Onderzoekers testen 'spacecraft-on-a-chip'

Onderzoekers testen momenteel op ruimtestation ISS Sprites, miniatuurversies van ruimtevaartuigen die slechts bestaan uit een chip. De ruimtescheepjes, die via 3g-achtige signalen communiceren, worden getest op duurzaamheid.

De zogenoemde Sprites kunnen met tienduizenden tegelijk gelanceerd worden om gegevens te verzamelen van omstandigheden op diverse plaatsen in ons zonnestelsel. Volgens de onderzoekers kunnen ze door data door te geven genoeg gegevens genereren om bijvoorbeeld een 3d-beeld te maken van bepaalde omstandigheden. Ook kunnen ze zonder parachute landen op andere manen en planeten. Door hun grootte en eenvoud zijn ze goedkoop om te fabriceren en te lanceren.

De Sprites worden momenteel op ruimtestation ISS getest of ze niet stuk gaan in de ruimte. Als veel ruimtescheepjes kunnen overleven, zijn ze bruikbaar voor onderzoek. Omdat de 'spacecraft-on-a-chip' geen krachtige signalen kan uitzenden, worden ze voorzien van een cdma-techniek om te communiceren met Aarde. Deze cdma-techniek wordt onder meer toegepast in gsm-alternatief cdma, gps en 3g-technieken umts en hsdpa en dient om relevante signalen te onderscheiden van 'ruis', signalen die niet relevant zijn voor de ontvanger. De Sprites communiceren op 902MHz, dezelfde frequentie als in Nederland onder meer wordt gebruikt voor gsm-signalen en in sommige andere landen voor cdma of umts in gebruik is.

Op de Sprites zitten onder meer zonnecellen, een kleine accu, een processor, een antenne en communicatiehardware. Huidige prototypes zijn rond 3,8cm groot en wegen rond 10 gram, maar de bedoeling is om het gewicht van de Sprites terug te brengen naar ongeveer 5 tot 50 milligram. Het is onduidelijk wanneer de experimenten zijn afgerond en de kleine ruimtescheepjes voor het eerst gebruikt gaan worden.

Reacties (118)

[Verwijderd]

Heb er een beetje mijn twijfels bij, als we even naar de "space debris" afbeelding op wikipedia kijken is er duidelijk wel een probleem met oncontroleerbare afvaldeeltjes:

http://en.wikipedia.org/w...ebris_Low_Earth_Orbit.png

Als we deze sprites zoals in het artikel gesteld met tienduizenden tegelijk lanceren kan dit kaartje er snel nog wat erger uit gaan zien.

Men zou kunnen zeggen dat ze deze deeltjes dan voor andere hemellichamen willen gebruiken, maar wat als we daarna ernaar toe willen.

Een voorbeeld hiervan is Mars, wegens de beweging van Mars tegenover de Aarde is er maar eens in de 26 maanden een goed moment om te vertrekken. Als er op dat moment een probleem is met de hoeveelheid en de baan van deze sprites vermindert de kans dat het een goede datum is om te vertrekken.

[wildhagen]

Space debris word nu al redelijk bijgehouden, zodat er rekening mee gehouden kan worden.

Tevens is Roskosmos, de Russische ruimtevaartdienst, bezig met een nucleaire stofzuiger die de debris op moet gaan ruimen. Deze zou over uiterlijk 12 jaar operationeel moeten worden, zie dit artikel.

Daarnaast gaat het hier om zeer kleine apparaatjes, slechts enkele centimeters. Als je die terug de dampkring instuurt verbranden die volledig en blijft er dus (zo goed als) niets meer achter.

Overigens ben je niet alleen van die launch windows afhankelijk hoor. Je kan ook met slingshots werken langs Venus en de zon. Ben je wel langer onderweg, maar je kan dan wel eerder lanceren dan een launch window voor Mars.

[CabezaDelZorro]

Het probleem met space debris is dan ook niet dat het terug op aarde zou kunnen vallen, maar dat andere ruimteschepen er last van hebben. Als zo'n klein deelte een beetje snelheid heeft gekregen, dan wil je er geen 1 tegenkomen als je een ruimtewandeling aan het maken bent.

[wildhagen]

Dat klopt, en dat is dus de reden dat men dit al zeer nauwkeurig tracked, zodat men weet waar het space debris zich bevind.

Dan kan men dus ook tijdig actie ondernemen. Zo is bijvoorbeeld recent nog het ISS verplaatst om een stuk space debris te ontwijken.

Als straks die stofzuiger online komt zal het probleem nog een stuk kleiner worden.

Ik denk dat de wetenschappers die dit soort dingen bedenken zich echt wel realiseren wat de mogelijke consequenties en gevaren zouden kunnen zijn hoor, die weten echt wel waar ze mee bezig zijn.

[vgroenewold]

Men heeft veel in kaart wat enigszins groter is, lang niet alles. En ook al zijn deze chips klein, het gaat om hun relatieve snelheid tov je ruimteschip... hoe groter dat verschil is, hoe serieuzer de schade en met een gram kan je een krater slaan.

[Reactie gewijzigd door vgroenewold op 29 juli 2024 11:22]

[chphe]

Ik weet niet hoe dat zit met massa en kinetische energie in de ruimte, maar ik zou veronderstellen dat de impact van een stuk ruimteschroot met een gewicht van enkele kg wel harder aankomt dan zo'n Sprite van 10g. Wat dan volgens het artikel nog 'zwaar' is, omdat ze willen gaan naar 5 tot 50mg.

