Wees realistisch
Deze review is gemaakt op basis van de pc-versie. De consoleversies wijken hier van af. Deze review en de score die we aan de game toekennen, gelden dus alleen voor de pc-versie van Battlefield 3.
In de wiskunde leveren de verschillende getallen in een som uiteindelijk een totaal op. Er is één juist antwoord, en dat is opgebouwd uit de losse delen van de som. Vaak geldt voor games ongeveer hetzelfde, maar net zo vaak blijkt dat het algemene beeld dat een reviewer bij een game heeft, niet één op één aansluit bij de verschillende plus- en minpunten die hij in zijn review aanstipt. Waar dit stukje slap geouwehoer naartoe gaat? Battlefield 3 is geen perfecte shooter en het heeft best een aantal kritiekwaardige puntjes. Maar het spel zal elke gamer desondanks wegblazen met alle onderdelen die wél goed zijn uitgewerkt.
De eerste tien minuten gameplayDat beeld leeft al maanden bij menig gamer, en een dergelijk verwachtingspatroon maakt het voor een game niet gemakkelijker om zichzelf te bewijzen. De perceptie van een game, zoals van ieder product, wordt bepaald door de verhouding tussen de verwachting en de uiteindelijke kwaliteit, en hoe hoger de verwachting, hoe lastiger het wordt om de perceptie van dat spel op hetzelfde niveau te krijgen. Een gamer zal een beter gevoel overhouden aan een game waar hij niets van had verwacht maar die toch nog best vermakelijk blijkt te zijn, dan aan een verwachte topgame die na release nét geen topgame blijkt te zijn.
Niet fair
Wie nu donkere wolken voelt samenpakken boven Battlefield 3 zullen we geruststellen: Battlefield 3 is die topgame wel. Punt is alleen wel dat in de community het idee leeft dat Battlefield 3 de nieuwe heilige graal is in shooterland. Dat is niet fair, want op die manier zadel je DICE op met een missie die niet valt te volbrengen. Ook deze studio heeft te maken met beperkingen die worden opgelegd door hardware en ook in Zweden kost het maken van een game klauwen met geld, veel tijd en mankracht. Het plaatsen van een dergelijke disclaimer lijkt wellicht een zwaktebod, maar het kan geen kwaad om even uitgesproken realistisch te zijn.
We geven ruiterlijk toe dat wij die realiteitszin niet direct hadden toen Electronic Arts ons vorige week voorzag van de pc-versie van Battlefield 3. Wij zijn Battlefield 1942-veteranen en hebben alle tussenliggende versies van het spel met veel plezier gespeeld. Ja, zelfs het tegenvallende Battlefield: Vietnam viel bij ons best in goede aarde. Niet verwonderlijk dus, dat we eerst drie rondjes juichend om het VNU Media-kantoor hebben gerend met de gamedisc boven ons hoofd alsof het de Champions League-trofee was. Geen zorgen, verder zijn we wel gezond.
Onorigineel, maar wel mooi
Na de installatie stortten we ons op de singleplayer-modus van het spel. Er waren nog niet al teveel mede-reviewers online, we hadden dus een uitgelezen kans om een ritje te maken in de singleplayer-achtbaan die DICE heeft gebouwd. Battlefield 3 is voorzien van een volledige singleplayer-campagne zoals je die kent uit de Bad Company-reeks, en DICE heeft bij het maken van de campagne goed gekeken naar hoe de succesvolle concurrent uit Amerika dat altijd doet. Net als bij de Call of Duty-games is de singleplayer-modus van Battlefield 3 een lineaire en deels scripted aangelegenheid, en mede daardoor erg spectaculair.
Bekend verhaal?
