Door Pieter Molenaar

Sony Alpha A55V

11-10-2010 • 09:00

55

Multipage-opmaak

Inleiding

Na een goede start met onder meer de Alpha A350 en A300, beide voorzien van Sony's eigen Quick AF Live View-technologie, en de fullframe-dslr Alpha A900, maakte Sony wat misslagen in de dslr-markt. Zo had de fabrikant bij de Alpha A330 en A380, die in 2009 werden geïntroduceerd, vooral aandacht besteed aan het uiterlijk, met als gevolg een gemankeerde grip en een bodystructuur die deels van koolstofvezel leek. De grootste vernieuwing was de toevoeging van een hdmi-poort om de camera op een tv aan te kunnen sluiten. Ook had Sony waarschijnlijk meer verwacht van de Alpha A850, een A900 met een lagere burstsnelheid en een lagere prijs.

Vermoedelijk gooide de fabrikant in deze periode al zijn innovatiekracht in de strijd om twee baanbrekende cameramodellen te introduceren. In mei lanceerde het zijn NEX-modellen, zogeheten ilc's zonder spiegelconstructie. Deze zijn momenteel de kleinste in hun soort. In augustus volgde de introductie van de Alpha A55V en A33, twee camera's met spiegelhuis, maar waarvan de spiegel niet opklapt tijdens het maken van een foto. Sony noemt dit Translucent Mirror Technology, omdat de spiegel het grootste deel van het invallende licht ongemoeid doorlaat en slechts een klein gedeelte naar de af-sensor leidt.

Sony Alpha A55V Inleiding

Tweakers.net was aanwezig bij de introductie van de camera in Disneyland Paris en kreeg kort daarna een recensie-exemplaar toegestuurd. Op de volgende pagina's vind je onze bevindingen.

Prijzen en specificaties

Merk en type
Merk Sony
Productserie Alpha
Type SLT-A55V
Eerste prijsvermelding Donderdag 23 september 2010
Specificatie body
Cameraresolutie 16,2 megapixel
Sensortype Cmos
Sensorformaat Aps-c (cropfactor 1.5)
Minimale iso-gevoeligheid Iso 100
Maximale iso-gevoeligheid Iso 12800
Beelden per seconde 10fps
Eigenschappen body Ingebouwde flitser, kantelbaar scherm, live view, video-opname
Schermdiagonaal 3"
Videoresolutie 1920x1080 pixels
(full hd 1080p)
Videoframerate 25fps
Mount Sony Alpha / Minolta AF
Aantal autofocuspunten 15
Focusmechanisme Automatische focus (motor in body)
Geheugenkaarttype (camera) Memory stick, Secure Digital, Secure Digital eXtended Capacity, Secure Digital High Capacity
Verbinding (extern) Microfoon, mini-hdmi, usb 2.0
Gewicht body 441g
Kleur body zwart
Specificatie overig
Verkoopstatus body

Zonnebril voor de beeldsensor

Vaste spiegel

Sony heeft voor zijn tweecijferige Alpha-serie een nieuw af-systeem ontwikkeld. Bij een gewone dslr bestaat de spiegelconstructie uit een hoofdspiegel en een subspiegel. De hoofdspiegel is voor een klein deel lichtdoorlatend en de subspiegel weerkaatst het licht dat de hoofdspiegel doorlaat naar de af-sensor onderin de spiegelreflex. Het nadeel van deze constructie is dat bij het gebruik van live view of video, dat bij de meeste nieuwe dslr's is terug te vinden, gebruik moet worden gemaakt van het relatief trage contrastdetectie-af. Ook is het bij de meeste dslr's mogelijk om de spiegel tijdelijk naar beneden te klappen, zodat fasedetectie-af kan worden geactiveerd, maar ook dat levert tijdverlies op.

Sony Quick AF Live View-systeemMet de introductie van de Alpha A350 en A300 wist Sony concurrenten te slim af te zijn. Met het Quick AF Live View-systeem van die camera's was het voor het eerst mogelijk om gebruik te maken van fasedetectie-af tijdens live view. Sony had hiervoor een kleinere beeldsensor in het zoekerhuis gebouwd. Door fysiek een schuifje om te zetten, werd de voorste spiegel van de pentamirrorzoeker iets naar voren geklapt, zodat het beeld op de kleine sensor werd geworpen. Deze stuurde de datastream van beelden door naar de lcd.

De wet van de remmende voorsprong deed zich gelden met de opkomst van video in dlsr's. Sony, toch onder meer bekend om zijn camcorders, leek hierop geen antwoord te hebben. Concurrenten gingen Sony in 2009 op dit vlak links en rechts voorbij, al dan niet gebruikmakend van een Sony-sensor, zoals bij de Nikon D90 en de Pentax K-x. Sony leek niet in staat om routines voor contrastdetectie-af in zijn camera's te bakken.

Het antwoord kwam uiteindelijk in mei 2010, in de vorm van de NEX-camera's, met de nieuwe Exmor APS HD-cmos-beeldsensors, gevolgd door de Alpha A55V en de A33 in augustus van dit jaar. Vielen de NEX-camera's op door hun kleine postuur, de A55V en de A33 hebben als bijzonderheid een vaste spiegelconstructie met de af-sensor in de nok van de camera. De spiegel laat ongeveer zeventig procent van het invallende licht door naar de beeldsensor, maar weerkaatst dertig procent naar de af-sensor bovenin, waardoor fasedetectie-af bij zowel live view als video mogelijk is.

Sony SLT-A55V-af-systeem

De lichtdoorlatendheid van de spiegel is goed zichtbaar als de lens eraf is geschroefd. Door de spiegel heen is dan de Exmor APS HD-beeldsensor zichtbaar, met daarin de vage spiegeling van de af-module daarboven. Door op de sluiting te drukken kan de spiegel handmatig naar boven worden geklapt. De beeldsensor is dan benaderbaar om te worden gereinigd.

Sony A55V spiegelconstructie Sony A55V spiegelconstructie Sony A55V spiegelconstructie

De sensor is tegen stof beschermd door een stofafstotende coating op het antialiasingfilter en de beeldstabilisatie kan bewegen om stofdeeltjes los te schudden. Dit gaat echter met een lagere frequentie dan stofreductiesystemen op basis van een piëzo-elektrisch element en zal daarom ook iets minder goed functioneren dan dergelijke systemen. Daartegenover staat dat er geen aanzuigende werking van stof is door een bewegende spiegel.

Voor fotograferen met veel omgevingslicht is het prettig om te weten dat de lichtgevoeligheid van de A55V-sensor al begint bij iso 100, terwijl dat bij de vorige sensorgeneratie van Sony nog iso 200 was. Hoewel de maximale gevoeligheid van de sensor iso 12.800 bedraagt, gaat de auto-isofunctie vreemd genoeg maar tot iso 1600.

Autofocussysteem met vijftien af-punten

Sony Alpha A55V af-pointsSony heeft voor de Alpha A55V en A33, maar ook voor de A580 een nieuw af-systeem ontwikkeld. Dit heeft vijftien af-punten, waarvan er drie van het cross-type zijn. Voor het scherpstellen zijn de af-punten als grijze vierkantjes zichtbaar in de zoeker of lcd. De bij scherpstelling actieve af-punten lichten groen op.

Het nieuwe af-systeem is een aanmerkelijke verbetering ten opzichte van het af-systeem dat in onder meer de Alpha A550-dslr's wordt gebruikt. Dat systeem heeft maar negen af-punten, waarvan alleen de middelste kruisgevoelig is. Door het grotere aantal af-punten bij het nieuwe systeem is het eenvoudiger om subjecten in beeld te volgen met continu-autofocus.

Sony Alpha A55V af systeem Sony Alpha A55V af systeem

Elektronische zoeker en draaibare lcd

Evf

Sony heeft als gevolg van het gewijzigde af-ontwerp de optische zoeker vervangen door een elektronische. Net als het exemplaar dat Panasonic voor zijn Lumix G-cameraserie gebruikt, heeft de evf van de A55V een resolutie van 1.440.000 subpixels. Hiervan worden overigens maar 1.152.000 subpixels gebruikt, doordat niet de volledige hoogte wordt benut. Net als de evf in de Panasonic-camera's maakt Sony voor zijn evf gebruik van de frame sequential-technologie. Dit is goed te zien als je in de zoeker snel met je oog naar links en rechts beweegt. Je ziet dan wat rode, groene en blauwe, verticale ghosting in beeld. Een ander nadeel is dat de evf maar een beperkt dynamisch bereik heeft.

Hoewel er nadelen kleven aan een evf, zijn er ook voordelen te noemen boven een optische variant. Zo kan de camera kleiner en lichter zijn dan een traditionele dlsr met zoeker op basis van een pentaprisma of pentamirror, en kan er extra informatie in de zoeker worden getoond. Ook is de A55V goedkoper te produceren vanwege het ontbreken van een complexe spiegelconstructie en omdat de cmos-beeldsensor de taak van belichtingsmeting overneemt van een losse rgb-sensor, zoals bij dslr's is terug te vinden.

