Big Bang
De opvolger van de populaire Alpha A700-dslr heeft lang op zich laten wachten, zeker als in aanmerking wordt genomen dat de in juni 2007 aangekondigde A700 al enige tijd uitgefaseerd is. Over de Alpha A77, zoals die opvolger heet, wordt al lange tijd gespeculeerd.
Eind december 2010 verschenen de eerste geruchten over een nieuwe, door Sony ontwikkelde cmos-beeldsensor in aps-c-formaat met 24,3 megapixels. Het nieuwe high-end toestel zou, net als de vorig jaar aangekondigde Alpha A33 en Alpha A55V, verder voorzien zijn van de Translucent Mirror-technologie, waarmee Sony zich van Canon en Nikon wil onderscheiden. Ook zou er een kleinere variant verschijnen, de Alpha A65, en beide toestellen zouden een high-res oled-evf ingebouwd zouden hebben.
De introductie van deze modellen moest een grote klapper voor Sony worden. Het bedrijf koos voor de Europese introductie op 24 augustus, waarbij Tweakers.net aanwezig was, een resort aan de Griekse kust uit. Naast de Alpha A77 en de A65 werden op dat 'Big Bang'-event ook de NEX-7 en NEX-5N aangekondigd, en een elektronische opzetzoeker met een oled-paneel voor de NEX-5N.
De A77 is bedoeld voor 'prosumers'. Die kwalificatie en de prijs maken het toestel tot concurrent van onder meer de Nikon D300s en de Canon EOS 7D. De A65 moet onder andere concurreren met de Nikon D7000 en de Canon EOS 60D.
Tweakers.net heeft de Alpha A77 uitgebreid kunnen uitproberen. We waren onder de indruk van de nieuwe technologie, maar het is niet alles goud wat er blinkt.
Hangende schouders
In plaats van het prominente zoekerhuis en de hoekige schouders van de A700, de A900 en de A55V, heeft de A77 een minder imposant uiterlijk. De vloeiende lijnen van het ontwerp zijn bijna frivool te noemen. Het zoekerhuis is veel kleiner, omdat de A77 in tegenstelling tot zijn voorganger geen optische zoeker met pentaprisma, maar een elektronische zoeker gebruikt.
De kloeke greep heeft een relatief diepe uitsparing voor de ringvinger en in het handvat is een ir-oogje voor remote-bediening geplaatst. De greep, die iets naar achteren helt, is voorzien van prettig aanvoelend rubber en ligt goed in de hand.
:fill(white)/i/1319580640.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1319580641.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1319580642.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1319580643.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1319580644.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1319580645.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1319580646.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1319580647.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1319580648.jpeg?f=thumb)
Magnesium body
Zoals je in deze prijsklasse mag verwachten, is de body van de A77 gemaakt van een stevige magnesiumlegering. In verhouding tot zijn stevigheid en grootte voelt de camera licht aan. Sony heeft de A77 water- en stofvast gemaakt door 76 naden van de camera af te dichten. De camera kan, net als de nieuwe 16-50mm f/2,8-kitlens, een flinke regenbui overleven, maar in water onderdompelen is geen goed idee.
Ook de optionele batterijgreep voor de A77 is van een magnesiumlegering gemaakt en is voorzien van weather sealing. Net als bij eerdere Alpha-modellen is de grip zo veel mogelijk aan de linkerkant van de camera geplaatst, zodat de positie van de hand ten opzichte van de lens in landschap- en portretoriëntatie hetzelfde is. Prettig is dat het accuklepje voor de montage van de batterijgreep in een uitsparing in die greep past, zodat het klepje niet los bewaard hoeft te worden.
:fill(white)/i/1319581553.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1319581554.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1319581555.jpeg?f=thumb)
De knoppen
De knoppenconfiguratie van de A77 wijkt flink af van het A700-ontwerp. Zo is de aan-uitknop verplaatst van een positie links aan de achterkant naar een ring om de ontspanknop, zoals ook onder meer Nikon dat in zijn dslr's heeft. Verder zijn de knop voor het fysiek aan- en uitzetten van de SteadyShot-beeldstabilisatie, de C-knop en de draairing voor de belichtingsmeting verwijderd.
Sony heeft wel vastgehouden aan de positie voor de AEL- en AF/MF-knoppen, de rode videoknop, en de kleine joystick voor de bediening van het menu en het scrollen door foto's. De menuknop is op de plaats van de aan-uitknop gekomen, terwijl de afspeelknop en de delete-knop rechtsonder geplaatst zijn. Tussen de Fn- en de afspeelknop heeft Sony nog een knop geplaatst voor de Focus Magnifier- en de Smart Teleconverter-functies.
Aan de voorkant zit, naast de lensmount, een schakelaar voor de af-standen. Deze draaiknop heeft duidelijk voelbare posities, zodat je op de tast een eind komt.
Met de duim zijn de knoppen rond de joystick goed te bedienen, al is het soms zoeken naar de Smart Teleconverter-knop. Bij het bekijken van foto's via de evf zijn de afspeel- en delete-knoppen niet zo eenvoudig te bereiken, maar bij het bekijken via de lcd wordt de camera anders vastgehouden en zitten ze wel binnen bereik. De videoknop zit wel ver weg, zodat je per ongeluk de AEL- of AF/MF-knop zou kunnen indrukken.
Net als de A700 heeft de A77 aan zowel de voor- als achterkant een instelwieltje. Deze zijn gemaakt van rubber en bieden daarmee ruim voldoende grip. Beide instelwieltjes hebben voldoende weerstand, zitten op een goed bereikbare locatie en werken prettig.
