Muzikanten willen controle over copyrights terug van labels

Een groot aantal Britse artiesten waaronder Radiohead, Iron Maiden en The Verve hebben zich verenigd in de Featured Artists Coalition om meer rechten te eisen voor bands. Die zouden zelf over copyrights moeten beschikken in plaats van de labels.

Volgens de coalitie, die verder onder meer de Kaiser Chiefs, David Gilmour en Robbie Williams tot zijn leden mag rekenen, is het met het huidige digitale tijdperk de tijd aangebroken om de manier van zakendoen met de muziekindustrie grondig te herzien. Muziekmaatschappijen zijn immers in veel mindere mate nodig voor de belangrijkste dienst die ze in het verleden leverden, namelijk distributie. Nummers kunnen per slot van rekening via diverse kanalen digitaal bij de eindgebruiker worden afgeleverd. Maar ook het opnemen van muziek kan tegenwoordig desnoods thuis worden gedaan terwijl vroeger een dure studio onontbeerlijk was. Die verandering van machtsverhoudingen moet weerspiegeld zijn in de contracten met de industrie.

Union Jack-gitaar Veel bands vragen zich af waarom copyrights op nummers in de meeste gevallen bij de labels liggen. Volgens Jazz Summers, manager van The Verve, is dat vergelijkbaar met een situatie waarin de bank na afbetaling van de hypotheek eigendom van een huis claimt. De labels kunnen vervolgens met de nummers doen wat ze willen, en Summers noemt Nokia's Comes With Music-downloadservice als voorbeeld, waarbij kopers van bepaalde telefoons een jaar lang gratis muziek binnen mogen hengelen. Van het geld dat Nokia aan de muziekmaatschappijen betaalt zien de artiesten weinig tot niets, zo klaagt hij tegenover BBC News. Ook bij gesprekken tussen isp's, de muziekindustrie en de Britse regering om filesharing aan te pakken, zijn de artiesten in het geheel niet betrokken.

De Featured Artist Coalition stelt dat artiesten de eindzeggenschap over hun muziek moeten kunnen behouden. Ze zouden hun muziek hooguit tijdelijk aan labels in licentie moeten geven, maar bands moeten nooit akkoord gaan met de standaardregel binnen de industrie dat ze de rechten voor altijd afstaan. Bovendien zegt de coalitie dat er een use it or lose it-principe zou moeten gelden: blijkt muziek niet te worden uitgebracht dan vervalt de licentie.

Thom Yorke, Radiohead Grote namen binnen de coalitie zoals Radiohead hebben met het vorige jaar voor een door de koper te bepalen prijs uitgebrachte In Rainbows al laten zien dat ze het gevecht met de muziekindustrie ook wel in hun eentje kunnen winnen - de band deed dit na het aflopen van het contract met EMI in eigen beheer. Voor kleinere acts is het echter van belang dat er binnen een dergelijke organisatie met één stem kan worden gesproken. Op dit moment bestaat het ledenbestand enkel uit Britse artiesten, het is onbekend of er plannen zijn voor internationalisering van de organisatie.

Door Mick de Neeve

06-10-2008 • 21:22

70

Reacties (70)

70
68
32
23
0
1
Wijzig sortering
Hmm, ik dacht altijd dat platenlabels de variëteit van muziek wat bevorderden: stel dat deze actie slaagt, waarom zou een platenlabel dan nog investeren in een band die de potentie heeft om goed te worden? Als de band niet doorbreekt, is het platenlabel z'n geld kwijt. Als de band wel doorbreekt, wordt de platenmaatschappij gewoon terugbetaald. Totaal=verlies... Ben ik de enige die denkt dat platenmaatschappijen dan nog enkel de zekere hits sponsoren ipv potentieel talent (cfr computergames) ?

Tot voor kort konden de platenlabels het verlies van de "mislukkende" (=niet tot winstgevende band uitgroeiende) bands goed maken door de grote winst van een enkele wél doorbrekende band. En ik denk niet dat er veel bands zijn die zonder reclame/propaganda van een platenlabel zo bekend zullen worden als bvb Radiohead.

Ben benieuwd hoe het verder gaat in de muziekindustrie...
Ik denk dat de industrie as we know it grondig op de schop gaat. In plaats van de grote labels die alles gecentraliseerd wel even gaan bepalen wordt het veel meer een netwerk van los/vaste verbanden, lijkt mij.

Wat je zegt wat betreft de winstgevende bands die de floppende acts dekken, dat systeem gaat natuurlijk ook gewoon overboord. De distributie wordt met de komst van het internet allemaal veel goedkoper en makkelijker. (Professionele) electronica wordt nog steeds goedkoper waardoor de bedragen die in studio's geïnvesteerd worden veel kleiner worden, als bands dat zelf al niet gaan doen. En bovendien kan je juist door gebruik te maken van het internet veel beter zien welke bands het goed doen en welke niet, waardoor een veel groter deel van de acts waarin geïnvesteerd wordt rendement opleveren. Ook kan er op internet een buzz ontstaan waardoor promotie een stuk makkelijker wordt. Nadeel voor de platenmaatschappij maar voordeel voor de consument is dat de band dan wel echt leuk moet zijn, je kan niet meer zomaar wat rommel oppoetsen.

Het probleem is alleen dat de platenmaatschappijen voornamelijk de nadelen van het internet willen zien en niet de voordelen. Terwijl het zo'n machtig middel zou zijn als ze hun kop uit het zand halen. In plaats daarvan willen ze krampachtig vasthouden aan een oud businessmodel en worden de kansen gepakt door anderen (want volgens mij is geen van de grote mp3-sites door een platenmaatschappij gestart, correct me if I'm wrong).