Sony A55V evf

Een ander groot pluspunt van de af-constructie met evf is het beduidend grotere zoekerbeeld dan dat van Alpha-dslr's die met het Quick AF Live View-system zijn uitgerust, zoals de oudere Alpha A300 en A350, en de A330 en A380. Bij die camera's bedraagt de beelddekking 95 procent met een vergrotingsfactor van slechts 0,74x, waardoor het lijkt alsof je door een tunnel kijkt. De evf-zoeker van de A55V daarentegen heeft een beelddeking van honderd procent met een vergrotingsfactor van 1,1x. De zoeker van de latere Alpha-dslr's, als de A550 en A580, hebben een 0,8x-vergrotingsfactor.

In 3:2-formaat zijn in de zoeker aan weerszijden zwarte (of liever gezegd grijze) balken zichtbaar. Wordt naar de 16:9-aspectratio overgeschakeld, dan blijft de hoogte gelijk, maar worden de zwarte balken 'opgegeten'. Er is geen optie om een 4:3- of 1:1-aspectratio te kiezen.

Onder het oculair is een nabijheidssensor geplaatst waarmee automatisch wordt gewisseld tussen het tonen van het beeld op de lcd of in de zoeker als de sensor wordt geblokkeerd. Het is ook mogelijk om handmatig te schakelen tussen de evf en de lcd via een knop naast de zoeker. Door de evf steekt de zoeker wel ver naar achteren uit. De stootrand rond het oculair is niet zacht, zoals gebruikelijk, maar hard. Wel is er een diopterdraaiwieltje. De helderheid van de efv is in drie stappen aan te passen.

Scherm

Ook de 3"-lcd lijkt geoptimaliseerd te zijn voor video. Deze is namelijk langwerpig, waarbij het volledige beeldoppervlak enkel wordt benut als voor het 16:9-formaat wordt gekozen. Wordt het voor foto's gebruikelijke 3:2-formaat geselecteerd, wat ook de defaultwaarde is, dan zijn zwarte balken links en rechts op de lcd zichtbaar. Bij de meest uitgebreide weergavestand staan de icoontjes van de verschillende gekozen camera-opties overigens netjes in het zwart van de balkjes.

Wel is het vreemd dat de evf de meest uitgebreide weergavestand niet kan weergeven, maar het is wel mogelijk om bijvoorbeeld de kunstmatige horizon of het histogram in de zoeker te tonen. Ook kan bij de lcd de meest uitgebreide stand niet worden gecombineerd met de weergave van een histogram. Het histogram verdwijnt overigens bij inzoomen op het live beeld.

Sony Alpha A55V draaibare lcd Sony Alpha A55V draaibare lcd Sony Alpha A55V draaibare lcd

Net als bij de in 2009 geïntroduceerde Nikon D5000 heeft de A55V een scherm dat naar beneden kan kantelen en dat draaibaar is. Dit is in ieder geval een flexibeler systeem dan bij sommige andere dslr's van Sony, waarbij het scherm alleen naar boven en naar beneden kan worden gekanteld. Wel geeft de kantelbare constructie wat problemen bij het gebruik van een statief, maar voor de beoogde doelgroep zal dat geen groot probleem zijn.

Met het scherm in ingeklapte toestand wordt voorkomen dat er krassen op de lcd komen. Het scherm wordt dan alleen op zijn plek gehouden door het scharnier aan de onderkant, waardoor er na verloop van tijd enige speling tussen body en scherm ontstaat. Het was handiger geweest als de lcd onder de zoeker kon worden vastgeklemd.

De lcd is door zijn hoge resolutie en hoge contrast goed af te lezen. De helderheid is automatisch aan te passen, maar het is ook mogelijk om deze handmatig, in vijf stappen te wijzigen. Ook is er een 'sunny weather'-optie, waarbij de backlight vol wordt aangezet, zodat het scherm bij vol daglicht nog zichtbaar is.

Compacte body

Afgetraind

De Alpha A55V is een kleine camera. Hij benadert natuurlijk niet het formaat van een NEX-camera, die de spiegelconstructie helemaal vaarwel heeft gezegd, maar is klein en licht genoeg om lang om je nek of schouder te hangen zonder je het gevoel te geven dat je een molensteen draagt.

Hoewel een vaste spiegelconstructie wordt gebruikt, is de dikte van de camera ter hoogte van het spiegelhuis nog steeds redelijk, maar Sony heeft vooral de afmetingen eromheen afgeslankt. Zeker als je de camera vergelijkt met de wat meer 'opgeblazen' spiegelreflexen van het bedrijf, valt het kleine formaat van de A55V op. In onderstaande tabel worden de afmetingen en het gewicht van de A55V afgezet tegen de NEX-5, de al wat oudere Pentax K-r en de nieuwe Nikon D3100.

FeaturesAlpha A55VAlpha NEX-5Pentax K-rNikon D3100
Afmetingen (mm)
124x92x85 111x59x38 122,5x91,5x67,5 124x96x74,5

Gewicht
(incl accu)

500 gram 287 gram
580 gram
505 gram

Ontwerp

Net als de hele Alpha-line-up maakt de Alpha A55V gebruik van de A-lensmount. Niet alleen kunnen daardoor alle Sony-lenzen en enkele Carl Zeiss-lenzen op de A55V worden geschroefd, maar ook de oudere Konica Minolta-lenzen. Doordat beeldstabilisatie via het verschuiven van de beeldsensor in de body is ingebouwd, profiteren ook de oudere lenzen ervan.

Ondanks het vernieuwende af-systeem, lijkt het ontwerp van de A55V op dat van dslr's, maar dan een tikkeltje kleiner. Aan de voorkant zijn links de sluiterknop en het draaiwiel eronder zichtbaar, terwijl links onder de lensmount nog een knop zit voor de scherptedieptepreview. Rechts zit de lensreleaseknop.

Aan de linkerzijkant van de camera treffen we achter een rubber klepje de hdmi- en usb-aansluitingen, een ander klepje verbergt de connector voor de wired remote, terwijl daarnaast een ingang voor een stereomicrofoon zit. De rechterkant van de camera is geheel vrij van connectors en klepjes.

Sony A55V body Sony A55V body Sony A55V body Sony A55V body Sony A55V body Sony A55V body Sony A55V body Sony A55V body Sony A55V body

Bovenaan hebben we links de modusknop met daarnaast het zoekerhuis, een knop om te schakelen tussen lcd en evf, en een D-Range-knop (overbodig vanwege het snelmenu). Meer naar de achterkant zitten de filmknop, en de uit- en inzoomknoppen. De laatste twee staan door het kleine formaat van de camera nu wat dichter bij elkaar. Bij de overige dslr's van Sony is de afstand tussen de uit- en inzoomknoppen te groot.

De body is stevig en tordeert niet, maar klinkt wat hol en 'plastic' als je er met je vingers op tikt; hetzelfde holle geluid horen we ook bij de kitlens. De onderkant biedt een mooi platform voor een statief en de statiefdraad is, zoals het hoort, recht onder de lensmount geplaatst. Onder een klepje aan de onderkant is het compartiment voor de accu en de geheugenkaart te benaderen. De accu is met een capaciteit van 1080mAh wat krap bemeten, zeker als we het energieverbruik van de gps-functie meenemen. Overigens is een extra accu meenemen altijd aan te raden.

Grip

De grip van de A55V is redelijk kort, smal en ondiep. De pink bungelt onder de camera, terwijl het topje van de ringvinger op de wip zit. De grip heeft zowel aan de voor- als aan de achterkant gripvlakken van een plastic materiaal dat van textuur is voorzien en het midden houdt tussen hard plastic en zacht rubber. Naar onze mening had een iets zachtere plasticsoort gebruikt mogen worden.

Sony A55V grip Sony A55V grip Sony A55V grip

Een nadeel van het ontwerp is dat de sluiterknop redelijk ver naar rechts is geplaatst. Door de krulling van de middel- en ringvinger om de grip, is die lastig eenhandig te bedienen. Hetzelfde geldt voor het scrollwiel aan de voorkant. Dat zit iets te dicht op de middelvinger eronder. Tevens had de aan-uitknop rondom de sluiterknop wat soepeler mogen draaien. Nu heb je echt de linkerhand erbij nodig voor de bediening.

Modusknop

Op de modusknop ontbreekt een filmstand. Die is alleen via de rode knop achterop te benaderen. Wel heeft Sony een plekje op de modusknop gereserveerd voor de 10fps-modus, terwijl ook de panoramafunctie via de modusknop is te benaderen. Verder maakt Sony op zijn modusknop onderscheid tussen Auto en Auto+, waarbij de camera in het laatste geval gebruikmaakt van meer effecten als scèneherkenning, het gebruik van hdr en continuous shooting als dat nodig is.

Sony A55V modusknop

Onder de SCN-stand zijn in totaal acht scènestanden beschikbaar: portret, sport, macro, landschap, zonsondergang, nachtopnames zonder flits, handheld twilight en nachtportret. Bij handheld twilight worden snel achter elkaar zes opnames gemaakt die tot een foto met minder ruis worden samengevoegd, terwijl bij landschap alles in focus is en vivid-kleuren worden gebruikt.

