Inleiding
Samengevat
De MP700 Pro, die we hebben getest, vertegenwoordigt de lichting Gen5-ssd's met de Phison E26-controller en iets rapper Micron-nand dan we tot dusver getest hebben. De drive presteert nagenoeg identiek aan de Crucial T700, maar dankzij de heatsink met luchtkoeler is de warmtehuishouding wel dik in orde. De drive weet in duurtests hoge prestaties te houden, maar je betaalt wel veel geld voor een beetje meer prestaties in het dagelijks gebruik dan voor een Gen4-drive.
Corsair heeft zijn ssd met PCIe Gen5-interface, de MP700, een hardware-update gegeven. De nieuwe MP700 Pro-serie heeft sneller nand aan boord, waardoor de drive een duidelijkere snelheidswinst ten opzichte van Gen4-drives moet bieden. Met lezen moet de ssd de 12GB/s voorbij kunnen en voor schrijven zou die grens op een haar na gehaald worden. Om die hogere snelheden mogelijk te maken, is niet alleen het nand vernieuwd, maar is de MP700 Pro voortaan ook verkrijgbaar met diverse koelopties. Naast de kale M.2-drive, zoals ook de MP700 geleverd werd, kun je de MP700 Pro met een luchtkoeler of met waterkoeling kopen.
De MP700 Pro is net als zijn voorganger verkrijgbaar in twee capaciteiten: 1TB en 2TB. De 2TB-uitvoering moet, mits goed gekoeld, een geadverteerde snelheid van 12.400MB/s bij lezen halen en 11.800MB/s bij schrijven. De 1TB-uitvoering mag het met een onsje minder doen; lezen gaat tot 11.700MB/s en schrijven tot 9600MB/s, net onder die magische grens van 10GB/s dus. Overigens waarschuwt Corsair dat die prestaties gehinderd kunnen worden door thermal throttling, dus adequate koeling is gewenst. Het is immers niet voor niets dat Corsair een koelblok met actieve koeling van gezamenlijk 20mm hoog op de ssd monteert.
Uiteraard wilden we de MP700 Pro vergelijken met zijn voorganger, maar die hebben we helaas nooit getest en Corsair wilde gezien het verschijnen van de Pro-versie geen samples meer beschikbaar stellen. We moeten het daarom doen met vergelijkingen met andere Gen5-drives die we wel getest hebben, zoals de Crucial T700 en de Gigabyte Aorus. We zetten er ook twee van de snelste Gen4-ssd's tegenover: de 990 Pro van Samsung en de SN850X van WD. De twee Gen5-drives in de vergelijking kosten ongeveer 18 cent per gigabyte, waarbij je voor de 2TB-drives dus ruim 350 euro betaalt. De Gen4-drives kosten nog niet de helft, met prijzen van rond de 150 tot 160 euro voor de 2TB-drives. De Corsair-drives hebben enkel nog adviesprijzen, maar die komen netjes op het niveau van de andere Gen5-drives. De 2TB MP700 Pro-drive zonder heatsink kost 365 euro, met luchtkoeler kost hij 385 euro en met de waterkoeloptie Hydro X is de adviesprijs eveneens 385 euro. De 1TB-uitvoeringen kosten respectievelijk 220 en 235 euro, maar een watergekoelde optie is enkel aan de 2TB-drive voorbehouden.
:strip_exif()/i/2006234438.jpeg?f=imagenormal)
De drive
Over de opbouw van de MP700 Pro kunnen we vrij kort zijn, want die is niet wezenlijk anders dan die van de MP700 of andere Gen5-drives. Vrijwel de enige combinatie die redelijk verkrijgbaar is op het gebied van Gen5-componenten, is de combinatie van de Phison PS5026-E26-controller met Micron-nand. De Phison E26 was de eerste Gen5-controller voor ssd's die voor de consumentenmarkt verscheen en is tot op heden nog steeds een van de weinige opties, zo niet de enige.