Het verhaal dat artiesten hun rechten terugwillen past precies in dit plaatje. Volgens mij is dit alleen maar een goed ding; goede artiesten krijgen de kans door te breken in plaats van gepushte gladgepolijste valsbekken, kleinere genres krijgen meer aanbod omdat zo'n kleinere markt ineens rendabel is en het geld komt terecht bij degenen die het verdienen (de artiesten). Alleen de platenmaatschappijen verliezen hun makkelijke positie en verdedigen die helaas on the way out met hand en tand.

[Reactie gewijzigd door Anoniem: 172410 op 24 juli 2024 01:13]

Hmm, ik dacht altijd dat platenlabels de variëteit van muziek wat bevorderden
Als je een paar voorbeelden van die variëteit kunt noemen dan hoor ik dat graag. De meeste bands die voorkomen uit de creativiteit van de grote platenlabels zijn van het niveau "Britney Spears"... 15 in een dozijn meuk dus...
Tot voor kort konden de platenlabels het verlies van de "mislukkende" (=niet tot winstgevende band uitgroeiende) bands goed maken door de grote winst van een enkele wél doorbrekende band.
Ik denk dat het verlies van die platenlabels op dat soort bands zwaar wordt overdreven als je ziet wat voor wurgcontracten er worden afgesloten. Meestal is al het geld dat de band krijgt een voorschot en worden alle kosten ingehouden op de rest van de verdiensten die de band eigenlijk nog zou moeten krijgen. Ik heb wel eens berekeningen gezien van insiders die er op neer kwamen dat een band van een album dat meer dan een miljoen exemplaren had verkocht per persoon zo'n $10000 overhield, en daar hadden ze dus in een maand een album voor opgenomen, alle rechten moeten afgeven aan het label en ze waren 4 maanden aan het touren geweest om het album te promoten... Dit was inderdaad een beginnende band. (beginnend in zoverre dat ze een contract bij een label hadden 'gekregen'...
Ik denk dat veel van die contracten nog vrij open waren in hun formulering, en er zomaar wat wordt gedaan met de muziek van artiesten. Er zijn nu zoveel andere takken waarbij muziek wordt verkocht, en ik denk dat er veel wordt gehandeld zoals bij de films-tv industrie, waarbij naar release in bios, etc, niet meer wordt betaald aan de artiesten bij het verkopen op het web etc,, en de maatschappijen al het geld in eigen zak steken.

Hiervan denk ik dat dit nu ook op grote schaal gebeurd zoals het voorbeeld hier boven met mobiele telefoons, de platenmaatschappijen doen maar wat, en negeren denk ik vele basis rechten die een bepaalde artiest eigenlijk gewon behoud na het ondertekenen van bepaalde contracten. Daarom denk ik dat het goed mogelijk is om een contractbreuk af te dwingen en de artiesten het 100% recht op hun eigen materiaal te geven, waarbij bv gewoon 10% naar de platenmaatschappij gaat, in plaats van de 10% die nu naar de artiest gaat.
Beginnende bands zijn jong en dus dom. Komen er later pas achter hoe ze werden genaaid. Het echte probleem is dan ook niet dat "het systeem" niet klopt maar dat beginnende muzikanten het nog niet begrijpen.

Een platenmaatschappij werkt als begeleider en financier. Helpt met opnames (wie hoe wat waar) en financiert deze opnames. Die voorfinanciering proberen ze op drie manieren terug te verdienen. Met cd verkoop (waarbij het opname en marketingbudget wordt afgetrokken van het deel waar de band recht op heeft), met merchandise en met licenties op de uitgaverechten.

Een band moet in leren zien dat ze voor financiering naar een bank moeten (waar de platenmaatschappij zelf ook haar geld haalt), voor verkoop, merchandise en distributie naar een marketingbedrijf (en die continue moet controleren!) en voor licensering zelf voor uitgever moeten spelen.

Wat rest is iemand die coacht tijdens de opnames.
Gelukkig zijn producers tegenwoordig veel meer free-lancers. In de hip-hop dan, en ik kom er in mijn muzikantenkringen ook steeds meer tegen.
Volgens Jazz Summers, manager van The Verve, is dat vergelijkbaar met een situatie waarin de bank na afbetaling van de hypotheek eigenschap van een huis claimt.
Imo een ietwat kromme analogie. Waar zou een band heden ten dagen zijn zonder sterke relaties met de radio zenders of bv MTv. Het enigste voorbeeld die ik weet die zonder een platen maatschappij achter zich die het gemaakt heeft is Snow Patrol maar dat is dan ook een uitzondering. De rest is toch wel sterk gemaakt door de industrie waar boybands weer een uitschieter is in de andere richting.
Ik vraag me dan ook af of het terecht is dat de industrie afgeschreven mag worden nadat een band bekend is. Omgekeerd vraag ik me wel net zo sterk af of de hedendaagse beloningen nog in verhouding staan. Zeker als ik hoor dat bij iTunes van 1 nummertje slechts 15%(?) naar de band zelf gaat. Overigens denk ik dat bands zoals The Verve of Radiohead juist wel sterke bands zijn die toch wel een tijdje meegaan terwijl veel bandjes toch sterk afhankelijk zijn van de industrie om in the spotlight te blijven. Denk maar aan bv N'Sync of Boyzone die een tijdje bekend zijn geweest en nadat ze niet meer tot de hype behoren net zo snel gedumpt zijn.
Volgens Jazz Summers, manager van The Verve, is dat vergelijkbaar met een situatie waarin de bank na afbetaling van de hypotheek eigenschap van een huis claimt.
Imo een ietwat kromme analogie.
Het is een zeer goede analogie.

