Europese Hof: rechters mogen providers verplichten websites te blokkeren

Het Europese Hof van Justitie heeft goedgekeurd dat rechters providers ertoe verplichten om websites te blokkeren. Daarbij hoeven klagers niet aan te tonen dat klanten van de providers de betreffende site daadwerkelijk bezoeken.

Als het Europese Hof had geoordeeld dat de blokkade van websites niet door de beugel kan, hadden rechters geen blokkades meer mogen opleggen zoals de blokkade van torrentsite The Pirate Bay in Nederland. Die blokkade is inmiddels, in elk geval tijdelijk, opgeheven.

Het Europese Hof meent dat de inbreuk op auteursrechten zwaar genoeg kan zijn om een blokkade van websites af te dwingen bij providers. Daarbij maakt het niet uit of klanten van de provider de desbetreffende site bezoeken of de provider een handelsrelatie heeft met de uitbaters van de site.

Deze uitspraak betekent niet dat rechters lukraak blokkades mogen opleggen. Net zoals tot nu toe al het geval is geweest, moeten rechters beoordelen of een blokkade een terechte en goede maatregel is. Het Europese Hof tekent aan dat een volledige blokkade technisch lastig is en oordeelt dat providers in elk geval toegang tot te blokkeren sites moeten bemoeilijken.

Een Oostenrijkse rechter had het Europese Hof gevraagd om de vraag over de blokkade van websites te behandelen naar aanleiding van een zaak over beeldmateriaal van de serie Wickie de Viking. Het Europese Hof doet geen uitspraken in specifieke zaken, maar buigt zich alleen over algemene vragen van rechters van lidstaten in de Europese Unie.

Reacties (100)

Ik denk dat BREIN tevreden zal zijn met deze uitspraak van het HvJEU. Het hof Den Haag heefr immers bepaald dat de blokkade van the piratebay onvoldoende effectief was, omdat downloaden van torrents e.d. niet afnam en daarom moest worden opgeheven.

Het hof van justitie stelt nu dat het vaak onmogelijk is om de inbreuk op intellectuele eigendomsrechten volledig te stoppen, maar dat een blokkade ten minste het opvragen van een website die IE-rechten schendt bemoeilijken. Dat laatste lijkt me nog wel te beargumenteren voor BREIN, aangezien het wel degelijk moelijker was om thepiratebay te bereiken.

Het is maar wat je moeilijker vindt, de URL was veranderd... dat acht ik niet als moeilijker te bereiken. Maar laat ze maar lekker aanklooien bij dat hof. Ze staan toch maar wat tegen de wind in te pissen.

Gaat dit alleen nog op voor auteursrecht schendende sites of zou dit een hellend vlak betekenen waarmee meer sites op zwart gezet kunnen worden door rechters?
Sites die moreel misschien niet door de beugel kunnen maar wel nog gewoon toegankelijk.

Heb je het artikel wel gelezen? Het hof stelt twee dingen: je moet zwaarwichtige redenen hebben om een website te blokkeren, en inbreuk op het auteursrecht (een misdrijf) is zo'n zware reden.

Om nou te gaan roepen dat willekeurige sites die zich aan de wet houden dan opeens ook verboden gaan worden is stemmingmakerij. Als ik een boete krijg voor te hard rijden wil dat niet opeens zeggen dat jij een boete krijgt voor het rijden in een Fiat. Wetsovertredingen hebben consequenties, dat is precies waarom we wetten hebben. En het idee van een rechtsstaat met wetten en rechters is bepaald geen hellend vlak.

Alleen werkt een blokkade niet voor de die hard downloader.

Toch een domme uitspraak, door domme rechters die er helemaal niets van begrijpen. Zo'n blokkade heeft totaal geen zin, kijk nog recent naar Twitter in Turkije, het gebruik nam zelfs toe!

Of jij bent te snel met je uitspraak. Het bovenstaande oordeel is een uitspraak van het Europese Hof van Justitie. Zoals het artikel ook duidelijk stelt: "Het Europese Hof doet geen uitspraken in specifieke zaken, maar buigt zich alleen over algemene vragen van rechters van lidstaten in de Europese Unie."

Kortom, het Europese Hof geeft uitleg over de interpretatie van Europese regelgeving. Die wetgeving komt tot stand door o.a. het Europees Parlement en de Europese Commissie; op de eerste mag je binnenkort weer stemmen, mocht je het niet eens zijn met 'wat daar allemaal in Europa gebeurt'.

Voorts roept het Europese Hof in haar uitspraak op om een afweging te maken tussen de verschillende absolute rechten, waarbij "voorwaarde [is] dat zij de internetgebruikers niet nodeloos de mogelijkheid ontzeggen om zich rechtmatig toegang tot de beschikbare informatie te verschaffen". Kleine nuance op het hoofdartikel dus.

