Inleiding
Samengevat
De Galaxy S5 oogt niet zo luxe als andere telefoons in zijn prijsklasse, maar heeft veel te bieden. De telefoon wordt aangedreven door een snelle Snapdragon 801-soc, heeft een prachtig amoled-scherm en een goede accuduur. Daarnaast is ook de camera van hoge kwaliteit. Samsung heeft de behuizing van een mat kunststof gemaakt dat fijn aanvoelt en goed bestand is tegen krassen en vingerafdrukken. De chroomkleurige rand doet echter goedkoop aan. Het toestel heeft als extra's nog een vingerafdrukscanner en een hartslagsensor; beide komen echter niet lekker uit de verf en voegen weinig toe. De randzaken vallen dus tegen, maar op de belangrijke punten maakt Samsung de goede keuzes.
Pluspunten
-
Goede hardware
-
Stof- en waterdicht
-
Verwisselbare accu
-
Touchwiz oogt strakker
Minpunten
-
Vingerafdrukscanner werkt moeilijk met één hand
-
Hartslagsensor weinig meer dan gimmick
-
Design steekt schraal af bij concurrentie
-
TouchWiz voelt op plekken 'bloated'
Eindoordeel
Samsung is in de afgelopen jaren uitgegroeid tot de absolute koploper op de smartphonemarkt. Apple moet het met een flink kleiner marktaandeel doen en fabrikanten als Sony, HTC en LG mogen de spreekwoordelijke kruimels verdelen. Hoewel de Galaxy-telefoons als warme broodjes over de toonbank gaan, is er ook altijd kritiek geweest op de telefoons van Samsung. De gebruikte materialen leken niet helemaal aan te sluiten bij de hoge verkoopprijs en op softwarevlak lijkt Samsung kwantiteit van features soms te prefereren boven kwaliteit.
Met elke nieuwe telefoon van Samsung rijzen dan dezelfde vragen: voelen de materialen deze keer beter aan, is er minder bloat aanwezig en lijkt TouchWiz meer op stock-Android? Tot nu toe was het antwoord telkens nee. Bij de Galaxy S5 is het antwoord: een beetje. Samsung maakt gebruik van een nieuw soort kunststof voor de behuizing en TouchWiz heeft een opfrisbeurt gekregen. Toch is de Galaxy S5 onmiskenbaar een Galaxy-telefoon.
We zijn van Samsung gewend dat het zich probeert te onderscheiden met een scala aan softwarefeatures, maar bij de S5 draait het vooral om nieuwe hardwarefeatures. En dan niet op de gebruikelijke vlakken, zoals het scherm of de processor, daar moet je de innovatie niet zoeken. Samsung heeft de uitstekende hardware juist aangevuld en wel met twee nieuwigheden: een vingerafdrukscanner en een hartslagsensor. Het nut van de eerste laat zich raden, maar wat moet je met een hartslagsensor in een telefoon?
Op die vraag en op vele andere hebben we in de afgelopen week geprobeerd een antwoord te vinden. Daarbij hebben we natuurlijk ook gekeken naar het vernieuwde amoled-scherm, de snellere soc, de gloednieuwe camera en alle nieuwe softwareverbeteringen die de S5 te bieden heeft.
Behuizing: mooier, maar wel wat groter
De Galaxy S5 heeft een 5,1"-scherm, nauwelijks groter dus dan het 5"-scherm in de Galaxy S4. Toch is de telefoon op alle fronten groter; bij de S4 wordt 72,6 procent van het oppervlak ingenomen door het scherm, bij de S5 is dat gedaald naar 69,9 procent. Het zijn geen enorme verschillen, maar bij een telefoon van dit formaat is elke millimeter meegenomen, zeker als je hem met één hand gebruikt. Samsung zou er op dat vlak goed aan doen om het voorbeeld van zijn landgenoot LG te volgen. LG's G2 heeft namelijk een groter scherm, maar is als geheel kleiner.
/i/1397334177.jpeg?f=imagenormal)
Van links naar rechts: iPhone 5s (4"), Galaxy S4 (5"), HTC One M8 (5"), Galaxy S5 (5,1") en LG G2 (5,2")
Van de voorkant ziet de Galaxy S5 er niet heel anders uit dan de Galaxy S4 of Galaxy S3, al zijn de hoeken wat minder rond. Draai je hem om, dan is het opeens een ander verhaal. De achterkant is namelijk niet meer gemaakt van glanzend plastic, maar van een mat kunststof met kleine putjes, dat aanvoelt als hard rubber. Google en Asus gebruikten een vrijwel identiek materiaal voor de eerste Nexus 7. Het voelt stevig aan, krast moeilijk en is ook niet gevoelig voor vingerafdrukken. In dat opzicht vinden we het een flinke verbetering boven het glanzende plastic van de S3 en S4.
/i/1397330771.jpeg?f=imagenormal)
Toch heeft de S5 nog steeds niet de uitstraling van een telefoon die meer dan zeshonderd euro kost, zoals een HTC One of iPhone dat wel heeft. De S5 ziet er simpelweg minder luxe uit en oogt goedkoper. Vooral de geribbelde nepchromen rand, die een beetje doet denken aan de barkrukken in een oude Amerikaanse diner, oogt goedkoop. De kleur van de behuizing is ook behoorlijk van invloed op de uitstraling. Zo vinden we de blauwe en gouden versies verre van mooi, maar de zwarte, en in mindere mate de witte, ogen een stuk beter.
Stof- en waterdicht
De S5 is de eerste Galaxy S-telefoon, afgezien van de Active-serie, die officieel bestand is tegen stof en water. Het toestel heeft een zogenoemde IP67-rating, waarmee wordt aangegeven dat hij volledig stofdicht is en tot een halfuur op een diepte van één meter kan worden ondergedompeld. Extra knap daarbij is dat de achterkant gewoon te verwijderen valt, zoals we van Samsung gewend zijn.
Aan de binnenkant van de achterklep zit een rubberen randje, dat het water bij de accu moet weghouden. Ook de usb-poort onderaan wordt beschermd tegen water, via een klepje. Telkens als je de telefoon wil opladen, moet je dit dus lospriegelen en hoewel dat na verloop van tijd enigszins went, blijft het een beetje irritant. Dat is bij andere waterdichte telefoons, zoals de Xperia's van Sony, echter niet anders, al kan je bij Sony optioneel nog een dock of lader kopen die via magnetische contactpuntjes aan de zijkant van de telefoon laadt.
