West-Virginia
De impact van een game als Fallout moet niet worden onderschat. Omdat Fallout 4 zich afspeelde in Boston nam het toerisme naar die stad flink toe. En ondanks dat Fallout 76 pas op 14 november in de winkel ligt, laat het bureau voor toerisme van de staat West-Virginia nu al vergelijkbare geluiden horen. Gamers willen kennelijk alvast zien waar de game zich afspeelt, wellicht omdat Bethesda Game Studios probeert om de omgeving herkenbaar te maken. Dat was al zo in de voorgaande delen, maar het geldt nog meer voor Fallout 76. Veel van de attracties in West-Virginia zijn dus in de game terug te vinden. Bethesda heeft landmarks zoals de enorme New River Gorge Bridge, het Capitool, de universiteit en het enorme Greenbrier Hotel natuurgetrouw nagemaakt, maar je komt ook kopieën van minder in het oog springende gebouwen tegen. Denk bijvoorbeeld aan de benzinepomp aan de weg naar het hotel, of het boswachtershuis vlakbij de brug. Wie oplet en de staat goed kent, zal veel herkennen.

We mochten - in West-Virgina - al een paar uur in Fallout 76 rondlopen, waarbij duidelijk werd dat de game dezelfde glooiende heuvels heeft als de echte wereld. Je ziet dus groene valleien die worden doorsneden door kronkelende riviertjes, heuvels met af een toe een klein en vooral landelijk dorp erop, en houten huisjes die zonder plan in en rond die dorpen lijken te zijn neergezet. En uitgestrekte bossen natuurlijk, want hoewel de staat dichtbij grote steden als Washington, Philadelphia, Baltimore en New York ligt, merk je daar niets meer van zodra je de staatsgrens bent gepasseerd. Het is een landelijke staat, de grootste stad telt er nog geen 50.000 inwoners. Dat komt allemaal terug in de game. Hier geen stedelijk wasteland zoals in sommige voorgaande games, maar enkel bos en kleine dorpjes, verspreid over een enorm gebied.
Enorm groot
Wat vooral opvalt als je de kaart opent in Fallout 76, is dat er veel kan worden verkend. Als we de makers mogen geloven, is de wereld in Fallout 76 vier keer zo groot als die in het vorige deel, en daar kon je al flink in ronddwalen. Overigens loop je daarbij officieel niet door West-Virginia, die naam komt dus niet in de game voor. De spelwereld is Appalachia gedoopt, naar de bergketen die de groene staat doorkruist.
Prequel
Fallout 76 is best een bijzondere game, om verschillende redenen. Ten eerste uiteraard omdat hij enkel online kan worden gespeeld, voor het eerst in de geschiedenis van de serie. Verder gaat het om een prequel, een game waarbij je verder dan ooit teruggaat in de geschiedenis. Voor fans van de serie is vooral dat laatste een interessant uitgangspunt. Denk je eens in, het is het jaar 2102, slechts 25 jaar na de kernramp waar de serie op is gebaseerd. Net als in de vorige games begin je in een Vault, een van de ondergrondse schuilkelders die door Vault-Tec zijn gebouwd om een kernramp te overleven.
Deze Vault 76 is echter niet zomaar een Vault. Het is de schuilkelder die als eerste mag worden geopend, dus de Vault waar de pioniers in zitten die het voorwerk moeten doen voor de overlevenden uit de overige Vaults. Dat Vault 76 open mag, is dan ook een gedenkwaardig moment dat gevierd wordt als Reclamation Day, de dag waarop een begin wordt gemaakt met het terugwinnen van de aarde. Dat je tot de eerste groep pioniers behoort, verklaart ook waarom je een heel andere wereld treft dan in de voorgaande games. De wereld die je nu treft is leeg; je ontmoet geen computergestuurde personen. De enige mensen die je in de game tegen kunt komen, zijn andere spelers. Het zijn andere pioniers die net als jij uit Vault 76 afkomstig zijn.

Dat er geen computergestuurde mensen in de wereld zijn te vinden, is volgens Bethesda een logisch gevolg van de ramp. Niemand heeft de afgelopen 25 jaar buiten de Vaults overleefd. Daarvoor was de radioactieve neerslag en straling te heftig. Dat betekent echter niet dat de wereld echt leeg is, al lijkt dat wellicht wel zo. In eerste instantie denk je wellicht dat het allemaal wat saai is. Je bent uit de voorgaande delen de kleurrijke figuranten gewend die quests en avonturen voor je in petto hadden. Die kom je hier niet tegen, althans niet in levende lijve.