Daarbij moet ik wel aanstippen dat de bescherming van intellectuele eigendomsrechten binnen de Europese Unie een -mijn inziens- té sterk recht is. Met andere woorden, het gebeurt te snel dat het recht op bescherming van IE op (bijna) gelijke voet met andere fundamentele vrijheden geplaatst wordt. Mijn vermoeden is dat dit mede het werk is van een sterke lobby binnen de EU.

Daarbij moet ik wel aanstippen dat de bescherming van intellectuele eigendomsrechten binnen de Europese Unie een -mijn inziens- té sterk recht is

Het is het recht waar het meeste inbreuk op gemaakt wordt van alle rechten. Hoe kan het dan sterk zijn.
Er is zo goed als geen handhaving door de overheid en als rechthebbenden zelf hun recht zoeken dan krijgt de consument een enorm rechtsvoordeel omdat de overheid niet wil dat rechthebbenden massaal achter consumenten aangaan.

Alleen tegen websites die actief stimuleren om inbreuk te maken (zoals de meeste torrent site) hebben rechthebben af een toewat overwinninkjes geboekt maar dat heeft maar weinig effect.

Als het een sterk recht zou zijn dan de handhaving moeten veranderen en dan zouden Torrentsites door de politie opgerold moeten worden en bijvoorbeeld de siteeigenaren van torrentsites gevangenis straf moeten krijgen.

[Reactie gewijzigd door Anoniem: 80466 op 27 maart 2014 17:11]

Het is van belang om te begrijpen dat de overheid geen actieve rol speelt bij de bescherming van intellectueel eigendom. Het is net als het eigendomsrecht van (vb.) jouw auto een persoonlijk, absoluut recht. Absoluut recht wil zeggen dat deze jegens een ieder kan worden gehandhaafd.

Als iemand een inbreuk maakt op het eigendomsrecht van jouw auto, dan kun jij daar stappen tegen ondernemen. Richt iemand schade aan, dan kun jij die schade in beginsel verhalen op de schadeveroorzakende partij. Zo geldt dat ook voor intellectuele eigendomsrechten.

En ja, de bescherming voor IE gaat ver. Kan ik hier gaan uitleggen, maar beter lees je het aangehaalde vonnis van het EHJ. Bescherming van IE wordt op een gelijke voet geplaatst met andere fundamentele rechten; en het zou mij verbazen als daar niet een sterke lobby vanuit de industrie achter zit.

Het is van belang om te begrijpen dat de overheid geen actieve rol speelt bij de bescherming van intellectueel eigendom

Terwijl ze dat wel doen bij alle andere vormen van eigendom of bij andere rechten.
Als iemand je salaris verduistert dan kun je naar de polite gaan en aangifte doen en wordt die persoon vervolgd.
Zelfs als iemand je bitcoins steelt kun je naar de politie en ehb je een kans dat de poersoon vervolgd wordt (als ze hem kunnen opsporen)
Als iemand je inkomen ontvreemd door inbreuk te maken op je IP rechten hoef je echter bij de polite niet aan te komen.

Waarom is een bitcoin beter beschermt dan een IP recht?

Diefstal is inderdaad strafbaar. Ware het niet dat diefstal van intellectueel eigendomsrecht iets anders ligt dan diefstal van bv. een portemonnee.

Wanneer iemand jou portemonnee steelt, kun jij niet meer beschikken over (de inhoud van) deze. Diefstal is gericht op het wederrechtelijk behalen van voordeel ten nadele van een derde, het slachtoffer. En ja, hoewel op Tweakers nog wel eens een andere opvatting lijkt te heersen, valt diefstal van Bitcoins daar óók gewoon onder.

De 'diefstal' van intellectuele eigendomsrechten ligt echter wat anders. Neem een bedrijfsgeheim om een bepaald medicijn te vervaardigen. Als producent X deze techniek van producent Y slaafs nabootst, raakt producent Y niet haar mogelijkheid kwijt om zelf deze medicijnen te vervaardigen. Het aantal aanbieders neemt simpelweg toe. Producent Y zal in de praktijk vooral belang hebben bij (a) een verbod en (b) winstafdracht. Strafrechtelijke vervolging is soms mogelijk, maar dat verdient simpelweg niet de voorkeur.

Noot daarbij is dat een inbreuk op een intellectueel eigendomsrecht niet altijd bewust gebeurd. Computerbedrijf onder de naam 'Computergemak' beginnen, blijkt bij de uitbreiding naar andere plaatsen dat er al tal van winkels zijn met deze naam; een producent die een nieuwe techniek denkt te ontdekken, maar welke al breed wordt toegepast binnen door een andere fabrikant (achter de schermen, doch beschermd door een patent).

Er zijn echt weinig gevallen waar inbreuk op IP rechten strafrechtelijke vervolging verdient. Denk aan het massaal importeren van nep-Gucci.

Anders gezegd, voor economische sancties is voldoende dat de wederpartij schade heeft geleden door het handelen van de 'dader'. Of hij daar al dan niet bekend mee was is minder relevant (het gaat er dan om of deze 'er redelijkerwijs mee bekend had moeten/kunnen zijn'). Strafbaarstelling van een gedraging vergt echter verwijtbaarheid aan de kant van de dader.