Hoewel de speler gaandeweg verschillende soldaten onder zijn hoede krijgt, draait het verhaal met name om Sergeant Blackburn, die door Amerikaanse geheim agenten ondervraagd wordt over zijn handelen in verschillende delen van de wereld. Blackburn weet niet beter dan dat hij jacht maakt op een terrorist die het heeft voorzien op miljoenen mensen, maar hij ziet niet in dat veel van zijn acties heel anders kunnen worden uitgelegd. Zo ontspint zich een plot waarbij Blackburn de autoriteiten niet alleen op het spoor van de terrorist moet zetten, maar ook zijn eigen naam moet zien te zuiveren. Klinkt bekend? Klopt, in Call of Duty: Black Ops kreeg je een soortgelijk verhaal voorgeschoteld.
Straaljagermissie uit de singleplayerDe verhaalelementen in de singleplayer komen voornamelijk naar voren in tussenscènes die er prachtig uitzien. Vooral de voice-acting is van hoog niveau. Eén van de personages deed ons sterk denken aan Agent Pierce uit de televisieserie '24', wat voor ons direct een pluspunt is. Het verhaal is verder een tikkeltje 'dertien in een dozijn', maar dat mag de pret niet drukken; per slot van rekening beschikte Battlefield 2 niet eens over een echte singleplayer-modus.
Nog nooit zo mooi
Daarbij komt dat Battlefield 3 het in de campagne absoluut niet hoeft te hebben van de tussenscènes of de kwaliteit van het plot. De campagne overweldigt je van begin tot eind, varieert met onder andere straaljager- en tankmissies en loopt over van keiharde actie. Nooit eerder zagen we die actie zo van het scherm afspatten als in Battlefield 3. Alles ziet er prachtig en haarscherp uit, tot aan de spijkerstof op de kleding van de soldaten om je heen. Schoten dreunen heerlijk door en kogels fluiten je om de oren. Al enkele jaren zien en horen we dit soort zaken in games, maar zo goed en mooi als in Battlefield 3? Nooit.
Niet echt Battlefield
Spelend als Blackburn, of als een van de andere personages, kom je in onder meer Irak, Parijs en New York terecht, en overal is de actie op zijn eigen manier even sterk. Of je nu onder een ingestort gebouw kruipt, jezelf verschuilend voor op jou jagende vijanden, of met een paar man een leger aan privé-beveiligers van een High Value Target afmaakt: alles is pakkend en spannend, en verzorgd uitgewerkt. Kijk bijvoorbeeld hoe vijanden neervallen als je ze raakt en hoe huizen en andere objecten in de omgeving instorten als gevolg van explosies.
Een missie uit de singleplayer waarin je als 'Dima' speeltBattlefield 3 biedt in audiovisueel opzicht en voor wat 'beleving' betreft een van de meest indrukwekkende singleplayer-campagnes die we ooit hebben gespeeld. Dat betekent echter niet dat er niets op aan is te merken. Zo is de campagne niet vrij van bugs - we zweefden op een gegeven moment achter onze tank aan in plaats van dat we er in zaten - en de kunstmatige intelligentie van de vijanden laat zelfs op de hoogste moeilijkheidsgraad wat te wensen over. Zo lijkt het er regelmatig op dat ze niet door hebben dat jij ze vrij onder vuur kunt nemen, ook al kijken ze wel jouw kant op. Het gaat wat ver om ze 'simpel kanonnenvoer' te noemen, maar de AI maakt minder indruk dan de rest van het spel.
Erg anders dan multiplayer
Met 'de rest van het spel' bedoelen we in dit geval alleen de rest van de singleplayer, want de multiplayer en singleplayer in één adem noemen kan eigenlijk niet. Daarvoor zijn de twee spelmodi namelijk veel te verschillend. Zoals je op de volgende pagina's kunt lezen, loopt de multiplayer over van vrijheid en mogelijkheden, terwijl je in de singleplayer altijd maar één kant op kunt. DICE waagt zich zelfs aan enkele quicktime-events, terwijl wij ons weinig gameplay-elementen kunnen voorstellen die zo erg níet thuishoren in een Battlefield-game als quicktime-events.