Flitser

De van voren gezien redelijk spits ogende bovenkant van de A55V herbergt een nieuw opklapmechanisme voor de ingebouwde flitser. In plaats van het bij dslr's gebruikelijke mechanisme met twee draagarmen en het draaipunt wat verder naar achteren, maakt Sony bij de A55V gebruik van een dubbel scharnierend systeem. Hierdoor komt de flitser redelijk hoog boven de camera uit, zodat ook bij iets langere lenzen geen slagschaduw onder aan de foto verschijnt. Over het algemeen weet de camera met flash goed te belichten, ook bij dichtbij-opnames. De release van het veersysteem van de flitser werkt trouwens elektronisch.

Sony A55V flitser down Sony A55V flitser up

Bediening

Krachtig snelmenu

In tegenstelling tot bij de NEX-camera's, waarvoor Sony het interfacewiel opnieuw heeft uitgevonden om het geringe aantal knoppen te compenseren, is het menu van de A55V van de huidige Sony-dslr's overgenomen.

De instellingen en functies van de camera zijn opgesplitst in een deel dat via het hoofdmenu is te benaderen en een ander deel dat in het snelmenu is terug te vinden. Dit laatste menu wordt opgeroepen door op de Fn-toets te drukken en bevat de belangrijkste instellingen voor het nemen van foto's. Zo zijn via het snelmenu onder meer de belichtingsmeting, de af-configuratie en de drive-opties te kiezen. Met het draaiwieltje is direct de juiste optie te selecteren, maar dezelfde actie kan met een aantal klikken meer ook worden gedaan via de d-pad en de ok-knop daarin.

Sony A55V menuopties Sony A55V menuopties Sony A55V menuopties Sony A55V menuopties Sony A55V menuopties Sony A55V menuopties

Helaas is het niet mogelijk om via het snelmenu rap te schakelen tussen een jpeg- en een raw-opname. Ook hadden we het handig gevonden als de SteadyShot-beeldstabilisatie via het snelmenu aan en uit te zetten was geweest.

Het menu met de overige instellingen is logisch ingedeeld. Tevens is het geheel overzichtelijk omdat bij de tabbladen alle opties zonder scrollen direct zichtbaar zijn. Ook prettig is dat, bij het draaien van de modusknop op de lcd, links duidelijk wordt getoond welke modus is geselecteerd, handig bij weinig licht. Omdat een top-lcd ontbreekt, heeft Sony de mogelijkheid toegevoegd om op de lcd achter een duidelijk overzicht van de instellingen te krijgen.

Sony A55V menuopties Sony A55V menuopties Sony A55V menuopties Sony A55V menuopties Sony A55V menuopties Sony A55V menuopties

Het is mogelijk om direct na het nemen van een foto daarop in te zoomen. Dit gaat helaas nog niet zo snel als bij bijvoorbeeld Nikon-dslr's, maar in ieder geval hoef je hiervoor niet eerst op de afspeelknop te drukken. Zoals gebruikelijk bij Sony-camera's met spiegel wordt gelijk ingezoomd naar een vooraf ingestelde zoomfactor. Daarna is het mogelijk om verder in of uit te zoomen. Met de afspeelknop onderaan springt het beeld terug naar een lcd-vullend formaat.

Ook in de live view-stand is in te zoomen op het beeld om de scherpstelling te controleren. Omdat de inzoomknop bij het nemen van foto's de ael-functie verzorgt, heeft Sony ervoor gekozen om voor het inzoomen in live view de deleteknop te gebruiken.

Sony A55V menuopties Sony A55V menuopties Sony A55V menuopties

Toch hebben we ook een aantal grieven. Zo wordt de iso-waarde niet getoond als de auto-iso-functionaliteit wordt gebruikt en kleuren sluitertijd, diafragma of belichtingscompensatie in de PASM-modes pas rood als aan het draaiwiel wordt gedraaid. Vooral in de M-modes, waarbij via de Av-knop wordt geschakeld tussen sluitertijd- en diafragma-aanpassingen, kan dat voor verwarring zorgen. Handiger zou zijn om al bij de selectie van een bepaalde modus met een kleurtje aan te geven welke instelling kan worden veranderd.

Een ander bezwaar is dat Sony in de afspeelmodus onderscheid maakt tussen foto's en video's. Het probleem is dat je de keuze voor video of foto pas ziet als je uitzoomt tot op indexniveau van de foto's of als je in het menu duikt om voor foto's of video's te kiezen. De gebruiker kan dan al snel het idee krijgen dat bijvoorbeeld het opnemen van video's is mislukt.

Weergavestanden

De A55V kent een aantal weergavestanden. Bij het afspelen van foto's is met de 'disp'-knop op het d-pad te schakelen tussen drie standen. Eén stand is alleen voor de foto. De tweede stand is voor de belichtingsinstellingen, accucapaciteit, fotonummering, datum en tijd, en de gps-coördinaten. In de derde stand kan gekozen worden uit een foto-thumbnail, uitgebreidere camera-instellingen, en een luminantie- en rgb-histogram.

Sony A55V weergavestanden afspelen Sony A55V weergavestanden afspelen Sony A55V weergavestanden afspelen

Voor het maken van foto's zijn er vier weergavestanden beschikbaar. Eentje geeft de beeldscène weer zonder overlay van tekens, een tweede geeft uitgebreide informatie over de camera-instellingen, terwijl de derde en laatste stand respectievelijk een kunstmatige horizon en een live luminantiehistogram tonen. De kunstmatige horizon kan zowel de rotatie om de lengteas als de pitch van de camera aangeven. Het is helaas niet mogelijk om het live histogram weer te geven in de uitgebreide info-weergavestand. De weergavestanden bij het opnemen van video moeten het eveneens stellen zonder live histogram. Ook is het mogelijk om verschillende hulplijnen in de lcd of de evf te tonen, waaronder de gulden snede.

Sony A55V weergavestanden shoot Sony A55V weergavestanden shoot Sony A55V weergavestanden shoot Sony A55V weergavestanden shoot

Multishot-effecten

Sony heeft zich gespecialiseerd in het combineren van verschillende foto's. Zo was het met een speciale stand al mogelijk om panoramafoto's te nemen door de camera in de richting van de pijl te draaien met de sluiterknop ingedrukt, waarbij er ook een optie is om een 3d-variant te maken.

Sony A55V panoramafoto groot

Ook kunnen diverse, verschillend belichte foto's automatisch worden gecombineerd tot een hdr-foto en is het mogelijk om met een equivalent van iso 25.600, een stop hoger dan standaard mogelijk is, te schieten door het combineren van foto's die in de snelle burstmodus zijn genomen. Ook bij lagere iso-waarden kan deze ruisreducerende technologie worden gebruikt. Bij onderstaande foto's is de linker-100%-crop van het overzicht gemaakt zonder multishot, terwijl bij de rechter multishot is geactiveerd. In de resulterende foto is duidelijk de verminderde ruis zichtbaar.

Sony A55V multishot overzicht Sony A55V no multishot iso 3200 f8 1/15s Sony A55V multishot iso 3200 f8 1/15s

Creative Styles

In de camera kan voor een aantal verschillende beeldstijlen worden gekozen. Standard levert redelijk neutrale kleuren op, terwijl de Vivid-stijl vanwege saturatie van de kleuren van het scherm spat. De portret- en landscape-beeldstijlen vertonen grote overeenkomsten met elkaar en houden wat kleurverzadiging betreft het midden tussen Standard en Vivid. De Sunset-beeldstijl moet foto's het warme uiterlijk van een zonsondersgang geven. De laatste Creative Style is voor het maken van zwart/wit-foto's.

Sony Alpha A55V creative styles stnd Sony Alpha A55V creative styles vivid Sony Alpha A55V creative styles portret Sony A55V creative styles landscape Sony A55V creative styles sunset Sony A55V creative styles black/white

Video

Voor het starten en stoppen van een video-opname heeft Sony de Alpha A55V een speciale knop gegeven. De maximale videoresolutie in avchd-formaat bedraagt 1080/60i, terwijl bij keuze voor mp4 een resolutie van 1440 bij 1080 pixels met een framerate van 30fps wordt gehaald. Een 24p-optie ontbreekt echter en ook is het out-of-the-box niet mogelijk om zelf de belichtingsinstellingen voor video te kiezen.

Mogelijk komt hier in de toekomst verandering in; Sony heeft voor zijn NEX-camera's een firmware-update aangekondigd, waarbij het diafragma bij video-opnames zelf is in te stellen. Het is niet ondenkbaar dat dezelfde functionaliteit ook aan de Alpha A55V en A33 wordt toegevoegd.

De videokwaliteit is overigens ook zonder de handmatige instellingen al zeer goed. Onderstaande video is ook in hogere resolutie te zien. The Luminous Landscape raadt trouwens voor video aan om Sharpening, Contrast en Saturation helemaal terug te draaien voor het beste resultaat. Deze opties zijn bij Creative Styles in het snelmenu te wijzigen.

