ESA kampt met negen falende atoomklokken op Galileo-satellieten

De Europese ruimtevaartorganisatie ESA maakt bekend dat negen atoomklokken op satellieten van het navigatiesysteem Galileo niet meer werken. Per satelliet zijn er vier klokken aanwezig, waarvan drie dienen als back-up. De problemen hebben nog geen invloed op de werking.

ESA meldt volgens persbureau AFP dat er zes waterstofmaserklokken defect zijn en dat drie rubidiumklokken niet meer werken. Het is nog niet duidelijk of de klokken weer geactiveerd kunnen worden, zegt ESA-topman Jan Woerner.

Iedere Galileo-satelliet heeft vier atoomklokken, twee van ieder type. Van één satelliet zijn twee klokken stuk. Omdat er voor werking van het systeem maar één werkende klok per satelliet nodig is, hebben de defecten geen invloed op de werking van Galileo.

De Europese ruimtevaartorganisatie weet niet waardoor de atoomklokken zijn uitgevallen en onderzoekt momenteel of het gaat om een systematisch probleem. Als dat zo is kan besloten worden om de lancering van nieuwe Galileo-satellieten uit te stellen. Als er geen systematische oorzaak blijkt te zijn, zal de ESA doorgaan met het lanceren van de satellieten en moet ESA vertrouwen op de aanwezigheid van de back-upklokken.

Op dit moment zijn er achttien satellieten voor het navigatiesysteem in een baan om de aarde. Sinds december is het Europese GPS-alternatief deels operationeel. Er staan nog twee lanceringen in de planning, voor 2017 en 2018. In 2020 moet het volledige systeem operationeel zijn. Het bestaat dan uit dertig satellieten, waarvan zes reserves.

Reacties (137)

Ik ga echt niet beweren dat ik verstand heb van waterstofmasterklokken en rubidiumklokken... maar mijn boeren-ICT-verstand zegt mij.. dat als er al zoveel falen in zo'n korte periode en op 1 satelliet zelfs 2 stuks.. dat dit geen incident is, maar een probleem.. en dat er meer gaan falen binnenkort.

Het kan heel goed zo zijn dat deze 'klokken' zoals zoveel apparaten een kleinere kans hebben kapot te gaan naarmate ze ouder worden. Veel motoren worden bijvoorbeeld heel kort 'ingereden' in de fabriek. Het kan goed zijn dat een kapotte lager zich bijvoorbeeld pas na 10 minuten manifesteert als zodanig (kapot) een andere reden is natuurlijk dat er wat tests kunnen worden gedaan en er bijvooreeld olie in het hele systeem kan komen. Veel elektrische apparatuur wordt ook nog wel eens een tijdje aangezet uur aangezet alvorens iets te shippen.

De reden is dat het de kans dat iets kapot gaat erg hoog is in de eerste minuten van het leven.

Zoals iemand anders ook aanhaalt is de lancering van een raket buitengewoon agressief. Wellicht is het gewoon zo dat 1% van de klokken de lancering niet overleeft. Dan heb je een 0,010101% kans dat er 2, 3 of 4 tegelijk kapot gaan.

Met andere woorden, er zijn scenarios te bedenken waarbij dit helemaal geen groot probleem is.

Er zijn 9 klokken stuk op een totaal van 72 klokken die in en baan om de aarde draaien.

Dat is 1 op de 8 ofwel 12,5% inmiddels.

Als die klokken alle 9 de lancering niet zouden hebben overleeft dan was de oorzaak wel duidelijk geweest maar het artikel stelt:

De Europese ruimtevaartorganisatie weet niet waardoor de atoomklokken zijn uitgevallen

Tussen het overleven van een lancering en eventueel schade oplopen die op termijn voor uitval kan zorgen zit een groot verschil.

Het kan dus best zo zijn dat ze werken na lancering maar dat de lacnering toch invloed ergens op heeft gehad dat de levensduur en stuk korter geworden is.

als je het echter over zo een grote hoeveelheid hebt valt dat denk ik niet binnen toleranties die voor dit soort systemen gelden. Bij ruimtevaart denk ik aan extreme toleranties waar bijna alles tegen de 100% betrouwbaar moet zijn.
Een backup is nodig voor het geval dat.
Gezien de korte duur van het systeem en nu al zo veel uitval is de vraag of ze überhaupt de verwachte levensduur gaan halen.

