Astronomen ontdekken enorme solitaire planeet op basis van radiostraling

Astronomen hebben met de in de Verenigde Staten gelegen Karl G. Jansky Very Large Array een solitaire exoplaneet ontdekt op basis van zijn radiostraling. De planeet is veel zwaarder dan Jupiter en heeft relatief gezien een zeer sterk magnetisch veld.

De planeet, genaamd SIMP J01365663+0933473, staat op een afstand van 20 lichtjaar van de aarde. Het object heeft twaalf keer de massa van Jupiter, maar slechts 1,2 keer de straal van Jupiter. Het is de eerste keer dat een planeetachtig object buiten onze zonnestelsel door middel van zijn radiostraling is ontdekt. Volgens de onderzoekers kan deze manier van het detecteren van de radiostraling een nieuwe manier worden om exoplaneten te ontdekken.

Ook is het de eerste keer dat het magnetisch veld van een zogeheten solitaire planeet of weesplaneet in kaart is gebracht. Dit zijn planeten die niet zoals gebruikelijk om een ster heen draaien. Het magnetisch veld zou 200 keer zo sterk zijn als dat van Jupiter en miljoenen malen sterker dan het aardmagnetisch veld. Jupiters magnetisch veld is 20.000 keer zo sterk als dat van de aarde. De ontdekking kan uiteindelijk meer aan het licht brengen over de magnetische processen in sterren en planeten.

Het magnetisch veld creëert een aurora, al is niet precies duidelijk hoe dat gebeurt; het gaat op een andere manier dan bij het poollicht op aarde, waar elektrische geladen deeltjes afkomstig van de zon voor het groene schouwspel zorgen. SIMP heeft echter geen ster, dus zijn de deeltjes daar wellicht afkomstig van een maan, zoals dat bij Jupiter ook het geval is met de maan Io.

Het object werd al in 2016 ontdekt en werd toen samen met vier andere objecten geclassificeerd als een bruine dwerg. Dat zijn hemellichamen die wat hun massa betreft kleiner zijn dan sterren maar groter dan gasreuzen zoals Jupiter. Men vermoedde dat het om een erg grote bruine dwerg ging, tot een groep onafhankelijke wetenschappers vaststelde dat het object toch als een planeet moet worden beschouwd.

Op SIMP J01365663+0933473 is het zo'n 825 graden Celsius. Op Venus, de heetste planeet in ons zonnestelsel, is het 470 graden en dat komt voornamelijk door de straling van de zon. De enorme exoplaneet draait niet om een ster, waardoor de hitte waarschijnlijk nog afkomstig is van de formatie van de planeet, zo'n 200 miljoen jaar geleden. Het onderzoek is gepubliceerd onder de titel The Strongest Magnetic Fields on the Coolest Brown Dwarfs.

Exoplaneet

Door Joris Jansen

Redacteur

06-08-2018 • 20:24

144

Reacties (144)

144
136
61
4
0
54
Wijzig sortering
Enorm fascinerend. Met dit soort artikelen krijg ik steeds meer het besef van hoe weinig we eigenlijk nog maar weten. Maar ook het besef van hoe ver we al zijn gekomen. Fijn dat Tweakers ook dit gedeelte van de wetenschap en techniek belicht, dank hiervoor.
Voor elk antwoord weer minimaal twee vragen 🤔😄

Deze planeet is relatief jong met 200 mln jaar en nog gruwelijk heet,
alleen ga je je afvragen waar de onderdelen vandaan zijn gekomen.

Waren het kometen die tegen elkaar zijn gebotst of restant van een explosie.

Je gaat je er niet veiliger op voelen als dergelijke planeten weer ‘ontdekt’ worden.
Flink wat hitte + gasreus + solitair. Vermoedelijk 2 gasreuzen die tegen elkaar geklapt zijn (hitte is van de impact en samensmelting). Sterke magnetische veld is er ook mee verklaard, 2 metaalachtige kernen die samensmelten veroorzaken fors wat beweging, en zijn volledig gesmolten. De auroras verder zijn dan ook makkelijk te verklaren - ionisatie in de bovenste lagen van de atmosfeer van zo'n gasreus door kosmische straling, die door het sterke magnetische veld naar de polen getrokken wordt. De geladen deeltjes zijn van de planeet zelf denk ik.
Wat bedoel je met 'weer ontdekt'?

Ik begin ondertussen steeds vaker te denken dat er meervoudige miljarden van die weesplaneten rond zweven in de ruimte. Gelukkig is de ruimte zo groot dat de kans zo goed als oneindig klein is dat ons zonnestelsel ooit wordt bezocht door zo'n planeet.
Oh, miljarden lijkt me nog een grove onderschatting.

Veel mensen hebben geen idee hoe groot de ruimte is. Als er op 20 lichtjaar al 1 zo'n planeet is, dan kun je er binnen 200 lichtjaar dus 10x10x10 = 1000 verwachten, binnen 20.000 lichtjaar dus 1 miljard. Dat is dus precies de diameter van de Melkweg. En de Melkweg is maar een fractie van het hele universum, Elk sterrenstelsel zal miljarden van dergelijke paneten hebben, en sterrenstelsels zelf zijn alles behalve zeldzaam.
Als er op 20 lichtjaar al 1 zo'n planeet is,
Er is er op 20 lichtjaar 1 ontdekt. Hebben we inmiddels zo goed om ons heen gekeken dat we een tweeling van deze planeet binnen een straal van 20 lichtjaar ook al ontdekt zouden hebben?
Deze planeet is aardig om zich heen aan het 'blèren'. Is dat typisch voor een dergelijk object of zijn ze over het algemeen wat 'rustiger'? Zouden we zo'n rustiger variant ook kunnen waarnemen?