Anders dan bij dslr's van Canon en Nikon heeft de sluiterknop van de A77 een zeer lichte klik. Dat is even wennen. Het voordeel is dat het afdrukken niet snel tot een bewogen foto zal leiden, maar daar staat tegenover dat het verschil tussen de sluiter half en heel indrukken minder goed voelbaar is. Vooral met handschoenen aan kan dat lastig zijn.
Modusknop
Links aan de bovenkant zien we tot slot nog de modusknop. Deze is voorzien van een gekartelde rubberen rand en heeft geen vaste stops. Net als bij de A55V heeft de A77-modusknop posities voor Auto, Auto+, de vier PASM-standen, de 12fps-burstmodus, een scene-stand en de panoramafunctie.
Nieuw op de modusknop ten opzichte van de A55V zijn de 3d-modus, de dedicated filmstand en de MR-stand, waarbij uit drie verschillende pre-sets gekozen kan worden. De A700 had al wel deze memory recal-modusstand. Bij de videostand is het mogelijk om voor de ASM-modes te kiezen; bij gebruik van de rode videoknop kan alleen de P-stand worden gebruikt. Overigens is het bij de ASM-modes niet mogelijk om automatisch scherp te stellen, maar met de 'peaking'-functionaliteit kom je met handmatig scherpstellen een eind.
Lenige lcd
Draaibare lcd
De lcd van de A33 en de A55V kon met een scharnier aan de onderkant naar beneden geklapt en gedraaid worden, maar dat was niet erg praktisch als bijvoorbeeld een statief werd gebruikt.
De A65 heeft hetzelfde draaimechanisme als de A33 en A55V, maar de A77 heeft een nieuwe constructie. Aan de camera is een uitklapbare, metalen plaat bevestigd, en daaraan is met een tweede scharnier het scherm bevestigd. Dit tweede scharnier laat het scherm zowel kantelen als draaien. Het voordeel boven de A33/A55V-constructie is dat het scherm in de hoogste stand ook van voren zichtbaar is. Bovendien kan het scherm in landscapemodus worden gezet terwijl de camera in de portretstand wordt gehouden.
:fill(white)/i/1319555340.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1319555341.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1319555342.jpeg?f=thumb)
De lcd is net als de rest van de camera door Sony ontwikkeld. Het scherm heeft prima kijkhoeken en de pixelstructuur lijkt ook bijzonder veel op die van ips-panelen. Het scherm is helder en bij veel omgevingslicht nog goed leesbaar, terwijl ook de zwartwaarden indrukwekkend zijn.
Top-lcd
Een groot gemis bij de A700 was de ontbrekende top-lcd. Bij de A77 heeft Sony dit rechtgezet. De top-lcd toont onder meer sluitertijd, diafragma, accustatus, witbalansinstelling, transportstand, beeldkwaliteit en het aantal foto's dat met de gekozen kwaliteitsinstelling nog kan worden genomen. Aan de rechterkant zit een knopje om de lcd te verlichten.
Aan de voorzijde van de top-lcd zitten knoppen voor de transportmodus, witbalans, belichtingscompensatie en iso-waarde. De laatste twee zitten in een soort kuiltje, waardoor ze makkelijk op de tast te vinden zijn.
Onconventionele flitser
De ingebouwde flitser heeft een opvallend opklapmechanisme met een dubbele armconstructie, waardoor de flitser zowel naar voren als naar boven beweegt.
:fill(white)/i/1319622705.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1319622707.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1319622709.jpeg?f=thumb)
De kunststof constructie lijkt makkelijk te kunnen breken en het is onduidelijk waarom Sony hiervoor heeft gekozen. Ruimte is er, door het ontbreken van een pentaprisma, immers genoeg. Achter de flitser bevinden zich verder de stereomicrofoon en een propriëtaire flitsschoen.
Accu
Sony maakt voor de A77 gebruik van de NP-FM500H-InfoLithium-accu, die een capaciteit van 11,8Wh heeft. Bij gemiddeld gebruik gaat deze accu ruim 400 foto's mee. Dat is meer dan de meeste compactcamera's bieden, maar met de topmodellen van concurrenten kunnen al gauw 800 foto's gemaakt worden.
Deze accu is onder meer terug te vinden in de A700, A900, A850 en A300. Voor upgraders is dat natuurlijk prettig.
24,3 megapixels en oled-evf
Sony heeft de A77 net als de A65 uitgerust met een nieuwe cmos-beeldsensor. Deze Exmor APS HD-sensor heeft 24,3 megapixels, een recordaantal voor een dergelijke sensorgrootte. De nieuwe sensor heeft een iso-bereik van 100 tot 16.000, met een uitbreiding naar iso 50.
De in augustus 2008 aangekondigde A900 heeft vrijwel dezelfde resolutie, maar dat toestel heeft een veel grotere fullframe-beeldsensor. De A900 stond bij hogere iso-waarden desondanks bekend als een redelijke ruismachine.
Beeldstabilisatie
Net als Olympus maakt Sony gebruik van een gestabiliseerde beeldsensor. Sensorshift-beeldstabilisatie heeft voor- en nadelen. Het belangrijkste voordeel is dat het met alle lenzen voor het systeem werkt. Dat betekent dat ook lenzen uit het Minolta-tijdperk van de Steadyshot-beeldstabilisatie gebruik kunnen maken.