Aan de andere kant was de Hubble ook compleet onbruikbaar geweest zonder de achteraf geplaatste "bril". Wat ik hiermee wil zeggen is dat dergelijke fouten gemaakt kunnen worden, en in de ruimtevaart is het inderdaad een stuk moeilijker om fouten achteraf te corrigeren. Gelukkig is het bij voorbaat al enigszins afgevangen door middel van redundantie, en als de rest van de klokjes niet faalt is er in principe geen enkel probleem.

Dat kun je rustig vertalen naar: we onderzoeken het nog en gaan geen conclusies trekken voordat we definitief bewijs hebben. Begrijpelijk mar ik weet zeker dat ze intern wel degelijk meningen hebben wat de oorzaak is.

Het staat toch duidelijk in het artikel:
De Europese ruimtevaartorganisatie weet niet waardoor de atoomklokken zijn uitgevallen en onderzoekt momenteel of het gaat om een systematisch probleem.

Als het dus een systematisch probleem zou zijn, dan gaan ze aanpassingen doorvoeren. Daarom ook het onderzoek. Er kunnen tien klokken uitvallen zonder systematisch probleem en er kan slechts 1 klok uitvallen ten gevolge van een systematisch probleem. Statistisch gezien bestaat er een kans voor beide gevallen. Daarom ook het onderzoek.

Met andere woorden, er zijn scenarios te bedenken waarbij dit helemaal geen groot probleem is.

Klopt, maar het is WEL dusdanig opvallend en nieuwswaardig dat we er kennis van genomen hebben. Het is dus zeker geen normaal verschijnsel. Ik heb in elk geval nog nooit iets gelezen over de onbetrouwbaarheid van atoomklokken in sats. Jij wel?

Ik heb in elk geval nog nooit iets gelezen over de onbetrouwbaarheid van atoomklokken in sats. Jij wel?

Ik ook niet. Maar vergeet niet dat toen de Amerikanen GPS-satelieten de ruimte in schoten, dit waarschijnlijk top-secret was. Als er toen een paar klokken niet werkten, dan zal dat niet via de media gemeld zijn, of het zal de mainstream media niet gehaald hebben tientallen jaren geleden.

Daarbij ging het indertijd om een militaire operatie, en daarbij maakte het niet uit of er een of meer satelieten extra de lucht in moesten. Als het nodig was, dan gebeurde het gewoon, geld was geen probleem.

[Reactie gewijzigd door sumac op 18 januari 2017 16:39]

Ja, maar Tweakers is nou niet bepaald een wetenschappelijke site die in staat is om de ernst van dit goed in te schatten (menige lezer hier die daar beter voor gekwalificeerd is). Dit is gewoon gebaseerd op een persbericht van de ESA, het klinkt ernstig en zorgt dus voor clicks. Vooruit op de voorpagina daarmee.

[Reactie gewijzigd door Darkstriker op 18 januari 2017 16:20]

De trillingen en akoestische druk van de lancering worden gewoon getest hoor... Dat gebeurt maanden, zo niet jaren voor de lancering, hier in Nederland bij ESTEC in Noordwijk. Als daar schade door was ontstaan dan was dat op de grond ontdekt.

Akoestisch: http://www.esa.int/Our_Ac...an_Acoustic_Facility_LEAF

Trillingen: http://www.esa.int/Our_Ac...ineering_Technology/Hydra

Stond toch laatst hier op tweakers ook iets over dat de VS "ons" galileo systeem uit de lucht kan halen als dat nodig blijkt? Misschien zijn ze al begonnen

Bedoel je dit bericht? Ik denk het niet, omdat ze hier nu waarschijnlijk over aan het overleggen zijn. Ook lijkt het me sterk dat de EU hier daadwerkelijk mee zal instemmen omdat ze met dit systeem juist onafhankelijk wilde zijn van de VS.

Die bedoelde ik inderdaad, nu was het van mij meer een grapje. Maar nu ik het artikel nog eens lees zag ik deze regel ook weer Het Amerikaanse leger zou ongevraagd het signaal van Galileo kunnen verminderen of zelfs door storingen onbruikbaar maken, zoals dat nu ook kan met GPS-signalen ten tijde van oorlog of politieke onrust.

Waarom trouwens backdoors inbouwen voor de partij waar je onafhankelijk van wilt zijn?

