Wat voor game is The Division?
Samengevat
Tom Clancy's The Division heeft even op zich laten wachten, maar dat wachten is het waard geweest. De game levert een sfeervolle maar keiharde weergave af van een New York dat is platgelegd door een dodelijk virus dat het merendeel van de bevolking heeft gedood. De agenten van The Division, waar de speler er een van is, werken in grote en kleinere missies keihard om de orde weer te herstellen. De game laat spelers vrij om te kiezen voor coöperatieve of voor singleplayer-gameplay, waarbij de moeilijkheidsgraad zich aanpast aan het aantal spelers. Spelers kunnen elkaar ten slotte ook nog te lijf gaan, of elkaar juist helpen, in de Dark Zone. Deze PvP-area zorgt voor de spannendste momenten in The Division en geeft de game ook flink wat herspeelwaarde, mede doordat hier de beste loot te vinden is. Al met al is The Division een ijzersterke game, die met zijn user interface en inhoudelijke uitwerking van de setting ook nog eens bonuspunten scoort op het gebied van originaliteit.
Eindoordeel
Hoeveel druk kan er staan op een game? De Franse uitgever Ubisoft zag de laatste jaren zo veel titels struikelen, dat er ineens heel veel afhangt van hoe Tom Clancy's The Division het doet. Immers: Assassin's Creed bleek zodanig uitgemolken dat het bericht dat er dit jaar wellicht geen nieuwe game komt, werd toegejuicht. Far Cry Primal bleek bovenal een herhalingsoefening en Watch Dogs kwam het debacle rond de niet waargemaakte beloften op audiovisueel gebied niet echt te boven. Toen al beweerden boze tongen dat The Division vast en zeker hetzelfde lot zou ondergaan. Een spetterende presentatie, prachtige beelden in filmpjes, maar een ronduit tegenvallend product; dat is wat in het verschiet zou liggen. Wat dat betreft is het voor Ubisoft én gamers wereldwijd fijn dat dit absoluut niet het geval is.
The Division is goed, zoveel duidelijkheid kunnen we alvast verschaffen. De game beschikt over veel sterke punten, maar in het huidige tijdperk is alleen al het feit dat de game stabiel draait, de servers niet of nauwelijks kuren vertonen en er amper vreemde bugs en glitches zijn te bekennen, al een overwinning op zich. Die prestatie komt niet uit de lucht vallen. Het is soms frustrerend als een game meermaals wordt uitgesteld, maar de game die The Division nu is, bewijst dat Ubisoft gelijk had door Ubisoft Massive, Ubisoft Red Storm, Ubisoft Reflections en Ubisoft Annecy meer tijd te gunnen voor deze massively multiplayer online third-person role-playing shooter - of iets in die richting.
Want ja, hoe vang je The Division in één term, één genre? De game heeft in de basis wel iets weg van Destiny. Ook dat spel beleef je deels in singleplayer en deels met andere spelers erbij. Destiny is echter veel meer een pure shooter dan The Division, dat meer rpg-elementen van stal haalt. Ook is de rol die andere gamers spelen in je spel heel anders dan in Destiny. Als je in de 'normale' spelwereld rondloopt en niet al in een coöp-groepje zit, zie je ook geen andere spelers. Die kom je alleen tegen in de Safe Houses die werken als een hub, of in de Dark Zone. Die zone is de enige plaats waar je player-versus-player-actie vindt in The Division, en dus zul je daar wél andere spelers zien rondlopen. Zij zijn belangrijk - daaraan besteden we later in deze review uiteraard nog aandacht - maar je richt je wapen in The Division vaker op AI-vijanden dan op andere spelers. Sterker nog: wie dat niet wil, hoeft in principe nooit op andere spelers te schieten.
Op AI-vijanden des te meer dus, en dat heeft alles te maken met je rol als lid van een elite-eenheid genaamd 'The Division'. Wat wil het geval: New York is ten onder gegaan aan de uitbraak van een virus dat het overgrote deel van de bevolking tot slachtoffer heeft gemaakt. De straten zijn daarna overgenomen door groepjes criminelen en door de 'cleaners' die als taak hebben verspreiding van het virus te voorkomen door de hele stad te verbranden. Beide groepen dragen niet bepaald bij aan het herstellen van de orde en civilisatie in New York, en dat is precies de taak die The Division heeft gekregen.