/i/1397555720.jpeg?f=imagenormal)
De menuknop is weg
Op het gebied van knoppen en aansluitingen is de S5 niet veel anders dan de S4. De volumeknop zit links, de aan-uitknop rechts, bovenop kan een koptelefoon ingeplugd worden en aan diezelfde bovenkant zit een infraroodzender waarmee verschillende hifi-apparaten bediend kunnen worden. Onderop zit, achter het waterdichte klepje, een usb 3.0-aansluiting, die wat breder is dan de vertrouwde usb 2.0-variant.
Onder het scherm zit de vertrouwde, ronde homeknop met aan weerszijden een capacitieve knop. De linkerknop was bij Samsung-toestellen traditioneel altijd een menuknop, maar bij de S5 is die ingeruild voor een multitaskingknop. Een goede zaak, want de menuknop vonden we maar onduidelijk. Pas nadat je de knop ingedrukt had, wist je of een programma een extra optiemenu had. Google lost dat tegenwoordig op met menu's die in de interface van de app verwerkt zijn.
Nu ook Samsung is overgestapt, blijft alleen LG over als aanhanger van de menuknop. Het zou ons niet verbazen als ook die fabrikant dit jaar de omschakeling maakt, waarna de menuknop eindelijk te ruste gelegd kan worden.
Vingerafdrukscanner en hartslagsensor
In navolging van Motorola, Apple en HTC komt ook Samsung nu met een ingebouwde vingerafdrukscanner in een smartphone. Net als bij de iPhone 5s is hij in de homeknop verwerkt. Het instellen van de functie is zo gepiept. In totaal kunnen drie vingers geregistreerd worden en per vinger moet de beweging acht keer herhaald worden. Vervolgens kan de vingerafdruk gebruikt worden om de telefoon te ontgrendelen, maar ook om in te loggen in Samsungs downloadwinkel. Het is zelfs mogelijk om PayPal-betalingen te autoriseren via de scanner.
De scanner in de S5 werkt anders dan die in de iPhone 5s. Bij Apples telefoon moet je je vinger kortstondig op de homeknop leggen, terwijl je bij de S5 van boven naar beneden over de homeknop moet vegen om de scanner te gebruiken. Dat maakt dat het gebruik van de scanner bij de S5 net even langer duurt en dat het moeilijk is om de beweging goed uit te voeren.
Dat heeft alles te maken met het formaat van de telefoon. De iPhone 5s is een relatief kleine telefoon, waardoor het niet heel moeilijk is om je duim op de homeknop te leggen als je hem vasthoudt. Bij de grote Galaxy S5 is het echter best lastig om de telefoon vast te houden en vervolgens met de duim van diezelfde hand over de homeknop naar beneden te vegen. Eigenlijk moet je de telefoon op je pink laten rusten en een beetje omhoog duwen, zodat je duim een minder grote afstand hoeft te overbruggen. Dat vergt echter de nodige vingeracrobatiek.
Veruit de makkelijkste manier is om de telefoon met één hand vast te houden en de wijsvinger van je andere hand te gebruiken om over de vingerafdrukscanner te vegen. Met die methode gaat het ontgrendelen bijna altijd goed, mits je de beweging langzaam uitvoert. Toch hebben we de functie na verloop van tijd uitgeschakeld, omdat je niet altijd de luxe hebt om twee handen te gebruiken. Met één hand werkt een pincode of ontgrendelpatroon veel sneller.
Voor het ontgrendelen van de telefoon vinden we de scanner dus geen succes, maar je kunt er nog meer mee doen. Zo is het mogelijk om betalingen via de PayPal-app te autoriseren met je vingerafdruk en ook heeft Samsung een speciale 'privacymodus' gemaakt, die gekoppeld kan worden aan een vingerafdruk. Daarmee kun je bijvoorbeeld bepaalde foto's verbergen en alleen beschikbaar maken in die speciale modus. Beide features werken prima, al was het bij de privacymodus handig geweest als deze gekoppeld was aan een specifieke ontgrendelmethode op het lockscreen. Dat zou sneller werken dan de huidige methode, waarbij je eerst naar het instellingenmenu moet gaan.
Veiligheid
De sensor blijkt, net als die in de iPhone 5s, redelijk makkelijk te foppen met een nep vingerafdruk. Bij de iPhone 5s moet je echter na elke reboot een wachtwoord invoeren, terwijl je bij de S5 na een reboot meteen kan inloggen met een scanner. Het gemis van die extra stap maakt Samsungs oplossings minder veilig en gezien het feit dat de scanner gebruikt kan worden om PayPal betalingen uit te voeren is dat een punt van zorg.
Samsung heeft verder geen informatie vrijgegeven over de opslag van de vingerafdrukdata en de beveiliging daarvan. Het enige dat we weten is dat de sensor wordt gemaakt door Synaptics, een grote fabrikant die ook veel touchpads aan laptopfabrikanten levert en controllers voor touchscreens maakt.
De hartslagsensor
Fitness lijkt de grote nieuwe trend in de elektronicawereld te worden. Volgens geruchten zal Apples iWatch voor een groot deel rondom gezondheid en fitness draaien en veel nieuwe telefoons, waaronder de S5 en HTC's One (M8), hebben een stappenteller ingebouwd. Samsung gaat nog een stapje verder door in veel nieuwe apparaten een hartslagsensor in te bouwen. Deze vinden we terug in in de Gear 2-smartwatch en de Gear Fit-fitnessband, maar ook in de Galaxy S5.
Die sensor zit aan de achterkant onder de camera en naast de flitser. Hij werkt door middel van een lampje dat het pulseren van de vingertop meet en daarmee de hartslag. Via de S Health-app kan een meting gestart worden, waarvoor je je wijsvinger vijf à tien seconden op de sensor moet houden. Omdat de sensor aan de achterkant zit en het voor een succesvolle meting belangrijk is dat je niet beweegt, kun je de S5 niet gebruiken om tijdens het sporten constant je hartslag bij te houden. Daarvoor is een fitnessarmband een stuk geschikter.
Dat roept meteen de vraag op waarvoor de hartslagsensor wel nuttig is. Die vraag hebben we aan Samsung voorgelegd, maar een bevredigend antwoord kregen we niet. Volgens Samsung is de sensor bedoeld om af en toe een momentopname van de hartslag te maken; niets meer, niets minder. Zo kun je wellicht waarnemen dat je hartslag omhoog gaat net voordat je een presentatie moet geven of dat hij juist laag wordt als je 's avonds op bank tv ligt te kijken. Dat is misschien een paar keer leuk, maar we kunnen ons maar moeilijk voorstellen dat de gemiddelde gebruiker de sensor na lange tijd nog regelmatig gebruikt.