De platenlabel geeft de band een voorschot (hypotheek) om een album op te nemen. De artiest betaald dit weer terug door de verkoop van CD's. Als dit voorschot is afbetaald dan kunnen ze nog niks met hun muziek opname (het huis) omdat de opname nog steeds bezit is van de platenlables. De band mag die opname niet meer gebruiken. Ze kunnen wel een nieuwe opname maken van hetzelfde nummer. Dus zo raar is de vergelijking helemaal niet.

Zeker niet als je bedenkt dat de studio, producer, distributie ook allemaal tot het label behoren. Dus veel van het "voorschot" zien de platenlables direkt weer terug. + Ze zijn erg goed in creatieve boekhouding met het gevolg dat de band nooit hun afbetaling kan maken maar dat de platenlabels wel een paar miljoen euros erbij hebben.

[Reactie gewijzigd door The_DoubleU op 24 juli 2024 01:13]

Ze kunnen wel een nieuwe opname maken van hetzelfde nummer.
Uhm, dat mogen ze niet... Omdat ze daar niet het recht op hebben, maar hun platenmaatschappij. Dus als een band een liedje maakt en een platenmaatschappij gaat dat liedje verkopen, dan eist de platenmaatschappij altijd de volledige rechten op. Als je dan bij die maatschappij weg gaat mag je niet je eigen nummer opnieuw opnemen zonder platenmaatschappij of onder een ander label. Anders zal je aangeklaagd worden door je oude platenmaatschappij en onder het kopje auteursrechten (die je afgestaan hebt) zullen ze nog winnen in de rechtbank ook!
En dat is wat nu net wat deze artiesten niet meer willen. Ze willen willen niet alle rechten verkopen, maar verhuren aan de platenmaatschappij.
Waar het om draait is dat na 1 cd een band nog steeds niet gegarandeerd is om in de spotlight te blijven. Er is een constant erom draaiende reclame machine vaak nodig vooral bij gehypte bandjes om daadwerkelijk te blijven verkopen. Een band zoals The Verve geloof ik direct dat na Urban Hymns zelfstandig kunnen produceren, echter nadat ze zolang zijn weggeweest zouden ze nog steeds op de kaart staan om Forth te lanceren? Ik betwijfel dit ten sterkste.
Verder een ongefundeerde kreet als 'creative boekhouding' is erg vergaand. Natuurlijk zal het er verre van rechtvaardig aantoe gaan. Iets wat ik ook aangeef dat de verhouding heden ten dagen ver te zoeken is, maar om maar direct te schermen met een creatieve boekhouding alsof maatschappijen bij voorbaat crimineel zijn is wel erg vergaand.
De boekhouding zal perfect volgens de wet gaan. Maar ze zijn er erg creatief mee. Ik bedoel daar mee dat er een heleboel sub-bedrijven zijn die allemaal weer behoren tot de platen label.

Reklame kost bijv. 2 Miljoen.
Het reklame bedrijf behoort eigenlijk tot de platenlabel, en hoeven dus eigenlijk alleen maar de echte onkosten te betalen, de rest is pure winst.
Dus band krijgt 2 Miljoen van de platen label.
Band geeft 2 Miljoen uit aan reklame, waarvan 1 Miljoen weer direkt terug gaat naar de label.

Zie ook
Courtney Love does the math
En wat voorbeelden uit de film industrie.

Natuurlijk spelen de platen maatschappijen een belangrijke rol in promotie, maar de hoeveelheid geld die ze binnen halen is buiten proporties met het werk wat ze doen. Ze komen ook niet op voor de belangen van de artiesten zoals ze dat altijd netjes zeggen in hun PR. Kijk maar naar de toestand over internet streaming. Bedrijven moeten ook daar een royalty voor betalen. Op zich prima, helaas is deze royalty zo hoog dat veel bedrijven failliet gaan (Pandora) en de artiesten zien er niks van terug.
Een platenmaatschappij moet ook niet opkomen voor een artiest, dat moet hun manager doen. Een artiest moet voor de platenmaatschappij zijn wat een brood voor de bakker is, een product.
Anoniem: 50893 @n4m3l3556 oktober 2008 22:03
Volgens Jazz Summers, manager van The Verve, is dat vergelijkbaar met een situatie waarin de bank na afbetaling van de hypotheek eigenschap van een huis claimt.
Imo een ietwat kromme analogie. Waar zou een band heden ten dagen zijn zonder sterke relaties met de radio zenders of bv MTv. Het enigste voorbeeld die ik weet die zonder een platen maatschappij achter zich die het gemaakt heeft is Snow Patrol maar dat is dan ook een uitzondering.
Muziek/musici bekend maken gebeurden vroeger op 2 manieren. De platenlabels hadden hun vertegewoordigers die hun nieuwe aanwinsten lieten beluisteren in de muziekwinkels en de verkoper bestelde op basis van zijn klantenkring, wetende ongeveer welk produkt hij qua aantallen kon verkopen.