In de game blijkt al snel dat er meer bij komt kijken dan simpelweg alle bad guys van de straten te vegen. Nadat je een personage hebt aangemaakt en de tutorial in Brooklyn hebt doorlopen, moet je een 'base of operations' in Manhattan maken. Die basis bestaat uit drie takken: Security, Medical en Tech. Elke tak zorgt voor missies, elke heeft invloed op de gameplay, maar elke zorgt ook voor de ontwikkeling van een deel van het verhaal van The Division. Dat verhaal vertelt hoe de leden van The Division langzaam de orde herstellen in Manhattan, basisvoorzieningen als water en elektriciteit weer aanzwengelen, en meer en meer te weten komen over de uitbraak van het virus en over de manier waarop dat virus eventueel af te stoppen is. Kortom: er is genoeg te doen, in het haast post-apocalyptisch ogende Manhattan van The Division.
Basis opbouwen en skills unlocken
De op de vorige pagina genoemde 'base of operations', je voornaamste thuisbasis in het spel, is meteen een goede plaats om te beginnen met wat The Division allemaal te bieden heeft. Zoals gezegd bestaat je basis uit drie 'vleugels', en elk van deze vleugels dien je gaandeweg te upgraden met nieuwe voorzieningen. Voor het verhaal is het leuk dat elke nieuwe voorziening die jij ontwikkelt bijdraagt aan de leefbaarheid van New York op dat moment, maar belangrijker is dat je er allerlei nieuwe Skills, Talents en Perks mee krijgt. Wat je allemaal vrijspeelt, wat je kiest om te 'equippen' is bepalend voor het type personage dat je bent, en die identiteit wordt nog verder ingevuld door de spullen die je draagt. Hier laat The Division veel flexibiliteit zien, wat de game voor sommigen misschien wat onoverzichtelijk maakt, maar uiteindelijk werkt het prima.
Security, Medical en/of Tech?
De drie vleugels staan ook meteen voor de drie hoofdstromingen waartoe je personage kan behoren. Door de medische vleugel flink uit te bouwen, krijg je extra Skills, Talents en Perks die te maken hebben met Healing. Dat kan om jezelf gaan, maar ook om mensen in je team. Richt je je meer op Tech, dan zul je jezelf en je team kunnen helpen met technische snufjes, zoals een rollende mijn die zelf op zoek gaat naar een doelwit. De Security-vleugel levert weer andere extra's op, zoals damage-bonussen of schilden die kunnen worden geplaatst voor extra dekking. Het leuke is dat dat in The Division nog maar de helft van het verhaal is. De spullen die je verzamelt en kunt dragen geven je op elk van de drie onderdelen ook een bepaalde rating. Je kunt dus actief op zoek gaan naar spullen die passen bij de kant die jij op dat moment hebt gekozen met je personage. Dat is echter geen verplichting. Wil je een personage bouwen dat van alle markten thuis is, dan kan dat ook.
In dat ontwikkelde personage vind je allerlei eigenschappen die we hierboven al een paar keer hebben genoemd, maar nog niet hebben uitgelegd. Skills zijn acties die je tijdens de gameplay kunt uitvoeren. Denk aan de mogelijkheid om een scan te maken die vijanden in de omgeving laat zien, of aan de optie om jezelf en/of je team te healen. Talents zijn specifieke bonussen. Een voorbeeld van een talent is dat de cooldown op je Skills bijvoorbeeld 25 procent lager is als je health onder de 20 procent komt. Perks, ten slotte, zijn extra eigenschappen die standaard actief zijn. Door perks vrij te spelen kun je bijvoorbeeld meer Medkits meenemen, bepaalde items in de omgeving zichtbaar maken op je minimap, en ga zo maar door.