Een wereld vol verhalen
Desondanks zit de wereld wel degelijk vol verhalen, precies zoals je gewend bent uit de voorgaande games. Uiteraard was er destijds niet voor iedereen plaats in een Vault, maar de ongelukkigen die buiten moesten blijven, waren niet meteen dood. Ze probeerden te overleven in de wasteland, in de wereld van net na de ramp. Ze probeerden voedsel te vinden en drinkwater, en apparaten aan de praat te krijgen die door de ramp tot stilstand waren gekomen. Daarbij maakten ze vrienden en soms ook vijanden. Eigenlijk net als jij dat zal doen, maar dan in een omgeving die door de ramp nog levensgevaarlijk was.
De nalatenschap van die bewoners zul je tegenkomen tijdens je eigen avontuur in Appalachia. Je vindt verlaten dorpjes en kleine nederzettingen, met duidelijke sporen van vrij recente bewoning. Het is duidelijk niet al te lang geleden dat de laatste overlevers het loodje legden. Je zult er daar veel van tegenkomen, in de vorm van verkoolde lichamen. En als je geen lichamen vindt, dan wel een briefje of een andere boodschap, en staan de verhalen in en ook de quests die je kunt volgen. Bovendien vind je Holotapes die je af kunt spelen in speciale apparaten. Ook in die opnamen zit veel verhaal. De game is daarmee eigenlijk helemaal niet zo anders dan je op het eerste gezicht zou denken. Er is in Fallout 76 nog steeds een centrale verhaallijn die door een lange serie quests aaneen wordt geregen, en er zijn nog net zo veel sidequests te vinden als in de voorgaande games, gebaseerd op net zulke verrassende verhalen. Alleen de manier waarop je die verhalen en die quests krijgt toegediend is iets veranderd.
Overleven
Ook de opzet van de game lijkt sterk op die van Fallout 4. Fallout 76 is nog steeds een survivalgame. Na een kort intro verlaat je Vault 76 met een rugzak waar opvallend weinig inzit. Je hebt wat voedsel, water en medicijnen, en dat is het zo ongeveer wel. Geen wapen, om maar een opvallende omissie te noemen. Daar zul je zelf voor moeten zorgen, net als voor meer eten, drinken en medicijnen, en de hulpmiddelen en grondstoffen die je kunt gebruiken in de vele recepten en blueprints die je kunt vinden en aanleren. Het hele survivalgedeelte is eigenlijk gelijk gebleven, op wat kleine verschillen na. Zo heeft munitie nu gewicht, zodat het meeweegt in je rugzak. Je wordt dus trager als je veel munitie bij je draagt. Verder heeft Bethesda ervoor gezorgd dat er in de spelwereld opvallend veel voorraadkisten staan waar je spullen uit je rugzak in kunt opslaan. Je kunt dus misschien niet zo veel bij je dragen, maar er is altijd wel een kist in de buurt die je kunt gebruiken om spullen te dumpen, of om ze op te pikken als je ze er eerder had opgeslagen. Wat je in de ene kist opslaat, kun je uit een willekeurige andere tevoorschijn halen. Verder is het survivalgedeelte van de game vooral vertrouwd. Je plukt plantjes, sprokkelt hout, haalt vervuild water uit een rivier en besmet vlees uit de gemuteerde beesten die je doodt, en gaat op zoek naar betere wapens en uitrusting.

Dat je geen computergestuurde mensen tegenkomt, betekent niet dat diezelfde computer niets heeft aan te sturen. Sprekende personen kom je niet tegen, maar er leeft wel van alles. Bijvoorbeeld de gemuteerde beesten die je kent uit de voorgaande delen, met gelukkig zo hier en daar een nieuwe variant die uniek is voor Appalachia. Denk aan de gebruikelijke gedrochten, zoals enorme ratten, valse honden en een stier met twee koppen. Die laatste variant ziet er gevaarlijk uit, maar is behoorlijk mak. Daarnaast kom je wel degelijk iets menselijks tegen. Pratende types zijn er niet meer, maar gemuteerde varianten wel degelijk, ook weer net als in de voorgaande games. En dan zijn er nog de robots die de ramp eigenlijk vrij ongeschonden hebben doorstaan en er allemaal nog als nieuw uitzien. De meeste robots zijn in principe niet vijandig, al kunnen ze dat wel degelijk worden.