Radio DJ's kregen van alles opgestuurd, demo's, gratis om vrij te draaien en het was dus hun keuze wat ze konden draaien wat ze wilde. Draaide je weinig van een label dan kreeg je gewoon niks meer met het risico dat je alles zelf op een gegeven moment moest kopen. Na het commercieel worden van de radiozenders en de intrede van de muziekzenders op de TV maakte de DJ's/VJ's zelf uit wat ze draaide met dat verschil dat ze nu ook geld konden gaan vragen om een "produkt" te promoten. Bteaalde je als maatschappij genoeg dan werd een nummer grijs gedraaid waardoor het enigsinds werd bepaald wie door bark of niet. Zo zijn vele goeie artiesten/nummers gesneuveld zonder een eerlijke kans te krijgen.

Vroeger gebeurde dat in het geheim en wist de luisteraar weinig van dit soort praktijken af. Tegenwoordig is dat bekend en probeerd men zo ver mogelijk weg te blijven van een markt die al lang niet meer transparant is.

Zo is dat met TV ook. Ik herinner me nog een sterk staaltje van Mart Smeets destijds nadat hij een interview maakte bij de eerste volleybal club van Almere. Na de opname's zei hij dood leuk, je moet mij 20.000 gulden betalen als je wil dat dit word uitgezonden, zo niet dan gooi ik de tape weg. En zoals op zoveel commerciele fornten word er een hoop gerommeld ;)
Idem met het nu genoemde 'Voetbal International'.
Zei RTL daar ook niet van, zoek sponsors, anders ga je van de buis.
En een ander programma met 10x minder kijkers die wel sponsors had mocht gewoon blijven.

Net zoals je nu na veel films ziet "deze film is gesponsord door ..."
Het enigste voorbeeld die ik weet die zonder een platen maatschappij achter zich die het gemaakt heeft is Snow Patrol
Ik weet zo nog wel 2 voorbeelden:

Artic Monkey's
Arctic Monkeys achieved their success through fan-made demo tapes and online file sharing.[4] They were heralded as one of the first acts to come to the public attention via the Internet, with commentators suggesting they represented the possibility of a change in the way in which new bands are promoted and marketed.[5] The band eventually signed to the independent record label Domino Records.
En Enter Shikari
Enter Shikari kwam voort uit een band genaamd Hybryd. Ook toen combineerden ze al post-hardcore en trance-elementen. Ze staan bekend omwille van het vele touren en stonden al op diverse grote Britse festivals, waaronder Download Festival. Ze verkochten ook de London Astoria uit zonder dat ze getekend waren op een label.
En zo zijn er ongetwijfeld nog veel meer, het is dus zeker niet zo'n uitzondering meer dat bands het in het begin doen zonder platenmaatschappij
Anoniem: 175987 @n4m3l3557 oktober 2008 11:00
Waar zou een band heden ten dagen zijn zonder sterke relaties met de radio zenders of bv MTv.
Ik luister nooit naar radio en kijk nooit naar TV, omdat het muziekgenre waar ik naar luister nooit aan bod komt.
Ik ontdek nieuwe bands door CD reviews online en via Lastfm.

Wat erop neerkomt dat Radio en MTV misschien belangrijk zijn, maar dit enkel voor een beperkt aantal muziekgenres.

[Reactie gewijzigd door Anoniem: 175987 op 24 juli 2024 01:13]

Voor grotere namen is dit uiteraard voordelig. Zei hebben al het budget om een studio en andere basiskosten te betalen, en hebben ook al genoeg bekendheid om er zelf aan te verdienen.

Als iedereen echter dit soort contract krijgt, lijkt het mij dat de inkomsten van de platenmaatschappijen zullen dalen, en die dan ook minder geld kunnen besteden aan het bekend maken van de nieuwe artiesten.
Hoeveel geld een studio er aan verdient is niet direct afhankelijk van waar de rechten liggen, maar hoe met die rechten omgegaan worden. Een studio kan practisch evenveel verdienen in de situatie die wordt voorgesteld ten opzichte van de huidige, met als enig verschil dat ze niet langer op hun gat kunnen zitten als ze nergens zin in hebben.

Het grootste verschil is dus dat een artiest/groep tegen de uitgever kan zeggen dat ze het maar uitzoeken om vervolgens met hun eigen geschreven muziek naar een andere geinteresseerde te gaan, als een uitgever niets wil doen.
Als iedereen echter dit soort contract krijgt, lijkt het mij dat de inkomsten van de platenmaatschappijen zullen dalen, en die dan ook minder geld kunnen besteden aan het bekend maken van de nieuwe artiesten.

Dat klinkt heel redelijk, maar is eigenlijk een drogredenering. Platenmaatschappijen maken reclame voor bands, dat is waar. Maar daarin bieden ze tegen elkaar op, en ook tegen artiesten die niet bij een platenlabel zitten. Allemaal proberen ze een deel van de bekendheids-taart te krijgen, en het liefst een zo groot mogelijk stuk; maar de totale taart wordt niet groter als er meer reclame wordt gemaakt. (Net zoals fabrikanten van wasmiddelen allemaal zoveel mogelijk van hun merk willen verkopen, en daar reclame voor maken. Mensen gaan door die reclames niet meer wassen, ze gaan alleen andere merken kopen.)