Waarmee het verschil gemaakt kan worden en waarbij je ook verschillen ziet tussen de eerste Gen5-drives die op de markt verschenen en de 'nieuwe' lichting, is het nand. Eigenlijk is dat nog hetzelfde Micron-nand: het bekende FortisFlash B58R. Dat kan in theorie, volgens de specificaties, op 2400MT/s worden aangesproken door de flashcontroller, maar dat bleek met de eerste lichting Gen5-drives te hoog gegrepen. In plaats daarvan werd het vaak op een wat conservatievere snelheid benaderd: tot 2000MT/s, wat resulteerde in lagere dan theoretisch haalbare snelheden. Voor de gelegenheid heb ik de eigenschappen van de verkrijgbare Gen5-drives met E26-controller in onderstaande tabel op een rij gezet. Allemaal hebben ze dat B58R-nand en de E26-controller, maar in sommige gevallen heeft het nand een ander onderdeelnummer. De 2TB-drives hebben allemaal vier packages van ieder 4Tbit op de printplaat, maar de nieuwere drives zijn voorzien van NY181-nand, met een iets ander typenummer.
Drive |
Controller |
Nand |
Nand part |
Opschrift |
Config |
Adata Legend 970 2TB |
Phison PS5026-E26 |
B58R FortisFlash |
NY181 |
MT29F4T08EMLCHD4-QA:C |
4x 4Tbit |
Corsair MP700 2TB |
Phison PS5026-E26 |
B58R FortisFlash |
NV066 |
MT29F4T08EMLCHD4-RES:C |
4x 4Tbit |
Corsair MP700 Pro 2TB |
Phison PS5026-E26 |
B58R FortisFlash |
NY181 |
? |
4x 4Tbit |
Crucial T700 2TB |
Phison PS5026-E26 |
B58R FortisFlash |
NV053 |
MT29F4T08EMLCHD4-QAES:C |
4x 4Tbit |
Gigabyte 10000 2TB |
Phison PS5026-E26 |
B58R FortisFlash |
NV066 |
MT29F4T08EMLCHD4-RES:C |
4x 4Tbit |
Gigabyte 12000 2TB |
Phison PS5026-E26 |
B58R FortisFlash
|
? |
? |
4x 4Tbit |
MSI M570 2TB |
Phison PS5026-E26 |
B58R FortisFlash |
NY181 |
MT29F4T08EMLCHD4-QA:C |
4x 4Tbit |
TeamGroup Z540 2TB |
Phison PS5026-E26 |
B58R FortisFlash |
NY181 |
MT29F4T08EMLCHD4-QA:C |
4x 4Tbit |
Seagate Firecuda 540 2TB |
Phison PS5026-E26 |
B58R FortisFlash |
NY181 |
MT29F4T08EMLCHD4-QA:C |
4x 4Tbit |
Siliocon Power XS80 2TB |
Phison PS5026-E26 |
B58R FortisFlash
|
|
|
4x 4Tbit |
Dat nieuwere nand moet iets makkelijker hogere snelheden halen dan de eerste lichting 'Gen5-nand'. Volgens sommige fabrikanten zou een te hoge snelheid de levensduur van het nand verkorten, bijvoorbeeld door hogere temperaturen. Dat is mede de reden voor flinke heatsinks op de drives, die ervoor moeten zorgen dat thermal throttling om de drive te beschermen minder vaak geactiveerd hoeft te worden. Met firmwaretweaks en -instellingen kunnen fabrikanten tot op zekere hoogte instellen hoe snel het nand wordt aangesproken en tot welke waarden de temperaturen van controller en nand mogen oplopen. Dat levert kleine onderlinge verschillen op tussen de Gen5-drives, ook al zijn ze in beginsel allemaal vrijwel identiek.
Met die achtergrond in gedachten kijken we naar de MP700 Pro. Corsair heeft een thermalthrottlingtemperatuur van 76 graden ingesteld en heeft de interface naar het nand net iets sneller afgesteld dan met de eerste generatie drives mogelijk was. Dat leidt tot de opgegeven maximale snelheden van pakweg 12GB/s voor onze 2TB-drive. De fan voor de actieve koeling sluit je met een SATA-stekker aan en bleek opvallend weinig geluid te produceren. Hoe dat na een jaar is, kunnen we natuurlijk niet voorspellen.