Prestaties

Iso-prestaties

Onderstaande foto's zijn genomen met een statief, Minolta 50mm-f/1,7-lens en zelfontspanner. Het diafragma stond ingesteld op f/11. De beeldstabilisatie in de body is uitgeschakeld. Met uitzondering van de bovenste foto zijn alle afbeeldingen 100%-crops en zijn ze zonder verscherping en met de maximale jpeg-kwaliteit opgeslagen. Er is scherpgesteld net onder het aluminiumkoelblok van het moederbord.

De ruisreductie is geactiveerd op standje Automatisch, terwijl Standard als Creative Style was gekozen. Om de belichting volgens het histogram bij de meerveldsbelichtingsmodus een beetje netjes te krijgen, hebben we +0,3EV bijgedraaid.

Sony A55V iso-overzichtSony A55V iso 100 f/11 ruisreductie auto
iso 100 | f/11 | ruisreductie: auto
Sony A55V iso 200 f/11 ruisreductie auto
iso 200 | f/11 | ruisreductie: auto
Sony A55V iso 400 f/11 ruisreductie auto
iso 400 | f/11 | ruisreductie: auto
Sony A55V iso 800 f/11 ruisreductie auto
iso 800 | f/11 | ruisreductie: auto
Sony A55V iso 1600 f/11 ruisreductie auto
iso 1600 | f/11 | ruisreductie: auto
Sony A55V iso 3200 f/11 ruisreductie auto
iso 3200 | f/11 | ruisreductie: auto
Sony A55V iso 6400 f/11 ruisreductie auto
iso 6400 | f/11 | ruisreductie: auto
Sony A55V iso 12800 f/11 ruisreductie auto
iso 12800 | f/11 | ruisreductie: auto

Tot en met iso 800 weet de Alpha A55V foto's te nemen met veel detail en dynamisch bereik, al merk je wel dat beide eigenschappen iets teruglopen. Bij iso 1600 merk je dat de ruisreductie een tandje bijschakelt en dat de kleuren iets doffer worden. De donkerrode lijntjes op het moederbord zijn nog vaag te onderscheiden.

Vanaf iso 3200 zie je de scherpte en het dynamisch bereik verder teruglopen. Zo heeft het goudkleurige omhulsel van de condensator in het midden zijn glans verloren en is meer luminantieruis zichtbaar.

In noodgevallen zou iso 6400 nog als gecropt plaatje kunnen worden gebruikt, maar iso 12.800 zouden we afraden. De kleuren zijn pasteltinten geworden en de ruisreductie heeft een groot deel van de details uitgesmeerd om er nog wat toonbaars van te maken. Bijzonder is dat de kleurruis pas bij iso 6400 en iso 12.800 echt zichtbaar is, bijvoorbeeld bij de zwarte lens linksboven.

We hebben ook de Weak-stand van de ruisreductie geprobeerd. De verschillen tussen Automatic en Weak zijn subtiel, maar wel zichtbaar. In het laatste geval is meer detail in foto's te zien, maar bij iso 3200 en hoger is opeens kleurruis zichtbaar in de beelden.

Raw

Met behulp van Lighroom 3.2 gaan we kijken of er extra informatie uit de beeldgegevens is te persen.

Sony A55V iso 3200 nr autoSony A55V iso 3200 raw-bewerking

Allereerst iso 3200, waarbij niet naar de kleurintensiteit moet worden gekeken vanwege de gekozen Creative Style, waarvan de instellingen bij het importeren niet door Lightroom 3.2 worden overgenomen. Het beeld is wat scherper te krijgen, met ook meer behoud van kleur, maar daar staat in ons voorbeeld een zichtbaardere korrel tegenover.

Sony A55V iso 6400 nr autoSony A55V iso 6400 raw-bewerking

Ook bij iso 6400 is duidelijk dat met enig stoeien met een raw-converter scherpere beelden van high-iso-materiaal zijn te verkrijgen. Bij deze hoge iso-waarde zijn de jpeg's direct uit de camera redelijk soft met veel 'vlekkerige' textuur. Onze raw-bewerking levert een plaatje op met meer luminantieruis dan de jpeg uit de camera, maar met beduidend meer detail.

Naast een hogere beeldkwaliteit bij hogere iso-waarden door geavanceerde ruisreductietechnieken op de pc, kan raw-bewerking ook worden gebruikt om uitgebeten highlights in foto's geheel of ten dele terug te draaien. Onderstaande foto, gemaakt bij de introductie van de Alpha A55V in de Space Mountain van Disneyland Paris, laat dit goed zien. De lucht is, zoals we op de Lightroom-screenshot kunnen zien, bijna volledig uitgebeten. Door de 'highlight recovery'-control bijna geheel naar links te schuiven worden de highlights beteugeld.

Sony A55V Raw highlight recovery Sony A55V Raw highlight recovery Sony A55V Raw highlight recovery

Snelheid

Een feature die Sony aanstipt bij de Alpha A55V is de mogelijkheid om 10 foto's per seconde te nemen. Sony heeft die snelle burstmode zelfs op de modusknop geplaatst. Bijzonder is dat deze snelheid niet wordt behaald met een elektronische sluiter, maar met een sluitergordijn. De Alpha A55V kan zich met deze snelheid meten met professionele camera's als de D3s van Nikon en de EOS 1D Mark IV van Canon.

Sony noemt zijn snelste burstmodus 'Continuous Advanced Priority AE', waarbij AE staat voor Auto Exposure. Hierbij wordt continu scherpgesteld, maar in deze modus staat het diafragma vanwege de werking van het fasedetectie-af-systeem vol open en is het niet mogelijk om zelf een iso-waarde te kiezen. Wordt in het snelmenu AF-S gekozen, dan is het diafragma wel in te stellen, maar dan wordt alleen voorafgaand aan de burst scherpgesteld. Na ongeveer twee seconden (in het geval van raw+jpeg) is de buffer vol en moet gewacht worden tot de data is weggeschreven naar de geheugenkaart.

De Hi-transportfunctie heeft daar geen last van en kan zolang de geheugenkaart nog niet vol is, zes beelden per seconde continu op te nemen en weg te schrijven. Ook is het in deze stand mogelijk om voorafgaand aan de burst het diafragma in te stellen. De burstrate van 6fps bij de Hi-transportfunctie is overigens nog altijd respectabel en meer dan gemiddeld in dit camerasegment.

De snelheid dankt de A55V aan het af-systeem dat constant zicht houdt op de beeldscène bij het nemen van foto's. Bij conventionele dslr's moet voor het maken van een foto de spiegel, en dus ook de subspiegel voor de fasedetectie, worden opgeklapt, waardoor je in de optische zoeker korte tijd een black-out krijgt. De Alpha A55V heeft geen bewegende spiegel en heeft dus een bottlenek voor de snelheid minder. Een bijkomend voordeel is dat door het ontbreken van het geluid van de opklappende spiegel, de camera zeer stil is, ook bij een framerate van 10fps. De camera is daardoor minder intimiderend voor te fotogaferen personen.

De nieuwe af-constructie laat zich vooral gelden bij live view en video-opnames. Geen enkele dslr kan hierbij zo snel scherpstellen als de Alpha A55V, al zal de op de Photokina aangekondigde Lumix GH2-m4/3-camera met snellere uitlezing van de sensor, en dus van de contrastdetectie-af, roet in het eten gooien.

Het snelle scherpstellen bij video kan handig zijn, maar het systeem is wel heel gevoelig. Zo kan de camera zomaar ineens scherpstellen op de achtergrond of een onderwerp dat ervóór beweegt als het actieve af-punt daar even overheen gaat. Het is niet mogelijk om in het menu aan te geven hoe snel of traag het af-systeem op veranderende omstandigheden moet reageren.

Mogelijk is het een bug of een vreemde instelling geweest, maar ondanks de keuze voor AF-S als focusstand bleef de camera in de filmmodus proberen continu scherp te stellen. Ook is het scherpstellen bij video soms wat te plotseling. Andere fabrikanten, als Panasonic of Olympus, hebben een af-filmmodus met een wat subtielere scherpstelling.

Belichting

De Alpha A55V heeft geen noemenswaardige problemen met de belichting. Hoogstens valt erop af te dingen dat de camera misschien iets overbelicht, wat is te verhelpen door een 1/3EV-lichtstop terug te draaien. Wordt met raw gewerkt, dan kan de geringe overbelichting geen kwaad, omdat dit met een raw-converter kan worden gecorrigeerd. Wordt gebruikgemaakt van de ettr-methode, dan kan er zelfs nog wat belichtingscompensatie bij worden gedraaid.

De automatische witbalans van de A55V weet meestal de juiste kleurtemperatuur te schatten, maar bij donkere omstandigheden met spaarlamplicht wordt het beeld te warm weergegeven. De meeste camera's gaan onder deze omstandigheden overigens de mist in.

Fotogalerij

Onderstaande foto's zijn uit de hand genomen tijdens de introductie van de Alpha A55V in Disneyland Paris. Waar mogelijk is gebruikgemaakt van extra ondersteuning.

