Inleiding
Na een goede start met onder meer de Alpha A350 en A300, beide voorzien van Sony's eigen Quick AF Live View-technologie, en de fullframe-dslr Alpha A900, maakte Sony wat misslagen in de dslr-markt. Zo had de fabrikant bij de Alpha A330 en A380, die in 2009 werden geïntroduceerd, vooral aandacht besteed aan het uiterlijk, met als gevolg een gemankeerde grip en een bodystructuur die deels van koolstofvezel leek. De grootste vernieuwing was de toevoeging van een hdmi-poort om de camera op een tv aan te kunnen sluiten. Ook had Sony waarschijnlijk meer verwacht van de Alpha A850, een A900 met een lagere burstsnelheid en een lagere prijs.
Vermoedelijk gooide de fabrikant in deze periode al zijn innovatiekracht in de strijd om twee baanbrekende cameramodellen te introduceren. In mei lanceerde het zijn NEX-modellen, zogeheten ilc's zonder spiegelconstructie. Deze zijn momenteel de kleinste in hun soort. In augustus volgde de introductie van de Alpha A55V en A33, twee camera's met spiegelhuis, maar waarvan de spiegel niet opklapt tijdens het maken van een foto. Sony noemt dit Translucent Mirror Technology, omdat de spiegel het grootste deel van het invallende licht ongemoeid doorlaat en slechts een klein gedeelte naar de af-sensor leidt.

Tweakers.net was aanwezig bij de introductie van de camera in Disneyland Paris en kreeg kort daarna een recensie-exemplaar toegestuurd. Op de volgende pagina's vind je onze bevindingen.
Prijzen en specificaties
Merk en type |
Merk |
Sony |
Productserie |
Alpha |
Type |
SLT-A55V |
Eerste prijsvermelding |
Donderdag 23 september 2010 |
Specificatie body |
Cameraresolutie |
16,2 megapixel
|
Sensortype |
Cmos |
Sensorformaat |
Aps-c (cropfactor 1.5) |
Minimale iso-gevoeligheid |
Iso 100 |
Maximale iso-gevoeligheid |
Iso 12800 |
Beelden per seconde |
10fps |
Eigenschappen body |
Ingebouwde flitser, kantelbaar scherm, live view, video-opname |
Schermdiagonaal |
3" |
Videoresolutie |
1920x1080 pixels (full hd 1080p) |
Videoframerate |
25fps |
Mount |
Sony Alpha / Minolta AF |
Aantal autofocuspunten |
15 |
Focusmechanisme |
Automatische focus (motor in body) |
Geheugenkaarttype (camera) |
Memory stick, Secure Digital, Secure Digital eXtended Capacity, Secure Digital High Capacity |
Verbinding (extern) |
Microfoon, mini-hdmi, usb 2.0 |
Gewicht body |
441g |
Kleur body |
zwart |
Specificatie overig |
Verkoopstatus |
body |
Zonnebril voor de beeldsensor
Vaste spiegel
Sony heeft voor zijn tweecijferige Alpha-serie een nieuw af-systeem ontwikkeld. Bij een gewone dslr bestaat de spiegelconstructie uit een hoofdspiegel en een subspiegel. De hoofdspiegel is voor een klein deel lichtdoorlatend en de subspiegel weerkaatst het licht dat de hoofdspiegel doorlaat naar de af-sensor onderin de spiegelreflex. Het nadeel van deze constructie is dat bij het gebruik van live view of video, dat bij de meeste nieuwe dslr's is terug te vinden, gebruik moet worden gemaakt van het relatief trage contrastdetectie-af. Ook is het bij de meeste dslr's mogelijk om de spiegel tijdelijk naar beneden te klappen, zodat fasedetectie-af kan worden geactiveerd, maar ook dat levert tijdverlies op.
Met de introductie van de Alpha A350 en A300 wist Sony concurrenten te slim af te zijn. Met het Quick AF Live View-systeem van die camera's was het voor het eerst mogelijk om gebruik te maken van fasedetectie-af tijdens live view. Sony had hiervoor een kleinere beeldsensor in het zoekerhuis gebouwd. Door fysiek een schuifje om te zetten, werd de voorste spiegel van de pentamirrorzoeker iets naar voren geklapt, zodat het beeld op de kleine sensor werd geworpen. Deze stuurde de datastream van beelden door naar de lcd.
De wet van de remmende voorsprong deed zich gelden met de opkomst van video in dlsr's. Sony, toch onder meer bekend om zijn camcorders, leek hierop geen antwoord te hebben. Concurrenten gingen Sony in 2009 op dit vlak links en rechts voorbij, al dan niet gebruikmakend van een Sony-sensor, zoals bij de Nikon D90 en de Pentax K-x. Sony leek niet in staat om routines voor contrastdetectie-af in zijn camera's te bakken.