Daarnaast kun je natuurlijk moeilijk een rechtspersoon in het gevang gooien.


Edit @hAl Ik ga mezelf niet in den treure herhalen. Bij inbreuk intellectuele eigendomsrechten zal er vooral een behoefte bestaan aan (a) winstafdracht en (b) een verbod op verdere inbreuk. Dit komt in de praktijk ook veelvuldig voor en hier gaat véél geld in om.

[Reactie gewijzigd door -Tom op 28 maart 2014 16:36]

Wanneer iemand jou portemonnee steelt, kun jij niet meer beschikken over (de inhoud van) deze.

Wanneer anderen jou IP recht schenden verlies je inkomen.

Maar als je bitcoins gestolen worden kun je naar de politie en vind iedereen het noprmaal als de daders (mits gevonden) gestraft worden.
Als je inkomen verliest door inbreuk kun je echter niet naar de politie ook als de schade door de inbreuk evident veel hoger is.
Je moet dan maar zelf proberen je recht te halen en de daders kunnen niet gestraft worden. In het gunstigste geval kun je een vergoeding krijgen van de geleden schade.

Als het een sterk recht zou zijn dan de handhaving moeten veranderen en dan zouden Torrentsites door de politie opgerold moeten worden en bijvoorbeeld de siteeigenaren van torrentsites gevangenis straf moeten krijgen.

Dat gebeurt ook vaak genoeg. Lees maar eens een aantal artikelen op TorrentFreak. Met name in het Verenigd Koninkrijk gebeurt het vaak dat de politie bij mensen binnenvalt (City of London Police).

het gebruik van Twitter nam helemaal niet toe na de blokkade!

mensen die het oneens waren over die blokkade twitterden ,zin en onzin, uit protest vaker. dus beweren dat het gebruik van twitter toenam is onzin. er zijn niet of nauwelijks meer gebruikers bijgekomen.

Als mensen meer gaan twitteren / twitter meer gaan gebruiken, dan neemt het gebruik toch toe? Of hoe definieer jij 'gebruik'?

Verder was het gebruik van twitter in Turkije inderdaad gewoon toegenomen. Het artikel staat nog in de gerelateerde content aan dit artikel:
nieuws: 'Twitter-gebruik in Turkije neemt toe na blokkade'

Beetje off-topic, maar dat het gebruik toeneemt betekend niet dat het aantal gebruikers ook toeneemt. Het betekent alleen maar dat mensen het meer gebruiken, en dat gebeurde er, al was het maar voor een korte periode.

Toch een domme uitspraak, door domme rechters die er helemaal niets van begrijpen. Zo'n blokkade heeft totaal geen zin, kijk nog recent naar Twitter in Turkije, het gebruik nam zelfs toe!

Een rechter toetst of er gehandeld wordt naar de regel van de wet. Ze maken de wet niet. Als de vraag die gesteld wordt is "mag een dergelijke blokkade", dan is dat een ja of een nee vraag, niet een "ja, maar het is toch niet effectief."

Rechtspraak heeft niet van doen met wat effectief is. Dat idee lijken veen mensen niet te begrijpen.

Het werkt niet alleen niet voor de die-hard downloader, iemand die iets verder zoekt dan zijn neus lang is vindt wel een alternatieve route of methode. Ik snap niet dat na al het bewijs dat nu op tafel ligt dat blokkades een averrechts effect hebben, zie tpb en twitter, dat men hier dan nog met doorgaat, uberhaupt KAN doorgaan in een democratische maatschappij.

In wiens belange is dit dan? Zeker aangezien het totaal een omgekeerd effect heeft? Het geeft tpb en dergelijke sites maar weer gratis reclame. Danku EU?

Jurisprudentie waar Tim Kuik en consorten gelukkig van worden, stof tot procederen en ons beperken in onze internetvrijheid.. Koen Lenaerts is de rechter die de uitspraak heeft gedaan, helaas komt deze rechter uit de generatie van voor het computertijdperk.. Ik krijg bij dit soort mensen altijd het idee dat zij totaal geen idee hebben wat dit soort uitspraken voor impact hebben op het internetgebruik..!

[Reactie gewijzigd door Tiestor op 27 maart 2014 13:23]

Het is voor een rechter totaal irrelevant hoeveel impact het heeft op internet gebruikers. Dat doet domweg niet ter zake. Een rechter kijkt naar de wet. De rechter kijkt soms naar de wet en internationale verdragen (in Nederland gaan die boven de wet in een aantal gevallen). De rechter neemt met dat als basis een besluit. Niets meer, niets minder. Dan allerhande internet gebruikers dat niet tof vinden, dat is compleet irrelevant.

Het is voor een rechter totaal irrelevant hoeveel impact het heeft op internet gebruikers. Dat doet domweg niet ter zake. Een rechter kijkt naar de wet.

