EU-hof: Google hoeft zoekresultaten niet wereldwijd op verzoek te verwijderen

Google hoeft het 'recht om vergeten te worden' niet wereldwijd toe te passen. Links naar informatie die gebruikers verwijderd willen hebben, moeten alleen in Europa worden verwijderd, concludeert het Europees Hof van Justitie in een langlopende rechtszaak.

De rechtszaak was in 2015 aangespannen door de Franse privacywaakhond CNIL. Die eiste dat Google bepaalde foutieve of schadelijke pagina's uit de zoekresultaten op verzoek verwijderde. Google deed dat, maar alleen voor Europese gebruikers. CNIL vond dat Google de resultaten wereldwijd moest blokkeren, en legde Google een boete van 100.000 euro op voor de 'overtreding'. Google ging daartegen in beroep en vocht de uitspraken aan tot aan het hoogste Europese rechtsorgaan. Het Europees Hof van Justitie spreekt zich nu uit in het voordeel van Google.

"Er is op dit moment in het Europees recht geen verplichting voor een zoekmachinemaker om een 'de-referentie' door te voeren op alle versies van zijn zoekmachine", staat te lezen in de uitspraak. "Hij is daartoe wel verplicht voor alle lidstaatspecifieke versies en dient maatregelen te nemen om internetgebruikers te ontmoedigen om vanuit een van de lidstaten toegang te zoeken tot de betreffende links die worden weergegeven op de niet-EU-versies van die zoekmachine." Het Hof voegt daaraan toe dat het niet verboden is dergelijke 'de-referenties' door te voeren.

De uitspraak is een nieuwe stap in de jarenlange strijd om het 'recht op vergetelheid'. Dat bestaat sinds 2014, toen het Europees Hof ook al een uitspraak deed. Het Hof concludeerde toen dat een Spaanse man het recht had zijn naam uit de Google-zoekresultaten te laten verwijderen. Google heeft altijd gezegd dat het niet eerlijk is om zoekresultaten wereldwijd te verwijderen. Andere grote techbedrijven, waaronder Microsoft, Wikimedia en verschillende persvrijheidsorganisaties deelden die mening. Google gebruikte voor het verwijderen een geoblokkade voor Europese gebruikers. Dat betekent dat gebruikers met een vpn de blokkade relatief eenvoudig kunnen omzeilen.

Google zegt dat het sinds de invoering van het recht op vergetelheid 845.501 verzoeken heeft binnengekregen. Het zou gaan om in totaal ruim 3,3 miljoen url's, waarvan het bedrijf 45 procent heeft verwijderd. De uitspraak komt niet helemaal als verrassing. In januari adviseerde de advocaat-generaal van het Hof hetzelfde. Het Hof is niet verplicht zulk advies te volgen, al gebeurt dat in de praktijk wel vaak.

Door Tijs Hofmans

Nieuwscoördinator

24-09-2019 • 11:56

111

Reacties (111)

111
110
46
13
0
59

Sorteer op:

Weergave:

Betekend dit nu ook dat alle gegevens die over je verzameld worden (bijv. Facebook) ook niet vergeten hoeven worden als deze op een server buiten Europa (bijv. Amerikaanse) bewaard blijft?

Heeft een bedrijf zoals bijv. Facebook het recht om deze gegevens ook buiten Europa te bewaren? En als dit zo is, wat blijft er dan nog over van de AVG, behalve dat ze het in Europa goed moeten beschermen en doorgeven aan privacy waakhond als het uitlekt?
Nu moet je al bedrijven ook data uit je backups opschonen in het geval van een 'recht op vergeten verzoek'

Maar stel dat je nu een backup dienst in Amerika (of elke andere niet-EU locatie) afsluit. En alle data daarheen laat backuppen? Als je dan verder alle in EU aanwezige data netjes op schoont, Voldoe je dan aan de wet?
Je hoeft de data niet uit je backup te verwijderen, wel moet je er voor zorgen dat bij een restore operatie je de klanten weer opnieuw verwijderd. Dta moet gebeuren voordat de applicatie weer online komt.
M.a.w na een backup restore, mogen de gegevens niet ineens 'opnieuw' in je systeem staan.
Dus je moet een extra database bijhouden met verwijderde gegevens, zodat je weet dat die gegevens verwijderd moeten worden bij restore van de hoofddatabase?
Het hangt er echt van af. In geval van persoonsgegevens heb jij het recht om deze te laten verwijderen onder de AVG en, tenzij zij daar zeer goede redenen voor hebben, moeten zij voldoen aan die vraag. Als ze evenwel een advertentieprofiel opbouwen met gewoon een willekeurig nummer wordt het een stuk moeilijker om die data verwijderd te krijgen.
Het recht om vergeten te worden is een GDPR recht. Dat geldt voor alle bedrijven die onder de GDPR vallen, dus ook Facebook. Waar de servers van Facebook staan maakt juridisch niet uit. Facebook valt onder de GDPR omdat ze in de EU diensten aanbiedt.

Google's zoekmachine verwijst naar openbaar toegankelijke pagina's, ook die van bedrijven die niet onder de GDPR vallen. Van die laatste bedrijven kun je dus niet eisen dat ze die pagina's verwijderen. Daarom is er een indirecte verplichting voor Google, om in de EU niet naar die pagina's buiten de EU te verwijzen.
Maar hoe zit het met alle andere vergaarde informatie die niet publiekelijk toegankelijk is?
Heeft niks te maken met het recht om te worden vergeten. ;)
Maar valt onder GDPR en kan je dus gewoon een verzoek indienen om te laten verwijderen.

[Reactie gewijzigd door demonic op 23 juli 2024 09:30]

Betekend dit nu ook dat alle gegevens die over je verzameld worden (bijv. Facebook) ook niet vergeten hoeven worden als deze op een server buiten Europa (bijv. Amerikaanse) bewaard blijft?

Het heeft niets te maken met een server binnen of buiten Europa. Uberhaupt is dat met hudige cache mechanismen een onzinnig concept.

Het recht op vergeten betref puur het weergeven van resultaten. Dat blijft zo.

Wat de Fransen wilden was een soort Noord Koreaanse censuur wet die de Franse wet wereldwijd van kracht zou maken. Dus Frankrijk zou kunnen beslissen wat een Braziliaan of Vietnamees zou kunnen vinden via Google. Dat is evident onwenselijk, net zoals jij niet wilt dat China of Australie kan beslissen wat jij wel en niet kan vinden via Google.