Tankmissie uit de singleplayerZo vormt de singleplayer-campagne in feite een interactieve actiefilm, waarin je vooral geacht wordt te doen wat het spel wil. Het is een lineair en scripted geheel en ondanks belachelijk goede graphics en indrukwekkende actiescènes, biedt dit onderdeel een spelervaring die geen blijvende indruk achter zal laten. Vermakelijk is hij echter wel, alleen al dankzij het fantastische geluid, zowel als het gaat om de geluidseffecten en voice-acting als met betrekking tot de soundtrack. Wij waren wat dat betreft al verkocht toen Johnny Cash ergens aan het begin van het spel door de speakers van een legerhelikopter schalde.
Vrijheid
Ondanks dat we de singleplayer niet helemaal vinden passen bij Battlefield, heeft DICE wel een volwaardig singleplayer-avontuur neergezet dat prima in staat zou zijn een game in zijn eentje te dragen. Neem je echter de speelduur in ogenschouw, dan is het maar goed dat er nog ander spelmodi zijn. Na pakweg zes á zeven uur spelen rolden de credits over het scherm, en daar wij in de regel niet de snelste gamers zijn - reviews vereisen ook doelloos geknal op muurtjes om te zien wat het effect is - gokken we dat geoefende shooterfans er in minder dan zes uur doorheen rennen. Niet al te lang dus, maar wel conform de geldende standaard in het genre.
Vroeger...
We lullen de korte speeltijd van de singleplayer in Call of Duty al jaren recht door te stellen dat de game eigenlijk voornamelijk om de multiplayer-modus draait, en datzelfde kan uiteraard worden gedaan bij Battlefield 3. De Battlefield-franchise verdiende zijn online sporen immers al toen niemand ook maar van Call of Duty had gehoord. Op welke universiteit of hogeschool draaiden computerlokalen immers geen overuren doordat handige studenten er de Battlefield 1942-demo op hadden geïnstalleerd? Menig lesje Informatica ontaarde destijds in een massale knokpartij op Wake Island.
Beelden van een multiplayer-potje Conquest op Davamand PeakDe charme van Battlefield 1942 is wellicht nooit meer helemaal te evenaren, maar gevoelsmatig keert hij aardig terug in Battlefield 3. Eigenlijk is het spel de ultieme sandbox-game onder de shooters. Je kunt letterlijk doen waar je zin in hebt. In de Rush-spelmodi heb je natuurlijk wel een bepaalde kant waar je heen moet, maar in de traditionele Conquest-spelmodus is de volledige vrijheid extra goed voelbaar. De ene keer namen we in onze basis een jeep, scheurden we naar een van de vlaggen, veroverden deze en scheurden door naar een volgend punt. Op deze manier vergaarden we als 'lone wolf' een hoop punten door vlaggen te veroveren, af en toe aangevuld door een kill hier en daar. Een andere keer stapten we in een straaljager of helikopter en gingen, meestal met weinig succes, vanuit de lucht op jacht naar vijandelijke tanks. Zo zijn er nog tal van manieren van spelen, en dat is de kracht van Battlefield 3. Geen enkele multiplayer van een shooter is zo veelzijdig als die in dit spel.
Afwisseling
De pluspunten van die multiplayer-modus zijn dan ook legio. Laten we bijvoorbeeld eens beginnen met de speelvelden. Hoe cliché het ook klinkt: Battlefield 3 biedt daadwerkelijk voor elk wat wils. Er zijn mappen met grote open gebieden waarin voertuigen de baas zijn, en er zijn mappen met veel kleine straten en gangen waar liefhebbers van infanterie-actie hun gang kunnen gaan en waar tanks voortdurend het risico lopen verrast te worden door een RPG vanuit een van de talloze gebouwen waar spelers zich in kunnen verschuilen.
