Op de vorige pagina in deze round-up roemden we de singleplayer-campagne van Injustice 2, waarin Batman, Superman en kornuiten een avontuur beleven dat ons in positieve zin verraste. Die game beschikt over een van de leukste singleplayers die je kunt treffen in een vechtspel. En Tekken 7? Dat is zo'n beetje de rechtstreekse tegenhanger. In deze meer 'pure vechtgame' zijn de onderlinge confrontaties tussen de voor Tekken-spelers bekende namen de hoofdzaak, en komt de campagne absoluut op het tweede plan of lager terecht. In sfeerloze tussenfilmpjes wordt het verhaal van de strijd tussen de militante bedrijven Mishima Zaibatsu en G Corporation uit de doeken gedaan. Daarbij spreekt elk personage opvallend genoeg zijn eigen taal, wat inhoudt dat je soms Engels, Japans en bijvoorbeeld Italiaans door elkaar heen hoort. Waarom? Geen flauw idee, maar het maakt het er niet beter op.
![]() |
||
---|---|---|
Titel | Tekken 7 | |
Platform | PlayStation 4, Xbox One, Windows | |
Ontwikkelaar | NetherRealm Studios |
Door naar het vechten zelf dus, want dat is waar Tekken 7 het veel meer van moet hebben. Tekken is van oudsher altijd een heel pure vechtgame geweest. Street Fighter en Mortal Kombat hadden altijd personages die allerlei projectielen konden afvuren, maar Tekken niet. De game ging over welke vechtstijl je het best ligt en hoe je andere stijlen het best kunt bevechten. Zo leerde menig gamer dankzij Eddy Gordo de 'dansende' vechtstijl capoeira kennen, en Marshall Law deed in alles denken aan Bruce Lee in zijn beste jaren. Die opzet is bij Tekken 7 niet veranderd.
Dat betekent echter niet dat Tekken 7 niets nieuws te bieden heeft. Zo heeft elk personage nu een Rage Art, die je in kunt zetten als je aan het laatste stukje van je levensbalk toe bent. Een uitbreiding op de uit vorige versies bekende Rage Mode dus, die zorgt dat je automatisch meer schade aanricht als je bijna dood bent. Daarnaast hebben de personages een nieuw type aanval die niet onderbroken kan worden. Deze Power-aanval is daardoor soms erg effectief, maar je loopt nog steeds schade op en blijft dus kwetsbaar. Zo kent de gameplay van Tekken 7 wel wat vernieuwing, maar erg veel is het niet. Wél een fijne toevoeging in de gameplay is dat spelers in de verhaalmodus desgewenst kunnen worden geholpen door een speciale 'Story-knop'. Houd je die ingedrukt tijdens een gevecht, dan kun je vier speciale aanvallen van je vechter op een versimpelde manier uitvoeren. Handig voor de wat minder ervaren vechtersbazen onder ons, die zo ook eens kunnen ervaren hoe een vechtspel werkt als je wat meer kunt dan allen button-bashen.
En verder? Verder biedt Tekken 7 vooral oude meuk. Oké, dat is heel oneerbiedig gezegd, maar niet geheel onwaar. Het spel is bedoeld als afscheid, en in dat kader blikken de makers graag terug op alles wat er geweest is. Dat houdt in dat spelers in Tekken 7 een groot aantal filmpjes uit oudere Tekken-games kunnen vrijspelen. Ook vind je oude soundtracks terug in de game. Voor sommigen is dat wellicht pure nostalgie, maar voor gamers die niet bij voorbaat al verliefd zijn op Tekken is dat een stuk minder het geval. Strip de game van zijn nostalgische elementen, en er blijft weinig over dat je niet ook elders kunt vinden, als het om de spelmodi gaat.
Dan valt of staat je keuze voor een vechtspel bij de stijl waar je van houdt. Tekken 7 biedt, van alle fighting games die nu op de markt zijn, waarschijnlijk de puurste gameplay. Geen rare fratsen, maar volledige focus op goed aanvallen, goed verdedigen en counteren, en zien wie zijn stijl het best kan aanpassen aan de stijl van een ander. Dat pluspunt heeft Tekken 7 zeker, en dat zal voor velen genoeg zijn. Dit is Tekken-actie zoals zij het willen en waarschijnlijk ook nog beter uitgewerkt dan in alle voorgaande delen. Tegelijk is het precies dat: de Tekken-actie die je al kent uit voorgaande delen.