Alleen programmeurs zullen mogelijk de xmltagging zien en die vinden vast
{1}<w:bgcolor> prettiger dan {2}<WordprocessingML:BackgroundColor>
Hier ga je samen met Microsoft de mist in.
Volgens de XML spec. op basis van SGML (ISO 8879) is het de bedoeling dat mensen makkelijk kunnen lezen wat er bedoeld wordt; de XML moet 'human readable zijn'. In de praktijk betekent dat dat je geen klinkers weglaat.
Voor de standaarden waarvan gezegd wordt "doe het als applicatie X", maar waar niet in de 6000+ pagina's staat hoe dat moet, het volgende:
autoSpaceLikeWord95, footnoteLayoutLikeWW8, mwSmallCaps, shapeLayoutLikeWW8, suppressTopSpacingWP, truncateFontHeightsLikeWP6, uiCompat97To2003, useWord2002TableStyleRules, useWord97LineBreakRules, wpJustification.
Ook al zijn deze elementen optioneel, backwards compability door software die niet door MS is gemaakt wordt niet bereikt door naar het gedrag van deze (binaire) applicaties te verwijzen, maar niet te zeggen hoe dat dan is, zodat reverse engineering nodig is dit te achterhalen. Reverse engineering is echter volgens de EULA's van desbetreffende software verboden, en dus is het effectief onmogelijk bovenstaand gedrag na te bootsen.
Verder verwijst MS op de koop toe naar RTF, MHTML, 'earlier versions of WordProcessingML', en Bitmap, EMF en WMF. Hiervoor geld hetzelfde: op eentje na proprietary formaten van MS; nergens in de nieuwe standaard is een verwijzing te vinden hoe deze opgebouwd zijn.
Samen met het slordige gebruik van hoofdletters en kleine letters door elkaar, vindt ik dat zeker genoeg argumenten om het een baggerstandaard te noemen.
Het is zeer dom van Microsoft (en voor on-achterdochtige mensen onbegrijpbaar) niet voort te bouwen op / aan te vullen bij ISO 26300 dmv. haar lidmaatschap in OASIS.
Dit scheelt ze (en de consument) geldt, moeite, twee incompatibele standaarden over hetzelfde onderwerp, verwarring bij gebruikers, en hierdoor zou MS Office ook compatibel worden met het Chinese UOF (Bestandsformaat met nadruk op bruikbaarheid voor Aziatische talen, wordt onderdeel van ODF).
De enige reden die Microsoft kan hebben om geld over de balk te smijten om een brakke implementatie van een bestaande ISO standaard te willen laten ISO-stempelen en haar eigen klanten te verwarren, en één enkele standaard te onthouden, is dat men concurrentie wil belemmeren, oa. door ervoor te zorgen dat OOXML wél, en ODF niet compatibel is met oude binaire MS-Office / WP documenten.
Zo simpel is het: Bij ODF bekvechten de partijen over hoe de implementatie moet, wat aangeeft dat er concurrentie mogelijk is. Bij OpenXML echter, staat alles vast, en bestaande partijen lopen effectief 6000 pagina's achter op MS-Office2003 bij het implementeren van OOXML (nog afgezien van het feit dat men bepaalde binaire delen van formaten moet 'emuleren'); concurrentievervalsing dus, en een belemmering voor een vrije marktwerking.
Dan heb ik liever (en iedereen die voor een vrije marktwerking is met mij) dat er gebekvecht wordt over hoe het nou moet, wat al aangeeft dat OpenOffice niet de referentie is. Voor OOXML zal MS-Office echter effectief de referentie zijn.