Zonder die reclame zal vooral de totale taart eerlijker verdeeld worden, in die zin dat je niet meer een paar bands hebt die iedereen kent en hele veel bands die bijna niemand kent. Muziek zal nog veel meer dan nu veranderen in een heleboel kleine subculturen waarbinnen vooral mond-op-mond reclame en kleinschalige reclamecampagnes hun werk doen.
Anoniem: 201824 @Adion6 oktober 2008 22:13
Bekend worden via internet kost je geen drol...
- Je maakt een website,
- zorgt zelf dat je ergens genoemd wordt (in ruil voor reclame -van die persoon/bedrijf waar je genoemd wordt- op je website),
- dat keer 20,
- wat gratis mond tot mond reclame
... en je krijgt genoeg potentiële klanten op je site.
En met internet kan je maar een beperkt publiek bereiken. Onnozel voorbeeld: meerderheid van de mensen luisteren +40uur/week naar de radio maar gaan slechts 2 of 3 keer per week enkele minuten op het internet om hun mail te lezen.
Maar de DJ's die de radioprogramma's maken zitten juist vaak wel weer veel op het internet, te zoeken naar muziek die ze mooi vinden. Ook hebben diezelfde DJ's vaak ook nog wel zeggenschap in wat er gedraaid wordt, of in ieder geval 1 of 2 plaatjes per uur die ze zelf mogen bepalen. Als 1 DJ de plaat vindt, op de radio draait, en het publiek laat merken dat ze die plaat vaker willen horen, zullen andere radiozenders maar al te gauw ook die plaat in hun playlist opnemen, op die manier is hetgeen wat Grrmbl noemt meer dan genoeg om te ondernemen :)
De meeste muziek op de radio is contractueel verplichte kost. Rara waarom je elk uur de "hotte" platen 3 keer hoord? Dat is niet omdat ze "hot" zijn en daarom veel gedraaid worden maar andersom: Ze worden hot gemaakt.

TMF zelfde verhaal.
Klopt, dat is vaak zo, maar niet altijd. Ik kan me herinneren dat o.a. Rob Stenders en Edwin Evers een paar jaar geleden toen ze naar een andere radiozender overstapten, zij via het contract hadden afgedwongen dat ze volledige vrijheid hadden over de muziekkeuze in hun programma. Vooral Stenders is ook iemand die geregeld met iets nieuws en onbekends komt wat-ie tijdens het surfen, het bezoeken van een of ander obscuur concert of gewoon bij een vriend/kennis is tegengekomen :)
Dat zijn net iets teveel als'en voor iemand die met z'n muziek bekend wilt raken. Dan is een contract waarin de platenmaatschappij belooft voor airplay, concerten en distributie van de CD te zorgen toch net iets aantrekkelijker - in theorie dan toch :).
Niet zo'n geweldig voorbeeld. De platenmaatschappij was er vroeger om te zorgen dat die platen gemaakt werden (niet de muziek dus maar het medium) en dat deze in de winkels kwamen te liggen. Tegenwoordig heeft internet sterk de voorkeur als distributiekanaal. Het hele proces van een plaat maken en die bij winkels krijgen is daarmee verleden tijd. Ook kun je tegenwoordig voor hele lage kosten zelf al aardig wat leuks aan cd's maken.

De radio is alleen maar een manier om je muziek onder de man te brengen. Een bedrijf in meubelen zou een advertentie in de krant plaatsen of een spotje voor radio/tv laten uitzenden. Met muziek gebeurt dat ook wel ("koop deze cd!") maar het merendeel gebeurd toch via de radio door domweg de liedjes af te spelen. Heel veel ranglijsten baseren zich dan ook enorm op die zogenaamde airplay.

Het idee is dat je de distributie dermate makkelijk maakt dat via mond tot mond reclame dat ook bekend wordt waardoor de drempel om je muziek aan te schaffen ook lager is. Een lagere drempel zou dan meer verkopen moeten betekenen. Je zult echter altijd reclame moeten maken zodat mensen je muziek weten te vinden. Hoe je je muziek distribueert maakt niets uit, reclame maken zul je namelijk altijd. Het idee van reclame maken is dat je dan weer dat brede publiek aanspreekt wanneer dat wenselijk is (niet iedereen zit er op te wachten).
Anoniem: 196662 @ppl7 oktober 2008 07:36
Vergeet het gewoon. Voor grote jongens is dat leuk maar kleine juweeltjes gaan er veel langer over doen om bekend te raken.

Te veel mensen hebben hier ook niet door wat die FAC wil bereiken. Ze willen exact zoals het nu is met uitzondering dat ze hun rechten maar voor een bepaalde duur afstaan. Er gaat dus niets veranderen buiten enkele grote jongens die na jaren lang genoeg geld hebben om iets op hun eigen uit te brengen.

Moest jullie gekke manier werken zouden de muzikanten het al lang zelf gedaan hebben maar dan hebben ze nog minder inkomen hebben.
Kleine juweeltjes worden ook niet opgepakt door de platenboeren. Levert te weinig op.
Platenboeren hebben liever een winning team of er wordt wiskundig een nummer bedacht of een "perfecte" boyband of girlband opgezet.
Tsja, ook dit is een gevolg van de digitale revolutie.

-Electronica wordt goedkoper, dus zelf een studio(tje) bouwen behoort tot de mogelijkheden.

-Zendtijd (radio) is minder van belang met internet als medium, iedereen kan er op en met wat handigheid heb je je schare fans zo binnen (facebook bv).

-Distributie: kan ook electronisch, of eventueel kleine oplage persen op aanvraag.

