Zo belandde Amerika bij de lancering van woensdagavond. In die context is gemakkelijk te begrijpen waarom deze lancering zo historisch is. Het is het eerste commerciële ruimtevaartuig dat astronauten naar het ruimtestation kan brengen, en met de Crew Dragon is Amerika minder afhankelijk van Rusland. Minder, in plaats van helemaal niet. De lancering betekent geen abrupt einde van de Amerikaanse afhankelijkheid van de Sojoez. In oktober vindt een nieuwe vlucht naar het ISS plaats, met aan boord opnieuw een Amerikaan. De VS kwam begin deze maand tot een overeenkomst met Rusland. De NASA betaalt 90,25 miljoen dollar voor die extra zitplaats, buitensporig veel geld, dat Amerika knarsetandend moet opbrengen.
Vertragingen
De betaling komt voort uit vertragingen in het commerciële programma dat nu eindelijk van start gaat. Dat heet enigszins inspiratieloos het Commercial Crew Program. Het is niet heel nieuw; het CCP begon al in 2011, kort na het pensioen van de Shuttle. De onlosmakelijk verbonden namen SpaceX en Boeing kwamen pas in september 2014 echt om de hoek kijken. Toen wonnen de bedrijven de aanbesteding van de NASA om astronauten naar de ruimte te brengen.
De eerste missies hadden al in 2017 moeten plaatsvinden
Aanvankelijk beloofden de bedrijven een ambitieuze tijdlijn. Slechts drie jaar later, in 2017, zouden de eerste vluchten kunnen plaatsvinden. Nu verlopen ruimtevaartprogramma's zelden snel en ook deze programma's liepen veel vertraging op. In de tussentijd moest de NASA de Russen blijven betalen voor Sojoez-stoeltjes.
Het opzetten van het CCP ging niet zonder slag of stoot. De NASA moest de ontwikkeling van de capsules van SpaceX en Boeing veel meer bijsturen dan aanvankelijk gedacht, en de ontwikkeling van de Crew Dragon en Boeings Starliner verliepen trager dan gedacht. De Falcon 9 ontplofte meer dan eens en in 2019 ontplofte de Crew Dragon tijdens een grondtest. Ook bij Boeing loopt weinig precies zoals gepland. Tijdens de eerste officiële testvlucht kwam de capsule in een verkeerde aardbaan terecht.
Hoge kosten
Dat gaat gepaard met hoge kosten. Het Bureau van de Inspecteur-generaal van de NASA berekende in november 2019 dat het agentschap sinds de beoogde eerste vlucht in 2017 ongeveer een miljard dollar had uitgegeven aan twaalf Sojoez-plaatsen. Daarmee blijft het land toegang houden tot het ISS.
Het is moeilijk te zeggen hoeveel goedkoper Commercial Crew is, maar naar schatting scheelt dat veel
Het is moeilijk te zeggen hoeveel geld het Commercial Crew Program de NASA oplevert. De kosten zijn duidelijk: 6,6 miljard dollar, of 6,03 miljard euro. 4,2 miljard dollar ging naar Boeing voor de ontwikkeling van de Starliner, 2,4 miljard dollar naar SpaceX voor de huidige Crew Dragon én de doorontwikkeling van de Falcon 9-raket. Maar tegenover welke baten zet je die kosten? De Shuttle of het Apollo-programma zijn niet vergelijkbaar, want de doelen daarvan waren heel anders. Toch lijken de meeste experts het er wel over eens: Commercial Crew is een gouden zet geweest voor de NASA. Niet alleen vanwege de relatief lage kosten, maar ook omdat het ruimteagentschap zich nu weer kan richten op de dingen waar het ooit goed in was: het verleggen van grenzen, het ontdekken van het zonnestelsel en fundamenteel onderzoek.