Resultaat is dat als jij zoekt binnen de EU met Google je bepaalde zaken niet kan vinden. Zou je op vakantie zijn in Australie kan het zijn dat je wellicht soms wat extra resultaten krijgt. Merk verder op dat de bron-artikelen uberhaupt niet verdwenen zijn. Daarvoor moet je bij die bron-websites zelf zijn.
simpel:
zoekopdrachten via google.fr worden verwijderd, die via google.com niet
Dat betekend dus feitelijk dat het "recht om vergeten te worden" betekenisloos is. De informatie is nog steeds "out there" en triviaal toegankelijk voor wie er naar op zoek is.
Toch wel fijn dat Europees recht niet van toepassing is in Amerika (en andere landen buiten de EU) en andersom ook. Zou wat zijn dat je je overal ter wereld moet houden aan de wetten van alle landen.

Het recht om vergeten te worden is niet bedoeld om uit de zoekresultaten te verdwijnen, maar om bedrijven binnen de EU te kunnen dwingen jouw gegevens te verwijderen wanneer je dat wilt. Precies wat Google hier ook doet. Het is dus niet betekenisloos, maar dient op een andere manier gebruikt/geïnterpreteerd te worden dan jij denkt.

Je moet je er van bewust zijn dat alles wat op internet staat, er voor altijd op zal blijven staan, recht om vergeten te worden of niet.
Euh nee, het recht op vergetelheid is juist niet bedoeld om informatie te verwijderen. Het gaat juist om informatie die je niet kan verwijderen, omdat deze opzich geheel legaal is, bijvoorbeeld een kranten archief.

Die informatie kan echter wel oud zijn en de personen in kwestie veel last opleveren als deze steeds prominent getoont worden als je hun naam in een algemene zoekmachine gebruikt. De zoekmachines moeten hierbij dus zelf een inschatting maken of de informatie in delisting verzoeken nog relevant is.

Wat mij nog niet duidelijk is en waar ik mogelijk nog wel een rechtzaak voor zie komen is de archief zoekfunctie op de website van een krant. Dat is niet meer als een electroinische index bij hun eigen informatie. Heb je ook het recht op verwijdering uit die index? Ik zou verwachten van niet, een complete doorzoekbare index is essentieel voor een archief.
Wat mij nog niet duidelijk is en waar ik mogelijk nog wel een rechtzaak voor zie komen is de archief zoekfunctie op de website van een krant. Dat is niet meer als een electroinische index bij hun eigen informatie. Heb je ook het recht op verwijdering uit die index? Ik zou verwachten van niet, een complete doorzoekbare index is essentieel voor een archief.
Voor de zoekfunctie van een krant geldt precies hetzelfde als voor Google (en alle andere search engines). Als ik zoek op jouw naam dan komt dat artikel waar je kotsend in de goot ligt (of zo) niet naar boven, maar als ik zoek op de naam van het evenement waar dat gebeurde dan krijg ik dat artikel wel gewoon te zien. Ook als ik vraag om de krant van die datum is het artikel gewoon zichtbaar.

Dit is zo'n geval waar de details ontzettend belangrijk zijn.
  • Deze wet gaat over informatie die, van zichzelf, volkomen legaal is. Die informatie zelf blijft intact.
  • Linken naar de informatie is ook legaal en links naar de informatie blijven intact.
  • De informatie op kunnen zoeken is, in principe, ook legaal!
  • Het enige wat niet mag is de informatie vinden als je zoekt op specifieke zoektermen (als ik het uit mijn hoofd goed zeg: alleen de namen van personen).
Maar dat is net het kromme aan heel dit systeem en voor mij ook de reden dat ik tegen dit recht ben. Je neemt de bron niet weg. Je zegt enkel tegen 1 enkele zoekmachine: ik wil dat jij die verwijzingen weghaalt naar die specifieke pagina. Andere zoekmachines mogen nog wel verwijzen en de bron is niet verplicht van het weg te halen.
Alle zoekmachines waaraan jij jouw verzoek stuurt moeten hebben dezelfde wettelijke verplichting om te beoordelen en dan te verwijderen (of niet).

Ja het is onhandig dat je ze allemaal apart aan moet schrijven, maar ik krijg al rillingen bij het idee dat de overheid een club inricht die dit centraal zou gaat doen :/

De bron verwijderengaat te ver omdat het niet verboden is deze informatie te archiveren en ook niet de bedoeling is dat zo te maken. Maar om de ongewenste bijeffecten van het snelle ontsluiten van informatie met moderne techniek aan te pakken.

En ja het is een rare wetgeving waa ik ook niet blij mee ben. Mensen zouden zelf moeten kunnen bedenken dat bepaalde info niet meer relevant is. Helaas blijkt de gemiddelde persoon hier heel slecht in. En bedenk dan dat de helft van de mensen dommer is :|
Het recht om vergeten te worden is niet bedoeld om uit de zoekresultaten te verdwijnen, maar om bedrijven binnen de EU te kunnen dwingen jouw gegevens te verwijderen wanneer je dat wilt.
Maar de gegevens zijn dus niet verwijderd, ze worden alleen uit de resultaten gefilterd als je toevallig een request vanuit de EU doet. Het feit dat het buiten de EU nog zichtbaar is betekend dat de gegevens nog steeds opgeslagen zijn op de servers van Google.
Klopt. Het recht om vergeten te worden bestaan niet buiten Europa, dus daar mogen de gegevens nog gewoon blijven bestaan. Als het gewenst is dat het daar ook verwijderd wordt, zal je moeten wachten (of lobbyen) dat dat soort wetgeving ook daar ingevoerd wordt. Gezien het belang dat in Amerika wordt gehecht aan het eerste amendment verwacht ik daar niet veel van. Dat is hoe soevereiniteit werkt: elk land mag zijn eigen wetgeving doorvoeren en eigen afwegingen maken.

Of de wetgeving in Europe daarmee "betekenisloos is" vind ik te kort door de bocht. In de uitspraak staat ook de Google zijn best moet dat je niet zomaar om de filter heen kan werken. In de praktijk betekent het dus dat een gewraakt stuk niet zomaar meer teruggevonden wordt, tenzij je daar expliciet naar zoekt. Dan zal je het wel vinden. Dat lijkt me wenselijk, anders zou het recht om vergeten te worden neerkomen op censuur. Dus wat mij betreft is dit een mooie uitkomst. Het recht om vergeten te worden bestaat en blijft, maar het is niet absoluut.
Ik denk dat je het beter zo kan zien: Google Inc en Google Ltd zijn aparte "legal entities", de een in de VS en de ander in Ierland. Het platform van Google is ook gescheiden, staat er data in Europa en zo staat er ook data in de VS. Hoe deze databronnen gevuld worden laat ik hierbij in het midden.