[Reactie gewijzigd door Anoniem: 551631 op 18 januari 2017 16:39]

Er is geen backdoor ingebouwd. Oorspronkelijk zou Galileo van een frequentie gebruik maken die in de buurt zat van GPS. Hierdoor was het voor de amerikanen niet mogelijk Galileo te storen zonder hun eigen systeem ook te storen. En daar hebben ze met succes bezwaar tegen gemaakt. Galileo maakt nu van een andere frequentie gebruik waardoor dit onafhankelijk van GPS verstoord kan worden.

Hmm, kunnen wij (de EU) dan ook het GPS signaal verstoren zonder dat Galileo er last van heeft?

De VS hebben ook gewoon intercontinentale raketten. Ze kunnen satellieten sowieso wel uit de lucht halen.

Bij neerschieten/opblazen krijg je wel een hoop ruimte-puin waardoor je moet opletten met je eigen satellieten.
Echter ze hebben ook een soort mini-shuttle (met optionele grijp-arm) dat al 2 jaar dingen in de Ruimte uitspookt, en niemand weet wat. http://www.space.com/3527...space-plane-600-days.html

En dan heb je nog de agressie van de Russen die met hun satelliet naast andere satellieten gaan hangen, en wat de Chinesen aan het doen zijn. http://spacenews.com/op-e...-years-after-chinas-test/

[Reactie gewijzigd door mbb op 18 januari 2017 23:14]

Zou ik wel andere raketten voor nemen...

Dan zou de hele satelliet opgeblazen worden lijkt mij en niet enkel twee klokken, tenzij ze een backdoor hebben om dat ding software matig te ontregelen.

Dat laatste zou zo maar kunnen.

Denk aan de worm die centrifuges voor uranium in Iran op een andere snelheid zette waardoor alles in de soep liep.

De USA zie ik tot alles in staat ook bij bondgenoten iets dat al vaker is bewezen.

Ja, een soort Stuxnet voor Galileo satelieten. Het ergste is dat het me niet eens zou verbazen...

het kan natuurlijk zo zijn dat zo'n klok tijdens de lancering stuk is gegaan. Alle onderdelen krijgen bij de lancering erg veel te verduren. Ik heb natuurlijk geen idee hoe lang deze bewuste satellieten al rond zweven en hoe lang de klokken al kapot zijn

Dat de onderdelen tijdens lancering op hun falie krijgen is duidelijk, maar je mag aannemen dat e.e.a. daarop is ontworpen. Een dergelijk grote failure rate op een dergelijk korte termijn duidt IMHO op een groter onderliggend probleem. Als er in dit tempo klokken blijven uitvallen, dan is de huidige Galileo een zeer kort leven beschoren.

Mechanische constructies voor ruimtevaart doeleinden kan je zelfs niet op Aarde testen. Door de zwaartekracht zouden deze dan in elkaar stuiken. Hoever dat van toepassing is op electronica en de werking van dergelijke klokken heb ik geen weet van. Maar ik kan me voorstellen dat je gekke effecten kunt hebben die niet kan voorzien.

Volgens mij worden satellieten toch echt op aarde geassembleerd en vervolgens de ruimte in geschoten, waarbij de zwaartekracht nog even met een flinke factor wordt verhoogd.

Bovendien heeft de mens inmiddels bijna 60 jaar ervaring met het lanceren van satellieten, dus onvoorziene effecten zouden zo langzamerhand moeten kunnen worden geschaard onder 'niet goed doordacht'.

Dat laatste slaat natuurlijk nergens op. We willen natuurlijk niet exact de zelfde satellieten de lucht in schieten als twintig jaar geleden. Dat zou heel betrouwbaar zijn, maar verder niets opleveren. Nieuwere satellieten worden de lucht ingeschoten om nieuwe technieken te testen of gebruiken die weer andere meetresultaten kunnen opleveren. Maar nieuwe technieken nemen ook hun problemen met zich mee. Een deel van die problemen constateer je pas als ze al in gebruik zijn genomen. Zo werkt het nu eenmaal.

Ik ben zelf engineering student en bij ieder project waarover ik lees en waaraan ik meedoe besef ik meer dat ieder project iteratief werkt: oplossing bedenken, oplossing uitwerken, oplossing produceren. Met het prototype loop je vaak tegen problemen aan en begin je opnieuw, met de eerste stap. Zeggen dat het ontwerp van deze satellieten 'niet goed doordacht' is, is veel te kort door de bocht.

