Nederlandse reparatieketen The Fixables is failliet

De Nederlandse reparatieketen The Fixables is deze week failliet verklaard. De keten, die smartphones, tablets en laptops repareerde, had winkels in Amsterdam, Utrecht en Bussum, en begon in 2012.

De winkelketen werd op dinsdag failliet verklaard, blijkt uit het insolventieregister. Tweakers heeft de curator vragen gesteld over het faillissement, maar kreeg voor publicatie geen reactie. The Fixables opende in 2012 zijn eerste winkel in Amsterdam en breidde in 2014 uit naar Utrecht, Bussum en Rotterdam. Die laatste winkel werd eerder al gesloten. Het bedrijf had de ambitie om uit te breiden naar het buitenland en was geautoriseerd als Apple Independent Repair Provider. In mei vroeg reparatieketen Fixers ook faillissement aan.

Door Hayte Hugo

Redacteur

21-07-2023 • 13:50

149

Submitter: theorganiser

Reacties (148)

148
146
108
1
0
22
Wijzig sortering
...maar de echte vraag is: waarom is een reparatieketen een slecht businessmodel?
Marges zijn super laag, eisen van de klanten zijn super hoog en fabrikanten van de toestellen werken je super tegen. Heel lang verhaal kort.

Ik doe hetzelfde werk alleen is onze doelgroep verzekeraars en hun klanten. Vooralsnog is dat relatief stabiel en met goede afspraken is voor iedereen aan het einde van de rit een boterham beschikbaar.

Vroeger heb ik bij CoolBlue gewerkt en als AASP kunnen ze door de vergoedingen vanuit Apple concurrerende prijzen hanteren tegenover IRP’s. Maar die marges zijn daarentegen ook weer krap gezien de hoge kosten aan personeel over meerdere filialen, voorraad, etc.

Een onafhankelijk klein bedrijfje runnen zie ik niet goed aflopen zonder in te leveren op kwaliteit.
Als aanvulling op dat de marges laag zijn, de salarissen zijn te hoog tov hoe goedkoop producten zijn.

Om enigszins winstgevend te zijn en meer te willen eten dan enkel water en droog brood, zul je vandaag de dag ongeveer rond de 50-100 euro per uur moeten rekenen (afhankelijk van wat precies).

Dat betekent dus dat je na een uur of 4-5 een TV of een telefoon net zo goed kunt afschrijven, omdat de kosten duurder zijn dan de baten of op z'n minst niet echt redelijk meer zijn voor heel veel mensen.
Daar komen dan nog de kosten van de vervangende onderdelen bovenop.

Neem dan ook nog eens mee dat veel producten helemaal niet voor reparatie en onderhoud ontwikkeld zijn.

Jaren geleden als TV reparateur gewerkt.
Tegenwoordig worden er zo goed als nooit soldeer-reparaties gedaan.
Enkel nog gehele printen worden vervangen, de rest ging direct de container in.

Ik zou het beroep als reparateur enkel aanraden wanneer het echt 100% je passie is en je of op een goedkope locatie het erbij kunt doen, of vanuit huis en je inmiddels als je hypotheek hebt afbetaald.
Anders is het een hoop ellende voor een heel laag bruto inkomen.

Niet dat ik het eens ben met deze richting, maar het is helaas wel de realiteit als we daar met z'n allen niks aan doen. Dan bedoel meer dan enkel Nederland.
Neem dan ook nog eens mee dat veel producten helemaal niet voor reparatie en onderhoud ontwikkeld zijn.
De ontwerpers lijken steeds vaker opzettelijk juist zo te ontwerpen dat repareren nagenoeg onmogelijk is. Met de huidige wegwerpmaatschappij lijkt dat niet erg, maar het is daardoor heel moeilijk om het tij te keren. Veel spullen kunnen na een eventuele reparatie gemakkelijk nog een paar jaar mee. Dat kan desnoods in een tweede leven bij iemand anders.
De Franse wet om verplicht een reparatie-index te vermelden (https://innovationorigins...-elektronische-producten/ verdient eigenlijk ook een Europese navolging, samen met het recht om re reparaties zelf uit te kunnen voeren.
Ik denk dat je niet alle producten over één kam kan scheren. Er zijn producten als witgoed die prima repareren zijn en blijven en er zijn producten met miniatuur componenten waar allerlei eisen aan zitten als waterdicht, schokbestendig, stofdicht, veilig tegen hacken, etc. Die laatste groep is gewoon heel moeilijk te repareren zonder hele dure apparatuur. Je kunt dan niet aan de ene kant die eisen stellen en aan de andere kant klagen dat een reparatiewinkeltje het niet fatsoenlijk kan repareren.
Echte miniatuur spullen zijn inderdaad moeilijk te repareren, zeker als ze ook nog eens waterdicht en schokbestendig moeten zijn. Smartphones kunnen zeker anders ontworpen worden zodat ze wel relatief eenvoudig te repareren zijn. De nieuwste Nokia is een mooi voorbeeld. De batterij zit wel vastgeplakt, maar met handige pull-stroken waarmee je de lijm gemakkelijk weg kan trekken. In plaats van speciale merk eigen schroefjes kunnen ook gewoon standaard schroefjes gebruikt worden.
Waterdichtheid hoeft geen probleem te zijn. Voor een aantal telefoons worden daar nu al aparte seals verkocht.
De Franse reparatie-index blijft een mooi idee. De wasmachines krijgen dan een index van 9 of 10, de micro-camera's een index van 0 of 1.
Accu vast plakken en niet standaard schroefjes gebruiken dat kan ik wel in mee gaan, maar seals aanpassen slechts omwille van repareerbaarheid vind ik persoonlijk te ver gaan. Dan pas je namelijk echt iets functioneels aan en wordt het wellicht minder sterk of degelijk.
Seals hoeven helemaal niet aangepast te worden, als ze maar te verwijderen en te vervangen zijn. Voor veel waterdichte telefoons zijn nu al vervangende seals beschikbaar. Een goede reparateur zal die ook standaard vervangen.
Vroeger waren er databases voor "soldeerreparaties". Philips chassis 17x, wel geluid, geen beeld, flits bij het uitzetten, C16 vervangen en T15 en T17 opnieuw solderen.
Dat soort standaardproblemen zullen er nu nog wel zijn.
Ja, behalve condensatoren en transistors vervangen.

Dit was iets van 8 jaar geleden, het enige wat soms weleens langskwam, waren ontwerpen fouten of bugs.
De rest was enkel print eruit en print erin. Tegenwoordig zit het ook bijna allemaal op 1 print.

Ik kan me absoluut niet voorstellen dat het vandaag anders is dan toen.
Voor de fabrikant is het waarschijnlijk fijn een print te vervangen.
Maar een onafhankelijk reparateur kan makkelijker componenten op voorraad hebben dan printen.
Ik weet dat Apple ene tijd langs printplaten heeft laten repareren die uit de swaps kwamen. Geen idee of ze dat nog steeds doen.
Ik schrijf reparatiehandleidingen.
Solderen schrijven we nooit meer voor. Het is veel belangrijker dat een diagnose en reparatie zo min mogelijk tijd kost. Niet alleen omdat de tijd van de monteur al heel snel meer waard is dan de onderdelen die je uitspaart. Tijdens een reparatie is een heel systeem down en dat kan nog veel meer kosten aan gemiste omzet of het niet halen van uptime cijfers.
Om enigszins winstgevend te zijn en meer te willen eten dan enkel water en droog brood, zul je vandaag de dag ongeveer rond de 50-100 euro per uur moeten rekenen (afhankelijk van wat precies).