Ik denk dat het wemelt van dit soort objecten en dat ze voor een groot deel de 'donkere materie' vormen die het geobserveerde massatekort in melkwegstelsels moeten verklaren.
(De rotatie van de geobserveerde melkwegstelsels suggereert een massa, die fors hoger is dan de gecombineerde massa van de zichtbare sterren in die melkwegstelsels. Omdat gedacht wordt dat in verhouding tot de zichtbare sterren de overige massa van planeten, kometen, stof etc. verwaarloosbaar is, is als kunstgreep exotische 'donkere materie' bedacht, die wel zwaartekracht heeft, maar niet direct waargenomen kan worden. Wanneer er voldoende van deze nagenoeg onzichtbare reuzeplaneten bestaan, dan is er geen exotische materie nodig, om de massa van melkwegstelsels te verklaren.)
Oh, ik gebruik de 1"1 op 20 lichtjaar" om een ondergrens[ van 1 miljard per sterrenstelsel te onderbouwen, waarmee je dus op een toaal van enkele triljarden komt, niet de miljarden die @SeenD claimde. Ik wil op geen enkele manier suggereren dat het een bovengrens is.

Dit soort objecten kunnen niet de bulk van de donkere materie zijn. We weten uit lichtverstrooiing dat de bulk van de donkere massa uit relatief fijn verdeelde massa moet bestaan. Er zijn geen niet al teveel klompen donkere massa, als ze al bestaan.

Sowieso is dit object geen donkere massa, precies omdat het radiostraling (EM) uitstraalt. Hét kenmerk van donekere massa is de (vrijwel) volledige afwezigheid van EM wisselwerking. "Donker" suggereert alleen zichtbaar licht, maar ook op andere frequenties is donkere materie transparant.
Ik wilde met mijn reactie aanhaken op jouw reactie en duidelijk maken dat het inderdaad maar een ondergrens is.

Ik weet niet of dit soort objecten het bestaan van de exotische donkere materie niet overbodig maken. Op welke schaal moet die 'donkere materie' fijn verdeeld zijn? Op de schaal van een melkwegstelsel kan een dwergstel op elke paar kubieke vierkante lichtjaar nog best fijn verdeeld zijn.
Donkere materie werd de exotische 'donkere materie' omdat de meest voor de hand liggende verklaring voor extra massa interstellaire gaswolken was. Maar het probleem daarmee was dat die gaswolken meer licht zouden absorbeerden en meer infraroodstraling zouden produceren dan werd waargenomen.
Bij dit soort objecten is er behoorlijk veel massa (grofweg in de orde-grootte van één procent van de zon) in een betrekkelijk klein volume (in vergelijking tot een melkwegstelsel een puntmassa). Wanneer je op elke ster een paar honderd van dit soort objecten hebt, dan heb je al dezelfde massa als een melkwegstelsel in objecten die op kosmische afstanden (vrijwel) onzichtbaar zijn en geen belemmering vormen voor het licht van de sterren.

Wanneer iets exotisch bedacht moet worden om één discrepantie te kunnen verklaren, dan is enige scepsis op zijn plaats.
Natuurlijk weten we nog niet alles en veel van wat we nu weten was ooit 'exotisch'. Maar kloppende exotische verklaringen voor iets dat nog niet helemaal begrepen werd zijn zeer zeldzaam, terwijl er aardig wat exotische theorieën met schaamrood op de kaken stilletjes zijn weggemoffeld.
Volgens mij is de huidige stand van zaken dat de bulk van de materie in objecten kleiner dan 0.00001 zonsmassa moet zitten. Dat is 10% van Jupiter, terwijl deze planeet 1200% van Jupiter is. Dat scheelt een factor 120.

Je voelt dus aankomen dat je niet een paar honderd grote planeten moet hebben per zichtbare ster, maar tienduizenden kleine planeten. En dan heb je een probleem: als die zo gangbaar zijn, waarom heeft het zonnestelsel er dan geen gevangen? En hoe zijn ze ontstaan, zonder centrale ster?
Och... Als je kijkt hoeveel afstand er nog tussen alle objecten zit.. Dan is de kans dat er eentje toevallig net iets rampzaligs in/voor ons zonnestelsel doet minimaal...
Ergens doet het wel iets denken aan atomen en de elektronen die erom heen draaien... Heel soms vraag ik me wel eens af of ons zonnestelsel niet een soort van atoom is voor een "wezen" veel groter dan ons dat ons weer door zijn microscoop bestudeert....
Ha, dit denk ik ook altijd. Creepy!
Zekers....wat dat betreft vond ik de animatie in Men in Black echt meesterlijk....perfect voorbeeld van deze gedachte.
Tijdje terug voor mijn dochter een prentenboek uit de bieb gehad, waarin op elke bladzijde een "kind" (vis, poes, meisje, spook, wezen) op reis ging naar "verder" (het einde van de wereld?) en dit uiteindelijk een klein deel bleek uit een deel van de wereld van het volgende figuurtje, dat zelf ook weer op reis ging enz. De laatste en de eerste bladzijden liepen weer in elkaar over. Vooruit en achteruit liep alles door. Boek heet "Ik wil naar verder" en is van Anne Provoost. Op zo'n manier lopen wetenschap ↔ theorie ↔ filosofie, mooi in elkaar over. Dus wie weet.
my thoughts exactly haha
Idd, zoiets denk ik ook vaak.
Alleen draaien elektronen niet in een baan om de atoomkern zoals planeten dat om sterren doen. Dat model was een enorme versimpeling van de realiteit en wordt inmiddels niet veel meer gebruikt (volgens mij). Hoe ze het nu beschrijven is dat elektronen meer in een soort wolk om de kern heen zitten, zonder een definitieve positie (totdat je gaat meten waar de elektron zich bevindt). Door die verschillen vervalt volgens mij al direct de mogelijkheid dat ons zonnestelsel ook een soort atoom is op een veel grotere schaal.
Dank je voor je toevoeging. Dat heb ik kennelijk nog gemist. Daar ga ik in mijn pauze wat verder naar zoeken!
Die gedachte spookt ook altijd door mijn hoofd bij dit onderwerp.
vraag ik me ook dikwijls af mischien is de mens wel een klein deeltje van een gigantische "kosmisch wezen" :D