Dat ben ik niet met je eens. De wet is een afspiegeling van wat de maatschappij aan normen en waarden bepaald heeft. De wet dient dan ook aangepast te worden aan een veranderende maatschappij. Een rechter die alleen naar de letter van de (per definitie verouderde) wet kijkt is geen knip voor de neus waard.

De wet dient dan ook aangepast te worden aan een veranderende maatschappij.

dat ben ik volkomen met je eens, maar een rechter kan en mag geen wetten aanpassen. Trias Politica enzo.

Het is aan de regering en/of de tweede kamer om dat te doen, of in dit geval: het europees parlement. Echter, die zullen niet geneigd zijn iets te veranderen in dit geval. Het nemen van een product zonder ervoor te betalen is in een rechtstaat simpelweg niet moreel te verklaren. Het maakt niet uit of een digitaal product niet echt 'weggenomen' wordt of niet, zoals een brood, het gaat er om dat een klein leger aan mensen tijd en energie geinvesteerd hebben in het product, en die mensen dienen ook betaald te worden.

Hier sluit ik me volledig bij aan. Ik geef ook toe dat ik er in eerste instantie aan voorbij ben gegaan dat rechters zich normaliter aan de wet houden, maar wetten moeten zeker met hun tijd mee gaan. En met het oog daar op blijf ik dit een slechte ontwikkeling vinden.

Als de wet je beperkt in toegang tot illegale dingen kan je dat geen beperking van vrijheid noemen. De rechters hebben hier geheel in lijn van verwachting een uitspraak gedaan. De mensen die iets anders verwacht hadden moeten onder een steen geleefd hebben.

De wet moet zich richten op de sites die het verstrekken, niet op de providers die fungeren als doorgeefluik. Een provider moet mij voorzien van internet, wat ik er vervolgens mee doe is mijn zaak. Het is aan andere partijen om de gebruiker/verschaffer van illegale content aan te pakken. Ik vind het een slechte zaak als providers hiervoor gebruikt gaan worden, dan is het hek van de dam en leven we op een gegeven moment in een wereld waarin we volledig beperkt worden door overheden..

In de praktijk zijn de sites zelf moeilijk aan te pakken, omdat die vaak in het buitenland zitten. Daarom dat je wel moet werken via filtering via de provider.

En jij denkt blijkbaar dat het Internet geen relatie heeft met de echte wereld, Internet is onderdeel van onze samenleving en zal zich dus ook aan de wetgeving van onze samenleving moeten houden. De rechter hoeft totaal niets van Internet te weten om de wet te kunnen toepassen.

De personen die content verstrekken op het internet moeten zich aan wetten houden, daar ben ik het mee eens. Providers zijn doorgeefluiken, zij dienen geen censuur toe te passen. Maar dat is mijn mening.. En dat maakt dat de wetgeving mijn inziens aangepast zou moeten worden aan de hedendaagse realiteit.

Ik heb de uitspraak gelezen. Er waren 4 vragen gesteld. In geen van die vier vragen kwam de positie van de internetgebruiker voor. Dan kun je ook niet klagen dat de rechters (het waren er 5) daar in het antwoord niet op terugkwamen. Rechters mogen niet zomaar zaken er links en rechts bij gaan halen, die moeten de Europese regels toepassen.

Als je vindt dat het auteursrecht moet worden afgeschaft zodat verspreiden ook legaal wordt, dan moet je bij de politici wezen. Die kunnen de regels veranderen, en de rechters volgen dan wel.

Het zou al zo'n eind schelen als makers van content geen 'oneindig plus 1000 jaar' bescherming konden krijgen. Waarom moet iemand 20 jaar of meer na zijn kunstje nog steeds betaald worden daarvoor?

Waarom moet iemand 20 jaar of meer na zijn kunstje nog steeds betaald worden daarvoor?

Waarom zou iemand na 20 jaar geld mogen verdienen aan iets dat jij gemaakt/ bedacht/ ontworpen hebt zonder dat hij die verdiensten met jou moet delen?
Wanneer hij zijn inkomsten niet met jou wil delen zal hij zelf iets moeten bedenken. Wanneer hij dat niet kan of daar geen zin in heeft en daarom jouw werk gebruikt zal hij zijn inkomsten met jou moeten delen.

Het gaat er uiteindelijk om dat content die door anderen gemaakt/ bedacht/ ontworpen is zonder toestemming op een website staat waarmee d.m.v. reclamebanners verdiend wordt.

Waarom is dit dan wel zo voor bv medicijnen ? Volgens mij veel een veel belangrijker dan een stukje entertainment

Waarom is dit dan wel zo voor bv medicijnen ? Volgens mij veel een veel belangrijker dan een stukje entertainment

Juist daarom. Hoewel entertainment in zijn geheel erg belangrijk is voor de samenleving, is geen enkel stuk entertainment op zichzelf erg belangrijk. Omdat het maken van de meeste soorten van entertainment vaak langdurig is en het succes allesbehalve zeker is in het auteursrecht geregeld dat de auteur altijd recht blijft houden op (een deel van de) inkomsten uit zijn werk. (Oké, dat zijn erven 70 jaar na zijn overlijden die rechten ook houden vind ik wat minder te begrijpen.)
Ook bij patenten voor bv. medicijnen is het zo geregeld dat de bedenker een bepaalde tijd exclusief de rechten heeft om het gepatenteerde product te maken en er geld aan te verdienen om zijn investeringen (die bij medicijnen heel hoog kunnen zijn) terug te verdienen.

