WD introduceert zijn eerste 32TB-hdd op basis van smr en 26TB-hdd met cmr

Western Digital komt met verschillende nieuwe Ultrastar-harddisks, primair voor gebruik in datacenters. Daaronder valt bijvoorbeeld een 32TB-hdd, die gebruikmaakt van smr. De hdd-fabrikant toont ook een cmr-schijf van 26TB.

De Ultrastar DC HC690 is de eerste hdd van Western Digital die beschikt over 32TB opslagcapaciteit. De hdd maakt daarvoor gebruik van shingled magnetic recording in combinatie met WD's ePMR-techniek, die de fabrikant sinds 2020 gebruikt om de capaciteit van zijn hdd's te vergroten. De drive maakt ook weer gebruik van OptiNAND. Dat is flashgeheugen dat gebruikt wordt voor de opslag van metadata, wat de betrouwbaarheid en datadichtheid van de hdd moet verbeteren.

WD Ultrastar DC HC690 32TB
Bron: Western Digital

De DC HC690 beschikt over elf schijven, schrijft Western Digital in een persbericht. De voorgaande HC680 had tien van dergelijke platters en had 28TB aan opslagcapaciteit. Hoewel de nieuwe HC690 dus een hogere opslagcapaciteit heeft, liggen de prestaties op papier wel iets lager dan bij zijn voorganger. De nieuwe schijf haalt volgens de fabrikant sequentiële snelheden van 257MB/s, waar die bij de HC680 op 265MB/s lagen.

WD positioneert de nieuwe hdd's voornamelijk voor gebruik in datacenters, waarbij het ook het opslaan van AI-data noemt. De drives gebruiken volgens de fabrikant 5,5W tijdens het idlen. Het is overigens niet de eerste hdd met een opslagcapaciteit van 32TB. Seagate levert sinds begin dit jaar al een schijf met diezelfde opslagcapaciteit op basis van zijn hamr-techniek. Ook die hdd is bedoeld voor gebruik in datacenters.

Western Digital kondigde ook zijn Ultrastar DC HC590 aan. Deze hdd heeft een opslagcapaciteit van 26TB en maakt gebruik van traditionelere conventional magnetic recording, ook wel cmr. Met deze techniek is het lastiger om hogere opslagcapaciteiten te bereiken dan met smr, hoewel de prestaties wél beter zijn, zeker bij willekeurige lees- en schrijfacties. Deze cmr-drive haalt op papier sequentiële snelheden van 288MB/s.

De fabrikant komt daarnaast met een WD Gold-variant van deze 26TB-schijf. Die is bedoeld voor systeembouwers en andere oem's, maar moet ook los beschikbaar komen. Op de website van de fabrikant is die 26TB-hdd leverbaar voor 782 euro.

Door Daan van Monsjou

Nieuwsredacteur

16-10-2024 • 11:08

76

Reacties (76)

76
76
36
0
0
35
Wijzig sortering
Durft iemand dat hier persoonlijk aan dan om SMR te gebruiken in combinatie van een dusdanige hoeveelheid opslagruimte? Heeft die techniek zichzelf ondertussen al als stabiel bewezen?

En als de consensus hier is dat we het persoonlijk niet willen (als), waarom dan wel in datacenters?
Draai hier al 5 jaar SMR 5TB 2,5" schijfjes in een synology (J-series) en dat werkt prima. Rete-fucking-traag, maar stabiel. Doet dienst als netwerkschijf en backup locatie dus veel lees en schrijfacties.

Het was (vooral toentertijd) een enorme gok, maar moet zeggen dat het prima werkt voor slow storage. :)
Maar 5TB hoeft niet in SMR vorm te komen. Weet je zeker dat het SMR HDDs zijn? Ik herinner mij nog dat er onder een bepaalde opslagcapaciteit gewoon voor CMR gekozen werd (zeker bij WD).
Het gaat om 2.5" schijven. Dus SMR, want anders is niet verkrijgbaar in die grootte.

