De ESA heeft groen licht gegeven voor een missie waarbij in 2028 een drietal ruimtevaartuigen diep in ons zonnestelsel op weg gaat naar een komeet die net ons zonnestelsel binnenkomt. Het doel is om daar een 3d-model van te maken en zodoende meer over het hemellichaam te weten te komen.
De missie heet Comet Interceptor en bestaat uit een drietal ruimtevaartuigen. Die vormen in eerste instantie één geheel, maar voor het in kaart brengen van een komeet of een andere object worden ze opgesplitst - het is op dit moment nog niet bekend welke komeet Comet Interceptor precies gaat onderzoeken. Door op te splitsen in drie vaartuigen worden er foto's genomen vanuit verschillende perspectieven. Op basis daarvan wordt uiteindelijk een 3d-model gemaakt, wat de ESA moet helpen om materiaal te kunnen herkennen dat afkomstig is van het prille begin van het zonnestelsel. Er gaan verschillende instrumenten mee, zoals een massaspectrometer en een camera.
Het is de bedoeling dat Comet Interceptor meelift met een ander ruimtevaartuig van ESA dat in 2028 wordt gelanceerd. Dat betreft Ariel, een ruimtevaartuig dat exoplaneten gaat bestuderen. Beide missies gaan op weg naar LaGrange-punt L2 op 1,5 miljoen kilometer van de aarde. Vanaf dat punt zal het ruimtevaartuig van Comet Interceptor, dat in totaal een massa heeft van minder dan 1000kg, op eigen kracht verder vliegen met het eigen aandrijfsysteem.
De ESA zegt dat het om een unieke missie gaat, omdat voor het eerst een komeet zal worden gefotografeerd die voor de eerste keer het binnenste deel van het zonnestelsel met een bezoekje vereert. Eerdere komeetmissies, zoals Giotto en Rosetta, bestudeerden kometen die al vele malen een rondje om de zon hadden afgelegd. Comet Interceptor gaat zich daarentegen richten op een 'ongerepte' komeet die weinig is veranderd sinds de tijd dat de zon en de planeten zijn gevormd. Dat zou inzicht kunnen geven in de vorming van kometen als ze naar het centrum van het zonnestelsel vliegen. Het object waar de missie zich op richt kan uit de Oortwolk afkomstig zijn, een veronderstelde grote wolk om ons zonnestelsel met miljarden rotsachtige objecten.
Voor deze missie is nog geen object gekozen als doelwit; de ESA zegt dat de bestemming voor de missie nog niet vooraf bekend hoeft te zijn, aangezien het ruimtevaartuig in de ruimte standby kan staan, wachtend op een goede gelegenheid om een komeet te onderscheppen. Ook heeft de detectiecapaciteit voor het scannen van de ruimte vanaf de aarde recent flinke sprongen heeft gemaakt. In het verleden werden 'nieuwe' kometen ontdekt met een paar maanden of jaren voordat ze in hun baan op het dichtste punt bij de zon kwamen. Dat maakte het plannen van een ruimtemissie zoals die van Comet Interceptor onmogelijk, omdat er dan onvoldoende tijd was. Nu zou er echter genoeg tijd zijn voor het ruimtevaartuig om spontaan in actie te komen als vanaf de aarde een geschikte kandidaat wordt opgemerkt. Naar verwachting zal de missie voltooid zijn binnen vijf jaar na de lancering.
Bij deze aardse capaciteit om kometen vroegtijdig in kaart te brengen gaat het vooral om Pan-Starrs, een systeem dat specifiek is ingericht om near-Earth objects te detecteren. Het systeem bestaat uit twee 1,8m-telescopen en bevindt zich in het Haleakala Observatory in Hawaii, waarmee elke nacht een deel van de hemel wordt geobserveerd. De Large Synoptic Survey Telescope, die momenteel in Chili wordt gebouwd, zal ook een flinke bijdrage leveren aan het vinden van nieuwe kometen.