Ik kan me wel voorstellen dat de huidige muziekbonzen er weemoedig ( ;) ) tegenover staan, maar dat is nu eenmaal altijd met een revolutie (alleen zijn het dit keer niet de arbeiders die de boel saboteren maar de eigenaren ;) )
Het is zeker waar dat kleine bands nu meer kans hebben op succes. Ik heb via Google Checkout een CD gekocht van Jean Baudin, die echt geen geld heeft om een contract te krijgen bij een maatschappij. Maar bij hem gaat het om 1 enkel instrument, en dat is peanuts, dat kan ik ook opnemen. Zodra je echter een band hebt wordt het zelf regelen van allerlei zaken, zoals opnemen, te gecompliceerd om zelf te doen. Ik denk dat er meer free-lance professionals met een eigen studio moeten komen, die alleen maar voor bands opemen, voor een laag bedrag en met een hoge kwaliteit. Daarna kunnen de bands deze nummers via liefst een FLAC-torrent zelf distributeren, en krijgen downloaders de vraag of ze willen doneren aan de band waar ze muziek van hebben gedownload.

Artiesten zouden hun opname-kosten hiermee terug kunnen verdienen (Veel meer ook niet, donaties zijn geen vetpot) en zo muziek blijven maken. Wellicht een droom, maar met een beetje geluk niet onmogelijk.
Ik speel in een band en het zelf regelen van opnemen is voor ons niet te gecompliceerd, maar gewoonweg te duur :( apperatuur zoals een goeie harddisc recorder of audio interface (met genoeg in's) komt gauw uit op E1200+ (en dan moet je de microfoons etc. nog), als kleine band gooi je dat niet effetjes het raam uit. (vooral omdat het natuurlijk iets is wat je niet constant gebruikt, je maakt niet constant platen aan 1 stuk door...)

En dan heb ik het over zelf opnemen, in een beetje redelijke studio ben je ook een flinke smak kwijt voor heel weinig studio tijd..


Ik denk dat er zeker een toekomst is voor nieuwe systemen, het idee van Radiohead vind ik hardstikke gaaf, kijk als ik een echt vet nummer vind wat ik vaak ga luisteren, dan geef ik ze makkelijk veel meer dan 99 cent..
Aan de andere kant denk ik dat het ook een beetje het feit tegengaat dat elke mongool een single uit kan brengen, als in als het crap is geeft niemand er wat voor. Terug naar *echt* goeie muziek schrijven!:D

[Reactie gewijzigd door guitarzphreak op 24 juli 2024 01:13]

Toch moet ik zeggen dat zelf opnemen tegenwoordig nog best te betalen is in vergelijking met een echte studio hoor.
Zelf speel ik ook in een bandje en ik heb gewoon een firepod van marktplaats of ebay gehaald voor €250,-. Hebben toen met zijn allen nog wat geld op een hoop gegooid voor een paar microfoons en hebben nu 4 SM57's van €100,- per stuk en nog 2 overheads van ong €50,-.
Dus totaal hebben we ong €750,- uitgegeven. en daarmee kunnen we de hele band opnemen. Gebruiken alleen nog wel een DI die in de basversterker ingebouwd zit en hebben nog een SM57 op de basdrum wat niet erg ideaal is maar als je em flink EQed nog best te doen.
Persoonlijk moet ik zeggen dat mij het resultaat helemaal niet tegenvalt.
met andere woorden, het is wel te doen, maar je moet samen wel ong een €1000,- aan apparatuur kunnen betalen, maarja, dat is altijd nog VEEL goedkoper dan een echte studio en vergeleken met wat voor crap veel studio's tegenwoordig uitpoepen klinkt het nog helemaal niet slecht ook.
ook heb je nu helemaal zelf in de hand hoe het word opgenomen, afgemixed en hoe je uiteindelijke geluid klinkt. zelf zijn wij namelijk wel fan van een beetje rauw geluid en dat je echt het idee hebt dat je er bij staat. maar 9 van de 10 keer poetst een studio het helemaal glad en schoon.

maarja, je kunt altijd nog met optredens de apparatuur bij elkaar sparen :)
En als jullie die apparatuur nu verhuren aan een bandje dat nog minder geld te besteden heeft komt het vliegwiel langzaam op gang. Ik heb zelf ook in een band gespeeld en dat was in de tijd dat je alleen een 4 track tot je beschikking had en je moest overdubben om een aantal verschillende partijen op elkaar te kunnen stapelen.

Het produktieprobleem speelt volgens mij vooral voor bands die "echte' instrumenten gebruiken en/of wat leuke productie dingen willen doen. Voor iemand die alleen met samplers en synths in de weer is is opnemen een fluitje van een cent met een beetje PC.

