De trilogie is af
Samengevat
Blizzard probeert met legacy of the Void zowel oude als nieuwe spelers aan zich te binden. Voor nieuwe spelers is er uitgebreide uitleg, zowel in de campagne als voorafgaand aan de multiplayer. Ondanks dat is de game lastiger te doorgronden. Dat komt door de maatregelen die Blizzard heeft genomen om ervaren spelers tevreden te stellen. De start van potjes multiplayer is versneld en er zijn meer eenheden waarbij met micromanagement het verschil kan worden gemaakt. De game is daarmee voor ervaren spelers uitdagender geworden, wat de game voor de grote groep fans aantrekkelijker maakt. Voor ervaren spelers is Legacy of the Void in feite een verplichte aanschaf. Nieuwe spelers zal Blizzard er echter niet mee trekken.
Eindoordeel
Voor we van start gaan, eerst een mededeling. Doordat StarCraft II een behoorlijk uitdagende game is, hebben we niet de illusie dat we alle ins en outs van de gameplay en de campagne binnen een paar dagen hebben kunnen doorgronden. Om die reden hadden we de review uit kunnen stellen, zodat we meer ervaring op konden doen. We hebben echter voor een andere weg gekozen. Onder het motto 'twee weten meer dan een' hebben we ons tot onze trouwe volgers gericht. We hebben de StarCraft II karma-koningen naar hun ervaringen gevraagd. Je wordt tenslotte niet zomaar karma koning; het is een status die aangeeft dat je verstand van zaken hebt. Deze review is daarom mede gebaseerd op de ervaringen en de mening van de tweakers Gropah, Rannasha en Sissors. Waarvoor dank!
/i/2000855340.jpeg?f=imagenormal)
Niet dat er enige reden is om de twee uitgevers met elkaar te vergelijken, maar in zekere zin zou je kunnen stellen dat Blizzard doet wat Valve nalaat: een keurig einde breien aan een game die in verschillende episodes is opgeknipt. Waar we nog steeds wachten op Half-Life 2: Episode Three, ligt StarCraft II: Legacy of the Void alweer ruim een week in de winkel. Daarmee komt voor Blizzard en voor de vele fans van de serie een einde aan een lang project. Helemaal afgelopen is het geheel nog niet, want Blizzard heeft op de BlizzCon wat kleine mission packs aangekondigd. Het project waar Blizzard tien jaar geleden aan begon, is met Legacy of the Void echter wel afgerond.
De game was oorspronkelijk helemaal niet als trilogie bedoeld. In mei 2007 kondigde Blizzard aan dat het was begonnen met de ontwikkeling van StarCraft II, dat toen nog zou bestaan uit een campagne verdeeld in drie hoofdstukken. Een jaar later liet Blizzard weten dat het project te groot werd en dat het de drie hoofdstukken als afzonderlijke games op de markt zou brengen, om zo toch nog binnen afzienbare tijd iets te presenteren. Het zou vervolgens nog tot halverwege 2010 duren voordat StarCraft II: Wings of Liberty op de markt kwam. Ook voor de twee andere hoofdstukken nam Blizzard de tijd. In 2013 verscheen StarCraft II: Heart of the Swarm en nu is er dus StarCraft II: Legacy of the Void, het laatste hoofdstuk.
Op eigen benen
Daarbij is het prettig dat Legacy of the Void op eigen benen kan staan. Wie Heart of the Swarm wil spelen, heeft Wings of Liberty nodig. Dit derde hoofdstuk is echter speelbaar zonder dat je de twee voorgaande hoofdstukken in bezit hebt. Het is tekenend voor dit nieuwe deel. Blizzard heeft alle moeite gedaan om het nieuwe spelers naar de zin te maken, al is het de vraag of het met Legacy of the Void veel nieuwe fans weet te trekken. Ondanks alle moeite die Blizzard doet, is de leercurve namelijk behoorlijk steil.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Introvideo van StarCraft II: Legacy of the Void.
Met Artanis op pad
Waar Wings of Liberty het verhaal vertelde van de Terran en in Heart of the Swarm de Zerg centraal stonden, kun je nu eindelijk uitvinden hoe het de Protoss vergaat, het derde ras in het onstuimige StarCraft-universum. De campagne zoomt vooral in op Artanis, die verantwoordelijk is voor het lot van de Protoss. Artanis neemt het uiteraard op tegen Amon, de grote bad guy uit StarCraft II. Waar Jim Raynor en Sarah Kerrigan, de twee kemphanen uit de vorige delen van de trilogie, vooral elkaar in de weg zitten, is het verhaal van Artanis en de Protoss van een andere orde. Raynor en Kerrigan hebben het vooral onderling aan de stok. Artanis vecht een veel grotere strijd. Hij vecht voor de toekomst van zijn ras en het terugwinnen van het thuisland van de Protoss. Dat is een strijd van veel epischer proporties dan die van Raynor en Kerrigan. Overigens zal het niemand verbazen dat ook de twee kemphanen weer opduiken in de campagne. Het verhaal van de Protoss, Zerg en Terran is tenslotte verweven.