Die scene van MIB is prachtig

[Reactie gewijzigd door MissUnikitty op 28 juli 2024 06:49]

ik vermoed dat deze planeet tot een sub categorie van bruine dwergen behoord ( gefaalde sterren ) of in een eerder stadium door zijn moederster uit het systeem is geslingerd
of een planeet die uit een zonnestelsel is geworpen, en zo een vrije baan heeft bemachtigd, waardoor die tijdens zijn levensduur onderdelen heeft bemachtigd en zo gegroeid is. de hitte zou ook van een gexplodeerde gasbron op de planeet zelf komen
Volgens mij is het zeer onwaarschijnlijk dat een zwerfplaneet nog aanzienlijk in massa kan groeien door op zijn pad "puin" aan te trekken.

We hebben in ons zonnestelsel twee gebieden met een grote concentratie aan ruimtepuin (de planetoidengordel en de Kuiper gordel welke volgens mij over gaat in de oortwolk). Zelfs in deze gebieden liggen de verschillende objecten al 100.000-en zoniet miljoenen kilometers uit elkaar. Daar komt dan nog bij dat de totale massa van deze gebieden niet eens zo groot is, men schat dat de oortwolk zo'n 10-100x de massa van de aarde bevat.

Ter vergelijking, jupiter heeft een massa >300x die van de aarde en deze ontdekte planeet 12x die van jupiter.

[Reactie gewijzigd door LA-384 op 28 juli 2024 06:49]

Onze zonnestelsel is ook ontstaan uit sterrenstof - Onze zon en de planeten eromheen zijn pas onstaan nadat een enorm massieve ster is ontploft in een supernova. Dat is waarom er zoveel zware elementen aanwezig zijn op aarde - die zijn gemaakt in een massieve ster nog voordat ons zonnestelsel vormde.

Op diezelfde manier kan deze planeet zijn gemaakt. Deze planeet is waarschijnlijk gewoon ontstaan uit gassen die weer langzaam samenkwamen, maar er was niet genoeg om een volwaardige ster te vormen.

Ook nu zijn er nog steeds "nebula's" zichtbaar waar nog vollop nieuwe sterren geboren worden. Kijk maar naar de Pillars of Creation. Een enorme gaswolk waar nog steeds sterren worden geboren.
Om een klein beetje perspectief te krijgen hoe dichtbij of veraf planeten van elkaar staan moet je deze site eens bezoeken: http://joshworth.com/dev/...xelspace_solarsystem.html Dan valt het allemaal best wel mee ;)
Anoniem: 19709 6 augustus 2018 21:03
De hoge temperatuur op Venus komt niet alleen door de straling van de zon, maar vooral door de hoge concentratie CO2 in de atmosfeer. Dit zorgt voor een extreem broeikaseffect.
Maar broeikaseffect werkt alleen met toegevoegde warmte toch? Zet Venus ergens waar er geen warmte van de zon op valt en dan?
Dan blijft een heel groot deel van die warmte behouden onder de enorme wolkendeken van Venus die wel warmte van buiten doorlaat, maar kennelijk de warmte daaronder weet vast te houden.
Dan blijft een heel groot deel van die warmte behouden onder de enorme wolkendeken van Venus die wel warmte van buiten doorlaat, maar kennelijk de warmte daaronder weet vast te houden.
Het gaat om de golflengte van het licht/ straling.
Zichtbaar licht wordt voor een deel door het wolkendek geabsorbeerd en als laagfrequente infraroodstraling weer uitgezonden (zowel naar de planeet als terug de ruimte in). Hoogfrequente infraroodstraling en een klein deel van het zichtbare licht bereikt het plannetoppervlak, waar het geabsorbeerd wordt en ook als laagfrequente infraroodstraling weer wordt uitgezonden.
Die laagfrequente infraroodstraling wordt door de CO2 vastgehouden (geabsorbeerd en weer uitgezonden). Pas bij 470 graden is er voor Venus een evenwicht bereikt waarbij de uitgezonden warmtestraling gelijk is aan de energie van de invallende zonnestraling (en misschien een beetje 'eigen' gegenereerde warmte).
Anoniem: 658112 @Jorgen7 augustus 2018 08:25
Oneindig vast houden? Of Zoals EquiNox ook onderstreept, zal de warmte geleidelijk worden uitgestraald en verloren gaan?
Geen enkele isolator is 100% efficiënt. Warmte zal dus verdwijnen
Anoniem: 658112 @EquiNox7 augustus 2018 17:34
Nou onderstreep je alweer wat ik zeg, dank daarvoor _/-\o_