Bouw een kamp
Nadat je de eerste stappen hebt gezet, wat van de van Fallout bekende steek-, slag- en schietwapens hebt verzameld, eten en drinken hebt gescoord en grondstoffen bij elkaar hebt gesprokkeld, kun je een kamp gaan bouwen. Ook dat deel van de game is grotendeels gelijk aan Fallout 4. Van het hout dat je hebt gesprokkeld bouw je muren, deuren, daken, schuttingen en dergelijke, waar je naar eigen inzicht gebouwen van kunt samenstellen. Daarna maak je generators om stroom op te wekken en machines die aanvullende grondstoffen voor je maken, zoals cement waar je weer andere bouwwerken van kunt optrekken. Uiteraard kun je een dergelijk kamp ook weer verdedigen, met automatisch vurende turrets. Als je een kamp hebt gebouwd, is het de hoogste tijd om een groter deel van de wereld te verkennen. Dat proces versnel je door de torens te beklimmen waar vroeger een firewatch huisde. Die torens zijn op verschillende hoog gelegen plekken te vinden. Als je een dergelijke toren beklimt, wordt opeens een flink deel van de landkaart ingevuld, wat het verkennen een stuk gemakkelijker en vooral ook veiliger maakt.
Die landkaart bekijk je op je Pip-Boy, de armband die je kent uit voorgaande games. Je krijgt je Pip-Boy bij het verlaten van Vault 76 en hij heeft ruwweg dezelfde functie als in de vorige delen, al is er nu een snelle modus. Je kunt kiezen of je ouderwets je arm omhoog ziet gaan en de hele Pip-Boy in beeld ziet, of enkel het scherm van de Pip-Boy als doorzichtige overlay over je beeld wilt zien. Die laatste optie is minder charmant, maar veel handiger. In je Pip-Boy zie je uiteraard ook de inhoud van je rugzak, en je vindt er alle informatie die je hebt verzameld. Het is bovendien het medium waar je kledingstukken en wapens wisselt. Tot slot heeft je Pip-Boy zowaar een radio aan boord. Je kunt tijdens het spelen dus naar muziek luisteren, van verschillende stations. Als je met een groepje op pad bent wellicht niet heel handig, maar als je lekker solo aan het verkennen bent, is het een erg leuke extra.

Multiplay
Als je een groter deel van de spelwereld gaat verkennen, wordt de kans ook groter dat je andere spelers tegenkomt. Je komt ze niet per definitie tegen, want per server worden slechts 24 spelers toegelaten. Afgezet tegen de omvang van de spelwereld is dat niet veel. Met die andere spelers kun je samenwerken, maar dat hoeft niet. Met iedereen in je directe omgeving kun je via voice chat communiceren en je kunt een hele serie gebaren maken. Belangrijker is dat je met maximaal drie andere spelers een groep kunt vormen. Als groep kun je quests delen, wat voor de hele groep xp en voorwerpen oplevert.

Ondanks de samenwerking speel je nog steeds behoorlijk individueel. De xp die je krijgt als je een tegenstander omlegt, is voor jou alleen. Als je als onderdeel van een quest een kist, kast of kluis opent, kan elk teamlid daar voorwerpen uithalen, maar de buit verschilt voor ieder van de vier. Het ene lid krijgt bijvoorbeeld wat meer munitie en wat minder medicijnen, bij een ander lid is het omgekeerd. Zo kan het ook gebeuren dat een lid een vest krijgt en een ander lid een broek. De buit is per lid dus verschillend, maar als het goed is krijgt ieder een gelijkwaardig deel. De opdrachten uit de quest moeten door alle vier de leden worden uitgevoerd. Als je iemand moet spreken, moeten dus alle vier de teamleden naar de desbetreffende persoon lopen en de dialoog starten. Overigens is het prettig dat teamleden bij schietpartijen elkaar niet kunnen raken - want friendly fire staat uit - maar elkaar wel kunnen genezen. Als één teamlid het leven dreigt te laten, kan hij of zij om hulp roepen. Een ander teamlid kan hem of haar vervolgens een Stim Pack toedienen dat voor genezing zorgt. Bovendien zijn er Perks vrij te spelen die ervoor zorgen dat je teamleden zelfs zonder Stim Pack weer kunt reviven.