Ik kan me wel voorstellen dat als je er 4 klokken in duwt, je tenminste 1, liefst 2 pakt die zich al hebben bewezen.

Maar er mist nogal wat informatie om er echt wat over te zeggen. Is dit redelijk 'normaal' en zie je dit bijvoorbeeld ook bij GPS, tenslotte stoppen ze er om te beginnen niet al voor niets er 4 in.

Of zitten er verschillende type klokken in (uit het artikel maak ik wel op dat er ten minste 2 verschillende type zijn) waarvan sommige type nog experimenteel zijn en de andere niet meer, en zijn juist die experimentele nu aan het falen.

De informatie is erg schaars.

"Nieuwere satellieten worden de lucht ingeschoten om nieuwe technieken te testen"

Dit is in de basis volstrekt onjuist. Nieuwe satellieten worden niet 'de lucht ingeschoten' om nieuwe technieken te testen. Nieuwe satellieten worden de lucht in geschoten met zeer duidelijk vastgestelde doelen. In sommige gevallen zou dat testen kunnen zijn, maar doorgaans - zo ook voor het Galileo systeem - is er geen sprake van testen. Het doel van Galileo is het implementeren van een Europees Global Positioning System.

"testen en gebruiken" zei ik. Dus in lijn met wat je zegt. Bij de meeste gaat het om gebruik van nieuwe technieken, maar bij de eerste paar kan je niet anders dan spreken over een test.

Deze Galileo satellieten zijn een standaard ontwerp van Airbus Defence and Space. Het hele idee achter die standaard ontwerpen is nu precies om dit soort problemen te voorkomen, dus het roept wel vragen op.

Er is NIETS standaard aan een satelliet. Zelfs niet als ze van dezelfde generatie zijn. Alleen op de tekentafel zien ze er het zelfde uit.
De laatste satellieten zijn overigens van OHB en niet van AD&S.

Met het prototype loop je vaak tegen problemen aan en begin je opnieuw, met de eerste stap. Zeggen dat het ontwerp van deze satellieten 'niet goed doordacht' is, is veel te kort door de bocht.

Galileo is inmiddels duidelijk uit het prototype stadium, gezien het feit dat het een operationeel systeem betreft.

We praten hier natuurlijk over zeer geavanceerde technologie die middels een peperdure methode naar een bestemming wordt geschoten waardoor reparatie of achteraf aanpassingen niet of zeer beperkt mogelijk zijn. Daar dien je in je ontwerp rekening mee te houden. Gezien het hoge uitval-percentage is hier een fout gemaakt in ontwerp of uitvoering. Als de uitval van klokken in hetzelfde tempo verder gaat is project Galileo straks terug bij 0, mislukt, een paar miljard armer en een illusie rijker.

Het punt is dat de functie van deze satellieten een heel andere is dan degene die je voorwendt. Het is basically een copy/paste actie.

De hoge fail rate is aan één heel duidelijke oorzaak toe te wijzen, men heeft inferieur materiaal gebruikt om de kosten te drukken.
Men dacht er mee weg te komen, de waarheid heeft ze echter weer eens ingehaald.

De hoge fail rate is aan één heel duidelijke oorzaak toe te wijzen, men heeft inferieur materiaal gebruikt om de kosten te drukken.
Men dacht er mee weg te komen, de waarheid heeft ze echter weer eens ingehaald.

Heb je hier een bron voor?

Een stuk of negen

Als je hier een bron voor hebt, hoor ik het graag. Als ik echter het artikel van de BBC lees, blijkt dat de meeste (5) klokken zijn gestopt op de satellieten die als eerst zijn gelanceerd. Als ze de fouten eerder waren tegengekomen waren de rest van de satellieten uiteraard niet de lucht in gegaan. De ESA is echt niet dom genoeg om een inferieur materiaal de lucht in te schieten, wetende dat als ze allemaal kapot gaan het Galileo project faalt. Bij zulke projecten worden doorgaans kosten nog moeiten gespaard om de beste van de beste materialen te gebruiken, juist om dat als er wat gebeurt als hij al gelanceerd is, je er niet meer aan kunt doen.

http://www.bbc.com/news/science-environment-38664225

Dat geldt voor bvb. het gigantische ISS, niet voor satellieten, die laatste worden nog steeds gewoon hier op aarde geconstrueerd en gelanceerd.