Dat betekent dus dat je na een uur of 4-5 een TV of een telefoon net zo goed kunt afschrijven, omdat de kosten duurder zijn dan de baten of op z'n minst niet echt redelijk meer zijn voor heel veel mensen.
Daar komen dan nog de kosten van de vervangende onderdelen bovenop.

Neem dan ook nog eens mee dat veel producten helemaal niet voor reparatie en onderhoud ontwikkeld zijn.
Het tweede is het gevolg van het eerste. Als reparatie niet rendabel kan worden gedaan heeft het ook geen zin om producten te maken die te repareren zijn.
Als producten makkelijk te repareren zijn is het rendabel om ze te repareren.
Als aanvulling op dat de marges laag zijn, de salarissen zijn te hoog tov hoe goedkoop producten zijn.
De salarissen zijn niet te hoog, de belastingen zijn te hoog. De hoge inkomstenbelasting en hoge btw zorgt ervoor dat we in Nederland amper een dienstsector hebben voor reparatie, hulp in de huishouding, tuinverzorging, schilderwerk, enz.

Wel hebben we een enorme doe-het-zelf markt omdat zelfs bovenmodale salarissen zich niet kunnen veroorloven om zaken uit te besteden. De belastingen en uitkeringen moeten omlaag zodat een gezonde dienstensector kan ontstaan.
Is logisch, jij wilt lekker geld verdienen en de klant wilt lekker minder betalen, dat is het hele probleem, tegenwoordig werkt het niet meer als vroeger, voorbeeld 10 jaar geleden zeg maar.
Marges laag? Ik heb ook een tijd bij een reparatie keten gewerkt en daar hadden we soms marges van bijna +100%.. Soms ja kwam het voor dat we marges van een paar procent hadden maar de meeste reparaties waren aardig profitabel.

Neem als voorbeeld een scherm reparatie van een IPhone 12 ofzo, 140 euro inkoop, 220 euro verkoop en maar max. een uurtje werk voor een minimum loon slaaf... Dit zijn getalen die ik snel even bedenk wat het toen ongeveer was toen ik er nog werkte, geen idee wat het nu is.

Wij deden toen het meeste IPhone en Samsung schermen en deze hadden over het algemeen zeker een marge van meer als +60%.
De onderdelen is niet de enige kost die je moet dekken. Minimum loon kost ook al 3x zoveel aan inkomen nadat je verzekering, belastingen en andere regulatie betaalt hebt (en laat dan staan dat vaak beslag genomen wordt in die lage inkomst groepen, wat ook een zooi papieren werk is), koeriers, geld teruggeven aan klanten die niet blij zijn, de bank (zowel kaart als cash aanvaarden kost geld), leningen, het pand, voertuigen, materiaal, websites dat komt allemaal niet gratis.

De meeste bedrijven werken met minder dan 5% winstmarge, boeren is 1%, vlees en groenten verwerkers 2%, retail en horeca werkt aan 2-5% of minder, supermarkten etc werken aan 0.5%-1.5%.

De echt ‘grote’ winstmarges zijn in merk kledij maar vanwege het volume is het vaak maar 15%, alhoewel een Nike schoen voor 2 euro gemaakt en verscheept wordt in Azië en verkocht voor 50-150 euro in Nederland, die 25-75x ‘winst’ gaat op in een laag volume, dure personeels kosten, reclame etc. Apple authorized retail stores naar verluidt hebben een 8% winstmarge, deels gesubsidieerd door Apple (Apple betaalt hun medewerkers voor alle problemen met hun producten inclusief ondersteuning en diefstal), maar natuurlijk dat heeft niet het volume van een AH, andere electronica varieert tussen de 2 en 5%

[Reactie gewijzigd door Guru Evi op 23 juli 2024 23:16]

Supermarkten hebben vrij zeker weten wel hogere marges anders kunnen ze die acties niet houden. Ze mogen namelijk niet voor minder dan de inkoopprijs verkopen volgens mij. Ah heeft bovendien vorig jaar 2,7% winst over de omzet gedraaid (550Mln over 19,8Mrd). Dat betekent dat ze sommige zaken met flink meer marge verkopen om op de actie producten te kunnen stunten met 0% marge.
Supermarkten [..]. Ze mogen namelijk niet voor minder dan de inkoopprijs verkopen volgens mij.
Van wie mag dit niet?
Iets te ruim omschreven.
Ze wilden dit ik 2007 in de prijzenwet zetten, maar dat is niet gelukt.
Nu mag op een deel van de goederen geen actiekorting gegeven worden, zoals medicijnen en drank.
Acties (2 voor 1 en dergelijke) worden vaak vanuit de leverancier/producent ondersteund.
Dit kan nooit winst opleveren. Voor die €80 moet je garantie geven, gereedschap hebben, loon betalen, een werkplek huren, de loonadministratie betalen, de secretaresse betalen etc.
Ja maar als je op deze manier gaat praten dan kunnen alle tenten sluiten in Nederland en met ze allen gaan thuis zitten want, als je gaat opstaan kost al geld.
Dat is hoe het geworden is. Dat is ook de reden dat het uurtarief voor reparaties bij de autodealer richting de €100 gaat, terwijl de automonteur zelf net boven het minimumloon verdient.
En houd je dan rekening met dingen als BTW? want normaliter is inkoop ex. en verkoop incl.
Wanneer ik dan jouw rekensom er bij pak, en je verkoopt het scherm voor 220, dan is dat ex. BTW €181,- en is je marge op een product dat inkoop 140 euro kost dus slechts € 41,-. En dat is niet veel, wanneer je iemand moet betalen om het er in te zetten, die persoon moet trainen, een pand moet huren en de lampjes moet laten branden. Owhja, en garantie moet geven op de reparatie, want ze zullen ook niet 100% allemaal direct perfect gaan.
Je hebt over bruto marge. Wat is het werkelijke uurtarief voor verrichtte werk (dus inclusief alles, pand, management, administratie etc).

Als het echt makkelijk geld scheppen zou zijn zouden er veel meer van dit soort winkels zijn.
En precies die marges die dit soort bedrijven pakken zijn voor mij reden om dit soort winkels doorgaans ver te vermijden. Ik doe liever een paar uur onderzoek en dan icm een guide de reparatie zelf uitvoeren. Tot nu toe gaat dit altijd goed. Leer je ook nog eens wat van.
De marges zien is 1 , ze daadwerkelijk kunnen / mogen verdienen is 2...

Tegenwoordig maakt het niet meer uit hoe en wat je doet ; je bent altijd te duur...
De winkeltjes met familie en vrienden in dienst , een lachwekkend lage huur en alie onderdelen lachen zich een ongeluk...
Prutswerk en beroerde onderdelen maken niks uit als je maar goedkoop bent...

In de meeste gevallen zijn ze niet eens bang voor reclames ; " wat verwacht u dan voor die prijs ?! "
Tegen de tijd dat de oververhitte klant de deur uit vliegt loopt het volgende schaapje al weer binnen die voor 3 tientjes een nieuw scherm in z'n toestel wil....
Wat vindt jij er zelf van om een groep mensen weg te zetten als "minimum loon slaaf" zou het kunnen wezen dat deze mensen zeer tevreden zijn met hun salaris en zeer veel voldoening uit hun werk halen.
Het klinkt een beetje of jij vindt dat als iemand een lager salaris heeft dan jij gelijk een minder mens is maar hou er rekening mee dat er altijd mensen zijn die een hoger salaris hebben dan jij hebt, zullen deze mensen ook moeten denken die IjuanTM komt uit zijn bed voor een salaris waar ik mij zelf nog niet eens voor omdraai

Moet ik jou ook als "domme loon slaaf" zien omdat ik in de positie zit dat ik niet meer hoeft te werken

[Reactie gewijzigd door Steenw op 23 juli 2024 23:16]

Ik gebruikte deze term omdat ik er zelf een was en grotendeels van mijn afdeling ook. Ik wilde alleen benadrukken dat het dus kwa loonkosten niet veel was voor het bedrijf, zelf kreeg ik zo'n 8 euro per uur bruto. Daar komt natuurlijk voor het bedrijf nog andere dingen als verzekeringen bij kijken en zo zoals andere al hebben gecomment.
AASP: Apple Authorized Service Provider
IRP: Independent Repair Provider

De eerste zijn geautoriseerde reparateurs en mogen zowel binnen als buiten garantie Apple producten reparen.

