Nog steeds een goed schietspel
Overwatch 2
Overwatch 2 is grotendeels gelijk aan Overwatch 1, met kleine wijzigingen in de speltactieken, nieuwe personages, nieuwe maps, een nieuwe modus en een nieuw verdienmodel. Is dat erg? Ja en nee. Overwatch 2 is net als zijn voorganger een goede game en dus ontzettend leuk om te spelen. Maar na weken van serverproblemen en bugs is het moeilijk om er echt enthousiast over te worden. Het voelt op dit moment, zonder de coöperatieve modus die pas in 2023 wordt toegevoegd, niet als een waardig vervolg. Dat doet extra pijn aangezien het oude Overwatch jarenlang nauwelijks werd geüpdatet omdat het ontwikkelteam te druk bezig was met Overwatch 2. Dat het resultaat van die keuze tegenvalt, is natuurlijk erg wrang.
Overwatch 2 is een heerlijk schietspel, zeker als je het samen met vrienden speelt. De game biedt weinig nieuws ten opzichte van zijn voorganger, maar enkele kleine wijzigingen hebben ingrijpende gevolgen voor hoe deze teamgame wordt gespeeld. Dat is eigenlijk niet verrassend, want we wisten dit al na eerdere bètasessies. Sterker nog, eigenlijk wisten we dat allemaal al toen Overwatch 2 in 2019 werd aangekondigd, want de kern van Overwatch is ijzersterk en Overwatch 2 borduurt daar vooral op voort. Ook Overwatch 2 is dus een multiplayergame die teamtactieken combineert met een breed spectrum aan bonte personages (de ‘Heroes’) met speciale superkrachten. Die cast komt tot leven via gesprekken en informatie in de game, maar ook daarbuiten, bijvoorbeeld in comics en korte animaties. De Heroes zijn herkenbaar en interessant, en hun teksten oprecht goed geschreven.
De eerste Overwatch was daarnaast ook nog eens een heel goede multiplayergame: zes tegen zes, een duidelijk doel, veel levels, veel modi en heel veel manieren om te spelen. Het maakt in Overwatch niet uit hoe je helpt, als je maar helpt. Kun je niet zo goed richten? Geen probleem, want dan kun je spelen als Support-klasse en zo alsnog belangrijk zijn. Spreekt Support je niet aan? Probeer het eens als Tank, waarmee je meer schade kunt incasseren.
Geen waardig vervolg
Al die verschillende speelstijlen vielen in de eerste Overwatch samen onder een soort overkoepelende tactiek, de zogeheten meta. De laatste jaren zat er wat sleet op die meta. De actie was heel statisch geworden. Spelers waren vooral aan het knokken tegen Tanks die met hun grote schilden de aanval blokkeerden. Dat zorgde voor duidelijke knelpunten in de levels, waarbij spelers ‘vast kwamen te zitten’. De ontwikkelaar van het spel, Blizzard, heeft geprobeerd dit te verhelpen, maar de potjes bleven voorspelbaar. Overwatch was echter ook op een ander front voorspelbaar geworden: de game ontving nauwelijks updates, omdat het ontwikkelteam van Blizzard druk bezig was met deel twee. Dat is natuurlijk ironisch: Overwatch is eigenlijk jarenlang ‘gegijzeld’ door zijn eigen vervolg.
Het pijnlijkste van dit verhaal is echter dat ook na al dat wachten Overwatch 2 nog niet compleet is. De game zou lanceren met een verhalende coöperatieve modus, maar tot ieders verrassing maakte Blizzard onlangs bekend dat die content nog niet in de game zit. Blizzard zegt de modus pas in 2023 aan de game toe te voegen. Wat resteert, is het multiplayergedeelte van de game. Meer biedt Overwatch 2 op dit moment niet.
De vele serverproblemen maken het recenseren van deze game er niet makkelijker op. We konden een week na release pas fatsoenlijk spelen. Daarnaast waren er bugs die ervoor hebben gezorgd dat twee personages, Torbjörn en Bastion, tijdelijk uit de game zijn gehaald. Dat alles bij elkaar maakt het recenseren van Overwatch 2 een crime; het spel is nog niet compleet. Tegelijkertijd is het wel gewoon uitgebracht als free-to-play-game waarin spelers naar hartenlust al geld in kunnen uitgeven.