/i/2001013161.jpeg?f=imagenormal)
Er valt dus nogal wat te kiezen in The Division, als het gaat om het opbouwen van je basis en, in het verlengde daarvan, het vrijspelen van eigenschappen voor je personage. Kiezen is een verschijnsel dat optreedt bij schaarste en die schaarste komt in The Division voort uit de punten die je nodig hebt om upgrades voor je basis te bouwen. Elke hoofdmissie hoort bij een van de drie vleugels van je basis, en op de kaart zijn diverse extra missies te vinden die punten opleveren in de bijbehorende categorie. Wil je heel graag extra Medkits meenemen, dan is het dus zaak om Medical-missies te doen. Overzichtelijk genoeg, dachten wij zo.
Herhaling
Een puntje van kritiek is overigens wel dat de inhoud van de side-missions die horen bij een van de drie vleugels snel in herhaling valt. Elke categorie heeft drie verschillende missietypes die je kunt tegenkomen als side-mission, en daar komt al vrij snel wat herhaling in. Niet onoverkomelijk, zeker niet als je zelf zorgt voor wat afwisseling door de keuzes die je maakt, maar het moet wel even vermeld worden.
Pleister op de wonde is trouwens wel dat The Division er in slaagt een heel natuurlijke 'flow' vast te houden als het gaat om de balans tussen het uitvoeren van missies voor de voortgang van het spel en de ontwikkeling van je personage. We wisselden tijdens het spelen de hoofdmissies en diverse zijmissies zodanig af dat we eigenlijk nooit op een punt kwamen waar we lang moest grinden om sterker te worden om een bepaalde missie te kunnen volbrengen. Ook groeiden we nooit zo snel dat we al te sterk waren voor de missies die we op dat moment moesten uitvoeren.
Veel actie, zowel in co-op als alleen
De grote missies vormen logischerwijs de hoofdmoot van de content, als je tenminste je eventuele Dark Zone-avonturen niet meerekent. De missies zijn pittig en vragen daarom vaak wel wat voorbereiding. Zo is het wel zo slim om van tevoren even te checken of je wapens en je uitrusting up to date zijn en ervoor te zorgen dat je zakken vol met munitie zitten. Daarna trek je richting het startpunt van de missie, alwaar je voor een keuze komt te staan. Begin je de missie in je eentje, of laat je jezelf door het spel koppelen aan een aantal andere spelers? Nutteloze vraag trouwens voor de mensen die ook de stukken buiten de missies om al coöperatief speelden; zij wandelen natuurlijk gewoon samen met hun vrienden naar binnen.
Co-op of singleplayer?
Ook hier laat The Division weer flexibiliteit zien. Wil je The Division benaderen als een co-op-game, dan kan dat. Of je nu grote missies doet of alleen maar rondloopt in de spelwereld, je kunt dat continu samen met je vrienden doen. Wil je de game beleven als een singleplayer-game, dan kan dat ook, al merken we daarbij wel op dat je ook dan verplicht online moet zijn. Een verbinding met de servers van The Division is dus te allen tijde verplicht, ook als je de hele game in je eentje speelt.
/i/2001013187.jpeg?f=imagenormal)
Alle side-missions zijn prima in je eentje te doen. De hoofdmissies zijn pittig, maar niet onmogelijk. Wel is het vervelend dat je dan niemand bij je hebt om je te reviven, maar goed: dat wist je van tevoren. The Division houdt rekening met het aantal spelers dat een missie te lijf gaat, dus verwacht ook een pittigere uitdaging als je besluit voor een co-op-aanpak te gaan. Mocht je het trouwens allemaal nog niet moeilijk genoeg vinden, dan geeft de game je ook de optie om een missie te spelen op een hoger niveau dan standaard het geval is. Dit levert meer tegenstand op, maar ook betere beloningen. En daar komt de vergelijking met Destiny natuurlijk ook weer even om de hoek kijken.