IRPs zijn dus zelfstandige bedrijven die wel toegang hebben tot officiële Apple producten maar alleen buiten garantie mogen repareren.
De eerste zijn geautoriseerde reparateurs en mogen zowel binnen als buiten garantie Apple producten [repareren].
Van Apple. Want iedereen mag het natuurlijk gewoon doen, alleen Apple wil dat niet graag.
Voornamelijk door geen toegang tot onderdelen via de reguliere weg.
Ik vermoed Apple Approved Service Point en Independent Repair Point
Apple Authorized Service Provider (AASP)
?internal? retail partners IRP
Consumenten moet je niet mee willen dealen als Service provider. Laat dat maar over aan de winkels.
Geef mij maar zakelijke klanten. Daar kan je mee communiceren.
Mee eens. Mijn collega's aan de balie hadden veel problemen met consumenten. En ik had als reparateur (incl. componenten niveau) veel moeite om productief genoeg te zijn.
Een onafhankelijk klein bedrijfje runnen zie ik niet goed aflopen zonder in te leveren op kwaliteit.
Daarbij staan er bij die onafhankelijk klein bedrijfjes soms gasten achter de balie waar ik mijn spullen niet zomaar aan af zou geven. Zelfs niet als ze stuk zijn.
Vanwege een onderbuikgevoel of baseer je dit ergens op?
Ach, ik loop regelmatig langs zo’n zaakje. Geen zuivere koffie daar als je mij vraagt en zo ruikt het er ook niet ;)
Genoeg verhalen gehoord van familie/kennissen/collega’s over “reparaties” die meer problemen opleverden dan oplosten.
Zelf 2 keer iets laten repareren door erkende reparateurs waarbij de tarieven meer op afpersing leken dan op een redelijk vergoeding van arbeid met bovendien schade aan het apparaat (“dat was al zo meneer”)
Dat niet alleen. Maar als ik lees dat je onderdelen voor hoge bedragen wordt verkocht is het niet raadzaam meer om mobiel te maken. Vaak is dan nieuwe kopen goedkoper.
Of althans je hebt dan een nieuwere toestel.

Mijn htc desire is uiteindelihk scherm, moederboard en batterij vv ivm verzekerd was.
Onder de streep was nieuw toestel eigenlijk goedkoper.
Had wel na 1.5jaar komplete nieuwe telefoon onderhand.
Batterij is toen vervangen toen gsm 22maanden oud was.
en vandaag is het steeds makkelijk zelf een scherm te vervangen, koste voor mijn Samsung S22 Ultra €240 tegen €335,=bij repair shop, leuk werkje en snel verdient. Neem aan dat op de onderdeel prijs van €240,= ook marge zit, dus verdien je per reparatie ruim €100,= lijkt me niet slecht. Was nog geen uur werk en deed dit voor het eerst.
Gokje: Onderdelen zijn niet goedkoop, personeel die het kan repareren is dat ook niet, en fysieke winkel is vrij prijzig, etc. Electronica heeft in veel gevallen een beperkte levensduur ivm. de beperkte support (security fixes) periode van de producent.

Als je een smartphone koopt, heb je al twee jaar garantie, dus alleen als je zaken zelf stuk maakt heb je die eerste twee jaar een 3rd party reparatie service nodig. Er worden legio verzekeringen aangeboden voor smartphones (zoals bij AppleCare+) waardoor je zelfs verzekerd bent van ongelukjes (in de eerste twee jaar). Hoe lang is het product daarna nog ondersteund en dus het repareren waard?

En in hoeveel gevallen doet iemand het zelf met iets als iFixit reparatie sets/onderdelen of wordt het uitbesteed aan dat familielid of kennis die dat maar al te graag voor je doet?

En het is altijd een vraag wat is de kwaliteit, wat zijn de kosten, etc. En het is al X jaar oud, "Waarom niet gewoon een nieuwe kopen?"...

Van de week heb ik mijn fiets na jaren uit de schuur gevist, twee platte banden, moet doorgesmeerd worden en mogelijk meer onderhoud/reparatie. Ik ben daar zelf niet heel erg in thuis en een fietsenmaker laten doen is voor mij kosten effectiever. Dan doe je onderzoek naar de twee fietsenmakers in het dorp, eentje is niet denderend volgens reviews, de andere is erg goed volgens de reviews. Echter een wachttijd van 5 weken... Ik kan wel gaan kijken naar de dorpen in de omgeving, maar dat kost alweer meer tijd, etc. Het is echter een 15 jaar oude fiets van €300 waarbij (mocht ik pech hebben) je prima heel dicht bij dergelijken kosten kan komen als er veel vervangen moet worden (+uur tarief)... Dan kan je net zo goed een nieuwe kopen, maar dat is imho een beetje zonde! Maar niet iedereen denkt zo. En ondertussen ben je aan het uitzoeken wat je exact moet hebben, hoe dat werkt, hoe ik ook alweer een fiets uit elkaar haal (zonder onderdelen over te houden)... De volgende keer doe ik het dan waarschijnlijk ook gewoon weer zelf omdat je het toch al een keer heb uitgezocht. Zo zal iemand die de vorige keer een scherm/batterij moest vervangen ook denken gok ik...

[Reactie gewijzigd door Cergorach op 23 juli 2024 23:16]

Het is echter een 15 jaar oude fiets van €300 waarbij (mocht ik pech hebben) je prima heel dicht bij dergelijken kosten kan komen als er veel vervangen moet worden (+uur tarief)... Dan kan je net zo goed een nieuwe kopen, maar dat is imho een beetje zonde!
Als het ding verder nog een beetje in nette staat is en geen roestbak is het gewoon slim. Zelfs als je er voor 200 euro aan vervangt (nieuwe banden, smeren moet toch lukken) ben je nog steeds veel voordeliger uit dan dat je een nieuwe koopt, dan ga je toch al snel richting 1000 euro tenzij je voor een tweedehandse of nieuw Aziatisch brol gaat.
2 youtube filmpjes en je weet hoe je een band moet vervangen en andere dingen aan een fiets moet doen.
En ondertussen ben je aan het uitzoeken wat je exact moet hebben, hoe dat werkt, hoe ik ook alweer een fiets uit elkaar haal (zonder onderdelen over te houden)... De volgende keer doe ik het dan waarschijnlijk ook gewoon weer zel
Kijk, als meer mensen zo zouden denken wordt de afval berg wellicht een stukje kleiner. Nu nog de DAR en consorten meekrijgen om te kunnen struinen in onderdelen….
Die 15 jaar oude fiets mag dan een goedkoop ding (voor een fiets) zijn, vergeleken met het huidige aanbod in die prijsklasse, krijg je echte rommel. Zelfs in het wat duurdere segement zijn de gebruikte materialen, het laswerk en verdere afwerking vaak een stuk minder dan die oude fiets.