Het antwoord kwam uiteindelijk in mei 2010, in de vorm van de NEX-camera's, met de nieuwe Exmor APS HD-cmos-beeldsensors, gevolgd door de Alpha A55V en de A33 in augustus van dit jaar. Vielen de NEX-camera's op door hun kleine postuur, de A55V en de A33 hebben als bijzonderheid een vaste spiegelconstructie met de af-sensor in de nok van de camera. De spiegel laat ongeveer zeventig procent van het invallende licht door naar de beeldsensor, maar weerkaatst dertig procent naar de af-sensor bovenin, waardoor fasedetectie-af bij zowel live view als video mogelijk is.

De lichtdoorlatendheid van de spiegel is goed zichtbaar als de lens eraf is geschroefd. Door de spiegel heen is dan de Exmor APS HD-beeldsensor zichtbaar, met daarin de vage spiegeling van de af-module daarboven. Door op de sluiting te drukken kan de spiegel handmatig naar boven worden geklapt. De beeldsensor is dan benaderbaar om te worden gereinigd.
:fill(white)/i/1285713402.jpeg?f=thumb)
De sensor is tegen stof beschermd door een stofafstotende coating op het antialiasingfilter en de beeldstabilisatie kan bewegen om stofdeeltjes los te schudden. Dit gaat echter met een lagere frequentie dan stofreductiesystemen op basis van een piëzo-elektrisch element en zal daarom ook iets minder goed functioneren dan dergelijke systemen. Daartegenover staat dat er geen aanzuigende werking van stof is door een bewegende spiegel.
Voor fotograferen met veel omgevingslicht is het prettig om te weten dat de lichtgevoeligheid van de A55V-sensor al begint bij iso 100, terwijl dat bij de vorige sensorgeneratie van Sony nog iso 200 was. Hoewel de maximale gevoeligheid van de sensor iso 12.800 bedraagt, gaat de auto-isofunctie vreemd genoeg maar tot iso 1600.
Autofocussysteem met vijftien af-punten
Sony heeft voor de Alpha A55V en A33, maar ook voor de A580 een nieuw af-systeem ontwikkeld. Dit heeft vijftien af-punten, waarvan er drie van het cross-type zijn. Voor het scherpstellen zijn de af-punten als grijze vierkantjes zichtbaar in de zoeker of lcd. De bij scherpstelling actieve af-punten lichten groen op.
Het nieuwe af-systeem is een aanmerkelijke verbetering ten opzichte van het af-systeem dat in onder meer de Alpha A550-dslr's wordt gebruikt. Dat systeem heeft maar negen af-punten, waarvan alleen de middelste kruisgevoelig is. Door het grotere aantal af-punten bij het nieuwe systeem is het eenvoudiger om subjecten in beeld te volgen met continu-autofocus.
Elektronische zoeker en draaibare lcd
Evf
Sony heeft als gevolg van het gewijzigde af-ontwerp de optische zoeker vervangen door een elektronische. Net als het exemplaar dat Panasonic voor zijn Lumix G-cameraserie gebruikt, heeft de evf van de A55V een resolutie van 1.440.000 subpixels. Hiervan worden overigens maar 1.152.000 subpixels gebruikt, doordat niet de volledige hoogte wordt benut. Net als de evf in de Panasonic-camera's maakt Sony voor zijn evf gebruik van de frame sequential-technologie. Dit is goed te zien als je in de zoeker snel met je oog naar links en rechts beweegt. Je ziet dan wat rode, groene en blauwe, verticale ghosting in beeld. Een ander nadeel is dat de evf maar een beperkt dynamisch bereik heeft.
Hoewel er nadelen kleven aan een evf, zijn er ook voordelen te noemen boven een optische variant. Zo kan de camera kleiner en lichter zijn dan een traditionele dlsr met zoeker op basis van een pentaprisma of pentamirror, en kan er extra informatie in de zoeker worden getoond. Ook is de A55V goedkoper te produceren vanwege het ontbreken van een complexe spiegelconstructie en omdat de cmos-beeldsensor de taak van belichtingsmeting overneemt van een losse rgb-sensor, zoals bij dslr's is terug te vinden.

Een ander groot pluspunt van de af-constructie met evf is het beduidend grotere zoekerbeeld dan dat van Alpha-dslr's die met het Quick AF Live View-system zijn uitgerust, zoals de oudere Alpha A300 en A350, en de A330 en A380. Bij die camera's bedraagt de beelddekking 95 procent met een vergrotingsfactor van slechts 0,74x, waardoor het lijkt alsof je door een tunnel kijkt. De evf-zoeker van de A55V daarentegen heeft een beelddeking van honderd procent met een vergrotingsfactor van 1,1x. De zoeker van de latere Alpha-dslr's, als de A550 en A580, hebben een 0,8x-vergrotingsfactor.