Het verdienmodel
Dat alles betekent voor het oude Overwatch dat de game is vervangen door Overwatch 2. Je kunt de oude game dus niet meer downloaden of spelen. Net als het ontbreken van de coöperatieve content is dat belangrijke besluit pas deze zomer onthuld aan de achterban. Dat is allemaal uiterst onhandig, maar het besluit om de eerste Overwatch de nek om te draaien, is wel goed te verklaren. Deze zomer onthulde Blizzard namelijk ook dat Overwatch 2 een free-to-play-game is geworden. De titel gaat daarmee games als Fortnite, Call of Duty: Warzone en Apex Legends achterna.
Battle Pass
Net als die games is Overwatch 2 dus eigenlijk een service. De game werkt voortaan met tweemaandelijkse seizoenen waarin gedeeltelijk nieuwe content en wijzigingen worden geïntroduceerd. De nieuwe opzet heeft grote gevolgen voor hoe toekomstige content in de game bij de speler belandt. De lootboxes uit het eerste deel, waarmee je cosmetische upgrades voor de personages kon vergaren, zijn bijvoorbeeld verdwenen. Een goed besluit, want lootboxes teren op winkansen en daar wordt niemand blij van.
:strip_exif()/i/2005416306.jpeg?f=imagearticlefull)
Spelers krijgen daar in Overwatch 2 een Battle Pass voor terug. De nieuwe game heeft een gratis en een betaalde versie van de welbekende pas, naast een winkel waar spelers losse cosmetische items kunnen kopen. Die opzet heeft voor- en nadelen. Het verdwijnen van de lootboxes is een duidelijk voordeel. Het nadeel aan de Battle Pass is dat het erop lijkt dat je toekomstige Heroes zult moeten vrijspelen, iets dat in de eerste Overwatch niet nodig was.
Op dit moment krijg je het personage Kiriko ‘gratis’ als je de eerste Overwatch hebt gespeeld. Je kunt dan meteen met haar spelen. Heb je Overwatch nooit gespeeld? Dan moet je level 55 - van de in totaal 80 levels - op de gratis Battle Pass bereiken om haar vrij te spelen. Dat geldt overigens ook voor veel andere Heroes; als je Overwatch nooit hebt gespeeld, moet je ze een voor een vrijspelen. Bestaande spelers hebben daar geen last van, maar als nieuwe speler moet je honderd potjes spelen om alle personages te ontgrendelen. Zo hoopt Blizzard spelers geleidelijk wijs te maken in de game. Op zich is dat geen gek idee, maar honderd potjes is wel erg veel.
Nieuwe fundering
De fundering van Overwatch lag er natuurlijk al en die fundering is nog altijd geweldig. De game leunt op een zeer uiteenlopend arsenaal aan Heroes waar je op heel verschillende manieren mee kunt spelen. Let wel, het team is veel belangrijker dan het individu. Alles draait om samenwerken om te winnen, bijvoorbeeld door de vaardigheden van Heroes op elkaar af te stemmen en op het juiste moment bepaalde krachten te combineren.
De Heroes worden onderverdeeld in drie klassen. Allereerst zijn er de Tanks, die veel schade kunnen incasseren en voorop gaan in de strijd. De Support-personages spelen een ondersteunende rol voor het team en kunnen andere spelers genezen als die schade hebben opgelopen. Tot slot is er nog de populairste klasse; de Damage. Deze personages zijn eindverantwoordelijk voor het omleggen van tegenstanders.
Er zijn natuurlijk een heleboel nuances, en die maken samen de al eerder genoemde meta, het hart en de ziel van de game. De meta is het beste te omschrijven als de overkoepelende speltactiek. Hij bepaalt hoe Overwatch tactisch in elkaar steekt en welke personages en klassen het belangrijkst zijn voor het team. Het spel heeft door de jaren heen heel veel meta’s gehad, maar nooit eerder werden er zulke ingrijpende wijzigingen in doorgevoerd als voor Overwatch 2.