/i/1319584903.jpeg?f=imagenormal)
Positieve uitschieter is onder meer Davamand Peak, waar je na het eerste stuk in Rush een ware 'leap of faith' maakt naar het volgende, veel lager gelegen stuk speelveld. Ook een topper is Caspian Border, waar het échte Battlefield-gevoel naar boven komt als je met 64 spelers los gaat met tanks, jeeps, anti-air units, helikopers, straaljagers en behoorlijk wat voetvolk. Een map als Seine Crossing is met zijn straatjes, gangetjes en huizen om je in te verschansen een beetje de tegenhanger van zo'n open map. Seine Crossing is ook meteen onze favoriet. Het leveldesign is zo goed, dat we hier nog geen enkel potje hebben gespeeld dat niet spannend was. In de lange straten ontstaan epische shoot-outs tussen snipers over honderden meters, terwijl groepjes soldaten een doorbraak proberen te forceren met behulp van een kwetsbare maar sterke tank. Heerlijk.
Gecontroleerde chaos
In de laatste alinea van de vorige pagina bleek ook weer die vrijheid die we eerder noemden. Battlefield is al jaren het domein van gamers die houden van het gebruiken van voertuigen, zonder dat de optie om dat niet te doen direct wordt gedevalueerd. We speelden onze beste potjes terwijl we de voertuigen alleen maar gebruikten als middel om sneller van A naar B te komen, en waarbij we ons lieten gelden met een sniper rifle of machinegeweer. Sommige teamgenoten vinden het misschien niet fijn dat je een F-18 of helikopter alleen gebruikt om eruit te kunnen springen en snel op een bepaalde locatie te zijn, maar handig is het wel.
Lekker gevoel
De reden dat spelen als infanterist ook zo goed is, is dat het schieten op zich al erg goed 'voelt'. Gamers die leren omgaan met hun wapen en gecontroleerd schieten, zullen zelfs van grote afstand kills kunnen maken. Trots kunnen we melden dat we een paar keer een sniper wisten uit te schakelen met ons machinegeweer, simpelweg omdat we de arc van onze kogels goed kenden en eerder raak schoten dan hij. Eat that!
Beelden van een multiplayer-potje Team Deathmatch op Grand BazaarHet zijn de momenten van superioriteit die Battlefield 3 zo goed maken. Iemand die wél kan vliegen, zal hetzelfde gevoel hebben als hij een tank, die al een paar minuten huishoudt bij een van de vlaggen, van de map blaast met een aantal goedgemikte raketten. Net zoals de gamer die die helikopter van achter een bosje neerschiet met een SMAW een koning is. En ook de sniper die die gamer neerschiet met een headshot is een baas, tot hij daarna neergemaaid wordt door het machinegeweer van een rubberbootje dat hij even over het hoofd had gezien. Gecontroleerde chaos op de best mogelijke manier.
Healen en reviven
Zodra je in een team zit dat goed samenwerkt, wordt de chaos eigenlijk alleen maar groter. DICE heeft ten opzichte van vorige games de Soldier en Medic samengevoegd in één klasse. Soldiers kunnen dus healing packages neergooien en na een paar levels ook spelers reviven. Een squad waarvan de leden elkaar op de been houden, schroeft het tempo in de game nog verder op. Een goed team kan ook niet zonder een paar Engineers en Support gunners, en natuurlijk blijven Snipers op de loer liggen. Zeer positief punt daaraan: snipers zijn te spotten doordat je af en toe een glinstering ziet waar een sniper positie heeft gekozen.
/i/1319584141.jpeg?f=imagenormal)
Het is dat soort ogenschijnlijk kleine, maar cruciale puntjes dat van de multiplayer-modus van Battlefield 3 een doorslaand succes maakt. Al die kleine details zijn prima op orde. Ook het spotting-systeem werkt heerlijk. Niet langer kun je, zoals in Bad Company 2, lukraak op de spot-knop drukken in de hoop per ongeluk een vijand te taggen. In Battlefield 3 zul je vrij precies moeten mikken voor je op Q drukt om de soldaat of het voertuig dat je ziet te taggen, zodat de rest van je team ook weet dat er wat te knallen valt.
