In editie #3 van onze redactieblog repareert Willem zijn afstandsbediening, vertelt Arnoud over zijn heldendaden, zet Tijs ChatGPT in voor een D&D-campagne en sleutelt kersverse redacteur Yannick aan zijn Steam Deck.
LG-remote repareren

reviewer
LG maakt mooie tv’s, maar stomme afstandsbedieningen. Ik heb het over de remote van mijn LG C9: de AN-MR19BA om precies te zijn. Het probleem en de oplossing die ik hier beschrijf, hebben ook betrekking op andere afstandsbedieningen. De Magic Remote is in veel opzichten een fijne afstandsbediening, maar LG heeft er een knoeper van een ontwerpfout of -zwakheid ingestopt. Het scrollwiel gaat namelijk makelijk stuk, een beetje te makkelijk en met een iets ander ontwerp zou het niet gebeuren.
Wat wil het geval? Het scrollwiel van LG's remotes is een stukje plastic met een rubberen wiel eromheen. Aan een kant rust het asje op een kleine schakelaar, zodat kliks geregistreerd worden; het andere uiteinde steekt in een minirotaryencoder, zodat je oneindig kunt scrollen met het wieltje. De rotaryencoder moet heel klein zijn om verticaal in de afstandsbediening te passen en daarom is ook het gaatje waar het asje insteekt, heel klein. Aangezien het asje van plastic is, wil dat nog weleens breken. Daar hoef je geen neanderthaler-kracht voor uit te oefenen; ook met veelvuldig gebruik geeft het plastic regelmatig de geest. De afstandsbediening is dan nog prima bruikbaar, maar scrollen is er niet meer bij en met een beetje pech zit de uitlijning niet meer goed en worden kliks ook niet meer geregistreerd.
Wat dan? Een 'domme' vervangende remote zonder voice, en belangrijker: zonder bewegingssensor, kost iets van 15 of 20 euro, maar dan heb je niet dezelfde ervaring als met het origineel. Dat kost iets van 50 euro, al kun je een exemplaar met vergelijkbare functionaliteit ook voor 35 euro kopen. In alle gevallen koop je een nieuwe, terwijl je oude remote op dat kleine gebrek na nog prima is: zonde dus.
Nu kun je zo'n scrollwiel ook wel los kopen, zodat je het kunt vervangen. Dat kost je ongeveer 12 euro, plus bijna 8 euro aan verzendkosten: 20 euro voor een scrollwiel dus, ongeveer net zoveel als een eenvoudige vervangende afstandsbediening. Als je mazzel hebt, zou je misschien iets kunnen doen met heel kleine boortjes en een metalen asje om je scrollwiel te repareren. Sommige youtubers gebruiken tandenstokers, maar ik vond dat geen fantastische oplossing.
Gelukkig kun je de scrollwieltjes op Thingiverse vinden en printen. Ik had er een beetje een hard hoofd in, maar zelfs met gewoon pla-plastic (100 procent infill, horizontaal met support geprint, 0,05mm layer height) paste het nieuw geprinte wieltje niet alleen perfect, maar werkt het vooralsnog ook prima. Mocht het plastic toch weer breken, dan is een printje van een halfuur en een minieme hoeveelheid plastic een stuk aantrekkelijker dan een nieuwe remote of een overpriced nieuw scrollwiel kopen.
The story of a hero

nieuwsredacteur
Vrijwel elke dag publiceren we op Tweakers een groot verhaal: een review, preview of achtergrondverhaal. Dat kun je duidelijk herkennen op de frontpage door de grote afbeelding die daar staat. En als je het verhaal opent, zie je vaak datzelfde plaatje bovenaan het artikel staan.
Die afbeelding noemen we in onze backend een ‘hero’. Het is een afbeelding van 2560x800 pixels en vaak een eigen productie. Bij een review nemen we het besproken product in beeld; bij achtergrondverhalen is het soms wat lastiger om iets te vinden. Als auteur van vooral achtergrondverhalen zit ik dus vaak te stoeien met welke afbeelding ervoor op de frontpage moet verschijnen.
Soms zijn dat renders of afbeeldingen op basis van foto’s die we mogen gebruiken van databanken als Getty Images. Vaak ook zijn het eigen foto’s. Omdat ik vaak thuis werk bij het maken van achtergronden, neem ik die foto’s in en rond het huis. Daarvoor heb ik van de Tweakers-redactie een inmiddels haast antieke camera te leen: een Sony Nex-6 met vaste 35mm-lens met een f/1,8-diafragma.
Het gevolg? Ik moet veel licht hebben om een fatsoenlijk plaatje te maken. Inmiddels zijn mijn vrouw en kinderen het wel gewend dat een deel van het huis of de tuin eventjes in gebruik is als fotostudio.
Neem nu deze plaat die bij het verhaal over 3,5mm-jacks op smartphones verscheen. De telefoon is een Samsung Galaxy A5 uit 2015. Hij ligt op een tuinstoel met daarachter een muurtje. Datzelfde muurtje is hier te zien op de achtergrond van een foto die hoorde bij een 5G-test.
Het is inmiddels meer dan drie jaar geleden dat thuiswerken gewoon werd en in die tijd heb ik veel van mijn kussens, meubels en tuinmeubels en ja, zelfs mijn prullenbakje, gehad als achtergrond voor foto’s die op de frontpage verschenen. Heel soms zit er zelfs een easter egg in. Zo vond mijn zoon het heel stoer dat zíjn zonnebril op de frontpage van Tweakers verscheen…
Dungeons met tweaks