Dit speelt al langer. Toen ik naar school ging, moest ik dagelijks tussen de 60 en 20 kilometer fietsen. Had daarvoor een relatief goedkope fiets voor gekregen. Dan overlijdt mijn grootvader en mijn vader erft zijn fiets. Van het merk Magneet. Was uit de jaren 60.

Mocht die fiets lenen als mijn fiets weer een stuk was. Mijn fiets mocht dan wel zon'n 25 jaar jonger zijn, het had niets in te brengen tegen de kwaliteit en "soepelheid" in het algemeen van die fiets. De fiets was zwaarder, maar alles wat erop zat was van uitstekende kwaliteit en dat maakte het fietsen flink wat lichter dan mijn eigen fiets.

Wat je tegenwoordig krijgt, is echt stukken minder en houdt het amper 5 tot 10 jaar uit. Zelfs met goed onderhoud. Je zit al gauw in het 1000 euro of meer segment als je een ietwat degelijke fiets wil.
Omdat we schijnbaar liever spullen vervangen of weggooien i.p.v. laten repareren. In een consumptiemaatschappij waarin we leven is de concurrentie hoog en dat drijft de prijzen van nieuwe producten omlaag. Het wordt dus ook aantrekkelijk gemaakt. Ik zie de terugkeer van repareerbare producten alleen maar gerealiseerd worden als de sustainable mindset het gaat winnen
Weet ik niet. Repareren is vaak duur. Zeker als het product al een paar jaar oud is. Vaak is de reparatie dan duurder dan wat het waard is. Als je voor het geld dat een reparatie zou kosten een tweedehands apparaat koopt, heb je vaak al een nieuwer apparaat dan wat je wilde repareren.
Repareren is alleen duur omdat er geen infrastructuur is voor reparatie en de electronica express zo word gemaakt dat het moeilijk te doen in. Bedrijven stoppen allerlei software lock-outs in hun machines om te zorgen dat je niets kan veranderen. Geen documentatie helemaal niets.

Ooit was het de normaalste zaak dat je een servicemanual kon krijgen met een volledig schema en board layout er in. Voor je radio, voor je tv, wasmachine, alles eigenlijk. Tegenwoordig kan je dat bijna niet meer vinden. Het zou gewoon een verplichting moeten zijn om het beschikbaar te maken.
AQAik zag het onlangs online, voor een Bosch of Siemens wasmachine. Hoe die open moest, en wat kleine reparaties.
Hulde daarvoor.
Beide ook merken met een reputatie voor kwaliteit en lange levensduur, maar het is nog lang niet wat het niet zijn op reparatie gebied. Maar alle beetjes helpen
Ja dat klopt omdat de producenten de vrijheid hebben om niet-repareerbare producten op de markt te brengen. Er is regulering nodig om dit te stoppen.
Repareren is alleen maar interessant als het arbeidsloon veel lager zou zijn. En ik zou niet weten hoe je dat voor elkaar kunt krijgen. Als een apparaat iets complexer is dan een broodrooster verdient een reparateur al gauw aardig meer dan het minimumloon.... En dan heb je nog geen gebouw, werkplek etc.
De meeste reparaties zijn helemaal niet complex. Elektronica is best betrouwbaar. En na de eerste drie van een apparaat weet men de zwakke punten wel. Bedrijven en fabrikanten kunnen die info delen. De meeste reparaties zijn batterij en scherm en connectors. Geen van die dingen vereist een opleiding om te vervangen (als ze vervangbaar gemonteerd werden en niet muurvast gelijmd

[Reactie gewijzigd door bzuidgeest op 23 juli 2024 23:16]

Repareren wordt duur/bijna onmogelijk gemaakt door gebrek aan onderdelen, of het zo fabriceren dat alles aan elkaar is verbonden/vastgesoldeerd, dat je vaak het hele ding moet vervangen. Vaak is vervangen/vergelijkbaar product gewoon een betere optie.
En vaak ook gewoon het gevoel "Als die gerepareerd moet worden, blijft die toch wel mankementen geven. Beter gewoon vervangen." bij veel mensen.

[Reactie gewijzigd door Aerkhanite op 23 juli 2024 23:16]

Gelukkig gaat de EU daar wat aan doen. Verplicht de batterij makkelijk kunnen vervangen. En als dat kan, dan is het scherm het volgende doelwit.
Geen dichtgellijmde rommel meer.
dicht gelijmd is puur een verbindings techniek en makkelijk te openen. Daaronder zit de rest goed schroef baar om te vervangen. Je zult echter iets meer vakmanschap nodig hebben dit uit te voeren. Tegen een netsnoer wat de consument zelf moet kunnen vervangen bij elk apparaat, geld ook voor boormachines en dergelijken. Daar presteren veel mensen ook de schroeven dol te draaien en daarmee gevaar voor blijvende schade aan het apparaat.
Lompe mensen is geen argument tegen dit invoeren. Als lomp en argument was tegen iets waren er ook geen autos. Lompe chauffeurs die schade maken zat.

Dichtlijnen een verbinding noemen... So? Dat zijn schroeven ook. En die kan je wel normaal verwijderen.

Mensen kunnen vaardigheden leren, reparatie hoort daar ook bij. Zeker de eenvoudige dingen.
Ik heb het woord lomp niet gebruikt en suggereer dat ook niet.
Wat zijn mensen die een schroef dol draaien anders?
onhandig, geen gevoel voor mechanica.nooit voor gedaan of aangeleerd.
lomp is meer een scheltwoord
Lomp = onbeschoft, onbehouwen bot dwaas grof grofgebouwd hufterig krampachtig laag-bij-de-grond log lor...
Ok, lomp word ook vaak als synoniem voor onhandig gebruikt waar ik woon, maar goed. Substitueer onhandig waar ik lomp heb geschreven. Voor zover scheldwoorden gaan, is lomp nauwelijks een scheldwoord.
Ik denk dat de verwachtingen hierover zwaar zullen tegenvallen. https://nl.hardware.info/...us-in-iphones-te-plaatsen
Die uitzondering die ze zouden kunnen gebruiken betekend en zeer hoge kwaliteit batterij. Dat soort batterijen zijn vaak dikker, niet iets waar Apple van houd. En als ze de levensduur niet halen zijn ze de sjaak.
Dat waterdicht argument is alleen voor apparaten die bedoeld zijn voor onder/in water. Niet voor voorwerpen die normaal boven water worden gebruikt.

Apple zal het wellicht proberen, maar wil niet zeggen dat ze het lukt. Uiteindelijk moeten ze ook naar usb-c.
Arbeidsloon is de grootste barriere. De kosten van een uur reparatiewerk is bijna meer dan de productiekosten van een nieuw apparaat (onderdelen + werk).
Omdat nieuwe tech retegoedkoop is.
Met repareren verleng je de gebruiksduur van de investering, wat meestal ook nog goedkoper is dan de tijd en geld die aanschaf van een nieuw product kost. Of je nu over een periode van 10 jaar 4x € 1000 of 4x € 400 uit geeft, terwijl je net zo goed slechts 2x €1350 of 2x €600 inclusief reparaties kon uitgeven, dan is die nieuwe tech niet zomaar goedkoop te noemen. Eerder duur vergeleken met wat valt te besparen. Als het zou gaan om wat goedkoop is dan lijkt het me eerder dat het niet om de kosten gaat, maar om het gevoel alsof het goedkoop is. Iets waar fabrikanten en telecombedrijven al jaren op in spelen door over een periode van 1 tot 2 jaar 'lage' maandelijkse kosten voor te spiegelen om maar nieuwe apparatuur te kunnen verkopen, in plaats van proberen te verdienen aan lange levensduur om klanten te binden.