Strakkere versie van TouchWiz
TouchWiz, de skin die Samsung sinds jaar en dag over Android heenlegt, is bij smartphonefans al jarenlang onderwerp van discussie. Aan de ene kant voegt Samsung veel extra functionaliteit toe en in sommige gevallen worden die functies op termijn door Google zelf overgenomen. Zo hebben Samsung-telefoons al sinds de Galaxy S een paneel met knoppen in de notificatiebalk. Google voegde dit pas bij Android 4.2 toe. Aan de andere kant heeft Samsung er een handje van om gebruikers te overladen met nieuwe features die lang niet allemaal even nuttig zijn.
Daarbij heeft Samsung op het gebied van uiterlijk altijd zijn eigen weg gevolgd. In de beginjaren van Android was dat geen probleem en zelfs nodig, omdat het besturingssysteem verre van mooi was. Ook toen Google meer aandacht aan het visuele ontwerp van Android ging besteden, bleef Samsung echter zijn eigen koers vragen en dat kon niet op ieders goedkeuring rekenen, vooral omdat Samsung visueel weinig vernieuwde.
Dat laatste is met de versie van TouchWiz die op de Galaxy S5 draait in ieder geval aangepakt. Daarbij is het grappig om te zien dat er op bepaalde designvlakken een consensus lijkt te ontstaan, waarbij Samsung zich aansluit. Zo is het nieuwe TouchWiz vrijwel geheel 'plat', net als stock-Android en iOS 7. Daarnaast gebruikt Samsung op een aantal plekken ronde iconen, net als Google in sommige van zijn apps.
Wij vinden het nieuwe TouchWiz aanmerkelijk beter ogen dan de oude variant. De interface is consistenter aangekleed, bevat minder opsmuk en werkt een stuk vloeiender dan TouchWiz op de S4. Of dat komt door de snellere hardware of door verbeteringen aan de softwarekant weten we niet, maar het eindresultaat is natuurlijk welkom.
Alweer veel extra's
Wie had gehoopt op minder bloat op de Galaxy S5 komt van een koude kermis thuis. Ondanks aanwijzingen dat Samsung het aantal ingebouwde features en meegeleverde apps zal terugdringen, merk je daar bij de S5 nog niet veel van. Dat komt deels doordat Samsung als Android-partner verplicht is om de apps van Google mee te leveren en je dus verschillende browsers, sms-apps, App Stores en Foto-apps krijgt. Daar kan Samsung echter weinig aan doen en dat geldt evenzeer voor andere fabrikanten. Daarnaast bouwt Samsung echter nog steeds heel veel features in die door de meeste mensen waarschijnlijk niet gebruikt zullen worden.
Het homescreen van de S5 speelt leentjebuur bij de HTC One, het linker scherm is namelijk een soort digitaal magazine, genaamd My Magazine, dat erg lijkt op HTC's Blinkfeed. Samsungs implementatie is gebaseerd op Flipboard en kan informatie weergeven uit verschillende onlinetitels. Daarnaast kunnen ook sociale netwerken als Facebook en Twitter als bron gebruikt worden. Klik je op een artikel, dan wordt dit in de Flipboard-app geopend. Het is een leuke feature, maar we vragen ons af of hij echt zo prominent deel moet uitmaken van het homescreen. Gelukkig kan My Magazine ook uitgeschakeld worden.
Een veel subtielere feature is de Toolbox, een klein zwevend icoontje, vergelijkbaar met een Facebook chat head, waarmee je een klein menuutje uitklapt dat vijf snelkoppelingen naar apps kan bevatten. Voor mensen die bepaalde apps veel gebruiken kan de Toolbox zeker handig zijn, maar het omdat het icoontje altijd in beeld zit, werkt het geregeld storend en soms kun je een bepaalde knop in een app niet bereiken omdat de Toolbox ervoor zweeft.
Een andere nieuwe softwarefeature is Downloadbooster. Deze kan bij het downloaden van bestanden groter dan 30MB de 4g- en wifi-verbindingen combineren om zo hogere snelheden te behalen. In Nederland is die feature vanwege de krappe datalimieten natuurlijk niet aantrekkelijk en daarnaast is het maar de vraag hoe vaak mensen bestanden groter dan 30MB downloaden via hun telefoon. Streaming video, zoals bijvoorbeeld via YouTube, kan niet versneld worden.
Meer overzicht bij de instellingen
Samsung-telefoons hebben vaak veel verschillende instellingen. Om het overzicht te behouden introduceerde Samsung bij eerdere versies van TouchWiz al tabjes, zodat je niet door een ellenlange lijst hoefde te scrollen. Bij de S5 is daar een gridview bijgekomen. Voor welke weergaveoptie je ook kiest, er zijn nog steeds heel veel instellingen om doorheen te werken. Waar een Nexus 5 bijvoorbeeld achttien verschillende opties toont, krijg je er op de S5 maar liefst vijftig voor je kiezen. Dat maakt dat je vaak flink moet zoeken.
Om enige orde in die chaos te scheppen heeft Samsung boven aan de instellingenpagina het kopje 'Snelle Instellingen' toegevoegd. Hierin kan de gebruiker twaalf veelgebruikte menu-opties plaatsen, zodat het nauwelijks nodig is om door de rest van de opties te grasduinen. We vinden het een goede zet van Samsung, al is het natuurlijk symptoombestrijding en vragen we ons af of al die opties en submenu's die Samsung biedt ook echt nodig zijn.
Nieuw type camerasensor met betere autofocus
De meeste smartphonecamera's hebben een bsi-cmos-sensor. Bsi staat daarbij voor back side illumination en geeft aan dat de elektronica van de beeldsensor zich onder de fotodioden bevindt. Het licht dat door de lens komt, valt daardoor direct op de sensor. Oudere sensors maakten gebruik van front side illumination, of fsi, waarbij de elektronica zich aan de bovenkant van sensor bevindt en daardoor een deel van het licht blokkeert.
Ook bsi-sensors hebben nog met een aantal pijnpunten te kampen, waaronder crosstalk en beperkte well capacity. Crosstalk treedt op als licht uit de ene fotocel naar een naburige cel 'lekt' en zo de informatie beïnvloedt die door die cel gevangen wordt. Dat kan zich onder meer uiten in ruis. De well capacity heeft te maken met de hoeveelheid licht die een fotocel kan registreren voordat hij 'vol' is. Omdat fabrikanten het aantal megapixels steeds verder opdrijven, neemt het formaat van de individuele pixels en daarmee de well capacity af. Dat heeft een negatieve invloed op het dynamisch bereik.