Kan niet direct iets vinden hierover. Beetje onbekend terein voor me. Al zit ik nu wel te denken dat met gewichtloosheid, gewicht eigenlijk niet bestaat. Astronauten die een ruimte wandeling maken, kunnen zonder probleem dingen van 100kg van plaats veranderen, het is meestal de grote die een probleem is vanuit praktisch oogpunt.

[Nico Klus]

Hoe 'zwaar' iets is wordt bepaald door de kracht die er uitgeoefend wordt. Die kracht wordt bepaald door de massa en de versnelling. De massa geeft aan hoeveel er van iets is. Hun relatie is *2de wet Newton)
F = m _x a
Op de aarde hebben we te maken met de zwaartekracht (ofwel valversnelling van 9,8m/s².
Een klont materie van 1 kg geeft dus een kracht van 9.8N. Op een weegschaal wordt dat aangegeven als 1 kilo (wat dus eigenlijk fout is, maar ja ingeburgerd).

In de ruimte is de massa van die klont materie hetzelfde (aan de hoeveelheid is niets veranderd), maar er is wel veel minder zwaarte kracht en daardoor is er ook minder kracht nodig om het te verplaatsen en voelt het als lichter.

OT: neem zo'n SoaC (Satelite on a Chip) van 50mg, die botste met een snelheid van (stel) 7 km/s tegen je ruimte pak en komt in 0.1s tot stilstand,
dan is de versnelling 70km/s²
F=m _x a geeft dan 0,05 _x 70000 = 3500N
Deze kracht wordt uitgeoefend op een heel klein oppervlak, zie het als een spelde prik die overal door heen gaat, of beter een nagelpistool
Dat maakt ze dus gevaarlijk in de ruimte.

[micheldejongh]

OT: neem zo'n SoaC (Satelite on a Chip) van 50mg, die botste met een snelheid van (stel) 7 km/s tegen je ruimte pak en komt in 0.1s tot stilstand,
dan is de versnelling 70km/s2
F=m x a geeft dan 0,05 x 70000 = 3500N

Massa is in kg dus de kracht is 1000 keer kleiner:
F = m x a = 0,00005 x 70000 = 3,5 N

[iThinkSo]

3500N volgens wolfram|alpha:
~~ 0.81 × world record human bite force (for 2 seconds) ( 4337 N )
een mens gaat iss stukbijten? dacht het niet...

[Reactie gewijzigd door iThinkSo op 29 juli 2024 11:22]

[Mr D]

Je vergeet het kleine oppervlak van zo'n ruimtevoertuig, omdat al die kracht op zo'n klein oppervlak wordt uitgeoefend gaat het makkelijk ergens door heen. Probeer eens een pritstift in een stuk hout te duwen, en duw dan maar eens met dezelfde kracht een punaise erin, dikke kans dat die punaise dieper komt bij dezelfde kracht.

Nico Klus had dit al uitgelegd

On topic:

Het is wel mooi dat ze goedkoper tegelijkertijd metingen kunnen doen op verschillende plekken binnen een bepaald gebied zo, misschien kunnen ze zo meer informatie krijgen over zonnestormen, magnetische velden, kosmische achtergrondstraling enz.

[wildhagen]

Ik weet niet hoe dat zit met massa en kinetische energie in de ruimte, maar ik zou veronderstellen dat de impact van een stuk ruimteschroot met een gewicht van enkele kg wel harder aankomt dan zo'n Sprite van 10g

Een satelliet in een low earth orbit doet 6.5 tot 8.2 kilometer per seconde, afhankelijk van diverse parameters (zoals of hij in een elliptische of circulaire orbit zit)

Met die snelheid komt een object van 10 gram ook aardig hard aan hoor. Een ISS zal je er niet mee vernielen nee, maar een ruimtepak bjj een ruimtewandeling, ik zou het niet graag uitproberen...

[vgroenewold]

10 gram is enorm bij dat soort snelheden, ook het ISS kan daar flinke schade van oplopen.

[TheekAzzaBreek]

Het is heel simpel, je moet dat spul gewoon niet in een baan om de aarde (of doel object) brengen, dan heb je niet eens een debris probleem op te lossen. Kwestie van goed mikken, of de snelheid niet hoger dan pak 'em beet 1000 km/s laten komen.

[Verwijderd]

Zoom eens uit op dat plaatje? Ja zie je t? De hele aardkring is dan omgeven met witte stipjes... Zoom weer in? Hee je ziet ruimte ontstaan! Een beetje ruimtevaartorganisatie weet waar ze mee bezig zijn. Die ruimteafval kan natuurlijk wel problemen geven, maar daarom hebben ze dat ook in kaart gebracht, en ook misschien wel voor de nieuwswaarde (bezoekers trekken, en daarbij, crashes zijn altijd "interessant").

[RandyM]

Zal het mogelijk zijn om deze "ruimteschepen" te lanceren via een (aangepaste)raket onder een straaljager die op maximale hoogte vliegt.
Zou die raket de ruimte halen? en hoe ver zou mogelijk zijn? aangezien de snelheid van een straaljager + raket(aannemend dat de raket 2 fases heeft)

[wildhagen]

Zal het mogelijk zijn om deze "ruimteschepen" te lanceren via een (aangepaste)raket onder een straaljager die op maximale hoogte vliegt.

Theoretisch moet dat kunnen, mits die raket geschikt is voor gebruik in de ruimte (een Sidewinder of Sparrow is dat bijvoorbeeld niet zomaar). Dan moet je dus al naar een raket teruggrijpen die als anti-satelliet wapen werkt, zoals de ASM-135.

Is alleen een nogal uiterst kostbaar geintje allemaal. Waarom zou je het op die manier doen, en niet via een veel goedkopere conventionele draagraket als een Falcon 9?