In 3:2-formaat zijn in de zoeker aan weerszijden zwarte (of liever gezegd grijze) balken zichtbaar. Wordt naar de 16:9-aspectratio overgeschakeld, dan blijft de hoogte gelijk, maar worden de zwarte balken 'opgegeten'. Er is geen optie om een 4:3- of 1:1-aspectratio te kiezen.
Onder het oculair is een nabijheidssensor geplaatst waarmee automatisch wordt gewisseld tussen het tonen van het beeld op de lcd of in de zoeker als de sensor wordt geblokkeerd. Het is ook mogelijk om handmatig te schakelen tussen de evf en de lcd via een knop naast de zoeker. Door de evf steekt de zoeker wel ver naar achteren uit. De stootrand rond het oculair is niet zacht, zoals gebruikelijk, maar hard. Wel is er een diopterdraaiwieltje. De helderheid van de efv is in drie stappen aan te passen.
Scherm
Ook de 3"-lcd lijkt geoptimaliseerd te zijn voor video. Deze is namelijk langwerpig, waarbij het volledige beeldoppervlak enkel wordt benut als voor het 16:9-formaat wordt gekozen. Wordt het voor foto's gebruikelijke 3:2-formaat geselecteerd, wat ook de defaultwaarde is, dan zijn zwarte balken links en rechts op de lcd zichtbaar. Bij de meest uitgebreide weergavestand staan de icoontjes van de verschillende gekozen camera-opties overigens netjes in het zwart van de balkjes.
Wel is het vreemd dat de evf de meest uitgebreide weergavestand niet kan weergeven, maar het is wel mogelijk om bijvoorbeeld de kunstmatige horizon of het histogram in de zoeker te tonen. Ook kan bij de lcd de meest uitgebreide stand niet worden gecombineerd met de weergave van een histogram. Het histogram verdwijnt overigens bij inzoomen op het live beeld.
:fill(white)/i/1285678401.jpeg?f=thumb)
Net als bij de in 2009 geïntroduceerde Nikon D5000 heeft de A55V een scherm dat naar beneden kan kantelen en dat draaibaar is. Dit is in ieder geval een flexibeler systeem dan bij sommige andere dslr's van Sony, waarbij het scherm alleen naar boven en naar beneden kan worden gekanteld. Wel geeft de kantelbare constructie wat problemen bij het gebruik van een statief, maar voor de beoogde doelgroep zal dat geen groot probleem zijn.
Met het scherm in ingeklapte toestand wordt voorkomen dat er krassen op de lcd komen. Het scherm wordt dan alleen op zijn plek gehouden door het scharnier aan de onderkant, waardoor er na verloop van tijd enige speling tussen body en scherm ontstaat. Het was handiger geweest als de lcd onder de zoeker kon worden vastgeklemd.
De lcd is door zijn hoge resolutie en hoge contrast goed af te lezen. De helderheid is automatisch aan te passen, maar het is ook mogelijk om deze handmatig, in vijf stappen te wijzigen. Ook is er een 'sunny weather'-optie, waarbij de backlight vol wordt aangezet, zodat het scherm bij vol daglicht nog zichtbaar is.
Compacte body
Afgetraind
De Alpha A55V is een kleine camera. Hij benadert natuurlijk niet het formaat van een NEX-camera, die de spiegelconstructie helemaal vaarwel heeft gezegd, maar is klein en licht genoeg om lang om je nek of schouder te hangen zonder je het gevoel te geven dat je een molensteen draagt.
Hoewel een vaste spiegelconstructie wordt gebruikt, is de dikte van de camera ter hoogte van het spiegelhuis nog steeds redelijk, maar Sony heeft vooral de afmetingen eromheen afgeslankt. Zeker als je de camera vergelijkt met de wat meer 'opgeblazen' spiegelreflexen van het bedrijf, valt het kleine formaat van de A55V op. In onderstaande tabel worden de afmetingen en het gewicht van de A55V afgezet tegen de NEX-5, de al wat oudere Pentax K-r en de nieuwe Nikon D3100.
Features | Alpha A55V | Alpha NEX-5 | Pentax K-r | Nikon D3100 |
Afmetingen (mm)
|
124x92x85 |
111x59x38 |
122,5x91,5x67,5 |
124x96x74,5 |
Gewicht (incl accu)
|
500 gram |
287 gram
|
580 gram
|
505 gram
|
Ontwerp
Net als de hele Alpha-line-up maakt de Alpha A55V gebruik van de A-lensmount. Niet alleen kunnen daardoor alle Sony-lenzen en enkele Carl Zeiss-lenzen op de A55V worden geschroefd, maar ook de oudere Konica Minolta-lenzen. Doordat beeldstabilisatie via het verschuiven van de beeldsensor in de body is ingebouwd, profiteren ook de oudere lenzen ervan.