Afgevlakt
Er kleeft wel een nadeel aan die opzet. Als in je groepje zowel een handige als een minder handige speler zit, zal de handige speler vast meer kills maken en dus meer xp scoren, en daarmee ook sneller in level stijgen. Dat laatste gaat in het begin van de game best snel, waardoor de twee groepsgenoten snel uit elkaar groeien. Om dat effect enigszins te verzachten, heeft Bethesda het verschil tussen de levels wat kleiner gemaakt dan je van de serie gewend bent. Er is uiteraard een groot verschil tussen een speler of monster van level 10 en een van level 60, maar dat is minder groot dan je zou verwachten. Tijdens onze speelsessie zagen we hoe een speler van level 50 om het leven werd gebracht door vier goed samenwerkende spelers van rond level 5.
SPECIAL
Uiteraard is er wel degelijk het nodige veranderd in de game, bijvoorbeeld de manier waarop je je personage naar wens aanpast. De basis van je eigenschappen is nog steeds SPECIAL, wat staat voor de eigenschappen Strength, Perception, Endurance, Charisma, Intelligence, Agility en Luck. Nieuw is dat je tijdens het spelen van de game bepaalde speelkaarten verdient die bij een van deze categorieën horen. Als je in level stijgt kun je punten toekennen aan een SPECIAL-categorie naar keuze. Het aantal punten bepaalt hoe veel van de verdiende speelkaarten je in die categorie kunt plaatsen. Elke speelkaart geeft je een specifieke passieve bonus. Als je kaarten dubbel hebt, kun je ze bovendien samenvoegen tot een sterkere variant van diezelfde kaart. De game bevat honderden kaarten die je allemaal kunt verzamelen. Je kunt ze naar hartenlust en op elk gewenst moment wisselen, maar het is niet mogelijk om een tweede deck aan te maken en dat in één keer te wisselen. Overigens zul je in de game regelmatig een kaart toegespeeld krijgen die een paar levels te hoog voor je is.
Het is een prettig flexibel systeem, al komt er ook een portie geluk bij kijken, want je bent afhankelijk van de kaarten die je vindt. De punten die je aan de SPECIAL-categorieën kunt toekennen, verdien je tot je level 50 bent. Overigens verdien je niet op elk level een punt, maar ruwweg om de twee. Dat maakt dat je zo'n 15 punten kunt verdelen. Level 50 is niet het einde, er is geen level cap in de game. Je kunt dus oneindig blijven stijgen, maar dat levert geen extra punten meer op. Je kunt na level 50 alleen nog sterkere kaarten vinden of ze produceren door kaarten samen te voegen.
Player versus Player
Dan is er ook nog een heel nieuw onderdeel in de game. Samenwerken met anderen is leuk, maar het wordt pas echt spannend als je het tegen andere spelers op kunt nemen. Dat hoeft uiteraard niet, maar het kan. Spelers kunnen een duel met elkaar uitvechten en de winnaar verdient daar xp mee. Mocht je dat echt niet willen, dan kun je in je Pip-Boy aangeven dat je een Pacifist bent. Daarmee kun je niet voorkomen dat er door andere spelers op je wordt geschoten. Dat laatste kan wel degelijk en daarbij kun je ook gewoon het loodje leggen. Bethesda heeft echter een strenge straf voor de dader ingebouwd.
Als een speler normaliter dood gaat, valt de Junk die hij of zij bij zich draagt op de grond. Die kun je ophalen als je weer tot leven gewekt bent. Als het spul er althans nog ligt, want iedereen kan het oppakken. Als je door een andere speler wordt aangevallen terwijl je Pacifist bent, krijg je de optie om die persoon te blocken. Als je dat niet doet, of niet snel genoeg doet, kun je nog steeds om het leven worden gebracht. Het is niet gemakkelijk, maar het kan. Bethesda beschermt pacifistische spelers. Je moet als aanvaller flink je best doen. In de versie die wij speelden, kostte het zo'n 125 slagen met een machete om een pacifistische speler van level 5 neer te halen.
Mocht je doorzetten en een andere speler tegen zijn zin doden, dan kom je te boek te staan als Murderer. Als gevolg krijg je een extra grote en vooral opvallend rode name tag boven je hoofd zodat voor iedereen al van verre duidelijk is dat je een moordenaar bent. Je verschijnt ook op de kaart van alle andere spelers, welke uithoek je ook opzoekt. Bovendien staat er een flinke prijs op je hoofd, zodat het erg aantrekkelijk wordt om je te doden. Het mooiste is dat de prijs die degene krijgt die jou weet om te leggen, wordt betaald van jouw saldo. Mocht je geen - of onvoldoende - saldo hebben, dan worden je SPECIAL-eigenschappen tijdelijk flink teruggeschroefd. Je zult een paar uur beduidend minder sterk zijn. Daarbij gaat het om netto speeltijd, dus uitloggen helpt niet. Tijdens onze speelsessie bleek dat sommige spelers er desalniettemin een uitdaging in zien om als moordenaar rond te lopen, hoe onaantrekkelijk Bethesda de gevolgen ook maakt.