[Ma_rK]

Een Falcon gaat voor circa $50 Miljoen de lucht in, maar van de ASM-135 ASAT (die niet meer gemaakt wordt sinds 1988 en slechts 1x op een satelliet is getest) is geen unit price bekend, alleen de dev. kosten van > $ 5 Miljard. Aangezien de lancering eenvoudiger is (vanaf een straaljager of soortgelijke) en met de hedendaagse techniek moet dat een soortgelijke raket voor minder dan de prijs van een Falcon worden gemaakt/gelanceerd (hij hoeft maar een fractie te dragen). Voor die straaljagers ook leuk. Worden ze nog eens nuttig gebruikt

[Reactie gewijzigd door Ma_rK op 29 juli 2024 11:22]

[vgroenewold]

Helaas, je vergeet dat je nogal wat kracht nodig hebt om de raket zelf überhaupt uit het zwaartekrachts-veld van de aarde te krijgen (het meest sterke gedeelte ervan dan). Een straaljager kan volgens mij nooit het gewicht dragen van een raket wat die hoeveelheid aan brandstof (en grootte van de uitlaat) heeft.

[Verwijderd]

Hoe zijn ze van plan deze dingen te gaan lanceren?
En is een ruimteschip niet iets waar mensen inkunnen of zie ik dit verkeerd?
edit:typo

[Reactie gewijzigd door Verwijderd op 29 juli 2024 11:22]

[Folkert2002]

lanceren? met een railgun natuurlijk! goedkoper kan niet.

[Reactie gewijzigd door Folkert2002 op 29 juli 2024 11:22]

[Jhonny44]

Weet jij wat het kost om een railgun te bouwen en al helemaal te gebruiken, die dan een projectiel ongeveer 2000 kilometer de ruimte in moet schieten? Heeel wat meer dan een lift met een Orion of gewoon weg een willekeurige transportraket.

OT:
Dit is nog eens innovatie. Waarom groot denken als we chips maken op nanoschaal. Als we deze apparaatjes in massaproductie kunnen brengen dan kunnen we per keer dat er iets de ruimte in gaat 1000 van deze machientjes meesturen, en binnen een paar jaar toch wel 10000 van deze sondes in ons zonnestelsel hebben rondzweven. Men zegt dat op asteroïden soms wel meer ijzer aanwezig kan zijn dan dat wij in ons hele bestaan opgegraven hebben. En sterker nog, misschien vinden we door die sondes nog wel een nieuw element, wie weet. Een paar duizend op mars is ook geen slecht idee, i.v.b met leven/nieuwe elementen.

Het enige wat ik me nu nog afvraag is voortbeweging. Hoe willen ze die chips naar hun bestemming krijgen en ze daar ook heelhuids laten landen? Met rocketboosters? Of de behuizing van goudtitanium maken?
Ik ben benieuwd naar een update hierover.

[bogy]

nieuwe elementen???

ik vrees een beetje dat ik je daar zal moeten teleurstellen... het aantal elementen is namelijk beperkt; een element bestaat uit een atoomkern (nucleus) welke bestaat uit x aantal protonen en evenveel electronen.Daarrond heb je dan een aantal ringen waarop neutronen zweven...
en het is aan de hand van die configuraties dat je een element hebt.

Of iets goud is hangt dus af van dat laatste, het aantal ringen met neutronen. Het aantal protonen en neutronen in de kern maakt of dat dit stabiel is of niet ... zo kan je bv goud hebben met meer of minder neutronen, maar alle goud heeft hetzelfde aantal ringen met neutronen.

En mendeljev heeft indertijd (toen er helemaal nog niet zoveel elementen bekend waren) berekend welke elementen er allemaal zouden moeten kunnen bestaan; en zo kwam de tabel van mendeljev tot stand; en deze is altijd correct en accuraat gebleken en zal dat ook altijd blijven... hij heeft zich namelijk niet gebaseerd op statistieken maar op natuurwetten om deze tabel op te stellen...

[shakedown]

De elementen zijn wel bekent, maar niet alle elementen zijn bewezen. Vaak hebben deze een te korte halverings tijd ten opzichte van het aantal jaar dat de aarde bestaat. Ze zijn op natuurlijke weg vervallen. (bijvoorbeeld Technetium) Toch zijn er in het heelal plekken bekent waar die elementen van nature bestaan. Echter gedetailleerde gegevens zijn er niet van bekent.

We weten hoe elementen hier op aardere reageren. maar is dat hetzelfde overal in het heelal? Overal hebben we andere magnetischekrachten, andere temperaturen, andere hoeveelheden, en andere straling.

Het kan, statische gezien, haast niet anders dat er nog andere bij ons niet bekende elementen bestaan. Elementen die anders opgebouwd worden dan hier mogelijk is op aarde, of op manieren die wij als mensheid nog niet kennen.

stel(hypothetisch): De LHC geeft on inzichten in het Higgs-boson deeltje en over een X jaar kunnen we dit deeltje manipuleren in een stabiel element. Wat kan dat allemaal inhouden?

[Reactie gewijzigd door shakedown op 29 juli 2024 11:22]

[jacobvdm]

Er is een goede reden dat de we voorbij de 92 natuurlijk voorkomende elementen waarschijnlijk niets meer zullen vinden (behalve in een lab), zoals bogy zei. Zwaardere elementen zijn onstabiel en bestaan vaak maar voor korte tijd.

