Round-up E3 2017

Mario + Rabbids Kingdom Battle

Ben je al een beetje moe van al die aandacht voor de E3? Wij niet, maar het wordt langzamerhand tijd dat we hier op Tweakers.net ook weer andere onderwerpen aan de orde laten komen. Er zijn echter nog wat games die we op de E3 hebben gespeeld of gezien en die hier nog geen aandacht hebben gekregen. Daarvan zetten we de belangrijkste op een rij.

Mario + Rabbids Kingdom Battle

Mario + Rabbids Kingdom Battle was één van de grootste verrassingen op de afgelopen E3. Vooral de samenwerking tussen Nintendo en Ubisoft is verrassend. Het Japanse concern leent zijn personages niet graag uit, dus is het bijzonder dat Ubisoft toestemming kreeg om Mario te mogen gebruiken in een eigen game. Het scheelt vast dat de Franse uitgever de twee werelden samen wil laten komen op de Switch, de nieuwe console van Nintendo. Daar zijn nog steeds niet heel veel games voor uitgebracht. Ook verrassend: Mario + Rabbids Kingdom Battle is opvallend leuk.


Titel	Mario + Rabbids Kindom Battle	Platform	Nintendo Switch
Ontwikkelaar	Ubisoft Paris	Verwacht	29-08-2017

Ook heel bijzonder aan de game is dat Mario de konijnen van Ubisoft tegenkomt in een turn based strategische game, die nog het meest doet denken aan de Xcom-serie. Uiteraard is dat 'Xcom light' en ontbreekt de metagame uit Xcom. Alleen een variant van de turn based missies uit Xcom duikt op in Mario + Rabbids Kingdom Battle, al is er wel degelijk een wereldkaart van het Mushroom Kingdom waar je met je gevolg overheen kunt wandelen.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Ubisoft heeft voor de game Mario, Luigi, Princess Peach en Yoshi geleend, en voegt daar zijn eigen Raving Rabbids aan toe. Die Rabbids zijn er in twee smaken. Ze dienen als vijand en als medestander van het kwartet Nintendo-personages. De Rabbids duiken op in het Mushroom Kingdom en maken de boel daar instabiel. Mario wil de situatie redden door het Kingdom te bevrijden van de Rabbids. Gek genoeg vindt hij daarbij dus wat Rabbids aan zijn zijde, konijnen die de Nintendo-helden en heldinnen willen helpen. Zo is er van Mario, Luigi, Princess Peach en Yoshi een konijnenequivalent. In de missies die we op de E3 konden spelen, ging Mario op pad met Rabbid Peach en Rabbid Luigi. Voor zover nu bekend blijft dat de opzet: een Nintendo-personage probeert een deel van het koninkrijk te bevrijden door op pad te gaan met twee Nintendo-Rabbids.

De game bevat een Exploration Mode en een Battle Mode. Je loopt met je trio door het Kingdom rond tot je ergens twee zwarte piratenvlaggen tegenkomt, die aangeven dat er een slagveld voor je ligt. Stap je tussen de vlaggen door, dan begint de Battle. Daarbij wordt de game dus turn based en mag je zelf de eerste zetten doen. Elk van je drie teamleden kan tijdens een beurt twee acties uitvoeren. Daarbij kun je kiezen uit verplaatsen, actie, en een special move. Het slagveld is een simpele vlakke rechthoek waar hier en daar wat vierkante blokken in zijn geplaatst die als dekking kunnen dienen. De blokken liggen niet alleen aan jouw kant, maar ook aan die van de Rabbids tegenover je. Er zijn blokken die als hele of als halve dekking dienen.

De standaard is dat je een move uitvoert die wordt gevolgd door een actie. Liefst een move naar een vierkante tegel waar je dekking vindt, gevolgd door een schot op een vijandige Rabbid waar je vrij zicht op hebt. Dat laatste hoeft overigens niet per se, want de blokken waarachter je dekking kunt zoeken, kunnen kapot. Je kunt dus je eerste character gebruiken om de dekking van een vijandig konijn te slopen, en het tweede om de Rabbid te raken. Als het althans lukt om met één schot de dekking te slopen, want dat is maar de vraag.

Er zijn twee opvallende elementen aan Battle Mode: je teamleden kunnen elkaar gebruiken om meer vakken naar voren te springen, en ze kunnen tegenstanders omver rammen. Dat maakt vooral het bewegen van je drie characters interessant. Als je één van de leden van je trio selecteert, zie je met blauwe lijnen aangegeven hoe ver je hem of haar kunt verplaatsen, net als bij Xcom. Als je eerder al een personage naar voren hebt geplaatst, kun je daar gebruik van maken. Selecteer je hetzelfde vak als dat personage, dan krijg je de optie om vanuit dat vak verder naar voren te springen. Zo kun je veel verder komen dan de blauw gekleurde vakken aangeven. Handig als je tegenstanders wilt flanken.

Mocht er binnen het gebied dat je met je beweging kunt bereiken een tegenstander staan, dan kun je de beweging gebruiken om de route van je personage via het vakje van je tegenstander te laten lopen. Gevolg daarvan is dat je onderweg die tegenstander een beuk kunt verkopen om zo de eerste schade aan te richten. Je kunt de twee combineren: via een Team Jump je bereik vergroten, en dat gebruiken om een tegenstander te beuken.

Het kan nog ingewikkelder: er zijn witte pijpen aan de rand van sommige arena's, die je naar een ander deel van de arena voeren. Ook kun je ze gebruiken om je snel naar een ander deel van het slagveld te verplaatsen. Pijp, jump en beuk kun je allemaal in één beweging combineren, waarna je alsnog ruimte hebt om een actie te maken en dus een schot te lossen op je tegenstander. Elk character heeft ook nog een special move, al zijn die doorgaans passief en vaak aan een timer gekoppeld. De optie om na elke derde beurt wat gezondheid te herstellen bijvoorbeeld, of om een schild op te roepen dat tegen sommige aanvallen beschermt. Mario heeft de Hero Sight, die hem laat schieten op tegenstanders die zich in zijn schootsveld bevinden en een beweging inzetten. Mario kan daarmee dus schieten tijdens de beurt van de tegenstander.