Een beetje ruig geluid vind ik persoonlijk helemaal niet erg. Ik kan ook rustig luisteren naar een opname die ruist als de zee, als de muziek maar goed is. Veel mensen hebben helaas het idee dat een goed geluid en goede muziek synoniemen zijn. Daarnaast zijn veel muzikanten ook ontzettend gevoelig voor allerlei details. Zet maar eens een stel gitariesten bij elkaar en laat uitvechten of een setje .011 of een setje .012 nu het beste is...
Persoonlijk moet ik zeggen dat mij het resultaat helemaal niet tegenvalt.
met andere woorden, het is wel te doen, maar je moet samen wel ong een €1000,- aan apparatuur kunnen betalen, maarja, dat is altijd nog VEEL goedkoper dan een echte studio
Een proffesionele studio is niet het enige alternatief. In veel steden heb je ook wel gesubsidieerde popcentra waar bandjes terecht kunnen; hier in Oss hebben we het PopCollectief, waar bandjes goedkoop oefenruimte kunnen huren, en ook onder begeleiding van vrijwilligers op goede apparatuur opnames kunnen maken.
ook heb je nu helemaal zelf in de hand hoe het word opgenomen, afgemixed en hoe je uiteindelijke geluid klinkt. zelf zijn wij namelijk wel fan van een beetje rauw geluid en dat je echt het idee hebt dat je er bij staat. maar 9 van de 10 keer poetst een studio het helemaal glad en schoon.
Lijkt me dat dit ook een beetje afhangt van met wie je samenwerkt... Een producer moet niet zo eigenwijs zijn dat hij alle wensen van de band negeert. Aan de andere kant moet de producer natuurlijk ook wel zo bekwaam zijn dat hij weet hoe hij een rauw of juist een gepolijst geluid kan maken.
Aan de andere kant denk ik dat het ook een beetje het feit tegengaat dat elke mongool een single uit kan brengen, als in als het crap is geeft niemand er wat voor. Terug naar *echt* goeie muziek schrijven!:D
Ik hoop dat je weet hoe naïef bovenstaande uitspraken klinken. Allereerst is de mogelijkheid 'voor elke mongool om een single uit te brengen' bij uitstek iets dat de diversiteit in de muziekindustrie gigantisch kan stimuleren, als ik 'normale' muziek had gewild bleef ik wel bij de free-record shop mijn muziek halen.
Daarnaast nog de vraag; wat versta je onder crap en/of *echt* goede muziek? Dankzij internet wordt er namelijk nog veel meer van die (in mijn ogen) crap verkocht, omdat de mogelijkheid om mee te gaan met de snel opkomende en wegzakkende hitjes - zonder daarbij ook de mogelijk resterende goede nummers van een album aan te hoeven horen - aanzienlijk makkelijker is geworden.

Mijn pessimistische observatie is hierbij dat zij die al de intentie hadden om (in muzikaal opzicht) verder te kijken dan naar enkel die nummers die 'hitpotentie' hebben, wellicht een flinke horizonverbreding hebben gekregen, maar dat zij die zich al lieten leiden door de grillen van anderen hierdoor enkel nog sterker beïnvloed worden.


'..but please correct me if I am mistaken.'

[Reactie gewijzigd door yellow_feet op 24 juli 2024 01:13]

In hoeverre kunnen hogescholen of andere instellingen die muziek(compositie) geven hiervoor niet bij helpen? Ik neem toch aan dat zulke apparatuur hebben? Vast niet het allerbeste maar vast een redelijke studioapparatuur voor een degelijke opname.
Ik snap niet dan Robbie Williams hier lid van is geworden.....een jaar (ofzo) geleden heeft hij een miljoenen contract afgesloten met een groot platen label (volgens mij virgin of emi) waarin staat dat hij uitsluitend albums zal maken bij de betreffende platen maatschappij. Beetje raar dat hij nu in een keer al zijn rechten terug wil!?!

Ik snap best de artiesten dat willen, maar.......infeiten zijn de artiesten in dienst bij een platen label. Let op.......als ik een project doe voor mij baas dan kan ik toch ook niet zeggen van......hey ik heb dat project gemaakt, das van mij, daar heb jij niets over te vertellen! Mijn baas betaald mij om een project te doen en dat maakt hun eigenaar van het door mij geleverde werk. Dat is volgens mij precies het zelfde bij de platen labels.

Begrijp me niet verkeerd, al die grote platen labels moeten begrijpen dat hun hun langste tijd gehad hebben, kleine on afhangkelijke labels (van artiesten zelf) hebben de toekomst....je hebt grote platenlabels nergens meer voor nodig, het enige wat hun doen is grof geld verdienen!!!
Een platenfirma investeert in een artiest omdat ze horen dat er talent is. Ze staan onder contract maar hebben geen vast inkomen daar tegenover staan. Als een artiest dus materiaal heeft om een CD op te nemen dan komt dat van de artiest uit en de platenfirma zou dat moeten faciliteren. Daardoor zou dus de artiest eigenaar moeten blijven van het gemaakte werk.

Zou een Platenfirma iemand in dienst nemen om te zingen (denk aan Milli Vanilli) en zij zorgen voor een tekst- en muziekschrijver, dan hebben zij mensen in dienst genomen om iets voor hen te laten maken. Dan hebben zij alle recht om het eigendom te claimen.

Jij aan de andere kant bent door jouw baas ingehuurd omdat jij bepaalde skills hebt en jij krijgt een opdracht van jouw baas om iets te doen. Logisch dat jouw baas eigendom kan claimen. Jij maakt iets in opdracht en jij bent niet bij jouw baas aangekomen met een idee wat jij wel wil laten financieren.

Dit is dus een groot verschil. Zou jij met een idee komen bij een werkgever en die werkgever ziet daar wel brood in, dan kun jij een contract bedingen waar jouw rechten in worden vastgelegd inclusief eigendomsrecht.
"denk aan milli vanilli" Hahaha, die was erg grappig :)

Het draait er dus allemaal op uit de muziekanten zelf niet goed omgaan met contracten....blijkbaar stroken die niet met hun eigen wensen.
Maar jou baas brengt je in contact met klanten. Zo krijg je je opdrachten.
Je kan ook zelf opzoek naar klanten middels een website/advertentie etc., dat kan onzekerheid geven, maar als je al een naam hebt op gebouwd. Dan kan je je eigen weg kiezen.
Maar in vergelijkenis met de muziekindustrie zij hoeven je niet meer naar de massa te brengen als je al groot en bekend bent. Dat kan ook op andere manieren. Zij willen dus meer geld meer zeggenschap over hun werk.
Dat artiesten hun copyright hebben verkocht is gewoon dom.

ik neem aan dat ze meerderjarig waren toen ze dat contract tekenden- anders moeten ze bij hun ouders zijn.

