Apple MacBook Pro 15,4" Review

Het Pro-achtervoegsel waardig

Hetzelfde en toch vernieuwd

Samengevat

Het 2018-model van de MacBook Pro heeft er twee cores bij gekregen, naast de optie voor 32GB geheugen, wat bij professionele gebruikers in de smaak zal vallen. Het scherm heeft een hoge helderheid en dito contrast. Het ondersteunt nu True Tone, net als bij de iPad Pro. De accuduur is lang, met elf uur tijdens browsen. De hardware is snel, gezien de geringe dikte van de laptop. Het toetsenbord moet beter bestand zijn tegen vuil, maar typt nog steeds slecht. Daarnaast is er geen kaartlezer aanwezig en de prijs is ten opzichte van het vorige model met honderd euro gestegen. De beschikbare upgrades kunnen de prijs nog eens doen verdrievoudigen.

Pluspunten

• Uitstekend scherm
• Snelle hardware
• Lange accuduur
• Stevige behuizing

Minpunten

• Matig toetsenbord
• Dure upgrades
• Geen kaartlezer
• Slecht geoptimaliseerd voor Windows

Eindoordeel

Getest

Apple MacBook Pro 2018 15,4" i9 2,9 GHz, 4TB (Qwerty) Spacegrijs

Prijs bij publicatie: € 7.960,-

Bekijk product

Halverwege juli kondigde Apple vrij onverwacht nieuwe MacBook Pro-laptops aan. Er ging geen evenement met een gelikte presentatie aan vooraf, nee ze waren er opeens: de nieuwe laptops met vooral meer processorcores.

Eigenlijk had je de nieuwe laptop kunnen zien aankomen, want processorleverancier Intel kondigde in april zijn hexacore-cpu's aan die op de Coffee Lake-architectuur zijn gebaseerd en biedt al sinds augustus 2017 zuinige quadcores aan. De snelste 13,3"-MacBook moest het tot voor kort echter doen met een dualcoreprocessor, terwijl de 15,4"-modellen met niet meer dan vier cores werden geleverd. Met de nieuwe lichting MacBooks is die achterstand rechtgezet. De nieuwe MacBook Pro heeft echter niet alleen een specbump gekregen; in deze review kijken we dan ook niet alleen naar de specificaties, maar ook naar de andere vernieuwingen op de MacBook Pro 15,4".

Een van die belangrijke vernieuwingen zie je niet aan de buitenkant, maar het toetsenbord is wel degelijk aangepast. Er is een rubberen membraan toegevoegd, dat er volgens Apple voor zorgt dat het toetsenbord stiller is. Dat blijkt inderdaad zo te zijn, maar de belangrijkste reden is dat het voorkomt dat er vuil in het toetsenbord terechtkomt. Toetsenborden van de 2016- en 2017-modellen MacBook Pro kregen daardoor last van vastzittende toetsen en Apple is een reparatieprogramma gestart om die laptops van een nieuw toetsenbord te voorzien.

Dat de aanslagen nu worden gedempt, is dus mooi meegenomen, want het belangrijkste is dat het toetsenbord blijft functioneren. Op het membraan na is er niets aan het toetsenbord aangepast en dat betekent dat het wat ons betreft nog steeds een slecht toetsenbord is. Smaken verschillen, maar de toetsjes hebben vrijwel geen travel, wat onprettig aanvoelt als je langere stukken tekst wilt tikken. En hoewel de toetsjes van een klein kuiltje zijn voorzien, raak je toch gauw de weg kwijt als je blind typt, omdat je vrijwel geen verschil voelt tussen een ingedrukte en een niet-ingedrukte toets.

Het niet fijn tikkende toetsenbord staat in schril contrast met de touchpad, waar we juist wel over te spreken zijn. Het oppervlak is enorm en dat maakt het zo goed. Je hebt daardoor alle ruimte om de in macOS ingebouwde multitouchbewegingen te maken, en de laptop pikt die feilloos op. Het is wel onvermijdelijk dat je tijdens het typen met je polsen op de touchpad leunt, maar gelukkig werkt de polsdetectie goed, waardoor je pols niet per ongeluk ongewenst muisklikken uitvoert.

De touchpad ondersteunt force touch, een techniek die Apple in 2015 introduceerde en die de pad door middel van trilmotortjes lijkt te bewegen, terwijl hij in feite stil in de behuizing ligt. Aan de behuizing is sinds 2016 ook niets veranderd, maar dat vinden we geen probleem. Die is stevig en netjes afgewerkt en het scherm komt netjes gedempt neer op de behuizing als je de laptop dichtklapt.

T2

Boven het toetsenbord zit de in 2016 geïntroduceerde Touch Bar. De oledstrip vervangt de functietoetsen, die afhankelijk van de software die je draait, van functie veranderen. Sinds de introductie zijn meer programma's de Touch Bar gaan ondersteunen, maar het is maar de vraag of hij echt bijdraagt aan een betere workflow, of eerder een gimmick is.

Die Touch Bar werd bij de vorige generatie MacBooks aangestuurd door de T1-chip en die is in het 2018-model vervangen door T2. De T2-chip neemt meer nieuwe zaken voor zijn rekening, zoals het versleutelen van de data op je ssd en secure boot. Dankzij T2 kun je nu ook op ieder moment 'Hé Siri' tegen je laptop zeggen om de persoonlijke assistent te activeren. Bij eerdere MacBook-modellen reageerde Siri niet op dat commando, maar moest je eerst op de Siri-knop drukken om de assistent te activeren.

Aansluitingen

De aansluitingen op de 15"-MacBook zijn ongewijzigd gebleven en je moet het daarom nog steeds doen met vier usb-c-aansluitingen. De laptop is behoorlijk dun en daarom is er geen ruimte voor de veelgebruikte usb-a-aansluiting. Usb-c is een mooie oplossing, maar ruim twee jaar na de introductie van de nieuwe aansluiting is hij nog steeds niet alomtegenwoordig, dus je zult voor de meeste randapparatuur verloopkabeltjes moeten aanschaffen.

Hoewel we de keuze voor usb-c begrijpen, omdat de behuizing gewoon niet de ruimte heeft voor usb-a, vinden we het nog altijd jammer dat een sd-kaartlezer, die wel moet passen, ook is wegbezuinigd. Te meer omdat MacBooks over het algemeen in trek zijn bij mensen die foto's en video schieten, en daar nu een aparte kaartlezer voor moeten aanschaffen.

• Volgende pagina 2. Uitvoeringen en benchmarks