Een soortgelijk iets kan je zeggen over de Higgs-Boson (als die bestaat), al is dat natuurlijk geen element maar een elementair deeltje (.. als 't bestaat). De huidige omstandigheden in het universum laten simpelweg niet toe dat zo'n zwaar deeltje langer dan op een schaal van Planck-tijd bestaat voor het vervalt. De kans dat we de Higgs-Boson detecteren en van alles uit kunnen leren is significant maar de kans dat we het kunnen manipuleren en "gebruiken" in de vorm van een element is nog verwaarloosbaar. Het "nut" van de detectie van de Higgs-Boson (.. als 't bestaat) zit nu in wat het ons kan vertellen over onze huidige kennis van de natuur (het Standaard-model, QED etc.). De kennis die we daaruit opdoen is van onschatbare waarde voor de toekomst van de natuurwetenschappen (en alle ontdekkingen die dat tot gevolg zal hebben).

[Reactie gewijzigd door jacobvdm op 29 juli 2024 11:22]

[vgroenewold]

Er wordt echter verwacht dat er een eilandje van "stabiliteit" zou bestaan bij bepaalde zeer zware elementen. Wat dan met stabiliteit wordt geassocieerd is nog even de vraag.

[vlaaing peerd]

maak er van "op aarde voorkomende elementen" en dan nog zouden er zwaardere elementen gevonden kunnen worden hier.

Zoals vgroendewold al zegt is er de verwachting dat er een reeks "superzware" elementen zijn die juist wel stabiel zijn, linkje:

http://www.sciencedaily.c.../2010/04/100406181611.htm

[LooneyTunes]

een element bestaat uit een atoomkern (nucleus) welke bestaat uit x aantal protonen en evenveel electronen.Daarrond heb je dan een aantal ringen waarop neutronen zweven..

Is er wat veranderd de laatste 3 jaar? In mijn tijd hadden we nog een kern bestraande uit protonen en neutronen met daaromheen een 'wolk' (schijven, ringen) van electronen. (zelfde aantal als protonen in de kern om het totaal 'neutraal' te houden)
(link)

[Wolfos]

Maar een railgun is te repareren als er iets mis gaat bij de lancering, van een startraket blijft helemaal niets over als je die explosies ziet. Daarnaast kan een railgun ook gebruikt blijven worden.

[pizzafried]

Ik neem aan dat dit deel van de discussie gaat over een railgun systeem in de ruimte??? in dat geval zie ik niet in dat zoiets veelste duur is....installeer een railgun systeem aan een veel gebruikt station als het ISS en je kunt de chips vervoeren met elke vlucht die gepland staat voor het ISS.....lijkt mij dat wanneer je deze kleine dingetjes lanceert via een railgun vanaf aarde er niks van die dingen overblijft door de dampkring...maar dat ben ik met mijn simpele gedachten...

[MacPoedel]

Er wordt toch wel degelijk bedoeld afschieten vanop het aardoppervlak. Dat zou natuurlijk met een omhulsel zijn dat de chips bij elkaar houdt en beschermt zolang ze aan wrijving onderhevig zijn.

[berend_engelbrecht]

Het probleem is dat de lucht bij het aardoppervlak zo dicht is dat als het object de ontsnappingssnelheid bereikt, er twee dingen gebeuren door de wrijving:
- Het object wordt zo heet dat het smelt of zelfs geheel verdampt
- Het object wordt zodanig afgeremd dat het toch niet van de aarde loskomt

De ontsnappingssnelheid is de minimale snelheid die nodig is om van een hemellichaam los te komen. Voor de aarde is die snelheid 11,2 km/s, ofwel ruim veertigduizend km per uur.

Ik heb wel eens een sf verhaal gelezen waarin een railgun was gebouwd met zijn mond bovenop een hoge berg. De situatie zou dan beter zijn, mogelijk dat het dan wel een realistische optie is omdat de lucht daar veel ijler is. Dat soort bergen heb je echter niet voor het uitkiezen, er zijn er maar enkele van. Op zeeniveau is het ondenkbaar dat het werkt.

In theorie is een railgun inderdaad veel efficienter dan een raket: zoals i-chat hierboven uitlegt is het principiële probleem van een raket dat hij voldoende brandstof moet meenemen om genoeg energie te hebben om ook de nog ongebruikte brandstof omhoog te stuwen. Daardoor zijn raketten geweldig inefficiënt en hebben een minuscule payload t.o.v. het lanceergewicht.

[vgroenewold]

Beetje lastig alleen om het ISS zelf dan op zijn plaats te houden he.

[i-chat]

dat betwijfel ik, voor een orion heb je giga hoeveelheden brandstof nodig..
niet alleen om het ruimteschip zelf te pushen maar ook de brandsoft die nog niet is verbrand mee om hoog te sleuren... die extra kracht heb je niet nodig voor een railgun...

bovendien heb je een brandstof nodig (bijv waterstof), en een gegeven hoeveelheid reactor (zuurstof)... bijde hoef je nie te dragen als je een op de grondstaande constructie gebruikt... bovendien kun je efficientere vormen van aandrijving gebruiken omdat je bijv geen rekening hoef te houden met gewicht en/of earodynamica...

ik kan me niet voorstellen dat je met een railgun niet giga veel efficienter met je krachtbron om kunt gaan..

[MacPoedel]

Het is maar dat een rail-gun voor dit soort toepassingen bouwen enorm veel geld en tijd kost, het meeliften in een raket die sowieso gelanceerd wordt is veel eenvoudiger en het brandstofverbruik zal niet enorm stijgen vergeleken met de cabine die al meegeschoten wordt (bij Orion dan).

[TheekAzzaBreek]

Ook kunnen ze zonder parachute landen op andere manen en planeten.