Samsung heeft voor de Galaxy S5 een nieuwe type camerasensor ontwikkeld, met een resolutie van 16 megapixel, genaamd Isocell. Het gaat om een 1/2.6"-model met pixels van 1,12µm. Isocell borduurt voort op het bsi-concept en moet de twee eerdergenoemde pijnpunten aanpakken. Het grootste verschil is dat elke pixel van de naburige pixels gescheiden is door een minuscule fysieke barrière. Elke fotocel is dus geïsoleerd, vandaar de naam Isocell. Die fysieke scheiding moet ervoor zorgen dat er minder crosstalk optreedt bij het uitlezen van de sensor en dat moet zich vertalen in foto's met minder ruis en een accuratere kleurreproductie.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Ook de opbouw van de fotocellen is aangepakt. De fysieke barrières leiden er namelijk toe dat de inhoud van elke cel kleiner wordt, wat negatieve gevolgen heeft voor de well capacity. Om dat effect tegen te gaan maakt Samsung gebruik van Vertical Transfer Gates, waardoor de fotodiode niet horizontaal, maar verticaal verbonden is. Dat maakt weer ruimte vrij voor grotere diodes, waardoor de well capacity toeneemt.
Fasedetectie-autofocus
Samsung wil niet alleen op het vlak van beeldkwaliteit stappen zetten, ook de tijd die het kost om scherp te stellen moet omlaag. Daartoe maakt de Koreaanse fabrikant gebruik van een autofocustechniek die we al kennen van 'echte' camera's, maar die nog niet eerder in mobieltjes gebruikt is: fasedetectie. Door die te combineren met contrastdetectie moet de focussnelheid te allen tijde onder de 300ms liggen.
Contrastdetectie, waarbij de camera het scherpstelpunt verlegt en ondertussen het contrast tussen de pixels meet, is nauwkeurig, maar niet snel. Vooral bij weinig licht wil de autofocus wel eens gaan 'zoeken'. Je merkt dan dat de camera een paar keer voorbij het focuspunt schiet en dat het even duurt voordat de scherpstelling gelukt is. Bij fasedetectie worden dedicated af-sensors op de beeldchip ingezet voor het detecteren van het scherptepunt. Een gecombineerd systeem gebruikt de fasedetectie om snel globaal te bepalen waar het scherpstelpunt ligt om vervolgens met contrastdetectie het fijnere focuswerk te doen.
Fotokwaliteit en camera-app
De interface van de camera-app is bij de S5 een stukje simpeler dan we gewend zijn van Samsung. In plaats van dat de opties in submenu's met verschillende niveaus zijn weggewerkt, is er nu één groot optiemenu met daarin alle zaken die je kunt instellen. Deze worden niet getoond in een lange lijst, maar in een grote gridview, zodat je in één oogopslag bijna alles kunt zien. Aan de zijkant van het scherm is ruimte om drie van deze opties vast weer te geven, zodat je veelgebruikte instellingen nog sneller kunt bereiken. Het is een fijne wijziging, vooral voor mensen die met instellingen willen spelen.
De app is snel, zoals we van een smartphone in deze klasse verwachten. Van de vernieuwde autofocus, die op papier zo indrukwekkend klinkt, merk je in de praktijk niet bijster veel. Daarmee willen we niet zeggen dat het focussen niet snel gaat, maar het verschil met andere high-end smartphones is niet wereldschokkend en omdat de fasedetectie-af bijvoorbeeld niet in situaties met weinig licht werkt, houd je in dat soort omstandigheden problemen met scherpstellen, net als bij andere telefoons.
Zoals bij elke camera-app zijn er verschillende fotomodi die je kunt gebruiken, maar het totale aantal is niet groot. Samsung heeft alle extra fotostanden ondergebracht in zijn eigen appstore en kan daardoor in de toekomst makkelijk nieuwe standen toevoegen.
Een van de nieuwe opties in de camera is 'selective focus'. Hiermee is het mogelijk om achteraf het scherpstelpunt van een foto aan te passen, vergelijkbaar met de Duo Camera van de HTC One (M8). Waar HTC hiervoor een tweede camera gebruikt en achteraf de foto vervaagt, maakt de app van Samsung twee foto's met verschillende brandpuntsafstanden, waarna het geheel met fotofilters wordt afgemaakt.
Achtergrondblur op de HTC One (M8) (links) en op de Galaxy S5
Het effect is niet eens veel slechter, sterker nog, de S5 levert in veel gevallen een netter eindresultaat op, omdat het effect minder extreem is en daardoor natuurlijker oogt. Het nadeel van Samsungs implementatie is dat die lang niet in alle situaties werkt. Het onderwerp moet op een bepaalde afstand staan. Bovendien moet je na de foto een paar seconden wachten totdat alles is verwerkt.
De fotokwaliteit
Om te kijken hoe de S5 zich op cameragebied verhoudt tot andere smartphones, hebben we hem vergeleken met drie andere toestellen: de Galaxy S4, de LG G2 en de iPhone 5s. We hebben de Xperia Z1 ditmaal buiten beschouwing gelaten, omdat zijn opvolger op het punt van uitkomen staat. We laten de Lumia 1020 van Nokia ook buiten beschouwing; daarvan weten we al dat hij de beste kiekjes maakt van alle smartphones.
We kiezen voor de iPhone omdat hij een goede reputatie heeft als allround-camera, terwijl de S4 en de LG G2, net als de S5, voor een hoog aantal megapixels gaan. Groot verschil daarbij is dat de 13-megapixelsensors in die twee camera's een beeldverhouding van 3:2 hebben, terwijl de sensor in de S5 een 16:9-verhouding heeft.
In dit eerste shot is het verschil in beeldverhouding duidelijk te zien, net als het feit dat de iPhone 5s op het gebied van resolutie en detail logischerwijs voorbijgestreefd wordt. De G2 heeft een wat koele kleurweergave, terwijl de verschillen tussen de S4 en S5 moeilijk te zien zijn. De crop lijkt bij de S5 net wat scherper, maar dat kan ook komen door agressievere algoritmen voor sharpening. In een situatie als deze, met voldoende licht, zit er maar weinig verschil tussen de S4 en de S5.
Bovenstaande karakteristieken zien we ook in de tweede foto terug. De G2 lijkt wat te blauw en beide Galaxy-telefoons bieden een vergelijkbare foto, met veel contrast en scherpte, al lijkt de S5 opnieuw wat meer sharpening toe te passen. Apple past een minder sterke contrastcurve toe, wat goed te zien is aan de schaduwgebieden bij de molen.
Op detailniveau spant de Galaxy S5 onder deze toestellen de kroon, maar daaraan zullen de meeste gebruikers maling hebben. Foto's die met een smartphone gemaakt zijn, worden namelijk zelden op een groot formaat afgedrukt. Ook op 'Facebook-formaat', waarbij het niet zozeer gaat om resolutie, maar om belichting en witbalans, staat de Galaxy S5 echter zijn mannetje.