Het is erg aannemelijk dat wanneer jij naar "google.nl" gaat, je op de Europese backends uitkomt welke de data uit Europese databronnen halen. Wanneer jij vervolgens naar "google.us" gaat kom je waarschijnlijk uit op de Amerikaanse backend met Amerikaanse databronnen.
Wanneer Google onder het mom "recht om vergeten te worden" data welke naar jouw refereert verwijderd, gebeurt dit binnen het Europese platform, dit platform valt immers onder Europese wetgeving. Het Amerikaanse platform valt hier buiten en zal dus niks op verwijderd worden.

Ik ben het er wel mee eens dat het vreemd te noemen is dat de data alsnog op te vragen is via Google sites van buiten de EU. Daarom zie ik graag een wereldwijde privacy wetgeving maar ik ben bang dat dit een utopie blijft.
Ik ben er 100% zeker van dat ze er meerdere kopieën van hebben.
Alles binnen google is zo opgedeeld, het maakt je heel wat resistenter als er iets uitvalt en het verkleint ook de kansen op dataverlies.

En het is ook niet zo moeilijk om er daarna per land ook nog wat extra aan te tweaken.
Alles binnen google is zo opgedeeld, het maakt je heel wat resistenter als er iets uitvalt en het verkleint ook de kansen op dataverlies.
De data binnen 1 database is redundant, er zullen dus in 1 database meerdere kopieen van dezelfde data zitten. Maar dat is niet hetzelfde als meerdere, onafhankelijke, databases (die elk ook weer al hun data redundant opgeslagen hebben).
Maar niet op de servers van Google in de EU. De gegevens staan dan alleen op servers buiten de EU. Zoveel bevoegdheid heeft de EU dan ook weer niet he.
Denk je dat Google per land een kopie heeft van zijn hele search index ? Dat lijkt me onwaarschijnlijk.
Punt is dan ook dat dit voor inwoners van de EU niet in de resultaten verschijnt.
Nee, punt was dat de data niet verwijderd is, alleen uit de zoekresultaten gefilterd.
Alleen uit de EU is het dus verwijderd, precies tot de grens waar de EU recht heeft om daar iets over te zeggen. Daar buiten wordt het mogelijk nog wel opgeslagen en weergegeven, maarja daar ga je nooit wat aan doen zolang we niet 1 grote superstaat zijn met overal dezelfde regels (aka nooit).
Als je dus in de EU bent zie je de resultaten niet, en op geen enkele fysieke server binnen de EU ga je de data vinden. Dat is precies wat het 'recht om vergeten te worden' inhoudt.
Je bedoelt mensen die op basis van verbindingsgegevens ingedeeld worden als inwoner van de EU... Op het moment dat jij vanuit Amerika (of via een VPN) Google gebruikt krijg je de in de EU uitgesloten resultaten gewoon te zien.
Het zou me eerlijk gezegd niet verbazen als ze dat juist wel doen. Of in ieder geval per regio. Als ik in Nederland zoek, zijn Europese resultaten relevanter dan als ik in Oceanie zoek. Geoptimaliseerde seach indexen kunnen dan voor een beter resultaat zorgen. Uiteraard kan je ook 1 global search index hebben waar je bij de query ook regio-informatie meestuurt, maar dat maakt de boel complexer en dus trager (en kost het meer energie dus geld).
Maar het zijn niet jou gegevens.

Het is niet een google account dat je hebt aangemaakt. Als je die laat verwijderen moeten ze echt alles verwijderen. (ook op amerikaanse servers)

Het gaat hier om de zoekresultaten welke gegenereerd worden aan de hand van informatie op andere websites. Dat is niet jou data, dus hoeven ze die niet te verwijderen.
De EU heeft hiervoor 'het recht om te vergeten' gemaakt, en dit voorkomt dat die (zoek-)informatie beschikbaar is voor mensen binnen EU.

Wat dus prima klopt. Als je niet wilt dat het in de zoekgegevens van google komt, moet je debetreffende bronnen aanspreken en daar je verzoek voor verwijdering indienen.

(zie het een beetje als the piratebay blokkeren. In eerste instantie was dit via DNS. (oftewel niet in zoekresultaten. Maar de daadwerkelijke pagina was nog steeds beschikbaar via vpn/rechtstreeks IP. Dit is met het recht tot vergeten precies hetzelfde. Of het effectief is, dat laat ik in het midden ;) of het censuur is.. laat ik in het midden ;) )

[Reactie gewijzigd door demonic op 23 juli 2024 09:30]

Er staan amper gegevens op de servers van Google. Google is een search engine en indexeert paginas. Hun primair doel is dan ook om je door te verwijzen naar die paginas waarvan zij denken dat ze het beste passen bij je zoekopdracht.
Google cached complete websites.
Toch wel fijn dat Europees recht niet van toepassing is in Amerika (en andere landen buiten de EU) en andersom ook. Zou wat zijn dat je je overal ter wereld moet houden aan de wetten van alle landen.
Maar dat is wél het geval. Het Europees recht is van toepassing in Amerika, voor bedrijven die vanuit Amerika zaken willen doen met de EU. Concreet: op Google en Facebook.

Dat zie je ook aan deze uitspraak. Als het Europees recht niet van toepassing was geweest, dan had het Europees Hof zich niet-ontvankelijk verklaard. In plaats daarvan heeft het Hof zich ontvankelijk verklaard en een uitspraak gedaan volgens het Europees recht. Dit specifieke geval (right to be forgotten) is geografisch beperkt, maar de jurisdictie is dat dus niet.
Precies wat Google hier ook doet. Het is dus niet betekenisloos, maar dient op een andere manier gebruikt/geïnterpreteerd te worden dan jij denkt.
Het gaat er niet om wat iemand denkt, maar het resultaat van het navolgen van deze wet. Het is dus best betekenisloos als het alleen binnen de EU niet in te zien is, maar in ongeveer 85% van alle andere landen op de wereld nog wel. En zelfs binnen de EU zeer makkelijk te omzeilen is door een andere locatie in te stellen. Het internet kent geen grenzen. Dat maakt die wet best betekenisloos, omdat die gegevens dus nog gewoon in te zien zijn.