Als die dingetjes inderdaad zo weinig massa gaan krijgen, kunnen ze gewoon omlaag dwarrelen, als er tenminste iets van een atmosfeer aanwezig is.

[Verwijderd]

om kogeltjes met pakweg een gram gewicht in de ruimte schieten is de railgun technologie zelfs economisch interessant ... echter iets dat door de atmosfeer moet tegen 7,5 km/s krijgt zoveel hitte te verwerken dat ik vermoed dat we op materiaal niveau er gewoon nog niet zijn

[iThinkSo]

of met een landingsvoertuig dat ze veilig afzat om daarna te exploderen en ze te verspreiden? maakt het uit dat 90 procent stuk gaat...

[GeertJohan]

Is ie ook meteen heel goed opgeladen voor gebruik (of kapot )

[YopY]

Kapot zou je inderdaad denken, maar als ze klein genoeg gemaakt kunnen worden, zonder bewegende delen, en noem zo maar op zou het best kunnen.

Of natuurlijk een railgun die de lading over enkele kilometers versnelt, ipv zeer snel.

[Verwijderd]

Lancering met een railgun is inderdaad waar ik ook aan zat te denken. En hij hoeft niet groot te zijn. Als je die op het ISS monteerd is het een fluitje van een cent. Er hoort genoeg energie ze zijn, en het heeft waarschijnlijk geen haast.

Andere ruimtevaartuigen zullen er trouwens geen last van hebben. Afgezien van de minieme grootte hebben ze waarschijnlijk dezelfde vector, dus de onderlinge snelheid zal weinig van elkaar verschillen. Dus ook geen heftige botsing. En al zeker niet in de vrijwel lege ruimte.

[Akino]

stekker is eruit getrokken door de politiek

[MacPoedel]

Dat is de railgun als wapen waar jij het over hebt. Die moet iets zwaardere ladingen afschieten dan dit.

[wildhagen]

Met een draagraket waarschijnlijk, die deze Sprites als payload in de ruimte brengt. Misschien met hulp van een satelliet die voor verspreiding, communicatie en aansturing dient ofzo.

[bogy]

Ik vraag me af als ze een hoop van deze dingen in de ruimte gaan lanceren dat het op den duur geen gevaar kan geven voor andere ruimtemissies ....

bv ze sturen er 'pak 'm beet' 10.000 naar saturnus, en een paar jaar later zou er een normale vlucht plaatsvinden die saturnus als 'versnellingspunt' (dmv zwaartekracht laten 'katapulteren' zoals bij Cassini werd gedaan)
Wat als er dan een paar van die dingen ergens 'toevallig' op de baan zwerven van de sonde die naar saturnus vliegt??? Tegen die snelheden kan zo'n klein prutsdingetje een ganse sonde naar de vaantjes helpen...

[Pepperoni]

Ik vraag me af als ze een hoop van deze dingen in de ruimte gaan lanceren dat het op den duur geen gevaar kan geven voor andere ruimtemissies ....

Dat zal wel meevallen, de ruimte bevat miljarden en miljarden stukjes rondvliegend gesteente. Neem nou de astroiden gordel tussen Mars en Jupiter, dat bestaat uit stukken steen waarvan de grootste meer dan 1000km is tot aan formaat zandkorrel. 12.000 hebben een naam, en 96.000 een nummer. En toch zijn er al meerdere ruimteschepen doorheen gegaan. De ruimte is simpleweg veel en veel te groot om een reeele kans op een botsing te krijgen. Het KAN natuurlijk wel

[Verwijderd]

Komt ook nog bij dat je weet wat de snelheid, richting en locatie weet van die dingen op het moment dat ze werden losgelaten het redelijk eenvoudig te achterhalen is welk gebied je ongeveer moet vermijden.

[hackerhater]

Tegen die tijd hebben we hopenlijk deflector schields tegen deze troep

[Jaws1974]

Ik heb ooit een nasa-wetenschapper weten vertellen dat de kans hetzelfde zou zijn als er slechs 2 auto's op aarde rond rijden en die dan nog toevallig frontaal in elkaar zouden rijden.

Zeer minimaal dus. De kans dat je Euro millions zou winnen is ook minimaal, maar het gebeurt toch (lucky bastards ;-) )

Enfin, dit geheel terzijde.

[pkuppens]

Tegen de tijd dat er evenveel ruimteschepen de lucht in gaan als dat er Euro millions deelnemers zijn is er een kans van 1/e dat je gelijk hebt.

Maar goed, de eerste vergelijking is leuk!

[dwilmer]

Cassini is juist naar Saturnus zelf gestuurd, om de planeet en zijn maneen te onderzoeken. Maar Voyager is inderdaad wel door Saturnus gekatapulteerd.

En ik kan me voorstellen dat zo'n klein ding behoorlijke schade kan aanrichten. Miischien een groot object de andere kant rond sturen? Dat vangt dan een hoop zooi op, vertraagt en valt de dampkring in waar het verbrand: probleem opgelost.

[Dissi]

Omdat de chips erg klein zijn kunnen ze als "mini payload" meeliften op een normale lancering.
dit maakt ze ook uitersr efficiënt.
De paar gram die deze chip weegt is niets in vergelijking met de paar ton die een normale satelliet weegt

[dasiro]

hangt er maar van af wat voor soort satteliet je bedoelt. Er zijn er genoeg die maar een paar kg wegen (het zijn dan wel geen permanente sattelieten, maar toch)

[supersnathan94]

Totdat de astronaut honger kreeg en de doos met als doritos verkleedde (aerodynamisch) chips zag staan. Tsja dan wordt het alsnog een duur grapje.

[joo5ty]

Dingen zijn zo licht dat je het met een lange afstand rakket nog de ruimte in kan schieten.

