetwaarden kijken, zien we dat de PXC 550 in de middenmoot uitkomt. De koptelefoons van Bose, Bowers & Wilkins en Sony weten meer noise te pareren.
Over het geluid van de PXC 550 hebben we gemengde gevoelens. Als we elke vorm van equalizing en alle effecten uitzetten, bevat het geluid een helder hoog, maar iets te veel middentonen en net iets te weinig bas. Wie van een stevig laag houdt, kan beter verder zoeken, hoewel de verhouding beter wordt als je het volume opschroeft. Gelukkig heeft Sennheiser een prima geluidsregeling in zijn app gebouwd, waarmee het geluid behoorlijk goed in balans te krijgen is. Nadeel is natuurlijk dat de app niet op elk apparaat beschikbaar is. Bij telefoon, tablet of laptop gaat het allemaal wel goed. Als je de PXC 550 bedraad gebruikt en wilt aansluiten op een gameconsole of de monitor in een vliegtuig, heb je die optie niet. De PXC 550 ondersteunt aptx, wat natuurlijk prettig is, maar legt het daarin af tegen de Bowers & Wilkins PX en vooral de Sony WH-1000XM2, die meer en betere codecs ondersteunen.
Conclusie
Hoe doordacht het ontwerp en hoe degelijk de uitvoering van de PXC 550 Wireless ook is, we kunnen hem niet tot de toppers in deze test rekenen. De constructie is stevig en de toevoeging van nfc en de ingebouwde draaischakelaar is prettig, maar hij kent ook mindere punten. We zijn geen fan van de smalle en spits toelopende oorschelpen, want die zijn daardoor wat krap. Bovendien is de druk die de PXC 500 uitoefent op je hoofd, aan de forse kant, wat het niet de comfortabelste koptelefoon uit de test maakt. Ook op een aantal andere vlakken behoort de PXC 550 tot de middenmoot. Dat geldt vooral voor het geluid en de noisecancelling.
Sony WH-1000XM2
Hoewel je Sony inmiddels misschien associeert met andere apparatuur, maakt het al decennia audioproducten. Denk maar aan de legendarische Walkman. Sony maakt dus ook al jaren koptelefoons, in allerlei soorten en maten. Het heeft ook nu nog veel modellen in de aanbieding, waaronder de WH-1000XM2, het topmodel als het om noisecancelling gaat. Inmiddels is de WH-1000XM3 aangekondigd en wellicht hier en daar zelfs al leverbaar. Hij kwam echter te laat voor deze test.
Sony neemt de zaken serieus met de WH-1000XM2. Het is een koptelefoon met veel opties en voorzieningen. Het is bovendien een degelijk apparaat. De kunststof delen hangen in een metalen constructie die het geheel niet alleen een chique, maar ook een stevige uitstraling geven. Gelukkig is het metaal niet zo dik als bij de PX van Bowers & Wilkins, wat maakt dat de WH-1000XM2 aanzienlijk lichter is, en dat is prettig. Tegelijk is hij dankzij die metalen delen beduidend zwaarder dan de Bose QuietComfort 35 II en de PXC 550 van Sennheiser. Dat verschil is goed merkbaar, vooral tijdens lange luistersessies. Wellicht komt dat ook door de ingebouwde accu, want de WH-1000XM2 houdt het het langst vol van de geteste modellen.
Tijdens dergelijke lange sessies wordt duidelijk dat vooral de QuietComfort 35 II prettiger zit, door zijn lage gewicht en de lage druk die hij op de oren uitoefent. Het verschil wordt ook veroorzaakt doordat Sony de WH-1000XM2 heeft voorzien van lekker zachte, maar ook vrij brede kussens om de oorschelpen, waardoor binnen in de schelp weinig ruimte overblijft. Waar de QuietComfort 35 II heel makkelijk over je oren valt, is het bij de WH-1000XM2 steeds even zoeken. De koptelefoon van Sony sluit ook iets minder goed af. Toch is de WH-1000XM2 op dit vlak een goede tweede.
De WH-1000XM2 heeft opvallend weinig knoppen. Twee, om precies te zijn. Een voor Power, en een tweede voor noisecancelling en ambient effecten. Alle andere functies bedien je met het touchvlak op de rechteroorschelp. Volume, andere nummers selecteren, telefoon beantwoorden: je bedient het allemaal door verticaal of horizontaal over de oorschelp te swipen. Helaas gaat dat niet vlekkeloos. De koptelefoon lijkt niet elke veeg te herkennen, wat versterkt wordt doordat je niet ziet wat je doet en het dus vaak voor zal komen dat je niet precies horizontaal of verticaal veegt. Bij de PXC 550 van Sennheiser, die op vergelijkbare wijze wordt bediend, lijkt het beter te werken, wellicht doordat die enkel verticale bewegingen herkent. Gelukkig hoor je een klein piepje dat aangeeft dat er iets is gewijzigd.
Een sterk punt van Sony is dat het een uitstekende app beschikbaar heeft bij de WH-1000XM2. Je kunt vanuit de app de muziek selecteren die je wilt spelen, en het geluid van de koptelefoon naar smaak kleuren met een equalizer en ruimtelijke effecten. Je kunt zelfs, en daarin is de app uniek, kiezen voor virtual surroundsound, waarbij je in de app kunt aangeven uit welke richting je de muziek wilt horen. Veel nuttiger is de optie die Sony ook als enige biedt: vanuit de app je bluetoothinstellingen beheren. De app waarschuwt je zelfs netjes dat je van je audio kunt genieten op een hogere bitrate. Je moet dan een instelling wijzigen. Bij codecs als aptx en ldac kun je kiezen tussen betere geluidskwaliteit of een stabiele bluetoothverbinding. In dat laatste geval wordt gebruikgemaakt van de standaard sbc. Alleen als je kiest voor geluidskwaliteit, worden aptx of ldac aangesproken. Het is helaas wat onhandig dat de koptelefoon zichzelf uitschakelt als je schakelt tussen stabiele verbinding en geluidskwaliteit.
Bij de koptelefoons van Bowers & Wilkins en Sennheiser kun je dezelfde instelling wijzigen, maar niet rechtstreeks vanuit de meegeleverde app. Voordeel is daar wel dat die koptelefoons zichzelf niet uitschakelen als je de switch maakt. Wat bij de Sony ook wat tegenvalt: als je voor geluidskwaliteit kiest, kun je opeens geen gebruik meer maken van de equalizer of de ruimtelijke effecten. Het geluid wordt merkbaar beter als je een betere codec gebruikt, maar desalniettemin zouden we daar nog graag iets aan kunnen instellen. Overigens is dit bij de Sennheiser PXC 550 niet anders. De app van Sony kan bovendien het omgevingsgeluid meten en daar de noisecancelling op afstellen. De keuze uit een aantal gradaties, zoals bij de meeste concurrenten, werkt ook prima, maar het is geen charmante functie. Je kunt het gelukkig ook handmatig instellen.
Sony is gelukkig niet kinderachtig in de codecs die het ondersteunt. Sterker nog, de WH-1000XM2 kan met meer codecs overweg dan de vier concurrenten. Dus niet alleen sbc en de eigen ldac-codec, maar ook aac, aptx en zelfs aptx hd. Je hoeft ook geen Sony-telefoon te bezitten om van ldac te genieten. Android biedt vanaf Oreo standaard ondersteuning voor de codec. Bij Apple is het wat lastiger; iOS ondersteunt geen aptx of ldac, maar enkel aac. OS X doet wel aan aptx, maar niet aan ldac.
Net als bij de Bowers & Wilkins PX en de Sennheiser PXC 550 is het verschil tussen sbc en een betere codec goed hoorbaar. Vooral de scheiding tussen de verschillende geluiden en instrumenten is veel duidelijker dan via sbc. Het vergt echter wel een rustige omgeving om van het verschil te kunnen genieten. Ondanks de uitstekende noisecancelling van Sony, de beste van alle vijf hier geteste modellen, blijft er in een vliegtuig weinig over van het verschil tussen sbc en een van de betere codecs.
Het geluid van de WH-1000XM2 is prima. Een mooie vlakke responscurve maakt duidelijk dat de balans goed is: een helder hoog en een strak laag. Het laag is niet zo neutraal in klank als bij de PX, maar beter dan dat van de overige drie. Het midden is goed gedefinieerd, maar lichtelijk prominent. Daarvoor is gelukkig de equalizer uitgevonden, hoewel je die dus niet kunt gebruiken als je van een betere codec gebruikmaakt. Toch, als het puur om geluid gaat, is de WH-1000XM2 onze favoriet.
Conclusie
De WH-1000XM2 is populair en dat is terecht. Hij is robuust en heeft de beste noisecancelling van de geteste modellen. Geluid is en blijft een kwestie van smaak, maar ook op dat vlak zijn we zeer gecharmeerd van de WH-1000XM2. Sony levert bovendien een prima app, met een aantal handige en slimme opties. De WH-1000XM2 kan verder met de meeste codecs overweg, wat een zeer sterk punt is. Hij heeft bovendien de beste stroomvoorziening, een opgeladen accu houdt het bij de WH-1000XM2 het langste vol. Toch zijn er wat kleine kritiekpunten. Hij is aan de zware kant en wat draagcomfort betreft legt hij het daarmee af tegen de QuietComfort 35 II van Bose. Ook de bediening van die laatste is wat prettiger.
Draagcomfort en noisecancelling
De vijf modellen die we hebben getest, kunnen allemaal via bluetooth worden verbonden en hebben noisecancelling aan boord. Verder zijn de verschillen opvallend groot, hoewel voor alle vijf geldt dat ze in het dure segment vallen. Je moet voor elk van de vijf al snel driehonderd euro neerleggen.
Constructie en draagcomfort
Er is een duidelijk verband tussen de constructie van de koptelefoons en het draagcomfort, wat vooral blijkt bij de twee uitersten, de Bose QuietComfort 35 II en de PX van Bowers & Wilkins. Waar Bose heeft geprobeerd een lichte koptelefoon te maken, kiest B&W voor degelijk. Die degelijkheid is mooi, maar levert ook een behoorlijk zware koptelefoon op, beduidend zwaarder dan de andere vier uit de test. Voeg daarbij de opvallend strak vormgegeven randen van de oorkussens en je krijgt een koptelefoon die weliswaar prachtig en degelijk is, maar ook makkelijk van je hoofd glijdt en door het gewicht niet prettig zit. Bij de QuietComfort 35 II geldt het tegenovergestelde. Bose heeft de constructie licht gehouden. De 35 II oefent bovendien de minste druk op je hoofd uit en de combinatie van die twee is erg prettig, zeker doordat de 35 II lekker ruime oorschelpen heeft, die makkelijk over de oren vallen, en met smalle, maar zachte randen gewoon erg comfortabel is. Zeker bij lange luistersessies zit de 35 II het prettigst.
De overige drie hebben op dit vlak wat minpunten. De Studio³ Wireless van Beats oefent veel druk uit op je hoofd en de oorschelpen zijn niet kantelbaar, waardoor hij niet prettig zit. De oorschelpen van de PXC 550 van Sennheiser zijn wat aan de smalle kant en de WH-1000XM2 is door de uitstekende ingebouwde accu wat zwaar. Hij drukt ook zwaarder en valt minder makkelijk op de juiste plek, door de bredere randen van de oorkussens.