Testmethode
Testconfiguratie
Moederbord |
Asrock Z790 Taichi |
Processor |
Intel Core i7-13700K |
Geheugen |
4x Kingston Fury Beast 32GB DDR5 @3600MT/s |
Systeemdrive |
Corsair MP600 500GB |
Videokaart |
Geen (igp) |
Koeler |
Scythe Mugen 5 rev C |
Voeding |
Seasonic Prime Titanium 650W |
Windows-versie |
Windows 11 |
Gebruikte software |
AS SSD 2.0.7316.34247 ATTO 4.01.0f1 CDM 8.0.4 PCMark 10 2.1.2177 64 3DMark |
Ons testsysteem bestaat uit een Core i7-13700K die we in een Asrock Z790 Taichi-moederbord prikken. Dat combineren we met 128GB DDR5-werkgeheugen, bestaande uit twee kitjes Kingston Fury Beast van 64GB. Dat geheugen hebben we nodig om een ramdisk te maken om alle tests mee te draaien, zodat we geen bottleneck hebben van een systeemschijf. Omdat we alle geheugenslots bezetten met dual-rank-modules, kan het geheugen niet meer dan 3600MT/s halen. Om te booten hebben we een Corsair MP600-drive in gebruik waarop we Windows 11 Pro geïnstalleerd hebben. Het geheel wordt van prik voorzien door een Seasonic 650W-voeding.
Synthetische tests
Wat benchmarks betreft hebben we een paar wijzigingen aangebracht. We draaien nog steeds enkele synthetische benchmarks als AS SSD en ATTO, en hebben daar CrystalDiskMark aan toegevoegd, met de standaardinstellingen en de tests van de NVMe-benchmark.
Praktijktests
De praktijkbenchmarks bestaan uit PCMark 10, waarvan we de complete Storage-test draaien, en ook de zware consistencytest is gebleven. Speciaal om de gamingprestaties in kaart te brengen, heeft UL Benchmarks een Storage Benchmark aan 3DMark toegevoegd; die draaien we voortaan ook. We hebben onze eigen traces, opgenomen en afgespeeld met NasPT, geschrapt. Die kregen een baard en de software wordt al te lang niet bijgewerkt om relevante resultaten te kunnen geven.
Wel hebben we onze USB-test naar ssd-benchmarks geport, zodat we een realworldtest toevoegen waarmee je kunt zien hoe snel een drive kleinere en grotere bestanden kopieert. Daarnaast testen we hoe snel de (pseudo-)slc-cache van een ssd is en hoelang die bruikbaar is door er sequentiële data in blokken van 500MB naartoe te schrijven en de snelheid te loggen. Velen van jullie vroegen in het verleden of we kunnen testen hoe ssd's presteren als ze niet volledig leeg zijn. Dat doen we met deze test door niet alleen te testen op een lege drive, maar ook op een halfvolle drive en een ssd die voor driekwart vol is. We schrijven in die drie gevallen naar de drive vanaf een ramdisk.
Warmte en energie
Die laatste testmethode gebruiken we ook om de warmtehuishouding in kaart te brengen. Een te hete ssd gaat immers throttlen, waardoor de prestaties teruglopen. We testen daarom ssd's hetzij met hun eigen heatsink als ze daarmee geleverd worden, hetzij onder de heatsink van ons Taichi-moederbord om te zien hoe de temperaturen en bijbehorende snelheden van de drive zich ontwikkelen bij belasting. De overige tests worden met actieve koeling op de ssd's uitgevoerd om de effecten van die throttling op de ruwe prestaties te minimaliseren. Uiteraard testen we de drives met de op het moment van testen nieuwste firmware.
Ons testplatform bestaat uit een Z790-moederbord met Intel Core i7-13700K-processor. Wat we nog niet konden op dat nieuwe platform, was het opgenomen vermogen van ssd's testen. Daar komt nu verandering in, want inmiddels hebben we een oplossing ontwikkeld om het energiegebruik van ssd's nauwkeurig te meten en te loggen.