Nou...na zoveel jaar ruimtevaart weten ze echt wel welke krachten er op een payload inwerken, maak je daar maar geen zorgen om. Er zijn uitgebreide faciliteiten beschikbaar, zoals luchtledige ruimtes, superkoude/hete ruimtes, centrifuges om g-krachten op te wekken en schudbanken om de lancering na te bootsen. Om maar wat te noemen. Als die dingen door de lancering beschadigd zijn, is dat heel bijzonder.

Het is voor ons erg moeilijk om over de oorzaak te speculeren, tenzij er een rocket scientist tussen zit. Het kan vooralsnog van alles zijn. Het is in ieder geval een probleem dat ze ofwel fout hebben ingeschat of gewoon niet voorzien. Of een ordinaire productie/integratiefout.

Als er in dit tempo klokken blijven uitvallen, dan is de huidige Galileo een zeer kort leven beschoren.

Als er in dit tempo klokken blijven uitvallen dan weten we wel hoe laat het is.

Gelukkig hebben ze reserveklokken.

"nine clocks out of 72 launched"
dus 1 op 8 in 4 jaar tijd = 32 jaar
om nog maar te zwijgen van hun failed launches en al decomissioned sats

Met deze uitvalrate zullen waarschijnlijk beginnende na een jaar of twaalf stilaan diverse satelieten zonder werkende klokken komen te zitten.
Met deze uitvalrate zullen voor de 20 jaar om zijn de reserve satelieten al allemaal ingezet zijn en zal verdere uitval het netwerk aantasten tenzij er weer nieuwe satelieten bij gelanceerd worden.

Als er in dit tempo klokken blijven uitvallen dan weten we wel hoe laat het is..

Nouja uiteindelijk weten we dus niet meer hoe laat het is

Nouja uiteindelijk weten we dus niet meer hoe laat het is

Jawel, het is hier nu 15.11 uur
Tijd om de garantievoorwaarden door te lezen en een RMA te starten

5 voor twaalf...

Van de reserveklokken is ook al een deel uitgevallen. Zonder reserveklokken was Galileo al uit de lucht, nu draait het door, maar indien de klok-uitval voortzet, duurt dat niet lang...

Het kan ook door zeg een zonnevlam komen, of een andere externe invloed. Het is in ieder geval wel het onderzoeken waard, je kan er niet zo even langsgaan om die klok op te winden.

Het is een waterstofmaser, geen master :-)
https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Hydrogen_maser.jpg

Hahaha, ik dacht hetzelfde, das idd. wat voor het probleem management.

[Reactie gewijzigd door dezwarteziel op 18 januari 2017 19:48]

Perspectief, hoe lang hangen die dingen al in de ruimte en wat was de tijd tussen het stukgaan van die dingen?

De eerste in-orbit validatie-satellieten zijn op 21 oktober 2012 gelanceerd, de eerste produktie-satellieten ("Full Operational Capability") gingen op 22 augustus 2014 de ruimte in.

Ze worden steeds met 2 4 stuks tegelijk gelanceerd.

[Reactie gewijzigd door wildhagen op 18 januari 2017 14:42]

Op de laatste Ariane raket (lancering VA-233) zaten er 4 in een speciale dispenser. en als ik het goed begrepen heb, is dat ook de methode vanaf nu, dus 4 per vlucht de eerstvolgende 2 keer. (08-2017 en Q3 2018)

[Reactie gewijzigd door uncle_sjohie op 18 januari 2017 14:46]

Sterker nog: met vier tegenwoordig!: https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Galileo_satellites

Ah oke

Ze kunnen toch even een service-monteur langssturen? [/sarc]

Het lijkt mij onverstandig om de overige satellieten de lucht in te schieten voordat de oorzaak überhaupt gevonden is. Dus ook niet als het geen "er geen systematische oorzaak blijkt te zijn".

Voor de Hubble Space Telescope zijn 5 service missions uitgevoerd dus het kan wel.

Alleen hangt de Hubble op zo'n 500 km hoogte, wat zo'n beetje halvewege de uiterste range van de shuttle was, veel hoger dan 900 km konden die niet komen.

De Galileo-satellieten zitten op ruim 23.000 km hoogte.