Je kunt tijdens je beurt een tactische map oproepen, waarop je kunt bekijken hoe ver tegenstanders kunnen bewegen en hoe ver hun schoten of acties kunnen reiken, om zo nog beter de handelingen tijdens je beurt te kunnen plannen. Bovendien zijn er blokken die niet alleen dekking bieden, maar ook gevaar opleveren. Zo zijn er Push Blocks en Explosive Blocks. Als een tegenstander achter een Push Block staat en je schiet op het blok, dan wordt het uit het level geduwd. Een hele effectieve manier om gewone Rabbids uit het level te kegelen. Bij de sterkere Boss Rabbids lukt dat niet. Die lopen wel schade op als ze achter een Explosive Block staan, als je dat weet te raken. Uiteraard kun je zelf ook de nodige hinder ondervinden van dergelijke Blocks.

Van die sterkere tegenstanders zagen we er een aantal voorbijkomen, zoals de Pirabbid Plant, een variant op de Piranha Plant. Die heeft een enorm bereik met zijn vuurwapen, en flink wat hitpoints. Verder zagen we een soort Obelix voorbijkomen: een Rabbid met een blok steen op z'n rug waarmee hij jouw Rabbids op hun kop kan slaan. Tot slot zagen we een happende Giant Bomb die het manoeuvreren lastig maakt en erg veel hitpoints heeft.

Tegenstanders worden uiteraard sterker naarmate de game vordert, en om de sterkere tegenstanders te verslaan is er een opwaardeerpad voor de spelers in je team. Je kunt sterkere wapens verdienen of kopen met de muntjes die je hebt verzameld, en je kunt de skills van elk personage in je team opwaarderen via een kleine skill tree. Zo kun je de leden van je team naar je hand zetten en een team samenstellen dat weerstand kan bieden aan uitdagingen van verschillende aard.

Voorlopige conclusie

Bij dit alles geldt dat Battles nooit heel lang zullen duren, wat prettig is als je de Switch als handheld gebruikt. De game is zoals gezegd een soort 'Xcom light', hoewel er gaandeweg toch behoorlijk wat diepgang in sluipt. De game heeft bovendien een erg prettige en intuïtieve besturing, en vooral door opties als Team Jump voelt de gameplay vlot en fris aan. Ubisoft lijkt met Mario + Rabbids Kingdom Battles een erg leuke game in petto te hebben, die eind augustus al op de markt komt. Het is een game die zowel goed is voor de Switch als voor Nintendo, doordat Ubisoft laat zien wat er allemaal nog meer mogelijk is binnen het Mario-universum.

Life Is Strange: Before the Storm

Telltale Games heeft de afgelopen jaren naam gemaakt met episodische games waar weinig gameplay in zit, maar des te meer verhaal in is verwerkt. Vooral The Walking Dead vormde een blauwdruk voor ontwikkelaars die iets willen vertellen met hun game - maar dan wel in een betere uitvoering. Want hoe leuk de games van Telltale ook zijn, er valt best wat op aan te merken.


Titel	Life Is Strange: Before The Storm	Platform	Windows, PS4, Xbox One
Ontwikkelaar	Deck Nine Games	Verwacht	31-08-2017

Eén van de studio's die goed naar Telltale heeft gekeken, is het Franse Dontnod, dat met Life is Strange een prima genregenoot van The Walking Dead afleverde. De vijf delen van de game verschenen in 2015. De Franse studio werkt nu aan een vervolg, waarvan nog niet bekend is wanneer het verschijnt. Om fans van de game zoet te houden, verschijnt eind augustus het eerste van drie delen Life Is Strange: Before The Storm. Dit tussendoortje wordt niet gemaakt door Dontnod, maar door het Amerikaanse Deck Nine Games. Die studio maakt geen gebruik van Unreal Engine 3, zoals Dontnod, maar van de eigen StoryForge-engine.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Zoals de titel al aangeeft, is Before The Storm een prequel die zich eerder afspeelt dan Life Is Strange. Er is bovendien een ander uitgangspunt, want je bent niet langer fotografiestudente Maxine Caulfield, maar de zestienjarige Chloe Price. Dat maakt ook meteen dat een belangrijk kenmerk in de gameplay ontbreekt, namelijk de camera van Max die in Life Is Strange als middel diende om de tijd terug te kunnen draaien. In Before The Storm ontbreken Max en haar camera. Er is dus geen optie om de tijd terug te spoelen, en Chloe heeft ook geen andere magische gave.

De belangrijkste connectie met Life Is Strange is Rachel Amber, het mooie en populaire meisje dat in de eerste game vermist raakt. In Before The Storm leren Chloe en Rachel elkaar kennen, en krijgen ze een innige, maar gecompliceerde vriendschap. Rachel heeft al last van de problemen die in Life Is Strange spelen, en ook Chloe worstelt met het een en ander. Zo overleed haar vader twee jaar voor de gebeurtenissen in Before The Storm bij een auto-ongeluk, wat flinke invloed heeft op het pubermeisje. Het maakt Chloe een onzekere puber die haar weg zoekt in het leven.

Before The Storm speelt opnieuw in Arcadia Bay, ergens in Oregon. Je zult bekende locaties tegenkomen, maar ook enkele nieuwe. Zo zagen we Chloe op avontuur gaan in een afgelegen kelder waar een aantal bands een illegaal concert geven. Net als in de voorganger speelt muziek een belangrijke rol in het leven van de hoofdpersonen, en dus in de game. In de kelder blijkt dat de gameplay van Before The Storm bekend is. Je kunt handelingen uitvoeren en gesprekken voeren, waarbij je vaak een keuze hebt. Vooral in discussies heb je verschillende opties. Bij het uitvoeren van handelingen gaat het meer om 'wel of niet': pak je het voorwerp of laat je het liggen? Zulke keuzes kunnen vergaande consequenties hebben.

Keuzes kunnen volledig verschillende belevenissen opleveren. Afhankelijk van de keuzes die je maakt, kun je in de kelder een paar lekkere bandjes zien. Als je het even anders aanpakt, kan het ook zomaar zijn dat je binnen de kortste keren ruzie hebt. Er zijn verschillende opgefokte standjes onder het publiek in de kelder, dus een ruzie is zo veroorzaakt. Als je niet uitkijkt, loopt Chloe daarbij serieuze klappen op. Maar ook zonder ruzie kan het bezoekje flink uit de hand lopen. Chloe kan geld jatten, een t-shirt van een optredende band jatten, ze kan marihuana kopen en graffiti plaatsen. Dat laatste is haar ding. Waar Max foto's nam, plaatst Chloe tags.