Ondanks het vernieuwende af-systeem, lijkt het ontwerp van de A55V op dat van dslr's, maar dan een tikkeltje kleiner. Aan de voorkant zijn links de sluiterknop en het draaiwiel eronder zichtbaar, terwijl links onder de lensmount nog een knop zit voor de scherptedieptepreview. Rechts zit de lensreleaseknop.
Aan de linkerzijkant van de camera treffen we achter een rubber klepje de hdmi- en usb-aansluitingen, een ander klepje verbergt de connector voor de wired remote, terwijl daarnaast een ingang voor een stereomicrofoon zit. De rechterkant van de camera is geheel vrij van connectors en klepjes.
:fill(white)/i/1285718670.jpeg?f=thumb)
Bovenaan hebben we links de modusknop met daarnaast het zoekerhuis, een knop om te schakelen tussen lcd en evf, en een D-Range-knop (overbodig vanwege het snelmenu). Meer naar de achterkant zitten de filmknop, en de uit- en inzoomknoppen. De laatste twee staan door het kleine formaat van de camera nu wat dichter bij elkaar. Bij de overige dslr's van Sony is de afstand tussen de uit- en inzoomknoppen te groot.
De body is stevig en tordeert niet, maar klinkt wat hol en 'plastic' als je er met je vingers op tikt; hetzelfde holle geluid horen we ook bij de kitlens. De onderkant biedt een mooi platform voor een statief en de statiefdraad is, zoals het hoort, recht onder de lensmount geplaatst. Onder een klepje aan de onderkant is het compartiment voor de accu en de geheugenkaart te benaderen. De accu is met een capaciteit van 1080mAh wat krap bemeten, zeker als we het energieverbruik van de gps-functie meenemen. Overigens is een extra accu meenemen altijd aan te raden.
Grip
De grip van de A55V is redelijk kort, smal en ondiep. De pink bungelt onder de camera, terwijl het topje van de ringvinger op de wip zit. De grip heeft zowel aan de voor- als aan de achterkant gripvlakken van een plastic materiaal dat van textuur is voorzien en het midden houdt tussen hard plastic en zacht rubber. Naar onze mening had een iets zachtere plasticsoort gebruikt mogen worden.
:fill(white)/i/1285715904.jpeg?f=thumb)
Een nadeel van het ontwerp is dat de sluiterknop redelijk ver naar rechts is geplaatst. Door de krulling van de middel- en ringvinger om de grip, is die lastig eenhandig te bedienen. Hetzelfde geldt voor het scrollwiel aan de voorkant. Dat zit iets te dicht op de middelvinger eronder. Tevens had de aan-uitknop rondom de sluiterknop wat soepeler mogen draaien. Nu heb je echt de linkerhand erbij nodig voor de bediening.
Modusknop
Op de modusknop ontbreekt een filmstand. Die is alleen via de rode knop achterop te benaderen. Wel heeft Sony een plekje op de modusknop gereserveerd voor de 10fps-modus, terwijl ook de panoramafunctie via de modusknop is te benaderen. Verder maakt Sony op zijn modusknop onderscheid tussen Auto en Auto+, waarbij de camera in het laatste geval gebruikmaakt van meer effecten als scèneherkenning, het gebruik van hdr en continuous shooting als dat nodig is.

Onder de SCN-stand zijn in totaal acht scènestanden beschikbaar: portret, sport, macro, landschap, zonsondergang, nachtopnames zonder flits, handheld twilight en nachtportret. Bij handheld twilight worden snel achter elkaar zes opnames gemaakt die tot een foto met minder ruis worden samengevoegd, terwijl bij landschap alles in focus is en vivid-kleuren worden gebruikt.
Flitser
De van voren gezien redelijk spits ogende bovenkant van de A55V herbergt een nieuw opklapmechanisme voor de ingebouwde flitser. In plaats van het bij dslr's gebruikelijke mechanisme met twee draagarmen en het draaipunt wat verder naar achteren, maakt Sony bij de A55V gebruik van een dubbel scharnierend systeem. Hierdoor komt de flitser redelijk hoog boven de camera uit, zodat ook bij iets langere lenzen geen slagschaduw onder aan de foto verschijnt. Over het algemeen weet de camera met flash goed te belichten, ook bij dichtbij-opnames. De release van het veersysteem van de flitser werkt trouwens elektronisch.