Niet echt te vergelijken dus

Best wel te vergelijken, want hoogte is niet het relevante criterium. In de ruimtevaart is de relevante maat delta-V, de benodigde specifieke impuls. Low Earth Orbit vereist een dalta-V van 10 km/s, MEO 13-14 km/s, geostationair 15 km/s. Overigens moet je voor een bemande missie ook nog terug, wat de benodigde delta-V verhoogt. 't Is alleen geen verdubbeling, want luchtweerstand hindert bij de lancering en helpt bij de terugkeer.

Alleen vraag ik me af hoe een raket zich voortbeweegt in een vacuum. De wet van Newton gaat niet op, aangezien er geen tegenkracht is. Versnellen is dus niet mogelijk. Wie heeft daat een passend antwoord op?

Je hebt geen tegenkracht nodig.

Een raket werkt doordat je aan de achterkan materie (verbrande brandstof) naar buiten schiet. Door de wet van behoud van impuls (massa maal snelheid) gaat de rest van de oorspronkelijke massa de tegengestelde kant op. Te vergelijken met:
1) een ballon die je los laat. Dat werkt ook in vacuuum
2) de terugslag die je hebt bij het afschieten van een vuurwapen

Zie ook: http://www.wetenschapsfor...tmotor-in-de-lege-ruimte/

Alleen vraag ik me af hoe een raket zich voortbeweegt in een vacuum. De wet van Newton gaat niet op, aangezien er geen tegenkracht is. Versnellen is dus niet mogelijk. Wie heeft daat een passend antwoord op?

lolwut

Versnellen is niet mogelijk? Hoe denk je dat 't nu werkt precies? De wet van Newton heeft geen lucht nodig en gaat in de ruimte nog steeds op.

In de verbrandingskamer is er geen vacuum. De tegenkracht is op de verbrandingsgassen. Die vliegen weg in de tegengestelde richting van de raket.

Afgezien daarvan, het idee van "vacuum = geen tegenkracht" is ook fundamenteel niet waar. Satellieten kunnen zich afzetten tegen heet aardmagnetisch veld. Niet heel erg sterk, want dat veld is zwak, maar het kan genoeg zijn om te voorkomen dat ze uit positie raken.

Voor de Hubble Space Telescope zijn 5 service missions uitgevoerd dus het kan wel.

Met de space shuttle, die niet meer beschikbaar is..

*kon wel
zonder space shuttle is dat wat lastiger

Ooit zal er een dag komen dat er on site (of wordt dat in space??) service verleend kan worden. Tot die tijd zal zelfs de ESA het moeten doen met collect & return

[Reactie gewijzigd door MazeWing op 18 januari 2017 14:28]

Meer collect en replace vrees ik, aangezien er niemand meer een Spaceshuttle heeft om een satteliet op te halen

Afgezien daarvan, het is zeker een stop van lanceren waard om na te gaan wat er aan de hand is. Zoveel uitval in een relatief korte periode (max 4 tot 5 jaar voor de oudste, 2 jaar voor de nieuwste) lijkt me niet goed.

Meer collect en replace vrees ik, aangezien er niemand meer een Spaceshuttle heeft om een satteliet op te halen

Al was de Shuttle er nog wel, dan nog kon hij deze niet ophalen

De Spare Shuttle kwam immers niet veel hoger dan een dikke 900 km, terwijl deze satellieten op een dikke 23.000 km hoogte hangen

En dat nog afgezien van het feit dat een spaceshuttle launch veel duurder is dan een nieuwe sateliet bouwen en lanceren

Ik had al zo'n vermoeden, maar ik kan zo gauw niet vinden wat hoe hoog vloog (lees, had geen zin om het op wikipedia op te zoeken)

Plus, wat TWyk zegt.

De Hubble space telescope heeft al meerdere keren bezoek gehad voor service: https://en.wikipedia.org/...sions_and_new_instruments

Dus die dag is al geweest

Voor deze sattelieten is repareren waarschijnlijk niet mogelijk/lucratief. De orbit hoogte is op zon 23000 km, de orbit hoogte van de hubble is zon 550km.

Dat we momenteel geen ruimtevoertuig als de Space Shuttle hebben zal het een en ander ook niet makkelijker maken.