Accuduur en noisecancelling
We noemden de accu van Sony al. Met noisecancelling aan heeft de WH-1000XM2 het beste uithoudingsvermogen, met de Studio³ van Beats als goede tweede. De overige drie vormen op dit vlak de achterhoede en houden het beduidend minder lang vol. De QuietComfort 35 II presteert het minst en stopt er na zeventien uur mee. Gezien het geringe gewicht van de 35 II heeft Bose vast een kleinere accu ingebouwd.
Wat noisecancelling betreft zijn het weer de koptelefoons van Sony en Bose die opvallen, in dit geval voor beide in positieve zin. De WH-1000XM2 blokkeert het meeste geluid, op de voet gevolgd door de 35 II van Bose. Eigenlijk valt op dit vlak alleen de Studio³ van Beats tegen. Die houdt duidelijk het minste lawaai tegen en mist ook de optie om daar wat aan in te stellen.
Bediening en geluid
Sony en Sennheiser hebben beide hun koptelefoon uitgerust met een aanraakgevoelig vlak op een van de oorschelpen. Bij Sennheiser werkt dat beter dan bij Sony, doordat de WH-1000XM2 naast verticale swipes ook horizontale bewegingen moet detecteren, en dat gaat niet altijd goed. We hebben dan ook liever fysieke knoppen, liefst goed geplaatst en niet al te klein. Sennheiser heeft de PXC 550 behalve van dat touchgedeelte voorzien van wat kleine en onhandig geplaatste knopjes. Beats doet het bij de Studio³ juist goed, hoewel de opties wat karig zijn. De PX van Bowers & Wilkins en de QuietComfort 35 II laten zich wat ons betreft het prettigst bedienen, waarbij de 35 II onze favoriet is, doordat de knoppen net iets makkelijker op de tast te vinden zijn.
Apps
De apps die de verschillende fabrikanten beschikbaar stellen, verschillen flink van elkaar. Beats levert bij de Studio³ Wireless helaas geen app, niet voor iOS en niet voor Android. Jammer, want het maakt dat de Studio³ functionaliteit mist die de meeste andere wel bieden. Zo kun je niets instellen aan de kleur van het geluid en aan de noisecancelling, wat in beide gevallen welkom was geweest.
Bose heeft wel een app. Die is prettig, maar wat basaal. Zo ontbreekt ook daar de optie om vanuit de app iets aan het geluid in te stellen. Dan is CapTune, de app van Sennheiser, al een stuk beter. Die heeft een prettige equalizer en je kunt traploos instellen hoeveel noisecancelling je wilt. Bovendien is er de Adaptive Mode, waarin de PXC 550 continu zelf bepaalt hoeveel geluid moet worden geblokkeerd. De apps van Sony en Bowers & Wilkins bieden de meeste opties. Bij Sony kun je instellen via welke codec je luistert en kun je een meting laten uitvoeren die bepaalt hoeveel noisecancelling nodig is. Bowers & Wilkins valt vooral op door de Wear Sensor. Als je een schelp van je oor haalt, wordt de muziek automatisch gepauzeerd, om verder te gaan als je de schelp weer op je oor plaatst.
Geluidskwaliteit
Blijft over het persoonlijkste punt: de geluidskwaliteit, hoewel daar met de nodige metingen ook wel wat objectiefs over te zeggen valt. In negatieve zin valt de Studio³ Wireless van Beats op. Te veel bas en te weinig hoog maken dat de koptelefoon dof klinkt ten opzichte van de concurrenten. Ook de ondersteuning van codecs laat te wensen over. In deze prijsklasse verwachten we beter. Bij de Sennheiser PXC 550 Wireless is het andersom. De hoge tonen zijn mooi helder, maar de bas schiet iets te kort. Met de toonregeling is daar veel aan bij te stellen, maar zo mooi als bij sommige andere koptelefoons wil het niet worden. De PX van Bowers & Wilkins is een apart verhaal. Hij kan, net als de koptelefoon van Sony, overweg met aptx hd en dat is een sterk punt. De definitie van de PX is toch al een sterk punt. De verschillende instrumenten komen zeer goed tot hun recht in het geluid van de PX en met een betere codec wordt dat alleen maar beter. Toch missen we het echte laag en echte hoog in het geluid van de PX, wat Bose en Sony wel leveren. Juist hier zal het afhangen van je smaak en van de soorten muziek die je beluistert, waar je voorkeur ligt.
Bij ons gaat de keuze tussen de QuietComfort 35 II en de WH-1000XM2. De Bose kan enkel met aac overweg en dat is een groot gemis, maar het geluid is dermate goed in balans dat daar in de praktijk weinig van blijkt. De WH-1000XM2 is op dit vlak onze favoriet, ook omdat hij de meeste codecs ondersteunt van allemaal. De WH-1000XM2 heeft een uitgebalanceerd geluid, dat alleen maar aan definitie wint als je via een betere codec luistert.
Microfoon
Tot slot hebben we ook gekeken naar de microfoon van de verschillende koptelefoons. Die is immers van belang als je gebeld wordt terwijl je naar muziek aan het luisteren bent. Ook daarbij zijn opvallende verschillen waar te nemen. De microfoon van de Beats Studio³ Wireless klinkt in vergelijking met de andere vier behoorlijk dof, wat de verstaanbaarheid niet ten goede komt. De Bose QuietComfort 35 II klinkt juist erg schel. Daarmee ben je goed verstaanbaar, maar het is niet het prettigste geluid om naar te luisteren. De Bowers & Wilkins PX klinkt al veel beter, hoewel ook lichtelijk schel. Onze favoriet is de microfoon van de Sennheiser PXC 550 Wireless, die het natuurlijkst klinkt en waarmee je prima te verstaan bent. De microfoon van de Sony WH-1000XM2 klinkt iets doffer en er klinkt wat meer achtergrondgeluid in door.
Deze test kent wat ons betreft in ieder geval een duidelijke verliezer. De Studio³ Wireless van Beats oefent veel druk uit op de oren, klinkt het minst, ondersteunt weinig codecs en mist een app. Hij valt daarmee uit de toon in deze prijsklasse. Bij de PXC 550 Wireless van Sennheiser schiet het draagcomfort te kort, net als het geluid en de noisecancelling. De PX van Bowers & Wilkins valt op door een geluid met zeer goede definitie, zeker als je via een betere codec luistert. De PX is echter ook erg zwaar en zit door de constructie van de oorschelpen niet prettig. Daardoor hebben we liever de QuietComfort 35 II van Bose of de WH-1000XM2 van Sony op ons hoofd. Vooral de Bose is heerlijk licht. Dat is bij langere sessies de comfortabelste koptelefoon. De WH-1000XM2 is op dat vlak een goede tweede, maar is toch beduidend zwaarder en daardoor ook duidelijk minder comfortabel. Wat geluid betreft ontlopen de Sony en Bose elkaar niet veel, maar de WH-1000XM2 kan met veel meer codecs overweg.
Luister je veel naar muziek uit een goede bron en zijn je luistersessies niet te lang, dan is de WH-1000XM2 wat ons betreft de beste keuze. Luister je vooral naar minder goede bronnen of heb je lange luistersessies, dan raden we de QuietComfort 35 II aan.
Jammer dat de Sony WH-1000XM3 hierin niet is meegenomen. Die schijnt op dit moment de beste te zijn. Op Youtube zijn er al heel veel reviews van te vinden.
[Reactie gewijzigd door luckyjan op 22 juli 2024 19:40]
Wellicht nog even als extra info: Voor mensen zoals ik (niet een super goed gehoor in details), is AAC meer dan genoeg. Ik hoor gewoonweg het verschil niet tussen AAC en AptX(HD) en LDAC.
Andere bronnen vertellen mij hetzelfde wat ik hier ook waarneem / hoor:
"When used as a Bluetooth audio codec, AAC sounds every bit as good as aptX." Bron: https://darko.audio/2017/...th-about-bluetooth-audio/
AAC is trouwens ook de codec welke wordt gebruikt door DAB+ (Digitale radio), luister je daar naar zul je dus al voldoende hebben aan de AAC codec. (bron: https://digitalradio.nl/faq/)
Ik was hier trouwens ook wel benieuwd naar de XM3. Ik heb de XM2 even gehad, en hem omgeruild voor de Bose QC35 II. Bij de XM2 hoorde ik toch meer witte ruis (bij gebruik zonder muziek), en hij begon zwaar te irriteren na een halve dag werk. Daar heb ik bij de Bose geen last van.
Wellicht nog een leuke: https://www.theverge.com/...-test-spotify-hi-fi-tidal
Daar is een leuke test met musziek waarbij je kunt luisteren of je het verschil hoort (soort quiz) tussen uncompressed, 160kbps en 320 kbps. Zoals ik verwacht, ik heb het iedere keer fout (gegokt)
[Reactie gewijzigd door Verwijderd op 22 juli 2024 19:40]
Ik kan inmiddels uit ruime eigen ervaring spreken en inderdaad beamen dat je echt heel goed moet luisteren om het verschil te horen. Vandaar dat ik in de tekst ook ergens aangeef, dat de omgeving erg veel uitmaakt. Als je luistert onder minder ideale omstandigheden (het OV bijvoorbeeld), dan kun je het verschil helemaal niet meer horen. Dus als je daar je koptelefoon vooral gebruikt, is dat goed om in je achterhoofd te houden.
Ik vond deze test erg goed met een genuanceerde kijk op de resultaten. De persoon die het afgenomen heeft lijkt ook een achtergrond in empirisch onderzoek te hebben:
Er zit blijkbaar wel 1 test persoon bij (tussen de 500+deelnemers) die gouden oren lijkt te hebben.
Conclusie is toch dat nagenoeg niemand het verschil hoort en degene die het wel hoorde zich heel goed moest concentreren. Klinkt mij niet echt als relaxed muziek luisteren.
Ik snap verder wel dat de redactie van tweakers wel gehoor moet geven aan lezers die allerlei opvattingen hebben over codecs en geluidskwaliteit.
Dat is eigenlijk al jaren bekend. Maar audiofielen willen blijkbaar graag geld uitgeven. Met kabels heb je hetzelfde, ook al is er nog niemand geweest die het verschil kon horen tussen een Monster audio cable van $1000/meter en een uitgevouwen kledinghanger (bron).
Maar eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat ik mijn cd collectie ook lossless heb gearchiveerd. Zelf meerdere malen geprobeerd om het verschil waar te nemen tussen de lossless variant en een goede VBR MP3, maar het is erg moeilijk, zeker als je weet welke de MP3 is. Dan ga je onwillekeurig luisteren of het minder klinkt. Pas bij een CD die heel goed gemasterd is, en 'geschikte' muziek (met wat dynamisch bereik, niet simpel boemboemboem) lijkt het alsof de lossless variant wint. Maar heel zeker weet ik dat ook niet.
En uiteindelijk zou dat alleen van groot belang zijn als je er echt voor gaat zitten, zonder storende geluiden om je heen (dus met hoofdtelefoon). De de auto of onderweg in het OV is het een beetje zinloos om te streven naar super high end audio. De bijgeluiden cancellen het geweldige geluid gewoonweg. Maar goed, ieder het zijne. Ik heb onderweg een BT headset (een Plantronics sportband) die ook goed zit met sporten. Absoluut geen high-end, maar dat hoeft ook niet onderweg of tijdens het sporten. En noise canceling of een over-ears wil ik dan niet, want dan hoor je niets meer van je omgeving. En dat is niet handig/veilig/sociaal. De muziek is dan gewoon achtergrond.
Thuis zet ik wel mijn bedrade hoofdtelefoon (Beyerdynamic) wel op. Geen bijgeluiden, niets op te laden.