Knallen kun je in Battlefield 3 trouwens ook prima doen als er geen enkele vijand te bekennen is. Zoals in eerdere previews al uitgebreid besproken, is Battlefield 3 gemaakt met de Frostbite 2.0-engine, en een van de speerpunten van die engine is de hoge mate van 'destructability' van de omgeving. Er kan in de multiplayer van Battlefield 3 dan ook ongekend veel kapot, je kunt zelfs hele gebouwen letterlijk met de grond gelijk maken. Leuk detail: zo'n ruïne is dan weer een extreem fijne spot om jezelf als sniper in te verschansen. De één z'n dood...
Verhalen, verhalen en nog meer verhalen
We kunnen nog een pagina of vijf vullen met verhalen over wat we de afgelopen vijf dagen allemaal hebben uitgehaald op de servers van DICE. Zo was er die keer dat we een straaljager letterlijk lieten neerstorten op een vijandelijke tank, en die keer dat we een vierdubbele kill maakten toen vier gasten uit een jeep sprongen om een vlag te capturen, maar niet hadden gezien dat wij onder een nabij geparkeerde vrachtwagen lagen te wachten met een machinegeweer. Of die keer dat we met onze jeep acht vlaggen op rij overnamen. Of toen die keer dat we in de 'dying seconds' van een potje nog nét de objective wisten op te blazen... Binnen een paar dagen vertel jij deze verhalen ook, zeker weten.
Niet perfect
Ondanks ons enthousiasme kunnen we niet om een aantal kritiekpunten heen. Kritiek die je van ons direct weer mag vergeten, want je doet jezelf tekort als deze punten je spelplezier in de weg zou laten zitten. Desalniettemin kunnen we er niet omheen dat Battlefield 3 een paar foutjes kent. Zo begrijpen we best dat er anti-tankwapens in een game als Battlefield 3 moeten zitten, maar storen we ons wel enorm aan het 'n00btube-heaven' dat Operation Mètro daardoor is geworden. Zeker in de Conquest-spelmodus vliegen de raketten je om de oren in het gangenstelsel van het Parijse metrostation. Veel te simpel en hersenloos voor een verder vrij tactische en goed uitgebalanceerde shooter als Battlefield 3.
Langzaam unlocken
Ook had het level-up- en reward-systeem wat sneller mogen werken. We zullen direct toegeven dat we zelden de beste speler zijn in een potje, maar we eindigen desondanks meestal keurig in de middenmoot of net daarboven, met een positieve kill/death-ratio en aardig wat punten. Toch kostte het ons zo'n tien tot twaalf uur om level 10 te bereiken. Dat is op zich niet zo erg, maar Battlefield 3 laat ook maar mondjesmaats nieuwe wapens en upgrades los. Gevolg is dat het vrij lang duurt voor je een beetje kunt differentiëren met je load-out. Wel sterk is dat je na elk potje ziet welke upgrades er op dat moment aan zitten te komen. Een beetje extra motivatie, mocht dat nodig zijn.
/i/1319584909.jpeg?f=imagenormal)
Wat die load-out aangaat: beste heren van DICE, had toch even over de schutting van de buren gekeken, en met buren bedoelen we hier: Infinity Ward. Call of Duty staat al jaren toe om diverse custom classes op te slaan, maar in Battlefield 3 zijn we beperkt tot één load-out per klasse. Per klasse valt er, zeker als je op een wat hoger level komt, best wat te kiezen. Je zult nu dus steeds als je iets wilt aanpassen dat opnieuw moeten instellen. Waarom wordt de speler de optie niet gegeven om meer load-outs per klasse op te slaan?