Op het oog zijn de voordelen die de Isocell-sensor met zich moet meebrengen, een groter dynamisch bereik en minder ruis, niet merkbaar. Dat doet echter niets af aan het feit dat de Galaxy S5 voor een smartphone prima kiekjes oplevert, die weinig tot geen nabewerking nodig hebben.
Bij situaties met heel weinig licht viel ons wel iets raars op. De helderheid van de foto's wordt in de hoeken kunstmatig opgekrikt, alsof er omgekeerde vignettering wordt toegepast, waarschijnlijk om te compenseren voor afwijkingen in de lens. Dat is overduidelijk als je de foto's meteen op de telefoon terugkijkt in die donkere situatie. Je ziet dan een blauw-paarse gloed in de hoeken. Bij normale lichtomstandigheden valt het nauwelijks op en op een computerscherm is het ook nauwelijks te zien.
Foto's gemaakt met de Galaxy S5
Schermkwaliteit: nog steeds indrukwekkend
/i/1397555718.jpeg?f=imagenormal)
Net als alle voorgaande Galaxy S-toestellen heeft ook de S5 een Super Amoled-scherm van eigen makelij. In tegenstelling tot een lcd-scherm, dat met een backlight werkt, heeft een oled-scherm pixels die zelf licht uitstralen, of niet en in dat geval zijn de pixels dus compleet zwart. Oled-schermen hebben daarom een enorm hoog contrast en dat heeft tot gevolg dat ze indrukwekkend ogen.
Het scherm is nauwelijks groter dan dat in de Galaxy S4; het scheelt slechts 0,1". Ook de resolutie is met 1920x1080 pixels gelijkgebleven. Omdat het scherm een fractie groter is, is de pixeldichtheid gedaald van 441 naar 432ppi, maar dat kleine verschil is niet significant. Ook aan de pixelopbouw heeft Samsung weinig aangepast; het bedrijf maakt nog steeds gebruik van een zogenoemde Diamond-structuur, waarbij de rode, groene en blauwe subpixels in een diamantvorm gerangschikt zijn.
Binnen die diamantopstelling zijn de blauwe subpixels kleiner geworden dan bij de Galaxy S4. Bij die telefoon waren ze groter dan de groene en rode subpixels, vermoedelijk omdat blauwe oleds sneller slijten. Bij het scherm van de Galaxy S5 zijn de rode en blauwe subpixels even groot en de groene net wat kleiner. Dat doet vermoeden dat de efficiëntie van de blauwe oleds inmiddels gelijkwaardig is aan die van de rode.
/i/1397474045.jpeg?f=imagenormal)
De pixelopbouw van de Galaxy S4 (links) en de Galaxy S5
Omdat het scherm grotendeels gelijk is gebleven, kon Samsung zich richten op verschillende soorten optimalisaties. Zo moet het scherm tot 27 procent zuiniger zijn dan dat in de Galaxy S4, terwijl de maximale helderheid flink hoger ligt. Daarnaast heeft het scherm volgens Samsung minder last van reflecties, waardoor het in de buitenlucht, zeker in combinatie met de hogere helderheid, goed af te lezen moet zijn.
Helderheid en contrast
De helderheid en het contrast zijn eigenlijk de twee belangrijkste aspecten van een smartphonescherm. Een hoge helderheid zorgt ervoor dat het scherm ook in de volle zon nog enigszins goed te bekijken is en een hoog contrast maakt dat een scherm indrukwekkend oogt. Met dat laatste zit het wel goed, zoals we gewend zijn van amoled-schermen. Het zwart is pikzwart en dankzij het hoge contrast ogen ook de kleuren indrukwekkender.
Omdat de contrastverhouding berekend wordt aan de hand van de helderheid en zwartwaarde van een scherm en een oled-scherm onmeetbaar diep zwart weergeeft, kunnen we aan het contrast van het scherm in de Galaxy S5 geen getal koppelen. Voor het idee drukken we dat onmeetbare contrast in bovenstaande grafiek uit met het oneindigteken, al geven we toe dat dat technisch niet geheel klopt.
Onze metingen laten verder zien dat de maximale helderheid inderdaad fors is toegenomen ten opzichte van de Galaxy S4. Waar dat toestel niet verder kwam dan 303cd/m², of nits, gaat het scherm in de Galaxy S5 tot 576cd/m². Daardoor is het veel beter af te lezen in situaties met veel licht. Die hoge helderheid is een soort 'overdrive'-modus en kan alleen behaald worden als de helderheidsregeling op automatisch staat en de lichtsensor aan de voorkant een grote hoeveelheid licht detecteert. Regel je de helderheid met de hand, dan kom je niet verder dan 368cd/m².
Het scherm kan behalve heel fel ook heel donker afgesteld worden, handig als je bijvoorbeeld 's avonds in bed nog je telefoon wil gebruiken zonder de hele kamer te verlichten.
Kleurreproductie
Samsung houdt ervan om zijn amoled-schermen flink gesatureerd af te stellen. Kleuren ogen daarom behoorlijk indrukwekkend, maar 'kloppen' eigenlijk niet met de werkelijkheid. Gebruikers hebben via de verschillende schermmodi zelf gelukkig enige invloed op de kleuren. De standen 'dynamisch' en 'standaard' bieden zoals altijd de meest buitensporige kleuren. De stand 'professionele foto' komt overeen met het Adobe RGB-spectrum. Dat is leuk voor fotografen die daar gebruik van maken, maar voor de meesten niet relevant. De Film-modus biedt zoals altijd de meest accurate weergaven en die hebben we dan ook gebruikt voor onze metingen van de kleurreproductie.
/i/1397047069.png?f=imagenormal)
/i/1397112117.png?f=imagenormal)
Gemiddelde kleurfout |
Telefoon / Tablet | In dE2000, lager is beter |
Nexus 5 |
***
2,10 |
Apple iPhone 5s |
****
2,70 |
Xperia Z1 Compact |
*****
3,40 |
LG G2 |
******
4,20 |
Nokia Lumia 925 |
******
4,50 |
Sony Xperia Z1 |
******
4,60 |
Samsung Galaxy S4 |
******
4,76 |
HTC One (M8) |
******
4,79 |
Samsung Galaxy S5 |
*******
5,46 |
LG G Flex |
*********
6,35 |
Voor een smartphone komen de kleuren prima uit de verf. Onze colorimeter wijst uit dat het scherm iets aan de koele kant is en groen heeft ook in de Film-stand nog te veel saturatie, maar daar tillen we niet te zwaar aan; een smartphone is immers geen hdtv. Door die uitschieter doet hij het op het gebied van kleurreproductie net iets minder dan zijn voorganger. Toch vinden we het scherm vanwege de betere grijswaardenweergave en de veel hogere helderheid een forse verbetering.