Het zal van je persoonlijke voorkeur afhangen wat meer aanspreekt: de modderige strijd tussen Raynor en Kerrigan of de veel nobeler strijd van Artanis. Het verhaal dat Blizzard in Legacy of the Void vertelt is niet altijd bijster origineel, maar de studio vertelt het verhaal rond Artanis wel goed. Vooral de cutscenes zijn weer indrukwekkend. Gelukkig is de studio zo slim geweest om uitgebreid uitleg te geven over wat er aan de voorvallen in Legacy of the Void vooraf is gegaan. Wie wil kan the story so far bekijken, en er zijn drie aparte introductie-missies die het verhaal van Heart of the Swarm koppelen aan dat van Legacy of the Void. De pogingen van Blizzard zijn te prijzen, al krijgt een nieuwe speler nog steeds een flinke berg informatie over zich heen. De uitgebreide intro is misschien vooral handig voor de terugkerende speler die de serie even links heeft laten liggen. Het is daarbij wellicht jammer dat de verhalende introductie optioneel is. De drie missies zijn voor het verhaal eigenlijk onontbeerlijk. Ze hadden daarom eigenlijk onderdeel van de campagne uit moeten maken. Bovendien zijn ze het spelen waard.
/i/2000855339.jpeg?f=imagenormal)
Extra uitdaging
Wat Blizzard nog steeds goed doet, is dat je niet alleen tijdens de cutscenes, maar ook tijdens de diverse missies van de campagne stukjes informatie over het verhaal krijgt. Daarmee weet de studio persoonlijkheid mee te geven aan de acteurs in het verhaal, zelfs als ze niet op het slagveld aanwezig zijn. Hoewel de opdrachten die je in de missies voorgeschoteld krijgt zelden origineel zijn, zijn ze wel altijd op een goede manier ingebed in het verhaal. Bovendien zijn in elke missies wat extra uitdagingen verstopt, die alleen maar meer invulling geven aan het verhaal. Met die optionele doelen verdien je Solarite, de nieuwe grondstof die in LotV wordt geïntroduceerd. Blizzard slaagt er met de campagne in om de noodzaak van het wat bedachtzame handelen van Artanis goed over te brengen. De studio breidt met de campagne van LotV een goed en mooi einde aan het avontuur van de Protoss, en zelfs aan dat van de twee voorgaande hoofdstukken. Het is hooguit jammer dat je erg bij de hand genomen wordt en bijvoorbeeld nergens een keuze krijgt voorgeschoteld, zoals tijdens de campagne van Wings of Liberty het geval was. Een ander klein minpunt: de pathfinding van je eenheden is niet altijd even best. Het kan even duren voordat je eenheden een doorgang hebben gevonden als je ze van A naar B stuurt.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
De drie intro-missies uit Legacy of the Void.
Goede opbouw campagne
Een ander sterk punt is dat aan het begin van de campagne niet alleen het voorgaande verhaal wordt samengevat. Je leert ook weer helemaal opnieuw hoe StarCraft moet worden gespeeld. En dat gaat ver; je leert weer helemaal hoe je individuele eenheden moet besturen. Daarna krijg je een serie missies waarin je vaak maar enkele nieuwe eenheden of gebouwen leert kennen. Leuk, maar voor de ervaren speler wellicht wat kinderachtig. Toch kan het geen kwaad, want de Protoss worden door veel spelers als het moeilijkste ras van de drie gezien. Enige introductie kan dus geen kwaad. Gelukkig zijn de missies op zich onderhoudend genoeg. En voor wie uitdaging zoekt zijn de missies weer net zo uitdagend als in Wings of Liberty.
Het is vooral leuk dat Blizzard je via de campagne dwingt om ook de eenheden uit te proberen die je wellicht minder vaak gebruikt. Zo hadden we erg veel lol met wat vroege campagnemissies waarin je met Dark Templars op pad moet. Het doel is om het al sluipend op te nemen tegen de nieuwe eenheden van je tegenstander; een even gruwelijke als krachtige mix van Zerg en Protoss. Wat de eenheden van de Protoss betreft: de krachtiger Dragoons, Immortals en Void Rays leer je vanzelf wel beheersen. Juist de kracht van de minder sterke eenheden wordt in de campagne goed geïllustreerd.
