Buma en Beatport stappen in pan-Europese muzieklicenties

Met de samenwerking met Beatport, onlineshop voor danceproducties, is de Buma/Stemra begonnen met het over de grens aanbieden van muzieklicenties. Het initiatief vloeit voort uit nieuwe EU-regelgeving.

Vorige week kondigde de Europese Unie nieuwe regels aan die een eind maken aan de noodzaak om in iedere EU-lidstaat overeenkomsten te sluiten met rechteninningsorganisaties. De bedoeling daarvan is het bevorderen van het shoppen naar muziek over de grenzen van de lidstaten heen. Beatport heeft hierop gereageerd met het besluit om via de Nederlandse inningsorganisatie Buma/Stemra de Europese verkooprechten voor zijn catalogus te gaan regelen, aldus de auteursrechtenorganisatie.

Het Amerikaanse Beatport stelt dat de Nederlandse inningsorganisatie het beste in blijkt te spelen op de eisen die de internationalisering aan de muziekmarkt stelt, en het betalingssysteem voor auteursrechten sterk weet te vereenvoudigen. Ook de leidende rol van Nederlandse dj's en danceproducers zou overigens op de achtergrond hebben meegespeeld.

De Buma/Stemra liet zich bij het bekendworden van de nieuwe regelgeving kritisch uit: het vreest voor oneerlijke concurrentie van muziekinningsorganisaties die de rechten van de grote muzieklabels in beheer hebben, en heeft dan ook tegen Celas - de inner voor EMI - een antitrustklacht ingediend. In het persbericht over de Beatport-deal is de auteursrechtenorganisatie echter positief en wijst vooral op het feit dat bij het geld dat rechthebbenden ontvangen, de tarieven die door nationale inningsorganisaties zijn bepaald, maatgevend zijn. Er wordt dus geconcurreerd op kosten en diensten en niet op tarieven, en daar is de Buma/Stemra blij mee. Concurrentie tussen verschillende auteursrechtorganisaties is volgens de organisatie noodzakelijk, maar tegelijkertijd vreest de Buma/Stemra dus blijkbaar dat het niet goed zal kunnen wedijveren met de organisaties die de grote muzieklabels gaan bedienen.

Reacties (15)

[Butchi]

Misschien niet helemaal relevant maar toch maar de volgende opmerkingen:
Ik snap niet dat veel bedrijven/winkels/warenhuizen/cafe's e.d. niet tegen artiesten/rechthebbende zeggen: Ik zal gratis jullie muziek draaien en daarbij regelmatig jullie naam noemen of op een LCD scherm vermelden (U hoort nu muziek van...) als reklame voor jullie produkties. Dit heeft het voordeel dat het gratis is voor het bedrijf (exclusief investering voor systeem) en de artiest gratis reklame krijgt.
Of zit hier een adder onder het gras die dit verbied (b.v. ter bescherming van de bonzen van Stemra, Sena e.d.)

[josh-hill]

Het ontgaat mij nog steeds wat de noodzaak is van deze constructie.

Een online platenzaak heeft een contract met elk label waarvan ze muziek verkopen. Het label ontvangt hierbij een bepaald deel van de opbrengst. Het label heeft weer een contract met zijn artiesten en betaalt deze. Iedereen krijgt zo zijn deel van de opbrengst, dus je zou zeggen, klaar!

Maar om een of andere reden moet de platenzaak dus ook nog geld overdragen aan een derde die in feite helemaal geen partij is en zich helemaal suf moet rekenen om te bepalen welke artiest hoeveel ontvangt (om nog maar te zwijgen van het deel dat aan de administratieve strijkstok blijft hangen).

Zo ook als je zelf een digitaal label begint. Wil je je eigen muziek online verkopen dan moet je deze organisaties daarvoor betalen. Hoezo? Je bent immers zelf de artiest. Zo gebeurt er het tegenovergestelde van waar deze organisaties voor staan: je ontvangt minder inkomsten.

[Niemand_Anders]

Buma/stemra int geen geld bij verkopende partijen. Buma/stemra int juist (overigens samen met Sena) geld bij bedrijven welke muziek niet in de prive sfeer re-distributeren. Waaronder radio stations en roadshows.

