Alles levert beloningen op
Een van de meest indrukwekkende games die we tijdens de Gamescom van augustus 2010 zagen, was The Witcher 2: Assassins of Kings. Het spel zag er prachtig uit - de makers claimden zelfs de grafische vergelijking met elke andere rpg aan te durven gaan - en de gameplay leek veelbelovend. In een presentatie schetste de ontwikkelaar hoe een bepaalde passage in het spel volledig anders kan verlopen als je net even andere keuzes maakt.
Gespeeld op: pc (voorlopig exclusief)
/i/1274950766.jpeg?f=imagenormal)
Onlangs kregen we de kans het spel zelf uit te proberen. Ontwikkelaar CD Projekt had een missie klaargezet die als een side-quest in het het spel zit. We hadden tijd genoeg om de ongeveer half uur durende quest meerdere keren door te spelen, om zo te kijken hoe andere paden en keuzes het spel beïnvloeden. Ook hebben we de directe omgeving van de quest-locatie een beetje kunnen bekijken. Dat laatste is zeker geen overbodige luxe, want als één onderdeel duidelijk naar voren kwam tijdens het spelen van The Witcher 2, dan was het wel dat het loont om in elk hoekje en gaatje een kijkje te nemen.
CD Project heeft duidelijk goed gekeken naar wat wel en niet werkt in role-playing games. De makers zijn van mening dat alles wat de speler in het spel doet een bepaalde beloning moet opleveren. Dan kan heel direct, in de vorm van dingen die je oppakt. In tegenstelling tot andere rpg's kan The Witcher 2-hoofdpersonage Geralt alles meenemen wat op zijn pad verschijnt. Geralt is nu eenmaal een Witcher, en die Witchers hebben in de spelwereld een status aparte. Concreet betekent het dat vrijwel elk huisje dat je binnen gaat en elke kamer die je doorzoekt je wat knaken en spulletjes oplevert die je kunt verkopen of die je kunt gebruiken bij een recept.
Armworstelen
De voorraad goud kan eveens worden aangevuld via minigames. Binnen het beperkte gebied waarin we konden rondlopen troffen we onder meer een bar aan, waarin de nodige mensen en dwergen zich bezighielden met drinken en het spelen van diverse spellen. Zo waagden we ons met Geralt aan een potje dobbelstenenpoker, waarbij we de regels niet direct wisten de doorgronden. Het armworstelen en ordinaire vechten spreken meer voor zich, en daar hielden we dan ook al snel wat geld aan over.
Vechten
Het opbouwen van wat kapitaal is handig, omdat ook in The Coninent voor niets alleen de zon op gaat, maar het kan je ook daadwerkelijk andere verhalen opleveren. Hoe dat precies werkt, daar komen we zo op terug, want laten we eerst even kijken naar hoe de quest die wij meerdere keren hebben voltooid er precies uit ziet. Geralt wordt voor de eerdergenoemde bar aangesproken door een elf, die Geralts hulp inroept. Er zijn wat mannen verdwenen of dood gevonden en het is aan Geralt om uit te zoeken wie daar achter zit.
Niet makkelijk
De quest leidt Geralt onder meer door wat natuur en een grot. Je hoeft geen helderziende te zijn om aan te voelen dat er hier een robbertje geknokt mag worden. Eerst staat er een groep soldaten met een mage op het menu, en daarna zijn het geesten die Geralt dwarsbomen. Het vechtsysteem in The Witcher 2 stelt de speler echter prima in staat om korte metten te maken met deze vijanden. Aanvankelijk is het aantrekkelijk om constant lichte en zware aanvallen uit te voeren met een van de wapens van Geralt, maar al snel blijkt dat de optie om te blokken niet voor niets aanwezig is. Je vijanden delen namelijk rake klappen uit, en Geralt is zeker niet onschendbaar. Wij speelden het spel in een te gemakkelijke setup en waren door CD Project voorzien van een Geralt die eigenlijk een te hoog level was voor de quest die we speelden, maar we hadden het toch nog best moeilijk met de soldaatjes.
/i/1274950771.png?f=imagenormal)
Dat kwam met name omdat we nog niet vertrouwd waren met het magiesysteem in The Witcher 2. Geralt beschikt over een aantal runes die hij kan gebruiken en die elk een ander effect met zich meebrengen. Hun werking varieert van het schieten van een vuurbal tot het opwerpen van een schild om Geralt, dat schade toebrengt aan de vijanden die Geralt aanvallen. Het gebruik van deze runes blijkt onmisbaar, zeker als de vijanden wat sterker worden. Zo liepen we in het bos tegen een gigantische spin aan, die zonder de runes nauwelijks te verslaan is.