De A77 heeft als nadeel dat het zoekerbeeld niet gestabiliseerd is. Jammer is bovendien dat er geen trillingsindicator in de zoeker wordt weergegeven. Dit was wel het geval bij de A900. Bij video is het beeld wel gestabiliseerd.
Oled
Een van de belangrijkste troeven van de A77 is het gebruik van een oled-paneel in de evf. Dit paneel heeft een resolutie van 2,4 miljoen subpixels, zodat de afzonderlijke pixels niet zichtbaar zijn. Sony heeft er bovendien een lenzenstelsel voorgezet, waardoor de zoekergrootte het midden houdt tussen die van een goede aps-c-camera en die van een fullframe-camera, en dat is lekker groot.
De oled-technologie heeft als voordeel dat de pixels zeer snel kunnen schakelen. Dat is goed te merken bij snel bewegende beelden; er is vrijwel geen vertraging of onscherpte te zien. Bij evf's op basis van lcd-panelen, zoals bij de ilc's Panasonic Lumix G3 en Samsung NX10, is dit wel merkbaar.
Ook biedt het beeld van deze elektronische zoeker meer contrast dan lcd's, omdat oled geen backlight nodig heeft. Het zoekerbeeld komt dan ook in de buurt van dat van een optische zoeker, al is wel zichtbaar dat het zoekerbeeld steeds aan de helderheid van de gekozen belichting wordt aangepast.
Vertraging
Een in fora veelgehoord kritiekpunt is dat de camera relatief veel tijd nodig heeft om tussen de lcd en de evf te schakelen. Het duurt ongeveer 0,8s en dat kan tegenvallen voor wie een optische zoeker gewend is. Ook bij het starten is de A77 geen snelheidswonder. Het duurt ongeveer twee seconden voordat alle elementen op het scherm staan en ongeveer een halve seconde minder voordat een foto kan worden genomen.
Een laatste punt is dat de top-lcd niet direct reageert op input van de instelwieltjes. Deze vertraging hebben we nog niet eerder meegemaakt. Al met al is de camera, met de huidige firmware, eigenlijk niet geschikt voor (semi)professionele doeleinden. Voor gevorderde consumenten, de eigenlijke doelgroep van deze camera, is het toestel waarschijnlijk wel snel genoeg.
Aan de firmware wordt overigens nog wel het een en ander verbeterd. Aanvankelijk kregen we een A77 met firmwareversie 1.02, maar dat exemplaar liep vast. Een tweede exemplaar vertoonde hetzelfde euvel, dat overigens met een reset-toetsencombinatie te herstellen was. Versie 1.03 van de firmware moest dit probleem verhelpen en sneller werken, maar dat viel ons dus nog tegen. Binnenkort moet versie 2.0 uitkomen; het is nog niet duidelijk of de problemen daarmee tot het verleden zullen behoren.
Twaalf beelden per seconde
Het manco van dslr's
Een 'echte' dslr heeft een spiegel die het grootste deel van het invallende licht naar de optische zoeker weerkaatst, terwijl het restant wordt doorgelaten en op de autofocusmodule valt. Door deze constructie is snelle fasedetectie-af mogelijk, maar voor live view en video-opnames moet de spiegel worden opgeklapt om het licht op de beeldsensor te laten vallen. Daarbij moet dan de tragere contrastdetectie worden gebruikt om te kunnen scherpstellen. Vooral bij mindere lichtomstandigheden heeft een contrastdetectiesysteem beduidend meer moeite met focussen dan fasedetectie, al hebben Panasonic en Olympus het laatste jaar wel redelijk wat vooruitgang op dit terrein geboekt.
Vaste spiegel met continue fasedetectie-af
Met de introductie van de Alpha A33 en de A55V zette Sony in augustus vorig jaar de spiegelreflexwereld op zijn kop. Deze toestellen hadden een vaste spiegel, die ongeveer dertig procent van het invallende licht naar een bovenin geplaatste fasedetectiemodule kaatste, terwijl de resterende zeventig procent van het licht naar de beeldsensor werd doorgelaten.
Het belangrijkste voordeel van deze constructie is dat ook bij live view en video-opnames snel scherpgesteld kan worden. Bovendien maakt de camera bij het nemen van foto's minder geluid, omdat de spiegel niet hoeft te bewegen. Sony heeft ook de Alpha A77 voorzien van deze Translucent Mirror-technologie.
In tegenstelling tot bij een dslr heeft deze constructie als nadeel dat er zowel stof op de spiegel, die eigenlijk een filmlaag is, als op de beeldsensor kan komen. Bovendien valt er minder licht op de sensor en is een optische zoeker niet mogelijk. Overigens is de spiegel onder normale omstandigheden onbeweeglijk, maar kan hij wel opgeklapt worden om bijvoorbeeld de sensor te reinigen.
:fill(white)/i/1317998192.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1317998193.jpeg?f=thumb)
Af-module met 19 af-punten
De Alpha A77 heeft een verbeterde af-module met 19 af-sensors, waarvan er 11 van het kruistype zijn. De A77 heeft vier af-standen. Ten eerste kan de camera zelf bepalen welke af-punten gebruikt moeten worden. Ten tweede is er een stand met drie zones waarbinnen de camera het actieve af-punt bepaalt. De derde mogelijkheid is de 'spot'-veldstand, waarbij alleen het centrale af-punt actief is, en ten slotte kan de gebruiker met de 'local'-veldstand zelf een af-punt uitkiezen.