Battlelog
We geven direct toe dat dat laaste puntje in de categorie 'geslachtsgemeenschap met mieren' valt. Dat geldt niet voor wat we te zeggen hebben over Battlelog. In de basis is het een goed concept. Een achtergrondapplicatie die al je statistieken bijhoudt, je in staat stelt Battlefield-vriendjes te maken en meer van dat soort dingen. Battlelog is echter ook het startpunt van het spel, of je nu singleplayer of multiplayer gaat spelen. Bij ons duurde het altijd twee of drie inlogpogingen voordat Battlelog ons succesvol in een multiplayer-potje wist neer te zetten. Meerdere pogingen strandden dan bij een zwart laadscherm. Dat kan aan verschillende dingen liggen natuurlijk, maar we sluiten niet uit dat andere gamers hier ook mee zullen worden geconfronteerd.
Er zijn nog wel meer puntjes die we kunnen aanstippen, maar die hebben volstrekt geen invloed op het spelplezier. Zo bevat de multiplayer-modus ook nog wel wat bugs, en zijn clipping-issues aan de orde van de dag. Als een sniper tegen een rots ligt, verdwijnen zijn benen vaak in het gesteente. Af en toe zie je een neergeschoten soldaat die gewoon in de schiethouding is blijven liggen. We hebben er echter alle vertrouwen in dat dit soort plooien snel worden gladgestreken door DICE, en zo niet: na korte tijd valt het niet eens meer op.
Conclusie
Aan het einde van een review hoop je als reviewer altijd zo volledig mogelijk te zijn geweest. Met Battlefield 3 is dat onbegonnen werk. De multiplayer-modus biedt zoveel diepgang en variatie dat je in één artikel onmogelijk elk aspect kunt belichten. En dan hebben we het nog niet eens over de co-op-modus gehad, die we door gebrek aan een online partner nog niet hebben kunnen spelen. Niet dat we daar ook maar enige behoefte aan hadden, want we waren veel te druk met het vliegen in Caspian Border, het opblazen van zaken in Operation Firestorm, het neerleggen van hinderlagen in Seine Crossing, enzovoort.
Wie alléén maar singleplayer speelt, heeft aan Battlefield 3 een goede game, maar zal nooit meekrijgen waarom dit spel boven andere shooters uit torent. De campagne is niet slecht, maar steekt bleekjes af bij al het geweld dat de multiplayer-modus biedt. Zoveel vrijheid, zoveel mogelijkheden en toch zo in balans. Over het geheel genomen, verdient Battlefield 3 op de pc waarschijnlijk een 9, met 'dank' aan de singleplayer. We vinden de multiplayer echter wel van een dermate hoog niveau dat we weigeren Battlefield 3 te belonen met minder dan een 9,5. Iedereen die de game heel eventjes in actie ziet op full spec, zal dat direct begrijpen. Zie je de genoemde kritiekpunten wel als een belemmering van je spelplezier, trek dan gerust dat halve puntje af, maar wij raden je aan om er overheen te stappen en je over te geven aan alles dat zo goed is aan de multiplayer van Battlefield 3. Jammer van de schoonheidsfoutjes her en der, maar dan nog: wat een game!
Pluspunten
+ Mooiste shooter aller tijden
+ Meest indrukwekkende geluid in een shooter aller tijden
+ Multiplayer-actie als vanouds
+ Vrijheid
+ Balans tussen voertuigen en infanterie prima
+ Maps goed, een enkele zelfs briljant
+ Singleplayer pakkend en meeslepend
+ Frostbite 2.0 en alles wat deze engine voortbrengt
Minpunten
- Singleplayer past niet bij Battlefield
- Soms wat wankele AI
- Schoonheidsfoutjes in de multiplayer
Cijfer: 9,5
Let op: dit cijfer geldt alleen voor de pc-versie van Battlefield 3. Consoleversies zijn niet identiek aan deze versie.
Specificaties testsysteem:
- AMD Phenom 2 X6 1100T
- Nvidia Geforce GTX 580
- 4GB 1333MHz
- 500GB HDD
Titel |
Battlefield 3
|
 |
Platform |
PC, Xbox 360, PlayStation 3 |
Ontwikkelaar |
DICE |
Uitgever |
Electronic Arts
|
Releasedatum |
27 oktober 2011
|