[Reactie gewijzigd door JorzoR op 23 juli 2024 09:30]

Als het aannemelijk is dat je vanuit de EU bezig bent moet men de resultaten verbergen. Zomaar je land op een land buiten de EU zetten mag dus niet voldoende zijn.
hoe moet een google daar achter komen dan?
Niet. Als ik gebruik maak van een VPN van mijn werkgever naar wat voor land dan ook, dan kan niemand zien dat ik niet in dat land ben. Er is dan geen verschil of ik thuis zit, of op ons kantoor in een ander land. Je zou hoogstens nog iets kunnen doen als er verzoeken binnenkomen via commercieele VPNs waarvan je vermoedt dat die gebruikt worden om regiozaken te ontwijken. Maar ook dat is niet waterdicht.
Dat komt omdat we alleen in de EU dit soort domme wetten aannemen.
Wat meestal nog samen gaat met de illusie dat het nog echt wat te zeggen heeft ook.

Recht om vergeten te worden... Laat me niet lachen. Mischien kunnen ze het ook toepassen met een strafblad. Kan me zomaar voorstellen dat een paar mensen best een recht om daar in vergeten te worden willen uitoefen :+

Je heb het recht om iets te vergeten... en in het beste geval, de WENS om vergeten te worden.
Heel vervelend voor je, deal with it!

Ach, als er genoeg achterstand is, verdwijnt dit soort onzin vanzelf.
Is het triviaal? Google stuurt je op basis van IP-adres naar een Europese zoekmachine met dus de gefilterde resultaten. Je moet dus weten hoe een vpn werkt of op een andere manier aan een niet-Europees IP-adres komen. Ik durf de stelling wel aan dat het gros van de internetters die moeite niet neemt en ook niet weet hoe ze dat zouden moeten doen.
Is het triviaal? Google stuurt je op basis van IP-adres naar een Europese zoekmachine met dus de gefilterde resultaten. Je moet dus weten hoe een vpn werkt of op een andere manier aan een niet-Europees IP-adres komen.
Ja, dat is triviaal. Als je die informatie wilt hebben is het een zeer kleine moeite om te achterhalen hoe dat werk en/of iemand te vinden die een VPN voor je kan instellen.
Je gaat voorbij aan een erg belangrijk punt. Je gaat pas diep graven naar informatie over een persoon wanneer je daar aanleiding toe hebt.

Als jij al WEET dat een persoon een smet heeft op de reputatie, is het inderdaad vrij makkelijk om dieper te graven als je je daarin verdiept.

In veel (de meeste?) gevallen zoek je gewoon op een persoon. Je weet nog helemaal niets over de persoon, daarom zoek je juist. Het kan een casual search of een serieuze search zijn. Met gefilterde resultaten waar niets negatiefs uitsprint, zul je niet meteen geneigd zijn om verder te graven. Misschien wel indien het een super serieus iets is (background check) maar niet een casual search.
Ja. Maar we weten nu ook dat als je zoekt naar een Europeaan, dat je dat dan op een Amerikaanse server moet doen.
Nou, nee, dat weten "WE" niet. Een gemiddeld Europeaan zal lui op zijn mobieltje de naam intikken en geen seconde nadenken over de situatie die dit artikel beschrijft, aangezien ze er geen weet van hebben.
Ik had het over we, niet ze. We zitten hier op tweakers.
Voor de meerderheid van de Europeanen is het geen zeer kleine moeite. De modale IT-kennis is een heel stuk lager dan dat.

Het doet me denken aan de Pirate Bay-blokkade-discussies. Natuurlijk zijn ook die te omzeilen, maar het gros van de downloaders/torrenters zat er toch mooi maar mee. Maatregelen hoeven niet 100% of zelfs maar 90% werkbaar te zijn om juridisch effectief te zijn.
Voor de meerderheid van de Europeanen is het geen zeer kleine moeite. De modale IT-kennis is een heel stuk lager dan dat.
Mwa, echt IT kennis is daar naar mijn mening tegenwoordig niet meer voor nodig. Ze maken tegenwoordig al reclame op TV voor VPN providers welke erg eenvoudig te installeren zijn. Dat is de laatste paar jaar erg snel veel bekender en gebruiksvriendelijker geworden. Daarbij is alles wat je moet doen de app of het programma installeren, indien niet gratis een abonnement kiezen/betalen, en een land selecteren. Ik zal niet zeggen dat iedereen het kan, maar de drempel is echt vele malen kleiner dan het handmatig in moeten stellen van een VPN verbinding zoals dat 'vroeger' moest. Daarnaast zijn er ook opties als Opera VPN en pakketten als de Tor Browser die gratis zijn en ingebouwd in de browser of werken als iedere andere browser, alleen weet ik niet of je bij diensten als Opera VPN (bij Tor zover ik weet iig niet) kan kiezen via welk land je verbinding maakt.
Als ik alleen al kijk hoeveel familie, vrienden en kennissen ik heb moeten uitleggen hoe ze mijn vpn server konden gebruiken om in de vakantie naar geolocked sites zoals programma gemist te kunnen kijken. En dan vervolgens alsnog de fout ingaan en opbellen met 'help het werkt niet' , dan vrees ik dat Arnoud de modale IT-kennis overschat.
Maar zoals ik al aangeef, is dat een eigen VPN server die je volledig handmatig moet configureren (de moeilijke manier), of gebruikt die een app die alles voor je doet en je alleen hoeft in te loggen (de makkelijke manier, zoals veel VPN aanbieders die tegenwoordig aan de man brengen). Via de makkelijke manier hoef je niet zelf in de instellingen te rommelen, server adressen instellen, etc. Dat doet de app allemaal voor je. Maar gezien je het over een eigen VPN server hebt vermoed ik dat dat bij jou wel nodig is, en dan begrijp ik inderdaad wel dat dat voor veel mensen te moeilijk is.
De wat handigeren hadden een ídiot proof'stappen plan om het te configureren, bij de rest heb ik zelf alles voorgeconfigureerd en hoefden ze alleen nog maar in te loggen.