Wel jammer dat jij degene bent die antwoord ipv @Jorgen aan wie de retorische vraag bedoelt was ;)

[Reactie gewijzigd door Anoniem: 658112 op 28 juli 2024 06:49]

Is een retorische vraag bedoeld om te beantwoorden dan? :+
Anoniem: 658112 @Jorgen7 augustus 2018 18:55
Touché zullen we maar zeggen dan :P
Dan zal de temperatuur langzaamaan dalen. Venus heeft (voor zover wij weten) geen actieve vulkanen en/of tektonische activiteit.

CO2 is extreem efficient als broeikasgas en ook nog eens erg dicht als je er atmosfeer uit 96,5% ervan bestaat (daarom ook de extreme druk op Venus, meer dan 90x die van de aarde op zeeniveau).

460+ graden Celsius, pfoeh.

Zie ook : https://en.wikipedia.org/wiki/Atmosphere_of_Venus
Anoniem: 658112 @EquiNox6 augustus 2018 22:15
Dank je wel dat je mijn punt onderstreept ;)
Of zie ook het huidige weerbericht ;)
heb weleens gehoord dat venus vroeger net zoals de aarde geweest moest zijn. maar door omstandigheden (een op hol geslagen broeikas effect). Kan ook nog wel met de aarde gebeuren, als het bijvoorbeeld 10 graden warmer wordt gemiddeld, kan door middel van de hitte, de aarde niet meer voldoende afkoelen en door de broeikas gassen wordt het dan steeds warmer (bv 200 graden)....
Men vermoedde dat het om een erg grote bruine dwerg ging, tot een groep onafhankelijke wetenschappers vaststelde dat het object toch als een planeet moet worden beschouwd.

[...]
Het onderzoek is gepubliceerd onder de titel The Strongest Magnetic Fields on the Coolest Brown Dwarfs.
Wat is het dan? Of zijn ze nog aan't beslissen? :)
Men vermoedde dat het om een erg grote bruine dwerg ging, tot een groep onafhankelijke wetenschappers vaststelde dat het object toch als een planeet moet worden beschouwd.
Zorgvuldig lezen dus :)
Ja, dat heb ik gelezen, maar ze publiceren hun artikel toch met in de titel 'brown dwarf'?
Of heeft die andere groep pas daarachter geconstateerd dat het toch een planeet moet zijn?
Oud jargon blijft nog wel eens hangen. Uiteindelijk is de data belangrijker dan het label. Onder deze titel zal het de meeste collega's misschien het duidelijkst zijn.
Ach, op andere site site concludeert men zelfs dat het om een 'losgeslagen' planeet moet gaan.
Alles om maar een click-bait titel te hebben.
Vindt maar eens een artikel over zwarte gaten waarin men niet spreekt over vraatzucht en opslokken, terwijl materie er natuurlijk gewoon in de singulariteit valt.

Spijtig natuurlijk want een correcte beschrijving is altijd beter.

[Reactie gewijzigd door papa_san op 28 juli 2024 06:49]

Volgens de definitie is dit een gevalletje kantjeboord.
Zoals met wel meer dingen in het universum is het niet altijd even makkelijk om een ruimteobject in een definitief hokje te stoppen., :)
Op die paar honderd miljoen mogen ze er best even voor nemen toch?
En nog steeds geloof ik niet dat aarde de engiste is met leven

Noem me een dromer maar zijn zoveel planeten denk niet dat we enigste zijn hoever het ook weg is!!
Je bent echt niet de enige hoor. Ik denk dat de kans dat wij het enige leven zijn extreem klein is. Er is eens een berekening gemaakt om te bepalen hoeveel beschavingen er op dit moment zijn. Natuurlijk weet je de getallen nooit aangezien wij tot nu toe de enige zijn waarvan we weten dat het er is. Maar zelfs met zeer lage schattingen kom je nog op miljarden beschavingen in het universum.

Met 2000 miljard sterrenstelsels in het universum, waarbij ieder sterrenstelsel weer tot 1000 miljard sterren heeft en die ieder weer voor het grootste deel planeten hebben. Daarbij zijn er belachelijk veel planeten die precies de juiste temperatuur hebben voor leven zoals wij dat kennen. Waarom dan alleen op deze planeet leven zou zijn klinkt voor mij als belachelijk. Dus niet belachelijk dat je denkt dat er leven buiten deze planeet is, maar belachelijk dat het er niet zou zijn. Voor mij persoonlijk is de kans gewoon 0. Ik kan mij niet voorstellen dat wij de enige zijn. Daarbij heb ik het ook nog eens over intelligent leven.
Ik denk ongeveer hetzelfde als jij, maar heb je ooit van de Fermi Paradox gehoord? interessant leesvoer:https://www.space.com/25325-fermi-paradox.html
Ben zeker bekend met de Fermi Paradox. Tuurlijk zullen er genoeg beschavingen kunnen zijn die al weer weg zijn of er nog moeten komen. Maar zelfs met de Fermi Paradox zouden er op dit moment miljarden beschavingen moeten zijn. Zelfs al is er maar 1tje per sterrenstelsel heb je het nog over 2000 miljard beschavingen :)
En toch, nog steeds geen enkele aanwijzing van die miljarden beschavingen waargenomen.
Wie weet maken we het nog mee... lijkt me geweldig. Alleen al de wetenschap dat we niet alleen zijn, aantoonbaar. :z
En toch, nog steeds geen enkele aanwijzing van die miljarden beschavingen waargenomen.
Wat wil je waarnemen als de dichtstbijzijnde aan de andere kant van de melkweg is, of niet eens in dit sterrenstelsel ? Zelfs onze radiosignalen zijn nog niet eens 100 lichtjaar verder op. De melkweg is 100.000 licht jaar in doorsnede, 100 lichtjaar is niets. Als er een beschaving 20 lichtjaar verder zou zijn die ook radio signalen verzend dan hadden we die wel opgepakt. Het universum is zo belachelijk groot en de snelheid van het licht relatief laag, dat we de afgelopen 50 jaar niets gevonden hebben zegt niets :)
Ik weet het kerel.. Helemaal met je eens. Daarom zei ik al ik denk er ongeveer hetzelfde over als jij.
Moest er toch even op reageren, niet kwaad bedoelt :)