Je basis als blauwdruk
Dat Fallout 76 een online game is, heeft wat vreemde gevolgen. Bijvoorbeeld voor het kamp dat je opbouwt als thuisbasis. Gezien de omvang van de spelwereld is de kans klein, maar het kan gebeuren dat een speler vanaf een andere server inlogt op de server waar jij op speelt en een kamp heeft gebouwd op precies dezelfde plek als jij. Mocht dat gebeuren, dan vindt de speler die als laatste inlogt zijn hele kamp als blueprint in zijn inventaris terug, waarna hij of zij het kamp op een nieuwe plek weer razendsnel en gratis uit kan pakken. Die optie is er sowieso, dus ook als er geen andere basis op 'jouw' plek is gebouwd. Je kunt op elk gewenst moment je basis opvouwen en meenemen. Handig, want je groeit vanzelf zo ver door dat je toe bent aan de uitdagender delen van Appalachia.
Doordat het een online game is, heeft Bethesda ook VATS aan moeten passen, het Vault-Tec Assisted Targeting System dat je sinds Fallout 3 kon gebruiken om de game te vertragen en te mikken op bepaalde lichaamsdelen van een tegenstander. VATS is er nog wel en je kunt ook nog steeds op die manier op specifieke lichaamsdelen mikken, maar je kunt logischerwijs niet meer de tijd vertragen.

Lekker ronddwalen
Je hebt uiteraard volledige vrijheid in de game. Als je een beetje de quests volgt die je door de - best grimmige - belangrijkste verhaallijnen loodsen, houdt het niveau van de computergestuurde tegenstanders gelijke tred met dat van jou. Als je lekker je eigen gang wilt gaan zonder al te veel aandacht te besteden aan de verhaallijn, kun je al snel in delen van de spelwereld terechtkomen waar je het zwaar krijgt. Je komt dan in zones die geschikt zijn voor meer ervaren spelers.
De moeilijkste gedeeltes van de game zijn weer mensenwerk. Zoals het een Fallout-game betaamt kun je een Nuke maken. Gemakkelijk is het niet, maar het kan. En die nuke kun je uiteraard ook af laten gaan, met alle gevolgen vandien. Als je dit doet, is de explosie van op grote afstand te herkennen aan de bekende paddenstoel. Direct na de klap ontstaat een Blast Zone met heftige straling die zeer dodelijk is. Alleen spelers van minimaal level 50 en de juiste beschermende kleding of andere tegenmaatregelen kunnen rond de bomkrater overleven. Toch is dat zeer aantrekkelijk. De zone wordt een soort speeltuin voor spelers die de grote verhaallijn hebben uitgespeeld. Nu kun je de game eigenlijk niet echt uit spelen, want naast de belangrijkste verhaallijn zijn er erg veel sidequets en andere uitdagingen. Maar voor spelers die aan een nieuwe uitdaging toe zijn, zijn in de blast zone zeer zeldzame grondstoffen te vinden, plus de blueprints die je nodig hebt om er begerenswaardige spullen van te maken.
De nawerking van een Nuke is permanent. Zolang de server in de lucht blijft, zijn de gevolgen van de klap zichtbaar en merkbaar. In theorie kan zo dus heel Appalachia worden omgeploegd tot één grote eindzone waar alleen zeer ervaren spelers kunnen overleven. Het is de vraag hoe dat uit gaat pakken. Het is een kant van de game waar de makers zelf ook zeer benieuwd naar zijn.

Workshop
Om nog even door te gaan op de blueprints: zoals je gewend bent, heb je een workbench van het juiste type nodig en vooral de juiste hoeveelheid ingrediënten om iets te kunnen produceren. Dergelijke workbenches kun je in je basis bouwen, maar je zult ze ook in de spelwereld tegenkomen. Zo nu en dan tref je een Workshop met verschillende benches, vaak vergezeld van een voorraadkist waar je spullen op kunt slaan of uit kunt halen. Doorgaans zijn dergelijke Workshops in handen van een andere speler of van een groep. Je kunt ze echter overnemen, waarna jij er spullen kunt maken. Mocht je dat doen, dan loop je uiteraard de kans dat de speler die dacht de Workshop te bezitten verhaal komt halen. Wat zeker gebeurt, is dat de game een aantal golven tegenstanders op je afstuurt die je moet zien te overleven. Pas als dat gelukt is, kun je er spullen produceren, wat handig kan zijn als je ver van je basis bent. Je kunt de Workshop vervolgens verdedigen met muren en turrets, net als je basis.