Blijkbaar is het erg ingewikkeld dat je dit iedere keer als je de laptop of tablet opnieuw installeert opnieuw moet doen. "Kan het niet automatisch".... euh nee, de data hoeft niet altijd via mijn verbinding te lopen.
Opera VPN heeft inderdaad een regio-keuze. Betaalde VPN's hebben meer opties maar voor dit doeleinde heb je genoeg aan Opera VPN.
Het is ook niet voor de 'gewone' gebruiker dat je wil vergeten worden.
Dat is toch precies wel waar je voor vergeten wil worden? Immers gaat het sowieso alleen over Google links hier, de achterliggende informatie blijft beschikbaar. Wat je wil is dat wanneer iemand je naam Googlet hij niet de foto's tegen komt van hoe je tien jaar geleden dronken over een standbeeld aan het plassen was. En vooral dus als je toekomstige werkgever dat bijvoorbeeld zoekt. Die gaat dan echt niet eerst een VPN naar de VS opzetten om te kijken of er dan meer beschikbaar komt.
Dat bedoelde ik net.
Een potentiële toekomstige werkgever is geen gewone gebruiker. Die doen dit regelmatig en weten idd héél goed hoe ze die EU grap kunnen omzeilen.
Natuurlijk wel, voor wie anders?
Je moet dus weten hoe een vpn werkt of op een andere manier aan een niet-Europees IP-adres komen.
Voor mijn gevoel is dat het punt niet eens. Je moet weten (of vermoeden) dat er überhaupt iets is om te vinden.

Als jij verhuist en naast me komt wonen dan kan ik het naambordje bij je deur lezen en je naam in Google gooien. Dan weet ik nu dat er een advocaat naast me woont. Cool. Kan ik iets met die informatie? Nee, niet echt, maar goed, mijn nieuwsgierigheid is bevredigd en ik ga over tot de orde van de dag. Weet ik prima hoe een VPN werkt en kost het me nauwelijks moeite om je op te zoeken op "non-EU Google"? Ja hoor, natuurlijk, maar ik ga die (hele kleine) moeite alleen nemen als ik al weet dat er iets "interessants" te vinden is... en als ik dat weet, dan is het toch al te laat.

Voor zover ik in kan schatten (correct me if I'm wrong) is het doel niet zozeer om informatie "echt" te verbergen, maar veel meer om te voorkomen dat mensen die informatie toevallig vinden.
Ik denk dat niet veel mensen weten hoe je alleen op niet Europese Googles servers kan zoeken.

[Reactie gewijzigd door Verwijderd op 23 juli 2024 09:30]

Meer dan de helft van de wereldbevolking gebruikt standaard niet-europese Google servers. ;)
En voor hun is er dus nooit iets veranderd en gaat er niets veranderen. Het gaat hier om Europese gebruikers nietwaar?

Aaargh beweerd dat door deze uitspraak het vergeetrecht onmogelijk is geworden. Ik beweer dat dat niet zo is omdat je werkelijk specifiek Europese Google servers moet vermijden om de verwijderde content te zien. Omdat wellicht 0.00001% van de gebruikers weet hoe dat moet (of beseft dat je dan iets anders zou kunnen zien!!) denk ik dat het vergeetrecht overeind blijft.

Daarnaast, nogmaals, de uitspraak heeft niets veranderd, de huidige situatie blijft zoals hij is.
Het gaat hier om Europese gebruikers nietwaar?
Ja en nee.
Waarom zou een Amerikaan wel bepaalde data over mij, een EU-burger, mogen kunnen vinden terwijl een Europeaan dat niet mag?
Het gaat er IMO om dat de data van een EU-burger is, wie de zoekopdracht uitvoert is minder relevant. IMO dan, volgens de rechter / de wet blijkbaar niet.

[Reactie gewijzigd door Olaf van der Spek op 23 juli 2024 09:30]

Waarom zou een Amerikaan wel bepaalde data over mij, een EU-burger, mogen kunnen vinden terwijl een Europeaan dat niet mag?
Denk nog even terug aan de reden waarom deze regel überhaupt is ingevoerd. Als jij gaat solliciteren of verhuizen en je potentiële baas of nieuwe buren gooien je naam in Google, dan wil je niet dat je onhandige beslissingen van tien jaar geleden meteen bovenaan staan. Of Amerikanen die informatie wel meteen zien staan is, in die context, veel minder relevant.
Het gaat er IMO om dat de data van een EU-burger is, wie de zoekopdracht uitvoert is minder relevant. IMO dan, volgens de rechter / de wet blijkbaar niet.
Van de ene kant zie ik je punt, maar het is helaas complexer dan dat. Als Jantje (1) een verhaal schrijft over wat Pietje (2) gedaan heeft op vakantie (3) en dat publiceert op een server (4) en daar wordt het door Klaasje (5) bekeken terwijl hij op zakenreis (6) is, dan kunnen er al zes landen zijn die daar een mening over hebben. Doe daar nog de gebruikte zoekmachine (7 voor de eigenaar, 8 voor de lokale editie) en VPN (9 en 10) bij. En dan kan wát Pietje deed ook nog eens andere landen erbij betrekken (China heeft een hekel aan herdenkingen van het Plein van de Hemelse Vrede; steek een Amerikaanse vlag in de fik (want vrijheid van meningsuiting...) en heel de VS is over de zeik; maakt niet uit waar ter wereld je dat doet). Hoe bepaal je welk van die landen zijn zin krijgt en hun wetten mag laten gelden? (En hoe ga je al die andere landen overtuigen om het daar mee eens te zijn? :p )

Of, om het van de andere kant te bekijken: als wij de VS opleggen dat zij ons recht op vergetelheid (dankjewel @TijsZonderH, dat is een veel betere naam dan "het recht om vergeten te worden"!) moeten respecteren, hoe wou je dan precies uitleggen dat wij geen boodschap hebben aan hun versie? Okee, op dit moment hebben ze die niet, maar het gaat om het idee. Of, om het vorige voorbeeld er nog even bij te pakken: als wij willen dat China onze vergetelheid respecteert, waarom houden wij ons dan niet aan hun taboe op "het plein"?
741,4 miljoen Europeanen, of 514 miljoen EU inwoners (tnx @Blokker_1999 ) op 7,7 bilijoen miljard (tnx @Estel), dus denk zelfs dat je kan stellen dat >90% van de wereldbevolking niet de Europese Google gebruikt..