Het is ook mogelijk om een onderwerp te volgen door de joystick/multiselector in te drukken. Er verschijnt dan een grijs vierkantje in beeld en door nog een keer op de joystick te drukken kan je het onderpwerp uitkiezen dat gevolgd moet worden. Dit is een wat omslachtige methode en het volgen werkt niet vlekkeloos. Het vierkantje en het corresponderende af-punt willen nog wel eens alle kanten op gaan. Het af-systeem van bijvoorbeeld de Nikon D7000-dslr werkt veel vlotter en doeltreffender.
De camera stelt met de nieuwe af-module en de nieuwe 16-50mm f/2,8-lens van Sony snel scherp, maar heeft af en toe problemen met het vinden van de focus. Het onderstaande filmpje laat een scheidingswandje met een rasterpatroon zien, waarvan de spot-autofocus van de A77 in de war raakt. Als het wandje onder een hoek wordt bekeken, stelt de camera wel efficiënt scherp.
Twaalf beelden per seconde
Sony is erin geslaagd om de A77 een burstrate van 12fps te geven. Sony hecht zoveel belang aan deze spec dat er zelfs een positie op de modusknop voor gereserveerd is. Een nadeel is wel dat de camera het diafragma dan vastzet op f/3,5. Wel is het mogelijk om de iso-waarde en de belichtingscompensatie in deze stand in te stellen.
De hoge burstrate van de A77 is mogelijk doordat de spiegel bij het nemen van een foto niet hoeft te bewegen, maar ook doordat de camera continu af-informatie van de af-module krijgt. Een normale dslr kan niet opnieuw scherpstellen zonder de spiegel terug te laten klappen. Omdat de spiegel niet beweegt, trilt het toestel ook minder bij het afdrukken. Dat vergroot de kans op scherpe foto's.
De A77 maakt voor de gelijkmatige belichting van de beeldsensor overigens nog wel gebruik van een mechanisch sluitergordijn. Dit gordijn moet minstens 150.000 foto's meegaan. Een foto kan geheel met het mechanische gordijn worden belicht, maar het is ook mogelijk om het eerste sluitergordijn elektronisch door de beeldsensor te laten afhandelen. De mechanische sluiter zorgt dan alleen voor het tweede gordijn; dat zou minder bewegingsonscherpte opleveren en het geluid bij het nemen van een foto is dan ook korter en zachter.
Beperkte buffer
Dat de A77 niet echt onder de semiprofessionele camera's geschaard kan worden, blijkt uit het beperkte buffergeheugen. Met 'jpeg+raw' en 'fine jpeg' is de buffer na ongeveer dertien beelden gevuld, terwijl met 'fine' en 'standard' tot maximaal achttien beelden te schieten zijn. Voor bijvoorbeeld sportfotografen zal dat te weinig zijn.
Een concurrent als de Nikon D300s, een 12,1-megapixelcamera, heeft een buffer voor maximaal 18 raw-bestanden en kan maximaal 44 jpeg-bestanden in de hoogste kwaliteit bevatten. De 18 megapixels tellende EOS 7D heeft een buffer voor maximaal 16 raw-bestanden of, bij de beste kwaliteitsinstellingen, 22 jpeg-bestanden.
Menu en bediening
Het hoofdmenu van de camera is verdeeld over zeven tabbladen, waarvan een aantal meer dan één pagina telt. Het gaat achtereenvolgens om instellingen voor foto's, instellingen voor video, algemene camera-instellingen, weergave-instellingen, opties voor de geheugenkaart, datum en tijd, en overige instellingen. Aan het eind van een menu wordt niet naar het begin teruggesprongen, maar opent de camera het volgende tabblad.
De A77 biedt voor de ruisreductie alleen de opties 'low', 'normal' en 'high'; 'off' ontbreekt. De A700, die deze mogelijkheid in eerste instantie ook niet had, kreeg met een firmware-update alsnog een uitstand voor de ruisreductie.
Verder is in het menu SteadyShot voor foto en video afzonderlijk aan of uit te zetten, zijn er opties voor het corrigeren van vignettering, chromatische aberratie en vervorming, en is er een optie om het elektronische, eerste sluitergordijn aan of uit te zetten. De camera kan verder van acht personen de gezichten herkennen en in het menu is de volgorde van herkennen in te stellen.
:fill(white)/i/1319669783.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1319669784.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1319669785.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1319669786.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1319669787.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1319669788.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1319669789.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1319669790.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1319669791.jpeg?f=thumb)
De mogelijkheden voor het instellen van de snelheid van het af-systeem zijn niet erg uitgebreid. Het is mogelijk om 'fast' en 'slow' te selecteren, maar daarmee is de koek op. Wel kan de AF/MF-knop worden ingedrukt om de focus tijdelijk vast te zetten. In de AF-C-stand en met de de sluiterknop half ingedrukt, focust de camera weer als de AF/MF-knop losgelaten wordt.
Een flink aantal knoppen op de camera is via het menu programmeerbaar. Voor de AEL-, ISO- en AF/MF-knoppen kan gekozen worden uit maar liefst 28 opties, waarbij overigens geen onderscheid gemaakt is tussen directe acties en het oproepen van lijstjes waaruit een verdere keuze gemaakt moet worden.
Voor de AEL-knop is het bijvoorbeeld handig dat er een optie is om bij het indrukken direct om te schakelen naar de spot-methode van belichtingsmeting. Laat je de knop los, dan wordt weer de daarvoor gekozen belichtingsmeting gebruikt. Vreemd is alleen dat de belichtingscorrectieknop links van de ISO-knop niet programmeerbaar is en dat terwijl die knop vrijgemaakt kan worden, omdat de belichtingscompensatie ook via een instelwiel is te bedienen.