De campagne is dus prettig opgebouwd, met een goede introductie van nieuwe en vernieuwde eenheden. Wat voor het verhaal geldt, geldt ook voor de afzonderlijke missies. Het is misschien niet allemaal even origineel wat je moet doen, maar de afwisseling tussen de verschillende soorten missies is goed. Bovendien is het prettig dat je een nuttige bonus krijgt voor het het behalen van secondary goals.
/i/2000855343.jpeg?f=imagenormal)
Spear of Adun
Net als in de vorige delen heb je een basis van waaruit je tijdens de campagnemissies kunt starten. Waar je voorheen onderdak vond in de Hyperion en Leviathan is nu ruimteschip Spear of Adun je thuisbasis. Dat levert prettige nieuwe mogelijkheden op. Het schip geeft je de mogelijkheid om Pylons overal op het slagveld te zetten, zonder dat je daar een kwetsbare Probe voor op pad hoeft te sturen. Dat is erg handig als je bijvoorbeeld een Warp Gate wilt gebruiken om onverwacht eenheden dichtbij een vijandige basis op te laten duiken. Erg handig is ook de luchtaanval die je vanuit de Spear of Adun in kunt zetten. Daarbij daalt op jouw commando een erg sterke laserstraal neer op het slagveld. Het kanon van de Spear schiet zelfs vijf stralen af. Je kunt dus in een klein gebied vijf doelwitten aanwijzen die de volle laag krijgen. Uiteraard zijn de opties die de Spear biedt aan een timer gebonden.
Het is ook waar de Solarite om de hoek komt kijken, de nieuwe grondstof die je verdient door bonus-objectives te halen tijdens de campagne. Met Solarite betaal je upgrades van het kanon van de Spear of Adun en andere perks. Die upgrades zijn zeer de moeite waard. Het is erg leuk dat Blizzard je op die manier uitdaagt om bonus-objectives te halen. Los daarvan kun je aan boord van de Spear ook je eenheden opwaarderen. Vreemd genoeg hebben sommige eenheden een erg beperkte tech tree waarmee je hooguit wat accenten aan kunt brengen, terwijl de verscillen die je kunt maken bij andere units behoorlijk groot zijn. Het optie geeft daarmee net wat meer diepgang aan de game.
/i/2000855338.jpeg?f=imagenormal)
Archon Mode
Naast de campagne zijn er uiteraard diverse andere spelvormen, waaronder één opvallende nieuwkomer, Archon Mode. Ook daarmee probeert Blizzard nieuwe spelers te helpen bij het overwinnen van de leercurve. In Archon Mode kunnen twee spelers samen één leger bestieren. Twee spelers doen dus wat normaal gesproken door één speler gebeurt. De bedoeling is dat de tweede speler niet alleen met de eerste mee kan kijken, maar ook mee kan doen. Wat de eerste en wat de tweede speler doet, mogen ze onderling uitmaken. Beide hebben dezelfde opties en kunnen desnoods de gehele besturing overnemen. De bedoeling is echter dat de lerende speler een deel van de besturing voor zijn rekening neemt. De aanval bijvoorbeeld, of juist het winnen van grondstoffen of het bouwen van nieuwe eenheden. Het is een sympathieke poging om nieuwe spelers op weg te helpen, al kon dat al enigszins via potjes twee tegen twee en vooral twee tegen de computer. Op de langere termijn is Archon Mode misschien vooral interessant als spelvorm voor twee teams van ervaren spelers. Het kan een spectaculaire spelvorm zijn voor op grote toernooien, al wordt het nog lastig om dergelijke matches van goed commentaar te voorzien.
Verder is er aan het online gedeelte van de game niet zo heel veel veranderd. Er is nog steeds de optie om coöp te spelen, waarbij je het met Hero's als Raynor, Kerrigan, Artanis, Swann, Zagara of Vorazun als legeraanvoerder op kunt nemen tegen de computer. Uiteraard kun je het ook online tegen anderen opnemen, zowel Ranked als Unranked. Voordat je met multiplayer begint, kun je opnieuw wat tutorials doorlopen en wat potjes oefenen tegen de kunstmatige intelligentie van de game. Daarmee worden je vaardigheden gemeten en word je ingeschaald voor potjes tegen menselijke tegenstanders. Daar is allemaal weinig nieuws aan. Nieuw zijn wel de Automated Tournaments die Blizzard om de paar uur laat beginnen. Daarin speel je drie rondes één tegen één.