[Reactie gewijzigd door ThaStealth op 23 juli 2024 09:30]

Je bedoelt 7,7 miljard... Het amerikaans billion is miljard in het Nederlands. Blijft >90%, dat wel.
Dat kun je niet stellen aangezien er geen 7,7 miljard internetgebruikers zijn.
Ongeveer 4,5 miljard mensen hebben internet, dus 41.2% een GROTE groep (3,2 miljard) heeft geen internet.

Ontopic: En ja we hebben dus niet het recht om te vergeten te woorden vind EU-hof, aangezien het grootse gros van de informatie op internet buiten de EU is.

[Reactie gewijzigd door AmigaWolf op 23 juli 2024 09:30]

In de EU (niet hetzelfde als geografisch Europa) wonen "slechts" 514 miljoen mensen.
Dat kun je niet stellen aangezien er geen 7,7 miljard internetgebruikers zijn.
diegene die u wil opspeuren zal het heus wel weten...
Het 'recht om vergeten te worden' is ook niet meer dan 'het recht om te verbergen wat anderen mogen zien'. Een eufemisme voor censuur. Logisch dat je dit niet voor de hele wereld kan doorvoeren.

Overigens wil ik het 'recht om vergeten te worden' ook in de echte wereld. Mensen moeten de minder goede herinneringen aan mij vergeten en mogen daar niks over zeggen. Alleen de goede zaken mogen blijven bestaan.
Het probleem met dit soort domme posts is dat je censuur acceptabel maakt. Want als zo'n overduidelijk goed iets al "censuur" is, dan is "censuur" dus goed.

Nee dus. Censuur is een specifieke vorm van een verbod op vrije meningsuiting, namelijk de vorm waarin een overheid vooraf toestemming moet geven om een mening te uiten. Rechterlijk oordeel achteraf? Per definitie geen censuur
Het probleem met dit soort domme posts is dat je censuur acceptabel maakt.
Ten eerste is censuur zelf niet slecht. De meeste vormen van censuur zijn slecht, okee, maar niet per definitie allemaal. Als je wilt zeggen dat een bepaalde vorm van censuur slecht is: prima, maar dan moet je uitleggen waarom je het niet eens bent met die specifieke toepassing; botweg roepen "alle censuur is slecht" werkt niet. Dat televisiezenders overdag (als er nog kinderen kunnen kijken) geen porno mogen uitzenden is namelijk óók een vorm van censuur (of jij het daarmee eens bent weet ik natuurlijk niet, maar mij (en heel veel andere mensen) lijkt het wel een goed plan).

Vergelijk het met vuurwapens: bijna alles wat je daarmee kunt doen is slecht, maar net niet alles, dus mogen politieagenten en militairen die dingen wel gebruiken (in tegenstelling tot bijvoorbeeld martelen; dat is wel voor iedereen, zonder uitzondering, verboden).
Want als zo'n overduidelijk goed iets al "censuur" is, dan is "censuur" dus goed.
Brandpreventie is overduidelijk goed, dan is asbest dus goed...? Ik weet niet waar je deze "logica" vandaan haalt, maar wat je ook van censuur vindt, van die redenatie klopt helemaal niets.
Censuur is een specifieke vorm van een verbod op vrije meningsuiting, namelijk de vorm waarin een overheid vooraf toestemming moet geven om een mening te uiten. Rechterlijk oordeel achteraf? Per definitie geen censuur
De rechter oordeelt achteraf hoe een specifiek onderdeel van het recht op vergetelheid uitgelegd moet worden. Bij de reguliere toepassing ervan komt echter geen rechter kijken. Als jij of ik een claim indienen bij Google, dan beslist een bedrijf (geen overheid, geen rechter) of dat gehonoreerd wordt of niet. (Je uiteindelijke conclusie klopt dus wel, "censuur" is niet het correcte woord.)
Dom? Dat weet ik zo nog niet. Waarom alleen het recht op vergeten worden op Google en Yahoo? Omwille van werkgevers en sociale contacten? Dan weet ik wel een paar mensen te vinden die graag hun strafblad vergeten zien, "ernstig lichamelijk letsel" bekt niet zo lekker bij je sollicitatie. Waarom alleen voor personen? Ik denk dat een aantal bedrijven wel wat ongein uit de resultaten gehaald willen zien, "camera's in toilet/kleedruimte" of "pensioenfraude" houdt misschien de betere en beter gemotiveerde werknemers weg.

Wetgeving wordt altijd breder toegepast dan bedoeld, ik verwacht dat dit niet anders zal gaan, maar hoe ver en in wiens voordeel?
Als al jouw eigen gegevens onder bv. het auteursrecht zouden vallen, dan zou het allemaal niet zo moeilijk zijn...
De informatie was sowieso nog ”out there”, alleen zou Google dit dan niet wereldwijd tonen in haar zoekopdrachten.
Dat betekend dus feitelijk dat het "recht om vergeten te worden" betekenisloos is

Enkel voor mensen die expliciet op zoek gaan. Tijdens gewoon zoeken en browser met Google's zoekmachine via google.com of jouw Android telefoon zul je deze resultaten niet tegenkomen.

Besef verder dat uberhaupt Google enkel verwijst. De bron-websites waren altijd al niet verplicht iets te verwijderen!
"...en moet het maatregelen nemen om internetgebruikers te ontmoedigen de links van buiten de EU te bezoeken..."

Het wereldwijde web schijnt voor sommigen nogal een relatief begrip te zijn...

[Reactie gewijzigd door litebyte op 23 juli 2024 09:30]

Ik las die passage vooral als een waarschuwing "En dan niet onderaan de zoekresultaten zetten Gebruik Google.com om alsnog de vergeten resultaten te zien". Ik zou ook niet weten welke actieve maatregelen je kunt nemen om Europese internetters te verhinderen een vpn client aan te slingeren.
Genoeg dienstverleners die hele waslijsten aan IP's die geassocieerd zijn met VPN-providers blokkeren. Da's technisch best haalbaar - in elk geval om het laaghangende fruit een beetje af te vangen. Of het ook proportioneel is dat van Google te vergen durf ik ernstig te betwijfelen - maar ik verbaas me nog steeds een beetje over de hele verplichting zoekresultaten te verwijderen, dus ik heb er al vrede mee m'n eigen inschatting als het op privacywetgeving aankomt niet te vertrouwen :+
Ik maak me daar ook wel een beetje zorgen om.
Het is niet voor niets "www".
Ik wil dezelfde versie zien als anderen in de wereld.
Dat is al moeilijk genoeg door alle profiling die gedaan wordt om mij een bepaalde kant op te drukken.
Maar nu wordt er dus ook nog actief repressief beleid gevoerd om ons bepaalde delen van het internet te onthouden.
Dat heb je vandaag op vele websites al niet. Ook Google biedt niet alle diensten over heel de wereld aan of past diensten aan per regio. Ook zoekresultaten trouwens.
Ik heb ook het liefste dat de hele wereld zich aan de GDPR houdt.