Om het vermogen van ssd's te meten, gebruiken we een aangepast riserkaartje van het bedrijf SerialCables. Daarmee kunnen we naast Gen3- en Gen4-ssd's ook de snellere Gen5-drives meten.
We hebben het pcb aangepast en er een stroommeter op gesoldeerd. Die INA226-meter meet de spanningsval over een shuntweerstand en stuurt de meetgegevens naar een Arduino. Die logt tijdens de tests keurig wat het gevraagde vermogen van de drives is. We rekenen dat om naar milliwatts en de samplesnelheid is 20ms, waarbij de sensor dan al acht samples gemiddeld heeft, voor een effectieve samplerate van 400 metingen per seconde.
/i/2005822522.png?f=imagenormal)
We gebruiken CrystalDiskMark om het opgenomen vermogen tijdens lezen en schrijven te meten. Om het idle-vermogen te meten, zetten we het Windows-energieprofiel op Power Saver en wachten we tot ASPT de drive in Deep Sleep op PS4 zet. Dat idle- of slaapverbruik is vooral relevant voor laptopgebruikers, maar let op: een drive die niet correct in slaapstand gaat, verbruikt al snel ongeveer 1W aan vermogen. Dat klinkt niet als veel, maar met acht uur per dag is dat 3kWh per jaar en als je pc constant aanstaat, is dat 9kWh: toch een paar euro.
:strip_exif()/i/2005670190.jpeg?f=imagenormal)
Synthetische tests: ATTO en CrystalDiskMark
Met ATTO testen we comprimeerbare data in steeds oplopende transfersizes. We lichten de 4kB-, 64kB- en 1MB-transfersizes eruit. De kleinere groottes zijn relevant voor de random read- en writeprestaties, terwijl de 1MB-bestanden een beeld van sequentiële overdrachten geeft. ATTO gaat tot transfersizes van 64MB, maar in de regel lopen de snelheden na 1MB niet meer op.
In de ATTO-leestest is de MP700 Pro ongeveer even snel als zijn evenknie, de T700, alleen in de 64kB-test hikte de drive. De T700 is met schrijven over het algemeen iets sneller.
- ATTO - Read - QD 4 - 1MB
- Read - QD 4 - 64 kB
- Read - QD 4 - 4 kB
- Write - QD 4 - 1MB
- Write - QD 4 - 64 kB
- Write - QD 4 - 4 kB
CrystalDiskMark
We splitsen de resultaten van CDM op in sequentiële en random groepen. We draaien CDM twee keer: één keer met de defaultinstellingen en de tweede keer met het NVMe-profiel. Tussen beide tests zit wat overlap, maar we hebben de NVMe-specifieke tests als zodanig aangegeven.
In CDM zien we vrijwel exact dezelfde scores voor de 2TB-uitvoering van de T700 van Crucial en de MP700 Pro. De beloofde 12,4GB/s haalt de drive ook keurig, al blijft de 11,4GB/s iets achter bij de opgegeven 11,8GB/s voor schrijven.
- Sequential 1MB - Q8T1 - Read
- 1MB - Q8T1 - Write
- 1MB - Q1T1 - Read
- 1MB - Q1T1 - Write
- 128kB - Q32T1 - Read
- 128kB - Q32T1 - Write
In de random read- en writeprestaties blijft de MP700 Pro iets achter bij zijn concurrentie; de iets lagere prestaties zagen we ook al bij de 4kB-tests van ATTO.
- Random 4KB - Q32T1 - Read
- 4KB - Q32T1 - Write
- 4KB - Q1T1 - Read
- 4KB - Q1T1 - Write
- 4KB - Q32T16 - Read
- 4KB - Q32T16 - Write
Synthetische tests: AS SSD
AS SSD maakt gebruik van niet-comprimeerbare data, waardoor snelheden meestal wat lager uitvallen dan bij CDM of ATTO.