Bediening
Krachtig snelmenu
In tegenstelling tot bij de NEX-camera's, waarvoor Sony het interfacewiel opnieuw heeft uitgevonden om het geringe aantal knoppen te compenseren, is het menu van de A55V van de huidige Sony-dslr's overgenomen.
De instellingen en functies van de camera zijn opgesplitst in een deel dat via het hoofdmenu is te benaderen en een ander deel dat in het snelmenu is terug te vinden. Dit laatste menu wordt opgeroepen door op de Fn-toets te drukken en bevat de belangrijkste instellingen voor het nemen van foto's. Zo zijn via het snelmenu onder meer de belichtingsmeting, de af-configuratie en de drive-opties te kiezen. Met het draaiwieltje is direct de juiste optie te selecteren, maar dezelfde actie kan met een aantal klikken meer ook worden gedaan via de d-pad en de ok-knop daarin.
:fill(white)/i/1285762937.jpeg?f=thumb)
Helaas is het niet mogelijk om via het snelmenu rap te schakelen tussen een jpeg- en een raw-opname. Ook hadden we het handig gevonden als de SteadyShot-beeldstabilisatie via het snelmenu aan en uit te zetten was geweest.
Het menu met de overige instellingen is logisch ingedeeld. Tevens is het geheel overzichtelijk omdat bij de tabbladen alle opties zonder scrollen direct zichtbaar zijn. Ook prettig is dat, bij het draaien van de modusknop op de lcd, links duidelijk wordt getoond welke modus is geselecteerd, handig bij weinig licht. Omdat een top-lcd ontbreekt, heeft Sony de mogelijkheid toegevoegd om op de lcd achter een duidelijk overzicht van de instellingen te krijgen.
:fill(white)/i/1285762943.jpeg?f=thumb)
Het is mogelijk om direct na het nemen van een foto daarop in te zoomen. Dit gaat helaas nog niet zo snel als bij bijvoorbeeld Nikon-dslr's, maar in ieder geval hoef je hiervoor niet eerst op de afspeelknop te drukken. Zoals gebruikelijk bij Sony-camera's met spiegel wordt gelijk ingezoomd naar een vooraf ingestelde zoomfactor. Daarna is het mogelijk om verder in of uit te zoomen. Met de afspeelknop onderaan springt het beeld terug naar een lcd-vullend formaat.
Ook in de live view-stand is in te zoomen op het beeld om de scherpstelling te controleren. Omdat de inzoomknop bij het nemen van foto's de ael-functie verzorgt, heeft Sony ervoor gekozen om voor het inzoomen in live view de deleteknop te gebruiken.
:fill(white)/i/1285762946.jpeg?f=thumb)
Toch hebben we ook een aantal grieven. Zo wordt de iso-waarde niet getoond als de auto-iso-functionaliteit wordt gebruikt en kleuren sluitertijd, diafragma of belichtingscompensatie in de PASM-modes pas rood als aan het draaiwiel wordt gedraaid. Vooral in de M-modes, waarbij via de Av-knop wordt geschakeld tussen sluitertijd- en diafragma-aanpassingen, kan dat voor verwarring zorgen. Handiger zou zijn om al bij de selectie van een bepaalde modus met een kleurtje aan te geven welke instelling kan worden veranderd.
Een ander bezwaar is dat Sony in de afspeelmodus onderscheid maakt tussen foto's en video's. Het probleem is dat je de keuze voor video of foto pas ziet als je uitzoomt tot op indexniveau van de foto's of als je in het menu duikt om voor foto's of video's te kiezen. De gebruiker kan dan al snel het idee krijgen dat bijvoorbeeld het opnemen van video's is mislukt.
Weergavestanden
De A55V kent een aantal weergavestanden. Bij het afspelen van foto's is met de 'disp'-knop op het d-pad te schakelen tussen drie standen. Eén stand is alleen voor de foto. De tweede stand is voor de belichtingsinstellingen, accucapaciteit, fotonummering, datum en tijd, en de gps-coördinaten. In de derde stand kan gekozen worden uit een foto-thumbnail, uitgebreidere camera-instellingen, en een luminantie- en rgb-histogram.
:fill(white)/i/1285752126.jpeg?f=thumb)
Voor het maken van foto's zijn er vier weergavestanden beschikbaar. Eentje geeft de beeldscène weer zonder overlay van tekens, een tweede geeft uitgebreide informatie over de camera-instellingen, terwijl de derde en laatste stand respectievelijk een kunstmatige horizon en een live luminantiehistogram tonen. De kunstmatige horizon kan zowel de rotatie om de lengteas als de pitch van de camera aangeven. Het is helaas niet mogelijk om het live histogram weer te geven in de uitgebreide info-weergavestand. De weergavestanden bij het opnemen van video moeten het eveneens stellen zonder live histogram. Ook is het mogelijk om verschillende hulplijnen in de lcd of de evf te tonen, waaronder de gulden snede.