:fill(white)/i/1319670377.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1319670378.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1319670379.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1319670380.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1319670381.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1319670382.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1319670383.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1319670384.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1319670385.jpeg?f=thumb)
Peaking
De Preview- en Smart Teleconverter-knoppen hebben ieder twee opties. Deze laatste knop kan in de gelijknamige, normale stand een 1,4x- en 2,0x-gecropt beeld van de sensor als jpeg-bestand wegschrijven. De functie werkt echter niet bij video. Ook kan de Focus Magnifier-functie aan die knop worden toebedeeld. Een keer drukken toont een vierkantje, dat wel verplaatst, maar niet in grootte aangepast kan worden. Nog een keer drukken geeft een uitsnede weer met een vergroting van 5,9x, terwijl met een derde keer drukken een vergroting behaald wordt van 11,7x.
:fill(white)/i/1319674909.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1319674910.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1319674911.jpeg?f=thumb)
Het vreemde is echter dat de uitsnede verdwijnt en het volledige beeld op het scherm of de zoeker getoond wordt zodra de sluiterknop heel of half ingedrukt wordt. Dat maakt de Focus Magnifier-functie alleen interessant voor gebruik op statief. Interessanter is de 'peaking'-functie. Hierbij geeft de camera de randen, die in focus zijn, in beeld aan via oplichtende pixels. Deze functie werkt ook in video en kent geen vertraging, waardoor op het oog zeer snel handmatig scherp te stellen is.
Een rare ontwerpkeuze is dat er geen AF-ON-mogelijkheid is, zoals bij concurrerende merken. Wel is er een AF-Lock-optie, maar die werkt eigenlijk net omgekeerd van de AF-ON-functie. Weliswaar kan de af-activatie losgekoppeld worden van de sluiterknop en aangezet worden door het joystickje in te drukken, maar continu autofocus is met deze set-up niet mogelijk. De camera schakelt ondanks de AF-C-instelling dan toch automatisch over naar AF-S.
Weergavestanden
De camera heeft vijf weergavestanden bij het nemen van foto's die zowel op de lcd als in de evf getoond worden. De stand met de virtuele horizon kan handig zijn voor bijvoorbeeld het uitlijnen van de horizon of objecten, terwijl de live-histogramstand handig is om snel de belichting te checken. De stand waarbij aan de zijkanten een groot deel van de camera-instellingen staat, is handig omdat deze een een-op-een-relatie heeft met het snelmenu.
Ook is er een stand waarbij de lcd als statusdisplay gebruikt wordt in combinatie met de evf. Alleen de belangrijkste camera-instellingen worden dan op de lcd getoond in witte letters op een zwarte achtergrond. Het is mogelijk om deze gelijk na het nemen van een foto te bekijken, maar dit is niet voor de lcd of evf afzonderlijk in te stellen.
Bij alle vijf de standen blijft het trio voor de belichting op het scherm staan en zijn de vierkantjes van de af-punten in beeld.
:fill(white)/i/1319632777.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1319632778.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1319632779.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1319632780.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1319632781.jpeg?f=thumb)
Voor het tonen van genomen foto's zijn slechts drie weergavestanden beschikbaar. Bij een neemt het beeld alles in beslag, bij de tweede staat boven en onder de belangrijkste informatie, terwijl de laatste stand een thumbnail van het beeld toont, samen met uitgebreide beeldinformatie, en histogrammen voor luminantie en rgb.
:fill(white)/i/1319632889.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1319632890.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1319632891.jpeg?f=thumb)
Creative Style
De A77 is voorzien van in totaal dertien beeldmodes; zes daarvan zijn direct benaderbaar. Om de overige beeldmodes te kunnen gebruiken, moeten deze worden toegewezen aan een van de zes posities. Out-of-the-box kan gekozen worden uit 'vivid', 'standard', 'neutral', 'portrait', 'landscape' en 'b/w', maar optioneel kan ook gekozen worden uit bijvoorbeeld 'sepia', 'clear' en 'night'. Hieronder staat een selectie van de dertien Creative Styles.
:fill(white)/i/1319675623.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1319675624.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1319675625.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1319675626.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1319675627.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1319675628.jpeg?f=thumb)
Picture Effect
Behalve over de Creative Styles, die vooral de kleurverhoudingen aanpassen, beschikt de A77 ook over een grote hoeveelheid Picture Effects. Dit zijn onder meer 'toy camera' in verschillende tinten, 'pop color', 'posterization', 'soft-highkey', 'retro', 'partial color', waarbij het beeld in zwart/wit is, behalve de bij deze functie gekozen kleur, 'hdr-painting' en 'miniature'.
Multishot-ruisreductie
Om de ruis bij hogere iso-waarden te verminderen, is er een stand, benaderbaar via de iso-instelling, waarbij snel achter elkaar vijf foto's worden genomen. Door de vijf foto's met elkaar te vergelijken kan de camera de random noise eruit filteren, met een scherpere foto met minder ruis tot gevolg. Net als bij de Digital Teleconverter-optie mag voor deze functie geen raw of raw+jpeg zijn gekozen. Helaas is de camera niet zo slim dat voor deze functie standaard een jpeg-opname wordt gekozen en er is geen optie in het snelmenu om snel tussen jpeg en raw(+jpeg) te kiezen.