Het auteursrecht heeft weinig invloed op de mogelijkheden van anderen om zelf eigen werken te bedenken. De eerste schrijver van een boek in een bepaald genre of met een bepaald thema houdt de rechten op zijn verhaal, maar heeft geen rechten op het genre of thema. Iedereen is vrij om die te gebruiken, zolang dat maar in een ander verhaal is. Het auteursrecht is dus geen enkele belemmering voor andere auteurs, het is alleen een belemmering tegen kopiëren
Een patent gaat over een specifiek product, toepassing of in het geval van medicijnen om een specifiek molecuul. Elk gebruik van het gepatenteerde product, toepassing of molecuul zonder toestemming van de patenthouder is verboden, net als het hier op baseren van andere producten, toepassingen of moleculen. Een patent is dus wel een belemmering voor verdere ontwikkeling, waardoor het na een bepaalde periode af loopt. Tijdens die periode kunnen anderen het patent wel gebruiken voor eigen intern onderzoek naar producten die ze kunnen maken nadat het patent is verlopen. De enige reden waarom die periode niet helemaal afgeschaft wordt is omdat die periode de ontwikkelaar de tijd geeft om de oorspronkelijke investering terug te verdienen. Geen enkel bedrijf zal bereid zijn miljoenen of zelfs miljarden in een product te investeren wanneer dat door anderen tegen een fractie van die kosten gekopieerd kan worden en dus veel goedkoper verkocht kan worden.

Dus muziek zou veel sneller rechtenvrij moeten worden.
Als ik na 25 jaar een medicijn mag namaken is er geen enkele reden dat ik bv een stuk muziek niet zou mogen kopiëren na pakweg 10j.

Dat het patent van medicijnen na 25 jaar vervalt is omdat op basis van dat medicijn andere medicijnen ontwikkeld kunnen worden. Het vervallen van het patent heeft dus een algemeen voordeel voor de samenleving.
Auteursrecht is alleen maar een belemmering voor kopiëren en niet voor het maken van nieuwe muziek. Het is dus alleen nadelig voor de portemonee voor diegene die niet bereid is om de oorspronkelijke maker te belonen.

Op medicijnen zit patent. Na 20/25/25,5 jaar is het ook echt afgelopen.
Tegen die tijd zijn er echter nieuwe medicijnen die beter werken, dus vandaar dat je het niet merkt.

Copyright is daarentegen veel te lang; 70 jaar!?

Bij medicijnen is er een wezenlijk belang voor de samenleving dat de medicijnen snel rechten vrij worden. Daarom is er een termijn waarbij het geinvesteerde onderzoek redelijkerwijze kan worden terugverdiend.
Bij muziek is er geen significant belang voor de samenleving dat het snel rechtvrij wordt. Muziek is sowieso relatief goedkoop, en er gaat niemand dood als hij niet een bepaald muziek stuk op zijn speler heeft staan.

Medicijnen onder het patent recht. En hebben enkel de uitzondering dat ze 5 jaar langer actief mogen zijn "vanwege de hoge onderzoekskosten". (En is dat voor kinderen, dan mag het nog een half jaar langer)

Andere uitvindingen hebben vaak geen significant belang, dus vinden we het niet nodig om deze langer dan 20 jaar te beschermen. Waarom is dat voor muziek anders?

Waarom zou dat niet mogen?
Het gaat mij erom dat muzikanten vaak één keer een kunstje doen en dan tot in lengte van dagen daar vruchten van willen plukken. Ik vind dat onterecht. Het stimuleert die muzikant ook niet om wat nieuws te maken, dus is het een verarming van de cultuur.

Bij reguliere beroepen iemand veel vaker een prestatie moet verrichten om doorbetaald te worden. Als een timmerman een trap maakt wordt hij niet iedere keer betaald als iemand er overheen loopt. Zelfs niet als dat een unieke trap is.

Als iemand vervolgens die trap in een gebouw zet en entree heft voor het binnengaan van dat gebouw, dan wordt er verdiend aan die trap maar niet door de timmerman.

Als iemand de trap sloopt en er een paar treden van in een andere trap zet, dan wordt de timmerman niet betaald.

Kortom, de timmerman moet morgen gewoon weer aan het werk. De muziek industrie is zwaar doorgeschoten in haar claims.

[Reactie gewijzigd door scsirob op 27 maart 2014 13:29]

Waarom zou dat niet mogen?
Het gaat mij erom dat muzikanten vaak één keer een kunstje doen en dan tot in lengte van dagen daar vruchten van willen plukken.