Voorlopige conclusie

Vooral door het ontbreken van de optie om de tijd terug te spoelen, is Life Is Strange: Before The Storm een nog serieuzere games. Je kunt niets opnieuw bekijken of nieuwe keuzes maken, dus de keuzes die je maakt zijn nog belangrijker. Gebleven is dat die keuzes ook echt wezenlijke invloed hebben op het verloop van de game. Juist doordat de makers een nieuw hoofdpersoon hebben gekozen, lijkt Before The Storm een prima tussendoortje, dat dezelfde diepgang en gameplay heeft als de voorganger, maar het gras niet voor de voeten wegmaait van het officiële tweede deel. Uiteraard hadden we liever vijf episodes gehad, maar van een dergelijk tussendoortje mogen we wellicht niet meer verwachten. Bovendien krijgt Before The Storm een Deluxe Edition, die een extra episode bevat waarin Max Caulfield opduikt en zelfs speelbaar is. Om van Before The Storm te kunnen genieten, moet je wel een beetje bestand zijn tegen de emotionele ontwikkelingen en bijbehorende dramatiek van een zestienjarig tienermeisje.

Preview Life Is Strange: Before The Storm

Tropico 6

De E3 is niet alleen een beurs van enorme stands en grote rijen fans. In de catacomben van het beursgebouw is een woud van kleine hokjes te vinden, waar de minder kapitaalkrachtige uitgevers hun intrek hebben genomen. Daar vonden we een nieuwe Tropico. De zonnige sfeer van de game contrasteerde flink met de troosteloze omgeving waarin het spel werd getoond.


Titel	Tropico 6	Platform	Windows, PS4, Xbox One
Ontwikkelaar	Limbic Entertainment	Verwacht	2018

Het nieuwe deel 6 wordt gemaakt door Limbic Entertainment. De Duitse studio maakte tot nu toe voor Ubisoft drie delen van Might & Magic. Met Tropico 6 maakt het bedrijf voor het eerst een game voor een andere uitgever, het eveneens Duitse Kalypso Media. Daarmee neemt de studio het stokje over van het Bulgaarse Haemimont Games, dat de laatste drie edities van de serie afleverde. De serie is al met al dus aan zijn vierde ontwikkelaar toe.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Limbic heeft de opzet van de game echter intact gehouden. Tropico is nog steeds een city builder die nog steeds speelt in tropische oorden, waarin je een dictator bent die zijn onderdanen in het gareel probeert te houden. Alleen als je het volk tevreden weet te houden, kun je aan de macht blijven. Je bent weliswaar een El Presidente, maar ook in Tropico 6 kun je nog steeds niet zonder de steun van het volk.

Limbic maakt voor Tropico 6 gebruik van Unreal Engine 4. Een solide ondergrond, die bovendien de belangrijkste vernieuwing van de game mogelijk maakt. Want waar je in de voorgaande delen steeds één eiland onder je hoede had, beheer je nu een kleine archipel. Dat heeft meer gevolgen dan je wellicht denkt. Het wil vooral zeggen dat je eilanden kunt specialiseren. Het atol, waarop niet meer is te vinden dan wat palmbomen en heerlijk witte stranden, is ideaal om tot toeristenoord te bombarderen, waar je onderdanen vertier kunnen vinden zonder gehinderd te worden door industrie of landbouw. Met een beetje mazzel heb je ook een eiland in je archipel met goede grond of goede grondstoffen, zodat je een eiland kunt maken waar je voedsel kunt produceren en je zware industrie kunt concentreren. Juist die scheiding kan bijdragen aan de tevredenheid van je onderdanen.

Uiteraard is het zoeken naar grondstoffen belangrijk voor je succes in de game. Dat kan via een scanner die je over je eilanden kunt laten gaan. Zo kun je zien waar ijzer, olie of goede landbouwgrond is, wat erg helpt bij het plannen van je rijk. Je kunt uiteraard verschillende gebouwen neerzetten om je rijk op te bouwen, al kan het zijn dat je van een bepaald gebouw eerst de blauwdruk moet zien te bemachtigen voor je het kunt bouwen.

De nieuwe opzet maakt dat transport belangrijker is dan voorheen. Vervoer van goederen en personen was natuurlijk altijd al belangrijk, maar je zult nu niet alleen vervoer over land, maar ook over water moeten bewerkstelligen. Dat kan. Je kunt bootjes laten varen, wat vooral geschikt is voor personenvervoer. Als je grote hoeveelheden goederen wilt vervoeren, kun je beter bruggen bouwen tussen de eilanden van je archipel. Ook handig omdat je dan openbaar vervoer kunt organiseren, in de vorm van buslijnen.

Naast de archipel heeft Limbic nog een nieuwe optie aan de game toegevoegd. Je kunt Raids plannen. Die raids kunnen allerlei vormen hebben, maar in alle gevallen betekenen ze weinig goeds voor je buren. Raids plan je vanuit een Command Center, dat je eerst zult moeten bouwen. De Raids die je uit kunt voeren, zijn afhankelijk van de Era waarin je samenleving zich bevindt. Daar zijn er vier van. In de middeleeuwen kun je bijvoorbeeld een vloot piratenschepen naar een nabijgelegen archipel sturen. In de moderne tijd kun je een groep hackers aan het werk zetten.

Je kunt bovendien Heists uitvoeren. Zo kun je in een brutale move het Vrijheidsbeeld uit New York jatten, dat vervolgens onder vier zware transportheli's naar je archipel wordt gevlogen. Zowel Raids als Heists zijn goed voor je eigen samenleving. Als je het Vrijheidsbeeld op een goede locatie in je rijk neerzet, is dat goed voor het toerisme en de immigratie in je rijk. Andere Heists hebben ook andere effecten.

Het gebruik van Unreal Engine 4 maakt dat Limbic meer detail in de game heeft kunnen stoppen, en ook meer variatie. Als je bijvoorbeeld een rijtje huizen neerzet voor je Tropicans, dan zul je zien dat de game ervoor zorgt dat er verschillende varianten op hetzelfde gebouw naast elkaar worden gezet. Dat geldt voor alle gebouwen waar je er meer van wilt plaatsen. Je kunt bovendien erg ver inzoomen in de game. Uiteraard is Tropico 6 een game die je vooral van boven wilt bekijken, maar als je wilt, kun je zo ver inzoomen dat je de individuele Tropicans beeldvullend door de straat kunt zien lopen. Dan zul je zien dat elke onderdaan een eigen leven leidt. Je kunt zien waar hij of zij werkt, hoe tevreden en gezond de persoon in kwestie is, en hoe groot de kans is dat diegene op je gaat stemmen bij een volgende verkiezing.