Sony Alpha A55V samples Sony Alpha A55V samples Sony Alpha A55V samples Sony Alpha A55V samples Sony Alpha A55V samples Sony Alpha A55V samples Sony Alpha A55V samples Sony Alpha A55V samples Sony Alpha A55V samples Sony Alpha A55V samples Sony Alpha A55V samples Sony Alpha A55V samples Sony Alpha A55V samples Sony Alpha A55V samples Sony Alpha A55V samples Sony Alpha A55V samples Sony Alpha A55V samples Sony Alpha A55V samples

Conclusie

Conclusie

De Alpha A55V is een ingenieuze en innovatieve camera met een klein formaat waarbij niet op de features is beknibbeld. Zo is het de eerste dslr-achtige camera met ingebouwde gps voor geotagging. Daarnaast heeft Sony de vaste spiegelconstructie, zoals onder meer Canon en Nikon in de jaren zestig in filmcamera's gebruikten, uit de mottenballen gehaald om fasedetectie-af mogelijk te maken in live view en de videomodus.

De Translucent Mirror-technologie heeft als voordeel dat de snelheid van de camera niet meer wordt bepaald door hoe snel de spiegel op en neer is te klappen, maar door de bewegingen van het sluitergordijn. Bij de A55V bedraagt de burstsnelheid 10 foto's per seconde, terwijl de A33 stopt bij 7 beelden per seconde. Ook heeft de A33 een kleinere buffer, waardoor de camera eerder wordt geblokkeerd door het wegschrijven van de gebufferde foto's naar het sd-kaartje.

Ook heeft de doorzichtige spiegelconstructie als voordeel dat er geen zogeheten black-out optreedt bij het nemen van foto's. In principe zijn subjecten dan beter te volgen, maar volgens een posting in het DPReview-forum wordt het tracken bemoeilijkt doordat de in de zoeker getoonde beelden licht zijn vertraagd, waardoor je achter de feiten aanloopt.

Huidige concurrenten als de Nikon D90 en de Canon EOS 550D hebben een snelheid van respectievelijk 4,5 en 3,7 beelden per seconde, terwijl de K-7 5,2 foto's per seconde kan nemen. De onlangs aangekondigde Pentax K-5 en K-r kunnen respectievelijk 7 en 6 full res-beelden per seconde nemen. De NEX5 van Sony is even snel als de K-5, maar heeft nog geen optie voor een elektronische zoeker en ook verder stellen alle ilc's scherp via het tragere contrastdetectie.

Het formaat van de camera is klein en de Alpha A55V is ook lekker licht te noemen. Verder bedient de camera aangenaam snel. Het kleine formaat vonden we soms echter ook een nadeel. Vooral de grip is erg dun en ondiep, en de sluiterknop zit relatief ver naar rechts, waardoor we de camera soms wat verkrampt vasthielden. Ook de d-pad is door de langwerpige lcd erg ver naar de rechterkant verschoven.

Vooralsnog blijft Sony zijn dlsr's en camera's met vaste spiegel naast elkaar ontwikkelen en uitbrengen. Zo staat volgens geruchten op onder meer SonyAlphaRumors een semi-professionele A77 op stapel. Het is niet bekend of die de uit productie gehaalde Alpha A700 aflost of dat er ook een opvolger met optische zoeker in ontwikkeling is.

Sony schudt de markt voor camera's in ieder geval goed op met deze geslaagde eerste poging met Translucent Mirror-technologie.

Lees meer

Reacties (55)

55
54
32
5
0
11
Wijzig sortering

Sorteer op:

Weergave:

Dat de camera niet kan scherpstellen tijdens de 10fps modus, is onjuist. Dat is bij de A5xx serie cameras wel het geval in de snelste 7fps modus.
Ik heb het gemeld in Sony Alpha A55V review. Aanmerkingen op artikelen/reviews zijn bestemd voor Geachte Redactie.
Al dat gedoe altijd met die spiegelconstructies. En alleen maar omdat men zo nodig door de zoeker wil kunnen kijken. Is dat niet gewoon krampachtig vasthouden aan oude gewoontes. En is het niet net zo handig om gewoon het lcd schermpje te gebruiken? (Desnoods achter glas met een lensje ervoor zodat het een zoeker lijkt.)
Zoals in het artikel al staat over de EVF (wat ook gewoon een LCD is, alleen een stuk kleiner dan het ding op de achterkant en wat jij bedoeld met "achter glas zodat het een zoeker lijkt"): "In principe zijn subjecten dan beter te volgen, maar volgens een posting in het DPReview-forum wordt het tracken bemoeilijkt doordat de in de zoeker getoonde beelden licht zijn vertraagd, waardoor je achter de feiten aanloopt.". Het werkt een stuk trager. Een stukje terug in de review wordt er ook al iets over gemeld m.b.t. het dynamisch bereik.

Andere dingen zijn de kwaliteit van het scherm. Het produceren van een LCD is vrij complex waardoor er nog altijd aardig wat kwaliteitsverschillen zijn. Daarnaast bepaald de gebruikte techniek (TN, PVA, IPS) ook het e.e.a. aan eigenschappen van zo'n scherm net als dingen als de helderheid en licht (denk aan fotograferen op een zonnige dag, hoe goed is dan het scherm nog te lezen? of aan juist een donkere of schemerende omgeving, hoe goed is dan iets als de evf?). Men geeft dan ook niet voor niets het advies om alleen maar je compositie te controleren op zo'n scherm en verder ook geen zaken als kleuren en belichting erop te gaan controleren. Als je scherm niet correct is ingesteld maak je verkeerde beslissingen op die vlakken waardoor je foto's er heel anders uit komen te zien en je ze ineens als mislukt moet beschouwen. Als je op zo'n scherm je belichting wil controleren zul je dat aan de hand van het histogram moeten doen.

Een ander belangrijk punt om vooral een zoeker (optisch of elektronisch) te gebruiken is bewegingsonscherpte. Heel veel compacts hebben daar nogal veel last van. Dat komt door de manier van vasthouden. Als je op het schermpje wil kijken dan zul je de camera op ooghoogte moeten houden en een stuk van je af tenzij je het scherm kunt klappen. Daardoor ga je de camera verder van je af houden en heb je een hele instabiele houding. Vooral met een camera en een grote lens erop is dat niet te doen omdat door het gewicht je camera naar beneden gaat hangen, je armen gaan trillen, etc. Als je dan op de ontspanknop drukt heb je ook veel meer ruimte voor beweging. Al met al heb je absoluut geen stabiele situatie en creëer je enorm veel ongewenste en niet op te lossen beweging (ook niet met iets als beeldstabilisatie). Let wel, dat voor sommige lenzen het los in de hand houden al niet doenlijk meer is. Daarnaast moet je bij bepaalde sluitertijden ook iets als een statief gaan gebruiken. In dat geval maakt het weer niets uit.

Een ander probleem wat je krijgt zit 'm in het feit dat de sensor altijd aan moet staan. Daardoor krijg je dezelfde problemen als bij de huidige compacts. De sensor wordt hoe langer hij aan staat hoe warmer waardoor de kwaliteit van de foto's achteruit gaat. Er ontstaat dan steeds meer ruis en dat is iets wat je meestal niet wil hebben (bij sommige foto's kan het weer heel mooi zijn).

Kortom, al dat gedoe met spiegels is gedaan omdat het een bruikbaar apparaat oplevert wat betreft kwaliteit van de foto's en de snelheid van de foto's. Het is dus niet omdat men zo nodig door een zoeker wil kijken, het is omdat men zo nodig mooie foto's wil hebben.

Edit: en dan vergeet ik nog the obvious: een optical viewfinder kost je eigenlijk geen stroom (de strip onderaan voor de informatie van o.a. sluitertijd, diafragma, etc. is eigenlijk het enige wat stroom kost) terwijl een lcd je dat wel kost (hoe groter hoe meer stroom). Dat houdt in dat je minder foto's kunt schieten.

[Reactie gewijzigd door ppl op 25 juli 2024 06:32]

Simpel gezegd: Nee.

Je kunt een camera ten eerste veel stabieler (ik schat dat dat op kritieke momenten zeker 1 stop scheelt, zo niet 2) vasthouden wanneer je een zoeker gebruikt. Daarnaast is het met een zoeker veel eenvoudiger om te beoordelen of je een camera recht houdt.

Daar komt nog bij dat een camera van een bepaald formaat gewoon veel prettiger vasthoudt, zeker voor lange shoots.

Dat gezegd hebbende: voor 90% van de mensen met een fototoestel heb je waarschijnlijk gewoon wel gelijk. Helaas kopen die mensen maar al te vaak dit soort camera's, omdat nieuw en groter voor deze groep gelijk staat aan beter. En dus: Ja, deze mensen zouden beter af zijn met een kleinere camera, met een LCD en geen speigel, maar ja, dat ziet er minder indrukwekkend uit.
Zijn punt blijft staan, voor een zoeker (neem de panasonic G serie met zijn EVF) hoef je geen spiegel hebben, het eigenlijk beter zonder omdat je alleen ziet wat de sensor ziet. Jou oog is heel goed in het aanpassen van kleuren en aanpassen aan donker etc... En introduceert dus juist verschillen.
je kan de spiegel wel verwijderen een een brak systeem als evf instaleren waardoor de camera in theory dunner zou kunne worden maar het flijt blijft dat de lensen allemaal gemaakt zijn voor een beaalde afstand van de sensor dus dit hele verhaal gaat daardoor niet op.
en aangezien canon noch sony noch nikkon erop zit te wachten om hun klanted te vertellen dat all hun lensen wat in de tienduizenden euro's lopen kan niet meer werken op nieuwe body's gaat dit er gewoon niet van komen.
daarbij komt dat deze grotere boddy's simpelweg meer ergo en comfort gericht zijn aangezien sommige mensen deze camera's tig uur per dag hanteren.
Uh? Voor mij een zoeker boven een EVF. Juist het what you see is what you get effect is kut bij een EVF. Ja het is misschien 100% van het uiteindelijke beeld dat je schiet. Maar er zit nog altijd een berg vertraging tussen wat zich voor de lens afspeelt en hetgeen je ziet in die EVF.