:fill(white)/i/1319678715.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1319678716.jpeg?f=thumb)
Gps
Een zeer handige feature is gps-ondersteuning voor het geotaggen van foto's. Vooral voor vakanties is het handig om na te kijken waar een foto op reis genomen is. In de Exif-gegevens van foto's zijn de gps-coördinaten van de locatie opgeslagen en deze kunnen door verschillende viewers op een kaart getoond worden. Het is mogelijk om de gps-functionaliteit uit te zetten om onder meer energie te besparen.
De Alpha A55V was de eerste Single Lens Translucent-camera van Sony die met deze feature uitgerust was en is nu dus ook overgenomen voor de A77, evenals de A65. De feature raakt steeds meer in zwang bij compactcamera's, maar andere dslr-fabrikanten hebben Sony nog niet gevolgd. Zo levert Nikon wel een optionele gps-module voor zijn dslr's, maar die neemt de flitsschoen dan in beslag.
Prestaties
Iso-prestaties
De onderstaande foto's zijn gemaakt met behulp van een stevig statief en de zelfontspanfunctie van de camera. Ook werd de optie met het elektronische, eerste sluitergordijn geactiveerd voor zo min mogelijk bewegingsonscherpte. Als lens werd de nieuwe 16-50mm f/2,8mm-kitlens gebruikt, met een diafragma van f/8.
Op de eerste foto na zijn alle afbeeldingen honderdprocentscrops, die zonder verscherping en met de maximale jpeg-kwaliteit zijn opgeslagen. Voor de ruisreductie is de medium-stand gekozen.
Sony geeft voor de camera een native iso-bereik op van iso 100-16.000, met een uitbreiding aan de onderkant van het spectrum naar een equivalent van iso 50. We zullen zien of de hogere waarden het predikaat 'iso' waardig zijn.
iso 50, ruisreductie medium
iso 100, ruisreductie medium
iso 200, ruisreductie medium
iso 400, ruisreductie medium
iso 800, ruisreductie medium
iso 1600, ruisreductie medium
iso 3200, ruisreductie medium
iso 6400, ruisreductie medium
iso 12.800, ruisreductie medium
iso 16.000, ruisreductie medium
Goed te zien is dat er tot iso 800 nog geen vuiltje aan de lucht is. Vanwege de hoge resolutie van de sensor is detail in de foto's rijkelijk aanwezig en de subtiele rode lijntjes op het moederbord zijn goed te onderscheiden.
Bij iso 1600 is er vanaf een afstandje nog niet veel aan de hand, maar ga je gerichter kijken, dan zie je dat de ruisreductie vanaf dat moment in gang gezet wordt. Details worden iets glad gepoetst en de kleuren zijn iets minder verzadigd.
Iso 3200 is een breekpunt bij jpeg-bestanden direct uit de camera, althans met de ruisreductie op medium. Zo maakt de camera van de textuur van de zwarte lensbehuizing links meer een impressionistisch schilderij. Ook verzint de camera, bijvoorbeeld bij de schuine lijntjes van de condensators in bovenstaande crop, er zwarte lijntjes bij.
Wel kan iso 3200 met een verkleining van de foto's nog gebruikt worden. Het resultaat valt ons overigens nog mee, gezien het grote aantal megapixels en de spiegel die wat licht wegneemt van de sensor. Opvallend bij de ruisreductie die Sony toepast, is dat zowel luminantieruis als kleurruis gemaskeerd wordt door het wat troebel maken van het beeld. Voor de consumentenmarkt is dat verdedigbaar.
Iso 6400, 12.800 en 16.000 vinden we geen reële optie. Bij die standen heeft de ruisreductie de overhand, wat de foto geen goed doet.
Ruisreductiestanden
De ruisreductie heeft drie standen: low, medium en high. Helaas kan de ruisreductie niet volledig uitgezet worden. Misschien zal voor de nieuwe Alpha A77, net als eerder bij de Alpha 700, worden gelobbyd om die mogelijkheid alsnog toe te voegen. Hieronder is de invloed zichtbaar van de ruisreductie op de beeldkwaliteit bij zowel iso 1600 als iso 3200.
iso 1600, ruisreductie low
iso 1600, ruisreductie medium
iso 1600, ruisreductie high
Hoewel iso 1600 niet zo veel verschil toont met de verschillende ruisreductiestanden, is dit wel degelijk het geval bij iso 3200.
iso 3200, ruisreductie low
iso 3200, ruisreductie medium
iso 3200, ruisreductie high
Het detail blijft bij ruisreductie op 'low' beter bewaard dan bij de twee andere standen. Dit is goed te zien aan het doorzichtige plakkertje op het moederbord, terwijl de foto ook wat meer kleur behouden heeft. Dit is vooral goed zichtbaar bij de zwart/goude condensator in de 100%-crop. Het enige nadeel is dat iets meer luminantieruis en kleurruis in donkere gebieden zichtbaar zijn. Dat nemen we echter op de koop toe.
Raw-bewerking
Met behulp van versie 3.5 van Lightroom kunnen we de '.arw'-raw-bestanden van de Alpha A77 importeren, om te kijken of we door de verplichte ruisreductie van de camera te omzeilen een betere beeldkwaliteit bij hogere iso-waarden kunnen bereiken en om te kijken of we bij lagere iso-waarden een scherper beeld kunnen bewerkstelligen.
iso 3200, ruisreductie med
iso 3200, raw-nabewerking
De ruisreductie van de A77 kan goed ruis maskeren, maar het resultaat bij hogere iso-waarden is smoezelig. Met behulp van de A77-ondersteuning in Lightroom 3.5 zijn we in staat om meer detail en meer verzadigde kleuren uit de foto te halen, maar daar staat wel tegenover dat er meer korrel zichtbaar is.