Hoewel sommige side-missions best leuk zijn, beleeft de gameplay in de hoofdmissies telkens weer een hoogtepunt. In de eerste paar missies valt het mee, maar later kom je vaak genoeg in de situatie dat de game meerdere 'baas-units' tegelijk op je afvuurt. Baas-units? Ja. The Division werkt met bepaalde archetypen, zowel wat betreft de wapens als met betrekking tot hoe pittig een vijand is. Rode vijanden hebben geen schild en gaan dus redelijk makkelijk neer. Vijanden met een paarse indicatie zijn lastiger en beschikken over wat meer armor, maar ook zij zijn - mits ze niet met zijn allen op je af rennen - nog geen onoverkomelijke obstakels. De gele units zijn waar je echt voor moet oppassen. Dit zijn dus de 'baas-units' - of elite-units - die we bedoelen. Vaak worden de gele jongens geflankeerd door een aantal van hun paarse broeders. Blijf op die momenten in de buurt van je teamgenoten, want voor je het weet moeten zij of moet jij even opgeraapt worden.
Gave ui
Tijdens, maar ook buiten de missies zul je trouwens continu een oranje lijn zien. Dat is een van de onderdelen van de toch wel opvallende, modern ogende user interface van The Division. De game geeft flink veel visuele informatie aan de speler. De oranje lijn laat altijd zien waar je op dat moment naartoe moet. Je hoeft daardoor vrijwel nooit zelf uit te zoeken welke richting je moet kiezen. Er zullen vast gamers zijn die dit dan te eenvoudig vinden. Het zorgt echter wel voor een heerlijk soepel verloop van de missies. Ergens rondlopen omdat je niet weet waar je naartoe moet frustreert vaak alleen maar, dus wij kunnen ons prima vinden in deze aanpak.
/i/2001013131.jpeg?f=imagenormal)
Bovendien is The Division verder zeker niet te makkelijk. Het Manhattan van The Division is opgedeeld in diverse wijken, en aan elke wijk plakt een bepaald niveau. Dat niveau geeft aan wat voor vijanden je kunt verwachten in die zone. Begeef je je in een zone waar je vijanden van jouw niveau of een net iets hoger niveau kunt tegenkomen, dan voorspellen wij vast dat je af en toe best even een side-mission opnieuw zult moeten doen. Vijanden in The Division schieten met scherp, en een of twee leveltjes hoger of lager kan een verschil van dag en nacht betekenen in de gameplay. Daarbij mag trouwens ook opgemerkt worden dat de AI actief zijn best doet het jou lastig te maken. Ze proberen je te flankeren, halen je achter dekking vandaan met granaten en bestoken je van dichtbij met shotguns of vlammenwerpers, of juist van afstand met sniper rifles. De AI-soldaten zorgen in The Division regelmatig voor spannende vuurgevechten, en dat is natuurlijk een compliment waard.
Toch zul je in The Division ook de meest pittige vijanden met open armen verwelkomen. Hoe sterker je vijanden, hoe beter die loot immers is die zij eventueel laten vallen. Samen met het schieten zelf is het verzamelen van loot een van de belangrijkste basisonderdelen van de gameplay. Net als in een gemiddelde mmog zul je van tijd tot tijd je rugzak moeten legen door spullen te verkopen, of ze uit elkaar te halen voor onderdelen die je daarna weer kunt gebruiken bij het craften van nieuwe spullen. Inderdaad: The Division heeft ook nog een crafting-systeem waarmee je zelf nieuwe wapens, spullen en mods kunt maken, afhankelijk van of je er de blueprints, juiste spullen en het juiste level voor hebt.
Dark Zone: de PvP-area
Nu kun je in de normale omgeving genoeg sterke vijanden vinden. De missies leveren voldoende intense, spannende vuurgevechten op, en je zult gaandeweg ook voldoende interessante wapens en andere spullen oppikken. Speel je samen met je vrienden, dan bieden de tientallen side-missions en de grote missies ook uren, zo niet dagen aan vermaak. En tóch heb je dan nog een essentieel onderdeel van The Division niet gezien. Centraal op de kaart is namelijk een rood gemarkeerd gebied te zien, dat los staat van de rest van de kaart. Je vindt hier geen verhaalmissies, geen safehouses en dergelijke. In de Dark Zone, de plaats waar het virus het hardst heeft toegeslagen, geldt alleen het recht van de sterkste.