[Reactie gewijzigd door Gotiniens op 18 januari 2017 14:51]

Dus die dag is al geweest

En zonder iets als de spaceshuttle payload / crew capaciteit ook niet meer haalbaar. De enige reden dat ze het met hubble überhaupt hebben gedaan, was zuiver omdat de reparatie/upgrade missies minder geld zouden kosten (en dan heb je het over 100 miljoen per vlucht, grofweg, ex componenten) dan Hubble scrappen en een nieuwe lanceren. (hubble koste bij lancering 4,7 miljard, de huidige stand van het prijskaartje staat op 10 miljard - goedkoop, afgezet tegen een weldaad aan nieuwe ontdekkingen, die de mensheid de komende 200 - 300 jaar nog bezig gaan houden)

Een galileo sat is relatief goedkoop en vervangbaar. Als er een of 2 mankementen vertonen dan de-orbit je ze zodra hun vervanger gelanceerd is

Mogelijk is 't wel (we hebben ook de maan gehaald weet je nog?) maar veilig en kosteneffectief is iets anders.

Mijn gevoel zegt dat ze beter een conclusie kunnen gaan trekken en onderzoek gaan doen naar de oorzaak van het probleem, en dit verhelpen, en de lanceringen die nog staan gepland, als het probleem nog niet is gevonden en verholpen uitstellen, aangezien ze anders straks zelf met satellieten zitten die kapot zijn, en hun werk niet meer goed doen en er vrij veel geld naar de klote is.

Hopen dus dat het probleem niet veel voorsteld, en de klokken nog via de aarde kunnen worden 'gerepareerd', voordat ze er nog meer de ruimte inschieten die later ook problemen blijken te hebben.

Die lanceringen worden flink vooraf, ik meen soms jaren van te voren, gepland. Het is niet zo dat als je nu Ariane of SpaceX belt, je satelliet over een maandje al de lucht in gaat. Ook kan het zo zijn dat een bepaalde lanceerdatum nodig is om een bepaalde baan te kunnen bereiken met de satellieten, en dan kan uitstellen betekenen dat het volgende "launch window" ver in de toekomst ligt. Dat is nog wel een "ding" als je over x jaar een dekking van de hele aarde moet hebben.

Het probleem met launch windows speelt vooral voor interplanetaire transfers. Voor banen om de Aarde heb je minstens 1 lanceermogelijkheid per dag, afhankelijk van de precieze baan.

Het probleem met launch windows speelt vooral voor interplanetaire transfers. Voor banen om de Aarde heb je minstens 1 lanceermogelijkheid per dag, afhankelijk van de precieze baan.

Natuurlijk wel even afhankelijk van de weersomstandigheden, het seizoen en van waar je precies wil lanceren. Dat valt IMO ook onder 'launch windows': Je kan niet lanceren vanuit Siberië in hartje winter.

Zo'n launch window kan alsnog eens per x dagen, weken of maanden zijn afhankelijk van de positie in die baan waar een sat terecht moet komen. Nu is er elke dag wel een launchwindow maar om dat ding maandenlang in een net wat hogere of lagere orbit te gooien om hem in de juiste positie te krijgen is ook niet echt handig.

De minimale reactietijd binnen Galileo is ongeveer 3 maand. Maar dat levert wel een ongelofelijke bak herrie op, met heel veel boze gezichten.
Voor Galileo is korter dan 6 maand net niet leuk meer. Plannen voor over een 1 jaar is modus operandi.

Dat snap je toch niet. De eerst GPS satelliet werd in 1978 de lucht ingeschoten en laatste uit de eerste reeks in 1985 en laatste werd buiten service gesteld in 1995. Ging 5 jaar langer mee dan gepland. Uit de 2e reeks was de levensduur nog langer. 1989-2007

En deze begeven het al bijna voor ze de lucht ingeschoten zijn.

[Reactie gewijzigd door sugarlee89 op 18 januari 2017 14:59]

Je zit dan ook met het verschil tussen Amerikaanse en Europese technologie.

Galileo was een EU-project dat van het begin al flopte.

Het oorspronkelijke plan was dat het operatief werd begin 2008! We zijn nu 2017 en het syteem werkt maar halvelings.