Hardware, prestaties en benchmarks
Net als de HTC One (M8) van HTC en de Xperia Z2 van Sony bevat de Galaxy S5 Qualcomms nieuwste high-end soc: de Snapdragon 801. De 801 is een getweakte en opgevoerde versie van de Snapdragon 800-soc, die gebruikt wordt in onder andere de Note 3, LG G2 en Nexus 5. Aan de processorarchitectuur is niet gemorreld, maar de vier rekenkernen hebben een hogere maximale kloksnelheid, de gpu is hoger geklokt, er is wat extra geheugenbandbreedte aanwezig en de hardware die de beelddata van de camera verwerkt, is sneller gemaakt.
Verder zijn er nog andere kleine zaken anders ten opzichte van de Snapdragon 800. Zo is er nu ondersteuning voor versie 5.0 van de emmc-standaard, waardoor sneller flashgeheugen ingezet kan worden, en verder ondersteunt de videodecoder nu ook de hevc/h265-codec. Op draadloos gebied worden de bekende standaarden ondersteund: wifi b/g/n/ac, bluetooth 4.0 low energy en lte. De Galaxy S5 maakt daarnaast dankbaar gebruik van de usb 3-ondersteuning die de 801-soc biedt.
Telefoon | System on a chip | Cores | Cpu | Gpu | Geheugensnelheid |
Galaxy S4
|
Snapdragon 600 (APQ8064T)
|
4 |
1,7GHz |
Adreno 320@400MHz |
lpddr3-1200 |
Galaxy S5
|
Snapdragon 801 (MSM8974AC)
|
4 |
2,5GHz |
Adreno 330@578MHz |
lppdr3-1866 |
Ten opzichte van de Snapdragon 800 is de 801 dus een kleine stap, maar vergeleken met de Snapdragon 600 in de Galaxy S4 is het verschil een stuk groter. De kloksnelheid van de vier processorkernen is opgekrikt van 1,7GHz naar 2,5GHz, de Adreno 320-gpu is vervangen door de fors snellere Andreno 330 en de geheugensnelheid ligt hoger. Die verschillen zijn niet alleen duidelijk op papier, ook in de praktijk merk je er wat van; de Galaxy S5 is duidelijk een stukje sneller dan de Galaxy S4.
De échte grote stappen op dit gebied lijken echter achter ons te liggen. Vroeger zag je tussen twee generaties smartphones vaak grote verschillen in snelheid, maar met de krachtige chips die we vandaag de dag gebruiken, zijn de verschillen steeds moeilijker op te merken. Dat is alleen maar goed natuurlijk, want het betekent dat echt trage smartphones op termijn uit de winkels verdwijnen.
Processorkracht
Om erachter te komen hoeveel sneller de hardware in de Galaxy S5 is ten opzichte van de concurrentie, hebben we zoals gebruikelijk onze benchmarksuite losgelaten op de telefoon. Als vergelijkingsmateriaal hebben we andere high-end Android-toestellen meegenomen, waarvan de meeste met een Snapdragon 800, maar natuurlijk ook de Galaxy S4 met zijn Snapdragon 600. Bij de multiplatformtests hebben we ook de iPhone 5S meegepakt. In de staafdiagrammen duiden we de S5 aan met de kleur groen; de S4 heeft een oranje kleurtje.
AndEBench test de rauwe rekenkracht van de vier processorkernen. Hierin valt duidelijk te zien dat de verschillen tussen de Snapdragon 800 en 801 miniem zijn. Ten opzichte van de S4 weet de Galaxy S5 wel een flink gat te slaan.
Normaliter gebruiken we zowel Kraken als Peacekeeper om de prestaties van de hardware in combinatie met de browser te testen. Samsungs eigen browser hangt helaas steevast op het WebGL-onderdeel van Peacekeeper, waardoor de test niet voltooid kan worden. De JavaScript-benchmark Kraken werkt wel zonder problemen en laat zien dat de S5 niet alleen snelle hardware heeft, maar dat Samsung de browser goed geoptimaliseerd heeft. De S5 eindigt op een goede tweede plek en het verschil met de iPhone 5s op plek één is haast nihil.
Grafische kracht
GFXBench T-Rex HD - onscreen |
Telefoon / Tablet | SoC | OS | Framerate in fps, hoger is beter |
Apple iPhone 5s |
Apple A7 |
iOS 7 |
*********
36,0 |
Xperia Z1 Compact |
Snapdragon 800 |
Android 4.3 |
********
34,0 |
HTC One (M8) |
Snapdragon 801 |
Android 4.4.2 |
*******
29,7 |
Samsung Galaxy S5 |
Snapdragon 801 |
Android 4.4.2 |
*******
28,0 |
Samsung Galaxy Note 3 |
Snapdragon 800 |
Android 4.4.2 |
******
26,7 |
LG G Flex |
Snapdragon 800 |
Android 4.2.2 |
******
25,8 |
Nexus 5 |
Snapdragon 800 |
Android 4.4 |
******
24,0 |
Sony Xperia Z1 |
Snapdragon 800 |
Android 4.2.2 |
******
24,0 |
LG G2 |
Snapdragon 800 |
Android 4.2.2 |
*****
21,0 |
Samsung Galaxy S4 |
Snapdragon 600 |
Android 4.4 |
****
17,0 |
Dat de Adreno 330-gpu een grote vooruitgang is boven de Adreno 320, zien we goed als we de S4 en S5 vergelijken in de grafische benchmarks GFXBench en Ice Storm Unlimited van 3DMark. De S5 komt niet als absolute winnaar uit de bus. Dat komt enerzijds doordat toestellen als de iPhone 5s en Xperia Z1 Compact minder pixels hoeven te renderen en daarom in het voordeel zijn. Anderzijds lijkt de S5 zijn maximale kloksnelheden wat minder lang aan te kunnen houden dan de concurrentie en eerder terug te klokken om binnen de thermische limieten te blijven.
Geheugensnelheid
Moderne smartphone-socs stellen fabrikanten in staat om sneller opslaggeheugen te gebruiken, waarvan de prestaties langzaamaan in de buurt komen van die van de ssd's die we kennen van desktops en laptops. We hebben een aantal benchmarks op het geheugen losgelaten om te kijken of Samsung daarvoor gekozen heeft.
Het geheugen in de S5 is zeker sneller dan dat in de S4 bij sequentieel lezen en schrijven, maar op de belangrijkste vlakken, random reads en writes, zijn er geen grote verschillen te ontdekken.