Opnieuw zijn de verschillen tussen de MP700 Pro en de 2TB-uitvoering van de T700 gering, aangezien het grosso modo dezelfde drives zijn. Die laatste is in lezen iets sneller.
- AS SSD - Read - Sequential
- Write - Sequential
- Read - 4k-blokken
- Write - 4k-blokken
- Read - 4k-blokken - 64 Threads
- Write - 4k-blokken - 64 Threads
Iops
Hoge iops zijn natuurlijk een direct gevolg van hoge doorvoersnelheden, maar voor het gemak voegen we ze voortaan aan de benchmarkresultaten toe.
We hebben al vaker gezien dat de Gen5-drives totaal niet lekker presteren met blokken van 512 bytes; de Gen4-drives zijn dan veel sneller. In de praktijk zullen die kleine blokken niet voorkomen onder Windows, dat standaard 4kB-clusters gebruikt.
- Read - 512B
- Write - 512B
- Read - 4k
- Write - 4k
- Read - 4k-64 Threads
- Write - 4k-64 Threads
- Read - 16MB
- Write - 16MB
Praktijktests: filecopy en duurtest
In deze kopieertest lezen en schrijven we kleine en grote bestanden van en naar de ssd. Om een bottleneck met de systeemopslag te voorkomen, draaien we de test vanaf een ramdisk.
Het lezen van de kleine bestandjes gaat rapper op de T700 dan op de Corsair-drive, maar met schrijven zijn ze ongeveer even snel. Ook met 10GB-bestanden lezen is Crucial wat sneller, maar neemt de MP700 Pro een kleine voorsprong met schrijven. Bij zowel het lezen als het schrijven van het 50GB-bestand is de MP700 Pro de snelste, al zijn de verschillen niet gigantisch.
- 1000x 5MB-bestand lezen
- 1000x 5MB-bestand schrijven
- 10GB-bestand lezen
- 10GB-bestand schrijven
- 50GB-bestand lezen
- 50GB-bestand schrijven
Cachetest
We testen de snelheid van de cache (met actieve koeling op de drives om throttling te voorkomen) door op een lege drive, een halfvolle drive en een driekwart volle ssd een testbestand te schrijven. De lege drive is uiteraard een bestcasescenario, maar de halfvolle en driekwart volle drives zul je vaker in de praktijk tegenkomen. We meten de overdrachtssnelheid van elk bestand, een bestand van 500MB dat in een 329MB grote zip verpakt is, en geven in de grafiek die snelheid weer. We schrijven tot de helft van de vrije ruimte gevuld is.
In alle drie de scenario's houdt de MP700 Pro een snelheid van 6GB/s vol, maar naar de driekwart volle drive doet hij dat maar kort, terwijl evenveel data met volle snelheid naar de lege en halfvolle drive geschreven wordt. Op de lege drive kan de ssd een snelheid van 3,2GB/s volhouden, maar de halfvolle drive doet dat maar eventjes, om dan naar 1,3 tot 1,4GB/s te zakken. Op de driekwart volle drive zakt de schrijfsnelheid na de korte slc-snelheid zonder tussenstappen naar die 1,4GB/s-snelheid.
PCMark Storage
De Storage-test van PCMark geeft een totaalbeeld van een combinatie van allerlei activiteiten die van je opslag gebruikmaken. De totaalscore en -bandbreedte geven een algemene indruk, terwijl de deelresultaten inzoomen op specifieke toepassingen.
De totaalscore van de MP700 Pro is vrijwel identiek aan die van de T700 in 2TB-uitvoering en alle Gen5-drives hebben duidelijk meer bandbreedte dan de Gen4-drives. Ook levert de E26-controller veel lagere latency's dan de propriëtaire controllers van de Gen4-drives, met identieke scores voor alle Gen5-drives.
