Ik vind de Huawei P30 Pro camera met telelens wel een gamechanger als ik het zo zie op
youtube. Dat belooft wat voor de toekomst. Nooit gedacht dat ze dit voor elkaar zouden kunnen krijgen binnen een smartphone.
Voor de meeste tweakers ligt dit anders, maar persoonlijk ben ik niet zo gevlast om steeds de laatste versie van Android te krijgen, omdat Google naast nieuwe mogelijkheden ook nieuwe restricties inbouwt waar ik niet zo op zit te wachten. Het wordt er allemaal niet vrijer op. Zolang de apps maar blijven draaien, boeit het mij allemaal niet zo. Android is inmiddels dermate volwassen dat ik daar niet zo snel een probleem verwacht.
Eerlijk gezegd ben ik helemaal niet zo een fan van software as service. Ik heb liever dat fabrikanten een levenslange ondersteuning geven om te zorgen dat dingen veilig blijven werken. Mij maak je bijvoorbeeld niet wijs dat dit er niet uit zou kunnen bij MS die een miljard winst maakt per kwartaal op Windows. Vroeger toen er nog niet zo belachelijke winsten werd gemaakt was levenslange ondersteuning geen uitzondering of je kreeg levenslang updates (Total Commander doet dat bijvoorbeeld nog steeds). Daarna is men overgestapt op updates tegen een kleine vergoeding. Die werden vervolgens bijna nieuwprijs, en je kreeg nog maar beperkt updates.
Door de schaalvergroting is het allemaal retecommercieel geworden. Voor grote bedrijven is het echt peanuts om oude versies te blijven ondersteunen, maar ze willen klanten tot herhaalaankopen dwingen of spelen andere spelletjes zoals Google die zijn producten niet voor Windows Phone beschikbaar wil maken, of Whatsapp dat zijn ondersteuning voor BB intrekt. Nu zijn ze overgestapt op software as service, wat een weer van Linux afgekeken is. Maar in de commerciele variant wordt je dan overladen door reclames en privacy diefstal. Ik wordt er allemaal niet blij van.
Ik koop een apparaat en blijf er mee werken zolang hij mijn behoeften voldoet. Dat je nieuwe mogelijkheden mist? Welnee, wat je niet hebt, dat mis je ook niet. En het leuke is dan dat wanneer je een nieuw apparaat koopt, je allerlei nieuwe mogelijkheden ontdekt, waardoor de nieuwe aankoop toch weer een blij gevoel geeft. Dat heb je minder als constante updates je toestel steeds trager maken, en je dan voortijdig op een nieuwe moet overstappen om het weer vlot te trekken, waarna het proces zich herhaalt. Je voelt je dan meer een melkkoe.
Tweakers denken natuurlijk anders, maar voor de gewone consument die veelal digibeet is, voorzien Android updates niet in een behoefte, maar wekken veranderingen eerder irritatie op. Maar daar heeft Huawei niets aan. De media maken er een big deal van, scheppen een gevoel van onzekerheid en risico, telefoonwinkels reageren er op door minder Huawei toestellen in te kopen en zo zie je de omzet razendsnel teruglopen. Ook als morgen Trump zijn maatregelen opheft kan dit nog een tijd naijlen. Want waar nu Huawei voortdurend negatief in het nieuws komt, valt er dan een stilte. Bij consumenten blijft het ingeprente beeld hangen.
Ik denk dat weinig mensen beseffen wat een impact deze maatregel van Trump werkelijk heeft. Dit is van een heel andere orde dan handelstarieven. In een klap vernietigt Trump als het ware de illusie dat er zoiets is als een internationale orde die binnen spelregels handelt. Daar horen ook ongeschreven spelregels bij. Dit ingebeelde gevoel van veiligheid wordt in klap wegevaagd door rauwe machtspolitiek die niet alleen China maar alle landen in de wereld wakker schudt en kwetsbaar laat voelen. Dit is wat internationale handel werkelijk betekent: je zelf afhankelijk maken van de grootste bully. En dat doet niet alleen Trump, ook machtconcentraties als Google en Facebook laten hun spierballen steeds nadrukkelijker rollen en trekken daarbij een lange neus naar gebruikers en landen.
Maar wie is hier dwaas? Je laat de macht bij zulke partijen alsmaar groeien en bent dat verbaasd dan ze die macht ook steeds meer gaan misbruiken? Er is een simpele wetmatigheid: Machtmisbruik is rechtevenredig met machtsverschil. Daarom heeft ook de consument steeds minder te vertellen als grote corporaties de markt overnemen. In theorie zouden overheid en EU de consumenten moeten beschermen daartegen, maar in praktijk is een particratie een lobbycratie en geen democratie.
Lobbies van minderheden winnen het van belangen van burgers. Lobbies zijn 100% ondemocratisch en reduceren de invloed van verkiezingsuitslagen tot vrijwel nul in de particratie, waarin partijen hun best doen het volk tegen elkaar op te zetten langs minderhedenbelangen. Verdeel en heers is nog steeds het motto van de elite, terwijl ze schijnheilig minderheden tot slachtoffer van de meerderheid verklaren, om zo met de wensen van de zogenaamd onderdukkende meerderheid (het volk) de kont te kunnen afvegen. Dit is antidemocratie, want in democratie is de wil van de meerderheid van het volk bepalend.
Op dit moment is Huawei het lijdend voorwerp maar in principe kan morgen Trump zoiets ook inzetten tegen Duitse bedrijven om de Duitse regering te dwingen geen aardgas af te nemen van Rusland. Voor Trump hoeft er geen logisch verband te zijn. Trump heeft al meer malen verkondigd dat de Duitse autoindustrie hem een doorn in het oog is dus, laten we de grootste bijv. VW maar eens aanpakken. In wezen hebben de Amerikanen dat ook al gedaan door VW heel eenzijdig en onwaarachtig aan de muur te spijkeren met Dieselgate, terwijl bijna alle Europese en Amerikaanse fabrikanten dezelfde praktijken gebruikten. We zien dit ook met Iran dat zich keurig aan verdragen houdt die haar ook nog met de mes op de keel zijn opgedrongen, en dan nog steeds voorgesteld wordt als een groot gevaar voor de wereld. Wat we hier zien is de willekeur van machtsdronken machthebbers, die aan eerlijkheid en fairness niets meer gelegen laten liggen.
[Reactie gewijzigd door Elefant op 22 juli 2024 15:12]