Om te begrijpen wat buma/stemra bedoelde met concurrentie met online platenzaken moet je eerst begrijpen hoe nu overal ter wereld de rechten worden geint. Vrijwel elk land heeft een officiele organisatie welke voor dat voor alle (ook internationale) artiesten geld int. Buma heeft met de andere ining maatschappijen contracten. Neem een Jan Smit welke enkele Duitstalige nummers heeft en dus ook platen zal verkopen. De duitse inningsmaatschappij haalt voor Buma het geld op in Duitsland. Als Heino weer gaat zingen doet Buma dat in Nederland voor de Duitse instelling.

Dat heeft als voordeel dat de overhead kosten laag zijn, immers Buma hoeft nu niet meer in het buitenland achter zijn geld aan. Nu besluit een een of andere tut hola op basis van waarschijnlijk een zeer goede lobby dat dit in Europa moet veranderen. Let wel, in de rest van de wereld veranderd het systeem niet. Er kunnen nu inderdaad meer organisaties komen welke het geld mogen innen (net zoals dat bij het OV aanbestedingen er meer bieders zou kunnen meedoen). De europese maatschappijen moeten nu wel actief achter hun geld aangaan omdat de Spaanse organisatie in Spanje dat niet meer voor Buma mag doen. Buma moet dus nu regelingen gaan treffen met o.a. alle Europese radio stations. Oftewel ze moeten meer moeite doen voor hun geld. Meer moeite betekend dus hogere kosten.

Celas is van EMI en platenmaatschappijen hebben vaak al contracten met radio stations om hun platen gedraaid te krijgen (naast het werk van de pluggers) en zij mogen nu ook de rechten gaan innen. Een BOL of Free Record Shop hoeft dus geen rechten aan Buma/Stemra te betalen.

Gekochte muziek wordt namelijk altijd met een beperking gekocht. Namelijk dat het alleen in de privesfeer ten gehore gebracht mag worden. Op het moment dat de buurt winkel een 'openbaar' feestje bouwt en daarbij muziek gebruikt, moet op dat moment de naburige rechten afdragen. Sena int deze rechten bij bedrijven welke geld verdienen door het ten gehore brengen van muziek zoals een kledingzaak of een discotheek.

Hoeveel afgedragen moet worden is wettelijk nationaal geregeld. Daar bovenop komen de inningskosten. Die zij door de EU vrij gemaakt (geen minimum, maar ook geen maximum). Een Celas zou theoretisch een euro per gedraaid nummer mogen gaan innen. En zolang de rechthebbenden hun geld krijgen, zullen zij niet klagen.

Marktwerking in een gesloten markt werkt niet. Recent wel eens een bezoekje aan het forum van Tros Radar gemaakt? Daar kun je haarfijn aanschouwen hoe marktwerking in de praktijk uitpakt..

Wat betreft dat laatste stukje. Jij als onafhankelijke artiest (anders maakt de platenmaatschappij de keuze voor jouw) mag ook besluiten zelf achter je geld aan te gaan. In de EU dan, want in de rest van de wereld is dit nog steeds allemaal nationaal geregeld.

[Verwijderd]

Je vergeet het onderscheid tussen muziekauteurs en artiesten te maken. Aan een geluidsopnamen werken 5 partijen mee. De componist, de tekstdichter, de muziekuitgever, de artiest en de producent.

Een online platenzaak moet feitelijk van elk van die vijf partijen toestemming hebben om de track aan te bieden. De componist, tekstdichter en muziekuitgever worden vertegenwoordigd door Buma/Stemra. De artiest en de producent door de platenmaatschappij. De online platenzaak heeft dan dus met twee partijen te maken en betaalt aan twee partijen. Buma/Stemra heeft een vast tarief voor openbaarmaking (staat op hun site) en verdeelt de inkomende gelden, met de platenmaatschappij moet onderhandeld worden over de vergoeding. De platenmaatschappij betaalt door aan de artiest conform het artiestencontract.

Als je zelf een digitaal label begint en je eigen muziek wilt verkopen moet je inderdaad Buma/Stemra betalen voor het gebruik van het werk van de componist, tekstdichter en uitgever. Als je dat zelf bent en bent aangesloten bij Buma/Stemra, geldt dat ook. Maar als je niet bent aangesloten bent bij Buma/Stemra heb je je exploitatie niet overgedragen en heb je er weer niks mee te maken.