:strip_exif()/i/2005416322.jpeg?f=imagearticlefull)
Het einde van voorspelbaarheid
Een belangrijke klacht over het oude Overwatch was dat de game voorspelbaar was geworden. Tanks domineerden met grote schilden het spelbeeld en zorgden ervoor dat gevechten ellenlang werden uitgerekt. Gevechten speelden zich ook vrijwel altijd af op dezelfde plaatsen in het level. Daardoor was Overwatch een beetje saai geworden. Het is dus erg fijn dat Overwatch 2 de meta vrij grondig heeft aangepast.
Zo beschikt ieder team nog maar over één tank in plaats van twee. Overwatch 2 speel je dus niet zes tegen zes, maar vijf tegen vijf. Dat verschil merk je. Het is gewoonweg minder druk bij knelpunten in de map en er zijn minder schilden te vinden. Bovendien heeft Blizzard de Tank Orisa aangepast en haar schild weggehaald. Omdat er veel minder schilden zijn, is het makkelijker geworden om door de frontlinie te breken. De actie is veel sneller en niet meer zo geconcentreerd als in de vorige game. In Overwatch 2 wordt op meer plaatsen in de levels gevochten.
Hoger tempo
Dat het tempo in Overwatch 2 hoger is, is geen toeval. Blizzard heeft daar ook met andere wijzigingen duidelijk op ingezet. Als aanvallende partij werd het leven je in het oude Overwatch zuur gemaakt door zogeheten stuns, waarmee tegenstanders je kortstondig aan de grond konden nagelen zonder dat je iets terug kon doen. Dat vertraagde de actie enorm en zorgde ervoor dat één-tegen-één-duels vaak direct werden besloten. Door deze stuns sneuvelden snelle, meer kwetsbare aanvallers bij bosjes. In Overwatch 2 zijn veel stuns verwijderd, en dat verschil is direct merkbaar. De aanvaller Cassidy (voorheen McCree) beschikt nu bijvoorbeeld over een flitsgranaat in plaats van een stungranaat. Hij is nog altijd sterk, maar beschikt over minder counters in duels. In een duel met Cassidy sta je daarom als aanvaller na een stun niet meer te wachten tot je wordt doodgeschoten.
Zo zijn wel meer personages aangepast in dienst van het snellere spel. Tanks lijken veel meer schade te kunnen incasseren en ook meer uit te kunnen delen. Ze zijn echte powerhouses geworden, en zelfs zonder hun schilden zijn ze moeilijk dood te maken - zeker als ze worden geholpen door Support-spelers. Terwijl aanvallers en Tanks enorm zijn aangepast, is dat nauwelijks het geval bij de Support-personages. Gelukkig was dat ook niet echt nodig.
:strip_exif()/i/2005416326.jpeg?f=imagearticlefull)
Richtwerk
De nieuwe meta zorgt ervoor dat goed kunnen richten in Overwatch 2 nóg belangrijker is geworden; er zijn immers minder schilden die kogels blokkeren, Tanks zijn qua kracht bijna letterlijke tanks geworden; je kunt spelers niet meer ‘stunnen’, en de confrontaties tussen teams vinden niet meer op één punt in de map plaats. Je bent dus nog meer dan eerst aangewezen op goed kunnen richten met je wapen om ervoor te zorgen dat je het duel wint. Of dat een voor- of nadeel is, hangt af van je persoonlijke voorkeur.
Wij zijn er nog niet helemaal over uit of wij het zelf een goede ontwikkeling vinden. Enerzijds is het prettig om met de pijl en boog van Hanzo veel verschil te kunnen maken in een potje. Als aanvaller kun je je echt een god wanen; bij vlagen rijg je de kills als een soort losgeslagen Rambo aan elkaar. Anderzijds was toegankelijkheid juist een van de speerpunten van Overwatch. Je hoefde niet goed te kunnen richten om belangrijk te zijn voor je team. Het richten weegt nu zwaarder, en dat is ergens toch jammer.