Want dat staat nog steeds centraal in de game: hoewel je een dictator bent, zul je regelmatig verkiezingen uit moeten schrijven en ervoor moeten zorgen dat je die wint. Om verkiezingen te beïnvloeden, kun je allerlei beloftes doen en propaganda verspreiden. Je zult daarbij in moeten spelen op de wensen van de verschillende facties in de game. Denk daarbij aan Kapitalisten en bepaalde religieuze facties, die in je rijk aanhangers proberen te winnen.

Voorlopige conclusie

Limbic lijkt een game te maken waarin het trouw blijft aan de stijl en vooral de gameplay van de game, terwijl het ook voor precies genoeg vernieuwing lijkt te zorgen. Het verbeterde uiterlijk scheelt daarin veel, maar het is vooral de verdeling van je rijk over verschillende eilanden die voor de grootste verandering zorgt. Het maakt dat je beter moet plannen, maar ook meer voordeel kunt halen uit een betere verdeling in je rijk. Ook Raids en Heists lijken een prima toevoeging, dus er is alle reden om uit te kijken naar Tropico 6. Het duurt echter nog tot 'ergens' in 2018 voordat de game verschijnt; niet alleen voor Windows, maar ook voor PlayStation 4 en Xbox One.

Outcast - Second Contact

Outcast - Second Contact is een game met een lange geschiedenis. In 1999 verscheen hij onder de titel Outcast. Destijds was het een nogal vernieuwende game, gemaakt door het Belgische Appeal. Outcast was een van de eerste games met een open spelwereld. Het was bovendien een game met een indrukwekkende grafische engine en indrukwekkende kunstmatige intelligentie. Tot slot was Outcast een game waarin de acties van de speler grote gevolgen konden hebben, en ook daarin was de titel zijn tijd vooruit.


Titel	Outcast - Second Contact	Platform	Windows, PS4, Xbox One
Ontwikkelaar	Appeal	Verwacht	september 2017

Nadat Outcast op de markt kwam, ging het echter langzamerhand mis met Appeal. De Waalse studio was van plan om Outcast II: The Lost Paradise op de markt te brengen, maar raakte in financiële problemen. Uitgever Infogrames wilde het project niet langer financieren, en dus moest Appeal de deuren sluiten. Inmiddels bestaat de studio weer en wil hij alsnog een tweede Outcast maken. Om dat te bekostigen, moet er eerst geld verdiend worden, en dat probeert men te bereiken met een soort halve remake van het origineel. Die halve remake is Outcast - Second Contact.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Op de E3 spraken we met Yves Grolet, een van de originele ontwikkelaars van de game, en kregen we de kans de game te spelen. Volgens Grolet wordt Second Contact vrijwel hetzelfde als het origineel, al was het maar omdat heel veel van de originele game kan worden hergebruikt. Denk daarbij niet alleen aan huisjes, plantjes en dat soort werk, maar zelfs aan de code van de game. Volgens Grolet kan Appeal 80 procent van de code hergebruiken, ondanks dat Appeal nu de Unity Engine gebruikt.

Het wil dus zeggen dat Second Contact vrijwel exact gelijk is aan Outcast. Dezelfde wereld, dezelfde personages, dezelfde quests, dezelfde dialogen. Maar nu met iets meer detail doordat Appeal een deel van de assets heeft vervangen. Dat geldt vooral voor hoofdrolspeler Cutter Slade. Zijn animaties zijn opnieuw opgebouwd, en het model is wat moderner gemaakt. Belangrijker: de actie van Cutter is wat aangepast. Het schieten is sneller gemaakt. Dat was in het origineel behoorlijk traag en nu dus een stuk sneller. Daar staat uiteraard tegenover dat je vijanden ook sneller zijn. Anders zou de game te makkelijk worden.

Helaas geldt dat niet voor het voortbewegen van Cutter. Dat was traag en is nog net zo traag als vroeger. Dat kon volgens Grolet niet anders. Versnellen van de actie zou de game breken omdat de wereld er op is ingericht. Waar je naartoe kunt springen, wordt bijvoorbeeld bepaald door de snelheid die je hebt als je loopt of rent. Het enige dat Appeal kon veranderen, is het toevoegen van de side roll voor Cutter Slade. Daarmee ben je toch iets beweeglijker dan vroeger.

Het is jammer dat Cutter zo traag is, want de opzet van de game is nog steeds prima. Het praten met de vele Talan in de game, het aanleren van de taal, het verzamelen van aanwijzingen en het uitvoeren van de vele quests is allemaal nog in orde, net als het hele reputatiesysteem in de game. Dat het uiterlijk daarbij wat ouderwets is, daar valt mee te leven. De trage bewegingen van Cutter Slade zijn echter wel heel erg ouderwets. Het zorgt ervoor dat de game met name leuk is voor wie nostalgische gevoelens heeft bij het origineel, maar dat nieuwe spelers er niet heel erg enthousiast van zullen worden.

Zonde, want Appeal heeft in Second Contact wel wat verbeteringen door weten te voeren. Met name de feedback die je krijgt van de game is beter dan in het origineel. Zo zie je nu via een icoon boven het hoofd of je door een vijand opgemerkt bent of niet. Prettig, in een game waarin onderlinge verhoudingen zo belangrijk zijn. Het is niet altijd even duidelijk wie je vriendje is en wie niet, dus een icoon dat aangeeft wie je zal aanvallen is handig. Ook de kaart is verbeterd, zodat je makkelijk kunt plannen waar je naartoe wilt. Dat niet alleen, op de kaart zie je nu ook alle Talan weergegeven. Je ziet ze zelfs bewegen.

Voorlopige conclusie

Hoe leuk en origineel de oorspronkelijke versie ook is, en hoe mooi het is dat Appeal een nieuwe kans krijgt met Second Contact, we werden niet heel enthousiast van het spelen van de game. Terwijl Appeal toch de nodige verbeteringen heeft doorgevoerd. Dat de studio die ene verbetering - de versnelling van bewegingen - niet kon doorvoeren, maakt dat de game toch net iets te ouderwets aandoet.