Engadget schrijft over een artikel in boingboing, dat schrijft over een artikel in de Consumerist, dat waarschijnlijk schrijft over het onderzoek, maar misschien ook niet want de echte bron heb ik nog niet gevonden en na drie redirects ben ik er wel klaar mee.
Ik heb al mijn muziek geript naar FLAC ipv een lossy formaat omdat ik wil dat mijn oren de zwakste schakel zijn en niet onbedoeld de soft-of hardware.
Aan de opslag van software hangt al enige tijd geen hoog prijskaartje meer en qua hardware is het ieder voor zich hoe duur het ze zich willen maken. Omdat data-opslag en bandbreedte geen issue meer zijn, heb ik gekozen voor de betere kwaliteit audioformaat.
Gemiddeld zitten mijn FLAC-bestanden rond de 900-1000kpbs en wellicht dat mijn bestanden nog wel wat kleiner zouden kunnen, maar ik zie geen goede reden(en) waarom ik het risico zou moeten nemen om op die kwaliteit te moeten inboeten. Zelfs als mijn oren het verschil niet of minimaal horen neem ik liever dat verlies qua data-opslag.
Voor mij moet een koptelefoon in eerste plaats lekker zitten en niet gaan irriteren, er zijn zat modellen die ook nog eens goed klinken (lekker genoeg) maar beiden is een beetje subjectief en persoonlijk.
Noise canceling... tsja wanneer je je muziek maar hard genoeg zet hoor je ook niets meer van de omgeving hahaha
Zelf gebruik ik een "over ear" JBL E55-BT, zelfs voor mijn PS4 wanneer ik game.
Ik snap dat echte audiofielen iets beters zoeken/willen maar ik zelf zie niet zoveel meerwaarde in de "noise cancelling" exemplaren.
Latency tests geven wel een aardige voorkeur aan aptX. Deze verschillen zouden al in het bereik moeten komen waar zij waarneembaar zijn in filmen. SBM latency is iig onacceptabel hoog voor films en de genoemde cijfers voor AAC is al krap bemeten.
Thx, goeie toevoeging die het belang van codecs duidelijk maakt. Luister je enkel audio, dan is het belang misschien niet zo heel groot, afhankelijk van de omgeving waarin je luistert. Gebruik je de koptelefoon om video te kijken (en luisteren), dan is latency opeens een belangrijke factor en maakt de codec opeens veel meer uit. Dat verschil heb ik in het artikel niet goed uitgelegd. Hopelijk aan de hand van jouw voorbeeld nu wel
Graag gedaan! Het is trouwens een leuke experiment om Netflix te kijken met SBC ipv aptX (ed). De latency is behoorlijk irritant. Het valt wellicht in eerste instantie niet op, maar als het eerst opvalt is er niet omheen te kijken. Netflix biedt geen gelegenheid om de audio sync aan te passen en voor een filmpje op reis is aptX ed wel een verademing. Ik heb trouwens een test gedaan met mijn SBC vs aptX koptelefonen en het uitzetten van aptX in de Bluetooth settings lijkt niet genoeg te zijn om de codec uit te zetten. Wellicht dat een bluetooth snoop hier helderheid op levert, maar voor een duidelijke test is het wel handig om het een keertje te ervaren met een koptelefoon wat alleen SBC ondersteunt. Dan wordt het effect pas duidelijk.
Bedankt voor deze zeer nuttige toevoeging! Recent heb ik zelf vanaf mijn tablet wat series gekeken en ik vroeg me al af waarom ik eigenlijk altijd een delay had in de audio dit kwam natuurlijk hierdoor. Zeer suf eigenlijk dat ik er niet bij stil heb gestaan dat de kans op latency zeer hoog is met een draadloze verbinding.
Daarmee meteen een waarschuwing: het gebruik van draadloze hoofdtelefoons voor real time gaming is niet aan te raden: te hoge latency. Het lukt mij zelfs niet om het oude Ultimate Doom te spelen met zo'n hoofdtelefoon, en Doom heeft van zichzelf al wat latency met de geluiden.
[Reactie gewijzigd door uiltje op 22 juli 2024 19:40]
Ik gebruik mijn JBL E55-BT voor gaming op mijn PS4, maar ik prik deze bedraad in mijn Razer Raju controller, ik vind het belangrijk dat ik ook kan kiezen om mijn koptelefoon bedraad aan te kunnen sluiten, BT gebruik ik wanneer ik em aan sluit op mijn Iphone SE voor onderweg.
Het fijne is dat hij het 18 uur vol houdt
Persoonlijk vind ik dat met gaming alles <-- bedraad moet zijn om alle latency uit te sluiten, netwerk, controller, koptelefoon...
ik merk hier helemaal niets van met mijn Sennheiser RS 160.
gebruik hem nu een jaar, en heb nooit gehad dat het geluid achter loopt.
Nu maakt deze ook geen gebruik van Bluetooth maar gebruiken ze een eigen protocol voor de dataoverdracht. Misschien maakt dat verschil?
Ik dacht ook dat de Qualcomm phones Apt-X ook efficienter kunnen processen waardoor je in theorie iets meer accuduur zou hebben op de phone? Weet dit echter niet zeker....
Van wat ik begrijp is aptx wel lichter om te decoderen tov aac wat wel gunstig is voor de accuduur van de koptelefoon. De telefoon moet echter meer doen want aac wordt onveranderd doorgelusd. Het decoderen van aac draagt ook bij aan de latency.
dit was voor mij de reden om de QC35 en de QC35-II weer terug te sturen. Netflix en youtube waren zelden lipsync. Nooit goed antwoord gekregen van Bose maar wel via reddit. Daarin legde gebruikers uit dat de latency inderdaad het issue was en niet opgelost kon worden door updates... iedereen test het met muziek maar niet met video... jammer. De Sony MX2 was al stukken beter maar de MX3 schijnt nog minder lag te hebben.
AAC is trouwens ook de codec welke wordt gebruikt door DAB+ (Digitale radio), luister je daar naar zul je dus al voldoende hebben aan de AAC codec. (bron: https://digitalradio.nl/faq/)
DAB+ gebruikt inderdaad de AAC+ standaard echter radiozenders in Nederland zenden uit in een nogal lage bitrate. van 48 kpbs (Q music non-stop) tot 128 kbps (NPO Radio 4). Dat scheelt nogal. In 128 kpbs klinkt Dab+ best redelijk maar daaronder hoor je echt de compressie. Wel jammer dat er zoveel zenders in één mux worden gepropt, want dat zorgt voor deze lage kwaliteit.
Nu ik je opmerking nog een keer lees ben ik het overigens wel met je eens. Als je in NL DAB+ OK vind dan maakt de codec van je hoofdtelefoon ook niet meer zoveel uit.
De bitrate van NPO Radio 2 op DAB+ is 96 kbps maar ik heb enige tijd terug een weekje in een leenauto van de garage gereden waarin ik vooral radio 2 aan had op DAB+... Ik vond het bij veel muziek treurig slecht klinken met zeer duidelijk hoorbare compressie artefacten. Wat mij betreft is DAB+ op deze manier echt geen geschikte vervanger voor FM. FM is ook niet perfect maar de problemen daarvan zijn (in mijn oren, voor gebruik in auto e.d.) aanzienlijk minder storend. Wat mij betreft mag DAB+ terug naar de tekentafel voor een nieuwe specificatie waarin die 128 kbps van Radio 4 als absoluut minimum gedefinieerd wordt met een sterke voorkeur voor nog een beetje meer.
AAC+ is vooral goed in de lage bitrates; boven de pak-m beet 128 kbps gaat AAC+ steeds meer terrein verliezen aan codecs als MP3. Veel ligt ook aan de gebruikte codec implementatie (er zijn bedroevend slechte implementaties van AAC+ en MP3) en aan de gebruikte processing, want er zijn er bij waarbij de processing binnen de AAC+ implementatie zorgt voor bagger geluid.
Daarnaast zit je nog met de aanlevering - ik heb AAC+ 96 kbps streams gehoord die overduidelijk uit een MP3 aanleverstream kwamen - niet om aan te horen.
Denk niet dat er wat aan te sleutelen valt. Het gaat gewoon om het commerciële belang van zoveel mogelijk reclame om de inkomsten te maximaliseren. Zou je een supercodec hebben die cd kwaliteit op 96kbps doet, dan kreeg je in plaats van meer kwaliteit gewoonweg nog meer zenders.
Helemaal eens, je hoort inderdaad duidelijk compressie artefacten. Wat dat betreft klinken veel internet radiostations vaak een stuk beter, met als uitschieter Radio paradise die streamt tot in 320 Kbps bitrate.
FM heeft beperkingen in het frequentiebereik (30 Hz to 15 kHz) echter met een goede tuner (en een zender die de processing niet agressief heeft ingesteld) kan het erg goed klinken.
Ik heb in een vorige auto een radio met DAB+ geïnstalleerd. Ik vond de geluidskwaliteit inderdaad niet beter dan de gewone FM. Eerder nog slechter met klikjes en ruis. Bovendien was de ontvangst vaak slecht en duurde het vaak een tijd voor er geluid kwam. Irritant vooral omdat hij automatisch naar het DAB+ signaal overschakelde als ik naar een FM station luisterde. Zat ik naar een nieuws item te luisteren, was de radio een hele tijd stil op zoek naar DAB+. Item gemist...
Ik dacht dat het aan de specifieke radio lag, maar maak uit jouw woorden op dat het deels ook aan de DAB+ ligt.
in de vw polo's (de meest luxe uitvoeringen volgens mij) zit dab+ en daar hoor ik wel het verschil, maar of het uitmaakt? Ik denk het niet. Vind dab+ wel fijn door de vele keuzes, dus ik heb thuis ook een dab+ aangeschaft, maar de ontvangst is thuis matig zeg, moet ik weer een antenne ergens gaan bouwen, eigenlijk bizar. Dus dat staat nog op de to-do list. Ondertussen een app gekocht om daarmee radio te luisteren, dat heel dab+ vind ik maar apart, als het in je huis al niet werkt, tja...
Maar in de vw polo's van het werk heb ik altijd echt heel goede ontvangst, er is maar 1 stukje dat ik ken waar het even 0,5 seconden wegvalt en ik rijd wel langere afstanden in de auto's van het werk (noorden en oosten van het land).
[Reactie gewijzigd door Verwijderd op 22 juli 2024 19:40]
Hier eventueel een wat uitgebreidere, serieuzere (AB) test: http://abx.digitalfeed.net/, kost ook wel wat meer tijd. Met name deze vond ik interessant om te doen. 96kbps hoor ik in elk geval erg duidelijk, maar vanaf 192kbps werd het al bijna niet meer te doen.
Vergeet niet dat naast je oren, hardware een hele grote rol speelt, op mijn speakers is het veel moeilijker te onderscheiden dan met mijn koptelefoon.
Komt omdat met speakers niet alleen de speakers en versterker en medium invloed heeft maar ook de grootte van de ruimte soort materialen in de ruimte en de manier hoe de speakers gepositioneerd zijn. En de meeste mensen hebben niet een speciaal geengineerde ruimte voor het optimale geluid
Ik heb de JBL E65 en deze ondersteund niet hoger dan AAC bluetooth, en ik kan het echt horen. De muziek klinkt vlak. Ik luister daardoor tegenwoordig gewoon via een kabeltje. Dan klinkt het wel goed.