[Reactie gewijzigd door kodak op 23 juli 2024 23:16]

vind je? Ik vind refurbished pc en laptops nog steeds prijs technisch heel aantrekkelijk. Ik kan een HP mini desktop voor nauwelijks meer geld krijgen dat een Pi4 (inclusief case en adapters voor de pi) en die hebben een hoop meer kracht dan die Pi4, ideaal voor server expirimenten e.d. thuis.
Omdat men niet gelijk denkt om iets te laten repareren tenzij het nog valt binnen de garantieperiode.
Ik zie genoeg mensen die iets nieuw kopen als het buiten de garantie defect is gegaan.

En toch zijn er genoeg reparatieketen die het voor je kunnen fixen tegen een degelijke prijs. Meestal goedkoper dan een nieuw product.
Buiten de garantie betekent veelal ook dat een toestel qua software- en beveiligingsupdates niet meer ondersteund wordt. Dus waarom het dan nog repareren?

Maar goed dat de EU probeert een halt toe te roepen aan die tredmolen van nieuwe toestellen moeten aanschaffen omdat fabrikanten je hun nieuwste technische snufjes menen op te moeten dringen.
Buiten de garantie betekent veelal ook dat een toestel qua software- en beveiligingsupdates niet meer ondersteund wordt. Dus waarom het dan nog repareren?
Dat komt o.a. ook door de enorme diversiteit aan hardware zonder open standaarden. Elke fabrikant doet z’n eigen plasje over hardware en drivers, ondanks identieke onderliggende chipsets,waardoor er geen universele security laag is die door derden ook prima onderhouden zou kunnen worden.

Repareren kan ook betekenen:een ander besturingssysteem. Zo draait mijn iMac uit 2008 heel fatsoenlijk Linux met de laatste security updates. Niet onveiliger dan de laatste MacBook, misschien nog wel veiliger ook. Zelfde geldt voor een antieke Samsung A7 met lineageOS

[Reactie gewijzigd door divvid op 23 juli 2024 23:16]

Bedankt voor de tips.
Niet alles heeft daar last van natuurlijk.

Menig witgoed/elektronica krijgt nooit updates en heeft ook geen slimme componenten. Updates via een custom seriële poort zullen niet veel mensen gaan proberen in de praktijk.
Laat staan dat de fabrikant het aanbiedt of überhaupt nog bestaat.
...maar de echte vraag is: waarom is een reparatieketen een slecht businessmodel?
Omdat een willekeurige turk om de hoek (met alle respect voor het volk) het een stuk goedkoper doet doordat ze het iets minder nauw nemen met de regels en kwaliteit. Het laatste is iets wat je niet snel ziet. Het werkt en daar gaat het de meeste om.

Daarom dat bedrijven die het vooral van de reparaties moet hebben, zoals MyCom en nu deze keten niet levensvatbaar in deze tijd.

Om nog maar te zwijgen over ons wegwerpcultuur waar we in leven.
Wat je bij Turkse bedrijfjes ook vaak ziet is dat het hele gezin in de zaak werkt en er gewoon een gezinsinkomen uithalen. Als je iedereen volwaardig op de loonlijst zet kan het al niet meer uit.
Dat is het niet. Je moet alleen kijken wat is jouw plek in het weiland. Met een wildgroei van de telecom winkeltjes die het vaak niet zo nauw nemen met regels en nauw nemen met kwaliteit. Dan moet je wel hele sterke marktpositie hebben om die klappen op te vangen.
Ik heb voor een repair bedrijf gewerkt.
Wij deden expliciet geen smartphones maar wel laptop en andere elektronica (ook zelfs als preferred repair partner).
De uitdaging zit hem in de spare parts om apparaten op tijd te kunnen repareren.
Als je ze al krijgt, zelfs als approved (en soms ook enige partner) was dat een uitdaging.
Daarnaast kan je niet alles op voorraad houden, wil je dat wel kost dat heel veel vermogen.
Want het is niet het huidige model wat je moet support maar ook al het legacy supporten.

Het viel bij ons mee omdat we alleen authorized of als enige partner het deden.
Maar als je allerlei apparaten wil supporten dan moet je of veel onderdelen hebben of nee gaan verkopen.
Daar zijn heel veel redenen voor. Ik ben wel benieuwd of daar goede bronnen voor zijn, maar ik zou de volgende factoren benoemen:
- een snelle ontwikkeling van technologieën en daarmee van de hardware (waarde van oude apparaten daalt snel)
- ook al is deze snelle ontwikkeling wellicht aan het afnemen, innovatie en gebruik van deze technologieën en hardware is nog volop gaande
- reparatie is moeilijker te automatiseren. Hierdoor vereist elke individuele reparatie nog steeds manuren en schaalt daarmee dus lineair. Veel productieprocessen zijn geautomatiseerd en de meeste manuren zitten in het ontwerpen (van product en proces).
- Grondstoffen zijn relatief goedkoop (beschadiging van natuur hoeft niet gecompenseerd), manuren relatief duur

Misschien dat die laatste factor wel het meest belangrijk is.
Keten is in deze een groot woord. Ze hadden drie winkeltjes, in Utrecht , in Amsterdam en in Bussum
Omdat ze de economie zo hebben ingericht dat een nieuwe kopen makkelijker en 'beter' is waarschijnlijk.
Omdat reserveonderdelen schreeuwend duur verkocht worden door de fabrikanten.

150 euro voor een scherm inkoop? Echt, dat kost zoveel?

Als je alle normale dingen in een telefoon gaat vervangen ben je vaak al 2/3e van de verkoopprijs verder.

[Reactie gewijzigd door SideShow118 op 23 juli 2024 23:16]

Omdat de huidige consument meer aan het "wegwerp idee" gewend is. Eerlijk, hoeveel mensen doen meer dan 2 jaar met een telefoon? Als dat ding na een jaar kapot is valt het oog alweer op een nieuwe. Naast dat wordt ook heel veel wijs gemaakt dat als het updaten stopt je telefoon onveilig is wat ook veelal na 2 jaar is met Android.
En ook niet te vergeten dat ook steeds meer componenten degelijker worden. Bij laptops zijn harde schijven voor een groot deel al door SSD's vervangen die wel tegen een stootje kunnen.
Heel simpel: in lage lonen landen zetten mensen voor minimale bedragen nieuwe producten in elkaar. In Nederland zijn de lonen hoog, dus is tijd besteden aan een product gewoon niet rendabel, zelfs niet als dat eigenlijk heel veel materiaal en menselijke tijd scheelt.

Dit is hoe globale ongelijkheid een hele hoop inefficiënte en bergen en bergen afval creëert.
Omdat het aanhouden van personeel, winkelpanden, marketing, reclame, HR, administratie etc. veel geld kost in Noord Europa.
Veel reparaties nemen toch aardig wat tijd in beslag: er moet met de klant gesproken worden wat er aan de hand is, product moet voorzichtig opengemaakt worden, kapotte onderdelen moet losgemaakt worden, vervangen worden, product weer dicht gemaakt worden. Te vervangen onderdelen moeten bij de fabrikant gekocht worden die er een forse prijs voor vraagt. Die onderdelen moeten op voorraad gehouden worden. Deel van die voorraad verouderd en moet dan weggegooid worden met verlies.

Veel kosten dus en veel tijd voor een reparatie, dat moet concurreren met een nieuw product dat in massa tegen lage loonkosten in Azie wordt gemaakt. Dan maakt de consument al gauw een keuze om dan maar gelijk een nieuw product te kopen i.p.v. een oud product te laten repareren.