Ik heb ze ook al jaren, en ze doen het perfect voor statische data (veel foto's, video's en backups).
Snapraid zorgt voor de detectie van eventuele bitrot en andere problemen met deze schijven.
Aangezien je ook snapraid gebruiker bent, je parity staat ook op smr schijven?

Hoe snel gaat een sync bij jou ongeveer als je aanzienlijk aantal Data hebt toegevoegd?
Yep. Parity is ook zo’n smr schijf.
  • De initiele sync met ca 7TB aan data duurde ruim 7 uur.
  • De dagelijkse syncs zijn in de regel 1-2 minuten met ca 10-50GB aan gewijzigde data.
Volgens SnapRaid zit de meeste wachttijd bij de data schijven, niet bij de parity schijf.

Doe ik de sync vaker, dan is het altijd minder dan 1 minuut. De parity schijf draait dus maar een paar minuten per dag, en is de rest van de tijd lekker aan het slapen.
Te snel gelezen, je hebt gelijk, 2.5" maar mijn hoofd las 3.5".

Okee, dus meerdere positieve ervaringen met statische/archival storage.
2.5" schijven hebben max 3TB in CMR vorm.
Dank, ik zag mijn leesfout.
Bij mij gingen 2,5" WD 4TB's zeer snel stuk in een Qnap.
Ik heb ook slechte ervaring met SMR drives in een NAS opstelling, zelfs als het voor nachtelijke backups was. De drives waren niet defect maar de schrijfsnelheid liep hard terug naar 20MB/s max.
Ik was benieuwd dus heb het even getest met DD

write (1.1 GB) copied, 11.8092 s, 90.9 MB/s
read (1.1 GB) copied, 11.6326 s, 92.3 MB/s

Dit is een Synology SHR volume met 2 schijven.

[Reactie gewijzigd door chaoscontrol op 16 oktober 2024 12:50]

SMR schijven hebben geen problemen met schrijven op lege delen, maar wel met overschrijven op reeds beschreven delen waar niet alles van gewist mag worden. Dit heb je niet in handen, maar treed wel regelmatig op bij bv. backups als de storage meer dan 80% gevuld is.
Oh dat kan wel kloppen, ik heb maar 2 van de 5TB in gebruik.
Ah dat zou verklaren waarom de prestaties van mijn externe 5tb schijf van WD om te janken zijn. Heb 3 dagen moeten defraggen om het weer bruikbaar te krijgen.
Persoonlijk zou ik SMR uitsluitend kiezen voor archivering op een WORM opslagsysteem. Toepassingen waarbij je bijvoorbeeld eens per maand oude projecten naar het archief verplaatst waarna je daar uitsluitend nog leesacties hebt en bestanden niet meer veranderen. Dat is voor zover ik heb begrepen waarvoor SMR-schijven bedacht zijn. Voor al het andere kies ik CMR.
Hoe zou ik kunnen zien wat voor schijf ik heb?
Op de website van WD kun je aan de hand van het modelnummer nagaan of je schijf CMR of SMR is.
Sequential read/write is ook nog wel redelijk te doen met smr disks... maar op random IO zijn ze nog veel erger dan CMR disks
De drives waren niet defect maar de schrijfsnelheid liep hard terug naar 20MB/s max.
Met die snelheid zijn ze onbruikbaar (tenzij je (erg) weinig data hebt), en eigenlijk kan je ze dan wel defect noemen.
Als je auto nog maar 20 km/h kan i.p.v. 200 km/h, noem je hem ook defect ;).
Voor mij waren ze inderdaad onbruikbaar met dat limiet, backups duurde bijna een hele dag in plaats van een paar uur. Technisch zijn ze niet defect maar de fabrikant verschanst zich dan wel achter de weinig bekende techniek die hiervoor zorgt.
Zijn die dingen alleen traag in de schrijf acties of ook in de lees acties? Anders zou het prima kunnen fungeren als long term storage.
Alleen bij schrijven. Doordat de afstand tussen de sporen (geen officiële term) er klein is moet je meerdere gegevens in een keer schrijven, anders gaat het fout. Lezen kan precieser.
De afstand tussen tracks is zelfs negatief. Ze overlappen (shingled, dakpan).
Ze zijn enkel traag als je gegevens overschrijft. De eerste keer dat je de schrijf beschrijft is deze nog lekker vlot (voor een harde schijf tenminste) en het lezen gaat ook op normale snelheid.