Het is echter een feit dat niet alle bedrijven de rechten van Europese burgers erkennen. Daar moet de Europese rechter iets mee. Het "World Wide Web" is maar een naam; wetten zijn een feit.

Overigens is er geen actief repressief beleid. Een VPN werkt nog, en er is geen wetgeving in voorbereiding die daar iets aan verandert. Het gebruik van een VPN wordt gezien als een actieve keuze van de EU burger om afstand te doen van EU rechten zoals de GDPR. Juridisch is het wenselijk zoniet noodzakelijk dat je alleen door een actieve keuze afstand doet van je rechten.
Ik accepteer dat een buitenlandse website zich niet aan Nederlands recht houdt. Ik bezoek immers iets in het buitenland. Als ik dat met het vliegtuig doe, dan is dat ook zo. Wat mij betreft is dat niet anders.
Het onderscheid zou wat mij betreft in de domeinnaam mogen zitten; .NL dient zich aan Nederlands recht te houden en in Nederland gevestigd te zijn, een andere domeinnaam is "van ergens anders". Met de wetten en regels die daar gelden.
Dan kunnen mensen altijd transparant bepalen of ze iets te maken willen hebben met niet-NL domeinen.

[Reactie gewijzigd door Zynth op 23 juli 2024 09:30]

Ja overheden hebben nu eenmaal het liefst een gesegmenteerd internet met scheidingen als "the Great Wall". Hierdoor is de informatie in 'hun' gebied makkelijker te manipuleren.
@janbaarda @Zynth@Arnoud Engelfriet

Inderdaad zorgelijke ontwikkeling, informatie straks alleen nog maar in gecontroleerde hokjes vindbaar danwel zichtbaar maken.
Mwoa. Geoblocking is bepaald niet ongehoord op internet. Redirect naar Google.nl als je vanaf NL IP-adres naar Google.com gaat. En ja natuurlijk kan dat omzeild worden net zoals Netflix US is te kijken vanuit NL, maar dat maakt het nog geen onzinnige maatregel.
Enkele jaren geleden heeft Telenet al mijn gegevens doorgegeven aan 1207 (adres, telefoonnr,...) zonder mijn toestemming. Na heel wat gemail heb ik deze data uit de zoekresultaten van Google gekregen. Wil dit nu zeggen dat Google deze data vanaf nu gewoon zo snel mogelijk moet syncen met servers buiten de EU en ik deze data nooit meer kan laten wissen?

"Google heeft altijd gezegd dat het niet eerlijk is om zoekresultaten wereldwijd te verwijderen."
Is het dan wel eerlijk dat zij ook data krijgen waar niemand toestemming voor gegeven heeft en dit niet meer gewist hoeft te worden? Ik vind dat als een klant verzoekt al zijn data te wissen, ze gewoon al zijn data zouden moeten wissen.

[Reactie gewijzigd door Putwater op 23 juli 2024 09:30]

Waarom heb je ze niet uit 1207 zelf laten verwijderen?
Dat heb ik gedaan, maar mijn resultaten verschenen na 2 weken nog steeds op Google, ook al bestond de pagina niet meer.
het kan een week of zes duren voordat alle pagina's verwijderd zijn uit de Google-index.
Dus (nog) geen reden om in paniek te raken..

In de tussentijd zou je kunnen kijken of je gegevens misschien ook gearchiveerd zijn door bijv. http://web.archive.org en http://www.archive.is
In dat geval zou je, in plaats van het recht om vergeten te worden (enkel dereferentie), waarschijnlijk een AVG-verzoek moeten sturen (Google bezit gegevens die het niet mag bezitten).

[Reactie gewijzigd door Stoelpoot op 23 juli 2024 09:30]

Google bezit helemaal geen gegevens, Google maakt ze alleen vindbaar (wanneer het om de zoekmachine gaat uiteraard).

Aanspraak maken op 'het recht om vergeten te worden' bij Google is in essentie al raar, je bent dan gewoon bij het verkeerde adres.

Dat is net zoiets als bij PostNL aankloppen dat je huis niet vindbaar mag zijn...
Correcties:
Google bezit helemaal geen gegevens, Google maakt ze alleen vindbaar
Zoals FreVDP aangeeft, had Google nog een opgeslagen versie van de gegevens staan nadat de originele pagina was verwijderd. Google had dus wel de gegevens in bezit.
Aanspraak maken op 'het recht om vergeten te worden' bij Google is in essentie al raar
'Het recht om vergeten te worden' slaat op het mogen laten verwijderen van oude of valse artikelen uit zoekmachines. Dat staat beschreven in de eerste alinea van bovenstaand artikel. Waar jij op doelt is de AVG of GDPR. Waarom die van toepassing is ben ik al op in gegaan.
Maar goed, dan is het dus gewoon de ongeduldigheid om de gegevens te laten verwijderen. Google update niet iedere dag alle pagina's, dat kan even duren. Je kunt inderdaad wel vragen of Google de pagina update, dan kijken ze dus eerder naar een nieuwe versie.
Als de gegevens weg zijn van de originele pagina is het slechts de cache van Google waar je dit op ziet, dus het is gewoon even afwachten en dan is het weg.
maar mogen ze de data van binnen de EU syncen met servers buiten de EU? Dat mag ipc toch ook niet...
Waarom niet? Als je zo gaat beginnen gaan je zoekresultaten wanneer je iets zoekt op Google veel langer op zich laten wachten want dan moet je zoekopdracht over heel de wereld uitgevoerd worden, geaggregeerd worden en dan pas getoond worden aan jouw.
Google treft hierin geen schuld vind ik. Enige dat Google doet is info die vrij beschikbaar is, makkelijker vindbaar maken. Er zijn methodes genoeg om content af te schermen van Google. no-index, no-follow, password wall, ...
Schuldige in dit verhaal is Telenet en 1207 die die info laat staan
.oisyn Moderator Devschuur® @Arch-IT-ect24 september 2019 12:52
Google heeft daarentegen weldegelijk de verantwoordelijkheid om gegevens die foutief zjin gedeeld zijn geweest ook weer te verwijderen.
Klopt, maar dit is een passieve verplichting (op verzoek). Google hoeft niet actief op zoek. Dat doen ze overigens wel, maar dat wat langer duren.
1207 (de witte gids/openbaar telefoonboek) is ook gewoon een openbare website met openbaar opvraagbare informatie. Wanneer je in België een vaste lijn aanvraagt wordt deze standaard toegevoegd aan het telefoonboek. Je moet expliciet aangeven dat je dat niet wenst.
In dit geval zou je dan je data laten wissen bij 1207, waarna ze bij een nieuwe indexering door Google ook niet meer gevonden kunnen worden via de zoekresultaten.
Het recht om vergeten te worden toepassen op een zoekmachine betekend effectief dat je door de zoekmachine onthouden moet worden in een lijstje zodat ze je kunnen filteren... 8)7
Is dat raar? Ik sta bij de Postcodeloterij op een zwarte lijst, ze mogen me geen enkele brief meer sturen. Maar daardoor hebben ze juist mijn adresgegevens levenslang nodig.