Bij een traditionele reflex is het juist "real time".
LCD is gewoon niet lekker te bekijken wanneer je serieus foto's wil maken. In de volle zon kijk ik liever door een zoeker dan op een LCD scherm. Als ze 100% dezelfde functionaliteit kunnen bieden via een LCD scherm als door een zoeker, dan zou ik er nog wel over na willen denken. Zolang de autofocus veel trager blijft is het voor mij persoonlijk geen optie. Tevens warmt je sensor op tijdens het gebruik wat meer ruis veroorzaakt.

Ik gebruik mijn live-view functionaliteit overigens wel op mijn Nikon, maar dat is voornamelijk voor handmatig ingezoomed scherpstellen. Dan kan ik goed zien op welk punt ik scherpstel wanneer ik macro foto's vanaf het statief neem.
LCD is gewoon niet lekker te bekijken wanneer je serieus foto's wil maken. In de volle zon kijk ik liever door een zoeker dan op een LCD scherm.
En dat gold zeker voor de voorgangers van deze camera's. De Liveview interpretatie in de vorige Sony's zorgde voor een LCD dat, zelfs op een bewolkte dag, niet te zien was. Laat staan dat je de finessen van scherpte kon zien bij macro-opnamen.

Wat dat betreft hebben ze met deze camera's een flinke stap gezet. Ik vind het alleen ook jammer dat er geen optische viewfinder opzit, maar bij DPreview (en dat zijn geen fans van electronische viewfinder meestal) zijn ze erg enthousiast over deze viewfinder en noemen hem in sommige situaties beter dan een optische. Behalve bij panning, maar dat is (helaas) logisch.
Zoals in het stuk wordt vermeld is de spiegelconstructie nodig voor de auto-focus.
Door de spiegel kan gebruik gemaakt worden van fase-detectie AF welke VELE malen sneller is dan contrast-af.

De camera heeft overigens helemaal geen optische zoeker...
De kans dat je - vooral in het donker - door het LCD niets meer ziet is erg groot.

Daarbij is het LCD meestal erg traag waardoor je mogelijk je object misloopt. Dat zal je minder snel gebeuren door je zoeker.

Wij hebben een Sony A350 voor wat hobby-/semiprofessioneel klikwerk en een Panasonic Lumix DMC-TZ5 (noem het een pocketcamera, maar dan net te groot) voor onze vakantiekiekjes. Maar in de avond heb je via LCD dan toch echt een probleem (uiteraard ook geprobeerd met de A350).
Mooie aannames over EVF's

Nog geen enkele reviewer heb ik gehoort overe ruis in de EVF of een probleem met de helderheid.

De EVF wordt met 30fps ververst, en heeft volgend de reviewers nouwelijks tot geen lag.

De A350 is een heel ander beestje als de A55. De liveview van de A350 wordt gevoed door een klein hulpsensortje in het zoekerhuis. Dat de kwaliteit hiervan bij slechte licht omstandigheden niet echt geweldig is kan ik me best voorstellen, de EVF van de A55 wordt van data voorzien door de hoofdsensor, welke geen enkel probleem heeft om bij slechte licht omstandigheden voldoende te presteren.

[Reactie gewijzigd door martijn_tje op 25 juli 2024 06:32]

Precies, bij de A500 heb je de optie om liveview vanaf de hoofdsensor in te schakelen (maar dan zonder autofocus). Het verschil tussen de reguliere LV (vergelijkbaar met A350) en LV vanaf de hoofdsensor is dramatisch, met name als het gaat om ruis en helderheid in het donker. M.a.w. de liveview vanaf de secundaire sensor gebruiken als graadmeter voor het voorspellen van de kwaliteit van de A55 EVF is onzinnig.
@cosmo_roel:
Al dat gedoe altijd met die spiegelconstructies. En alleen maar omdat men zo nodig door de zoeker wil kunnen kijken. Is dat niet gewoon krampachtig vasthouden aan oude gewoontes. En is het niet net zo handig om gewoon het lcd schermpje te gebruiken? (Desnoods achter glas met een lensje ervoor zodat het een zoeker lijkt.)
Dan kan ik je nu een geheimpje verklappen: de zoeker van de A33 & A55 is een elektronische! Dus een schermpje met een glasje ervoor. Middels dat schermpje-met-glasje heb je geen last van opvallend zonlicht als het eens zonnig is.
Ik hou het bij de A550, hoe kleiner de body en hoe lichter des slechter de grip
Je ziet het veel, maar vind het alsnog vrouwencamera's.
Mensen met "stevige" handen krijgen een handicap, we hebben namelijk niet allemaal Chinese handjes.

Filmen is op een DSLR opeens populair, het is alsong een FOTOCAMERA geen Videocamera. Zeker als je naar lenzen kijkt, deze zijn niet gemaakt om constant open te staan.

Maar ondanks, sony heeft mij nooit in de steek gelaten. Blijkt weer dat ze de grotere concurrenten weer kunnen bijbenen.
tis vooral de autofocus die het filmen moeilijker maakt
deze camera's (A33 en A55) hebben vooral een minder hoge grip, de dikte vind ik zelf wel erg goed!

Over filmen met een DSLR: het gebruik kunnen maken van de objectieven maakt het filmen met een DSLR juist heel erg aantrekkelijk, je kunt heel mooi gebruik maken van de diafragmas en zo heel mooi spelen met scherptediepte, iets wat met een simpele videocamera (in dezelfde pricerange als een DSLR) niet zo mooi kan.

[Reactie gewijzigd door ikmattie op 25 juli 2024 06:32]

Zeker als je naar lenzen kijkt, deze zijn niet gemaakt om constant open te staan.
Kun je dit eens toelichten? Hoezo zijn lenzen niet gemaakt om constant open te staan. Het diafragma staat standaard volgens mij juist altijd zo groot mogelijk open voor autofocus en zo veel mogelijk licht door te laten. Op veel camera's zit juist een knop om de het diafragma te laten springen naar de ingestelde waarde om zo te kunnen kijken of de scherpte diepte goed is. Het gaat hierbij dan altijd om een grotere f-waarde en dus een kleiner diafragma.
filmen is populair met dslr cameras omdat het hoge kwaliteit met een nice scherpte diepte bied voor weinig geld. een videocamera met die kwaliteiten is rond de 10000euro namelijk.
Het lijkt er toch steeds meer op dat dit de opvolger wordt van mijn A100,
nadelen voor mij om toch voor de A580 te kiezen izjn voor mij:
- kleinere body tov de A580 (voor de pink is geen plek), dit zou opgelost kunnen worden door een grip
- accu, ook dit zou opgelost kunnen worden met een grip
- EVF tegen OVF, je bent toch naar een digitaal beeld aan het kijken, en dat zie je!

voordelen van een EVF zijn er natuurlijk ook, zo is de horizon echt heel handig, je kunt zoomen (handig bij manual focus) en je zou met overlays kunnen gaan werken die niet alleen met 'rule of thirds' maar bv ook met de diagonaal methode werken.

ander groot voordeel is voor mij de ingebouwde GPS!
het enige probleem (voor jou) is dat er momenteel geen grip beschikbaar is voor de a55.

Zelf heb ik sinds kort de a33 (zelfde body als a55) en ik ervaar de grote niet als een probleem. Mijn pink zit inderdaad onder de body, maar dit voelt niet oncomfortabel voor mij. Bij de lager modellen van Canon en Nikon (d3100, d5000, 550d,...) paste mijn pink echter ook niet helemaal (ik heb niet echt grote handen). Net die "niet helemaal" voelde voor mij oncomfortabel aan, mijn pink paste niet echt op de body, maar ook niet echt eronder.
¨
Houd de a55 eerst eens vast misschien valt het best mee :)

Accu: inderdaad redelijk beperkt, maar voldoende voor één dag (OK, niet voor een professionele fotograaf, maar die behoort dan ook niet tot de doelgroep). Daarnaast zijn de batterijtjes echt wel klein en zou het me helemaal niet storen om een extra accu mee te nemen, desnoods gewoon in m'n broekzak (als je geen tas meeneemt)
Ik heb gespeeld met de A33 en vond het geen onoverkomelijk probleem.
Vond hem sowieso fijner vasthouden dan bv een A290 ofzo, en dat komt denk ik vooral door de dikte, die wel in de richting van de (mijn referentie) A100 gaat.