Medallion
Op de momenten dat Geralt niet aan het vechten of praten is, loont het de moeite om veelvuldig gebruik te maken van zijn medallion. Het medallion zorgt ervoor dat alle objecten oplichtren waar Geralt iets mee kan doen. Dat geldt voor deuren, want die kunnen immers open en dicht, maar ook voor speciale items en plaatsen waar Geralt een tijdelijke buff kan scoren. Zo vonden wij op weg naar de grot drie buffs, die bijvoorbeeld voor een periode van twintig minuten zorgden dat Geralt meer damage uitdeelde en meer kon incasseren.
De sidequest
Na ons te hebben vermaakt met minigames en vechtpartijtjes, en te hebben genoten van de mooie omgeving, werd het tijd om de quest af te ronden. Let u even op: op deze pagina bespreken we de quest in al zijn details, inclusief de afloop, wat dus een kleine spoiler is. De quest heeft verder weinig te maken met de rest van het verhaal, zo hebben we ons laten vertellen, maar wil je niets weten over de inhoud van de quest, sla deze pagina dan vooral over.
Vers lijk
Geralt onderzoekt in de eerdergenoemde grot een aantal lijken, en treft een vers lijk aan. Hij onderzoekt het lijk, dat voldoet aan dezelfde omschrijving als die van de eerder gevonden dode personen. Onder het lichaam vindt Geralt een boekje, waarin wat notities van een gedicht te vinden zijn. De notities zijn gemaakt door Dandelion, een dichter die bevriend is met Geralt en die zich ophoudt in de bar waar we hiervoor nog zo vrolijk hebben zitten armpje drukken. Geralt haast zich dan ook terug naar Dandelion. Na een kort gesprek accepteert Dendelion het verzoek van Geralt om hem te helpen in zijn onderzoek.
/i/1274950767.png?f=imagenormal)
De twee gaan naar de plaats waar sporen zijn gevonden die verband houden met het mysterie, en op deze plaats brengt Dandelion een gedicht ten gehore. Hierop klinkt de verleidelijke stem van een succubus, die Dandelion uitnodigt in haar ondergrondse vertrekken. Hier krijgt de speler de keuze of hij als Dandelion wil afdalen, of terug wil lopen naar Geralt, om vervolgens als Geralt naar binnen te gaan. Wij kozen voor het eerste, waarna we later alsnog met Geralt poolshoogte gingen nemen. In de slaapkamer van de succubus troffen we een compleet van de wereld zijnde Dandelion aan en een topless succubus. Uit de dan volgende conversatie tussen Geralt en de succubus blijkt dat zij waarschijnlijk niet, of niet direct, de dader van de diverse moorden is... of toch? Hier eindigde onze speelsessie echter, dus zeker weten doen we het niet.
Extra hints
Wat had er dan precies anders kunnen verlopen? Het pad dat Geralt bewandelt was in de twee keer dat we de quest speelden min of meer hetzelfde. Diverse onderdelen op dat pad kunnen de inhoud van de quest echter veranderen. Zo kun je in het dorpje waar we waren gestart speciale operatie-tools kopen, die je kunt gebruiken in de grot. Het gevonden lijk blijkt een stuk metaal in zijn lichaam te hebben, maar Geralt kan dat stuk metaal er niet zonder die middelen uithalen. Heb je die middelen wel, dan levert dat een extra hint op. Ook het bestuderen van het gevonden boekje verandert de quest, want zonder de aantekeningen is het een stuk lastiger het juiste versje op te noemen. Maak je een fout, dan verschijnt de succubus niet en los je de quest ook niet op. Oog voor detail en zorgvuldig te werk gaan loont dus de moeite in The Witcher 2.
Voorlopige conclusie
Hoewel The Witcher 2: Assassins of Kings natuurlijk veel meer aspecten heeft in de gameplay, laten we het voor nu even hierbij. Deze sidequest was een goed voorbeeld van hoe subtiele elementen in de spelwereld de inhoud of het verloop van het verhaal toch flink kunnen aanpassen. Volgens de makers hadden wij slechts een aantal paden gevonden, maar zouden er nog veel meer mogelijkheden zijn om bij de succubus te komen. Mogelijk zou het mysterie zelfs zonder een ontmoeting met de succubus op te lossen zijn... Als je even nagaat dat dit slechts een klein onderdeel van het spel is, mag duidelijk zijn dat The Witcher 2 veel verhaal en veel diepgang zal bieden.
Titel |
The Witcher 2: Assassins of Kings
|
|
Platform |
pc |
Ontwikkelaar |
CD Projekt
|
Uitgever |
Atari
|
Releasedatum |
20 mei 2011
|