Multishot-effecten
Sony heeft zich gespecialiseerd in het combineren van verschillende foto's. Zo was het met een speciale stand al mogelijk om panoramafoto's te nemen door de camera in de richting van de pijl te draaien met de sluiterknop ingedrukt, waarbij er ook een optie is om een 3d-variant te maken.

Ook kunnen diverse, verschillend belichte foto's automatisch worden gecombineerd tot een hdr-foto en is het mogelijk om met een equivalent van iso 25.600, een stop hoger dan standaard mogelijk is, te schieten door het combineren van foto's die in de snelle burstmodus zijn genomen. Ook bij lagere iso-waarden kan deze ruisreducerende technologie worden gebruikt. Bij onderstaande foto's is de linker-100%-crop van het overzicht gemaakt zonder multishot, terwijl bij de rechter multishot is geactiveerd. In de resulterende foto is duidelijk de verminderde ruis zichtbaar.

Creative Styles
In de camera kan voor een aantal verschillende beeldstijlen worden gekozen. Standard levert redelijk neutrale kleuren op, terwijl de Vivid-stijl vanwege saturatie van de kleuren van het scherm spat. De portret- en landscape-beeldstijlen vertonen grote overeenkomsten met elkaar en houden wat kleurverzadiging betreft het midden tussen Standard en Vivid. De Sunset-beeldstijl moet foto's het warme uiterlijk van een zonsondersgang geven. De laatste Creative Style is voor het maken van zwart/wit-foto's.
:fill(white)/i/1285805751.jpeg?f=thumb)
Video
Voor het starten en stoppen van een video-opname heeft Sony de Alpha A55V een speciale knop gegeven. De maximale videoresolutie in avchd-formaat bedraagt 1080/60i, terwijl bij keuze voor mp4 een resolutie van 1440 bij 1080 pixels met een framerate van 30fps wordt gehaald. Een 24p-optie ontbreekt echter en ook is het out-of-the-box niet mogelijk om zelf de belichtingsinstellingen voor video te kiezen.
Mogelijk komt hier in de toekomst verandering in; Sony heeft voor zijn NEX-camera's een firmware-update aangekondigd, waarbij het diafragma bij video-opnames zelf is in te stellen. Het is niet ondenkbaar dat dezelfde functionaliteit ook aan de Alpha A55V en A33 wordt toegevoegd.
De videokwaliteit is overigens ook zonder de handmatige instellingen al zeer goed. Onderstaande video is ook in hogere resolutie te zien. The Luminous Landscape raadt trouwens voor video aan om Sharpening, Contrast en Saturation helemaal terug te draaien voor het beste resultaat. Deze opties zijn bij Creative Styles in het snelmenu te wijzigen.
Prestaties
Iso-prestaties
Onderstaande foto's zijn genomen met een statief, Minolta 50mm-f/1,7-lens en zelfontspanner. Het diafragma stond ingesteld op f/11. De beeldstabilisatie in de body is uitgeschakeld. Met uitzondering van de bovenste foto zijn alle afbeeldingen 100%-crops en zijn ze zonder verscherping en met de maximale jpeg-kwaliteit opgeslagen. Er is scherpgesteld net onder het aluminiumkoelblok van het moederbord.
De ruisreductie is geactiveerd op standje Automatisch, terwijl Standard als Creative Style was gekozen. Om de belichting volgens het histogram bij de meerveldsbelichtingsmodus een beetje netjes te krijgen, hebben we +0,3EV bijgedraaid.

iso 100 | f/11 | ruisreductie: auto
iso 200 | f/11 | ruisreductie: auto
iso 400 | f/11 | ruisreductie: auto
iso 800 | f/11 | ruisreductie: auto
iso 1600 | f/11 | ruisreductie: auto
iso 3200 | f/11 | ruisreductie: auto
iso 6400 | f/11 | ruisreductie: auto
iso 12800 | f/11 | ruisreductie: auto
Tot en met iso 800 weet de Alpha A55V foto's te nemen met veel detail en dynamisch bereik, al merk je wel dat beide eigenschappen iets teruglopen. Bij iso 1600 merk je dat de ruisreductie een tandje bijschakelt en dat de kleuren iets doffer worden. De donkerrode lijntjes op het moederbord zijn nog vaag te onderscheiden.
Vanaf iso 3200 zie je de scherpte en het dynamisch bereik verder teruglopen. Zo heeft het goudkleurige omhulsel van de condensator in het midden zijn glans verloren en is meer luminantieruis zichtbaar.