Hoe bevalt de EVF totnutoe?
(ik heb de EVF ook uitgeprobeerd, maar dit was in een winkel met slecht/lelijk licht en derhalve niet echt representatief voor dagelijks gebruik)
Hoe bevalt de EVF totnutoe?
(ik heb de EVF ook uitgeprobeerd, maar dit was in een winkel met slecht/lelijk licht en derhalve niet echt representatief voor dagelijks gebruik)
Je geeft zelf de tekortkoming al aan van EVF, bij weinig licht is deze techniek niet bruikbaar.
Mensen die het beste van beide willen moeten gewoon aan de SPIEGEL-reflex.

Dat is gewoon de natuurkundige limiet, een spiegel - optisch - direct - no nonsense.
Een EVF is een kunstmatige "spiegel", een beeld die je normaal direct met de juiste kleuren zou zien en zonder vertraging of fel scherm in je ogen.
"Je geeft zelf de tekortkoming al aan van EVF, bij weinig licht is deze techniek niet bruikbaar."

Dat is onzin. Het is wel zo dat de refresh rate bij zeer weinig licht afneemt, met name als je lenzen met aan klein maximaal diafragma gebruikt. Maar je ziet méér dan met een optische zoeker dankzij de versterking.

Ter illustratie, als ik mijn A500 gebruik met LV vanaf de hoofdsensor (vergelijkbaar met een EVF beeld vanaf de hoofdsensor), zie ik op het scherm méér dan ik met het blote oog (ook na enkele minuten gewenning) kan waarnemen. Laat staan door éénder welke OVF.

Kortom, voor bewegende voorwerpen wordt het verschil groter in het voordeel van de OVF naarmate het donkerder wordt, maar voor pure waarneming zeker niet, integendeel. Daarnaast was bijv. het scherpstellen op hemellichamen nooit zo makkelijk. Zichtbaar op pixel (van de sensor!) niveau.

[Reactie gewijzigd door Jortio op 25 juli 2024 06:32]

Dat is onzin omdat de evf niet exact hetzelfde is als de sensor. De gebruikte techniek en resolutie bepaald daar hoe goed jij je beeld kunt zien. Zoals je in deze review al hebt kunnen lezen heeft de evf in deze camera kennelijk wat problemen met het dynamisch bereik. Simpel gezegd zie je dus minder omdat het dynamisch bereik minder is. Hetzelfde zie je ook bij gewone tft schermen: vergelijk een ips, pva en tn panel maar eens met elkaar. Dan zie je dat je toch echt minder ziet op een tn dan op zo'n pva/ips panel wat betreft kleuren. Het is dus beslist niet alleen de refresh rate die een rol speelt!

Zou je evf nou wel exact hetzelfde laten zien als je sensor dan is het ook niet helemaal waar dat je meer ziet dan met een ovf. Het menselijk oog ziet nou eenmaal wat meer, met name bij dingen als dynamisch bereik. Je blijft dus altijd zitten met de beperking van de techniek vs wat moeder natuur je gegeven heeft. Is dat erg in dit geval? Nou niet echt want wat je sensor ziet is uiteindelijk wel wat de foto wordt, niet wat jij ziet. Verder kun je met digitale techniek wel allerleii foefjes toepassen waardoor je bepaalde zaken goed zichtbaar kunt maken. Dat zijn dingen die bij beeldanalyse worden gebruikt. Dat deden ze vroeger dan weer in de doka.
Nee dat is geen onzin. De EVF geeft je de optie in te zoomen tot pixel niveau van de hoofdsensor. Daar doet de gebruikte resolutie en techniek niets aan af.
-
Het gestelde probleem van het dynamisch bereik is nauwelijks (DR benadert die van een goede Jpeg) anders dan die van het scherm waar je nu naar zit te kijken. Een OVF geeft je iris en hersens de kans zich continu aan te passen aan de intensiteit van het geboden licht.. Maar laten we niet vergeten dat de uiteindelijk statisch getoonde foto die optie ook niet heeft.

Hoe dan ook, in het donker kun je met de EVF meer zien dan met éénder welke OVF. Daar staat uiteraard extra ruis tegenover, net als wanneer je een onderbelichte foto achteraf lichter maakt.
-
Je vergeet dan ook bij het gros van je reactie de context van mijn reactie, namelijk dat volgens de poster boven mij de EVF bij weinig licht niet bruikbaar zou zijn. Dat is dus onzin, er zijn dan zelfs voordelen. QED.
Het kunnen inzoomen tot op pixelniveau is niet erg zinnig. Een viewfinder is niet zo gek groot waardoor je al heel snel je oriëntatie kwijt bent, met name bij weinig licht. Dan zit je naar iets te kijken maar heb je weer geen idee waar in het frame je je dan bevindt. Dat soort dingen gaan al vrij lastig op de 3,5" schermen die dslr's tegenwoordig rijk zijn. En dat inzoomen op pixelniveau is iets wat je ook op die 3,5" schermen kunt doen. Voor de rest zijn er ook zat andere mogelijkheden voor zo'n viewfinder om tot dit soort resultaten te kunnen komen. Hierbij vergeet je ook dat resolutie wel degelijk een belangrijke duit in het zakje doet. De resolutie in combinatie met de afmetingen van het lcd bepaalt de pixeldichtheid. De pixeldichtheid bepaalt weer in welke mate je dingen ziet of juist niet ziet. Een lage resolutie zorgt voor een korrelig beeld waardoor je bepaalde zaken gewoonweg niet ziet. Dan krijg je eigenlijk netzoiets als ruis. Een te hoge resolutie betekent te kleine pixels waardoor details dermate klein worden dat ze wegvallen. Hier kun je je dan weer behelpen met het kunnen inzoomen tot op pixelniveau.

Je vergeet hier verder volledig de restricties van de gebruikte techniek wat betreft sensoren en lcd's. Er zijn dan ook legio voorbeelden waarbij een evf het in omgevingen met weinig tot geen licht onbruikbaar worden juist vanwege deze technische limitaties. Zoek eens op internet, dit is zo'n beetje de nummer 1 klacht bij camera's met een evf en de hoofdreden waarom heel veel mensen nog steeds niets van een evf moeten hebben. Hoe je dat kunt blijven ontkennen is mij een raadsel (dat q.e.d. klopt dus niet echt). Dat wil echter niet zeggen dat het altijd onbruikbaar is. Je kunt in sommige gevallen voordeel hebben maar dat ligt dan ook maar weer net aan de omstandigheden en de gebruikte apparatuur. Dat komt allemaal zo nauw dat je nou niet bepaald meer kunt spreken van jouw stelligheid dat een evf altijd een voordeel biedt op een ovf bij weinig licht situaties. In mijn eigen ervaring heb ik tot dusver ook nog nooit gemerkt dat ik met een evf meer heb kunnen zien dan een ovf in goed licht en slecht licht situaties. Andersom daarentegen wel.

Het verhaal over dynamisch bereik blijft dan ook staan: de mens heeft een groter dynamisch bereik dan een sensor en een lcd/evf waardoor je dus meer ziet. Met name bij situaties waarbij het verschil in contrast groot is ziet de mens veel en veel meer. De techniek kan dat op dit moment absoluut niet evenaren. Iets als HDR wordt voor dit soort dingen dan ook ingezet maar dat zijn gewoon trucjes en kan zorgen voor nogal onnatuurlijke plaatjes (mensen krijgen het gevoel dat er iets niet klopt aan het plaatje, het kijkt niet lekker). Je kunt natuurlijk ook iets als invulflits en noem maar op gebruiken.

Ik ben bang dat je door je oogkleppen de mogelijkheden van digitale techniek wat betreft beeld schromelijk overschat t.o.v. wat het menselijk oog (of eigenlijk onze hersenen) kan doen.
Even terug naar de feiten, want bovenstaande rammelt aan alle kanten.

Eenieder die ooit een EVF of fatsoenlijk LV systeem heeft gebruikt met deze optie, weet dat inzoomen tot pixel niveau juist heel handig is bij nachtfoto's van landschappen etc. (te donker voor AF), macro fotografie (zeer exacte controle van DOF, ook dankzij DOF preview zonder dat de zoeker donkerder wordt en nauwkeurig bij éénder welke F stop) etc. EVF niet groot? Het beeld is groter dan dat van alle crop DSLR's (7D incluis). Daarnaast kun je op een kleine inset in het scherm zien waar je je bevindt in het frame als je inzoomt. Zelfs mijn ervaring met véél kleinere EVF's kent de door jou gestelde "problemen" in het geheel niet. Je verhaal over resolutie klopt ook niet. Als de pixeldichtheid op een scherm lager is, is het juist makkelijker om een 100% crop (want dat is het als je inzoomt naar pixelniveau) te beoordelen. Wel korreliger, maar de pixels zijn duidelijker, ceteris paribus. Hoe dan ook, een 1 op 1 relatie van de pixels betekent dat elke pixel op je scherm overeenkomt met een pixel op de sensor, waardoor er dus géén informatie verloren gaat.