nieuwscoördinator
In een duistere, mysterieuze wereld omringd door elektriciteit en torenhoge transistors, ontmoeten zeven, soms acht, soms zes dappere avonturiers elkaar, om samen op zoek te gaan naar rijkdom, macht en ook gewoon een klein beetje plezier. Sinds kort spelen we namelijk met een groep redacteuren Dungeons & Dragons, of beter gezegd: Dungeons & Tweaks, want natuurlijk moet er wel een digitale twist aan dit verhaal zitten.
Ongeveer eens per maand, op maandagavond, boeken we na een werkdag een vergaderzaal in het pand waar de redactie zetelt en komen de dobbelstenen op tafel. We spelen een homebrewcampagne die zich afspeelt in een wereld die ons iets beter ligt dan de Forgotten Realms van het originele D&D. Ons avontuur speelt zich af op een moederbord. Van de bruisende straten van hoofdstad CPU City tot het havenstadje Capacitor Cove aan de Liquid Cooling Sea, en van de hoge pieken van bergdorp RAM Town tot de vallei waar handelsdorp Transistor's Rest ligt, lost het bonte gezelschap helden mysteriën op. Ze proberen uit te zoeken wie de datastroom verstoort in de hoofdstad en waarom een groep bandieten zo wanhopig op zoek is naar de laatste restjes lithium in een groeve.
Een eigen avontuur schrijven hoeft trouwens helemaal niet zo ingewikkeld te zijn. ChatGPT kan daar stiekem goed bij helpen. Puzzel nodig? ChatGPT heeft er wel een in de aanbieding. Die puzzel ombouwen naar je eigen digitale campagne? Doet ie makkelijk. Goed, het is misschien een beetje valsspelen, maar inmiddels ligt er een uitgebreidere wereld voor onze neus dan we ooit zelf hadden kunnen bedenken. Roll initiative!
Nieuwe tweaker

nieuwsredacteur
Wat betekent het om een tweaker te zijn? Sinds kort ben ik er eentje met een contract en maak ik deel uit van de nieuwsredactie. Zoetsappig alert: tweaken is natuurlijk meer dan een arbeidsovereenkomst; het is een lifestyle. Mijn vermoeden is daarbij dat die lifestyle alsmaar toegankelijker wordt. Het was nog nooit zo makkelijk om een tweaker te zijn, zo deed mijn recente Steam Deck-mod me concluderen.
Oké, enerzijds vergen sleutelen aan Linux, customscripts schrijven en zelf een geïntegreerd smarthomesysteem aaneen solderen ontzettend veel knowhow. Ik wil het nerd-zijn absoluut niet bagatelliseren; het plafond ligt wellicht hoger dan ooit tevoren vanwege de complexiteit van moderne tech. Tegelijk is de lifestyle voor beginners toegankelijker dan ooit.
Met achtentwintig lentes achter de rug heb ik de echte begindagen van pc’s bouwen niet mogen meemaken. Toen ik m’n eerste gamecomputer voor Call of Duty: Modern Warfare noodgedwongen moest pimpen, waren veel van de gesofisticeerde legoblokjes al gemakkelijk in het bijbehorende slot te proppen. Hardwaremodulariteit was in mijn tienerjaren nog geen gegeven, maar componenten waren toen ook al snel met een extra driver of een kleine aanpassing in het bios zo goed als plug-and-play.
Nog een beter voorbeeld: met mijn eerste Tweakers-loonstrookje kocht ik een Steam Deck. Alsof Valve intieme details over mijn financiën en techwensen kende, werd de draagbare pc enkele dagen na uitbetaling van mijn felbegeerde eerste loon in de Steam Summer Sale in de aanbieding gegooid. Naast de goedkoopste Steam Deck met 64GB opslagruimte kon ik via de Pricewatch een betaalbare 1TB-ssd vinden. Die dingen zijn tegenwoordig spotgoedkoop, maar de kleinere M.2-2230-formfactor is wel grofweg dubbel zo duur. Desalniettemin heb je voor zo’n 530 euro een Steam Deck met 1TB opslagruimte, terwijl de officiële 512GB-Steam Deck 679 euro kost.
Dat is voor mij dan ook de essentie van tweaken: zelf hard- of software aanpassen om een product of service goedkoper en/of beter te maken. Dat kost je ongetwijfeld hier en daar het recht op garantie, veel stress en in het ergste geval creëer je een technologisch geavanceerde baksteen, maar juist dat maakt de hobby zo spannend en interessant, nietwaar?
Overigens was mijn eerste tweakavontuur als vaste tweaker, het modden van de Steam Deck, nauwelijks spannend te noemen. Naast uitzonderlijk gedetailleerde instructies van iFixit en Valve zelf is de handheld ook simpelweg heel toegankelijk ingericht. Ironisch genoeg was de grootste uitdaging van het projectje het vinden van een archaïsche USB-stick om een bootstickje met SteamOS te kunnen maken. Klein zijspoor: het aantal giftige USB-recoveryprogramma’s met ‘gratis’ functies is ogenschijnlijk oneindig en ook Windows’ standaard functie voor formatteren is zeer beperkt. Gelukkig bood het grenzeloze cmd.exe een weliswaar trage, maar passende oplossing.
Kortom, lekker tweaken is voor iedereen weggelegd, of je nu technologisch onderlegd bent of zo onhandig als maar zijn kan. Oh, en m’n Steam Deck draait als een tierelier, al is de snelheidswinst van de nieuwe M.2 2230 marginaal ten opzichte van het standaard eMMC-stickje. Volgende keer (nog) beter. Dat is immers altijd de conclusie van het verslavende tweaken.