In noodgevallen zou iso 6400 nog als gecropt plaatje kunnen worden gebruikt, maar iso 12.800 zouden we afraden. De kleuren zijn pasteltinten geworden en de ruisreductie heeft een groot deel van de details uitgesmeerd om er nog wat toonbaars van te maken. Bijzonder is dat de kleurruis pas bij iso 6400 en iso 12.800 echt zichtbaar is, bijvoorbeeld bij de zwarte lens linksboven.
We hebben ook de Weak-stand van de ruisreductie geprobeerd. De verschillen tussen Automatic en Weak zijn subtiel, maar wel zichtbaar. In het laatste geval is meer detail in foto's te zien, maar bij iso 3200 en hoger is opeens kleurruis zichtbaar in de beelden.
Raw
Met behulp van Lighroom 3.2 gaan we kijken of er extra informatie uit de beeldgegevens is te persen.


Allereerst iso 3200, waarbij niet naar de kleurintensiteit moet worden gekeken vanwege de gekozen Creative Style, waarvan de instellingen bij het importeren niet door Lightroom 3.2 worden overgenomen. Het beeld is wat scherper te krijgen, met ook meer behoud van kleur, maar daar staat in ons voorbeeld een zichtbaardere korrel tegenover.


Ook bij iso 6400 is duidelijk dat met enig stoeien met een raw-converter scherpere beelden van high-iso-materiaal zijn te verkrijgen. Bij deze hoge iso-waarde zijn de jpeg's direct uit de camera redelijk soft met veel 'vlekkerige' textuur. Onze raw-bewerking levert een plaatje op met meer luminantieruis dan de jpeg uit de camera, maar met beduidend meer detail.
Naast een hogere beeldkwaliteit bij hogere iso-waarden door geavanceerde ruisreductietechnieken op de pc, kan raw-bewerking ook worden gebruikt om uitgebeten highlights in foto's geheel of ten dele terug te draaien. Onderstaande foto, gemaakt bij de introductie van de Alpha A55V in de Space Mountain van Disneyland Paris, laat dit goed zien. De lucht is, zoals we op de Lightroom-screenshot kunnen zien, bijna volledig uitgebeten. Door de 'highlight recovery'-control bijna geheel naar links te schuiven worden de highlights beteugeld.
:fill(white)/i/1285796284.jpeg?f=thumb)
Snelheid
Een feature die Sony aanstipt bij de Alpha A55V is de mogelijkheid om 10 foto's per seconde te nemen. Sony heeft die snelle burstmode zelfs op de modusknop geplaatst. Bijzonder is dat deze snelheid niet wordt behaald met een elektronische sluiter, maar met een sluitergordijn. De Alpha A55V kan zich met deze snelheid meten met professionele camera's als de D3s van Nikon en de EOS 1D Mark IV van Canon.
Sony noemt zijn snelste burstmodus 'Continuous Advanced Priority AE', waarbij AE staat voor Auto Exposure. Hierbij wordt continu scherpgesteld, maar in deze modus staat het diafragma vanwege de werking van het fasedetectie-af-systeem vol open en is het niet mogelijk om zelf een iso-waarde te kiezen. Wordt in het snelmenu AF-S gekozen, dan is het diafragma wel in te stellen, maar dan wordt alleen voorafgaand aan de burst scherpgesteld. Na ongeveer twee seconden (in het geval van raw+jpeg) is de buffer vol en moet gewacht worden tot de data is weggeschreven naar de geheugenkaart.
De Hi-transportfunctie heeft daar geen last van en kan zolang de geheugenkaart nog niet vol is, zes beelden per seconde continu op te nemen en weg te schrijven. Ook is het in deze stand mogelijk om voorafgaand aan de burst het diafragma in te stellen. De burstrate van 6fps bij de Hi-transportfunctie is overigens nog altijd respectabel en meer dan gemiddeld in dit camerasegment.
De snelheid dankt de A55V aan het af-systeem dat constant zicht houdt op de beeldscène bij het nemen van foto's. Bij conventionele dslr's moet voor het maken van een foto de spiegel, en dus ook de subspiegel voor de fasedetectie, worden opgeklapt, waardoor je in de optische zoeker korte tijd een black-out krijgt. De Alpha A55V heeft geen bewegende spiegel en heeft dus een bottlenek voor de snelheid minder. Een bijkomend voordeel is dat door het ontbreken van het geluid van de opklappende spiegel, de camera zeer stil is, ook bij een framerate van 10fps. De camera is daardoor minder intimiderend voor te fotogaferen personen.