SMR schijven zijn daarom inderdaad vooral geschikt als archief-schijven, waar je 1 keer data naartoe schrijft en daarna enkel gebruikt om uit te lezen.
Heb dat zelf ook gedaan met Seagate schijven 2.5". Nooit meer wat een drama was dat zeg.
SMR lijkt mij heel geschikt voor grote data die 'eigenlijk' Niet meer bewerkt hoeft te worden. Semi-read-only doel als het ware. En Dan afentoe toch wat overschrijven is op de koop toe nemen.
Inderdaad.
Met additionele trucen, zoals CoW (Copy-on-write) en append-only kan je voorkomen dat je oude data moet herschrijven en schrijf je de data weg op een nieuwe locatie op de disk.
Dan kan je host-managed SMR zelf besluiten ergens in de toekomst de ongebruikte diskblokken weer te wissen en te hergebruiken zodra een compleet blok gewist kan worden.
SMR is ideaal voor WORM opslag en archivering. In alle andere gevalen is CMR wat mij betreft echt de enige keuze.
Niet voor consumenten.
Wel in datacenters voor archiving in de vorm van host-managed SMR.
Waarschijnlijk gebruikt Amazon dit ergens in hun Glacier storage. (mijn vermoeden) en dat in combinatie met offline tape storage devices (vandaar de lange retrieval times voor Glacier)
Tape is bij uitstek geschikt voor vormen van archivering waarbij het geen probleem is dat het opvragen van de data tot pakweg een uur in beslag neemt.
Als je het gebruikt als een WORM media (Write Once, Read Many) zoals ook backup tapes, is er met SMR geen probleem. Het is zodra je stukken data gaat overschrijven, dat het compleet instort. Voor datacenters is dit handig want die kunnen arrays instellen om hier rekening mee te houden. Bijvoorbeeld 30 klanten uploaden 1TB aan data, worden op zo'n drive gekopieerd (natuurlijk met duplicate drives), hup volgende schijf activeren. Is een drive gedeeltelijk ongebruikt: kopieer het samen met de restjes van andere drives naar een nieuwe drive en doe een wipe.
AFAIK is het grote probleem van smr niet betrouwbaarheid, maar dat, als je dingen wilt is overschrijven, je ook de naastgelegen track overschrijft. Je moet de data in die track dus ook overschrijven, totdat je lege sectoren onbedoeld overschrijft.

Je moet als het ware continu deze schijf defragmenteren als je dingen overschrijft, maar dan juist bestanden verplaatsen om net genoeg tussen ruimte te hebben.

Als je bestanden niet continu moet herschrijven maar juist voor langere tijd (grote) bestanden moet bewaren, zoals bijvoorbeeld video bestanden opslaan en kunnen lezen, dan heeft smr eigenlijk geen nadelen.

Ik denk dat deze schijven erg in trek zullen zijn juist in datacenters, aangezien ze perfect zijn voor de lagere tiers in tiered storage (in het kort, een opslag techniek waarbij je automatisch bestanden die vaak gelezen/geschreven worden opslaat in snelle opslag, en bestanden die bijna niet actief zijn maar wel bewaard en toegankelijk moeten zijn opslaat in langzamere opslag.)
Whoa, mijn hele NAS (5 x 10 TB in RAID 6) zou dan op 1 disk passen. :D

[Reactie gewijzigd door hooibergje op 16 oktober 2024 11:14]

Alleen jouw hele NAS heeft met één defecte drive een resilver tijd van pak hem beet 11 uur met een snelheid van 250MB/sec (in de praktijk langer want overhead, cpu, etc...), dit ding zal TENMINSTE 3x langer er over doen. Een resilver tijdspanne van langer dan een etmaal waarin een array feitelijk down is, én at risk is. Zeker als schijven uit een zelfde batch komen, is het risico met zelfs raid6 op permanente dataloss té groot. Sterker nog: door de resilver zal de load langdurig dusdanig hoog zijn dat de failure kans verergert is.