Vampyr

De eerste game van het Franse Dontnod Entertainment was het veelbelovende, maar niet geheel geslaagde Remember Me, waarna de studio met Life Is Strange een heel andere weg insloeg. Inmiddels werken de Fransen aan Vampyr, wat opnieuw een heel ander soort game is. Vampyr, dat op de markt wordt gebracht door Focus Home Interactive, is een actiegame waarin je dokter Jonathan Reid vanuit 'derde persoon' beziet. Reid heeft Londen als speeltuin, al is het een vrij duister Londen. Reid woont in het Londen zoals het erbij lag na de uitbraak van de Spaanse Griep in 1918. Een ware pandemie, die wereldwijd meer slachtoffers maakte dan de Eerste Wereldoorlog, die ongeveer tegelijkertijd plaatsvond.


Titel	Vampyr	Platform	Windows, PS4, Xbox One
Ontwikkelaar	Dontnod Entertainment	Verwacht	November 2017

De game draait om het dilemma waarvoor Reid zich geplaatst ziet. Hij is gebeten en daarmee nu zelf een vampier. Dat wil zeggen dat hij bloed nodig heeft, en dus slachtoffers moet maken. Dat gaat echter in tegen de eed die hij heeft afgelegd als dokter. Het dilemma komt ook tot uiting in de gameplay, want Reid heeft in Vampyr een skill tree met menselijke en bovennatuurlijke gaven die je op kunt waarderen. Daar heb je punten voor nodig, en die verzamel je door bloed te laten vloeien. Als je probeert netjes te spelen en je eed eer aan te doen, wordt het dus lastig om Reid op te waarderen. Je kunt ook punten scoren door onderzoek te doen, maar dat gaat een stuk langzamer. Dontnod beweert echter dat je de game uit kunt spelen zonder een slachtoffer te maken, al is het veel makkelijker als je dat wel doet.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Het is de belangrijkste reden waarom Vampyr geen gewone vampiergame is. Het gaat hier niet om zo veel mogelijk slachtoffers maken, maar zo min mogelijk. Mocht je besluiten om aan je behoefte toe te geven, dan is het alsnog zaak om heel omzichtig te werk te gaan. Het is zaak je slachtoffers heel zorgvuldig te kiezen en uitvoerig onderzoek te doen voor je toeslaat.

Optreden als vampier maakt je namelijk niet alleen sterker, het maakt je ook kwetsbaar. Londen heeft zwaar te leiden onder de vampierplaag, wat maakt dat er op grote schaal jacht wordt gemaakt op iedereen met bloeddorst. Zolang Reid niet toegeeft aan zijn behoefte, kan hij als dokter door het leven gaan en zich normaal door Londen voortbewegen. Hoe meer slachtoffers hij maakt, hoe moeilijker dat gaat en hoe lastiger het wordt om door de stad te lopen. Mocht het daarbij tot knokken komen, dan heeft Reid interessante opties die hem tot een gevaarlijk tegenstander maken. Al hangt dat natuurlijk af van de skills die je hebt getraind. Zo zagen we dat Reid een soort Blink heeft, zoals in Dishonored. Reid kan zich in een oogwenk meters ver verplaatsen. Dat kan ook naar hoger gelegen posities.

Je kunt beschikken over zwaarden en vuurwapens, en je kunt ook met je vuisten flink veel schade aanrichten. Timing en positionering zijn daarbij van belang. Je bent vrij kwetsbaar, en zult aanvallen dus zo veel mogelijk moeten zien te ontwijken. Zeker omdat tegenstanders vuurwapens en zelfs vlammenwerpers hebben. Je kunt ook minder gewelddadige skills ontwikkelen. Zo kun je tijdelijk onzichtbaar worden en heb je vooral veel aan Mesmerising, een skill waarmee je invloed uit kunt oefenen op de mensen waar je mee spreekt. Die gesprekken vormen een belangrijk onderdeel van de game.

Je krijgt niet zozeer missies als wel verzoeken. Je werkt in het Pembroke Hospital, onder leiding van dokter Swansea. Die weet dat je gebeten bent, maar gelooft in je goede bedoelingen. Hij probeert uit te zoeken hoe het zit met de uitbraak en vraagt of je daarbij wilt helpen. Dat betekent dat je voor Swansea klusjes uitvoert in de stad: wat informatie opvragen hier, een voorwerp lospraten daar. Je zult voorzichtig te werk moeten gaan. Het is niet vanzelfsprekend dat de mensen waar je mee spreekt meewerken. Er zijn steeds verschillende dialoogopties, en de keuzes die je maakt, hebben flinke invloed op de uitkomst. Daarom is een skill als Mesmerise handig.

Ondertussen, tijdens je zwerftochten door de half open spelwereld, kun je ook op zoek naar bloed. Dat lijkt eenvoudig, maar is ingewikkelder dan je wellicht denkt. Het is geen kwestie van iemand bijten, bloed zuigen en klaar. Het ene bloed is het andere niet. Bloed heeft vele parameters en het is zaak het juiste bloed in je op te nemen. Van iedereen die je tegenkomt kun je een soort bloedpaspoort oproepen, en op basis daarvan kun je bepalen of van je hem of haar bloed wilt drinken of niet. Je kunt je zelfs in de geschiedenis van de persoon verdiepen, en dat onderzoek levert ervaringspunten op. Gesprekken voeren, voorwerpen bekijken, documenten lezen, dat soort werk. De game maakt het je daarbij niet eenvoudig, want je kunt niet zomaar overal naar binnen lopen. Je kunt pas het huis van een levend persoon binnen als diegene je daarvoor toestemming heeft gegeven. Praten is alleen al om die reden erg belangrijk. Dit onderzoek naar de achtergrond van de personen die je tegenkomt is de manier om ervaringspunten te verzamelen zonder mensen te killen.

Mocht je overigens bloed hebben opgezogen, dan word je niet direct sterker. Je hebt tijd nodig om het vreemde bloed in je systeem te verwerken. Je hebt dus rust nodig en moet op zoek naar een rustig plekje waar je bij kunt komen. De tijd die je nodig hebt, hangt af van het bloed dat je opgezogen hebt.