Een reparatie is maatwerk tegen hoge arbeidskosten en onderdelen. Een nieuw product product produceren is (extreem-)massawerk tegen lage loonkosten en lage onderdelenkosten.

[Reactie gewijzigd door Database freak op 23 juli 2024 23:16]

Het probleem is keten, personeel hebben is moeilijk.
Personeel hebben op verschillende locaties is nog moeilijker.

je zou als heel erg lichte franchise moeten gaan werken met micromarges.
...maar de echte vraag is: waarom is een reparatieketen een slecht businessmodel?
Ik heb eens aan de balie van een reparatiewinkel gestaan met een twee jaar oude Samsung J?? van €150. Daar vroegen ze € 120 voor het vervangen van een gebarsten scherm. Dat is een no-brainer.
Het toestel werkte nog wel, op de barsten na en een paar plekken waar het touchscreen niet goed werkte. Een maand later in het buitenland voor € 30 later repareren.

(Nu wil ik geen vergelijking met het buitenland maken. Alle kosten liggen daar een stuk lager en door het verschil tussen aanschafkosten -die voor lokale begrippen ook voor een dergelijk toestel astronomisch zijn- en reparatiekosten kan de overhead over veel meer reparaties verdeeld worden.)
Kosten/baten? Uurloon? Als iemand een paar uur bezig is wat te repareren is het voor de meeste spullen al gauw meer geld dan een nieuwe lijkt me. Daar is de hele wegwerp maatschappij op gebaseerd
Omdat je aan een wasmachine van 300,- maar heel weinig kunt repareren voordat een nieuwe kopen goedkoper is. Komt nog bij dat het nogal eens voorkomt dat een reparatie niet goed is (onjuiste diagnose bijvoorbeeld) en daardoor misschien pas later blijkt dat een nieuwe kopen goedkoper is.

Onderdelen zijn vaak ook bijzonder prijzig. Wederom een wasmachine van 300,- waarbij een nieuwe motor bijvoorbeeld 150,- kost.
Tja,

Wasmachines bijvoorbeeld waren vroeger verhoudingsgewijs een stuk duurder.
Stel 1000 gulden. Een uurloon was 15-30 gulden, voorrijkosten 50 gulden en de onderdelen.

Nu koop je voor 400 euro al een wasmachine maar zijn de lonen ipv 2500 gulden laten we voor het gemak zeggen 2500 euro (= 5500 gulden)

En reparatie kost nu 60 euro uurloon en voorrijkosten is 50 euro. Dus voor er uberhaupt iets is gedaan ben je in heteerste uur al zo'n beetje 25% van de aankoopwaarde kwijt aan nog niets. Daar komen de onderdelen nog bij.

Toen was dat 10% tov de nieuwwaarde.

Het komt er eigenlijk op neer dat "luxe" producten gewoon veel te goedkoop zijn geworden. Als ik na 5 jaar een kapotte wasmachine van +/- 500 euro heb, koop ik liever een nieuwe met weer garantie.
Hier is gewoon de wegwerpmaatschappij ontstaan. Want die oude wasmachine draaide wel 25 jaar. Tegenwoordig is alles elektronica en kan er van alles stuk gaan, zonder aanwijsbare reden.

Er is ook een hoop comfort voor teruggekomen, maar het geeft wel aan, dat we eigenlijk niet willen betalen voor kwaliteit. Of tenminste niet, voor alles meer willen betalen. Ik inclusief hoor.

De meeste mensen vinden het normaal dat een telefoon na 2 jaar eigenlijk niet meer bruikbaar is. Technische vooruitgang gaat nu eenmaal ook exponentieel harder dan 30-40 jaar geleden. En het zal steeds sneller gaan. Hopelijk onthaasten we als maatschappij nog.
Er kan best paal en perk worden gesteld aan de wegwerpmaatschappij. Dan gaat de prijs van nieuwe omhoog, gaat het allemaal weer wat langer mee en worden fabrikanten gedwongen om betere kwaliteit te leveren.

Het enige wat nodig is, is fabrikanten te dwingen service info te leveren, zo veel open standaarden te gebruiken en reserve onderdelen verplichten.

We willen toch groen worden? dan is dit een eenvoudige stap om te nemen.
heel eenvoudig ja, als je al krom ligt om een wasmachine van 300 te kunnen kopen. Als je terug wilt naar de tijd dat een wasmachine ipv 5 weer 25 jaar meegaat moet die dus verhoudingsgewijs ook 5x keer duurder zijn (eigenlijk zelfs een stuk meer, want die aanschafprijs nu is over 25 jaar een stuk minder waard door inflate). Ik zie het bijstandsmoedertje al aankomen met haar maand inkomen á 1350 in de maand om een wasmachine van 1500 te kopen.

Daarnaast is het niet altijd maar beter om apparaten heel lang mee te laten gaan in het kader van "groen"
Lekker 25 jaar zo'n ouderwetse luchtafvoerdroger laten draaien "omdat ie het nog doet" kost je klauwen met geld, zo'n droger verbruikt op jaarbasis ongeveer 600KWH (bij 2x drogen in de week) dat is met de huidige prijzen 300 euro per jaar, als je die na 5 jaar had vervangen voor een warmtepomp droger die wel 2x meer kost in de aanschaf had je binnen 2 a 3 jaar al goedkoper uit geweest (verbruik ~175KWH/jaar)

[Reactie gewijzigd door arjax op 23 juli 2024 23:16]

Iedere keer dat ik ben arm argument word ik nogal moe van. Veruit de meesten die ik dat hoor zeggen bedoelen eigenlijk ik heb het liever aan een verre reis of dure telefoon uit of iets dergelijks.

Zeker armere mensen zijn gebaat bij een dergelijke machine. Een machine die 5 keer zo lang mee kan hoeft niet 5 keer zo duur. Hij moet alleen makkelijker onderhouden kunnen worden. En vijf keer een nieuwe is net zo duur als eentje die vijf keer zo veel kost en vijf keer langer meegaat..... Exact hetzelfde bedrag...
In de praktijk is het 2 keer zo duur en 5 keer langer meegaan. Een dat is dus drie wasmachines winst. En dan is er nog kringloop of marktplaats. Met betere kwaliteit is wat je daar vind voor weinig ook automatisch beter.

Waar betreft je andere argument, ja er is een balans waar een nieuwe machine goedkoper in gebruik kan zijn en dus goed om te kopen. Maar een goed repareerbare machine is vaak ook een goed recyclebare machine. Die is namelijk gemaakt om goed uit elkaar te kunnen .
Aan BZuidgeest,

Deze draad is gestart op 21 juli 2023 en ik kijk nu op 24 juli.

In die 3 dagen zijn er 141 reacties geplaatst en je bent werkelijk waar de enige die wijst op de wegwerpmaatschappij. En je noemt het woord groen.

Dat is ongelofelijk. Ik bedoel: hulde aan jou, en het is idioot dat er verder niemand is die erover begint. Het is beschamend dat iedereen het heeft over "voor 100 euro doe ik het niet" of zelfs "voor een tientje verschil ga ik naar de turk om de hoek".

Bovendien mis ik in die 141 reacties het argument dat Microsoft hier een flinke negatieve invloed bij heeft. Microsoft eist iets speciaals voor Windows 11, en dat zal velen de laatste zet geven om niet tot reparatie over te gaan. Ook dat is beschamend. Microsoft beschadigt hiermee de wereld.

En nu is er opnieuw een reparatieketen failliet. Het is dieptriest en niemand heeft door hoe erg dit is.
Als een wasmachine stuk gaat, is meestal 99% van de machine nog goed. Meestal gaat de electronica stuk omdat die zwak ontworpen is. Dan betreft het een component op een klein printje.