Push en technische nieuwigheden
Overwatch 2 komt met nieuwe content, maar veel is het niet. De belangrijkste toevoegingen zijn drie nieuwe personages, acht nieuwe levels en een nieuwe spelmodus. Het doet daarbij extra pijn dat er oude content is ‘weggehaald’. De Assault-modus, waarbij je strijdt om twee punten in het level, is verdwenen en ook drie oude Assault-maps zijn uit de game gehaald.
De nieuwe Push-modus is overigens wel een goede vervanger van Assault. Push is een soort touwtrekwedstrijd. Het is de bedoeling dat beide teams een robot zo ver mogelijk richting de basis van de tegenstander leiden. Die opzet is simpel, maar hij past ontzettend goed bij Overwatch 2. De drie nieuwe Push-levels zijn namelijk uitermate geschikt voor het snelle spel in dit tweede deel. De levels tellen talloze doorgangen naar het front.
Weinig technische nieuwigheden
In totaal zitten er nog zestien andere levels in Overwatch 2. De oude levels zijn grotendeels gelijk gebleven, al kun je ze nu ook overdag of juist ‘s nachts aandoen. In het level Route 66 scheen bijvoorbeeld altijd de zon, maar in Overwatch 2 kan het er ook donker of schemerig zijn. Dat is ook meteen de grootste grafische vernieuwing. Overwatch 2 lijkt dusdanig veel op het eerste deel dat er over de technische updates eigenlijk weinig of niets is te zeggen.
:strip_exif()/i/2005416332.jpeg?f=imagearticlefull)
Wel zijn enkele 3d-modellen er flink op vooruitgegaan, met name in resolutie. De bontkraag van de Hero Mei is op hogere resoluties bijvoorbeeld stukken scherper in dit tweede deel, maar dat zal enkel de Overwatch-purist opvallen. Ook zijn er wat nieuwe animaties toegevoegd, maar die zijn moeilijk te spotten. De audio in dit tweede deel is wel duidelijk uitgebreid, met zowel geheel nieuwe als iets aangepaste geluiden. Geweren klinken meer als echte geweren, wat de normale schietactie een wat zwaarder gevoel geeft.
Dat laatste is prettig omdat zwakke wapens door het nieuwe audiodesign meer punch lijken te hebben. Daar staat tegenover dat het tijdens hectische gevechten moeilijk kan zijn om te horen waar het gevaar vandaan komt. De raketten van de Hero Pharah zijn daar een goed voorbeeld van. Pharah vliegt door de lucht en schiet raketten van bovenaf naar beneden. In het oude Overwatch hoorde je die raketten suizen, maar in Overwatch 2 worden zulke geluiden soms overstemd door ander wapengekletter.
Nieuwe personages
Natuurlijk vormen de bonte Heroes het hart en de ziel van de game. Sommige ervan zijn aangepast, met name in de Tank- en Damage-klasse. Zo beschikt Orisa niet langer over een schild en is ze stukken dodelijker geworden, terwijl Sombra nu vrijwel onbeperkt onzichtbaar kan blijven. Er zijn nog wel meer kleine wijzigingen en die vallen eigenlijk allemaal in de smaak.
Iets spannender zijn de drie volledig nieuwe Heroes, namelijk de Support-held Kiriko, de nieuwe aanvaller Sojourn en Junker Queen. Junker Queen is een sterke Tank die een regelrechte plaag voor tegenstanders kan zijn, met name voor andere Tanks. Ze kan met een mes werpen waardoor tegenstanders gaan bloeden en er geleidelijke schade ontstaat. Met dat mes kan ze tegenstanders ook naar zich toe trekken, waarbij het als een soort boemerang fungeert. Tel dat op bij haar mogelijkheid om medestanders tijdelijk sneller te laten lopen en ze van meer levensbalk te voorzien, en je begrijpt dat Junker Queen zo’n Hero is die eigenlijk overal wel goed in is. Ze is continu aan de frontlinie te vinden, maar heeft ook de mogelijkheid om zich plots terug te trekken. Dat is natuurlijk geen toeval; Overwatch 2 is immers een snellere game dan het eerste deel en vereist daarom dat je sneller kunt schakelen. Ook de twee andere nieuwe Heroes zijn daarop toegespitst.
