Op zich begrijp ik je argumentatie, maar ben het niet helemaal met je eens.
Toch wil ik even m'n ei kwijt over wat je redeneert met "andere zaken zijn net o gevaarlijk". Ten eerste hebben die dingen niet direct iets met elkaar te maken. Okee, het is oneerlijk, maar je kunt toch ook niet langs alles een liniaal leggen? Als jou oma door een bepaald type persoon (bijvoorbeeld een TBSer) om het leven wordt gebracht dan redeneer je toch ook specifiek daar naar en niet van "het had ook door een serieverkrachter kunnen gebeuren".
Ik heb namelijk allereerst niet het gevoel dat we hier met een hardcore gamer te maken hebben. Ja, hij speelde veel WoW. Allereerst staat dit spel bij mij niet bekend als gewelddadig, maar ik heb het spel nooit gespeeld.
Schietspllen heeft hij alleen gebruikt om te oeferen. Tja, het lijkt me niet zo leuk als je de ontwikkelaar van zo'n spel bent. Had het de actie voorkomen, of hadden er minder doden gevallen? Ik denk zelf dat het wel mee valt.
Een schietspel als call of duty probeert wel realiteit na te bootsen, maar in praktijk heb je hier in het echt volgens mij vrij weinig aan. Bij echt schieten heb je last van het gewicht van een wapen, het bijvullen van een wapen, de reactie van het wapen bij schieten (kom even niet op de term). Dat kan je niet oefenen.
Eerlijk gezegd zou ik niet weten waarin het spelen van een spel je echt helpt als je zoiets debiels wilt gaan doen. (hooguit de invloed op je reactiesnelheid: maar dan nog -> wat gebeurt er met je reactiesnelheid in de werkelijkheid, als bovengenoemde punten erbij komen?)
Maar goed: formule 1-rijders oefenen voor een race vaak ook op simulators, om zo de baan te leren kennen. Dat is natuurlijk iets positiefs, maar in dit geval is het met een negatief doel geprobeerd. Ik begrijp alleen niet wat het hem heeft opgeleverd.
Nu hoor ik je, en met jou heel veel gamers, denken "ja maar games waren maar één factor ten midden van nog een heleboel andere zaken". Maar dat brengt me op mijn tweede punt, namelijk dat je nooit kunt uitsluiten dat het ergens door kwam en niet door iets anders. Zelfs in de meest evidente gevallen (een persoon rijd dronken en te hard iemand anders zijn dood in) is de connectie niet 100% (het had iets kunnen zijn dat zelfs een normaal rijdende en nuchtere chauffeur daartoe had geleid).
Nee, dat klopt. 100% is vaak moeilijk in dit soort zaken.
Het is dan ook de laatste regel van dit nieuwsbericht "Of gewelddadige games leiden tot meer agressie en geweld is echter nog altijd onderwerp van wetenschappelijk debat." die naar mijn mening nergens op slaat. Vrijwel niets in deze categorie (gedrag, oorzaak gevolg, etc) is wetenschappelijk bewezen of zal dat ooit zijn. Er zijn gewoon altijd uitzonderingen op de regel, en dat is misschien maar goed ook.
Het is gewoon nooit te bewijzen. Elk mens reageert anders op zaken.
Het is niet zo dat iedereen met een slechte jeugd en die daarna gaan gamen moordenaar worden. Alleen achteraf kan je moordenaars gaan onderzoeken, om achter oorzaken te komen. Maar dan nog kan je er vrij weinig mee.
Wat voor jou geldt, geldt niet voor mij. Ik denk dat we het daar wel over eens zijn.
Ten derde is het denk ik niet eerlijk om het internet, films en televisie in dezelfde categorie te plaatsen. Wat games namelijk kunnen, en dit wordt nu pas langzaam duidelijk, is een bepaald gedrag actief bekrachtigen met heel concrete beloningen.
Dat geloof ik eerlijk gezegd niet. Ik speel al mij halve leven dit soort spellen (oke: dat laatste paar jaar wat minder: ook ik word ouder) en ik heb niet het gevoel dat mijn gedrag veranderd is door het spelen van spellen.
Nu moet ik natuurlijk mezelf niet als voorbeeld nemen: ik ben niet echt iemand die snel te beinvloeden is. Toch geloof ik niet dat een meerderheid van de mensen echt beinvloed wordt door het spelen van spellen, in gedrag aangeleerd door die spellen.