Vroegha was het normaal dat je een service manual bij een apparaat kreeg en dat de fabrikant de onderdelen op nummer leverde.

Dat kan nog steeds en zou eigenlijk verplicht moeten worden.

Qua telefoons vind ik dat ze tegenwoordig best langer dan twee jaar mee kunnen. Daar zijn ze snel zat voor. Ook PC's gaan langer mee dan vroeger, toen we elk jaar moesten upgraden om bij te blijven.
Jammer, ik heb 2 macbook's voor batterij vervanging en meerdere telefoons met kapot scherm gebracht in Utrecht altijd snelle en uitstekende service. Gast achter de balie had ook kennis van zaken.

Ze waren niet de goedkoopste want de batterijen wisselen in de macbook's kon ergens anders goedkoper. Maar altijd top service gehad. En zoals je hierboven ook leest zou ik meer tot de zakelijk markt behoren dan voor een paar euro's korting willen. En daar richt dit bedrijf zich natuurlijk niet op.
En dat is helaas de boodschap van vandaag. Je mag dan wel een uitstekende service verlenen, maar als je een tientje duurder bent dan de Shabby-shop op de hoek dan leg je het af, ook al ben je preferred partner met originele onderdelen, kennis van zaken etcetera. Komt je Shabby shop er vervolgens niet uit, dan is het apparaat afgeschreven en komt er een nieuwe. Ik zou het wel OK vinden dat alle onderdelen verplicht los besteld moeten kunnen worden voor een redelijk tarief, dus niet een scherm voor 75% van het hele toestel, maar alle onderdelen los opgeteld 150% van het toestel of zo. Uiteraard lastig te handhaven, maar goed ...
Ze hadden zelf een verzekering op toestellen kunnen aanbieden na die eerst grondig door te lichten. Dat had klantenbindend gewerkt, en een constante cashflow opgeleverd.
Geen klant maar pure nieuwsgierigheid: betekent dat dat alle apparaten die daar nu in reparatie zijn niet meer van de klant zijn maar van de curator?
Nee alle apparaten blijven gewoon eigendom van de klant. De toestand van je apparaat is overigens onbekend, als die halverwege een reparatie zat maar nog op een onderdeel wachtte, weet niet of ze hem nog in elkaar zetten.
Nee. Alles valt onder curator.

Als je een aanbetaling heb gedaan en de toko is failliet (zoals keuken) ben je hoogstwaarschijnlijk je aanbetaling kwijt.
De banken en fiscus staan als eerste in de rij. Dan de leveranciers en dan pas de klant.
Volgens mij is de volgorde toch iets anders: eerst de separatisten, dan de uitkeringsinstanties, daarna de fiscus en daarna de andere schuldeisers. Meestal zien de banken al het nodige aankomen en trekken eerder aan hun stutten (voor zover mogelijk en binnen de wet). De leveranciers kunnen een eigendomsvoorbehoud hebben, maar als dit niet zo is moeten ook zij achteraan aansluiten.
Separatisten staan buiten het faillissement, zij winnen hun zekerheden uit als ware er geen faillissement.

Bij uitbetaling door de curator is de volgorde
1. Boedelcrediteuren (waaronder uwv voor de periode van loondoorbetaling na datum faillissement)
2. Preferente crediteuren (waaronder fiscus en uwv)
3. Concurrente crediteuren
Ja, je hebt gelijk. Ik vind alleen dat je separatisten moet noemen omdat mensen kunnen denken dat onroerende zaken volledig in een faillissement vallen.Ik reageerde vooral omdat klanten helemaal achteraan zouden komen, pas na de leveranciers, maar zij zijn ook concurrerende crediteuren.
Eens, leveranciers (zonder zekerheden) en klanten hebben dezelfde rang.
Partijen die leningen zijn aangegaan voor vastgoed maar waarop geen hypotheek is, zijn geen separatisten en sluiten achterin aan maar toch wel in de praktijk iets meer vooraan dan partijen met kleinere tegoeden omdat het goedkoper is om claims van groot naar klein af te werken. Een grote claim kost niet per se meer dan een kleine.

Vaak zullen de kleine consumenten dit als oneerlijk ervaren maar helaas is er geen beter alternatief. Tevens is het geen wet dat grote schuldeisers voor kleine staan maar dit valt binnen de discretionaire bevoegdheid van de curator.

Daarnaast is het ook een beetje een spelletje. Separatisten vragen vrijwel nooit faillissement aan. De preferente schuldeisers zijn ook erg terughoudend, vooral het UWV maar faillissement aanvragen komt vaak van de gewone eisers die vaak het zwakst staan.
Seperatisten kunnen uitsluitend hypotheeknemers zijn, maar je gaat niet snel een onderhandse lening aan voor onroerende zaken, aangezien de rente aanzienlijk hoger ligt.
Seperatisten zullen bij bedrijfsmatige onroerende zaken nooit faillissement aanvragen aangezien ze voldoende zekerheid hebben met het onderpand. Vaak wordt het faillissement door het bedrijf zelf aangevraagd en niet eens door de schuldeisers, niet door de preferente en ook niet door de concurrerende.
Grappig dat we eigenlijk de curator overslaan bij het uitbetalen uit de failliete boedel.
.

[Reactie gewijzigd door lighting_ op 23 juli 2024 23:16]

Bedrijven die een bankvergunning hebben oftewel banken genieten geen status aparte als schuldeiser. Het hangt echt af van de type lening die is uitgegeven.

De volgorde van eisers is zo

- Separatisten

Zij hebben leningen met onderpand. Zij kunnen hun object (collateral) opeisen bij faillissement. Banken geven vaak zulke leningen en zullen hun onderpand (gebouw, kunst, whatever) opeisen. Banken zijn niet de enige die een hypothecaire lening mogen uitgeven. Dat mag jij (jij ja) ook zolang je het niet commercieel doet want dan heb je op zijn minst een secundaire bankvergunning nodig. Verder zijn er verzekeraars, pensioenfondsen, private equity die ook zulke leningen uitgeven. Zij hoeven ook niet bij de curator langs te komen om hun schuld te eisen. Ze kunnen meteen hun collateral meenemen of in de verkoop doen zodra er faillissement is uitgesproken. Ze zijn in wezen nog gewoon de juridische eigenaar van het onderpand. Het is wel niet netjes de curator in te lichten als je een pand waar de failliete onderneming in zat in beheer neemt en verkoopt zonder ze in te lichten dus in de praktijk doe je het wel.

- Boedel

Zij die na uitspreken van faillissement diensten hebben verleend zoals de intermin managers, curator zelf etc.

- Preferente Vorderingen

RBD, UWV, Medewerkers. Deze krijgen vaak wel eens problemen met elkaar zoals UWV en RBD. Zij moeten hun eisen krijgen op volgorde waar die ontstaan zijn.

- Dan komen de (vaak) consumenten/klanten. Je hebt betaald voor een product of hebt een betalingsverplichting aangegaan en heb je dienst niet ontvangen.

Dus nee. Als je je iphone14 pro Max hebt achtergelaten voor reparatie ben je nog steeds de juridische en economische eigenaar ervan en mag je hem op elk moment buiten toestemming curator opeisen maar hoe krijg je het nou in handen? Dat is wel eens knap lastig. Grappig verhaal hierover. Me Oom had zijn auto bij een dealer achtergelaten voor reparatie en toen ging de dealer failliet. Hij zei tegen me dat we de auto gingen halen. We liepen ernaar toe, zette de slagboom open en reden ermee weg. Dit is volkomen legaal. Netjes is het niet maar ja…wie wil maanden wachten voordat iemand je te woord staat 😊 dus het is wel sneller zei me Oom. Was een avontuur als 14 jarige.