Het feit dat je maar blijft hangen op 'dat kunstje' zegt eigenlijk genoeg. Dat 'kunstje' is vaak het gevolg van jaren en jaren keihard werken en enorme investeringen. En als ze dan succes hebben (dat hebben er niet veel) wil jij ze hun rechten ontnemen. Er is geen enkele reden om de eigenaar van iets na een bepaalde tijd te onteigenen.

Ik krijg ook nog een paar centen (soms letterlijk) van wat schrijfsels die ik vele vele jaren geleden heb gemaakt. En ik denk dat ik daar recht op heb, waarom niet?

We kunnen discussieren over de inspanning die verricht is, en de vergoeding die daar tegenover moet staan. Sommige artiesten brengen 10 nummers per jaar uit in de hoop op één hitje. Schieten met hagel en als je wat raakt dan is dat het doel. Alleen al daaruit blijkt dat het net zo vaak geen 'jaren en jaren keihard werken' is. Als het zoveel moeite kost en er relatief zo weinig succes mee geboekt wordt dan moet je je afvragen of je het onder het hoofdstuk 'beroep' moet scharen.

Overigens heb ik meer respect voor degenen die echt zo creatief zijn dan voor de megalomane bedrijven erachter die een wurgcontract opleggen en dan tot in lengte van dagen betaald willen worden. Ik denk echt dat als de auteur fatsoenlijk betaald zou worden in de eerste 10 to 20 jaar, dat ze er geen enkele moeite mee zouden hebben om hun creatie vrij te geven. Maar als ze, zoals vaak, alleen de kruimels krijgen dan verbaast het me niet dat die kruimels ook na die 20 jaar nog belangrijk zijn.

Ik denk echt dat als de auteur fatsoenlijk betaald zou worden in de eerste 10 to 20 jaar, dat ze er geen enkele moeite mee zouden hebben om hun creatie vrij te geven.

Vrij te geven om door anderen vrij gebruikt te worden. Oké daar zal misschien niet iedereen moeite mee hebben.
Vrij te geven om door anderen zonder vergoeding commercieel uitgebaat te worden. Daar zal vrijwel iedereen moeite mee hebben.
Wanneer je geld wilt verdienen aan muziek, moet je of diegene die de muziek gemaakt heeft zijn deel geven of zelf muziek gaan maken.

En dat je (terecht) geen respect hebt voor de megalomane bedrijven die muzikanten naaien is nog geen rechtvaardiging om de muzikanten dubbel te naaien door samen met de inkomsten van de uitgeverijen ook hun inkomsten na een paar jaar af te pakken.

Een timmerman kan morgen dezelfde trap maken voor iemand anders, noem mij eens hoeveel keer iemand de 5e symfonie van Beethoven heeft geschreven? Lucy in the Sky with Diamonds van de Beatles? Bohemian Rhapsody van Queen?

Ja, sommige artiesten hebben maar een stuk werk gemaakt wat door de geschiedenis herinnert word, so what? Het is geen regulier beroep, het uitvoeren van muziek wel, het composeren echter niet.

Dat copyright geen 100 jaar hoeft te zijn daar kunnen we het allemaal over eens zijn maar 20 jaar is bepaald niet onredelijk.

[Reactie gewijzigd door Tijger op 27 maart 2014 13:35]

trouwens het symfonisch orkest krijgt ook elke keer betaald als ze de 5e uitvoeren.
Beethoven niet meer
Over het uitbetalen aan nabestaanden heb ik meer problemen, het is hun werk niet, maar wel hun erfenis.

Ja, maar het symfonisch orkest oefent dan de functie uit van timmerman, ze voeren het werk uit maar zijn niet de rechthebbende van het werk,