Zulke grote schijven zal ik niet snel in RAID plaatsen.
Raid 6 is +2 parity, de kans dat er een 2e schijf faalt is marginaal klein, een 3e astronomisch klein.
Natuurlijk zit je hem wel een dag te knijpen (i know), maar hoe mission critical moet je (thuis) data niet zijn om meer parity schijven toe te voegen. Zeker als de echt onmisbare data (meestal slechts een fractie) ook in die cloud staat.
RAID is geen backup, dus RAID-5 is nog steeds prima. RAID gaat om beschikbaarheid. Een dubbele disk failure is niet zo waarschijnlijk dat je beschikbaarheid er zwaar onder te lijden heeft, en betekent simpelweg dat je een restore hebt in plaats van een rebuild.
De disks komen waarschijnlijk uit dezelfde batch. ZIjn in 1 keer bij dezelfde winkel gekocht.
Het zijn wel Enterprise disks. WD Gold, die een relatief kleine faalkans hebben.

Het is toch altijd een afweging omdat het in principe altijd stuk kan. Met eindeloos geld er tegenaan smijten is het risico steeds verder te minimaliseren, en op een gegeven moment is er een balans.

Mijn echt belangrijke data staat in ieder geval op echte backup, zelfs in een ander land :D .
Woah dan ben je gelijk van je redundancy af :p
Kan ik er twee los van elkaar zetten. Is het meteen een volwaardige backup, ipv the schijnbackup van RAID IS NOT BACKUP! RAID IS NOT BACKUP! RAID IS NOT BACKUP! :Y)
WD is toch die fabrikant van die My Passport SSD’s die na een jaar kapot gingen door een designfout, en waarvoor ze geen vervanging wilden geven? Ik snap niet dat ze nog serieus genomen worden.
Een SSD != HDD. Je vergelijkt niet eens appels met peren, maar 2 totaal verschillende dingen (afgezien van misschien de SATA stekker).

Kortom: je rectie is een beetje kort door de bocht. Al zou je het over een MyPassport HDD hebben, is n=1 (voor gebruiker of model) niet perse representatief voor de rest. WD heeft een brede range van producten en de datacenter producten kun je m.i. niet echt vergelijken met consumenten passport dingen.
Wat het product ook is, er zit toch echt hetzelfde beleidsteam achter. WD = WD.
Ja duh. Alle Ford's zijn slecht als er 1 model exemplaar onder de maat presteert. Kom, graag iets meer kwaliteit in een reactie.

Ik weet ook wel dat bijv Seagate series heeft gehad die minder waren (Blackblaze is een bron), maar nogmaals: een ssd is geen hdd. Dat er 1 label op staat (WD) wil zelfs nog niet eens zeggen dat het uit 1 fabriek komt. Diverse fabrikanten willen nog weleens onderdelen van verschillende leveranciers halen, waardoor zelfs met hetzelfde type nummer niet hetzelfde product is.

In het voorbeeld van Seagate: het maakte daar uit of de (ik dacht 3 of 4 TB) modellen uit Japan of China kwamen (of nog ergens anders vandaan, dat weet ik niet meer). Iig ene locatie ik, andere niet. En alleen te achterhalen op basis van serienummer.