Vind dit sowieso wel een mooie zin: Space is really, really big :) Het is compleet onmogelijk om je voor te stellen hoe belachelijk groot die afstanden zijn. Een beschaving in een ander sterrenstelsel kunnen wij onmogelijk detecteren. Stel ieder sterrenstelsel heeft 1 beschaving zullen we elkaar nooit vinden. Zelfs met een warpdrive kom je niet eens verder dan delen van de melkweg.
If we are really alone, it would be an awful waste of space. (C)Carl Sagan :P

Tja die afstanden zijn alleen overbrugbaar wanneer de relativiteitstheorie niet klopt en we wel (veel) sneller blijken te kunnen reizen dan het licht. Misschien lachen de mensen er ooit om... Voor nu houd Einstein nog aardig stand.

[Reactie gewijzigd door Clubbtraxx op 28 juli 2024 06:49]

Met een warpdrive ga je sneller dan het licht zonder dat het schip beweegt. In theorie is dat gewoon mogelijk waarbij geen enkele natuurwet gebroken wordt. Van wat er sinds Einstein is geleerd is het extreem waarschijnlijk dat sneller dan het licht nooit mogelijk zal zijn, het is eigenlijk onmogelijk dat hij het fout had. Alleen niets houdt een warpdrive tegen. Daar hebben we alleen technologie voor nodig die we de komende 100 jaar zeker niet zullen hebben, maar wie weet wat er over 200 jaar en laat staan 1000 jaar mogelijk is. Het probleem is dat je een warpbubble rond het schip moet maken waabij je de massa van de maan nodig hebt. Dat is wat de meest recente berekeningen aangeven. Hoe die massa rond een schip te maken waarbij het schip surft op de golf van de buiging van ruimte/tijd zonder te bewegen ? Ja, dat is een verhaal wat voorlopig dus echt niet op te lossen zal zijn. Zolang het in theorie mogelijk is zal het mogelijk ooit eens werkelijkheid zijn.
Met de wetenschap van nu lijkt Einstein het bij het rechte eind te hebben. Maar dat is met de wetenschap van nu. Ik denk dat er ooit wel een oplossing gevonden gaat worden, wanneer de noodzaak ertoe onvermijdelijk is bv wanneer onze zon een supernova gaat worden en de mensheid echt moet verkassen om te overleven... Enfin... ooit dus idd.
Om sneller te gaan dan het licht heb je een oneindige engergie nodig. Zelfs 99% van de lichtsnelheid halen heeft al zo extreem veel energie nodig dat het niet te doen is. Die laatste procent en laat staan sneller is onmogelijk voor iets dat massa heeft, dus jij en ik en het schip.

De warpdrive is juist een manier om sneller te reizen dan het licht zonder daadwerkelijk de snelheid van het licht te breken. Het schip zelf beweegt niet, maar de ruimte er om heen wordt vervormt. Zo kan je sneller dan het licht gaan zonder dat ook echt te doen. Een warpdrive zou mogelijk moeten zijn, daadwerkelijk sneller reizen dan het licht niet. Dat gaat helaas echt nooit gebeuren ook al staat de mensheid op uitsterven, de natuurwetten kan je niet veranderen :) Toen Einstein dat bedacht was het theorie, inmiddels is het praktijk geworden en is het geen theorie meer.
bv wanneer onze zon een supernova gaat worden en de mensheid echt moet verkassen om te overleven
Onze zon is niet zwaar genoeg voor een supernova.

De aarde zal zowieso onbewoonbaar zijn lang vóór de zon sterft. Is het niet door een inslag, dan door een gamma-ray burst of de toenemende hoeveelheid straling van onze ster die onze atmosfeer afbreken (dat laatste scenario is overigens een zekerheid).
Kan de zogenaamde Quantum Computer straks niet gigantisch veel betekenen in dit soort berekeningen?
Begrijp me niet verkeerd, ik ben een leek in dit soort dingen maar vind het interessant om jullie reacties te lezen :)

Voor wat ik heb gelezen (en dat zal tot nu toe vast alleen nog speculatie zijn) gaat de Quantum Computer ervoor zorgen dat er gigantische stappen gemaakt gaan worden in dit soort ingewikkelde berekeningen.