Bij het kopiëren van bestanden naar de telefoon zie we dankzij de usb 3.0-ondersteuning wel een flinke boost. Bij het overzetten van een groot bestand wordt de 40MB/s net aangetikt. Daarmee gaat het overzetten meer dan twee keer zo snel als bij de S4 en ook een moderne telefoon als de HTC One (M8) wordt op flinke achterstand gezet. Als we vervolgens kijken naar de snelheid bij het kopiëren van kleine bestanden loopt de voorsprong van de S5 nog verder op.
Accuduur en energiebesparing
De Galaxy S5 heeft een verwisselbare accu met een capaciteit van 2800mAh en een spanning van 3,85V, waarmee de hoeveelheid energie uitkomt op 10,78Wh. Dat is iets meer dan de 9,88Wh van de accu in de Galaxy S4. In vergelijking met andere toestellen lijkt 2800mAh niet veel, maar bij de nieuwe HTC One zagen we dat je met een relatief kleine accu een heel eind kunt komen zolang de andere componenten maar zuinig zijn.
/i/1397484631.jpeg?f=imagenormal)
Samsung lijkt hetzelfde trucje uit te halen. Volgens tests is het scherm in de Galaxy S5 een stuk zuiniger dan dat in de S4 en daarnaast gebruikt Samsung Qualcomms Snapdragon 801-soc, die ook verbeteringen kent op het vlak van energiegebruik. De Snapdragon 801 wordt op een zuiniger procedé vervaardigd dan de Snapdragon 600 uit de Galaxy S4 en daarnaast is de hele draadloze stack, die verantwoordelijk is voor de dataverbinding, van een nieuwere generatie, die minder energie nodig heeft.
De accuduur getest
Om een goede vergelijking te maken met andere toestellen hebben we onze gebruikelijke twee accutests gedraaid. In het eerste scenario moet de telefoon continu door een vaste lijst webpagina's browsen over een wifi-verbinding totdat de accu leeg is. In het tweede scenario pakken we een 1080p-videobestand en spelen dit herhaaldelijk af totdat de telefoon het begeeft.
Deze tests geven vooral een indruk van het stroomgebruik van de system on a chip en het scherm, twee van de componenten die erom bekendstaan dat ze relatief veel stroom gebruiken. In het dagelijks gebruik zijn er echter nog een heleboel andere factoren die invloed hebben op de accuduur, in het bijzonder de 3g-verbinding. Sommige telefoons lopen sneller leeg dan andere bij het surfen over 3g en de kwaliteit van het signaal kan ook van grote invloed zijn op accuduur.
In onze browsetest gaat de S5 1 uur en 39 minuten langer mee dan zijn voorganger en dat is een mooie winst, die niet enkel valt toe te schrijven aan de grotere accu, maar ook aan het lagere stroomgebruik van de componenten. Met een score van 6 uur en 42 minuten doet hij het nagenoeg even goed als de Note 3. HTC's M8 blijkt in deze test onaantastbaar, vermoedelijk omdat hij een lcd gebruikt in plaats van een amoled-scherm en daardoor bij het weergeven van vooral witte webpagina's minder stroom gebruikt.
Terwijl het stroomgebruik bij het weergeven van witte pagina's dus een zwak punt is van een amoled-scherm, is het weergeven van videomateriaal juist een sterk punt. De S5 verplettert hier de concurrentie met een indrukwekkende score van 14 uur en 12 minuten.
Energiebesparing
Samsung heeft maar liefst twee modi ingebouwd die energie moeten besparen. Bij de eerste wordt alles weergegeven in zwart-wit, schakelt de dataverbinding automatisch uit als het scherm uitgaat en wordt de processor teruggeklokt. Daarmee hou je dus een tragere smartphone over, waar je nog wel alles mee kunt doen, in zwart-wit.
Voor de gevallen waarin je accu echt bijna leeg is en je bereikbaar moet blijven, is er nog een agressievere modus. Hierbij wordt het scherm ook omgezet naar zwart-wit, gaat de dataverbinding automatisch uit als het scherm uitgaat en wordt de processor teruggeklokt. Verder worden alle applicaties die op de achtergrond draaien uitgeschakeld, wordt de kloksnelheid verder omlaag gebracht, wordt de refreshrate van het scherm gehalveerd en word je als gebruiker 'opgesloten' in een simpele interface. Alleen een select aantal apps, waaronder de bel-app, browser en sms-app zijn dan beschikbaar.
Van een echte smartphone kun je dan niet meer spreken, maar in die gevallen waarin je telefoon echt niet mag uitvallen, kan het net de redding zijn die je zoekt. Met nog 10 procent accu over zou deze Ultra Power Saving-modus ervoor moeten zorgen dat de telefoon nog 24 uur in stand-by kan staan.
Specificaties en fotogalerij
Merk en uitvoering |
|
Categorie |
Mobiele telefoons |
Merk |
Samsung |
Serie |
Galaxy S |
Laagste prijs |
€ 652,- Vergelijk prijzen |
Besturingssysteem |
|
Gsm-besturingssysteem |
Android |
Versie besturingssysteem |
Google Android 4.4 |
Beeldscherm |
|
Schermdiagonaal |
5,1" |
Schermresolutie |
1920x1080 (Full HD 1080p) |
Invoermethode |
Touchscreen |
Schermtype |
Super Amoled |
Multitouch |
Ja |
Touchscreentechniek |
Capacitief |
Technische kenmerken |
|
SoC (system-on-a-chip) |
Qualcomm Snapdragon 801 |
Aantal cores |
Quadcore |
Processorsnelheid |
2,5GHz |
Werkgeheugen |
2GB |
Opslaggeheugen |
16GB |
Geheugenkaart (Mobiel) |
Micro-sd |
Camera |
|
Cameraresolutie |
16MP |
Cameraresolutie (voor) |
2MP |
Camera autofocus |
Ja |
Gsm-flitsertype |
Enkele led |
Resolutie video-opname |
3840x2160 (Ultra-HD) |
Verbindingen |
|
Mobiele netwerken |
Lte |
Verbinding (wlan) |
802.11a, 802.11ac, 802.11b, 802.11g, 802.11n |
Bluetooth-versie |
Bluetooth 4.0 |
Overige draadloze verbindingen |
Near Field Communication (NFC) |
GSM-Connector |
3,5mm-headset |
Functionaliteit |
|
Berichten |
E-mail, mms, sms |
Afspeelmogelijkheden |
Audio, Video |
GPS |
Ja |
Gsm-functies |
Bewegingssensor, Handsfree, Kompas, Tril |
Accu |
|
Gesprekstijd |
21u |
Stand-by-tijd |
390u |
Accucapaciteit (mAh) |
2.800mAh |
Accutype |
Li-Ion |
Uiterlijke kenmerken |
|
Telefoonmodel |
Bar |
Behuizing (water/stootvast) |
Spatwaterdicht, Waterdicht |
Gewicht (gram) |
145g |
Lengte |
142mm |
Breedte |
72,5mm |
Hoogte / Diepte |
8,1mm |
Kleuren |
Zwart |
Alternatieven
HTC's nieuwe One, ook bekend als de M8, is op veel vlakken gelijk aan de S5. Ze delen dezelfde processor, hebben dezelfde schermresolutie en de beeldschermen zijn nagenoeg even groot. De behuizing van de M8 is gemaakt van aluminium en voelt een stuk luxer aan dan die van de S5. Het toestel heeft bovendien indrukwekkende luidsprekers. Wat accuduur betreft doet de M8 het ook net wat beter. Op cameragebied is de S5 echter duidelijke de betere van de twee.