Als dan de rest van de "seriemoordenaar"-ingrediënten daar zijn (geen empathie, slechte jeugd, sterke moraal, etc.) dan kan zo'n factor toch wel degelijk meer bepalen dan bijvoorbeeld de aanwezigheid van een mes, of verstoken zijn van james bond.
Als mijn kennis over dit soort zaken goed genoeg is:
Volgens mij is men er tegenwoordig wel van overtuigd dat geen empathie vaak aangeboren is. Zo ook andere eigenschappen.
De invloed van slechte jeugd is er ook, maar ook mensen met een op het oog goede jeugd kunnen ontsporen. En er zijn mensen met een zeer slechte jeugd, die toch goed terecht komen.
Uiteindelijk denk ik dus dat de aanleg het belangrijkste is. Heeft iemand de aanleg, dan ligt vooral aan zijn leven of en waarin hij ontspoort. (hij/zij overigens)
Ik geloof niet dat het spelen van spellen, maar ook het toegang hebben tot wapens veel uitmaakt. Maar ja: als je moeilijk gaat doen om een eventuele trigger, maar niet moeilijk doet om de verkoop van een eventueel wapen, dan begrijp ik het gewoon echt niet.
Maar nogmaals: hij had zonder wapenvergunning ook wel aan een wapen gekomen. Het had alleen langer geduurd. En ook zonder het spelen van spellen had hij wel mensen doodgeschoten.
Deze vent was ook vrij bijzonder. Het ging niet om iemand die geestelijk totaal gestoord was, maar om iemand die vrij goed wist wat hij ging doen en ook waarom hij het ging doen. (dat zijn gebrek aan empathie parte speelde is duidelijk)
Als laatste denk ik ook niet dat alle "gewelddadige games" daadwerkelijk geweld promoten. Het verschil ligt hem in allerlei zaken zoals de context (met groene poppetjes op Mars of op straat met realistische mensen) en de mate van beloning.
Natuurlijk zijn er nog duizend redenen om te kunnen zeggen dat games niet tot geweld hoeven te leiden, en dat er oneindig veel andere oorzaken aan te wijzen zijn. Maar dat neemt in mijn ogen niet weg dat er niet kritisch gekeken mag worden naar geweld in games. Ik weet dat het voor veel mensen in het straatje "niks mag, alles op safe" ligt, maar ik hoop dat er langzaam meer mensen stil zullen gaan staan bij hoe krachtig games werkelijk zijn in het vormen van gedrag, met name bij jonge mensen. Dit is denk ik helemaal niet slecht want je kunt het net zo goed omdraaien: Games kunnen de wereld verbeteren eer ze daar voor worden ontworpen. (
http://janemcgonigal.com/)
Ik heb toen ik een stuk jonger was ook spellen als carmagedeon gespeeld. Doel: zoveel mogelijk mensen doodrijden. (kreeg je punten voor) Als er een spel was met een verkeerd standpunt, dan was het wel dit spel. Ik kan me niet herinneren dat iemand door dit spel expres mensen dood is gaan rijden. Of er moet een link zijn met een bepaalde suzuki swift rijder.
Trouwens: er wordt bij dit soort zaken altijd verkeerd om geredeneerd. Ah er is een moordenaar: Heeft hij (schiet)spellen gespeeld? Ja: zie je wel, het komt door spellen.
Als ik naar mijn omgeving kijk, dan zie ik weinig jongeren die nog nooit computerspellen hebben gespeeld. En ik denk dat er zelfs weinig jongens zijn die nog nooit een agressief spel hebben gespeeld. (van schietspellen tot vechtspellen)
Kortom: bij (bijna) elke relatief jonge moordenaar is wel een link met een videogame te maken.
Net zoals alle moordenaars waarschijnlijk wel eens mobiel hebben gebeld. Wellicht komt dat door de straling van de telefoon en zorgt die voor hersenbeschadiging en ontsporen ze daardoor. Nee: dit bedoel ik niet serieus, maar het kan wel als voorbeeld gesteld worden.
Er zijn genoeg mensen die heilig geloven in ongezonde straling van telefoons.
[Reactie gewijzigd door Quacka op 25 juli 2024 05:03]