Beste loot van het spel
Zoals al even aangehaald op de eerste pagina: Dark Zone is de PvP-area van The Division. Spelers betreden deze verontreinigde zone op eigen risico en kunnen binnen worden aangevallen door andere spelers, en door de AI-soldaten die er rondlopen. Natuurlijk zijn dat niet zomaar soldaten, je vindt hier louter het beste dat de AI te bieden heeft. Wel wordt rekening gehouden met het niveau van de speler. De Dark Zone is ook opgedeeld in niveaus, en de eerste zone is goed te doen voor spelers van level 10 tot 12. Pittig, maar te doen. Wat spelers bezielt om een gebied in te gaan waar ze de sterkste AI tegenkomen en waar andere spelers op ze kunnen schieten? Het antwoord laat zich raden: in de Dark Zone is de beste loot van het spel te vinden.
/i/2001013177.jpeg?f=imagenormal)
De loot wordt gedropt door de sterke vijanden in de Dark Zone, maar is ook te vinden in kistjes. Aan die kistjes zit vaak wel een level-vereiste: veel kistjes gaan pas open als je een bepaald Dark Zone-level hebt. Je Dark Zone-level staat los van je level in de rest van de wereld, dus wanneer je voor het eerst in de Dark Zone komt, begin je op het laagste niveau. Heb je eenmaal leuke loot te pakken, dan is het verhaal nog niet af. Je kunt niet zomaar de Dark Zone uit wandelen met spullen die je daar hebt gevonden. De hele Dark Zone is namelijk zo verontreinigd dat die spullen eerst schoongemaakt moeten worden. Je zult ze daarom in de zone moeten laten ophalen door een helikopter. Pas daarna zul je de spullen buiten de Dark Zone kunnen terugvinden; ze worden afgeleverd in je Stash-doos.
Extraction is pittig
Die uitleg is verder niet belangrijk. Wat wel belangrijk is, is dat die extractieprocedure misschien wel het lastigste onderdeel is van de Dark Zone-gameplay. Om de helikopter te 'bestellen', schiet je een flare in de lucht. Dat is het teken voor de AI om je aan te vallen: je moet het dus zo'n anderhalve minuut zien vol te houden, om vervolgens je spullen aan het touw onder de helikopter te bevestigen. En dat is nog niet alles. Andere spelers die toevallig in de buurt zijn, krijgen een seintje dat jij een extraction begonnen bent. Mochten ze kwaad in de zin hebben, dan kunnen ze ook naar de extraction zone komen en jou aanvallen, in de hoop je spullen te stelen en ze zelf snel per helikopter het gebied uit te sturen. Niet bijzonder vriendelijk, wel efficiënt.
/i/2001013189.jpeg?f=imagenormal)
Gelukkig laat The Division ook hier zien dat het wel snor zit met de balans in het spel. Andere spelers aanvallen is namelijk niet iets dat je al te lichtzinnig moet opvatten. Als ook maar één van je kogels een menselijke speler raakt, verklaart het spel je een 'Rogue Agent'. Vanaf dat moment zien alle menselijke spelers je - tot je dood gaat tenminste - als vijand. Bovendien verlies je meer Dark Zone-geld en meer items als je dood gaat als Rogue Agent. Wat later in het spel, wanneer ook de rankings binnen de Dark Zone een grotere rol gaan spelen, komt er nog een aspect bij kijken; als Rogue Agent lever je ook meer punten in. Neergeschoten worden als Rogue Agent is dus funest voor wie een succesvolle carrière ambieert in de Dark Zone.