Edit: M'n reactie is eigenlijk gebaseerd op het stukje van @PilatuS
"Dat is wat de meest recente berekeningen aangeven. Hoe die massa rond een schip te maken waarbij het schip surft op de golf van de buiging van ruimte/tijd zonder te bewegen ? Ja, dat is een verhaal wat voorlopig dus echt niet op te lossen zal zijn."

[Reactie gewijzigd door Nolimit89 op 28 juli 2024 06:49]

Een Quantum Computer zal hier niet veel aan veranderen. Die kan inderdaad exponentieel sneller zijn dan wat we nu hebben, maar berekeningen zijn het probleem niet.

Een warpdrive is in theorie mogelijk door zo enorm veel massa rond het schip te creëren dat het schip vooruit wordt gestuwd op de vervormde ruimte. De berekeningen hier voor zijn al gemaakt vandaar dat ze uitkomen op de massa van de maan die nodig is en hoe zo'n schip zal kunnen bewegen. Het probleem is juist dat je iets moet hebben wat de massa van de maan heeft wat je op een of andere manier op de juiste plek voor en achter het schip zou moeten krijgen. Niemand heeft ook maar enig idee hoe die massa te verkrijgen en op de juiste plek te krijgen. Hier voor zullen dingen nodig zijn die nu niet bestaan en mogelijk nooit zullen bestaan.

Een Quantum Computer zal vast helpen dingen te berekenen, maar het probleem is nu de praktijk van de theorie en niet de theorie zelf. De praktijk heeft dingen nodig die op dit moment compleet onmogelijk zijn en misschien pas over 100'en jaren ooit eens te doen zijn, als het dus al ooit zal gebeuren. Je weet alleen gewoon niet wat er over 100 jaar of 1000 jaar mogelijk is. 100 jaar terug zou een smartphone complete magie zijn geweest en helaas is die smartphone een stuk makkelijker dan een warpdrive :P
Je weet alleen gewoon niet wat er over 100 jaar of 1000 jaar mogelijk is. 100 jaar terug zou een smartphone complete magie zijn geweest en helaas is die smartphone een stuk makkelijker dan een warpdrive :P
Haha ja dat is waar :')

Ach het is me te ingewikkeld en daarbij is er nóg te weinig bekend over wat een Quantum Computer eventueel kan, en wat het in het algemeen gaat veranderen, en is het voor mij lastig een beeld te vormen wat het potentieel van dit soort berekeningen/kennis kan zijn.

Heb een filmpje gezien (https://www.youtube.com/watch?v=6yaY4Fw-ovM) waarin wordt uitgelegd dat de Quantum Computer eigenlijk alles om ons heen is (of ik zeg het verkeerd). Maar dan kan ik me niet inbeelden wat zoiets betekent.

Thanks voor je uitleg in ieder geval!

Edit: Daarbij dwaal ik waarschijnlijk teveel af van het onderwerp en gaat een Quantum Computer weinig invloed hebben bij dit soort onderwerpen :P

[Reactie gewijzigd door Nolimit89 op 28 juli 2024 06:49]

Vrijwel oneindige CPU kracht hebben zal zeker voor vooruitgang zorgen. Er is enorm veel mogelijk door berekeningen zo snel te kunnen doen dat je geen supercomputers meer nodig hebt die er dan nog weken of maanden over doen. Een computer hebben die die berekeningen niet in maanden maar in seconden kan zou zou geweldig zijn voor heel veel onderzoek, van medicijnen tot noem maar op.

Voor een warpdrive zou het weinig uitmaken. Mogelijk wordt er berekend dat de exacte massa die nodig is niet die maan is maar 10% van de maan. Voor de praktijk maakt dat helaas geen verschil omdat het in de prakijk onmogelijk is om iets van zo'n massa op de juiste plek te kunnen opwekken. Neemt niet weg dat de Quantum Computer meer mogelijk maakt dan wat we nu kunnen verzinnen, maar de praktijk blijft het probleem wat voorlopig niet zal veranderen.

Technologie gaat tegenwoordig wel harder dan ooit natuurlijk. Wat 20 jaar terug onmogelijk leek hebben we vandaag in onze hand om te appen :P Het is niet voor te stellen wat er over 100 jaar en laat staan over 1000 jaar mogelijk is, maar de stap van theorie naar praktijk bij een warpdrive is extreem groot. De kernfusie reactor is al erg lang van bekend dat het mogelijk is, maar in de praktijk komen we nog steeds niet in de buurt van de oplossing. Iedere keer wordt gezegt dat het 10 of 20 jaar verder is, maar dat werd 30 jaar terug dus ook al gezegt.
Ik zie een optie voor zwarte materie. Wel massa niet te zien en misschien overal om ons heen klaar om ontdekt te worden met behulp van (super)computers en deeltjesversnellers in het quadraat qua omvang (of nog groter :Y) ).
De enige brandstof waarop dat nu al lukt is "imagination". ;)
Met fantasie komen we overal. (y)
Te veel tour de France gekeken? Je bedoelt Carl Sagan.
Haha, je hebt helemaal gelijk. Ik heb het aangepast.
Blijft een leuke uitspraak.
Wat wil je waarnemen als de dichtstbijzijnde aan de andere kant van de melkweg is, of niet eens in dit sterrenstelsel ? Zelfs onze radiosignalen zijn nog niet eens 100 lichtjaar verder op. De melkweg is 100.000 licht jaar in doorsnede, 100 lichtjaar is niets. Als er een beschaving 20 lichtjaar verder zou zijn die ook radio signalen verzend dan hadden we die wel opgepakt. Het universum is zo belachelijk groot en de snelheid van het licht relatief laag, dat we de afgelopen 50 jaar niets gevonden hebben zegt niets :)
Onze radiosignalen van 100 jaar geleden zijn inmiddels niet meer te onderscheiden van de achtergrondruis. Dat geldt voor de meeste van onze radiosignalen.
Behalve een paar militaire radars is er weinig dat over interstellaire afstanden nog van de achtergrondruis te onderscheiden is. En om zo'n radarsignaal waar te nemen moet je net op het juiste moment een zeer gevoelige antenne op het juiste plekje van de hemel gericht hebben.
Over het algemeen geldt dat hoe geavanceerder de technologie wordt, des te zwakker de radiosignalen kunnen zijn om toch nog functioneel te zijn. Geavanceerdere technologie zou het voor een eventuele ontvanger ook makkelijker moeten maken om interstellaire signalen op te vangen. Maar op een gegeven moment is zo'n signaal zover verzwakt dat het overstemd wordt door de natuurlijke achtergrondruis van sterren, planeten en gaswolken.
Wie weet. Er is het wow signaal en enkele anderen. Vreemd ongeluk of iemand die een Arecibo stuurt? Moeten we alleen antwoord geven maar dat gaat even duren.

