Hetzelfde verhaal kun je houden voor letters, en ook daar gaat het niet op. Het gaat niet om specifieke bytes, of letters, het gaat om de gemaakte combinatie daarmee, die origineel en inventief moet zijn.
Ja, dat klopt; het gaat bij auteursrecht om een 'werk waarin het stempel van de maker' te herkennen is. Maar in een combinatie van getallen (bytes) kan ik geen 'stempel van de maker' ontdekken. Dat kan pas als
ik er op
mijn computer de representatie van maak die de maker bedoeld heeft. Maar als ik er een andere representatie van maak (bijvoorbeeld door de digitale data waaruit een afbeelding is opgebouwd weer te geven als tekst) kan dat ineens niet meer. Het verschil is dus dat bij 'analoge' media de maker / aanbieder de uitendelijke vorm bepaalt, maar bij digitale content is dat de ontvanger. Daarmee wordt het auteursrecht afhankelijk van wat ik als ontvanger doe met de bytecombinatie die jij (middels een bepaalde procédé) hebt gemaakt. Het is net zoiets als dat jij niet een boek publiceert, maar de door jou gebruikte woorden plus de volgorde waarin ik ze neer moet zetten om jouw tekst te reproduceren; een 'recept' om van op zich onbeschermde items jouw beschermde werk te maken. Als ik diezelfde woorden in een andere volgorde zet heb ik niet jouw tekst. Als ik diezelfde volgorde gebruik maar met andere woorden heb ik ook niet jouw tekst. Dus noch de woorden, noch de volgorde zijn iets waarop jij auteursrecht hebt. Alleen als ik precies doe wat jij zegt krijg ik iets waarop jij auteursrecht hebt. Maar op 'iets doen', een werkwijze, rust geen auteursrecht; zie bijvoorbeeld
dit stuk over auteursrechtelijke bescherming van recepten.
Dus, op 'deze bytes' rust geen auteursrecht (want dat is alleen een getal, een 'ingredient'); op 'dingen op deze specifieke volgorde zetten' of 'dingen op deze manier weergeven' rust geen auteursrecht (want dat is een werkwijze); en op 'deze bytes op deze specifieke volgorde zetten' of 'deze bytes op deze specifieke manier weergeven' rust ook geen auteursrecht (want dat is alleen maar de toepassing van een werkwijze op ingredienten) - maar dat is niou net precies wat computers met digitale data doen. Dus, alles wat een computer doet om een werk te reproduceren is toegestaan, maar het onvermijdelijke resultaat daarvan - een reproductie van het oorspronkelijke werk - zou dan ineens niet meer toegestaan zijn.
Als je dan het auteursrecht er weer bij pakt zie je dat het verspreiden van een werk (zonder toestemming) niet is toegestaan. Maar distributie over een computernetwerk is geen distributie van 'het werk', het is alleen distributie van de ingredienten en de werkwijze, en op beide (en zelfs de combinatie van beide) rust geen auteursrecht. Het huidige auteursrecht is dus niet van toepassing op hoe computers met data omgaan. Daar kun je twee kanten mee op: of je houdt vol dat het huidige auteursrecht 'technologie-onafhankelijk' is, en je handhaaft het, met als onvermijdelijke conclusie dat digitale distributie dus niet onder het auteursrecht valt; of je zegt 'nee, distributie van ingredienten + werkwijze
met de intentie dat de ontvanger daaruit het originele werk reconstrueert willen we ook beschermen', maar dat staat nu niet in het auteursrecht en daarmee is het huidige auteursrecht dus niet 'technologie-onafhankelijk', want het houdt er geen rekening mee dat reconstructie van een werk op deze manier praktisch mogelijk is. Ik denk ook dat dat lastig hard te maken is, want ik als 'verzender' heb natuurlijk geen enkele invloed op of verantwoordelijkheid voor wat de ontvanger ermee doet. In het geval van digitale distributie zou je dus niet de verzender, maar de onvanger verantwoordelijk moeten maken. Maar daarmee creëer je gelijk een ander probleem, namelijk dat je elke 'onvanger' van internet in de gaten zou moeten gaan houden om te kijken of hij niet toevalig iets ontvangt waarvan je redelijkerwijs zou kunnen vermoeden dat hij dat ontvangt om er een auteursrechtelijk beschermd werk mee te reconstrueren. Of je houdt de verzender verantwoordelijk; hij distribueert data met de achterliggende gedachte dat de ontvanger er iets mee doet, maar die verzender weet nooit of die ontvanger dat ook daadwerkelijk doet, of de ontvanger dat werk ook ongeoorloofd reproduceert. Daarmee maak je het auteursrecht dus onafhankelijk van feitelijke reproductie - of de ontvanger het wel of niet heeft gereproduceerd doet niet ter zake, als ik die data + werkwijze distribueer gaan we er gemakshalve maar vanuit dat er reproductie plaatsvindt. Daarmee breid je het auteursrecht dus uit naar ingredienten + werkwijze, in plaats van alleen maar het resultaat ervan - maar dat gaat ook problemen opleveren, want de ingredienten van een verhaal zijn 'letters', de werkwijze is 'het op volgorde zetten ervan', en dan krijg je dus auteursrecht op 'toepassing van het op volgorde zetten van letters'. Dat is, laten we zeggen, rijkelijk veeolomvattend.
[Reactie gewijzigd door Iknik op 13 mei 2014 11:09]