Spannend
Op basis van onze spelervaring durven we te zeggen dat het overgrote deel van de spelers niet naar de Dark Zone komt om andere spelers te pesten. Naarmate er meer spelers online komen en mensen aan een tweede personage beginnen zou die bezigheid wellicht wat populairder kunnen worden, maar de mensen die wij tegenkwamen in de Dark Zone waren veelal net zo bang en/of gespannen als wijzelf. Die spanning is wel de reden waarom de Dark Zone absoluut een meerwaarde is voor The Division. Nergens let je zo goed op je omgeving als daar. Je sluipt van dekking naar dekking, houdt je ogen open en voor de solo-speler is een scanner een absolute must. De Dark Zone is trouwens het enige stuk van The Division waar we af en toe het gevoel hadden echt een of meerdere coöp-partners nodig te hebben: op de hogere levels is de ratificatieprocedure een behoorlijk pittige aangelegenheid. Meerdere malen besloten we de Dark Zone maar gewoon te verlaten zonder de verzamelde items te extracten, omdat dat op dat moment gewoon niet te doen was.
Sfeervol en soepel
Die Dark Zone is om gameplaytechnische redenen de interessantste zone van het New York van The Division, maar lang niet het enige deel dat de moeite waard is; met zo'n uitspraak zouden we geen recht doen aan de rest van het spel. Zoals bekend is The Division een game op basis van datgene waar de Amerikaanse regering zich op trachtte voor te bereiden tijdens Operation Dark Winter. Tijdens deze in 2001 gehouden oefening probeerde de overheid te simuleren hoe zij zou reageren op een ramp die grote delen van het land lam zou leggen. The Division geeft weer hoe de wereld eruit zou zien als het een keer geen oefening, maar realiteit is. Te zien is hoe hard zo'n virus toeslaat en hoe enorm de overheid dan op zijn bek gaat: het New York dat je hier te zien krijgt is amper meer een schim van de 'City that never sleeps' die we nu kennen.
/i/2001013191.jpeg?f=imagenormal)
In de hele stad hangt een ongure, dreigende sfeer. De sporen van de ramp zijn overal zichtbaar, letterlijk: de lijken liggen nog op straat. In de parken zijn massagraven te vinden. Overal zijn sporen van gevechten te zien. Als speler krijgt je het op verschillende manieren mee. Rondlopend zie je bovenstaande zaken, maar Ubisoft heeft veel moeite gestoken in het achtergrondverhaal. Wie de moeite neemt om allerlei soorten intel te verzamelen, kan langzaam de puzzelstukjes gaan leggen om te zien hoe de ramp zich heeft voltrokken, en hoe de inwoners van New York dat hebben beleefd.
Afgeslacht
Dat gaat aan de hand van opgenomen telefoongesprekken en andere kleine stukjes intel, maar af en toe duiken er ook grotere bronnen op. Op straat kom je af en toe een Echo tegen. Door deze te activeren, kun je naar een reconstructie van iets dat eerder op die plek is gebeurd. Dat kan van alles zijn. Vaak heeft het betrekking op het doen en laten van de cleaners: zo zie je op een gegeven moment hoe ze een weerloze groep mensen in een auto levend verbranden. Elders zie je hoe een man zich probeert te verantwoorden voor een hoestje. "Ik ben niet besmet, ik heb astma!" Zijn wanhopige pleidooi wordt bruusk beëindigd door het geluid van een vlammenwerper. Het voltooien van de hoofdmissies levert daarnaast nog andere stukken informatie op. Vaak gaat het daarbij om camera-opnamen, en ook daar valt op hoe hard sommige scènes zijn. Groepjes vluchtende burgers worden zonder pardon afgeslacht door rellende criminelen, of door cleaners die alles op hun pad platbranden. Dat alles zorgt samen met het uiterlijk van de stad voor een unieke, beklemmende sfeer.
/i/2001013147.jpeg?f=imagenormal)
Het uiterlijk van je eigen Division-agent vormt een aardig contrast. Door de juiste kleren te verzamelen, kun je piekfijn voor de dag komen in een stad die verder op sterven na dood is. Of het helemaal realistisch is dat jij slaagt waar het leger en alle andere speciale eenheden faalden, dat is een ander verhaal. Feit is en blijft dat je er piekfijn bij loopt. En dat prima uiterlijk krijgt ook nog eens een gevolg in hoe je jezelf voortbeweegt.