Ook Sony's Xperia Z2 is onder de motorkap op veel vlakken gelijk aan de S5 en M8. De resolutie van de camera is met 20 megapixels het hoogst van allemaal, al zegt dat natuurlijk nog niet veel over de beeldkwaliteit. Sony heeft de waterdichte behuizing van de Z1 grotendeels overgenomen en de schermdiagonaal is met 5,2" een fractie groter. De beeldkwaliteit lijkt dankzij het gebruik van ips-schermen verbeterd, terwijl de full-hd-resolutie is gebleven.
Wie niet het volle pond voor een nieuwe smartphone wil betalen, kan de voorganger van de S5 overwegen. Hij is iets compacter en maar liefst 300 euro goedkoper. Je moet het dan wel doen met een minder snelle processor, minder goede accuduur en een behuizing die niet waterdicht is. De beeldkwaliteit en camerakwaliteit zijn een jaar na zijn release nog steeds prima te noemen.
LG komt deze zomer waarschijnlijk met de G3, maar tot dat moment is de G2 het vlaggenship van de fabrikant. Het toestel heeft een full-hd-scherm van 5,2", maar is alsnog compacter dan de S5. Op het gebied van snelheid en beeldkwaliteit doet hij nauwelijks onder voor de S5, en ook de accuduur is dik in orde. De camera is wel van minder niveau.
De Nexus 5 is dankzij zijn goede prijs-prestatieverhouding een telefoon die in het 5"-segment eigenlijk altijd als alternatief moet worden gezien. Hij heeft een processor die een tikkeltje trager is dan die in de S5, maar of je daarvan in de praktijk veel zult merken, is de vraag. Het scherm heeft dezelfde resolutie, al kan de beeldkwaliteit niet tippen aan die van de S5. Op het gebied van accuduur doet de Nexus 5 het echter minder. Daarnaast is de behuizing niet waterdicht en is er geen micro-sd-slot aanwezig.
Conclusie
De S5 is een Galaxy-telefoon volgens het boekje, die op het eerste gezicht misschien niet heel anders is dan zijn voorganger, maar in het dagelijks gebruik wel degelijk fijner werkt. Het materiaal waarvan de achterkant is gemaakt, blijkt functioneel gezien een schot in de roos en is een stuk beter dan het glanzende plastic van eerdere Galaxy-telefoons. Daarnaast vinden we het knap dat Samsung de behuizing water- en stofdicht heeft weten te maken zonder de verwisselbare achterkant en accu te hoeven opgeven.
Ook de opfrisbeurt van TouchWiz valt bij ons goed; het lijkt alsof Samsung meer heeft nagedacht over kleurstellingen en vormen, terwijl vorige iteraties van TouchWiz nogal ad hoc ontworpen leken. Verder stelt Samsung op hardwarevlak, eigenlijk zoals gebruikelijk, niet teleur. De Snapdragon 801 zorgt ervoor dat alles vlotjes loopt, de accuduur is prima, het hoge contrast van het amoled-scherm blijft indrukwekkend en dankzij de fors hogere helderheid is het scherm in de buitenlucht beter af te lezen. Ook de camera valt niet tegen, al hadden we door de tamtam die Samsung maakt om de nieuwe sensor net wat meer verwacht.
Zoals we van Samsung inmiddels gewend zijn, vallen veel van de extra's echter minder in de smaak. TouchWiz mag dan mooier ogen, het blijft een oerwoud van opties, instellingen en mogelijkheden, die soms maken dat je door de bomen het bos niet meer ziet en lang niet alle features zijn even goed uitgewerkt. Ook op de twee grote vernieuwingen aan de hardwarekant valt genoeg aan te merken. De vingerafdrukscanner komt op een telefoon van dit formaat niet lekker uit de verf, biedt daardoor eigenlijk geen voordelen boven een pincode of patroonontgrendeling en de veiligheid kan betwist worden. De hartslagmeter is niets meer dan een gimmick en we begrijpen niet goed waarom Samsung een dergelijke feature zo prominent aanprijst.
De Galaxy S5 is dus een telefoon waarvan de randzaken lang niet allemaal even goed uit de verf komen. De basisfunctionaliteit staat echter als een huis en op de aspecten die we bij een moderne smartphone belangrijk vinden, gooit hij hoge ogen. We zouden het goed begrijpen als niet iedereen even enthousiast wordt van de S5, maar het is onmiskenbaar een heel goede telefoon.
Samengevat
De Galaxy S5 oogt niet zo luxe als andere telefoons in zijn prijsklasse, maar heeft veel te bieden. De telefoon wordt aangedreven door een snelle Snapdragon 801-soc, heeft een prachtig amoled-scherm en een goede accuduur. Daarnaast is ook de camera van hoge kwaliteit. Samsung heeft de behuizing van een mat kunststof gemaakt dat fijn aanvoelt en goed bestand is tegen krassen en vingerafdrukken. De chroomkleurige rand doet echter goedkoop aan. Het toestel heeft als extra's nog een vingerafdrukscanner en een hartslagsensor; beide komen echter niet lekker uit de verf en voegen weinig toe. De randzaken vallen dus tegen, maar op de belangrijke punten maakt Samsung de goede keuzes.
Pluspunten
-
Goede hardware
-
Stof- en waterdicht
-
Verwisselbare accu
-
Touchwiz oogt strakker
Minpunten
-
Vingerafdrukscanner werkt moeilijk met één hand
-
Hartslagsensor weinig meer dan gimmick
-
Design steekt schraal af bij concurrentie
-
TouchWiz voelt op plekken 'bloated'
Eindoordeel