[josh-hill]

Ok, helder. Ik begrijp dat het model gebaseerd is op een klassieke situatie. Imho wordt het hele verhaal nogal krom wanneer deze wordt toegepast op de situatie die ik bedoel.

In de underground dance scene waar ik in zit is er sprake van alleen maar hele kleine underground platenlabels die muziek uitbrengen voor artiesten. Hierbij maken ze gebruik van distributeurs voor het verspreiden van hun vinyl en/of (wat tegenwoordig steeds meer gebeurt) verkopen ze de muziek op mp3/flac/wav via online muziekwinkels als Beatport.

Bij gebrek aan songteksten valt de tekstdichter weg uit het verhaal. Tevens zijn de componist, artiest en producent hier een en dezelfde persoon. In feite zijn er hier dus maar 2 partijen: de artiest en het label (tenzij gebruik is gemaakt van een distributeur). Indien het om een puur digitaal label gaat heb je dus enkel de artiest en het label.

[ornitoloog]

Dit brengt naar alle waarschijnlijkheid meer geld bij de rechthebbende artiest ipv de platenmaatschappij, dat is in ieder geval iets. Verder schieten we er weinig mee op. Maar ja, de buma is er dan ook niet voor de consument.

[Verwijderd]

platenmaatschappijen krijgen nooit iets van Buma/Stemra. Ze zijn immers geen auteur.

[Verwijderd]

Het gaat niet om de auteur, maar om de rechthebbende, en dat zijn platenmaatschappijen over het algemeen wel degelijk.

[Verwijderd]

Platenmaatschappijen zijn inderdaad rechthebbenden. Maar hun rechten worden niet behartigd door Buma/Stemra. Bij Buma/Stemra zijn auteurs aangesloten. Platenmaatschappijen maken gebruik van het werk van auteurs en betalen dus aan Stemra.

[Butchi]

Betekent dit dat 'voorheen' alleen Nederlandse artiesten/platenmaatschappijen geld kregen van de Buma en dus van de consument en dat dus de buitenlandse artiest gratis waren?
Als dit zo is zullen de consumenten dadelijk wel meer moeten betalen omdat er ook geld naar de buitenlandse artiesten moet.
Lang leven de vooruitgang.

[Klaus_1250]

Nee. Het betekende dat er voor buitenlanse artiesten gelden werden afgedragen aan de voor hun nationale inningsorganisatie.

[Neman]

Vorige week kondigde de Europese Unie nieuwe regels aan die een eind maken aan de noodzaak om in iedere EU-lidstaat overeenkomsten te sluiten met rechteninningsorganisaties. De bedoeling daarvan is het bevorderen van het shoppen naar muziek over de grenzen van de lidstaten heen.

Dit heeft vermoedelijk tot gevolg dat het eindelijk mogelijk wordt om alle releases vanuit NL aan te schaffen op Beatport. In het verleden verscheen nogal eens een melding dat het niet mogelijk was een bepaalde track aan te schaffen wegens licenties die niet geldig waren in ons land. Vervelend als je wel legaal wilt downloaden, maar niet de mogelijkheid krijgt.

[Verwijderd]

Goeie zaak. Misschien is dit de eerste stap om het makkelijker te maken voor buitenlandse (lees: Amerikaanse) aanbieders (lees: Amazon's MP3 winkel en Xbox Video Marketplace/Zune Store) om hun spullen in Europa aan te bieden. In een klap zaken doen met 'Europa' is een stuk makkelijker dan in ieder landje in Europa rechthebbenden op te sporen.

[n4m3l355]

De Buma/Stemra liet zich bij het bekendworden van de nieuwe regelgeving kritisch uit: het vreest voor oneerlijke concurrentie van muziekinningsorganisaties die de rechten van de grote muzieklabels in beheer hebben, en heeft dan ook tegen Celas - de inner voor EMI - een antitrustklacht ingediend.
Kan aan mij liggen maar mij komt het eerder over dat Buma bang is dat ze geen concurrentie kunnen bieden tegen grote organisaties zoals RIAA en uit angst zich daarom 'kritisch' uitlaat. Voor mij rest dan ook de vraag waarom zijn deze organisaties an sich niet overkoepelend? Waarom worden overal kleine organisaties opgezet terwijl de muziek producenten globaal opereren?