Natuurlijk, dit betekent in dit geval niet perse dat het aan de codec ligt, misschien ligt het wel aan de interne versterker. Maar ik wil het toch even noemen, omdat je vaak wel het verschil merkt als je langer luistert. Neem als analogie bijv. de biertest. Hierin lukt het je ook niet om Brand en Pit bier te onderscheiden; maar als je er een heel glas van moet drinken merk het het echt wel.
[Reactie gewijzigd door aufbakanleitung op 22 juli 2024 19:40]
Je zegt dat je tegenwoordig via een kabeltje luistert, met dezelfde headset? dan is denk ik eerder bluetooth de bottleneck in kwaliteit, niet de codec / format
Als ik mijn JBL-E50 BT (over ear) vergelijk met mijn AKG Y50 BT (on ear) leg, dan wint de AKG het. Ik werd prettig verrast door het verschil in muziek beleving. Kabeltje heb ik nog niet geprobeerd.
Volgens mij heeft ooit iemand hier op het forum ook een programmatje gemaakt met daarin een stukje muziek in mp3 in diverse bitrates.
Iedereen kon dan raden wat de volgorde was van 64kbps tot 320kbps. De eerste paar haalde iedereen er wel uit, maar vanaf 128kbps was het verschil zo goed als niet te horen voor de meeste.
De meeste zullen die geluidsfragmenten ook afgespeeld hebben op de slechte speakers van hun PC en misschien waren de geluidsfragmenten ook slechte opnamen waar weinig dynamisch bereik in zat..
Iedereen roept steeds dat lossy good genoeg is. Maar toen de wetenschappers van Philips kwamen met de kwaliteitsdefinitie van CD, hadden ze goede redenen om te gaan voor 1411 kbps in 16 bits en 44100 Hz.
[Reactie gewijzigd door pepsiblik op 22 juli 2024 19:40]
Detail: Philips wilde gaan voor 14 bits, omdat ze daar al chips zo goed als klaar voor op de plank hadden liggen. Het was Sony die er op stond dat het 16 bits werd en ook minimaal 44.1 KHz samplefrequentie. Dus de CD geluidskwaliteit hebben we meer aan de "stijfkoppigheid" van Sony te danken. Philips was meer de kracht achter het medium en opslag - overigens goed werk op dat punt.
En idd zoals @Brousant meldt de audioencodingtechnieken stonden toen nog in de kinderschoenen, al kwamen de MPEG audiostandaarden wel snel, MP3 (eigenlijk MPEG 1 Layer 3) werd daar uiteraard de bekendste van maar ook de minder vergaande coderingen/compressies als MPEG 1 Layer 1 en Layer 2 kenden kenden hun toepassingen zoals het geluid van VCD en DCC. Overigens maar goed ook dat ze tijdens ontwerp van de CD nog niet zo ver waren met de encodering want iemand van Philips verklaarde later informeel als ze daar toen al verder mee waren geweest dat de CD mogelijk gecomprimeerd zou zijn geweest. Dat lot is ons gelukkig bespaard gebleven.
Volgens mij verwar je een paar zaken. Philips maakte in zijn eerste generatie CD-splers gebruik van 14-bits DACs, maar omdat gebruik werd gemaakt van oversampling werd alsnog de 16-bit resolutie bereikt. De standaard werd volgens mij bepaald op 16 bit resolutie, 44,1 kHz sampling, als ik het goed heb. Theorie van Nyquist zegt dat bij een bepaalde sampling rate de helft van de sampling frequentie correct kan worden weergegeven (dus, zeg, ruim 20 kHz). Dus die 44,1kHz heeft vooral met wetenschap te maken - en het Philips Nat Lab uit die tijd mag je gerust als wetenschappelijk instituut beschouwen - en minder met politiek, commercie, etc. 16-bit resolutie zorgt voor een maximaal dynamisch bereik van 96 dB, hetgeen volstaat met de meeste (zeg maar gerust 99,9%) muziek EN voor de meeste luisteromgevingen (96 dB dynamisch bereik wil je in het Concergebouw niet in je huiskamer). Problemen in het elecronische domein om alles boven de 20 kHz weg te filteren is een probleem an sich BTW
Het aantal bits kan ik zoveel niet over zeggen, maar omdat de mens tot max ~20kHz kan horen moet er minimaal dubbele frequentie gesampled worden om een toon van 20khz te produceren. Het aantal kbps volgt gewoon uit 16bit, 44kHz in stereo (en dus x2).
Maar het gaat niet om de samplerate, het gaat vooral om wel of geen compressie. En vergeet niet, de CD is in 1982 uitgebracht. MP3 kwam pas in 1993. Lossy compressie voor audio was in 1982 bij lange na nog niet productierijp, er hooguit wat research hier en daar.
[Reactie gewijzigd door .oisyn op 22 juli 2024 19:40]
De reden was dat Philips geen DAC converters had, die kwalitatief goed genoeg waren om met 16 bits een betere signaalruisverhouding te krijgen dan met 14 bits. Met andere woorden... die laatste 2 bits op de 16 bits converters leverde meer ruis op.
Philips kon met viervoudige oversampling de SN verhouding naar 102 dB krijgen met 14 bits...
Iedereen roept steeds dat lossy good genoeg is. Maar toen de wetenschappers van Philips kwamen met de kwaliteitsdefinitie van CD, hadden ze goede redenen om te gaan voor 1411 kbps in 16 bits en 44100 Hz.
Indertijd bestonden psychoakoestische compressiemethoden zoals mp3 en dergelijke nog niet, in ieder geval niet praktisch toepasbaar in consumentenapparatuur. Dus "lossy" was toen helemaal geen optie.
Dat zal ongetwijfeld ook te maken hebben gehad met de hardware die bij veel mensen staat. Om het verschil te kunnen weergeven heb je vanaf een bepaald punt gewoon behoorlijk goede audio-hardware nodig. Dat heeft niet iedereen zomaar in huis. Die resultaten zeggen dus vrij weinig.
De compressie is tegenwoordig ook gewoon heel erg goed. Ik zou mij er persoonlijk niet zo druk om maken, zeker niet met die luide muziek van tegenwoordig. Kijk, als je echt een klassiek purist bent, soit. Maar ik na de test te hebben gedaan ben ik meer dan gelukkig met de high quality setting van spotify.
De compressie is tegenwoordig ook gewoon heel erg goed.
Tegenwoordig? De meeste compressie waar je naar luistert bestaat al 15 jaar. Er is juist enorm weinig veranderd, en dat is best jammer want er zijn best mogelijkheden om of betere kwaliteit of kleinere omvang te krijgen. Maar net als bij zoveel standaards, het valt niet mee om iets nieuws te doen.
Beetje jammer die test van The Verge, spectogram staat er gewoon bij. Ik heb alle 3 goed gekozen door daar naar te kijken.
Maar iets meer on topic, deze tests op het internet doen vaak het halve werk aangezien hardware hier toch wel in meespeelt. Op sommige hardware is het verschil veel duidelijker te horen.
Dat is het niet, ik kan het ook wel horen. Maar de test is voor mij verpest omdat ik de antwoorden al kon zien Hoe weet ik nu of dit accuraat is en geen "confirmation bias"?
Ik kan dit beamen. Ik heb de Bose, mijn vrouw de Sony. Ik merk meer witte ruis met de Sony. Daarnaast is de Bose iets comfortabeler dan de Sony, alhoewel de Sony na een paar maanden gebruik wat minder klemt dus ook iets comfortabeler is geworden.
Qua verschil in geluid merk ik vooral dat de speakers dichter bij je oren lijken te zitten met de Sony, dus het geluid is iets dichterbij. Sony klinkt iets gedefineerder, maar beide klinken prima. Ik merk overigens ook een behoorlijk verschil in geluid via mijn laptop en geluid via mijn Android telefoon. Op alle drie de apparaten ben ik alleen maar geconnect, en heb ik geen equalizer instellingen veranderd. Op mijn laptop klinkt het geluid alsof het anders gemixed is als op mijn telefoon, en vind ik het iets fijner klinken op mijn telefoon.
Overigens nog een verschil tussen de Sony en Bose: Bij de Sony moet je van je ene apparaat disconnecten, voordat je op een andere kan connecten. Bij de Bose kan je met twee apparaten tegelijk connecten. Klein voordeeltje voor de Bose.
Na 37 jaar motorrijden (met doppen) is mijn gehoor vast ook niet meer 100%.maar als ik op mijn mate 10 pro tussen verschillende codecs met mijn 1000xm2 op hoor heel duidelijk verschil. LDAC is, niet alleen absoluut, superieur aan eerder genoemde codecs.
Die latency is inderdaad wel interessant (bij kijken naar film of bij gamen). In dat laatste gevan kun je hem wellicht ook het beste via een kabel verbinding maken.
Er is trouwens wel een aantal plug-ins beschikbaar om de video / geluid weer in sync te krijgen.
Voor wat ik al eerder aangaf, ik hoor het verschil niet, maar dat kan dus ook aan mijn gehoor liggen. Ik raad dus aan om ze zelf op te zetten, wat goede muziek op te zetten, en de fijnste wat betreft geluid/comfort aan te schaffen, het blijft toch een subjectieve keuze.
Zelf heb ik dat gedaan met muziek van Dire Straits, met de nummers 'Telegraph road' en 'Private investigations', Daarbij gebruikte ik Poweramp (Full version) met Flac files op mijn Oneplus 3T (met laatste Android versie). Settings op 'High' gezet met voorrang op kwaliteit van muziek bij LDAC voor de Sony, en AAC voor de Bose.
De Sony klonk wellicht net wat 'voller' of 'vollediger', maar dat verschil was zo klein dat ik er niets mee kon.
[Reactie gewijzigd door Verwijderd op 22 juli 2024 19:40]
Daarnaast was het leuk geweest als er werd genoemd waarom LDAC tegenwoordig in Android 8+ zit, Sony heeft de bron code hiervoor gedoneerd aan Google.
Even voor de duidelijkheid welke codecs op welke apparaten vaak gebruikt worden, op volgorde van bitrate (laag naar hoog):
SBC - Simpele Bluetooth meuk.
AAC - Wordt bij Apple gebruikt als standaard codec.
AptX (HD) - Ontwikkeld door Qualcomm, beschikbaar op bijna alle moderne Android telefoons.
LDAC - Ontwikkeld door Sony, beschikbaar voor Sony apparaten en Android 8+ telefoons.
Allemaal heel fancy en leuk en aardig, maar mijn Android 8 (onrootbare) telefoon heeft niet eens een systeem-brede equalizer (terwijl de DSP in elke moderne telefoon dit wel gewoon ondersteunt).
Ik kan het afspelen van geluid op Android daarmee niet echt serieus nemen... En ja, sure een goede muziek app heeft een eigen equalizer (misschien?), maar Nee. Gewoon Nee. Geen excuus en mega onhandig en omslachtig.
Mijn 5 jaar oude Sandisk MP3 speler van 35 EUR klinkt letterlijk beter dan mijn 650 EUR Android 8 telefoon zonder equalizer.
[Reactie gewijzigd door GeoBeo op 22 juli 2024 19:40]
Die Sandisk heeft ook maar een doel: muziek afspelen. Jou telefoon heeft veel meer doelen. En daar betaal je extra voor.
Kosten zijn voor mijn telefoon fabrikant een heel heel erg slecht excuus om de equalizer niet aan te zetten. De software (Snapdragon audio+) en hardware (DSP) zitten namelijk gewoon al in het OS en de drivers. Het enige dat de fabrikant moet doen is hem aanzetten.