[Reactie gewijzigd door Littlemarc op 23 juli 2024 23:16]

Het is niet zo moeilijk hoe je je spullen terugkrijgt: je meldt je gewoon bij de curator en je krijgt het terug. Vaak regelt de curator een ophaaldag of iets dergelijks.
In theorie heb je gelijk maar tenzij je een object komt ophalen waar de eigenaarschap zeer duidelijk is zoals een auto met een nummerplaat, zal het toch enige mankracht kosten de administratie door te kijken om je telefoon te ontvangen. Vaak heeft het oude personeel de tent inmiddels verlaten dus heb je een intermin manager met wat hulp die alle oude administratie moet doorkijken. Je kan bedenken dat dit niet altijd erg soepel loopt.

Veel zal ook afhangen van hoe groot de zaak is. Een fietsenwinkel van 200 m2 met een enkel filiaal kam je sneller doorheen dan een grote keten met tientallen filialen met vaak ook hun eigen methode, tools en cultuur van administratie.
Ik heb dit beroepsmatig 100x gedaan; zo spannend is het niet. De curator vraagt gewoon per vestiging een of enkele personeelsleden mee te werken (moeten ze, want ze worden enkele weken doorbetaald). Vaak is er ook wel een administratie. Het is niet anders dan zonder faillissement; ook dan moet gecontroleerd worden of je je eigen fiets wel ophaalt en niet die van een ander.

[Reactie gewijzigd door cryptapix op 23 juli 2024 23:16]

Eigendom blijft eigendom. Een aanbetaling voor een keuken maakt je geen eigenaar van de keuken. Als de keuken er al is kan de curator deze alsnog aan je verkopen.
De vraag was over apparaten die ter reparatie zijn aangeboden. Die blijven eigendom van de klanten en kunnen teruggevraagd worden bij de curator.
Lijkt me ook lastig in de zee met veel grotere vissen te zwemmen. Je moet wel iets heel unieks bieden om nog zo'n service in stand te houden lijkt me.
Wat zijn de grote vissen eigenlijk?
Ik denk meteen aan Dynafix, maar dat is niet echt een concurrent aangezien zij alleen in opdracht van fabrikanten leveren.
DynaFix en Microfix komen in me op als reparateur, verder ken ik er niet heel veel bij naam.

Veel mensen gaan, binnen garantie, naar het bedrijf waar ze het gekocht hebben of de fabrikant zelf. Die hebben soms zelf een reparatiecentrum of, in de meeste gevallen, besteden het uit aan grote bedrijven. Ze zullen niet zo snel met een kleiner bedrijf zaken doen vanwegen de hoeveelheid reparaties dat uitgevoerd moeten worden.

Buiten garantie zullen mensen vast sneller naar een zaak in de stad gaan, maar naast dat apparaten buiten garantie al niet snel gerepareerd worden, gaat alsnog niet iedereen naar een lokale/kleinere zaak. Gezien marges al laag moeten zijn om competitief te kunnen blijven, lijkt dit me een lastige zaak om in stand te houden. Tech is heel disposable tegenwoordig.

Als mijn Samsung scherm buiten garantie kapot gaat, en hij verder nog even door kan (ook aan de softwarematige kant), ga ik waarschijnlijk ook naar een groter bedrijf met een goede reputatie, of misschien zelfs Samsung zelf. Misschien vervang ik hem ook wel zelf.

Een maat heeft zijn Nokia scherm laten vervangen bij een lokale boer. Regelmatig ghost-touch, en scherm zat er krom op, op een mate dat hij niet eens dicht was. Na lang gedoe zouden ze hem gratis weer vervangen, maar kreeg hem in exact dezelfde staat terug. Na nog een rondje sparren, hebben ze hem wel weer vervangen, maar de lijmrand stak gewoon buiten het scherm. Het leek ook niet op een OEM scherm, ookal zeiden ze van wel.

Zelf heb ik bij de Media Markt gewerkt op de afdeling waar ook schermen vervangen worden. Je moet maar net iemand hebben die er passie en zin in heeft, anders zullen de reparaties ook niet al te netjes uitgevoerd worden. Met eventuele gevolgen van dien.

Puur om dit soort elende te voorkomen, zal ik het niet eens bij een kleiner bedrijf proberen.

Nu lijkt Fixable wel reputabel te zijn, maar ik zie het voor me dat veel mensen hem simpelweg overslaan, ookal is het onbewust. Ik had er ook nog niet eens van gehoord, voor nu.
De oorzaak zal denk ik wel een combinatie is van een paar factoren namelijk deels misschien te min personeel en het ook moeilijk is tegenwoordig om gesickt personeel te vinden. Het zullen dan toch mensen moeten zijn die letterlijk handig met de handen zijn en praktisch technisch inzicht hebben.

Maar een ander wel belangrijk punt kan ook zijn right to repair en er nu toch meer mensen zijn die hun apparaat zelf gaan repareren. Of dat mensen wel via via iemand weten die handig is en daar dan hun apparaat laten repareren. Mede ook door right to repair doen fabrikanten ook niet meer echt moeilijk met garantie en de echte garantiegevallen veel minder zullen zijn geworden.

Toch ergens dan wel jammer dat daardoor dit soort bedrijfjes ermee moeten stoppen want righ to repair is wel goed maar breng genoeg risico's met zich mee. Zelfs ik zelf ben wel heel handig maar sommige dingen laat ik dan ook liever doen vanwege het risico.
En toch zijn de centra van de meeste steden gevuld met (telefoon)reparatiewinkels... Vaak zitten die er al jaren. Het lijkt alleen júíst de kleine man te zijn die overleeft, de ketens met meerdere vestigingen lijken het moeilijker te hebben op de een of andere manier.
Ja nu je het zegt, hier in de buurt zitten inderdaad ook 2 van die shops maar die doen dan alleen smartphones en verder niets qua reparaties. En wat ik van hun weet is dat zij ook gewoon losse onderdelen verkopen wat op zich wel slim bekeken is.

Voor witgoed en dat soort apparaten ligt hier trouwens ook een shop maar die doet vooral in verkoop van onderdelen. Reparatie doen zij ook wel maar zij stimuleren vooral dat je het ook gewoon zelf kan doen als je een beetje handig bent.
Die reviews vallen me op de website :o

https://fixables.nl/
> Wij scoren een 9.4 uit 10 berekend uit 8978 reviews van klanten

https://nl.trustpilot.com/review/fixables.nl
> 8 reviews

En met de google reviews kom ik niet eens op 1000 reviews uit.
Dit zou prima een NPS score kunnen zijn, oftewel, op bases van ingevulde enquetes met maximaal een paar vragen die ze automatisch naar alle klanten sturen.
"In mei vroeg reparatieketen Fixers ook faillissement aan."
@Hayte Wat is de link met Fixers?
Je wekt hiermee de indruk dat er een of ander verband is. Maar in het artikel ga je daar niet verder op in, dus ik ben erg benieuwd of er een verband is tussen faillissement Fixers en The Fixables.
AuteurHayte Redacteur @slaay21 juli 2023 16:51
Het verband is dat het allebei reparatieketens zijn die dit jaar failliet zijn gegaan :)
Heb er twee keer mijn P30 pro (uit 2019) laten repareren (1x nieuw scherm en 1x een nieuwe accu). En mijn vriendin is twee weken geleden nog langs geweest voor de reparatie van haar toestel, waar ook een nieuwe accu in is gegaan. Top service elke keer weer. Jammer dat ze het niet gered hebben!
Jammer, altijd prima service gehad in Rotterdam

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.