Bij kleinere sensoren zal de EVF in donker omstandigheren meer last hebben van ruis. De ruis die je ziet is niet zozeer een gevolg van de gebruikte EVF techniek, maar heeft veel meer met de rest can de camera te maken en dan met name de hoeveelheid gevangen licht. In het hier genoemde voorbeeld van de SLT's hebben we het over relatief dus veel minder ruis dan bij de gemiddelde P&S camera. Ik spreek hier uit ervaring.

Je verhaal over dynamisch bereik is een halve waarheid. De LV implementatie geeft een interpretatie die qua DR dichter ligt bij de uiteindelijke weergave op een scherm of print. Onze ogen en hersenen geven een dynamisch beeld. Als de wolken uitgewassen zijn op je LV scherm, zullen ze dat waarschijnlijk ook zijn in je foto. Info waar je wat aan hebt en iets mee kunt doen. Je ogen en hersenen compenseren voortdurend, zelfs binnen één en hetzelfde frame, hetgeen niet representatief hoeft te zijn voor het eindresultaat.

Afgaande op je bovenstaande reacties heb je weinig/geen ervaring met Sony implementaties van een goed live view systeem, laat staan EVF.

[Reactie gewijzigd door Jortio op 25 juli 2024 06:32]

Bij kleinere sensoren zal de EVF in donker omstandigheren meer last hebben van ruis. De ruis die je ziet is niet zozeer een gevolg van de gebruikte EVF techniek, maar heeft veel meer met de rest can de camera te maken en dan met name de hoeveelheid gevangen licht.
Hoho, geen ruis, je ziet gewoon niets. het is té donker!
Ik spreek uit ervaring en de ervaring leert dat je wél wat ziet, meer dan met het blote oog, laat staan éénder welke OVF. Kortom, als je met de EVF niets meer ziet, ziet het blote oog al een tijdje niets meer.
Sorry maar alles wat je zit te zeggen geeft alleen maar de indruk dat je gewoon 0,0 ervaring hebt met een DSLR en ons zit te trollen.
Integendeel, ik heb ervaring met beide systemen. Ik héb een A500, hetgeen je gezien had als je m'n berichten had gelezen, ik héb een camera met EVF en ik héb een A55 uitgeprobeerd. En mijn bevindingen zijn niets nieuws. Lees de ervaringen op Dpreview van gebruikers.
Maar wat heb je aan een evf die er rot uitziet van de ruis? Je foto gaat er ook rot van de ruis uitzien.
Zelfs als je stilbeeld in het donker wil vastnemen met een sluittijd van 30sec ga je voor je foto genoeg licht moeten hebben waar je met een ovf ook al genoeg zou zien.
Je foto gaat er niet anders van uitzien. Ik zou zeggen, vergelijk het eens 1 op 1 met een OVF in een donkere omgeving. Dan zie je dat je er wel degelijk iets aan hebt. Of je ziet vrijwel niets, of je ziet veel meer maar wel met ruis. Kies maar.
huh?

bij 30 sec sluitertijd een normaal belichte foto maken? dan ga jij door je OVF helemaal niks zien
@Jortio:
...Daarnaast was bijv. het scherpstellen op hemellichamen nooit zo makkelijk. ...
Correct me if I'm wrong: volgens mij zijn alle hemellichamen zo ver weg, dat je ongestraft je lens op MF en oneindig kunt zetten om een scherpe foto te krijgen! Of ervaar jij dat anders, vlieg je er naar toe als je er een foto van maakt?!?!
Als je een beetje bekend bent in de astrofotografie weet je dat die vlieger bij hemellichamen lang niet altijd opgaat. Sommige lenzen kunnen een tikje voorbij oneindig focussen en soms wíl je dat ook, afhankelijk van omstandigheden (thermische expansie en contracties bijv.).
Als je een hemellichaam op één pixel moet scherpstellen heb je gewoon een lens met 'iets' groter bereik nodig...
Illustratief natuurlijk, het gaat om het detail, bijv. kraters op de maan. Geen enkel split screen optisch focus systeem gaat die precisie (pixel niveau) evenaren.
Ok maar dan nog zet ik even liveview aan en focus is manueel ingezoomd op m'n LCD. En toch heeft m'n camera een ovf.
Snap het nut nog steeds niet voor mensen die weten waar ze mee bezig zijn.
Een schermpje blijft een surrogaat zoeker. Dat valt 's nachts te overzien (zolang er geen lichtbronnen bij het toestel in de buurt zijn), overdag in de felle zon niet.
De EVF bevalt redelijk goed, maar je gaat mij niet horen beweren dat het beter is dan een goeie OVF.
In goed licht is het voor mij OK, maar in situatie met minder licht lijkt de zoeker toch redelijk wat ruis te vertonen, ruis die natuurlijk niet in dezelfde mate op de foto aanwezig is.
Voor mij is dit mijn eerst spiegelreflex (of hoe moet ik het noemen :? ), ben dus niet meteen de beste referentie.
Ik heb gespeeld met de A33 en vond het geen onoverkomelijk probleem.
Vond hem sowieso fijner vasthouden dan bv een A290 ofzo, en dat komt denk ik vooral door de dikte, die wel in de richting van de (mijn referentie) A100 gaat.

Hoe bevalt de EVF totnutoe?
(ik heb de EVF ook uitgeprobeerd, maar dit was in een winkel met slecht/lelijk licht en derhalve niet echt representatief voor dagelijks gebruik)
Jij fotografeert alleen bij goed licht neem ik aan? In theorie zou een EVF zelfs in het donker een beeld moeten kunnen geven waar je bij kunt fotograferen. Zover is het nog niet, maar ik ben er van overtuigd dat er een moment gaat komen (binnen 3 jaar) waarop een (objectieve) fotograaf meer voordelen heeft bij een EVF dan een OVF. DAt is niet erg, dat heet vooruitgang. Voor dit moment geef ik de voorkeur aan een OVF.
Huidige concurrenten als de Nikon D90 en de Canon EOS 550D hebben een snelheid van respectievelijk 4,5 en 3,7 beelden per seconde, terwijl de K-7 5,2 foto's per seconde kan nemen
De D90 is inmiddels vervangen door de Nikon D7000, deze heeft 6fps.
De D7000 is geen vervanger van de D90, maar zit net tussen de D90 en de D300s in. Niet alleen wat features betreft, maar ook qua prijs.
Mag je deze camera nu ook onder de EVIL-cameras scharen of gebeurt dat alleen als je ook geen spiegel meer hebt?
Electronic Viewfinder Interchangeble Lens, dat is het officieel dus wel. Sony noemt het zelf een SLT, Singe Lens Translucent. Het is m.i. meer een aparte afdeling naast de dSLR en EVIL.
De Sony NEX en de Micro Four Thirds camera's zijn camera's die, op de lens na, de banden met de SLR verbroken hebben. Dat zijn de camera's die onder de EVIL noemer vallen.

Sony's SLT camera's voldoen zowel aan de EVIL definitie, de lens is verwisselbaar en de zoeker is elektronisch, als aan de SLR definitie, het is een ontwerp met één lens en het is een reflex (er zit een spiegel in).

Deze tussenvorm tussen EVIL en SLR heeft daardoor (logischerwijs) een eigen categorie gekregen. Persoonlijk vind ik deze camera's dichter bij de SLR's dan bij de EVIL's liggen, SLT is daardoor een logische aanduiding!
Idd Sony kiest er voor om het kwa naamvoering iets beschaafter te houden, maar ook iets onduidelijker te maken. Evil heeft in sommige talen een betekenis en zo.

[Reactie gewijzigd door martijn_tje op 25 juli 2024 06:32]

als ie echt 10 fps is dan vind ik dat zeker wel een prestatie en hopelijk een nieuwe standaard.
ik heb altijd al het idee gehad dat canon en andere bewijven de fps niet optimaal maakte om verschillen in de body's te houden maar ik zou 10 fps op een crop budged body echt geweldig vinden voor vogels en mij irritante kat die geen fractie van een secondestil kan zitten en nog veel meer situaties en laten we eerlijk zijn 90% can de dslr rebruikers hebben het geld er n iet voor over om 2500 tot 4500 euro aan een body uit te geven en dan nog duizenden euro's aan lensen te kopen.
Bijvoorbeeld ik hier heb dat niet.

Vaak ben ik opzoek naar een goedkoop maar goed toestel (zoals heel Nederland ;) )
Zo iets als dit is natuurlijk erg mooi, en niet eens heel duur.

Ik vind het een mooie prestatie van Sony!
Maar of het 'het' toestel is wat ik zoek?

Dat weet ik nog niet :9
Als ik het zo lees is het precies mijn nex-5, alleen dan groter.
Nee, op jouw NEX-5 passen geen Sony Alpha / Minolta A bajonet lezen zonder hulpstukken. De NEX camera's hebben contrast detectie AF, alle SLR's en SLT's hebben fase detectie AF. Alleen Sony's SLR's (en natuurlijk de SLT's) hebben ook fase detectie AF bij Live View.

Op een NEX camera past geen Sony of Minolta flitser. Op alle Sony SLR's en SLT's passen Sony en Minolta flitsers.

Daarentegen stop jij je NEX-5 in je broekzak (als er een dunne lens op zit), en dat lukt weer niet met een SLR / SLT.

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.