Soepel bewegen
We kunnen ons niet aan de indruk onttrekken dat de studio's achter The Division met een schuin oog naar Assassin's Creed hebben gekeken, want je personage overwint met speels gemak allerlei obstakels in de omgeving. Let bijvoorbeeld eens op hoe soepel je in The Division tegen een ladder op springt, om die vervolgens te beklimmen, of hoe makkelijk je over hekjes wipt. Ook in en uit dekking gaan, of van dekking naar dekking bewegen, verloopt uiterst soepel. We hebben het in andere reviews vaak nadelig gevonden dat Ubisoft elementen van zijn games in andere games stopt, maar als Assassin's Creed heeft bijgedragen aan de manier waarop de Division-agenten zich voortbewegen, dan juichen wij dat alleen maar toe.
Audiovisueel: pc-waardige prestaties op console
Een laatste puntje op de lijst van zaken die we niet onbenoemd kunnen laten, is dat van de performance. Zoals wel vaker het geval is, konden we de pc-versie nog niet testen. We gingen dan ook aan de slag met de PlayStation 4-versie. Op voorhand scheen het zo te zijn dat er opties in het spel zitten waarmee je de framerate zou kunnen beïnvloeden. Je zou bepaalde lichteffecten kunnen uitschakelen om zo een betere framerate te hebben. Die opties blijken echter niet in de consoleversies te zitten. Jammer, want spelers de keuze geven tussen de best mogelijke graphics en de best mogelijke framerate leek ons - voor console-begrippen - een mooie stap. Wel is het mogelijk om de sharpness en hoeveelheid chromatische aberratie aan te passen, al heeft dat geen invloed op de framerate.
Dat gezegd hebbende: The Division ziet er prima uit, en draait behoorlijk stabiel. De hoge kwaliteit van de graphics komt voor een belangrijk deel voort uit dat de game op de PS4 op 1080p draait en dat Ubisoft zijn anti-aliasing prima op orde heeft. Waar je in sommige consolegames vaak nog wel wat lelijke randjes ziet, zijn die in The Division bijna niet aanwezig. Wel vertoont de game af en toe wat pop-in, en zie je textures van lage kwaliteit soms voor je ogen verspringen naar de variant van hoge kwaliteit. Netjes is dat natuurlijk nooit, maar te vergeven is het absoluut.
Dat geldt nog eens extra als we de algemene prestaties bekijken. Wat opvalt is dat de PS4-versie van The Division een strakke 30fps cap heeft en daar eigenlijk nooit onder duikt. De combinatie van grafische kwaliteit en performance doet soms aan pc-prestaties denken. Een groter compliment valt een consolegame bijna niet te maken.
Schoonheidsfoutjes
Dat betekent trouwens niet dat The Division helemaal geen probleempjes kent. De game draait dus stabiel en kent nauwelijks bugs of glitches, maar wie oplet ziet er wel een paar. Ook werkt de camera soms niet lekker mee. Vooral de momenten waarop je snel weg wilt duiken voor een granaat of aanstormende vijanden, spring je nog weleens tegen objecten aan die je vanwege de camerapositie niet kunt zien. Kleine irritaties die verder geen enkele belemmering vormen voor het spelplezier, maar ze zijn er wel.
/i/2001013163.jpeg?f=imagenormal)
Conclusie
Het is bijna drie jaar geleden dat Ubisoft The Division aan het grote publiek voorstelde, en dat die lange aanloop de kwaliteit van de game ten goede is gekomen, is wat ons betreft wel duidelijk. De game toont op diverse manieren flexibiliteit: in speelstijl, in het feit of je de game benadert als singleplayer- of coöp-game, in moeilijkheidsgraad, en ga zo maar door. Extra compliment: het is heel knap hoe Ubisoft een coöperatief spelelement in The Division heeft verwerkt: op een manier waardoor het wel echt iets toevoegt als je er gebruik van maakt, maar het toch niet mist als je de game als singleplayer-game speelt. Het beste van twee werelden.