Sojourn is een aanvallende Hero die zich goed leent voor beginnende spelers. Ze lijkt een beetje op Soldier 76 omdat haar wapen een vrij standaard machinegeweer is. Ze is daarmee geschikt voor gamers die bijvoorbeeld vaak Call of Duty spelen. Toch heeft Sojourn nog één grote twist: ze beschikt over een slide, waarbij ze op haar knieën meters ver over de grond glijdt. Die slide eindigt in een soort supersprong waarmee ze zichzelf de lucht in kan lanceren. Sojourn kan met deze slide heel gemakkelijk de aanval zoeken en vervolgens ook weer snel ontkomen.
:strip_exif()/i/2005416304.jpeg?f=imagearticlefull)
De ster van de show
Sojourn en Junker Queen zijn aanwinsten, maar ze stelen niet de show, wat Kiriko wél doet. Deze Japanse Hero is misschien wel de beste allrounder in Overwatch tot nu toe. Ze is een Support-held, dus haar voornaamste doel is om haar team in leven te houden. Met een wind aan papieren blaadjes (eigenlijk zijn het Ofuda, een soort talisman) kan ze teamgenoten genezen. Ook beschikt ze over een granaat die levens kan redden Alle teamgenoten die door de granaatontploffing worden geraakt, ook Kiriko zelf, zijn gedurende korte tijd onaantastbaar. Vijanden kunnen in die korte tijd dus geen enkele schade aan ze toebrengen.
Kiriko is daarmee een counter voor heel veel sterke aanvallen, maar ze kan veel meer dan dat. Ze is niet alleen maar een goede healer, zoals haar rol in online games vaak omschreven wordt. Kiriko is ook een dodelijke aanvaller. Met haar Kunai-werpmessen kan ze een angstaanjagende hoeveelheid schade toebrengen. Vooral als ze de Kunai op het hoofd van een tegenstander mikt, levert dat veel extra schade op. Wie een beetje goed kan richten, maakt van Kiriko dus een bijzonder gevaarlijke aanvaller.
Conclusie
Overwatch 2 is grotendeels gelijk aan Overwatch 1, met kleine wijzigingen in de speltactieken, nieuwe personages, nieuwe maps, een nieuwe modus en een nieuw verdienmodel. Dat klinkt wellicht kort door de bocht, maar zonder de coöperatieve modus, die pas in 2023 wordt toegevoegd, is Overwatch 2 geen waardig vervolg. De nieuwe personages en maps, de nieuwe Push-modus en de nieuwe tactische wijzigingen vallen in de smaak, maar kunnen de lading van de ‘2’ in de titel absoluut niet dragen.
Dat Overwatch 2 free-to-play is, is waarschijnlijk de grootste vernieuwing ten opzichte van het eerste deel. Overwatch 2 is net als het eerste deel op z’n best als je met vrienden speelt. Dat je nu met nog meer vrienden kunt spelen - de game is immers gratis - is een groot voordeel. Het nadeel laat zich raden: het free-to-playmodel kent consumentonvriendelijke addertjes onder het gras. Om alle cosmetische spulletjes vrij te spelen, ben je aangewezen op het kopen van de Battle Pass, die op dit moment tien euro kost. Bovendien staat de nieuwe Hero Kiriko voor spelers met de gratis versie van de Battle Pass achter slot en grendel. Het spel kampt verder nog altijd met de nodige serverproblemen en bugs, die ertoe hebben geleid dat twee oude Heroes zelfs uit de game zijn verwijderd.
Ondanks dat alles is Overwatch 2 oprecht een goede game die continu leuk is om te spelen. De basis van de eerste Overwatch is immers nog steeds ijzersterk. Dankzij de nodige aanpassingen, waaronder kleinere teams, is die fundering met Overwatch 2 enkel sterker geworden. Maar na zo lang wachten, stelt het eindresultaat toch teleur.