Assassin's Creed Shadows Review

Onorigineel recept zorgt voor lekker gerecht

Grafische modi en raytraced lichteffecten

Ik noemde al eerder dat ik simpelweg Japan verkennen een van de leukste dingen vond om te doen in Assassin’s Creed Shadows. Dat heeft heel veel te maken met de grafische kwaliteit van de game. Japan is een prachtig land en Assassin’s Creed Shadows weet dat aardig recht aan te doen. Ik vond het heerlijk om gewoon de paden te volgen en zo steeds in andere omgevingen terecht te komen, waarbij er van tijd tot tijd interessante locaties als kastelen en tempels aan me voorbij trokken. Daarnaast was elke zonsondergang een lust voor het oog en wist de spelwereld meermaals te verrassen met wisselingen in de seizoenen. Omgevingen zien er elk seizoen anders uit en elk seizoen heeft wel iets dat zorgt voor mooie beelden. Zo heb je in de winter natuurlijk sneeuw, maar de rondvliegende blaadjes maken de herfst ook heel mooi.

Realistische wolken dankzij Atmos

Niet alleen de seizoenen veranderen, maar ook het weer verandert steeds. Hiervoor is een nieuwe tool in de AnvilNext-engine verwerkt, genaamd Atmos. Dat is een physics-based weersimulatie die procedureel wolken genereert in de game. Dat werd in vorige games nog door artiesten gedaan, waarbij hun werk op verschillende manieren ‘bij elkaar geraapt’ kon worden om een wolkendek te vormen. Dat zorgde voor een gebrek aan variatie en leverde soms ook onrealistische wolkensamenstellingen op. Atmos simuleert natuurlijke wolkendekken die doorlopend veranderen. Dat zorgt voor mooie overgangen tussen verschillende weertypes: als je erop let, zul je wolken op geloofwaardige wijze zien samenpakken. Ik heb hier niet zó specifiek op gelet dat ik echt kan zeggen dat ik onder de indruk was, maar de wolken zien er in Assassin’s Creed Shadows inderdaad prima uit.

Prachtige lichteffecten

De show wordt in het spel gestolen door de lichteffecten en het water. In de eerste plaats ziet dat water zelf er erg geloofwaardig en mooi uit. Daarnaast is een stil watertje vaak goed voor mooie reflecties, hoewel dat afhangt van de hardware waarop je speelt. Ik speelde Assassin’s Creed Shadows op PlayStation 5, zowel op het normale model als op de PS5 Pro. Die consoles hebben dezelfde opties voor grafische instellingen met een Performance, Quality en Balanced Mode. Die mikken respectievelijk op 60, 30 en 40 frames per seconde, waarbij je wel een 120Hz-televisie nodig hebt om die ‘tussenmodus’ te kunnen gebruiken.

Het uitgangspunt op het gebied van framerate is dus gelijk, maar de PS5 Pro voegt meer raytracing toe. Zo heb je op de normale PS5 in de Performance Mode alleen in je Hideout raytraced lichteffecten. Zoals eerder uitgelegd: de game loopt dan met 60fps, maar schakelt als je in je Hideout bent eventjes over op 30fps. Op de Pro heb je de raytraced lichteffecten ook in de rest van de spelwereld. Op de normale PS5 heb je als je voor Quality of Balanced kiest diezelfde vorm van raytracing. Op de PS5 Pro ga je met de Quality Mode en Balanced Mode echter nog een stapje verder: je zult dan ook raytraced reflecties zien. Deze modus is voorbehouden aan de PlayStation 5 Pro; de Xbox Series S heeft in alle gevallen alleen de meest basic versie, die alleen raytracing biedt in de Hideout. De Xbox Series X heeft dezelfde opties als een normale PlayStation 5.

Voor pc-gamers is het goed om te weten dat je de grafisch beste versie van de game alleen zult zien als je een Nvidia GeForce 4080 of hoger hebt. Heb je een oudere videokaart, dan zul je dus geen raytraced reflecties zien in Assassin’s Creed Shadows op pc. De pc-versie, die we voor de review nog niet hebben kunnen testen, ondersteunt Nvidia DLSS 3.7, AMD FSR 3.1 en Intel XeSS 2 voor upscaling en framegeneration. Het spel bevat ook een ingebouwde benchmarktool, die kan helpen de juiste settings te vinden voor jouw set-up. Daarnaast ondersteunt Assassin’s Creed Shadows ook MSI Ambient Link, wat zorgt dat je rgb gesynchroniseerd wordt met de game. Als je dan bijvoorbeeld een vijand tegenkomt, merk je dat ook aan hoe de verlichting van je kast verandert. Dat is grappig, maar niet meer dan een leuke gimmick.

Performance of Quality?