Tot slot heb je ook nog een beschermende taak. In de verschillende zones van de game dreigt de opmars van onzuiver bloed. Vampiers rukken langzaam op en zullen steeds meer slachtoffers maken. Aan jou de taak om dat te voorkomen. Per zone kun je de zuiverheid van de totale hoeveelheid bloed zien. Als die onverantwoord laag wordt, gaat de gehele zone verloren. Dan gaan ook alle missies in de zone verloren en daarmee de kans om ervaring op te doen en je personage te ontwikkelen.

Voorlopige conclusie

Vampyr lijkt veel meer te worden dan de gemiddelde vampiergame en de gemiddelde actiegame. Dat je zelf allerlei skills aan kunt leren, is natuurlijk tof, maar dat de game je eigenlijk stimuleert om daar zuinig mee om te gaan is misschien nog wel veel leuker. De game daagt je uit om goed te doen maar daarbij je middelen te beperken. Die uitdaging gaan we graag aan, al kan dat pas in november, als de game verschijnt voor Windows, PlayStation 4 en Xbox One.

The Darwin Project

Het zal vast toeval zijn, maar net nu PlayerUnknown's Battlegrounds ongekend populair wordt, presenteerde de kleine Canadese ontwikkelaar Scavengers Studio op de E3 hun The Darwin Project, dat in veel lijkt op Battlegrounds, maar toch echt anders is. Er zijn meer titels waar The Darwin Project aan doet denken. The Hunger Games bijvoorbeeld, vanwege de tv-show die in beide de achtergrond vormt voor de gevechten. Verder doet de game denken aan Team Fortress, vanwege de grafische stijl die de dames en heren van Scavengers hebben gekozen.


Titel	The Darwin Project	Platform	Windows, Xbox One
Ontwikkelaar	Scavengers Studio	Verwacht	voorjaar 2018

The Darwin Project is een game die zich afspeelt aan de vooravond van een nieuwe ijstijd. Hier geen opwarming van de aarde, maar het tegenovergestelde. De game speelt zich af in het noorden van de Canadese Rocky Mountains, waar een experiment met gevangenen wordt uitgevoed. Die kunnen hun vrijheid terugverdienen door deel te nemen aan een soort Hunger Games, een gevecht op leven en dood in een arena. Een battle royale dus, net als PlayerUnknown's Battlegrounds.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

In de The Darwin Project is het aantal deelnemers echter veel kleiner. Er strijden per match maar zeven spelers, die wel meer opties hebben dan in Battlegrounds. Toch is er veel dat aan de game van PlayerUnknown doet denken. Het is dus last man (or woman) standing. De zeven spelers lopen door het besneeuwde landschap van de arena, waar bomen, riviertjes en zelfs af en toe een huisje staat. The Darwin Project onderscheidt zich in het weer. Spelers hebben last van de kou. Je hebt niet alleen een meter die je gezondheid aangeeft, je hebt ook een meter die aangeeft wat je temperatuur is. Als je rondloopt, zie je die langzaam naar beneden gaan. Als je het te koud krijgt, gaat je gezondheid daaronder lijden. Als je geen actie onderneemt, vries je dood. De actie is heel simpel: breek wat takken van een boom en start een kampvuur. Dat kost weinig moeite en je bent binnen een halve minuut weer de oude. Eenmaal opgewarmd kun je weer op pad, op zoek naar tegenstanders.

Het punt is uiteraard dat fikkie stoken je aanwezigheid en vooral je locatie verraadt, en dat wil je niet. Gelukkig zijn er ook andere manieren om je op te warmen. In de huisjes die je tegenkomt, staat af en toe een stoel waar je leer van kunt winnen, en er zijn ook manieren om metaal te bemachtigen. Zo kun je kleren maken die je langer warm houden. Van de takken die je afbreekt kun je pijlen maken voor je boog, al is ook dat een aanwijzing voor je tegenstanders, net als de voetstappen die je achterlaat in de sneeuw. Omdat pijlen zeldzaam zijn, blijven ze liggen na een schot en kun je ze oppakken om opnieuw te gebruiken. Als je genoeg materiaal verzameld hebt, kun je ook je bijl slijpen, zodat die meer schade aanricht. Op dezelfde manier kun je onderweg van alles opwaarderen aan je uitrusting, zodat je beter beschermd bent tegen de elementen en tegen de aanvallen van je tegenstanders. Als je wat materiaal bij elkaar hebt verzameld, kun je een Crafting Wheel openen waarin je de voorwerpen kunt kiezen die je wilt maken.

Er is meer dat dat voor afwisseling moet zorgen. Je kunt een enorme berenklem maken en die neerleggen. Je kunt een cloak gebruiken om je tijdelijk onzichtbaar te maken, en een schild oproepen, een elektrisch geladen bol waar je volledig in verdwijnt. Zo zijn er genoeg tactische middelen om in te zetten. Ondertussen heb je slechts twee wapens, je bijl en een boog. De bijl is er voor het korte werk, de boog voor aanvallen over een lange afstand. Het aantal pijlen is zoals gezegd dus beperkt, en als je mis schiet, geef je eigenlijk een pijl weg aan je tegenstander.

Net als in Battlegrounds worden spelers hier ook opgejaagd. De arena bestaat uit zeven zones, en langzaam worden er zones afgesloten, waardoor het speelveld kleiner wordt en spelers elkaar minder snel kunnen ontlopen. Wat uniek is aan The Darwin Project, en waar de invloed van The Hunger Games om de hoek komt kijken, is de Show Director. Een achtste speler kan als regisseur optreden. Hij of zij heeft een drone ter beschikking die over het slagveld kan worden gestuurd. Daarmee heeft de Director goed zicht op de zeven spelers in de arena. De Director kan echter ook ingrijpen. De regisseur kan de underdog wat extra's geven, zones inperken, een luchtaanval oproepen en zelfs een manhunt ontketenen door de locatie van één van de speler anderhalve minuut lang zichtbaar te maken voor de andere gladiatoren.

Voorlopige conclusie

De Director was nog niet beschikbaar tijdens de potjes die we op de E3 konden spelen. Het bleef dus bij strijden in de besneeuwde arena. Wat daarbij opviel, was de wat houterige besturing. Afgezien daarvan is The Darwin Project een game waarin de potjes lekker snel verlopen. Met zeven spelers is de spoeling een stuk dunner dan in Battlegrounds. Gevechten zijn wat beweeglijker doordat er geen vuurwapens zijn. Pijlen zijn wat trager dan kogels, en doordat je weinig pijlen hebt zul je vaak van je bijl gebruik moeten maken, wat maakt dat duels uitdraaien op dansjes om elkaar heen. Traps werden weinig gebruikt in de potjes die wij speelden, terwijl de game zich daar juist in onderscheidt. Er is voor de makers nog wat winst te halen door een meer nadrukkelijke rol aan dat wapen te geven. Die ruimte is er ook, want The Darwin Project wordt pas over een jaar verwacht. De game verschijnt dan voor Windows en Xbox One.