- PCMark 10 - Storage - Totaalscore - Bandbreedte
- PCMark 10 - Storage - Totaalscore
- PCMark 10 - Storage - Totaalscore - Toegangstijd
PCMark 10 deelresultaten: starten en gebruik software
- PCMark 10 - Starten Adobe Acrobat
- Starten Adobe Photoshop
- Starten Adobe Lightroom
- Starten Adobe Premiere_Pro
- Starten Adobe Illustrator
- Starten Adobe After Effects
- PCMark 10 - Starten Windows 10
- Gebruiken PowerPoint
- Gebruiken Excel
- Gebruiken Photoshop Heavy
- Gebruiken InDesign
- Gebruiken Illustrator
- Gebruiken After Effects
Gaming
- PCMark 10 - Starten Overwatch
- Starten Call of Duty: Black Ops 4
- Starten Battlefield V
Bestandsmanipulatie
- PCMark 10 - 2.37GB_(399_JPEGs)_leestest
- 2.37GB_(399_JPEGs)_kopieertest
- 2.37GB_(399_JPEGs)_schrijftest
- 20GB_(4_ISOs)_leestest
- 20GB_(4_ISOs)_kopieertest
- 20GB_(4_ISOs)_schrijftest
PCMark 10 Consistency
In de Consistency-test is de MP700 Pro de hoogst scorende drive als we naar de gemiddelde bandbreedte in de steady state kijken. Ook de read- en writelatency's zijn het laagst voor de Corsair-drive.
Kijken we naar het testverloop, dan is de degradatie van de MP700 Pro relatief laag, maar de Samsung 990 Pro is hier nog net iets beter. De steady state van de Corsair-drive komt echter hoger uit dan de concurrentie en ook de recovery naar oude prestatieniveaus is dik in orde.
- PCMark 10 Consistency - Steady state bandwidth
- Steady state read latency
- Steady state write latency
In onderstaande grafiek zie je het verloop van de bandbreedte tijdens de consistencytest. In de acht degradatiefasen wordt de ssd eerst tweemaal volgeschreven met data en draait PCMark de Storage-test, met tussentijds steeds langer durende randomwriteworkloads. Vervolgens wordt in de drie steadystatefasen de Storage-test gedraaid, voorafgegaan door drie kwartier randomwriteworkloads. De ssd moet tijdens die fase zijn 'slechtste' prestaties geven. Tijdens de vijf recoveryfasen kan de drive zich herstellen. Tussen de Storage-benchmarks door is de drive steeds vijf minuten idle om ruimte te bieden voor interne optimalisaties als garbage collection.
- Degrade-fase
- Steady-state en recovery
Warmtetest en vermogen
Idle is het verbruik niet helemaal zo laag als we zouden willen; de T700 met vrijwel dezelfde specs is wat zuiniger. Ook tijdens actief gebruik laat deze Gen5-drive weer zien waarom de drives zo warm worden; het verbruik tijdens sequentiële operaties tikt de 10W aan en ook bij random operaties zijn de drives aanzienlijk warmer dan Gen4-drives.
- Opgenomen vermogen - Idle
- Opgenomen vermogen - 1MB Lezen
- Opgenomen vermogen - 4KB Lezen
Warmtetest
In onze warmtetest laten we de drive gedurende een kwartier volschrijven en meten we daarbij de temperatuur van de ssd en de snelheid waarmee de drive volgeschreven wordt. Zo hebben we direct een indicatie van de afmetingen van de (pseudo-)slc-cache. In onderstaande grafieken zie je het verloop van de test en in de tabel hebben we enkele gemiddelden op een rijtje gezet. We kijken daarbij naar de gemiddelde snelheid die gehaald wordt bij het schrijven naar de cache en hoe groot die is, of in ieder geval hoeveel data je op volle snelheid kunt wegschrijven. Ook loggen we de maximale temperatuur en de gemiddelde ssd-temperatuur tijdens de test.
We hebben de luchtgekoelde versie van de MP700 Pro 2TB getest en die blijkt de drive bijzonder effectief te koelen. De opgegeven throttletemperatuur is 76 graden en volgens onze metingen komen we daar nooit, met een maximumtemperatuur van 71 graden Celsius. Toch zien we na ruim acht minuten een korte daling in de prestaties, waarbij de schrijfsnelheid zakt van ongeveer 3 naar 1,7GB/s. Dat dipje duurt maar een halve minuut, maar lijkt toch op thermisch ingrijpen te wijzen. De schrijfsnelheid naar het (pseudo-)slc-cache is met 5,5GB/s gedurende ruim een halve minuut goed voor dezelfde cache als de T700: lekker vlot.