Het ging een volledig uniek Europees initiatief worden, om niet afhankelijk te zijn van niet-Europese landen en instanties.
Het merendeel van de satelieten werd met behulp van Rusland de ruimte ingeschoten! Tot zover het unieke Europese concept.
Omdat Europa faalde in de software werd uiteindelijk beroep gedaan op India om mee te helpen programmeren. Tot zover het unieke Europese concept.
Omdat het veeeeel te duur werd, minstens 3 tot 4 keer als oorspronkelijk gedacht, riep de EU de hulp in van China en Rusland om een gezamelijk systeem op poten te zetten, daarbij totaal vergetend dat China en Rusland hun eigen militaire systemen al hadden. En mede-sponsoring faalde m.a.w.
Om niet afhankelijk te zijn van de grillen van Amerika die het NavStar-systeem met 1 druk op de knop kunnen uitschakelen of verstoren, werd besloten om een eigen Europees systeem te maken. Amerika eiste en kreeg een backdoor in het EU-GPS-systeem. Tot zover de onafhankelijkheid van Europa, dat met Galileo nog steeds afhankelijk is van de grillen van de US en dat nu met Trump aan het bewind.

Tot nu toe zijn er geen auto-, hand- of andere GPS-toestellen verkrijgbaar met het Europese systeem, buiten een paar smartphones, maar serieuze toepassingen zijn er nog niet en blijkbaar staan Garmin, TomTom, Maghellan ook niet te springen om toestellen op de markt te brengen.

Het ging een wereldwijd omvattiend navigatiesysteem worden, wegens productieproblemen, geld enz blijft het voorlopig (en misschien altijd?) beperkt tot het Europees grondgebied.

En nu al problemen met uitvallende apparatuur. Nu klokken, wat is het volgende?

Een gedoemd en peperduur falend systeem dat typisch het EU-beleid markeert.

Gelukkig bestaat de ESA niet enkel uit de EU, anders was het bedrijf helemaal naar de knoppen.

edit: spellingsfouten

[Reactie gewijzigd door 535502 op 18 januari 2017 15:27]

Dat de EU hulp nodig heeft van derden komt door landen als de onze(Nederland), die gewoon veel te weinig geld investeren in de ESA. We zouden het echt wel zelf kunnen, we hebben de techniek en kennis allemaal inhouse. Maar het budget van de ESA is al veel te lang gewoon te weinig om onafhankelijk te kunnen opereren.

De ESA heeft net 5miljard per jaar als budget. NASA zit op bijna 20miljard. (het europees BNP is gezamelijk hoger dan die van de VS!) zelfs de russen geven met hun rampzalige economie 11 miljard uit aan de roscosmos. Om het even in perspectief te zetten.

Wil je dat de ESA onafhankelijk wordt? Stem straks op een partij die daar meer geld in wil steken(De Nederlandse bijdrage is om te huilen).

Amerika eiste en kreeg een backdoor in het EU-GPS-systeem.

Ben er benieuwd waar je dat gelezen hebt

Tot nu toe zijn er geen auto-, hand- of andere GPS-toestellen verkrijgbaar met het Europese systeem, buiten een paar smartphones

Dan kan vrij snel gaan. Qualcomm heeft al aangegeven dat de Snapdragon 820, 652, 650, 617 en 435 in combinatie met de juiste software met de satellieten kan communiceren.
Bron: nieuws: Qualcomm kondigt brede ondersteuning voor Galileo-navigatiesysteem aan

Dat is een uitval van 13,2% binnen een paar maanden. Dat lijkt mij best wel verontrustend.

Waarom hebben ze verschillende types klokken aan boord?

Waarom hebben ze verschillende types klokken aan boord?

Risico-spreiding. Als er een ontwerp- of produktiefout in de klokken zou zitten, en alle klokken zouden van hetzelfde type zijn, wordt in één klap je hele satelliet gebricked.

Als ze van verschillende types zijn is het risico een stuk kleiner. Zolang er minimaal één blijft werken is er verder weinig aan de hand (behalve dan loss of redudancy uiteraard).

Daar ben je mooi klaar mee dan. Daar is het vrij lastig om een mechanic langs te sturen.
Wel raar dat ze zich af vragen of dit iets systematisch is toch? Dat lijkt mij namelijk vrij duidelijk. Al helemaal omdat deze dingen aan zulke hoge eisen voldoen, omdat er achteraf niks meer mogelijk is.

Een soort stuxnet aan de gang voor galileo satellieten?

Kunnen zulke satellieten gehackt worden of is er geen koppeling met de atoomklokken?

Waarom allemaal zo negatief? Het glas is immers nog half (of 3/4) vol, dus dat is een succes.
Het backup systeem werkt, dus in de nieuwe satellieten nog 2 extra klokken er in en gaan met die banaan (raket)