[Reactie gewijzigd door kdekker op 16 oktober 2024 18:16]

Herlees even mijn reactie. Ik richt mijn pijl niet op de gemiddelde kwaliteit van WD producten, maar over het beleid van WD als er iets mis blijkt te zijn met het product. Die vind ik onprofessioneel en is duidelijk anti-consument. Zo'n bedrijf wil ik niet steunen.
Dat verduidelijkt iets. Maar dan nog kan er hemelsbreed verschil zijn tussen afhandeling van garantie van zakelijke en consumenten producten. Dit artikel gaat met name over zakelijke producten (wat niet wil zeggen dat consumenten ze niet kunnen gebruiken, maar dat lijkt me niet de primaire doelgroep).

Dus, hoewel jouw ervaring voor WD consumentenproducten slecht kan zijn, hoeft dat zakelijk niet zo te zijn. Het is ook maar de vraag of hetzelfde beleidsteam achter zit. Meestal zijn consumenten en enterprise takken binnen grote bedrijven behoorlijk gescheiden, maar is alleen de top gemeenschappelijk. En wie er verantwoordelijk is voor welk deel van het beleid, dat kun je als buitenstaander niet achterhalen.

Doorgaans wordt ook binnen een bedrijf niet zwart op wit uitgesproken waar de focus ligt. De manager van team-x of y merkt dat hooguit aan z'n budget en kan dan indirect conclusies trekken. Zeker bij sterk hierarchische bedrijven, wat best wel vaak voorkomt bij Amerikanen, is de top niet zo heel mededeelzaam (noch gesteld op feedback). Maar goed, dat is mijn ervaring.
Anoniem: 25993 @KRBM12316 oktober 2024 16:07
Wettelijk heb je minimaal 2 jaar fabrieksgarantie op electronica producten in Europa.
Onjuist, dat is winkelgarantie. WD mag zelf 1 jaars fabrieksgarantie geven in aanvulling op de wettelijke garantie.
Dan nog heeft KRBM recht op garantie na een jaar.
Alweer de 32TB opkomst en waarschijnlijk niet goedkoop gaat worden. Mijn grootste schijf hier is 8TB
No offense, maar ik denk ook niet dat jij de doelgroep bent voor deze schijven.

De prijzen worden overigens gewoon genoemd in het artikel.
Inderdaad ik zie het, €782

Ik heb naast mijn 8TB, nog eens 2 keer seagate portable 2.5-inch elk 5TB en een paar 1TB schijven met WD RED 3 en 4TB. Als ik ooit deze schijven allemaal kan vervangen door 1 grote schijf
Is je risico om alles in 1x kwijt te raken ook een stuk groter. De kans dat 2 schijven kapot gaan is kleiner dan 1 (mits ze niet uit dezelfde batch komen en zelfde gebruiksduur hebben)
WD doet het blijkbaar goed met de technologie en betrouwbaarheid van HGST, of zullen we maar zeggen dat het nog steeds HGST schijven zijn omdat het uiterlijk en de naam (HGST Ultrastar) nog steeds hetzelfde is. :+
de HGST en Toshiba schijven zijn ook de enige die ik durf te gebruiken.
Als ze nou eens normale schijven uitbrengen met grote capaciteit... Ipv alleen nas, datacenter etc
Mwa, valt mee.
Als je naar prijs per terrabyte kijkt, zie je dat de Seagate Exos en Toshiba Cloud Scale harddisks het voordeligst zijn. Voordeliger dan de 'normale' harde schijven, zoals de Seagate Barracuda.
Het is daar niet echt nodig om een 'normale' variant van uit te brengen, knal gewoon zo'n datacenter harddisk in je computer/nas.
11 schijven is wel erg veel. Vraag me af of de opstarttijd dan ook niet navenant hoog wordt. Ik zie ook wel dat er steeds hogere data-hoeveelheden mogelijk zijn, maar dat de prijs van de harde schijven per TB bijna gelijk blijft. In mijn superoude NAS > 10 jaar oud zitten nog 1 TB schijven. Misschien dat ik nu voor die prijs 4 TB kan krijgen maar dat is het dan wel. Het is wachten op een doorbraak van nieuwe technieken, want anders kunnen schijven nog wel eens de langste tijd gehad hebben.
Zeker als je ziet hoe hard de prijs voor flash-storage blijft kelderen. Inmiddels 4TB voor onder de 200 euro. Natuurlijk nog niet 1:1 vergelijkbaar, maar het gat wordt snel dichtgefietst, lijkt het.
Nice, er wordt weer een mooie stap gemaakt in maximale opslagcapaciteit.

