Onderzoekers van een Amerikaans bedrijf hebben een methode ontwikkeld waarmee ultracondensators kunnen worden geproduceerd. De ladingdragers zouden een hogere capaciteit kunnen krijgen dan de nu verkrijgbare exemplaren.
Ultracondensators beloven in de nabije toekomst een alternatief te vormen voor accu's. Vooral hun korte laadtijd en vermogen om de opgeslagen lading snel vrij te geven maakt hen onder meer geschikt als accu voor elektrische auto's. De hoeveelheid lading die kan worden opgeslagen is echter laag vergeleken met conventionele lithium-ion-accu's. Met een vergelijkbaar volume zouden commercieel verkrijgbare ultracondensators slechts vijf procent van een normale acculading kunnen leveren.
Onderzoekers van het bedrijf Nanotek Instruments hebben echter elektrodes ontwikkeld die de energiedichtheid van ultracondensators zouden kunnen vervijfvoudigen. De elektrodes worden van grafeen gemaakt, waardoor hun oppervlak drastisch kan worden vergroot. In theorie zouden de elektrodes die het bedrijf ontwikkelde 85,6 wattuur per kilogram kunnen opslaan, maar in de praktijk zou dat ongeveer 28 wattuur bedragen. Ter vergelijking: nu verkrijgbare ultracondensators kunnen ongeveer 5 tot 10 wattuur leveren, terwijl nikkel-metaalhydride- en lithium-ion-accu's respectievelijk 40 tot 100 en meer dan 120 wattuur per kilo kunnen opslaan.
Reguliere accu's zouden echter in de regel slechts 20 tot 50 procent van hun capaciteit benutten, waardoor een ultracondensator met een energiecapaciteit van 20 procent van een accu daar opeens mee kan concurreren. De korte laadtijden en hun langere levensduur zouden bovendien de positie van ultracondensators verbeteren. De onderzoekers werken aan manieren om de elektrodes verder te verbeteren. De huidige prototypes verliezen na 500 cycli ongeveer tien procent van hun laadcapaciteit. Toekomstige versies van elektrodes moeten dat beter doen.