Overigens is het mij een raadsel, waarom dit niet een standaard stock-Android instelling is maar goed. Ik begrijp niet waarom het instellen van de brightness en kleurcorrectie van je scherm wel een OS-instelling is, maar het instellen van audio-correctie niet. Totaal onlogisch IMO.
Misschien ligt het aan het feit dat Google verdient aan visuele advertenties en het ze daarom redelijk weinig kan schelen dat audio niet goed weergegeven wordt.
Maar waarom heb je in godsnaam een dsp nodig??
Omdat de DSP van de SoC in mijn telefoon een hardware equalizer functionaliteit biedt en die heb ik nodig, omdat:
-- Luidspreker: een telefoon standaard meestal verschrikkelijk blikkerig en schel rot geluid geeft (over de speakers), wat je kunt compenseren door de hoge tonen wat terug te draaien. De standaard instelling is verschrikkelijk voor je oren en ziel.
-- Telefoon aan oor: zie hierboven, maar dan voor bellen. De standaard instelling is: of je wordt doof van het schelle rot geluid, of je kunt de ander niet verstaan.
-- Koptelefoon/externe speaker via headphone jack: elke koptelefoon en set speakers is anders, hier wil ik graag voor kunnen compenseren. Elke Youtube video is anders, ook hier wil ik voor kunnen compenseren en elke Podcast en elke film enz enz. Per omgeving is het ook nog eens heel anders. In het vliegtuig doe ik standaard oordopjes in. Deze blokkeren huilende babies en vliegtuig motor geluid redelijk goed, maar blokkeren ook de hoge tonen van de audio uit de telefoon. Mijn noise cancelling koptelefoon (die ik daaroverheen op doe) zet ik lekker hard met daarbij juist wat extra hoge tonen. Resultaat: ik hoor mijn muziek/film perfect en hoor helemaal niets van de huilende baby of vliegtuig motoren. Noise cancelling is leuk, maar die blokkeert geen huilende baby die naast je zit. Mijn truc in combinatie met noise cancelling wel.
Verder zitten equalizers echt zowat op elk audio apparaat sinds de generatie van mijn opa en oma, waarom dan nu ineens niet meer in moderne dure smartphones?
[Reactie gewijzigd door GeoBeo op 22 juli 2024 19:40]
DSP heeft een negatieve impact op de geluidskwaliteit. Vandaar de vraag. Maar met de voorbeelden die je geeft kan ik me voorstellen dat de nadelen niet opwegen tegen de voordelen.
DSP heeft een negatieve impact op de geluidskwaliteit. Vandaar de vraag. Maar met de voorbeelden die je geeft kan ik me voorstellen dat de nadelen niet opwegen tegen de voordelen.
Alle audio die uit je telefoon komt gaat sowieso via een DSP...
Als je een DSP wilt vermijden zul je terug moeten naar LP's en bandjes.
Helaas is wel of geen equalizer keuze van fabrikant. Mijn goedkope Huawei p9 lite had hem wel. Een high end LG niet
Toevallig een Qualcomm in je Androidtelefoon? Want ik heb het weten op te lossen door de equalizer van Qualcomm (apk) te installeren. Google maar op MusicFX
[Reactie gewijzigd door Relief2009 op 22 juli 2024 19:40]
Helaas is wel of geen equalizer keuze van fabrikant. Mijn goedkope Huawei p9 lite had hem wel. Een high end LG niet
Toevallig een Qualcomm in je Androidtelefoon? Want ik heb het weten op te lossen door de equalizer van Qualcomm (apk) te installeren. Google maar op MusicFX
Oh yes, die zocht ik, thanks!!
Ongelofelijk dat dit niet standaard in het OS en/of de fabrikant software zit. Een van de vele redenen dat ik het echt een hork van een OS blijf vinden.
Met de Sony krijg je de app met de equalizer, want de dsp zit in de koptelefoon en in deze test worden de koptelefoons besproken, want die kan je namelijk ook op een MP3 speler aansluiten. Ik ben trouwens wel nieuwsgierig naar de telefoon van € 650,- die dat niet allemaal kan.
Ik vind het jammer dat zoveel apparaten alleen SBC ondersteunen; mijn JBL charge 3 en zelfs mijn auto (van 2015) ondersteunen alleen SBC. Ik hoor het verschil tussen de DAB+ radio en Spotify op mijn telefoon, via bluetooth best goed.
Maar als je dus 1 van deze koptelefoons icm een iPhone gebruikt, dan ben je aan de SBC - Simpele Bluetooth meuk gebonden? (behalve bij de Beats) oh nee laat maar
[Reactie gewijzigd door Menesis op 22 juli 2024 19:40]
Ja, dat is zeker jammer. Die werd aangekondigd net nadat we al het testwerk af hadden. Uiteraard hebben we overwogen om het artikel uit te stellen en te wachten tot de XM3 beschikbaar was, maar er zit best veel testwerk in. Zo hebben we bijvoorbeeld niet elke week een transatlantische vlucht. Het voornaamste argument om niet te wachten: je zult zien dat er dan net een PX2 of een QuietComfort 35 III wordt aangekondigd...
Klopt, maar dan zul je moeten zorgen dat hetzelfde kind op dezelfde toon even hard huilt bij alle koptelefoons.
Ik weet niet of de moeder en medereizigers dit zullen waarderen
De XM3 heeft net als zijn voorganger touch bediening ipv fysieke knoppen. Dat blijft voor mij een minpunt. Ook is de Bose nog steeds lichter en ik kan uit eigen ervaring delen dat ik geen enkel moment de neiging heb gehad om de Bose 35II af te zetten tijdens een 11u durende vlucht.
Wat is er minder aan touch dan fysieke knoppen? Ik vind het juist fijn dat ik niet erop hoef te drukken want dat verplaatst weer de drukpunten van de koptelefoon.
Gek, ik loop er regelmatig mee, nooit last van dat ie per ongeluk activeert eigenlijk. Vind de touch controls ideaal, werkt door een capuchon heen, en ik hoef nooit te zoeken naar knoppen.
Denk dat de methode van de Beats toch net iets beter werkt, terwijl je ook niet dient te zoeken naar knoppen. Je hebt al een ruimtelijk 'gevoelsbeeld' doordat je weet waar de potten op je oren staan. Ben niet zo te spreken over die touch controls. (maar bon, het onwenselijk activeren heb ik ook nooit meegemaakt, daar lijkt hij inderdaad wel goed tegen bestand)
De touch doet niet altijd wat je wenst: horizontaal wordt soms met verticaal verward door het systeem. Waarschijnlijk doordat de gebruiker de input niet juist aanlevert zoals hij wenst, maar dit blijkt dus niet altijd zo evident om juist te hebben (komt terug in elke review en persoonlijk vind ik het ook niet de beste methode). Dan klinken de verborgen knoppen van de Beats al veel beter in de oren.
De M3 heeft ook USB-C, maar enkel om op te laden, dit vind ik ook persoonlijk spijtig, zeker aangezien de Bowers & Wilkins toont dat het wel gaat. In werksituaties waar je toch achter een laptop zit is dat wel gemakkelijker voor het switchen van devices. Windows 10 laptops hebben de neiging NFC niet te ondersteunen...
Voor de rest zeer tevreden over deze headset waarbij de reviews vooral aangeven dat het draagcomfort en de noise cancellation (die allebei al tot de top behoorden) er serieus op vooruit zijn gegaan ten opzichte van de hier geteste variant.
[Reactie gewijzigd door Terracotta op 22 juli 2024 19:40]
Daarom is het gewicht lager. Blijkbaar hebben de meeste mensen liever iets minder gewicht dan nog een paar uur extra batterijtijd, die toch al extreem (vaak 20-ish uur) lang is.
Ik ben ook wel benieuwd naar de optie van Bang en Olufsen, en de Nura headphones waar je overal van die prachtige verhalen van leest, met een custom profile voor je oren.
Ik heb na een maand al bovenstaande opties geprobeerd te hebben, uiteindelijk toch de B&O H9i gehaald. Wat mij betreft die meerprijs absoluut meer dan waard.
Bose klonk gewoon niet goed, Sony heeft belabberde bouwkwaliteit, Bower & Wilkins met geen mogelijkheid te dragen in combinatie met een bril. Dan maar de H9i die qua comfort net onder de QC35 zit, maar qua bouwkwaliteit en geluidskwaliteit met ANC de rest ver achter zich laat.
Thanks voor je reactie. Is de B&O H9i ook qua noise cancelling even goed of iig goed genoeg?
Ik hou ook van het B&O geluid, dus denk dat dat hem wel wordt. Enige waar ik gerwoon heel nieuwsgierig naar ben is de Nuraphone, ik zag dat je hem bij de bijenkorf in Amsterdam hem kan testen.
Ja dit vond ik ook al. Uiteraard ben ik wel een beetje biased want ik heb zelf de XM3 maar de reviews zijn lovend en ik ben in mijn zoektocht nog niemand tegen gekomen dat de XM3 niet de beste vind.
Het geluid van de XM3 is echt onovertroffen voor mij.
De bose qc35 heeft net als de 25 nog steefs last van vervorming als de bass het wat zwaar krijgt, bose is het enige koptelefoon merk wat hier last van lijkt te hebben, voor mij dan ook de redem om voor de sony mx te gaan
Nog een ander voordeel van de XM3, is dat hij USB-C heeft ipv de gare snel falende micro-USB stekkers.
Ik persoonlijk vermijd micro-USB zoveel mogelijk als de pest, en kies liever een ander product ook al kost dat meer, daar ik al veel te veel te veel telefoons en e-sigaretten heb moeten weggooien vanwege een kapotte aansluiting, meestal net buiten garantie.
Ik zelf heb beide getest, en vanwege mijn wat kleinere oren zaten beide prima bij mij, de XM3 zat voor mij marginaal beter, maar zeker niet €80 beter, maar had wel USB-C, en ik wil mijn XM3 jaren gebruiken.
Ik heb zelf de pxc550 en kan me niet helemaal vinden in deze review. Ik vind het geluid fantastisch omdat hij juist niet teveel de bassen benadrukt, wat een modeverschijnsel is. Ik heb de Sony ook beluisterd en die vond ik wat donker klinken, en het plastic kraakte als je je hoofd bewoog, en dat vind ik een kwaliteitsdomper. In andere reviews wordt van de Sony gezegd dat het hogere middengebied wat op de achtergrond staat. Ik denk dat de reviewer een 'jong' gehoor heeft en gewend is aan de huidige trend. Dat moet je niet zoeken bij Sennheiser, want de Duitsers zijn nogal conservatief - in dit geval een voordeel. De B&W PX heb ik ook beluisterd, heeft een eigen klank die mooi is en hij ziet er het mooist uit van allemaal, maar hij drukt erg hard op je hoofd en is zwaar en kost 110 Euro meer. Tenslotte: ik heb de px550 in het vliegtuig gebruikt en de noise cancelling doet meer dan genoeg! Je hoort nog wel iets van de achtergrond, maar wat een oase van rust! Ook blijft de klankkleur onveranderd met noise canceling aan, in tegenstelling tot de Bose.
Wat ik zelf mooi vind aan deze review is de aandacht voor de pasvorm en het ontwerp. Betreft de geluidskwaliteit is het inderdaad een erg aparte review. Ik heb in de vergelijking tussen deze 4 (Beats heb ik nooit serieus overwogen) behoorlijk wat reviews gelezen om tot een goede keuze te komen. Ondanks wat kleine verschillen is vrijwel unaniem de ranking qua geluidskwaliteit:
1. B&W PX wireless
2. Sennheiser PXC550
3. Sony WH1000 XM2
4. Bose Quietcomfort 35 II
Als we even de B&W buiten beschouwing houden gezien de hogere prijs (wordt vaak niet in deze vergelijking meegepakt) is de ranking qua noise cancelling vaak juist andersom.