Een timmerman krijgt opdracht om een trap te maken en krijgt daar een normaal uurloon voor of spreekt vooraf een totaalbedrag af dat hij voor de trap krijgt. Hij weet ook dat zolang hij niet invalide raakt of te oud wordt, hij door kan blijven gaan met trappen maken.
Een muzikant kan een keer een 'kunstje' doen, maar de kans dat het een hit wordt is erg klein. (De kans dat één keer een 'kunstje' doen een hit oplevert is verwaarloosbaar klein.) Een muzikant heeft niet de zekerheid vooraf dat hij in een maand tijd een nummer schrijft waarmee hij voldoende verdient om er een maand van te kunnen leven. Hij heeft ook niet de zekerheid vooraf dat hij volgende maand opnieuw een nummer kan schrijven waarmee hij ook weer voldoende verdient om een maand van te kunnen leven. Een maand om een nummer te schrijven lijkt lang (je hoort vaak dat grote succesnummers in een moment ontstaan en dan binnen een paar dagen worden uitgewerkt), maar er zijn vrijwel geen muzikanten die, over hun hele carrière gemeten, ook maar in de buurt komen van één gepubliceerd nummer per maand. Je hoort wel vaak verhalen dat er na de dood van een muzikant honderden opnames/ demo’s gevonden worden die niet goed genoeg gevonden werden om uit te geven en dan zijn er nog een onbekend aantal nummers die geheel of gedeeltelijk geschreven zijn, maar nooit opgenomen.
Dat een muzikant één keer in een par minuten een succesnummer schrijft waarmee hij de rest van zijn leven binnen loopt komt inderdaad voor, maar het is een uiterst zeldzame uitzondering. (Net als de timmerman die bij het slopen van de oude trap een zak gouden munten vind en voor zichzelf houdt.) De overige muzikanten schrijven nu in een paar jaar tijd een paar albums, waar ze over twintig jaar nog steeds inkomsten van krijgen, zodat ze dan de tijd hebben om rustig nieuwe nummers te schrijven en op te nemen zonder constant te moeten blijven toeren, waar ze dan minder puf voor hebben.
I.p.v. dat het de cultuur verarmd omdat, zoals jij zegt, de muzikanten geen stimulans hebben om wat nieuws te maken, verrijkt het de cultuur juist, omdat het muzikanten in staat stelt om langer door te gaan met het schrijven van muziek. En juist muziek waar de muzikant zijn hele ziel en zaligheid in kan leggen zonder zich zorgen te maken over de hit-potentie zijn vaker een grotere verrijking voor de cultuur dan muziek die per se op korte termijn succesvol moet zijn.
Wat ook een verrijking is voor de cultuur is dat iedereen die geld wil verdienen met muziek niet zomaar wat oude nummers bij elkaar kan zetten en verkopen (of beschikbaar kan stellen op een site waarmee d.m.v. reclamebanners geld verdiend wordt). Hij wordt nu gedwongen om zelf nieuwe muziek te maken of anderen te stimuleren om nieuwe muziek voor hem te maken.

Ik vind dat jullie hier 2 dingen door elkaar halen.
Ik vind dat als een artiest een liedje maakt en die op de radio/youtube/iets anders word afgespeeld dat hij hier best wat geld voor mag vangen omdat het radiostation/youtube/iets anders nou eenmaal geld verdient aan de advertenties tijdens, na, voor, naast het liedje. Ik vind ook dat als een timmerman een trap maakt voor mensen die geld verdienen aan die trap... bv het trappen museum hij hier ook best betaald voor mag worden.

Maar wat ik dan weer raar vind is dat je een lied van een artiest mag pakken die met een ander autotune inzingen voor de rest het zelfde laten en daar dan geld aan verdienen. dat zal het zelfde zijn als dat ik de nachtwacht kopier en zeg dat het een nieuw schilderij is.

Ook vind ik dat nabestaanden van een artiest niet betaald hoeven te worden.

Wat ik hier ook lees in de reacties is dat veel mensen de muziek en film door elkaar heen halen. ik las iets van copyright van 100 jaar maar op liedjes/muziek zit geen copyright de muziekkant krijgt alleen betaald als zijn/haar liedje word afgespeeld. met films is het inderdaad zo dat er copyrights op zitten vandaar de digitaal remastert versie van bambie...

Maar nogmaals dit is wat ik vind....

Maar wat ik dan weer raar vind is dat je een lied van een artiest mag pakken die met een ander autotune inzingen voor de rest het zelfde laten en daar dan geld aan verdienen. dat zal het zelfde zijn als dat ik de nachtwacht kopier en zeg dat het een nieuw schilderij is.

Door een andere uitvoering wordt het geen nieuw lied.
Bij een lied zijn er aparte rechten voor de tekst en de melodie. Wanneer iemand een bestaand lied zelf op wil nemen zal hij moeten onderhandelen met de tekstschrijver en de componist, of hun vertegenwoordiger. Ze kunnen dan afspreken om de inkomsten van de nieuwe uitvoering (verkopen via CD/ internet en airplay) te delen. Ze kunnen ook afspreken dat de rechten voor de nieuwe uitvoering in één keer worden afgekocht, waarbij de rechthebbenden het risico lopen dat de nieuwe uitvoering succesvoller wordt dan verwacht en de nieuwe uitvoerder het risico loopt dat zijn nieuwe uitvoering minder succesvol wordt dan verwacht. Een nummer opnemen en uitbrengen zonder eerst de rechten te regelen met de originele tekstschrijver en componist levert zonder twijfel een rechtszaak op.

Nou dat het is niet het geval in de VS hoe het in nederland zit weet ik zo niet.
zie:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Fair_use
en mss en wat rare bron maar:
http://nl.wikipedia.org/wiki/%22Weird_Al%22_Yankovic
Nu doet hij niet precies wat ik om schrijf met zelfde tekst maar bijna zelfde tekst.

Het is een beetje een kromme vergelijking, die je maakt. Een trap wordt gemaakt door een timmerman inderdaad. Maar IN OPDRACHT van degene, die de trap laat maken. Datzelfde gebeurt bij artiesten. Zij maken een leuk liedje en de platenmaatschappij zal dat vervolgens vermarkten aan radio stations als ze er brood in zien. Dat liedje brengt daarna geld op, wat terugvloeit naar de platenmaatschappij, die een contract heeft met de artiest, die een percentage daaraan verdient. Dat kan je in principe 20 jaar volhouden, omdat je eigenaar bent van dat liedje. Zolang het liedje leuk genoeg wordt gevonden door consumenten.