De nieuwe af-constructie laat zich vooral gelden bij live view en video-opnames. Geen enkele dslr kan hierbij zo snel scherpstellen als de Alpha A55V, al zal de op de Photokina aangekondigde Lumix GH2-m4/3-camera met snellere uitlezing van de sensor, en dus van de contrastdetectie-af, roet in het eten gooien.
Het snelle scherpstellen bij video kan handig zijn, maar het systeem is wel heel gevoelig. Zo kan de camera zomaar ineens scherpstellen op de achtergrond of een onderwerp dat ervóór beweegt als het actieve af-punt daar even overheen gaat. Het is niet mogelijk om in het menu aan te geven hoe snel of traag het af-systeem op veranderende omstandigheden moet reageren.
Mogelijk is het een bug of een vreemde instelling geweest, maar ondanks de keuze voor AF-S als focusstand bleef de camera in de filmmodus proberen continu scherp te stellen. Ook is het scherpstellen bij video soms wat te plotseling. Andere fabrikanten, als Panasonic of Olympus, hebben een af-filmmodus met een wat subtielere scherpstelling.
Belichting
De Alpha A55V heeft geen noemenswaardige problemen met de belichting. Hoogstens valt erop af te dingen dat de camera misschien iets overbelicht, wat is te verhelpen door een 1/3EV-lichtstop terug te draaien. Wordt met raw gewerkt, dan kan de geringe overbelichting geen kwaad, omdat dit met een raw-converter kan worden gecorrigeerd. Wordt gebruikgemaakt van de ettr-methode, dan kan er zelfs nog wat belichtingscompensatie bij worden gedraaid.
De automatische witbalans van de A55V weet meestal de juiste kleurtemperatuur te schatten, maar bij donkere omstandigheden met spaarlamplicht wordt het beeld te warm weergegeven. De meeste camera's gaan onder deze omstandigheden overigens de mist in.
Fotogalerij
Conclusie
Conclusie
De Alpha A55V is een ingenieuze en innovatieve camera met een klein formaat waarbij niet op de features is beknibbeld. Zo is het de eerste dslr-achtige camera met ingebouwde gps voor geotagging. Daarnaast heeft Sony de vaste spiegelconstructie, zoals onder meer Canon en Nikon in de jaren zestig in filmcamera's gebruikten, uit de mottenballen gehaald om fasedetectie-af mogelijk te maken in live view en de videomodus.
De Translucent Mirror-technologie heeft als voordeel dat de snelheid van de camera niet meer wordt bepaald door hoe snel de spiegel op en neer is te klappen, maar door de bewegingen van het sluitergordijn. Bij de A55V bedraagt de burstsnelheid 10 foto's per seconde, terwijl de A33 stopt bij 7 beelden per seconde. Ook heeft de A33 een kleinere buffer, waardoor de camera eerder wordt geblokkeerd door het wegschrijven van de gebufferde foto's naar het sd-kaartje.
Ook heeft de doorzichtige spiegelconstructie als voordeel dat er geen zogeheten black-out optreedt bij het nemen van foto's. In principe zijn subjecten dan beter te volgen, maar volgens een posting in het DPReview-forum wordt het tracken bemoeilijkt doordat de in de zoeker getoonde beelden licht zijn vertraagd, waardoor je achter de feiten aanloopt.
Huidige concurrenten als de Nikon D90 en de Canon EOS 550D hebben een snelheid van respectievelijk 4,5 en 3,7 beelden per seconde, terwijl de K-7 5,2 foto's per seconde kan nemen. De onlangs aangekondigde Pentax K-5 en K-r kunnen respectievelijk 7 en 6 full res-beelden per seconde nemen. De NEX5 van Sony is even snel als de K-5, maar heeft nog geen optie voor een elektronische zoeker en ook verder stellen alle ilc's scherp via het tragere contrastdetectie.
Het formaat van de camera is klein en de Alpha A55V is ook lekker licht te noemen. Verder bedient de camera aangenaam snel. Het kleine formaat vonden we soms echter ook een nadeel. Vooral de grip is erg dun en ondiep, en de sluiterknop zit relatief ver naar rechts, waardoor we de camera soms wat verkrampt vasthielden. Ook de d-pad is door de langwerpige lcd erg ver naar de rechterkant verschoven.
Vooralsnog blijft Sony zijn dlsr's en camera's met vaste spiegel naast elkaar ontwikkelen en uitbrengen. Zo staat volgens geruchten op onder meer SonyAlphaRumors een semi-professionele A77 op stapel. Het is niet bekend of die de uit productie gehaalde Alpha A700 aflost of dat er ook een opvolger met optische zoeker in ontwikkeling is.
Sony schudt de markt voor camera's in ieder geval goed op met deze geslaagde eerste poging met Translucent Mirror-technologie.