1. Bose Quietcomfort 35 II
2. Sony WH1000 XM2
3. Sennheiser PXC550
Zo kom je dus op de volgende korte omschrijving:
B&W absolute topper in geluid NC en bediening, maar zit in een hogere prijsklasse. Levert wel in op comfort.
Sennheiser: Beste geluid
Bose: Beste NC
Sony: Tussen de Bose en Sony qua geluid en NC.
De WH1000 XM3 schijnt overigens dit rijtje behoorlijk overhoop te gooien, jammer dat die niet is meegenomen.
Elke review die ik ben tegengekomen zegt dat het ding het in ieder geval op alle fronten beter doet dan zijn voorloper - die al bovenin te vinden is. Wat dat betreft kan het dus niet echt misgaan als je hem aanschaft.
Overigens vond ik de veel goedkopere in-ear met ANC van Sony (wf-1000x) ook niet slecht. Mijn neefje heeft die gekocht van zijn zuurverdiende centjes. Er zijn prima midrange alternatieven (met midrange performance).
"Bij de PXC 550 Wireless van Sennheiser schiet het draagcomfort te kort, net als het geluid en de noisecancelling"
Dit kan ik zeker niet beamen. Ik heb zowel de Bose, Sennheiser als de Sony ruim een week kunnen proberen voor de aanschaf. Vervolgens is het juist de Sennheiser geworden vanwege het draagcomfort. Het is de enige die ik meer dan 3 uur op kan houden zonder pijn aan mijn oren te krijgen.
Hier exact dezelfde ervaring. De Bose vond ik niet fijn zitten plus dat ik geen fan ben van de opgeblazen/duidelijk aanwezige bas. Als liefhebber van het zwaardere gitaarwerk vond ik de bas van de Bose ook veel te "poppy" terwijl het laag op de sennheiser voor mij goed in balans is met de rest van het geluid.
Zo blijkt maar weer dat alles te meten en quantificeren is maar dat smaak en voorkeuren toch altijd blijven verschillen.
Ja, zowel draagcomfort als geluid zijn zeer persoonlijk. We hebben beide aspecten met verschillende personen hier op het Tweakers HQ getest, al is dat natuurlijk nog steeds slechts een zeer kleine steekproef...
Draagcomfort is inderdaad persoonlijk, omdat iedereen een verschillend hoofd heeft. Dat kan je niet objectief meten.
Geluid kun je echter wel objectief meten. Een vlakke frequentie curve geeft het geluid weer zoals het door de artiest/componist bedoeld is.
Het persoonlijke aspect is dan dat sommige mensen dat geluid willen vervormen op een manier die zij mooier vinden. Sommige merken doen dat al standaard, waardoor die mensen dat merk dan mooier geluid vinden geven.
Maar als je werkelijk vind dat geluid zeer persoonlijk is, dan kan je in de review alleen een beschrijving geven en zou je het geen score moeten geven.
De review laat zien dat de reviewers geen neutraal geluid willen hebben. Dat is prima, maar ik vind het onterecht om een model dat wel natuurgetrouw weergeeft dan minder te waarderen.
Bij de Sennheiser zit ik zelf nog te spelen met de Bass. Zonder EQ klinkt normal mode bij sommige nummers goed. Maar bij dance en hardstyle (etc.) iets te plat, daar klinkt Club Mode weer beter. Ik moet met de EQ dus eigenlijk Club Mode na maken maar dan met halve Bass.
Het blijkt erg persoonlijk, ik heb een PXC 550 tot grote tevredenheid, een collega vindt hem niet lekker zitten omdat zijn oren niet passen...
Verder heb ik ook voor de 550 gekozen omdat je hierop de noise cancelling uit kan schakelen, iets wat anderen vaak niet kunnen. In een relatief stille omgeving luisteren is echt veel prettiger met NC uit!
Ik heb ook de Sony, Sennheiser en Bose een aantal weken getest. De Sony klonk goed, fijne bediening, maar na verloop van tijd deed het pijn aan mijn oren, omdat het niet volledig over-ear was bij mij.
De Sennheiser klonk helderder en zat erg comfortabel, echter te zachte kussens die "soppig" aanvoelde,
ook werden ze te warm na een half uurtje dragen. Wel een goede bediening.
De Bose zit heerlijk over mijn oren, het geluid is wel soms bedompt of dof, maar dat wisselt per bron. Zelfs na lange tijd zit deze nog comfortabel. Dat je veel apparaten kunt linken en tussen kunt switchen, is bijzonder handig. Dus voor mij was het: 1. Bose, 2. Sennheiser, 3. Sony
O ja, momenteel zowel de QC35 en QC35 II in bezit. Het is verslavend.
[Reactie gewijzigd door Friemel op 22 juli 2024 19:40]
Ik heb zelf de Teufel Mute BT, en had hem er graag tussen zien staan bij deze test.
Ik vind hem zelf erg lekker zitten (alhoewel hij beachelijk staat vanwege de brede hoofdbeugel), en het is een verademing in het vliegtuig (met name tegen krijsende baby's).
Ik heb ook een aantal andere opgehad, maar vond deze toch het lekkerst zitten, ook hier op tweakers krijgt hij 4,5/5 sterren.
Ik heb hem thuis getest tegenover mijn Sennheiser 363D (mijn game headset) en hij geeft een veel warmer geluid, wat wmb goed is voor een media (audio/video) koptelefoon (het neutralere geluid van de 363D is dan weer goed voor gaming) en ik vind hem ook lekkerder zitten tijdens lange vluchten (vs. lange gamesessies van de Sennheiser).
Ik had graag gezien hoe hij zich tov deze geteste modellen staande had gehouden.
Bijkomend voordeel van over-ear koptelefoons is overigens ook dat ik véél minder last heb van mijn oren tijdens het vliegen, normaal gesproken ben ik daar zeer gevoelig voor (het druk verschil) maar het is (bij mij) beduidend minder dan zonder koptelefoon of de in-ears van mijn Iphone,
[Reactie gewijzigd door zion op 22 juli 2024 19:40]
Ik heb de Teufel Mute BT gehad, maar helaas is de beugel kapot en heb ik de Bose QC 35 II als vervanger gekocht. Het grootste verschil tussen die twee (voor mij!) is dat de Bose een stuk lichter is, langer batterij duur heeft en een stuk minder klemt. Ook is het Bluetooth bereik van de Bose een stuk groter waardoor ik soms mijn telefoon vergeet mee te nemen.
Qua microfoon is de Teufel wel een stuk beter (als ik mijn telefonische gesprekpartners mag geloven) en het schijnt dat de microfoon van Bose iets meer omgevingsgeluid oppakt dan Teufel. Echter op noise canceling (NC) aan mijn vind ik de Bose een stuk prettiger. Voornamelijk in de auto is het fijn om je NC op "low" te zetten. Op die manier hoor je toch nog je eigen auto en de auto's om je heen. Bij Teufel zette ik altijd de NC uit.
Qua geluid is de Teufel een tikkeltje helderder terwijl de Bose juist een iets warmer en voller geluid geeft. Ik merkte dat voornamelijk omdat bij Bose de muziek met melodie een stuk beter tot zijn recht kwam terwijl bij Teufel de wat hardere muziek juist ongelooflijk fijn klonk. Echter dit kan ook een kwestie zijn van dat mijn smaak continue verandert, dus echt zeker weten doen ik het niet.
Verder is het ook super fijn dat de headset van Bose gekoppeld kan zijn aan twee apparaten. Meestal is het gekoppeld aan mijn telefoon (Spotify), maar soms wil ik een youtube filmpje kijken en dan is het kwestie van pauzeren en het youtube filmpje starten.
Het laatste wat ik nog kwijt wil is dat de bouwkwaliteit van Bose toch een stukje hoger is dan de Teufel. Bij de Teufel zag je na een halfjaar toch echt wel gebruiks-schade terwijl mijn Bose daar juist geen last van heeft.
Ik gebruik de Teufel eigenlijk voornamelijk voor vliegen (moet ik helaas regelmatig) en dan vind ik belangrijk dat ik A: mensen niet stoor, en vraag (vroeg) het ook vaak aan mensen naast me, en die zeiden dan zonder uitzondering dat ze niks hoorden, en B: dat ik geen last van (met name) kinderen heb. Aan beide voorwaarden voldoet hij uitstekend.
Ik ben het absoluut met je eens dat hij meer gericht is op moderne muziek, en voor Tsjaikovski zou ik hem zeker niet als eerste aanraden nee, dan is mijn Sennheiser beter (of mijn Monitor Audio Speakers )
Ook qua bouwkwaliteit ben ik het eens, ik vervoer hem altijd in zijn hoesje, en toch is het Teufel logo (op het zwenkarmpje) weggesleten, en was ik vanaf het begin al een beetje bang hoelang het omklap mechanisme het vol zou houden, maar die doet het nog steeds prima.
Qua BT bereik ben ik niet ontevreden, kan gewoon door mijn hele 2 slaapkamer appartement van gewapend beton heen lopen zonder enig signaal verlies, terwijl mijn telefoon in de huiskamer naast de bank blijft liggen.
Ik heb huis met drie verdiepingen en als ik mijn telefoon beneden laat dan kan hoor ik nog steeds muziek als ik op zolder ben. Het is niet dat de Teufel daar slecht is, maar de Bose is net een tikkeltje beter. Persoonlijk vind ik het meer een nadeel aangezien ik nu vaker mijn telefoon in de auto laat liggen en daar pas s'avonds als ik naar bed ga daar achter kom.
Het omklap mechanisme is niet waar ik me zorgen overmaakte, maar mijn kop is blijkbaar dusdanig breed dat er te veel stress kwam op de boven en onderkant van de beugel, met als het gevolg dat de bovenkant van de beugel en de onderkant van beugel telkens uit elkaar gaan. Kwestie van langere schroeven en ik heb een extra koptelefoon.
Verder is het ook super fijn dat de headset van Bose gekoppeld kan zijn aan twee apparaten. Meestal is het gekoppeld aan mijn telefoon (Spotify), maar soms wil ik een youtube filmpje kijken en dan is het kwestie van pauzeren en het youtube filmpje starten.
De Teufel kan dit ook, op mijn werk ben ik meestal zowel aan mijn laptop als aan mijn telefoon gekoppeld.
Goede suggestie van de Teufel. Heb hem ook gehad maar vond het geluid van de Sennheiser urbanite XL wireless beter klinken, dus die gehouden ook al heeft hij geen noise cancelling.
Maar die Teufel is helemaal niet gek, ondersteund ook AptX in tegenstelling tot de opvolger, de Real blu NC. Echt gek dat een nieuw model iets niet ondersteund wat de oude wel heeft.
Nou heb ik al sinds de release de Beats Studio3 en ik kan me zeker niet vinden in het afknijpen. Vanaf het begin zit de koptelefoon perfect en loop ik er geregeld langere tijd achterelkaar mee. Nog nooit heb ik enige vorm van afknijpen ervaren, ik vind ‘m zelfs comfortabeler dan menig ander koptelefoon die ik heb geprobeerd.
De review tov de Beats vind ik sowieso vrij gekleurd. Veel punten die als pluspunt benoemd zouden moeten worden, worden niet benoemd (iCloud pairen, Apple W1 chip etc). Daarnaast ondervind ik niet de enorme bass en slechte hoge tonen. Ik ben hartstikke tevreden met het geluid en zou zonder twijfel weer de Beats kopen.