De jpeg-engine van de camera lijkt beter in staat te zijn om met bepaalde kleurovergangen om te gaan. Zo is er wat overspraak van rood in het zwart van de condensator hierboven bij de raw-conversie, terwijl de jpeg-engine van de camera deze kleuren beter scheidt. Het lijkt er dus op dat Adobe nog wat werk te doen heeft.
Wel is er bijvoorbeeld karteling zichtbaar in de schuine lijntjes van bovenstaande bruin/grijze condensator bij het jpeg-bestand direct uit de camera, terwijl de raw-conversie de lijntjes strak weergeeft.
iso 50, ruisreductie low
iso 50, raw-nabewerking
Bij lagere iso-waarden is bij de A77 minder te winnen met raw-conversie van de 12bit-ARW-bestanden. De nabewerkte versie ziet er op bovenstaande 100%-crops scherper uit, voornamelijk doordat geen extra contrast is toegevoegd, zoals dat wel het geval is bij het jpeg-bestand direct uit de camera. Wel is er bij de smalle lijntjespatronen onder en rechts van het midden minder interferentie te zien bij de raw-conversie dan bij het jpeg-bestand.
Foto- en videogalerij
Prijzen en specificaties
| Merk en type |
| Merk |
Sony |
| Productserie |
Alpha |
| Type |
SLT-A77 |
| Specificatie body |
| Cameraresolutie |
24,3Mp |
| Type body |
Spiegelreflex (slr) |
| Sensortype |
Cmos |
| Sensorformaat |
Aps-C (cropfactor 1.5) |
| Minimale ISO-gevoeligheid |
ISO 100 |
| Maximale ISO-gevoeligheid |
ISO 16.000 |
| Beelden per seconde |
12fps |
| Eigenschappen body |
Ingebouwde flitser, kantelbaar scherm, live view, stabilisatie, video-opname |
| Schermdiagonaal |
3" |
| Videoresolutie |
1920x1080 (full hd 1080p) |
| Video framerate |
50fps |
| Mount |
Sony Alpha / Minolta AF |
| Aantal autofocuspunten |
19 |
| Focusmechanisme |
Automatische focus (motor in body), automatische focus (motor in lens), handmatige focus |
| Geheugenkaarttype (camera) |
Memory Stick Pro Duo, Memory Stick Pro HG Duo , Secure Digital, Secure Digital eXtended Capacity, Secure Digital High Capacity |
| Verbinding (extern) |
Audio, microfoon, mini-hdmi, usb 2.0 |
| Gewicht body |
633g |
| Kleur body |
Zwart |
| Specificatie overig |
| Verkoopstatus |
Body |
Concurrentie en conclusie
Concurrentie
Naast de Alpha A77 kondigde Sony op 24 augustus ook de Alpha A65 aan. Dit is een interessante camera, al was het alleen omdat deze 300 euro goedkoper in de markt wordt gezet dan de A77. De A65 bevat dezelfde sensor en oled-evf als de A77, en heeft ook gps voor geotagging aan boord, maar de body houdt wat grootte betreft het midden tussen de A55V en de A77. Voorts is de body niet van magnesium gemaakt maar van polycarbonaat op een metalen chassis, en is er geen weather sealing aanwezig.
De A65 heeft ten opzichte van de A77 ook wat features moeten inleveren. Zo maakt de A65 gebruik van de af-module van de A33 en A55V, met in totaal vijftien af-punten, vier minder dan de A77, waarvan bovendien alleen de middelste drie kruisgevoelig zijn. Ook is de maximale burstrate 2fps lager uitgevallen, heeft de A65 minder knoppen en geen joystickje voor de navigatie, en is de top-lcd geschrapt. Verder scharniert de lcd alleen aan de onderkant.
Gezien zijn prijs en de hoge burstrate komt de A77 oog in oog te staan met de EOS 7D van Canon, maar gezien de positionering als prosumermodel en de features lijkt de A77 meer te concurreren met de EOS 60D. De A77 heeft meer megapixels, snelle continu-af tijdens video en live view, gps-ondersteuning, en een stevige weather sealed body.
De EOS 60D is in de praktijk even sterk, ligt goed in de hand en is vooral goedkoper. De EOS 7D heeft in tegenstelling tot de A77 en EOS 60D een vast gemonteerde lcd.
Ook bij Nikon wedijvert de A77 met twee modellen: de D7000 en de D300s. De eerste is een ijzersterke concurrent, met eveneens een magnesium behuizing en weather sealing, en een beeldsensor met minder pixels dan bij de A77, maar die veel minder ruis geeft bij hogere lichtgevoeligheden. Het af-systeem van de D7000 heeft 39 af-punten, waarvan er 11 kruisgevoelig zijn, en dit systeem is beduidend beter in het volgen van onderwerpen in beeld.
De D300s is alweer een relatief oud besje. Die camera heeft de helft van het aantal megapixels van de A77, maar is een weather sealed semiprobody van magnesium, met een burstrate van 7fps, en beschikt over een af-module met 51 af-punten. Zowel de D7000 als de D300s heeft een vaste lcd. Een nadeel van de modellen van Canon en Nikon is dat bij live view of video het scherpstellen traag is en gepaard gaat met het zoeken van de lens naar de hoogste contrast.