Om nu daarover te klagen is een beetje flauw.

de bands in kwestie zijn mede groot geworden door die platen-maatschappij dus mogen niet klagen. Anders dan met de artiesten die hun copyright hebben verkocht en waar de platenmaatschappij er niets mee doet omdat het niet populair wil worden.
Oh, er zijn ook vast wel artiesten die dat niet hebben gedaan.

Waar zijn die dan, zeg je? Precies.
Er was tot nu toe geen andere mogelijkheid zoals boven al beschreven.
En natuurlijk zijn er afspraken tussen de platenmaatschappijen om die ook niet te bieden, anders zou de concurrentie daar zijn werk doen. Tijd voor Neelie.
de goeden moeten het voorbeeld geven =)

maar ik vraag me wel af, in het contract van bv Maiden met hun platenfirma, hebben die dan geen clausules moeten ondertekenen die hen verplichten hun albums uit te brengen bij hun firma en dat de rechten altijd bij de platenfirma blijven?
lijkt mij dat in die tijd ze (de platenfirma's) er wel veel over nagedacht zullen hebben om de rechten te behouden en zo veel geld over de rug van de artiesten te ontvangen..
Iron Maiden huurt tegenwoordig de plaat aan het platenlabel. EMI krijgt dus een licentie om de plaat te distribueren voor Iron Maiden. Het klinkt zo redelijk dat je je haast afvraagt waarom het ooit anders was.
Anoniem: 51637 @iain7 oktober 2008 09:34
Het klinkt zo redelijk dat je je haast afvraagt waarom het ooit anders was.
De platenmaatschappijen hadden als enige het benodigde geld om produktie en distributie te doen. Daardoor hadden ze een sleutelpositie in de keten: bands móésten bij hen terecht voor produktie en distributie (zelf doen kon namelijk heel lastig), en consumenten móésten ook bij de platenlabels terecht, omdat er geen alternatieve distributiemethode was (zeker niet grootschalig). Daarom was het vroeger anders.

In het artikel staat terecht dat álle condities die de platenmaatschappij deze sleutelpositie verschaften zijn weggevallen. Produktie kan in een (relatief) goedkope thuisstudio, distributie kan via internet. Zowel de band als de consument heeft de platenmaatschappij niet meer nodig. Daarom gaat het nu veranderen.

[Reactie gewijzigd door Anoniem: 51637 op 24 juli 2024 01:13]

Daarom gaat het nu veranderen.
Tot nu toe dus nog niet ... en de platenmaatschappijen zullen veel weerstand bieden om hun positie te verdedigen.
Ze zijn een institutie, mechnanisme of schakel in deze wereld die onrelevant is geworden. Ze kunnen zichzelf eigelijk wel opheffen. Maar net als elke andere entiteit van het type "B.V." of "Inc." zullen ze de tijd proberen te bevriezen en de vooruitgang proberen te stuiten.

Vroeger konden ze alles maken; wurgcontracten en bijna al het geld opstrijken was geen probleem want ze waren een essentiele schakel en alle platenboeren deden het zo. Er was niets beters. Muziekanten tekenden toch wel want wat ze eigelijk wilden was gewoon lekker muziek maken en niets meer.

Met dank aan het nieuwe computernetwerk wat we internet noemen is die heerschappij van de platenboeren eindelijk voorbij. Ze zullen nog lang de tijd proberen te bevriezen en de sociale verandering die gepaard gaat met deze onafhankelijkheid tegen te werken maar ze weten zelf ook wel dat ze onrelevant zijn geworden in deze wereld.
Tuurlijk, de maffia verdedigt hun drugsketen ook. Soms met erg veel geweld. Of dat platenmaatschappijen zo ver zullen gaan betwijfel ik, maar ze zullen een hoop niet schuwen lijkt me.
Ik vermoed omdat het vroeger veel moeilijker was om zelf muziek te distribueren, je had als muzikant geen alternatieven zoals nu Internet en zelf CD'tjes laten persen.
Ja, en het hele artikel gaat er dus om dat ze daar vanaf willen? 8)7
ik bedoelde NIEUWE albums, niet over al uitgebrachte albums
een verplichting dat ze hun nieuwe liedjes bijvoorbeeld ook moeten uitbrengen onder dat label, omdat ze geen keus hebben door hun contract
dit staat niet in het artikel vermeld, het gaat enkel over de oude nummers dacht ik
Wel mooi dat de artiesten nu ook beginnen te begrijpen, wat wij al enkele jaren roepen.

"Herstructurering van het business model in de muziek industrie"

Zelf ben ik voor een compleet vrije distributie van nummers via internet, evt via een laag tarief op cd tekopen incl boekje enz.
Ze moeten dan vooral verdienen met concerten en optredens. Ik denk dat als de platenmaatschappij er dan niet meer tussen zit er zowieso een enorme kostenpost wordt weggenomen.
Een nieuw business model voor de muziekindustrie is al langer voor veel mensen een hot topic. Neem nu bv die kerel achter Magnatune (http://www.magnatune.com/info/why): die roept dat al jaren en probeert al langer dan vandaag een veel eerlijker model voor de artiest te promoten.
Andere bewegingen, zoals de open rights group (http://www.openrightsgrou...iness/index.php/Main_Page), brainstormen al geruime tijd over het meest passende business model in dit digitaal tijdperk.
Het betekend overigens wel dat die deals met voorschotten van 10+ Miljoen ook over zijn. Artiesten zullen er veel langer over doen om er geld aan over te houden. Mij lijkt dat trouwens een betere situatie dan hoe het nu soms gaat.

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.