Fire Emblem Warriors

Waar Nintendo zich zelf vooral richt op de internationale markt, zijn er genoeg Japanse uitgevers die vooral de thuismarkt willen bedienen. Gelukkig zijn er af en toe wat uitgevers die de stap naar de westerse markt wagen. Zo wil Koei Tecmo het typisch Japanse Fire Emblem Warriors hier op de markt brengen. De game verschijnt dit najaar, voor de Switch en de verschillende DS-varianten.


Titel	Fire Emblem Warriors	Platform	Switch, 3DS
Ontwikkelaar	Team Ninja e.a.	Verwacht	najaar 2017

In Fire Emblem Warriors ontmoeten twee Japanse series elkaar: de Fire Emblem-serie van Koei Tecmo en Dynasty Warriors van Intelligent Systems. Het is een op het eerste gezicht niet eens zo heel logische mix, want Fire Emblem is een serie van vrij tactische rpg's, en de gameplay staat ver van wat je in Fire Emblem Warriors voorgeschoteld krijgt. Die gameplay past meer bij Dynasty Warriors. De nieuwe game leent dan ook enkel wat personages uit de Fire Emblem-serie, zoals Chrom en Marth.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

De nieuwe game heeft een typisch Japans verhaal: een draak beschermt een klein koninkrijk, en dat gaat goed tot er een kwaadaardige draak opduikt. Gelukkig staat er een groep helden op die het rijk wil beschermen door het tegen de draak op te nemen. Dat lukt alleen als deze helden goed samenwerken.

In de demo die we tijdens de E3 konden spelen, was van een draak niets te merken. Van het samenwerken echter wel. Fire Emblem Warriors is een echte hack 'n slash-game waarin de speler een kwartet helden onder controle heeft. Je kunt tijdens het vechten op elk gewenst moment tussen de helden wisselen. Terwijl je met de ene held speelt, bestuurt de kunstmatige intelligentie van de game de andere drie. De game bestuurt uiteraard ook de honderden tegenstanders die je op je afkrijgt, want in Fire Emblem Warriors heb je het druk.

Het level dat we konden spelen, was gesitueerd in een vierkante arena waarin verschillende houten forten zijn gesitueerd. Heel avontuurlijk is de opzet van de arena niet: het is een rooster van rechte banen grasland die de op de kruispunten gesitueerde forten met elkaar verbonden. In elk fort wachten tientallen strijders op je. Allemaal ridders van het lagere soort, die tot niet meer in staat zijn dan zwaaien met een flink zwaard.

In elk fort is ook een Captain te paard aanwezig, die al een stuk sterker is. Versla je de Captain, dan verover je het fort en strijden de ridders gedurende de rest van de match aan jouw zijde. Dat is echter allemaal slechts afleiding. De werkelijke strijd gaat tussen jouw vier helden en vier tegenstrevers van de dark side: vier Heroes die vergelijkbare skills hebben als jouw kwartet. In de demo waren de vier Heroes die wij in ons team hadden allemaal voorzien van een zwaard, en dat gold ook voor de Heroes aan de andere kant. Als het goed is, komen er ook Heroes die magische krachten hebben, maar die zaten niet in de demo.

De gameplay van de Heroes is relatief simpel. Eigenlijk heb je vooral een lichte, snelle en niet al te krachtige aanval, en een zware, trage en zeer krachtige aanval. Ze zijn ingedeeld onder X en Y op de controller. Het leuke is dat je combo's kunt maken die je aanval nog meer kracht geeft. Je kunt de combo's uit je hoofd leren, zodat je weet hoe je een groep ridders in de lucht gooit om er vervolgens, terwijl ze machteloos zijn, op in te hakken. Je kunt echter ook gewoon maar wat in het wilde weg combineren. Als je dat snel genoeg doet, kom je een heel eind, dat was althans zo in de demo die we speelden. Wellicht is de moeilijkheid daarvan echter teruggeschroefd en wordt het in het najaar wel degelijk zaak om je in de verschillende combo's te verdiepen.

Leuker is dat door het uitvoeren van aanvallen zich langzaam een meter vult. Als die vol is, kun je de Special Move van je Hero inzetten. Elke Hero heeft een aparte Move. Bij de vier zwaardvechtende Heroes uit de demo zat daarin het voornaamste verschil. In de demo hadden we de beschikking over Chrom, Marth, Corrin en nieuwkomer Rowan. Vooral de Special Move van Corrin was indrukwekkend. Zij kan veranderen in een draak. Nog leuker is de optie om twee van je Heroes samen te laten werken. Dat geeft je de optie om je aanvallen nog krachtiger te maken, wat geen kwaad kan als je het opneemt tegen de vijandige Heroes. De tegenstand kwam van oudgediende Ryoma en nieuweling Lianna. Mocht het lukken beide dames te verslaan, dan komt Xander, de eindbaas van de demo, tevoorschijn.

De gameplay van Fire Emblem Warriors is lekker snel, maar ook weinig verrassend. Hij lijkt sterk op de gameplay van Hyrule Warriors, al kun je tijdens een match ervaringspunten verdienen waardoor je in level stijgt. Je wordt tijdens een match dus al sterker, wat ervoor moet zorgen dat je types als Xander kunt verslaan. Tijdens de demo zijn we een handvol levels gestegen. Daar zijn we ongetwijfeld sterker van geworden, maar verschil in gameplay leverde het helaas niet op. Misschien komt dat pas later in de game, als je nog verder stijgt.

Voorlopige conclusie

Fire Emblem Warriors is lekker kleurrijk en speelt erg vlot. Voor de afwisseling is het lekker dat je kunt switchen tussen vier Heroes, al had het verschil tussen de vier wel wat groter mogen zijn. Hopelijk komt dat als je magische Heroes in je team krijgt. De opzet van matches is prima: eerst enorme hoeveelheden voetvolk uitroeien, zo wat xp opdoen, het vervolgens tegen wat Heroes opnemen - liefst door de krachten van twee van je Heroes te bundelen - en dan een laatste battle met de eindbaas. De demo belooft daarmee een hoop, maar de game heeft wel nog wat meer nodig om langer spannend te blijven dan die demo.