Helaas zie ik bij WD nog wel steeds dezelfde prijzen ten opzichte van 2-3 jaar geleden. Qua kosten voor je backups schiet het dus niet op.
Tijd vliegt hard met de opslagcapaciteit. Altijd leuk om te zien van waar we vandaan komen, toevallig heb ik gisteren nog een aflevering gekeken van Computer Chronicles uit 1983 waarin de eindbaas van Seagate en daarnaast Frank Sordello uitleg gaven wat de ontwikkelingen waren op dat moment en wat de toekomst ons nog zou brengen. Ik kan iedereen sowieso de shows van Computer Chronicles aanraden om weer even stil te kunnen staan bij hoe men toen de toekomst zag en wat er op dit moment van terecht is gekomen.
Ik kocht in 1997 nog een 20MB harde schijf van mijn werkgever icm een oude 286 computer.

Dat waren tijden, 5 jaar ervoor hadden we op school een DOS computer nog zonder harde schijf. Eerst floppy erin voor OS, daarna andere floppy erin laden voor programma. En saven deed je weer op een andere floppy.
Kan mij die tijd ook nog herinneren op het voortgezet onderwijs, maar dan iets eerder rond 1992. Met computerlokalen waarin alleen maar Tulip-computers stonden met fosforgebaseerde monochroomgroene monitoren met alleen maar diskettestations waarvan werd opgestart en géén harde schijven. Volgens mij stonden ze wel in een netwerkopstelling om vervolgens programma's vanaf een centrale plek op te halen/te draaien.

Maar moet zeggen dat zelfs voor 1992 dat een wat ouderwetse opstelling was. Thuis had ik rond die tijd nog in ieder geval een CGA-monitor met vier kleuren en een 20 MB harde schijf e.d. en was VGA ook al langzaam meer op komst. Maar voor een school kan ik me voorstellen dat een netwerkopstelling en geen harde schijven toentertijd iets was om prima mee uit de voeten te kunnen.

[Reactie gewijzigd door Tjeerd op 16 oktober 2024 13:54]

Bedoel je niet 1987? Want in 97 kwamen volgens mij de Pentium MMX om de hoek kijken.
Bijna absurd om te zien.
Mijn eerste hard-disk was 40MB en dat was in die tijd fenomenaal.
Zeker als je af kwam van een tijd waarin data nog van (mini)cassettes werd ingelezen en de hele wereld nog met floppy's rondliep waar toen net 1,4 MB op kon. En dan moest je in de gaten houden dat je de high-density schijfjes had omdat je anders maar 720 KB had.
Nu vinden we een 1 TB boot disk al te klein.
De PC-XT die ik van IBM te leen mee naar huis kreeg, half tachtiger jaren, had maar een HDD van 10MB.
Daar past een fatsoenlijke RAW foto niet eens meer op. :+ :+
Ik wacht nogsteeds op dat SSD's goedkoper wordt.

Ik wil graag een 8TB SSD hebben, maar het prijsverschil met een 8TB HDD is zo groot, dat is niet leuk meer. De SSD markt daalt maar zeer langzaam in prijs door de laatste 10 jaren heen.

Vanaf 2TB SSD gaat de prijs hard omhoog. En 2TB is niet veel meer tegenwoordig.
Helaas is die prijs nu wel heel erg hoog. Een jaar geleden hebben ze wel een dip gehad, toen waren zo 350 euro per stuk. Er waren toen veel te veel nand chips die ze niet kwijt konden. Ik had in die tijd toen 2x 4TB gekocht. Het zou mooi zijn als de prijs weer eens zou dalen. Wil wel upgraden naar 2x 8TB ssd.

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.