/i/2000855345.jpeg?f=imagenormal)
Snellere actie
Aan de spelvormen is dus niet heel veel veranderd. Aan de gameplay in multiplayer op zich ook niet, maar toch zijn er wat kleine wijzigingen die grotere gevolgen hebben dan je in eerste instantie zou vermoeden. Zo start je met meer workers dan voorheen. Doel daarvan is dat de opbouwfase van de game korter duurt en dat je sneller tot actie over kunt gaan. Je kunt daardoor ook sneller een eerste expansion bouwen. Die is erg nuttig voor de cracks en daarmee welkom voor de grootste groep spelers. Blizzard probeert met LotV echter ook tegemoet te komen aan nieuwe of onervaren spelers, en die zijn nu juist nog sneller het slachtoffer van de meer ervaren spelers. Nieuwe spelers hebben er juist baat bij als matches een langere opbouwfase hebben.
Hetzelfde geldt voor de diverse nieuwe of vernieuwde eenheden in de game, die Blizzard keurig netjes verdeeld heeft over de drie speelbare rassen. In de wijzigingen is een duidelijk thema te ontdekken. Eigenlijk geldt in alle gevallen dat de eenheden meer mogelijkheden voor micromanagement hebben. Om bij de Protoss te blijven; met name de nieuwe Disruptor en veranderde Immortals vergen veel meer aandacht dan je gewend bent. Ook dit is een prettige verandering voor de grote groep ervaren spelers. Wie de tijd neemt voor wat micromanagement kan de effectiviteit van de nieuwe eenheden flink vergroten. Voor nieuwe spelers maakt het de game juist moeilijker te doorgronden.
Over de balans in de game valt helaas nog niet veel te zeggen. Zoals gebruikelijk wordt er nog driftig gezocht naar winnende strategieën, naar de optimale inzet van de verschillende eenheden. Veel hangt daarbij af van wat de echte topspelers bedenken. Hun tactiek moet zich nog uitkristalliseren en zijn weg vinden naar de mindere goden. De ervaring leert bovendien dat Blizzard de komende tijd vast nog wat aan de balans zal schaven, met behulp van patches .
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Blizzard toont nieuwe eenheden in StarCraft II: Legacy of the Void.
Conclusie
Wie StarCraft II speelt vanwege de campagne die door de trilogie loopt, heeft aan Legacy of the Void een goede. Heel verrassend zijn de ontwikkelingen in het verhaal niet, maar Blizzard brengt het allemaal weer ouderwets overtuigend, via mooie cutscenes en een serie afwisselende missies. Ook voor de missies geldt dat wat je moet doen zelden erg origineel is, maar met name door de nieuwe grondstof Saronite stimuleert Blizzard spelers op een prettige manier toch om harder hun best te doen dan strikt noodzakelijk. Na een eenvoudig begin worden de missies bovendien wat pittiger dan in het vorige deel. De campagne is daarmee een waardig slot van de trilogie. Wat de multiplayer betreft valt vooral de nieuwe Archon Mode op. Die is bedoeld om nieuwe spelers de kneepjes van het vak te leren. We vragen ons af of dat gaat werken. Ons lijkt het vooral een spelvorm die het op grote toernooien goed zou kunnen doen, als extra spannende wedstrijdvorm.
Het is wat ons betreft tekenend voor Legacy of the Void. Blizzard probeert met dit derde deel niet alleen ervaren spelers aan zich te binden, maar ook nieuwe spelers te trekken. Zowel in de campagne als in het multiplayergedeelte van de game heeft de studio diverse elementen opgenomen die spelers moeten helpen om vertrouwd te raken met de veeleisende gameplay. Dat lukt slechts ten dele. De campagne is zo opgezet dat je langzaam maar zeker leert hoe de diverse eenheden en gebouwen in de game werken, en voordat je aan multiplay begint krijg je opnieuw de nodige uitleg. Daar staat tegenover dat Blizzard de hardcore speler aan zich probeert te binden door juist dat multiplayergedeelte nog uitdagender te maken dan het al was. De start is sneller en er zijn meer eenheden die actief micromanagement vragen. Daarmee zullen ervaren spelers zeer content zijn; die hebben nog meer mogelijkheden om het verschil te maken. Voor hen is Legacy of the Void dan ook een haast verplichte aanschaf. Tegelijkertijd komt voor onervaren spelers de lat nog hoger te liggen dan hij al lag. Daarmee is Legacy of the Void een uitstekende game voor wie de voorgaande delen al veel heeft gespeeld. Veel nieuwe zielen zal Blizzard er echter niet mee winnen.
Eindoordeel