Strange Brigade

Niet elke game wordt groots gepresenteerd op de E3. Er is ook genoeg te bewonderen in de periferie van de beurs. Tropico 6 kregen we al in de catacomben van het complex voorgeschoteld. Het Britse Rebellion had een rustig plekje gevonden in de wandelgangen van een hoger gelegen verdieping, ver van het rumoer van de beursvloer. Daar was een demo speelbaar van de nieuwste creatie van deze studio: Strange Brigade, een game die, zoals de titel al aangeeft, inderdaad een beetje vreemd is.


Titel	Strange Brigade	Platform	Windows, PS4, Xbox One
Ontwikkelaar	Rebellion Games	Verwacht	2017

Rebellion heeft voor de stijl van de game voor een oer-Britse setting gekozen. De game draait om vier avonturiers. Denk Indiana Jones of Lara Croft, maar dan uit de jaren '30 van de vorige eeuw. De vier praten in een keurig, zelfs lichtelijk bekakt Engels accent tegen jou en elkaar terwijl ze op avontuur gaan in mysterieuze oorden. De game speelt zich af in de uithoeken van het Britse rijk, al wordt nooit helemaal duidelijk waar. Het gaat om fictieve tropische oorden, waar de vier avonturiers geconfronteerd worden met vreemde tegenstanders. Wezens die lijken weggelopen uit de Egyptische of andersoortige mythologie, aangevuld met levende lijken en ander gespuis.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Strange Brigade is een coöp-shooter, en laat Rebellion nu net een uitstekende staat van dienst hebben op dat vlak. Zo was de studio eerder verantwoordelijk voor Zombie Army Trilogy (ZAT). Voor Strange Brigade grijpt de studio terug op dat concept. Je vecht hier alleen niet tegen nazi's, maar tegen Egyptische mummies. Toch zijn er duidelijke verschillen tussen de twee games. Bij Zombie Army Trilogie komt meer tactiek kijken. Strange Brigade is sneller en bevat minder diepgang. Het is een soort arcadeversie van zijn voorganger.

Het verschil wordt duidelijk als je de vele wapens bekijkt die je in Strange Brigade kunt bemachtigen. Waar de wapens in Sniper Elite - ook van Rebellion - of Zombie Army Trilogy vooral zijn bedoeld voor de lange afstand, draait het hier vooral om het korte werk, om tegenstanders van dichtbij afschieten. Hier dus veel ouderwets schiettuig, zoals een Tommy Gun, diverse shotguns en klassieke pistolen. Nog een verschil met ZAT is dat je in die game af en toe een rustig plekje kunt opzoeken. Dat zit er in Strange Brigade niet in. De levels zijn er niet naar, maar het zijn vooral de tegenstanders die je er geen kans voor gunnen. Er komen van alle kanten hordes tegenstanders op je af, en er is daarom bijna geen plekje te vinden waar je stil kunt staan. In Strange Brigade zul je rond moeten rennen om veilig te blijven.

Daar komt ook het voornaamste kenmerk van de game om de hoek kijken, namelijk dat je het alleen redt als je gebruikmaakt van de omgeving. Rebellion heeft in de kleine arena's waarin je vecht diverse machines geplaatst, die je allemaal met een welgemikt schot aan de praat kunt krijgen. Denk aan een molen waaraan enorme messen bungelen. Als je de molen in beweging zet, komen de messen door de vaart ervan horizontaal te hangen. Bij tegenstanders die in de buurt staan, zal het hoofd worden afgehakt. Aangezien de meeste tegenstanders van het type 'zombie' zijn, kun je ze bij zo'n molen makkelijk in de val lokken. Er zijn meer van dergelijke constructies. Roosters in de vloer waaruit vuur of speren komen, bijvoorbeeld.

De game beloont je daarvoor. Je krijgt bonuspunten als je zombies op intelligente wijze doodt, en gebruikmaken van een valstrik hoort daarbij. Het kan nog slimmer, met een hogere beloning als resultaat. Strange Brigade is zoals gezegd een coöp-game, dus je kunt met maximaal vier anderen spelen. Tijdens de E3 werd er echter in duo's gespeeld. Als een van ons probeerde zo veel mogelijk zombies achter zich aan te krijgen, terwijl de ander op het juiste moment een valstrik in werking stelde, konden we met één kogel tien of meer zombies killen. Dat leverde een extra hoge beloning op.

Strange Brigade is een game waarin je van arena naar arena gaat. Ben je klaar met de ene, dan word je automatisch doorgesluisd naar de andere. Een arena kan echter bestaan uit verschillende delen. Tussen twee arena's of de losse delen daarvan in krijg je de kans om aan je uitrusting te sleutelen. Van het geld dat je hebt verdiend, kun je sterkere wapens kopen, als is er ook een werkbank in de game waarmee je wapens kunt maken.

Er is meer reden om een beetje je best te doen, om headshots te maken, grote groepen uit te schakelen en traps te gebruiken. Al die acties vullen een meter waarmee je een Special in kunt zetten. Bij de class die wij speelden - er zijn er vier om uit te kiezen - was die Special een bundel krachtige energiestralen die niet alleen een aardige spreiding had, maar ook van zombie naar zombie sprong. Het bleek genoeg om de hele groep zombies voor onze neus weg te vagen. Na de eerste arena's leerden we hoe we de meter snel konden vullen, en dus ook lekker vaak de Special in konden zetten. Dat was het moment waarop Strange Brigade naar meer begon te smaken.

Voorlopige conclusie

Rebellion heeft met Strange Brigade een makkelijk toegankelijke coöp-shooter gemaakt die verslavend is doordat je steeds meer zombies aan kunt. De game stuurt horde na horde op je af, met af en toe een boss tussendoor ter afwisseling. Als je zorgt dat je op tijd je Special Move in kunt zetten, gebruikmaakt van de traps in het level en goed samenwerkt met je medespelers, is het erg leuk om horde na horde te overleven, zeker omdat je met regelmaat naar een iets andere arena wordt gestuurd, met andere traps. Strange Brigade zal de jaarlijstjes niet gaan aanvoeren, maar is verslavend genoeg om liefhebbers van wat casual schieten gedurende lange tijd afleiding te bieden.