[Reactie gewijzigd door Herax10NL op 22 juli 2024 19:40]
De w1 chip is enkel een voordeel als je verbinding maakt met een Apple product. Maar het voordel is in dat geval wel significant. Pairen werkt gewoon perfect en het bereik, een factor die hier niet wordt besproken, is veel groter.
Toevallig gisteren de Sony gekocht. De nieuwe 3 heb ik ook getest, maar te weinig verschil (en niet op voorraad). Thuis in de stilte hoorde ik wel een ruis, dus benieuwd of de 3 daar beter in is.
Verder een verzoek of er ook een noise cancelling sport oordoppen line up mogelijk is. Omdat je die niet mag terugsturen vanwege hygiëne, is het moeilijk kiezen. Ik heb Sony oordoppen van 200€, maar de noise cancelling is nihil!
Mijn vriendin heeft een quiet comfort. Erg fijne headset en prachtig geluid. Ben zelf alleen niet zo thuis op het gebied van codecs. Ik luister voornamelijk Spotify (extreme kwaliteit). Zou de Sony dan beter zijn ivm ondersteuning meer codecs?
Heb momenteel zelf al een jaartje de Sony's na het vergelijken met elke koptelefoon die in dit artikel getest zijn.
LDAC tegenover SBC is echt het grootste verschil dat je zal merken tussen de koptelefoons. Ik luister enkel via Spotify, en zelfs daar is het verschil groot genoeg om het meteen te merken. Je smartphone moet wel LDAC ondersteunen (Android 8+, maar niet elke smartphone heeft de codec).
De Sony WH-1000XM3 die net uit zijn (collega heeft die net gekocht), hebben dikkere kussentjes boven op het hoofd, en zijn veel comfortabeler dan de XM2.
Het is dus zeker niet zo simpel als 'je gebruikt Spotify, dus merk je het verschil niet tussen QC35 en XM2/3'
[Reactie gewijzigd door Dare Devil op 22 juli 2024 19:40]
Moet je op je telefoon nog wat instellen om de juiste codec te gebruiken?
Ik heb de Sony mbr1000(voorloper van de geteste koptelefoon) maar ben nooit het android instellingen menu ingedoken. Zoeken koptelefoon en telefoon zelf de beste codec uit?
Telefoon en hoofdtelefoon zoeken dit inderdaad samen uit, er wordt gebruik gemaakt van de beste codec die beiden ondersteunen. Sinds Android Oreo (8 ) kan je via de ontwikkelaarsopties een codec kiezen, echter bij sommige telefoons schiet deze terug na het afsluiten van het menu. Sony heeft inderdaad een handige app die ook toont hoe je telefoon verbonden is.
Welk merk en type smartphone heb je?
[Reactie gewijzigd door musicfreak op 22 juli 2024 19:40]
Moet je op je telefoon nog wat instellen om de juiste codec te gebruiken?
Ik heb de Sony mbr1000(voorloper van de geteste koptelefoon) maar ben nooit het android instellingen menu ingedoken. Zoeken koptelefoon en telefoon zelf de beste codec uit?
Ja, dat model beschikt nog niet over een app. Je moet zelf binnen Android aanzetten dat je LDAC wil gebruiken. Dan hoor je het verschil zeker.
Idd ik gebruik de Sony WH-1000XM2 voor de PC (Windows 10) met APTX heb ik geen last van lipsync problemen of geluidslag met Gamen. Dat was voor mij in ieder geval de belangrijkste reden om niet voor de Bose te gaan. Nu de XM3 ook nog net zo comfortabel is als de Bose (of nog beter volgens sommigen) en het geluid nog beter is dan de XM2 (die waren al beter als Bose) moet ik maar weer gaan sparen voor de XM3
Ik heb het idee dat mijn geluid via bluetooth op mijn laptop een stuk blikkeriger en lelijker is dan via mijn mobiel. Jij zegt dat je aptx gebruikt op je windows 10 pc, is er een manier om na te gaan welke codec gebruikt wordt bij verbinding via m'n laptop?
Hmm niet dat ik zo weet. Als het geen APTX is dan zie je bijv. dat de stemmen niet helemaal kloppen met het beeld bij youtube. Je moet ook een adapter hebben die aptx ondersteunt. Een vriend van mij had eerst geconnect via de bluetooth van zijn moederbord en daar last van slecht geluid en lipsync problemen. Hij heeft nu dezelfde adapter gekocht als ik en geen problemen meer (dit was de Ugreen bluetooth 4.0 usb adapter via alixpress voor een paar euro).
Interessante post. Ik heb zelf de XM2 en ben er eigenlijk zeer tevreden over.
Is het verschil tussen de XM2 en de XM3 dan echt zo groot? Lees ook dingen als verbeterde NC, lichter, en nu dus ook de dikkere kussentjes...
Verbeterde NC valt niet zo op naar mijn mening, behalve dan zaken zoals aankondigingen op het vliegveld door de NC laten gaan (wat ik uiteraard niet kunnen testen heb).
Lichter + de kussentjes zijn echt een wereld van verschil. Persoonlijk heb ik geen last van de XM2, maar als je ze niet comfortabel genoeg vindt, dan is een upgrade naar de XM3 zeker geen verloren geld denk ik.
Er is dus wel sprake van een bepaalde mate van afvlakking, maar dat heeft met de bron te maken. Als je een oudere versie hebt, dan hoor je meer onderscheid,
als je een recentere remaster hoor, kan het zijn dat bepaalde geluiden als het ware wegvallen.
Heeft niets te maken met aan kbps. Luister dus verschillende versies, en kijk ook hoe de tracks zijn opgebouwd.
Mijn ervaringen zijn toch anders. Ja, Spotify is gecomprimeerd en lossless audio klinkt beter, maar ook met de 320 kbps Ogg vorbis van Spotify zit er voor mij meerwaarde in AptX. Het hoof klinkt gedetaileerder en transparanter. Om die reden zou ik geen Bose hoofdtelefoon kopen, bij dat merk ligt de focus ook meer op een goede noisecancelling dan op een kwalitatief goed geluid.
Je kunt de Bose altijd nog bekabeld aansluiten, dan heb je helemaal geen extra compressieslag ertussenzitten. en met ANC uit, heb je een oneindige luisterduur
Ligt aan je setup. 320kbps is leuk, maar er wordt extreem veel in laag en hoog afgehaald in Spotify.
Ik pleit niet voor lossless, dus snap je 'aanval niet zo. Probeer het alleen Rolucious enigzins duidelijk te maken dat Spotify Extreme kwaliteit niet zo extreem is als men denkt.
Mwah. Alhoewel ik zeker geloof dat de geluidskwaliteit van lossless nog een stuk beter is dan Spotify biedt, betwijfel ik hoeveel mensen in een blinde test daadwerkelijk onderscheid kunnen maken.
Noise cancelling op de openbare weg gebruiken (lopen en/of fietsen) lijkt mij een gevaarlijke combinatie. Hoe zit dat met regelgeving? Weet iemand of daar iets over in de verkeerswet staat?
Tja, zoals Paul al zegt: ' Ieder op zoek naar zijn persoonlijke bubble of ignorant bliss'. In Amsterdam zie ik ze dagelijks bij bosjes fietsen/lopen, regels gelden niet voor hen (lijkt de aanname te zijn) en hoe minder last je van al die andere gebruikers hebt des te beter. Vervolgens volledig blind de straat op bewegen want, geheel geabsorbeerd door het beeldscherm van t mobieltje, is de audio input van de buitenwereld afgeschermd. Vervolgens wel schelden als een dokwerker als ze tegen je aankleunen.
Wetgeving geen idee en als die er al is, dan is de pakkans nihil. Voldoende mobiel gebruikers in t verkeer maar de 'mannen en vrouwen in t blauw' zijn in ondertal en dat zal voor dit soort techniek ook wel zo zijn. Het advies van de baliemedewerker, aangifte afronden (pro forma voor de verzekering), de schade laten repareren en in de toekomst beter rekening houden met t feit dat de zwakke deelnemers in t verkeer zich onaantastbaar wanen. De wereld op zijn kop.
Maar op de positieve noot, in trein/vliegtuig werkt ANC natuurlijk erg lekker (Sony WH1000..). Voor de situaties als actief deelnemer aan t verkeer is t devies opbergen dat ding want ook je oren zijn erg handig in t verkeer.
[Reactie gewijzigd door Pantagruel op 22 juli 2024 19:40]
Ook in de tijd voor mobiele telefoons en noise cancelling headphones was in Amsterdam het volgen van de verkeersregels optioneel. Zowel voor fietsers, voetgangers als taxi's.
Het nadeel van tegenwoordig is dat ze je niet meer horen als je ze een verwensing achterna slingert...
ANC is ook in de trein "gevaarlijk". Ging er vanuit dat de trein doorging naar Heerhugowaard en zat opeens (boven) in een afgesloten trein op Alkmaar Dat zal je met een vliegtuig gelukkig niet zo snel gebeuren.
Als het daadwerkelijk gevaar oplevert is er natuurlijk Artikel 5. Maar in de praktijk valt het op zich wel mee, in ieder geval de Beats kan erg slecht omgaan met windruis langs de koptelefoon, de noise cancelling probeert dan de windruis die ontstaat rond de microfoon weg te filteren, waardoor er juist meer ruis ontstaat in de koptelefoon. De keren dat ik met koptelefoon over straat liep heb ik de noise cancelling steeds uitgezet omdat dat in de praktijk minder ruis oplevert. Op de fiets heb ik het nog niet geprobeerd, maar ik verwacht dat het probleem van windruis die valse noise cancelling oplevert eerder groter dan kleiner zal zijn.
Off topic: Zijn er ook goede bluetooth in-ear headsets die inderdaad die windruis tijdens het fietsen minimaliseren? Ik moet het geluid vrij hard zetten om erboven uit te komen.
Dove en slechthorende mensen komen ook buiten zonder dat daar meteen gevaar tegenover staat. In je auto hoor je de omgevingsgeluiden ook niet. Je moet er gewoon rekening mee houden en goed om je heen kijken voordat je een bijzondere verrichting doet.
Overigens is de quick attention functie van de 1000X ideaal voor dit soort situaties. Even je hand op de earcup en je hoort alles (zelfs een beetje amplified).
Niet dat ik weet, maar in een moderne auto ben je vanwege de geluidsisolatie met de radio aan ook zo goed als afgeschermd van geluid van buitenaf dus ik verwacht niet dat het wettelijk gezien een probleem is. Al met al zal het advies voor fietsen met noise cancelling aan niet veel afwijken van fietsen voor slechthorenden: houd je aan de verkeersregels, let goed op, anticipeer op gevaarlijke situaties, blijf aan de rechterkant van de weg fietsen en als je gaat inhalen of afslaan kijk dan goed over je schouder naar achter en steek je hand zichtbaar en voldoende lang uit.
Dan zouden ze ook moeten gaan kijken naar mensen met hun muziek heel erg luid.
Die horen ook niets anders.
Uiteindelijk sta je zelf in voor je veiligheid en moet je in het verkeer alert zijn.
Als je niets hoort moet je beter rondkijken voor je oversteekt. Iets dat met de opkomst van elektrische auto's en fietsen sowieso al belangrijker wordt. Die pedelecs zijn rete snel en je hoort ze niet.
Gelukkig heeft een Tesla zo een dikke banden dat je ze hoort door het rolgeluid.