[_Thanatos_]

Wel handig als je nog een beetje controle hebt over waar ze precies heen vliegen. Want eenmaal in de ruimte, zullen ze niet meer stoppen met vliegen

[BeyondThunder]

In de ruimte vlieg je niet maar val je :-)

[Amazigh_N_Ariff]

in de ruimte vlieg niet op lucht maar op zwaarte kracht

[shakedown]

Het lijkt me dat dit gewoon via een raket de ruimte in geschoten wordt. Op eenzelfde manier als bijvoorbeeld space voyager. Je laad zo een satelliet met 1000 van dit soort "probes" en zodra er iets interessants langs komt, schiet je er een stuk of wat op af. Ze kunnen gewoon op de oppervlakte terechtkomen en daar wat metingen doen.

Zo kun je met 1 missie veel meer en goedkoper bereiken dan indien je elke keer een nieuwe satelliet moet lanceren die specifiek op 1 object gericht is.

Doet me ergens een beetje denken aan starwars. Duizenden probes worden planeten geschoten opzoek naar de rebellen...

[Reactie gewijzigd door shakedown op 29 juli 2024 11:22]

[Theadalus]

En is een ruimteschip niet iets waar mensen inkunnen of zie ik dit verkeerd?

Dit is geen ruimteschip, maar een ruimtechip.

[Reactie gewijzigd door Theadalus op 29 juli 2024 11:22]

[Rvanlaak]

Hoe ver zou het bereik zijn via het CDMA signaal? Deze chips lijken me enkel geschikt indien er een satelliet bij in de buurt is, dus er duizenden afschieten op mars is ook lastig.

Verder; als deze light-weight chips in de dampkring van een planeet komen met hoge snelheid verbranden ze direct lijkt me?

[wildhagen]

Verder; als deze light-weight chips in de dampkring van een planeet komen met hoge snelheid verbranden ze direct lijkt me?

Denk dat je daar wel vanuit kunt gaan ja, bij zo'n kleine afmetingen lijkt me er geen plek meer voor een hitteschild.

Maar dat lijkt me ook niet zo erg. Aangezien ze massaal geproduceerd kunnen worden, zal de kostprijs dus ook relatief beperkt zijn.

Of je zou ze in een carrier vehicle moeten stoppen, die laten landen, en daarna pas die Sprites loslaten op de oppervlakte van de planeet of de maan.

[Reactie gewijzigd door wildhagen op 29 juli 2024 11:22]

[Blokmeister]

Weet niet of deze zullen verbranden. Ik denk dat ze voor hun gewicht een enorme afmeting hebben, waardoor ze heel makkelijk afremmen. Natuurlijk zullen ze wel warm worden, maar het lijkt me sterk dat ze zo heet worden als een gemiddeld object dat onze dampkring binnenkomt, zoals een meteoor of een space shuttle.

[Xthemes.us]

Zal ook van de planeet afhangen lijkt me, verschillende 'sterktes' in zwaartekracht en een andere atmosfeer samenstelling zullen vast van invloed zijn op hoe hard iets naar beneden valt.

[Turdburgler]

Wat vooral zorgt voor de verbranding van objecten is de wrijving tussen de atmosfeer en het object. Gezien het feit er een hoop planeten zijn met minder of helemaal geen atmosfeer is er dus niet zo snel spraken van verbranding. Ook de afmeting is alleen interessant als het weerstand onderving. Als een groot en een klein object in een vacuüm zijn zullen ze beide niet afremmen.

edit:

De objecten zullen alleen afremmen door de aantrekkingskracht van andere objecten om hun heen. Of versnellen maar daar ging het nu niet echt om.

[Reactie gewijzigd door Turdburgler op 29 juli 2024 11:22]

[Verwijderd]

Lijkt me dat als je iets duurzaam wilt testen, dat je het ook goed uitrust, en niet als een pleeborstel ziet die je uiteindelijk een keer de vuilnisbak ingooit. Een beetje bescherming lijkt me toch wel zinnig dan. In welk formaat dan ook.

[Herko_ter_Horst]

Bereik van straling is in principe oneindig. Zolang je maar geen interferentie, weerkaatsing of absorptie hebt. Die eerst wordt ondervangen met CDMA, de laatste twee heb je in de ruimte niet zoveel (op de afstanden waar we het hier over hebben).

[Verwijderd]

Helaas, niet-gerichte straling ondergaat de gewone verzwakking die elke puntstraler ondervindt: 6 dB per verdubbeling van de afstand tot de bron. Afstand ruimte-aarde is duizenden kilometer waarbij je dan nog door de dampkring heenmoet waar er verzwakking optreedt + je ook nog heel veel bijkomende ruis hebt veroorzaakt door alle electromagnetische apparatuur hier op aarde. Dan zie ik echt niet zitten hoe ze hiermee een link kunnen opbouwen met een paar mW aan zendvermogen.

[Herko_ter_Horst]

Ik denk dat het handiger is om een antenne buiten de dampkring het opvangwerk te laten doen en de informatie vanaf daar naar de aarde te sturen.

[Verwijderd]

ISS als moederschip?

[Blokmeister]

Vergeet niet dat staling niet geheel klassiek is. De straling gedraagt zich wel degelijk kwantummechanisch. Je hebt niet oneindig fotonen. Als de chip zich ver weg bevindt, zal je met een gerichte radiotelescoop de data op moeten vangen lijkt mij. Met een simpele antenne zal dat niet lukken.