Ubisoft beveelt consolegamers de Quality Mode aan: logisch, want in die modus ziet het spel er het best uit. Dat verschil is duidelijk merkbaar. Het verschil in lichteffecten tussen de Performance Mode en de andere twee modi is duidelijk te zien. In de Quality Mode oogt de wereld veel sprekender, terwijl de Performance Mode daarbij een beetje flets oogt. Dat zie je alleen als je ze specifiek met elkaar gaat vergelijken en letterlijk stilstaat om dat te doen. Tijdens de gameplay vond ik de verschillen echter een stuk minder goed merkbaar. Dat is dan ook de reden dat ik de Performance Mode fijner vond. Assassin’s Creed Shadows is een actievolle game en dan vind ik vloeiender beeld een groot pluspunt. Af en toe even schakelen is misschien wel leuk, omdat de spelwereld echt mooi is. Houd er daarbij rekening mee dat de game herladen wordt als je wisselt van grafische modus. Dat gaat best snel, dus echt veel tijd kost het niet, maar toch.

In de framerateclipjes, beide opgenomen op een normale PS5, zien we met de framerate weinig opvallends gebeuren. De Quality Mode scoort af en toe iets te hoog. Dat is waarschijnlijk een foute interpretatie van de software, mogelijk op basis van speciale effecten of elementen in de user interface. De game draait echter stabiel in beide grafische modi. Beide clips laten wel goed de visuele verschillen tussen de Performance Mode en de Quality Mode zien.

Links de Perfomance Mode in actie, rechts de Quality Mode - beide op een normale PS5

Tijdens het spelen liep ik nog tegen een andere grafische issue aan: de game is vrij donker. Oké, nachten waren eeuwen geleden donkerder dan ze nu zijn, maar in een game is het wel handig als ik kan zien wat ik aan het doen ben. Ik had echter meermaals een stukje waarin ik echt niet meer zag waar Naoe precies was en waar vijanden zich bevonden. De enige oplossing was om de helderheid van de game even iets op te schroeven. Dat maakt lichte stukken al snel overbelicht, maar maakt donkere stukken in elk geval een stuk beter speelbaar. Hier spelen de kwaliteit van de tv en lichtheid van de kamer ook mee, dus niet iedereen hoeft hiermee dezelfde ervaring te hebben, maar het zou dus kunnen.

Naoe bevindt zich in dit screenshot, echt waar!

Cinematografie

Verder valt op in de audiovisuele presentatie dat Ubisoft bij vlagen heel mooie dingen laat zien met de cinematografie. De scène waarin Naoe de Shinbakufu voor het eerst ontmoet heeft iets Tarantino-achtigs en ook verderop in de game beviel de stijl van tussenfilmpjes me af en toe echt heel goed. Daarbij zitten ook een paar opvallende, originele keuzes in de soundtrack. Assassin’s Creed blinkt niet echt uit in originaliteit; daarom is het extra lekker om die op dit vlak wél tegen te komen.

Ook lekker: Assassin’s Creed Shadows, of in elk geval de PS5-versie, maakt een behoorlijk stabiele indruk. Dat wil zeggen: ik ben geen enkele gamebrekende bug tegengekomen en heb geen enkele crash meegemaakt. Ik zag wel een keer een npc doelloos tegen een randje oplopen waar hij niet overheen kwam en Naoe kwam een keer vast te zitten in een ‘eeuwige val’ toen ik van een muurtje viel en tussen een muur en een steen terechtkwam. De game corrigeerde dat zelf snel door me terug te zetten op dat muurtje. Dat soort dingen hebben we in voorgaande Assassin’s Creed-games weleens anders meegemaakt, dus het is goed om te zien dat deze game dit soort dingen beter oplost. Of dit ook geldt voor de Xbox- en pc-versie durf ik niet te beloven, maar op de PlayStation 5 ziet het er allemaal goed uit.

Historie versus Assassin's Creed

Een laatste punt om nog even aan te halen is iets dat mij tijdens het spelen niet in de weg heeft gezeten, maar waarover de afgelopen maanden veel gesproken is: de historische accuraatheid van de game. Ik noemde al de discussie die er is over Yasuke en zijn positie in het oude Japan, maar er is meer. Zo heeft Ubisoft dakluiken gemaakt, zodat Naoe daardoorheen kan kruipen tijdens haar sluiptochten. Die luiken zaten daar volgens kenners vroeger nooit. Is dat erg? Tja … ik vind van niet: het is een game, geen interactief naslagwerk. Een game mag vrijheden nemen, de historie als inspiratie gebruiken, maar daar best van afwijken. Het blijft een entertainmentproduct. Wel heeft Ubisoft in het verleden vaak trots gewezen op hoe historische settings tot leven werden gewekt in de Assassin’s Creed-games. Een setting accuraat neerzetten is, of was, wel degelijk ook onderdeel van het maken van een Assassin’s Creed-game. In die zin snap ik het dus best als mensen het jammer vinden dat niet alles helemaal overeenkomt met de geschiedenis, maar het maakt de game er zeker niet minder leuk op.

• Volgende pagina 5. Conclusie