Het zijn de afstanden die het m doen.
Laat ik er nog maar een heel andere theorie tegenaan gooien. Das Katastrophenprinzip van de Poolse sci-fi schrijver en filosoof Stanislaw Lem. Waarbij hij uitlegt dat wij wel de enigen moeten zijn. Hij schreef oa de roman Solaris die Tarkovsy later verfilmde en die een van de sci-fi klassiekers werd. Katastrophenprinzip is trouwens een filosofische verhandeling en geen roman.

Zover ik weet nooit in Engels vertaald wel in Duits:
https://www.amazon.de/Das...taschenbuch/dp/3518374990
Geen idee waar het boek over gaat of waarom hij denkt dat wij de enige zouden zijn, maar ik zie gewoon niet waarom wij de enige zouden moeten zijn. Er zijn miljarden planeten zoals die van ons in het universum, dus waarom deze de ene zou zijn met intelligent leven zou ik niet weten.

Misschien een samenvatting voor mensen die het boek niet gelezen hebben en niet Pools of Duits spreken ? Hij moet toch wel met een erg goed punt komen waarom wij de enige zouden zijn terwijl de getallen en theorie het compleet tegenovergestelde aangeven.
Snap ik. Het is erg lang geleden dat ik het heb gelezen. Z'n betoog gaat over dat wat er op aarde gebeurd is door een eindeloze reeks van toevallen (catastrofes) tot stand is gekomen. Hij onderbouwt z'n betoog ook nog eens een keer met heel veel belangrijke vb-en. Misschien zou je het kunnen vergelijken door dat je een triljard keer een een dobbelsteen opgooit om te komen waar we zijn en dat wil je de dezelfde situatie nabootsen de dobbelsteen exact elke keer dezelfde uitkomst moet krijgen. Kortom de keten van een schier onmogelijke aantal reeks van kansen moet hetzelfde zijn wil je ergens tot intelligent leven komen. Logisch gezien is de aanname dus absurd.

[Reactie gewijzigd door zap8 op 28 juli 2024 06:49]

Leven zo als wij het kennen betekend niet het de enige manier is waar leven op kan ontstaan.

Zijn alleen de voorwaarde wij zijn ontstaan en wat wij nodig hebben maar een andere soort kan iets anders nodig hebben alleen hebben wij daar nog geen waarden van wat het zou beteken want alle leven wat wij nu kennen is van aarde dus die hebben more or less zelfde eisen gehad
Zolang we nog maar een speldenknop (en misschien nóg minder) hebben ontdekt is het vrij arrogant om er van uit te gaan dat het niet zo is.
Haha; ik moest denken aan het lied van Starcontroll 2
https://youtu.be/uGZIWEGp_w8


Wijzig:typo

[Reactie gewijzigd door killin NL op 28 juli 2024 06:49]

Geen lied, wel een heel mooi filmpje over de verhoudingen ...

https://m.youtube.com/watch?v=GoW8Tf7hTGA
Je bent aller enigst, maar waarschijnlijk niet de enige ;)
met de grote van dit universum is het waarschijnlijk onmogelijk dat wij de enige zijn
Net als met Pluto is dit meer een definitie spelletje dan een opzienbarende ontdekking. We weten allang dat dwergsterren en ander klein grut de meerderheid vormen van alle sterren. Deze is 12 Jupiter massa's. Bij 80 Jupiter massa's kun je spreken van een ster. De diameter verandert niet als je massa toevoegt omdat dan de dichtheid steeds groter wordt. Dus verzin een nieuw naampje voor ze of zo.
Nou ja, het is en blijft "een ontdekt ding". ;) En natuurlijk verandert de diameter wel. Op een gegeven moment bereik je een hydrostatisch evenwicht, waaronder een object onder zijn eigen zwaartekracht een bolvorm aanneemt, maar ook dan betekent meer massa, een groter object. Anders hadden Jupiter en de zon nooit groter geweest dan de aarde, enkel zwaarder.
Anoniem: 658112 @7205387 augustus 2018 19:05
The difference between a gas giant planet and a brown dwarf remains hotly debated among astronomers, but one rule of thumb that astronomers use is the mass below which deuterium fusion ceases, known as the “deuterium-burning limit”, around 13 Jupiter masses.
*uit de bron van het artikel