En sidenote, die NC telefoons op de fiets zijn niet handig want je krijgt extra veel windgeruis in je microfoon. Ik merk het als ik met mijn Sony MK2 in de tuin kom en er is veel wind dat het er door blaast.
Bekeurd worden zal je vast niet tenzij je gevaarlijke situaties veroorzaakt of iets met een zwaailicht en sirene blokkeert. Ik zelf hou best van een stukkie muziek onderweg en mijn Awei bluetooth oordopjes klinken best goed maar als ik over straat loop doe ik 1 dop uit om zo alles om mij heen te kunnen horen.
Ik snap dat doven ook in het verkeer deelnemen maar die hebben geen afleidende muziek op staan en hebben betere getrainde andere zintuigen dan een gewoon horende. Naar mijn idee mogen die grote oorkleppen verboden worden als je gebruik maakt van de openbare weg.
Noise cancelling is geen absolute stilte he. Het filtert de meest aanwezige ruis eruit, waardoor je eigenlijk in praktijk eerder een claxon of persoon hoort. Noise cancelling werkt nml niet voor abrupte/harde geluiden die niet constant zijn. Je zou (dus) zelfs kunnen stellen dat noise cancelling headphones veiliger zijn in het verkeer dan in-ears.
Als het je om noise cancelling te doen is, is er dan echt een reden om dit soort koptelefoons te verkiezen boven op maat gemaakte oordopjes?
Ik heb een keer zo'n noise cancelling koptelefoon geprobeerd maar vond het gevoel wat je in je oren krijgt zodra je het aanzet niet echt prettig (soort van druk). Daarbij vind ik koptelefoons sowieso niet lekker zitten, al helemaal niet in een vliegtuig, en ze zijn onhandig om mee te nemen ivm formaat.
Nou betaal je voor op maat gemaakte oordopjes al snel het dubbele geloof ik, maar werkt het niet een stuk beter?
Volgens mij kan dat bij verschillende 'audiciens'. Ik denk dat t_o_c de doppen bedoeld die muzikanten gebruiken om op die manier geen monitor voor aan het podium te kunnen gebruiken. Ik heb gehoorbescherming gekocht bij beter horen, de site is niet fijn, maar ik kreeg wel de vraag of ik er nog een aansluiting voor een monitor op wilde hebben.
Het voordeel van een headset tegenover (in-ear) oordopjes is dat de je laatste niet makkelijk in-uit doet waar je dit met een headset simpelweg van je hoofd tilt en om je nek legt. Makkelijk om even kort met collega's te overleggen.
Of zijn op maat gemaakt oordopjes makkelijk 'in te doen'?
Mijn op maat gemaakte dopjes voor gehoorbescherming zijn makkelijk in en uit te doen. Je kunt ze ook krijgen met een koordje om ze niet kwijt te raken. Maar een gewone over-ear koptelefoon zal nog sneller/makkelijker zijn.
Dat gevoel met ANC is iets als vacuum gevoel, ken ik ook maar bij de goedkopere headsets alleen. Ik heb de XM2 gebprobeerd en dit totaal niet ervaren eigenlijk. En je kan muziek luisteren, daar zijn ze vooral voor bedoel .
Die druk zit maar enkel tussen je oren ;-)
Je went er bijzonder snel aan. En het is door een NC koptelefoon te gebruiken dat ik er versteld van sta in hoeveel lawaai we dagelijks gedompeld worden. Dus wat je eerst aanvoelt als een soort druk wordt al snel een gevoel van rust.
Ik heb zelf de Bose QCII waar jij het over hebt. Ik had in het begin ook een "druk" gevoel op mijn oren vanwege de noise cancelling. Echter na een paar keer gebruiken gaat dit gevoel weg, blijkbaar wennen je hersenen er aan.
Leuke test, maar wat ik altijd een beetje mis (in de informatie van de fabrikanten ook) is hoe weerbestendig die dingen zijn... Mag je tegenwoordig met zo'n hoofdtelefoon nou vrolijk door luisteren in de regen of moet je hem als de wiedeweerga in je tas stoppen? En kunnen ze er tegen als je hem gebruikt terwijl het min tien is?
Ik vind het toch vreemd dat dat bij telefoons zo'n hot item geworden is maar je er bij koptelefoons nooit wat over hoort.
Dat is inderdaad ook een goed punt ja, dat is bij een smartphone natuurlijk een stuk minder een issue. Nou ja, dan blijven we gewoon hoodies er over dragen
Ik heb mijn Bose QC II 35 niet in de regen gebruikt, maar het werkt uitstekend in vrieskou. Denk niet dat het -10 was, maar -8 was het zeker afgelopen winter en ik heb er veelvuldig mee buiten gelopen. Prima oorwarmer trouwens :-)
/i/2002177815.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2002177699.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2002177703.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2002177707.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2002177713.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2002177723.jpeg?f=imagegallery)
/i/2002177511.png?f=imagegallery)
/i/2002177513.png?f=imagegallery)
/i/2002177515.png?f=imagegallery)
/i/2002177517.png?f=imagegallery)
/i/2002177519.png?f=imagegallery)
/i/2002177521.png?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2002177747.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2002177751.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2002177753.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2002177761.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2002177757.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2002177767.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2002177765.jpeg?f=imagegallery)
/i/2002177523.png?f=imagegallery)
/i/2002177525.png?f=imagegallery)
/i/2002177527.png?f=imagegallery)
/i/2002177529.png?f=imagegallery)
/i/2002177531.png?f=imagegallery)
/i/2002177533.png?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2002177725.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2002177727.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2002177729.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2002177731.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2002177733.jpeg?f=imagegallery)
/i/2002177549.png?f=imagegallery)
/i/2002177551.png?f=imagegallery)
/i/2002177553.png?f=imagegallery)
/i/2002177555.png?f=imagegallery)
/i/2002177557.png?f=imagegallery)
/i/2002177559.png?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2002177771.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2002177775.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2002177779.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2002177789.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2002177787.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2002177783.jpeg?f=imagegallery)
/i/2002177561.png?f=imagegallery)
/i/2002177563.png?f=imagegallery)
/i/2002177565.png?f=imagegallery)
/i/2002177567.png?f=imagegallery)
/i/2002177569.png?f=imagegallery)
/i/2002177571.png?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2002177793.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2002177795.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2002177797.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2002177799.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2002177805.jpeg?f=imagegallery)
/i/2002177573.png?f=imagegallery)
/i/2002177575.png?f=imagegallery)
/i/2002177577.png?f=imagegallery)
/i/2002177579.png?f=imagegallery)
/i/2002177581.png?f=imagegallery)
/i/2002177583.png?f=imagegallery)
/i/2002177611.png?f=imagegallery)
/i/2002177613.png?f=imagegallery)
/i/2002177589.png?f=imagegallery)
/i/2002177591.png?f=imagegallery)
/i/2002177593.png?f=imagegallery)
:fill(white):strip_exif()/i/2001659591.jpeg?f=thumb)
:fill(white):strip_exif()/i/2001708921.jpeg?f=thumb)
:strip_exif()/i/2001704359.png?f=thumb)
:fill(white):strip_exif()/i/2001149841.jpeg?f=thumb)
:fill(white):strip_exif()/i/2001650229.jpeg?f=thumb)
/i/2002177821.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white):strip_exif()/i/2001708921.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_exif()/i/2001704347.png?f=thumbmedium)
:strip_icc():strip_exif()/i/2003869668.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/2003658850.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/u/535868/crop602666c56a991_cropped.jpg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/351671/crop5909af5a7ad2c_cropped.jpeg?f=community)
:fill(white):strip_exif()/i/2001650229.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/2001149841.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_icc():strip_exif()/i/2002561124.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/2001877577.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/2001851241.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/2001767909.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/2001751501.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_exif()/i/2006900176.jpeg?f=fpa)
:strip_exif()/i/2004321786.jpeg?f=fpa)
:strip_exif()/i/2002159565.jpeg?f=fpa)
:strip_exif()/i/1041385237.gif?f=fpa)
:strip_icc():strip_exif()/u/10367/2651.jpg?f=community){kind=small}
/u/331175/crop6020230012ac9_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/247148/WhatPulse.gif?f=community){kind=small}
/u/85941/crop61dd9b39bb021_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/51314/crop65e716f8e88b9_cropped.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/356976/DSCF6977sm.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/155703/crop5fc8280603c09_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
hahaha:strip_icc():strip_exif()/u/221341/crop59db8f647e0a8_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/567091/crop5d42d6033b31c_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/269469/crop5fbe24fbb195e_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
/u/492198/nerdinside.png?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/483996/crop6107debaeb4ef_cropped.gif?f=community){kind=small}
/u/3174/crop5f1e2a4facc1b.png?f=community){kind=small}
/u/577785/tweakersPF.png?f=community){kind=small}
/u/506590/3f6b290.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/221910/crop568251d74f211_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/392468/crop5e9cb675e8fbd_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/318718/crop56fafc6b1cf39_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/12461/crop65b195553d948.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/223437/me001.jpg?f=community){kind=small}
/u/347412/crop5ad5aba6be649_cropped.png?f=community){kind=small}
/u/423394/avatar_60x60.png?f=community){kind=avatar}
:strip_icc():strip_exif()/u/1091265/crop657c2b9bdcdbd_cropped.jpg?f=community){kind=small}
Hoe weet ik nu of dit accuraat is en geen "confirmation bias"?
:strip_exif()/u/601542/crop5776a8f28f717_cropped.gif?f=community){kind=small}
/u/321057/crop68c848518f7d9_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/384353/logo_generalX70.70.jpg?f=community){kind=logo}
:strip_icc():strip_exif()/u/112202/lighthouse.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/64465/crop5db09addab56c_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/93026/crop5710f70890ba1_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/238911/crop6066d3160863d_cropped.jpg?f=community){kind=small}
/u/375324/crop5d95a2d427d1d_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/27216/bosmonster_dropdown.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/9450/avater.jpg?f=community){kind=small}
/u/43949/crop644f4c21bee8d_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/459792/crop5d711255ea9da_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/54579/Static.gif?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/376402/crop6053bacb2712b_cropped.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/222663/crop61f28ed7aa3a6_cropped.jpg?f=community){kind=small}
/u/246939/pingu.png?f=community){kind=small}
/u/106288/crop6412cca0699f7_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/83255/gotavatar.jpg?f=community){kind=avatar}
:strip_icc():strip_exif()/u/316318/evil_smiley2.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/531/crop5bc26deb6d424_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/734655/crop6390c3acd41c6_cropped.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/422325/crop6595bd17a9abd_cropped.jpg?f=community){kind=small}
/u/191860/Hal64.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/26132/boxer2.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/93936/achtsubm.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/3454/i486.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/274331/fireball_icon.jpg?f=community){kind=icon}
:strip_icc():strip_exif()/u/429521/crop64ae62322615c_cropped.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/340757/crop625486147e9ff_cropped.jpg?f=community){kind=small}
/u/95528/crop5af15e0d92966_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/366010/crop5b892c1b83483_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/449263/crop59b00bd24834c_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
/u/13460/JUN982.GIF?f=community){kind=small}
/u/271228/crop66d5c43884a5a_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/271496/rsz_avatar.jpg?f=community){kind=avatar}
/u/361659/crop5d36b9b72087f_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/600501/Mamoulian%2520icon.jpg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/44074/avatar001.gif?f=community){kind=avatar}
:strip_icc():strip_exif()/u/369516/anon2.jpg?f=community){kind=small}