[Jacco011]

aha, dus met 902MHz communiceren ze. niet zo moeilijk toch om de kontrole over te nemen toch? Maar ze hadden toch een probleem met ruimte afval? oke, de groote sataliten ruimen ze ook niet op maar met deze kleine platines worden het toch redelijke ninja-sterren en dat met 1000 stuks of meer. Vind het wel een goede en goedkope oplossing dat wel .
Maar hoe bestuur je deze chips dan zonder aandrijving? ze zeggen wel dat hij op planeten kan landen maar ik zie nergens staan hoe ze dit willen doen

[Bonsaiboom]

Stap 1) Laad een hele hoop van deze troep in een raket
Stap 2) Stuur de raket de ruimte in
Stap 3) Nadat de raket de ruimte in is, laadt deze een tweede, kleinere raket los
Stap 4) Stuur deze raket op een koers dat hij de planeet zou raken over een X tijd
Stap 5) Wacht
Stap 6) Zodra de raket de planeet ongeveer zou raken, laat je deze dingen los
Stap 7) Dingen raken planeet
Stap ???
Stap 9) Profit

[Verwijderd]

Stap 2 t/m 7: dit is exact de manier hoe traditionele sondes naar planeten geschoten worden... En deze dingen dus waarschijnlijk ook gestuurd zullen worden.

[Reactie gewijzigd door Verwijderd op 29 juli 2024 11:22]

[TheekAzzaBreek]

Spacejunk is alleen een probleem als het in een baan om de aarde wordt gebracht. Het blijft dan heel lang boven, en heeft dan zo'n snelheid dat het veel schade kan veroorzaken. Spul dat je recht omhoog schiet valt gewoon terug, en zal doorgaans in de dampkring verbranden.

[computerjunky]

vraag me af hoe zon zing in een baan om de aarde houd zonder trusters zullen ze langzaam maar zeker naar de aarde getrokken worden.

[grol4]

http://nl.wikipedia.org/wiki/Middelpuntzoekende_kracht

De satelieten vallen dus allemaal, maar omdat de aarde rond is zullen ze niet crashen. (tenzij er ergens wrijving komt -> trager vooruit -> crashlanding)

[TheekAzzaBreek]

Ook in de ruimte is er wrijving (ruimte is niet leeg). Sattelieten hebben dus altijd kleine motoren aan boord om ze zo af en toe een zetje te geven, zonder dat gaan ze in een heel flauwe spiraal uiteindelijk naar beneden. Gelukkig maar, zonder dat was het space junk probleem nog veel groter dan het nu is.

[mad_max234]

Grappenmaker, er is wel wat wrijving maar echt hele minimaal, als ik jou een zetje zou geven zou je gewoon heel lang vooruit blijven gaan. Sats hebben motor om de zwaartekracht tegen te gaan, is de brandstof op worden ze naar de planeet/maan getrokken en zullen ze neerstorten.

sats die wij gebruiken rond om de aarde vliegen te dicht bij de aarde om van de zwaartekracht los te komen en vliegen ook niet hard genoeg om zich los te breken, kan dus niet anders dan dat ze terug naar aarde worden getrokken, ze vallen zeg maar terug.

[Reactie gewijzigd door mad_max234 op 29 juli 2024 11:22]

[TheekAzzaBreek]

Ik heb er ook niet voor doorgeleerd, maar volgens mij heffen middelpuntvliedende kracht en zwaartekracht elkaar precies op in een correcte baan om de aarde.
Daarvoor moet je voor een bepaalde hoogte een vaste snelheid handhaven. Pas als je onder die snelheid komt zal de satelliet gaan zakken en uiteindelijk neerstorten. Je kan dan twee dingen doen: versnellen of de satelliet in een iets hogere baan brengen. Hogere baan - minder zwaartekracht - lagere snelheid nodig om zwaartekracht te compenseren.
Als je motoren zou gebruiken op de zwaartekracht to compenseren was je wel heel snel door je brandstof heen.

[Dutch-gabber]

Grappenmaker, er is wel wat wrijving maar echt hele minimaal, als ik jou een zetje zou geven zou je gewoon heel lang vooruit blijven gaan.

En zou jij als "duwer" de andere kant op blijven gaan.

[redfox314]

Ik vraag me eerder af of zo'n kleine chips niet heel snel kapot gaan door cosmische straling. IC staan nu niet bepaald bekend om hun resistentie daartegen. Je moet serieuze shielding aanbrengen op de duur heb je meer shielding dan chip. Overigens denk ik dat het wel degelijk de bedoeling is om vanuit een moederschip een interessant object de bezaaien met duizenden van deze dingen in plaats van één heel duur single point of failure mobiele robot zoals de pathfinder op mars

[wildhagen]

Overigens denk ik dat het wel degelijk de bedoeling is om vanuit een moederschip een interessant object de bezaaien met duizenden van deze dingen

Maar hoe doet men dat dan met atmosferische wrijving? Bij zulke marginale gewichten en afmetingen lijkt er me gewoon geen ruimte voor een hitteschild.

En de atmosfeer van Mars mag dan wel dun zijn, er is een atmosfeer, dus ook atmosferische wrijving.

De atmosfeer van Venus is nog dikker (en nog veel heter), Mercurius zal sowieso te heet zijn voor deze dingen, en de overige planeten zijn gasreuzen.

Blijven alleen de manen over, en sommige manen hebben ook weer een atmosfeer (Titan, Io, Ganymede, Europa etc)...

Vraag ik me af hoe ze dat willen overwinnen zonder een landing vehicle.

[mad_max234]

Je hebt een atmosfeer nodig om wrijving te creëren, in vacuüm kan je geen wrijving krijgen. Manen in ons zonnestelsel hebben (meestal?) amper of geen atmosfeer.