Datzelfde kan je met een trap doen. Je kunt er geld voor vragen en een contract afsluiten met de timmerman, dat hij 5% krijgt voor elke keer, dat jij er geld voor hebt gekregen van iemand die over die trap loopt. Ware het niet, dat het uiteindelijk gewoon een noodzakelijk product is om naar boven te lopen en niemand het onderweg bewondert. In tegenstelling tot het unieke product van een artiest. Als je een manier vind om een trap 20 jaar lang te vermarkten, dan aarzel niet om me even een pm te sturen

Het gaat mij erom dat muzikanten vaak één keer een kunstje doen en dan tot in lengte van dagen daar vruchten van willen plukken. Ik vind dat onterecht.

Ik vind het meer terecht dan mensen die een bitcoin minen en daar de vruchten van plukken.

Ik zou zeggen: stuur een brief naar de Tweede Kamer/je favoriete politieke partij die de duur van auteursrecht aan kan passen. Dit heeft niets te maken met de content makers (wel stakeholder in de discussie, maar geen wet makers), niet met de rechters (die toetsen alleen of de wet goed wordt toegepast), niet met de politie (die voeren de wet uit), en niet met clubs als Brein (die hebben alleen de opdracht om op te komen voor de content makers/rechthebbenden). Het is de politiek die bepaald wat wel en niet mag, niet een van de andere stakeholders.

Ik vind op zich de vraag of een blokkade effectief is of niet voorbij gaan aan de vraag of het juist is om een blokkade op te leggen. Daarom vind ik het ook jammer dat de TPB blokkade opgeheven is omdat deze niet werkte. Om deze discussie überhaubt te kunnen voeren is het natuurlijk wel nodig dat rechters er over kunnen beslissen, en dat kan dus volgens het europees hof - maar dat verbaast me ook niet echt.

Dat is eenvoudig: Is een ISP een doorgeefluik, of is de ISP de aanbieder?
Moet de ISP al zijn klanten gaan controleren, dan is de ISP geen doorgeefluik meer, en dus ook aansprakelijk als een van de klanten iets doet dat niet door de beugel kan.

De ISP is geen politieagent. Net zo goed als dat PostNL niet alle post hoeft te (mag) controleren op illegale activiteiten, omdat ze alleen het netwerk aanbieden en niet aansprakelijk zijn voor het gebruik, hoort een ISP dat ook niet te doen.

Een doorgeefluik zijn betekent niet dat je geen verantwoordelijkheid hebt, wat providers niet hoeven te doen is actief te controleren wat er over hun netwerk verstuurt word, wel mogelijk is het voor rechters om providers te verplichten om bepaalde sites te blokkeren en dan nog hoeft de provider niet te controleren of klanten dit niet omzeilen.

En daar gaan we weer. We zullen nu waarschijnlijk binnenkort van Brein ook weer wat horen.
Ik vraag me wel af of dit ook geld voor torrent-sites. Torrent-bestanden zijn immers niet illegaal, en naar mijn weten geld deze uitspraak alleen voor websites die illegale content direct aanbieden.

Deze uitspraak zegt alleen dat er volgens de Europese wet- en regelgeving geen belemmering is om websites te laten blokkeren.
Of er überhaupt een reden is om een website te blokkeren moet nog altijd door de nationale rechters beslist worden, aan de hand van de nationale wet- en regelgeving.

In België is de Pirate Bay zo eens geblokkeerd.

Oftwel: je staat nu voor de onmogelijke taak om het IP-adres in te tikken in plaats van de naam.

Dit soort blokkades zouden een bedreiging voor de vrijheid kunnen zijn indien de rechter eens geen computerleek is, maar tot dusver lijkt het toch altijd wel te mislukken.

Het probleem is dat de website niet geblokkeerd wordt maar de content voor de klant/burger.
Blokkeren van een website is oneigenlijk middel om het feitelijke probleem aan te pakken, immers het probleem wordt niet bij de bron opgelost (de feitelijke website).

Maar je voorkomt wel dat de content van de website aangeboden wordt aan de burger. Zie het als hetzelfde geintje dat TPB probeerde met het kopen van een boorplatform en dat als zelfstandige staat uit wilde roepen: het kan nog zo mooi zijn dat het bij jou wel mag, als het bij anderen niet mag, dan handelen ze niet met je (een datacentrum met alle vrijheid is nog zo leuk, maar compleet zinloos als er geen internet kabel naartoe loopt).

Een droevige uitspraak van het Europese hof. Turkije zou, als het lid was van de EU dus gewoon Twitter kunnen blokeren. Waarom? Omdat de content waar de lichtelijk fascistoïde Erdogan zich druk over maakt, namelijk gespreken die hij voert en die gepubliceerd zijn, onder copyright te scharen zijn.Het zijn zijn gespreken die via een telefoonverbinding gemaakt zijn.