Conclusie
Sony mikt met de Alpha A77 op het prosumersegment. De body voelt stevig aan, is weather sealed en heeft een burstrate van 12fps, die alleen door de nieuwe EOS 1D X-dslr van Canon overtroffen wordt. De oled-evf levert daarnaast niet alleen een snelle beeldweergave op, maar toont ook direct aanpassingen aan de belichting en kan ook zeer uitgebreide info over camera en belichting geven. Niet voor niets heeft Sony de camera zo ontworpen dat je voor het wijzigen van de instellingen het oog niet meer van de zoeker hoeft weg te halen.
Verder vinden wij de ingebouwde gps-ondersteuning zeer nuttig, zijn er voor een prosumermodel genoeg directe bedieningselementen en heeft de camera een bijzonder draai- en kantelmechanisme voor de lcd.
De keuze voor een recordaantal megapixels voor een aps-c-sensor is, gezien het lichtverlies door weerkaatsing naar de af-module, een wat onlogische zet. Dit vertaalt zich in meer zichtbare ruis bij iso 1600 en hoger, al weet Sony dit redelijk te maskeren met zijn ruisreductie, die echter ook flink wat details wegneemt. Wel is het dynamisch bereik van de sensor zeer goed bij lagere iso-waarden.
De vertraging bij het starten, het schakelen tussen lcd en evf, en het trage reageren van de top-lcd is met de nieuwste firmware, 1.03, nog niet verholpen. Er komt een 2.0-versie aan in november, maar het is de vraag of die deze vertragingen dusdanig kan verminderen dat ze niet meer merkbaar zijn.
De huidige straatprijs van rond de 1299 euro vinden wij gezien de concurrentie te hoog, maar als deze zakt, zou die mooi tussen de prosumer- en semipromodellen van Canon en Nikon kunnen uitkomen. Voor gebruikers van bijvoorbeeld huidige Sony-dslr's of voor wie de A33- en A55V-camera's gewoon te klein zijn, is de Alpha A77 een aansprekend model met innoverende techniek.
Eindoordeel
/i/1319580640.jpeg?f=imagegallery)
/i/1319580641.jpeg?f=imagegallery)
/i/1319580642.jpeg?f=imagegallery)
/i/1319580643.jpeg?f=imagegallery)
/i/1319580644.jpeg?f=imagegallery)
/i/1319580645.jpeg?f=imagegallery)
/i/1319580646.jpeg?f=imagegallery)
/i/1319580647.jpeg?f=imagegallery)
/i/1319580648.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1319581555.jpeg?f=imagegallery)
/i/1319555340.jpeg?f=imagegallery)
/i/1319555341.jpeg?f=imagegallery)
/i/1319555342.jpeg?f=imagegallery)
/i/1319622705.jpeg?f=imagegallery)
/i/1319622707.jpeg?f=imagegallery)
/i/1319622709.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1319674909.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1319674910.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1319674911.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1319678715.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1319678716.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318250150.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318250151.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318250152.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318250153.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318250154.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318250155.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318250156.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318250157.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318250158.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318250159.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318253206.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318253207.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318253208.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318254603.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318254604.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318254605.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318260185.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318374527.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318260750.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318260751.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318950852.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318950853.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318950854.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318950855.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318950856.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318950857.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318950858.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318950859.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318950860.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318950861.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318950862.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318950863.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318950864.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318950865.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318950866.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318950867.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318950868.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318950869.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318950870.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318950871.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318952970.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318952971.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318952972.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318952973.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318952974.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318952975.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318952976.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318952977.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318952978.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318952979.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1318952980.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1319621358.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1319621359.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1319621360.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1319621361.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1319621362.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1319621363.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1319621364.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1319621365.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1319621366.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1319621367.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1319621368.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1319621369.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1319621370.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1319621371.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1319621372.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white):strip_exif()/i/1314189317.jpeg?f=thumblarge)
:fill(white):strip_exif()/i/1314189317.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_icc():strip_exif()/i/1348048915.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/1286438561.jpeg?f=fpa_thumb)
/i/1364217104.png?f=fpa)
:strip_exif()/i/1347414723.gif?f=fpa)
/i/1331567340.png?f=fpa)
/i/1328788059.png?f=fpa)
/i/1313590434.png?f=fpa)
/i/1312359887.png?f=fpa)
/i/1311668449.png?f=fpa)
/i/1307525013.png?f=fpa)
/i/1282302535.png?f=fpa)
/i/1297328917.png?f=fpa)
/i/1285081889.png?f=fpa)
/i/1282505447.png?f=fpa)
:strip_exif()/u/168881/IMG_3752_4.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/86805/avatar_1649.jpg?f=community){kind=avatar}
:strip_icc():strip_exif()/u/275712/crop5681afbbc9c81_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/411309/evilsmiley.jpg?f=community){kind=small}
)... wou ik ff een paar foto's maken van enkele sexy ladies en opeens was er een wat oudere canon typetje die gelijk een discussie met me begon over waarom ik een "sony" camera had. Ik werd gewoon uitgelachen door hem en zijn ouwe lullen vrienden omdat ik een Sony had... 
:strip_icc():strip_exif()/u/84982/Shaggy.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/258684/DSC_0093.jpg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/24991/tweakers.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/132957/crop59a13175deb7e_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/170876/crop60feac2476182_cropped.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/221624/DSC03027.jpg?f=community){kind=small}
/u/81884/crop5db1fdeec1dfb.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/344090/crop5de9fd2d9c9da_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/167548/crop5e2883dc97d17_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/40447/crop64d49c15ee865_cropped.jpg?f=community){kind=small}