Een bruine dwerg ster is nog steeds een ster, zij het dan de allerkleinste variant. Volgens mij is je genoemde 80 Jupiter Massa's de limiet voor waterstof fusie?

edit*
Unlike the stars in the main sequence, brown dwarfs are not massive enough to sustain nuclear fusion of ordinary hydrogen (1H) to helium in their cores. They are, however, thought to fuse deuterium (2H) and to fuse lithium (7Li) if their mass is above a debated[4] threshold of 13 MJ and 65 MJ, respectively.[2] It is also debated whether brown dwarfs would be better defined by their formation processes rather than by their supposed nuclear fusion reactions.[4]
*wikipedia

[Reactie gewijzigd door Anoniem: 658112 op 28 juli 2024 06:49]

De enorme exoplaneet draait niet om een ster, waardoor de hitte waarschijnlijk nog afkomstig is van de formatie van de planeet, zo'n 200 miljoen jaar geleden.
Geloof nooit, dat die warmte zolang blijft bestaan, zonder vernieuwende bron.
Radioactiviteit o.i.d. zal wel de oorzaak zijn.
Joh echt? Kijk eens op onze eigen bol. Waar denk je dat die lava vandaan komt bij een vulkaanuitbarsting?
Er is nog warmte genoeg opgeslagen niet eens zo heel diep onder de aardkorst. En onze planeet is ongeveer 4,5 Miljard jaar oud.
Zonder bewegende kern, magnetische velden, beweging van de aarde door invloed van zwaartekracht (maan, zon, Jupiter). Zou het hier ook een stuk kouder zijn onder de aardkorst. De meeste rogue-planeten zijn ook aardig aan de koude kant.

Het enige dat deze planeet/dwergster heeft is een magnetisch veld, het is dus best knap dat deze planeet nog zo warm is.
Deze planeet is net op het randje van wel of geen mogelijkheid tot kernfusie (zon/ster), misschien dat in de kern ook een “klein beetje” fusie plaatsvind.
Er komt ook veel warmte vrij door het samenpersen van de gassen in het binnenste van de planeet.
Anoniem: 658112 @Jooz7 augustus 2018 17:45
Ons magnetisch veld wordt gevormd door de kern van vloeibaar ijzer die heel snel spint... als die exoplaneet zo'n sterk magnetisch veld heeft is dat dan niet aannemelijk dat ook daar een zeer hoge temperatuur kern in zit?

Volgens mij is de planeet juist net niet groot genoeg om kernfusie te genereren ( staat in de bron ).
deuterium-burning limit
Ja joh echt!
Wat dacht je van de getijden invloed van de maan en de zon op de aarde.
Goed afgekeken bij Jooz man :P
Was een geintje he, dat antwoord postte Jooz toch echt 4 uur eerder maar goed never mind.
Anoniem: 167912 6 augustus 2018 20:55
Dit toont weer aan dat de goldilocks zone voor leven potentieel ongeveer even groot als het universum zelf is.
Op aarde is er leven op letterlijk elke plek met vloeibaar water (vloeibaar water->energiebron om het water op te warmen). Als de warmte van binnenuit de planeet komt zoals hier is er in theorie leven mogelijk (waarmee ik niet wil gezegd hebben dat op deze planeet leven waarschijnlijk is).
Bij deze zwaartekracht en druk zal het water niet in een vloeibare staat aanwezig zijn op dit object.
Anoniem: 167912 @EquiNox6 augustus 2018 23:03
Ik zei dan ook dat er geen leven op deze planeet mogelijk is....
De ontdekking toont aan dat leven mogelijk is op dergelijke zwerfplaneten die van binnenuit verwarmd worden
Ja, dat zou in theorie kunnen bij planeten met minder massa en zwaartekracht. Ondergrondse oceanen bijv.
Ah wat meer bekend over Nemesis ...
Klopt. De nieuwe Star Trek serie met Jean-Luc Picard, zal zich 20 jaar na Nemesis gaan afspelen ;)
Ik denk dat wij op aarde zijn gekomen als overblijfsels van een andere planeet ooit ergens anders.
Die misschien vergaan is en misschien door omstandigheden lijken we niet eens meer op onze voorgangers. Of we zijn hier ooit gedropt door een andere beschaving en die is misschien ook vergaan en daardoor zijn we nu helemaal op onszelf aangewezen, omdat zij er niet meer zijn.

Getuige sommige dingen hier op aarde dat onverklaarbaar zijn voor ons nu.

Ik ben van mening dat er echt wel meer is dan wij in het universum, misschien wel dichterbij dan we denken, maar willen zij zich niet kenbaar maken. Ik vond die theorie dat we mogelijk een simulatie zijn weet niet of toevallig iemand die ook kent, ook wel een mooie. :D
Gedropt door God toch? :+
Haha :P

Zo zouden ze kunnen zijn voor ons idd :P
Maar nee doelde niet zo zeer op God :D

Maar een andere beschaving evt :P
Is dit niet gewoon een soort mislukte ster of een bruine dwerg in plaats van een planeet?
Wellicht, maar het is per definitie geen planeet.
Dat is immers een rondvormig object van steen en/of gas dat rond een ster beweegt. Er zijn nog wat eisen, maar ja, deze draait al niet (meer) om een ster.

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.