Het levert overigens niet echt veel meerwaarde om een Workshop op een andere plek te hebben, want de game heeft een fast travel-systeem. Je kunt op elk gewenst moment razendsnel terugkeren naar Vault 76, terug naar je basis, naar je dode lichaam of naar de positie van een teamgenoot. Je kunt ook snel naar andere locaties reizen, maar dat kost geld. Door de omvang van de game is fast travel erg handig, helemaal als je in een groep speelt.

Private servers
Tot slot nog iets over de servers waar de game op gaat draaien. Bij het inloggen zie je een lijst met servers waar je uit kunt kiezen, met daarbij hoe veel van de 24 beschikbare plekken er nog over zijn op dat moment. Bethesda reserveert daarbij een kleine overcapaciteit. Als je met vier vrienden in wilt loggen op een server waar nog maar plek is voor drie spelers, dan kan dat. Er kunnen dus tijdelijk 25 of 26 spelers tegelijk op een server actief zijn. Wat helaas niet kan, is het opzetten van een private server. Die optie wil Bethesda wel gaan bieden, maar hij is in november nog niet gereed, en volgens de makers kan het ook nog wel even duren voor het zover is. Als de private servers er eenmaal zijn, zullen er ook mods worden toegelaten. Op de standaardservers is dat niet het geval.
Voorlopige conclusie
Fallout 76 is spannend doordat het nu opeens een online game is geworden. Bethesda heeft er echter voor gezorgd dat je daar weinig mee te maken hebt als je dat niet wilt. Het speelveld is nog veel groter dan voorheen en er mogen maar 24 spelers op een server. Bij de start, als iedereen Vault 76 verlaat, is dat wat lastiger, maar je kunt er al snel voor zorgen dat je weinig andere spelers tegenkomt. Dat lijkt saai, maar dat is het niet, want ook in Fallout 76 is weer erg veel verhaal verwerkt. Dat krijg je niet mee van levende personen, maar dat maakt het eigenlijk nauwelijks minder leuk.
Als je solo speelt, is de game niet zo heel anders dan Fallout 4. Spullen verzamelen en een kamp bouwen is vrijwel gelijk, en je komt vergelijkbare computergestuurde tegenstanders tegen, die je kunt bestrijden met vergelijkbare wapens. Opwaarderen werkt iets anders. Het nieuwe SPECIAL-systeem is grappig en lekker flexibel.

De grote verandering is dat je in een groep kunt spelen, van maximaal vier spelers. Net als in bijvoorbeeld een mmog zorgt dit ervoor dat je sneller progressie kunt maken. Met z'n vieren blaas je gemakkelijker tegenstanders weg, waardoor je veel sneller je quests af kunt werken. En het kan natuurlijk gewoon leuk zijn om met vrienden of vreemden op pad te gaan.
De versie die we mochten spelen, was duidelijk nog niet af. Zo waren sommige menu's nog work in progress en was de game ook duidelijk nog niet geoptimaliseerd. We speelden op een Xbox One X, maar die had duidelijk moeite met de framerate van de 4k-beelden. Het is typisch iets waar juist in de laatste weken van het ontwikkelproces nog veel progressie in kan worden gemaakt.
De grote vraag is vooral hoe de endgame wordt. Dat spelers Nukes kunnen gooien om Blast Zones te creëren waar de beste grondstoffen te vinden zijn, is leuk, maar niet genoeg. Bethesda belooft echter dat het de game, die al erg veel quests bevat, zeer regelmatig van nieuwe inhoud gaat voorzien die is gericht op ervaren spelers. Daar is het voorlopig echter nog geen tijd voor. Vanaf 14 november wacht er een heerlijk uitgebreide game op je, waar je weken, maanden en misschien zelfs jaren zoet mee kan zijn.
Titel |
Fallout 76 |
 |
Platform |
Windows, Xbox One, Playstation 4 |
Ontwikkelaar |
Bethesda Game Studios |
Uitgever |
Bethesda |
Releasedatum |
14 november 2018 |