Het gaat erom dat verouderde zoekresultaten vergeten moeten worden, niet jij als persoon.
Blokker en Arnoud, bedankt voor de verheldering. Ik heb tot nu toe altijd begrepen dat vergeten vooral wissen betekende.

Het wordt interessant als er een zoekmachine wordt gebouwd door de community of open source. Een filter hiervoor zal (bij definitie) ook open zijn. En publiekelijk op zo'n lijst staan is waarschijnlijk erger dan de kwaal.
Om die reden zou ik liever bij de bron vergeten willen worden en een zoekmachine gebruiken om te controleren of dat ook gebeurd is.

Jezelf actief moeten opt-out-en zoals bij de Postcodeloterij is natuurlijk ergerlijk en je zou ook door hun graag vergeten willen worden. Ik vind het zelf belangrijker om van openbare lasterlijke foto's of teksten af te kunnen komen. Vooral omdat derden niet om kunnen gaan met nep nieuws.
Het lastige is dat juist wissen bij de bron erger is. Een krantenarchief moet compleet zijn, anders is de geschiedenis niet meer te reconstrueren. Er is stapels jurisprudentie dat een krant dan ook géén verwijderverzoeken hoeft te honoreren (ook niet onder de AVG, zie artikel 17 lid 3).

Het compromis dat het Hof van Justitie in de Costéja zaak uit 2014 dan ook formuleerde, is dat het Google is die het probleem maar moet oplossen. Zij maken informatie zichtbaar die zowel actueel als verouderd kan zijn als je zoekt op iemands naam. Dat laatste is waar de pijn vandaan komt, dus dat laatste moet Google anders doen. Daarom kun je worden 'vergeten in Google' maar niet in het krantenarchief: beter gezegd, moet Google zorgen dat een oud krantenartikel niet gevonden wordt als je op iemands naam zoekt. (Maar als je zoekt op oude gebeurtenissen dan mag je best dat krantenartikel vinden.)

Uiteindelijk moet het mogelijk blijven om oude zaken te verifiëren, wat mij betreft óók als ze smadelijk zijn. Als is het maar om achteraf te kunnen constateren dat ook de rechtszaak over smaad eerlijk en volledig is gegaan. Daarom moet die krant een oud smadelijk bericht niet weghalen - een kader erboven met de rectificatie vind ik logischer. Maar Google moet dat oude smadelijke bericht niet tonen in de zoekresultaten. Heb je dan écht dat smadelijke bericht nodig, dan kun je het vinden als je gericht doorvraagt. Maar voor gewone persoonszoekopdrachten blijft het dan buiten beeld. Dat is volgens mij het beste compromis.
Dus zoeken naar "Pietje Puk" zou geen verouderde smadelijke zaken moeten opleveren, maar "Pietje Puk Smadelijke Zaak" wel ... dat is een nog veel eenvoudiger work-around dan een VPN (Waarvan ik denk dat deze binnen niet al te lange tijd, juist door dit soort maatregelen, standaard in alle browsers zit en aan staat. Censuur wordt altijd al door internet technici gezien als een bug, en bugs zijn er om te worden opgelost.)
In principe wel, er is dan kennelijk aanleiding te zoeken naar een smaadkwestie rond die persoon. Dat is meer dan enkel de persoon googelen.

Het is mij een volstrekt raadsel waarom technici zo arbitrair de informatievrijheid als het enige echte grondrecht hebben aangemerkt. Privacy is net zo waardevol en net zo fundamenteel.
Dat is met alle verwijderverzoeken zo. Dat betekend niet dat men de data die verwijderd is moet bijhouden, enkel de vraag. Dit om te voorkomen dat als er backups worden teruggezet, de data opnieuw verwijderd kan worden. In dit geval mag Google de data van die pagina niet meer indexeren en moet deze verwijderd worden en wordt enkel de URL nog bijgehouden zodat deze niet kan opgenomen worden in de zoekresultaten.
Kortom een VPN en je kan om de verwijderingen heen.
weer een mooie wasse neus raad iedereen aan t nieuwe boek permanent record van edward snowden eens te lezen!
Ik vind dit best zorgelijk. Ik blijf een Europees staatsburger en ik heb het recht om vergeten te worden. Dit recht heb ik in Europa, maar ook als ik als Europeaan in Japan werk.
Maar in Japan kunnen ze dan wel dingen opzoeken en ben ik dat recht kwijt.
Als een andere Europeaan waar ik mee samenwerk in Japan mij opzoekt, heb ik dus niet het recht om vergeten te worden.

Wat een wassen neus, dat recht om vergeten te worden.
Wat een wassen neus, dat recht om vergeten te worden.

Het probleem is dan ook meer overheden die mensen "rechten" willen geven die ze niet kunnen geven. Immers overheden hebben per defintie geen bevoegheid buiten de juridische context van die staat zelf.
De beste oplossing is nog altijd zorgen dat de informatie nooit gepubliceerd wordt.
We leven in een tijd waarin we weten dat de beveiliging van data niet op orde is.
Je moet er van uit gaan dat een zeker percentage van wat je vrijgeeft ooit verzameld wordt of uitlekt of op een andere manier wordt verspreid buiten je eigen controle.
Hoe minder er is, hoe kleiner de kans op vervelende neveneffecten.

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.