Drive |
Schrijfsnelheid naar cache |
Capaciteit cache |
Schrijfsnelheid zonder cache |
Maximale temperatuur |
Gemiddelde temperatuur |
Corsair MP700 Pro 2TB |
5,5GB/s |
209GB |
3GB/s |
71ºC |
63ºC |
Crucial T700 1TB |
5,2GB/s |
104GB |
1,6GB/s |
82ºC |
69,9ºC |
Crucila T700 2TB |
5,3GB/s |
210GB |
3GB/s |
87ºC |
70,8ºC |
Gigabyte Aorus Gen5 10000 2TB |
5,3GB/s |
650GB |
1,3GB/s |
51ºC |
48,7ºC |
Corsair MP600 Pro 2TB |
4,0GB/s |
214GB |
1,6GB/s |
55ºC |
42,9ºC |
Samsung 990 Pro 2TB |
4,0GB/s |
230GB |
1,8GB/s |
63ºC |
58,7ºC |
Seagate Firecuda 530 2TB |
4,3GB/s |
212GB |
3,1GB/s |
66ºC |
60,2ºC |
WD Black SN850X 2TB |
4,4GB/s |
565GB |
1,4GB/s |
66ºC |
61,4ºC |
Prestatie-index
Voor onze testsuite hebben we twee prestatie-indices gemaakt. Daarbij maken we onderscheid tussen een index voor licht en een voor zwaar gebruik, met de zware Consistency-test van PCMark als onderscheidende test. De overige benchmarks tellen allemaal even zwaar mee.
In de index van de lichte tests zit er bijna niets tussen de MP700 Pro en de T700. Die laatste komt een paar puntjes hoger uit, maar in de index van de zware test zijn de rollen omgedraaid en is de MP700 Pro juist een paar puntjes sneller dan de T700. De verschillen zijn echter nog geen half procentpunt en het lijkt dan ook weinig uit te maken welke variant van de nieuwere lichting E26-drives je kiest; ze presteren nagenoeg identiek.
- Prestatie-index licht gebruik
- Prestatie-index zwaar gebruik
Conclusie
Het is nog altijd niet best gesteld met het aanbod Gen5-ssd's. Corsair moet natuurlijk ook wel zo'n snelle drive in zijn assortiment hebben, maar bijna twee jaar na de eerste aankondiging van een Gen5-controller is dat nog steeds de enige die je in die nieuwe lichting ssd's zult vinden. Dat maakt van het huidige aanbod Gen5-drives nogal een eenheidsworst; het zijn immers allemaal drives die rond de combinatie Phison E26-controller en Micron B58R-nand zijn opgetrokken.
Er is in die tijd wel een klein beetje voortgang geboekt in de snelheid van de Gen5-drives. De eerste lichting werd nog beperkt door het nand, dat niet op volle snelheid kon worden aangesproken, maar inmiddels weten Phison en Micron steeds beter het beste uit de combinatie te halen, met snellere drives tot gevolg.
De MP700 Pro is daar een mooi voorbeeld van. De voorloper, de MP700, werd nog met een iets minder meegaande nandrevisie geleverd, waardoor de snelheden rond de 10GB/s bleven steken. Met het nieuwere nand in de Pro-versie wordt die snelheid opgekrikt naar ongeveer 12GB/s. Corsair is daar niet uniek in, maar levert wel een drive die in onze duur- en warmtetest vrij langdurig hoge snelheden weet vast te houden. Het is wel de vraag of je dat die meerprijs van ruim tweemaal de prijs van een high-end Gen4-drive waard vindt. Ons advies: wacht nog maar even tot er meer keus in controllers is. En als je daar niet op wil wachten, val je je geen buil aan de MP700 Pro.