Edit
Titan is een uitzondering volgens mijn, enige maan in ons zonnestelsel met dikke atmosfeer.
Europa heeft een hele ijle atmosfeer.
Lo heeft ook een hele dunne atmosfeer.

[Reactie gewijzigd door mad_max234 op 29 juli 2024 11:22]

[wildhagen]

Een aantal manen, waaronder de genoemde hebben wel degelijk een atmosfeer, hoe ijl en onontwikkelt die ook moge zijn, dat levert dus wrijving op.

En het zijn juist de genoemde manen (met dus een atmosfeer) die, om uiteenlopende redenen, zo interessant zijn om te bezoeken. Een van de grootste redenen is de aanwezigheid van water, zoals op Europa of de maan Miranda (die heeft dan weer geen atmosfeer). Of omdat ze zeer bijzondere andere eigenschappen bezitten (zoals Io, Ganymede, Titan).

Juist dat maakt die manen dus interessant voor verder onderzoek met deze Sprites, als je ze tenminste heelhuids op die manen zou kunnen krijgen.

[Reactie gewijzigd door wildhagen op 29 juli 2024 11:22]

[mad_max234]

Met een hele dunnen atmosfeer zal je nooit genoeg wrijving krijgen om te verbranden. Bijvoorbeeld Titan slaan ze misschien gewoon over omdat we er allang meerdere keren zijn geweest met geavanceerdere sats/probes. Vanaf 1979 sturen we al sats en probes naar titan. Wellicht is het dus helemaal niet interessant om dit soort kleine probes te sturen naar de bekende manen, maat juist naar al die andere plekken waar we niet al tig keer zijn geweest en we dus nog niks over weten.

Ah ja water, water is helemaal niet zo interessant, komt op veel plekken voor in ons eigen zonnestelsel, is helemaal niet zo zeldzaam . Zelfs ons eigen maan heeft water, mars, Europa, Titan hebben allemaal water, zullen vast en zeker nog veel meer manen en planeten water bevatten.

[Reactie gewijzigd door mad_max234 op 29 juli 2024 11:22]

[vgroenewold]

Natuurlijk is dat wel interessant, anders zou men ook niets meer naar Mars sturen, want daar hebben we pas echt veel probes naartoe gestuurd. Er valt altijd wat te leren en het blijft de moeite waard omdat we nog maar het tipje van de sluier hebben gelicht.

[invmat]

Als ze fatsoenlijk werken denk ik dat dit wel eens heel handig kan zijn:
-Makkelijk te fabriceren
-Goedkoop
-Geschikt voor massaproductie
-Effiecienter dan mensen de ruimte in te sturen (veiliger, geen raketten, etc.)
-Kan de ontwikkeling van ruimtewetenschap aanzienlijk bevorderen door verzamelen van gegevens op veel plaatsen.

[wildhagen]

-Effiecienter dan mensen de ruimte in te sturen (veiliger, geen raketten, etc.)

Geen raketten? Voor deze Sprites heb je ook raketten nodig lijkt me, hoe krijg je ze anders in de ruimte of op hun plek? Je zal ze toch die kant op moeten lanceren

Verder kan het inderdaad zeker bruikbaar zijn door hun lage kostprijs. Hopelijk worden er dan eens échte stappen gezet op het gebied van (kennis van) de ruimtevaart.

[Herko_ter_Horst]

Geen raketten zou best eens kunnen: deze chips kunnen waarschijnlijk een stuk beter tegen hoge G-krachten dan een astronaut. Je zou ze dus de ruimte in kunnen schieten.

[Pozo]

In het overgrote deel van de raketten zitten ook geen astronauten m'n beste, dus dat maakt niet zoveel uit Zou verder wel moeten kunnen, maar ik denk niet dat het veel energie efficiënter wordt.

[invmat]

Oke, klopt

maar iig een stuk kleiner dan dat het bij mensen zou zijn.

[Verwijderd]

gebruik een confetti canon op formaat ..

[alopex]

Dit is weer een voorbeeld van top micro-elecktronica die zeer handig kan zijn voor onderzoek van de ruimte. Ik weet dat er nog een lange weg te gaan is maar een paar jaar geleden praatten ze bv. over de gezondheid van elke appel in een boomgaard dmv kleine chips en dit is denk ik zo'n een stap naar zo'n concept.

Het in 3D-beeld brengen van hemellichamen/omstandigheden lijkt mij ten zeerste interessant omdat je het dan van alle kanten kan bekijken en analyseren.

[grol4]

Maar 3D? Lijkt me niet, beter analyseren ze tegelijk ook een hele lading andere dingen dan slechts lxbxd...

[Verwijderd]

Ze hebben precies wel nog niet nagedacht over de sturing van zo'n chip. Ik zie namelijk geen enkel onderdeel die er voor zou kunnen zorgen dat je de chip in een andere baan kan sturen. Zonder deze mogelijkheid moeten ze elke individuele chip al direct in een goede baan sturen. Of ze moeten er gewoon een hele hoop ergens naartoe richting en hopen dat er toch voldoende in de buurt van het doel komen.

[wildhagen]

Als je weer een hele raket eraan moet bouwen word én de omvang groter, én het gewicht, én de inrichting word complexer omdat je weer diverse aansturingslogica voor de motor moet inbouwen, inclusief sensors die de baan meten. Om het over brandstof nog maar niet te hebben.

Juist omdat deze massaal geproduceerd kan worden lijkt het me gezien bovenstaande gewoonweg een stuk goedkoper om er 5000 ofzo te lanceren. Jammer als er dan een paar honderd niet in de goede baan komen.