Los van alle keuzes biedt The Division een sfeervolle spelwereld, waarin gamers die daar oog voor hebben een prachtige situatieschets meekrijgen die weergeeft hoe New York de ramp onderging, en wat voor gruwelijke situaties er daarna nog ontstonden. Helemaal perfect is The Division niet. Daarvoor treedt er iets te veel herhaling op in de side-missions, die om die reden na verloop van tijd wat saai worden, maar dan nog heeft Ubisoft met Tom Clancy's The Division een ijzersterke game in huis.
Eindoordeel
:fill(white):strip_exif()/i/2000627451.jpeg?f=thumblarge)
/i/2001013161.jpeg?f=imagegallery)
/i/2001013187.jpeg?f=imagegallery)
/i/2001013131.jpeg?f=imagegallery)
/i/2001013177.jpeg?f=imagegallery)
/i/2001013189.jpeg?f=imagegallery)
/i/2001013191.jpeg?f=imagegallery)
/i/2001013147.jpeg?f=imagegallery)
/i/2001013163.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013107.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013109.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013111.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013113.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013115.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013117.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013119.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013121.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013123.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013125.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013127.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013129.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013131.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013133.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013135.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013137.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013139.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013141.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013143.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013145.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013147.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013149.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013151.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013153.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013155.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013157.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013159.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013161.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013163.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013165.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013167.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013169.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013171.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013173.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013175.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013177.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013179.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013181.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013183.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013185.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013187.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013189.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013191.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013193.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013195.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013197.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013199.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001013201.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white):strip_exif()/i/2000627453.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_exif()/i/2000627460.png?f=thumbmedium)
:strip_icc():strip_exif()/i/2002038027.jpeg?f=fpa_thumb)
/i/2000625349.png?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/u/695907/crop5ae70c01c7480_cropped.jpeg?f=community)
/u/441324/crop567040d29d0ae_cropped.png?f=community)
:fill(white):strip_exif()/i/2000961413.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_icc():strip_exif()/i/1403092384.jpeg?f=fpa_thumb)
/i/1371010466.png?f=fpa_thumb)
/i/2002038031.png?f=fpa)
/i/1206095876.png?f=fpa)
:strip_exif()/i/1259683309.jpeg?f=fpa)
/i/1371004544.png?f=fpa)
:strip_icc():strip_exif()/u/41622/crop5600fdc04ceef_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/181585/crop6808fc982fb9f_cropped.jpg?f=community){kind=small}
/u/252888/crop601a1d83cafa3_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/66961/crop5c20da5d3451c_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/556658/avatar.jpg?f=community){kind=avatar}
/u/430342/crop5f4f39c1ab7e5_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/295081/crop643e9f0d388cb_cropped.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/353425/crop5a0f32121372b_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/98831/crop56a52838a375a_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/473694/crop5e39c38e7ef84_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
/u/682576/crop5c66986a99073_cropped.png?f=community){kind=small}
/u/331213/crop56ef13408ff38_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/315253/boy-tweakers.jpg?f=community){kind=small}
nu ben ik CS gewend en snap ik dat dit het andere uiterste is, maar met een sniper iemand op het hoofd of in de borst raken zou voldoende moeten toch voldoende moeten zijn?
:strip_icc():strip_exif()/u/337051/crop55aa209c43fed_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/179889/crop55a50175a6ce3.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/411401/crop63bb2abd85271_cropped.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/562033/AIzDXku.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/109036/crop580efea56f6f9_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/7689/Copicon.gif?f=community){kind=small}
/u/472627/crop5c83fe498b36e_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/44074/avatar001.gif?f=community){kind=avatar}
:strip_icc():strip_exif()/u/50793/thumb-exorcist.jpg?f=community){kind=small}
/u/62673/crop56e2e8ee04df2_cropped.png?f=community){kind=small}
/u/383567/crop5c04351454e47_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/386993/crop642464ad24c70_cropped.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/43802/crop5a8b253603f79_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
/u/407459/tw.PNG?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/291024/avatar.jpg?f=community){kind=avatar}
/u/227605/crop5e5cd82fb60b9_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/29168/ovide.jpg?f=community){kind=small}